24-05-2022, 11:32 PM
நானும் அப்படித்தான் நினைத்தேன். எனது நண்பர் சொன்ன யோசனை நன்றாக இருந்தது. சாயங்காலம் வீட்டுக்கு சென்று கவிதாவிடம் இதைப் பற்றி பேசிக்கலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே சென்றேன்.
சாயங்காலம் வீட்டுக்கு சென்று முகம் கைகால் கழுவி என்னை ஆசுவாசப்படுத்திகொண்டு கவிதா போட்டு தந்த டீயை ரசித்து குடித்தேன் கவிதா அப்பொழுதுதான் குளித்துமுடித்து பிரஷ்ஷாக தலையில் பூ வைத்து இருந்தாள் கவியிடம் பேசலாம் என்று ஆரம்பிக்க, கவிதா முந்தி கொண்டு ஏங்க பஜார் வரை போகணும் வாரீங்களா என்று கூப்பிட நானும் சரிஎன்று பையன கீழ் விட்டு அக்காவிடம் கொடுத்து விட்டு கிளம்பினோம். என் பையனும் அடம் பிடித்து அழுது எங்களுடன் கிளம்பிவிட்டான். நாங்கள் மூவரும் பைக்கில் பஜாருக்கு சென்றோம்.
பஜார் அன்று கூட்டமாக இருந்தது.. பைக்கில் பஜாருக்கு வெளியில் நிறுத்தி விட்டு நாங்கள் நடந்தே கூட்டத்தின் வழியாகச் சென்றோம். நாங்கள் வழக்கமாக மளிகை வாங்கும் கடையில் அவ்வளவாக கூட்டம் இல்லை. கடை ஓனர் வெளியே எங்கே சென்று இருந்தார் ஆனால் எங்கள் வீட்டிற்கு மளிகை சாமான்கள் கொண்டு வந்து கொடுக்கும் பையன் மட்டும் இருந்தான் அவனுக்கு வயது இருபது இருபத்திரண்டு இருக்கும் பனியன் அணிந்து கைலி கட்டியிருந்தான்.
வழக்கமாக வாங்கும் அந்த மளிகை கடை பஜாரில் முக்கியமான தெருவில் இருந்து பிரிந்து ஒரு சின்ன சந்து போல் இருக்கும் பகுதியில் அமைந்திருந்தது.
அந்தக் கடை பையன் கவிதாவை பார்த்தவுடன் அவனது முகம் பிரகாசமானது. அதை நான் கவனித்தேன். கவிதா நார்மலாகவே அவனை என்ன மணி உங்க ஓனர் இல்லையா என்று கேட்டாள். அதுக்கு அவன் அண்ணாச்சி சேலத்துக்குபோயிருக்காங்க என்றான். கையில் ரெடியாக எழுதி வைத்திருந்த பேப்பரை மணி இடம் கொடுத்தால் கவிதா அதை வாங்கிப் பார்த்துவிட்டு அவன் ஒவ்வொன்றாக பார்ஸல் செய்ய ஆரம்பித்தான். எனது பையன் சாக்லேட் கேட்டவுடன் உடனே அவன் 20 ரூபாய் டைரி மில்க் எடுத்துக் கொடுத்தான். அதற்கு 20 ரூபாய் தாளை நீட்டினேன் அதற்கு அந்த கடை பையன் மணி வேண்டாம் சார் இருக்கட்டும் பணம் வாங்க மாட்டேன் என்று சொல்லிவிட்டான். விடாமல் வற்புறுத்த அவன் வாங்கவே மாட்டேன் என்று சொல்லி விட்டான். கவிதாவும் என்னிடம் அதான் வேண்டாம்னு சொல்றான்ல்ல சும்மா இருங்க என்று என்னை அதட்டினாள் .
அதற்குள் என் பையன் டைரி மில்க் சாக்லெட்டை பிரித்தெடுத்துதின்ன ஆரம்பித்திருந்தான். நான் கவிதாவிடம் என்ன கவிதா காசு வாங்க மாட்டேன் என்று சொல்லி விட்டான் என்று கேட்டேன் அதற்கு கவிதா நாம் எவ்வளவு கொடுக்கிறோம் அதற்காகத்தான் பிரீயா கொடுக்கிறான் என்று என்னிடம் சொன்னாள்.
நான் கடைப் பையன் மணியை பார்த்தேன். அவன் கவிதாவை சைட் அடித்துக் கொண்டே தான் பார்சல் கட்டிக் கொண்டிருந்தான். மூடைகளை தூக்கி அவன் உடம்பு கிண்ணென்று இருந்தது. கவிதாவும் ப்ளூ கலர் ஷிபான் சாரி கட்டி அதற்கு தகுந்தவாறு அதே மேட்சிங் ப்ளவுஸ் அணிந்து இருந்தாள். அவளது உடலை ஒட்டி கட்டியிருந்த அவளது சேரியும் பிளவுசும் அவளது வாளிப்பான உடலை அழகாக காட்டியது. கவிதா அந்தக் கடையில் இருந்த கல்லா மேஜையில் தனது கைகளை ஊன்றி சாய்ந்து நின்று இருந்தாள். அவளது குண்டி பின்பக்கம் தூக்கி எடுப்பாக காண்பித்தது.
கவிதா... கடைப் பையன் மணியிடம் அணி கடைசியாக கொண்டு வந்து கொடுத்த பருப்பு நல்ல அல்ல இந்த முறையும் அதுவே போட்டு விட்டுடாதீங்க என்று சொன்னாள். அதற்கு அவன் மேடம் புதுசா வந்திருக்கு அந்த பருப்பை போட்டு விடுகிறேன் என்று சொன்னான். கவிதா அந்த பருப்பை கொஞ்சம் எடுத்துட்டு வா என்று சொல்லவும் அவன் கையில் கொஞ்சம் எடுத்துக் கொண்டு வந்தான். கவிதா அதை உற்றுப் பார்த்துவிட்டு இல்லையே இது பழசு மாதிரிதான் தெரியுது என்று சொன்னாள்.. அதற்கு அவன் இல்லை புது ஐட்டம் தான் வந்து இருக்கு நேத்துதான் சரக்கு வந்துச்சு என்று சொல்லவும்... கவிதா அவனை நம்பாமல் பார்த்தாள். அதற்கு அவன் மேடம் நீங்க நம்பலான பின்னாடி குடவுன் இருக்கு வாங்க, அங்க தான் மூடை இருக்கு நீங்களே வந்து பாருங்க என்று சொன்னான். கவிதை என்னிடம் நீங்களே பாருங்க இந்த பருப்பு நல்லா இல்ல தானே என்று கேட்டாள்.
எனக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை நான் பதில் சொல்லவில்லை அதற்கு அந்தக் கடை பையன் மணி சார் நீங்களும் கூட வந்து பாருங்க என்று என்னை கூப்பிட்டான். அதற்கு நான் கவிதா நீயே போய் பார்த்துட்டு வா என்று சொன்னேன். கவிதா கடைக்கு உள்ளே சென்றாள். கடைக்கி முன்புறம் உள்ள பகுதியில் பொருட்களை வாடிக்கையாக அனைத்தையும் அதற்கு இடையில் ஒரு தடுப்பாக போட்டு பின்னாடி மூடைகளை வைத்திருந்தார்கள். கவிதா உள்ளே போய் ஒரு ஐந்து நிமிடம் ஆகிவிட்டது. நான் எனது பையனை தூக்கி கல்லா மேஜையின் மேல் உட்கார வைத்துவிட்டு யாராவது வந்தா அப்பாவை கூப்பிடு என்று சொல்லிவிட்டு நானும் பின்னாடி சென்றேன். நான் உள்ளே மெதுவாக எட்டிப் பார்க்கும் சாக்கில் தடுப்பிற்கு அருகில் நின்றேன். அங்கு கவிதாவிற்கு அந்தப் பையன் ஒரு மூட்டையைத் திறந்து காண்பித்தான். கவிதா அதை குனிந்து எடுத்து பார்த்தாள்,அவர்கள் இருவரும் இருந்த பொசிஷனை பார்த்தால் மிகவும் நெருக்கமாக ஒருவரை ஒருவர் இடித்துக்கொண்டு நிற்பதுபோல் நின்றிருந்தார்கள். கவிதா பருப்பை பார்த்துக்கொண்டு இருக்க மணி கவிதாவின் பின்னாடி நின்றிருந்தான். ஏறக்குறைய கவிதாவின் பின்புறம் ஒட்டிக்கொண்டு நிற்பது போல் நின்றிருந்தான். மணியின் இடது கை கவியின் சூத்து பிளவில் கை வைத்து லேசாக அழுத்தி கொண்டிருந்தான். அவன் கவியின் சேலை மேல் கை வைத்து அமுக்க சேலை சூத்து பிளவில் அமுங்கி பள்ளமானது. கவிதா வலது கையில் பருப்பை எடுத்து வைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த பொழுது மணி இலேசாக கவிதாவை கொழுத்த சூத்தை தடவிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா தனது பையிலிருந்து கையில் வைத்திருந்த பருப்பை எடுத்து இடது கைக்கு மாற்றி விட்டு அந்த பருப்பில் ஏதோ சந்தேகம் இருப்பது போல் மணியின் பக்கம் திரும்பி இதைப்பார்த்த புதுசு மாதிரி தெரியலையே என்று கேட்டாள். அதற்கு அவன் பதில் சொல்வதுபோல் இல்ல இது புதுசுதான் என்று சொன்னான் அதற்கு கவிதை என்னிடம் பொய் சொல்லாதே நான் ஈசியா கண்டுபிடித்து விடுவேன் என்று சொன்னாள். அதற்கு மணி எங்க கண்டுபிடிங்க பார்க்கலாம் புதுசா பழசா என்று அவளை சீண்டினான். கவிதா திரும்பி பார்ப்பது போல் பார்க்க கவிதாவின் வலது கை கீழே மெதுவாக மணியின் கைலியின் மேல் அழுத்தியது. மணி மெதுவாகக் கீழே குனிந்து பார்த்தான். கவிதாவின் அழகான கையின் பின்புறம் மணியின் பூலின் மேல் லேசாக அழுத்தியது.
மணி கவிதாவிடம் இது மாதிரி பருப்பு நீங்க எங்கேயும் பார்க்க முடியாது என்று சொன்னான். அதற்கு கவிதா மெதுவாக சிரித்து விட்டு எங்கிட்டே பருப்பு பத்தி பேசுரியா என்று கேட்டாள். அதற்கு மணி பருப்பே எங்ககிட்ட வாங்குறீங்க... உங்களுக்கு பருப்பு பத்தி தெரியும் என்றான் நக்கலாக. அதற்கு கவி வீட்டுக்கு வா என்னோட பருப்பை காட்டுறேன். எப்படி இருக்குனு சொல்லு என்றாள். அவனும் சரி வரேன் காட்டுங்க உங்க பருப்ப என்றான்.இவர்கள் இருவரும் இப்படி பேசிக் கொண்டிருந்தாலும் அவர்களது கை ஒருத்தரை ஒருத்தர் தடவிக் கொண்டிருந்தது. எப்பொழுதும் அணியின் கை மெதுவாக கவிதாவின் முழு சூத்தையும் தடவ ஆரம்பித்தது. அவர்கள் இருவரும் பின்புறத்தை எனக்கு தெரியும்படி காட்டிக் கொண்டு நின்றிருந்தார்கள் அதனால் நான் நிற்பது அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை. கவிதாவும் அவளது கையை வைத்து அவனது கைலியின் மேல் அவனது பூலை லேசாக அமுக்கி விட்டுக் கொண்டே பேசினாள். கைலியின் மேல் பூல அமுக்கி கொண்டிருந்த கவிதா இப்பொழுது லேசாக அவளது விரல்களால் அவனது தடி பூலை கைகளில் லேசாக பிடித்து விட்டாள்.
மணி அவனது கைலியை கீழே இறக்கி விட்டான் கவிதா இடது கையில் பருப்பை வைத்துக் கொண்டு வலது கையில் அவனது சுன்னியை லேசாக பிடித்து உருவி விட ஆரம்பித்தாள். கையில் இன் மேலே முட்டி கொண்டிருந்த அவனது சுன்னி கவிதாவின் கை பட்டதும் துடிக்க ஆரம்பித்தது. மணியிடம் இருந்து சூடான காற்று மூக்கின் வழியாக வெளியேறி கவிதாவின் கழுத்தில் பட்டது.
மணி லேசாக கவிதாவை அவன் பக்கம் தோளை பிடித்து திருப்பி இடுப்பில் கைவைத்து கட்டி அணைத்தான் கவிதா அவன் வசதியாக அணைப்பதற்கு ஏதுவாக திரும்பி நின்று அவளின் இடது கையால் அவன் முதுகை இழுத்து அணைத்து அவளது வலது கையால் அவனது பூலை உருவி விட்டாள். மணியின் இரண்டு கைகளும் கவிதாவின் பின்புற மேடுகளில் பிடித்து அமுக்கி உருட்டி விளையாடியது.
கவிதா மணி இடம் சரி டா லேட் ஆகுது விடு என்றாள். ஆனால் மணிக்கு விடவே மனசில்லை. அவள் கழுத்தில் அழுத்தி முகத்தை தேய்த்து கொண்டே முத்தம் வைத்தான். கவி வலிய பிடித்து அவனை விலக்கி விட்டாள். அவன் விடாமல் கவியை பிடித்து இழுத்து அணைக்க முயன்றான். நீ அவளிடம் என்னுடைய வீட்டுக்காரர் வெளியே தான் இருக்காரு விடுடா என்று சொல்லிவிட்டு மெதுவாக நகர்ந்து வந்தாள். அதற்குள் முன்னாடி மேஜை பக்கம் சென்று விட்டேன். கவிதா என்னிடம் சேலையை சரி செய்து கொண்டே வந்து விட்டு இந்தப் பருப்பு நல்லா தாங்க இருக்கு என்று சொன்னாள்.
அப்படியா கவி அப்ப வாங்க வேண்டியதுதானே என்று சொன்னேன் சரிங்க வாங்கிடலாம் என்றாள். பருப்ப பார்க்க இவ்வளவு லேட்டா என்றேன். அதற்கு கவிதை பருப்பு மட்டும் பாக்கலங்க... தயிர் கடையும் மத்து ஒன்னு பார்த்தேன் என்று சொன்னாள். அதற்கு நான் கவி நம்ம வீட்ல இருந்தது என்ன ஆச்சு என்று கேட்டேன். அதற்கு கவி அந்த மத்து சரியா கடையிறது இல்லை. அதான் புது மத்து பார்த்தேன் என்று சொன்னாள். புது மத்து நல்லா இருந்துச்சா என்று கேட்டேன். அதற்கு கவிதா பாத்துடேங்க நல்லா கையில பிடிச்சு பாத்துட்டேன் நல்ல பெருசா தான் இருக்கு நல்லா தயிர்கடையும் என்றாள். அதற்கு நான் சரி அதையும் இப்ப பார்சலில் சேர்த்து கட்ட சொல்லு என்றேன். அதற்கு கவிதா இல்லங்க அந்த மத்த வீட்டில் கொண்டு வந்து கொடுக்கிறேன் என்று சொல்லி இருக்கான் என்று சொன்னாள். நான் எதற்கு வீட்டுக்கு என்று கேட்டேன். அதற்கு கவிதா இல்லங்க நான் அவன் கிட்ட கேட்டேன் இந்த மத்து நல்லா தயிர் கடையுமா என்று கேட்டேன்,அதற்கு அவன் சொன்னான் மேடம் நான் உங்க வீட்டிலேயே வந்து தயிர் கடைந்து காண்பிக்கிறேன், எப்புடினு பார்த்துட்டு இந்த மத்த அதுக்கப்புறம் நீங்க வாங்கிக்குங்க என்று சொன்னான் என்று சொன்னாள். எனக்கு அதுதான் நல்ல யோசனையா தோணுச்சுங்க அதான் வீட்டுக்கு கொண்டு வர சொன்னேன் என்றாள்.
அதற்கு நானும் நல்ல ஐடியாதான் கவி என்றுவிட்டு நின்றிருந்தேன். அந்த கடை பையன் அனைத்து பொருள்களையும் பார்சல் கட்டிவிட்டு ஒரு அட்டைப் பெட்டியில் போட்டு கொடுத்தான்
நான் அந்த கடைப் பையனிடம் தம்பி மறக்காம அந்த மத்த கொண்டு வந்து தயிர் கடைந்து காமிங்க அதுக்கப்புறம் தான் நான் காசு கொடுப்பேன் என்று சொன்னேன்.அதற்கு அவனும் சிரித்துக் கொண்டே கண்டிப்பா நானே வந்து தயிர் கடைந்து காண்பிக்கிறேன் சார் அதுக்கப்புறம் மத்தை வாங்கிக்க சொல்லுங்க என்று சொன்னான். நான் பேசும்பொழுது கவி என்னையும் அவனையும் மாறி மாறி பார்த்தாள். கவிதா பக்கம் திரும்பி நான் கவி மத்த நல்ல கலைஞ்சு காமிக்க சொல்லு அதுக்கப்புறம் வாங்கிக்கோ பணம் கொடு என்று சொன்னேன் அவளும் நீங்க சொன்னா சரி தான் அது மாதிரியே நல்ல கடைய சொல்றேன் என்று சொன்னாள்.அவனுக்கு கண்களாலேயே பாய் சொல்லிவிட்டு பைக்கில் ஏறி அமர்ந்தாள். பைக்கில் வரும்போது யோசித்துக்கொண்டே வந்தேன் இவன் ஏற்கனவே எதுவும் மேட்டர் அடித்திருப்பானா... இல்லை இப்பொழுது தான் அரசல்புரசலாக நகர ஆரம்பிக்கிறதா என்று நடந்த சம்பவத்தை வைத்து யோசித்துக்கொண்டே வந்தேன்.
இரவும் எனது நண்பர் சொன்ன யோசனையை கவிதாவிடம் கலந்து பேச வாய்ப்பில்லாமல் டயர்டாக இருந்ததால் தூங்கிவிட்டேன்.
சாயங்காலம் வீட்டுக்கு சென்று முகம் கைகால் கழுவி என்னை ஆசுவாசப்படுத்திகொண்டு கவிதா போட்டு தந்த டீயை ரசித்து குடித்தேன் கவிதா அப்பொழுதுதான் குளித்துமுடித்து பிரஷ்ஷாக தலையில் பூ வைத்து இருந்தாள் கவியிடம் பேசலாம் என்று ஆரம்பிக்க, கவிதா முந்தி கொண்டு ஏங்க பஜார் வரை போகணும் வாரீங்களா என்று கூப்பிட நானும் சரிஎன்று பையன கீழ் விட்டு அக்காவிடம் கொடுத்து விட்டு கிளம்பினோம். என் பையனும் அடம் பிடித்து அழுது எங்களுடன் கிளம்பிவிட்டான். நாங்கள் மூவரும் பைக்கில் பஜாருக்கு சென்றோம்.
பஜார் அன்று கூட்டமாக இருந்தது.. பைக்கில் பஜாருக்கு வெளியில் நிறுத்தி விட்டு நாங்கள் நடந்தே கூட்டத்தின் வழியாகச் சென்றோம். நாங்கள் வழக்கமாக மளிகை வாங்கும் கடையில் அவ்வளவாக கூட்டம் இல்லை. கடை ஓனர் வெளியே எங்கே சென்று இருந்தார் ஆனால் எங்கள் வீட்டிற்கு மளிகை சாமான்கள் கொண்டு வந்து கொடுக்கும் பையன் மட்டும் இருந்தான் அவனுக்கு வயது இருபது இருபத்திரண்டு இருக்கும் பனியன் அணிந்து கைலி கட்டியிருந்தான்.
வழக்கமாக வாங்கும் அந்த மளிகை கடை பஜாரில் முக்கியமான தெருவில் இருந்து பிரிந்து ஒரு சின்ன சந்து போல் இருக்கும் பகுதியில் அமைந்திருந்தது.
அந்தக் கடை பையன் கவிதாவை பார்த்தவுடன் அவனது முகம் பிரகாசமானது. அதை நான் கவனித்தேன். கவிதா நார்மலாகவே அவனை என்ன மணி உங்க ஓனர் இல்லையா என்று கேட்டாள். அதுக்கு அவன் அண்ணாச்சி சேலத்துக்குபோயிருக்காங்க என்றான். கையில் ரெடியாக எழுதி வைத்திருந்த பேப்பரை மணி இடம் கொடுத்தால் கவிதா அதை வாங்கிப் பார்த்துவிட்டு அவன் ஒவ்வொன்றாக பார்ஸல் செய்ய ஆரம்பித்தான். எனது பையன் சாக்லேட் கேட்டவுடன் உடனே அவன் 20 ரூபாய் டைரி மில்க் எடுத்துக் கொடுத்தான். அதற்கு 20 ரூபாய் தாளை நீட்டினேன் அதற்கு அந்த கடை பையன் மணி வேண்டாம் சார் இருக்கட்டும் பணம் வாங்க மாட்டேன் என்று சொல்லிவிட்டான். விடாமல் வற்புறுத்த அவன் வாங்கவே மாட்டேன் என்று சொல்லி விட்டான். கவிதாவும் என்னிடம் அதான் வேண்டாம்னு சொல்றான்ல்ல சும்மா இருங்க என்று என்னை அதட்டினாள் .
அதற்குள் என் பையன் டைரி மில்க் சாக்லெட்டை பிரித்தெடுத்துதின்ன ஆரம்பித்திருந்தான். நான் கவிதாவிடம் என்ன கவிதா காசு வாங்க மாட்டேன் என்று சொல்லி விட்டான் என்று கேட்டேன் அதற்கு கவிதா நாம் எவ்வளவு கொடுக்கிறோம் அதற்காகத்தான் பிரீயா கொடுக்கிறான் என்று என்னிடம் சொன்னாள்.
நான் கடைப் பையன் மணியை பார்த்தேன். அவன் கவிதாவை சைட் அடித்துக் கொண்டே தான் பார்சல் கட்டிக் கொண்டிருந்தான். மூடைகளை தூக்கி அவன் உடம்பு கிண்ணென்று இருந்தது. கவிதாவும் ப்ளூ கலர் ஷிபான் சாரி கட்டி அதற்கு தகுந்தவாறு அதே மேட்சிங் ப்ளவுஸ் அணிந்து இருந்தாள். அவளது உடலை ஒட்டி கட்டியிருந்த அவளது சேரியும் பிளவுசும் அவளது வாளிப்பான உடலை அழகாக காட்டியது. கவிதா அந்தக் கடையில் இருந்த கல்லா மேஜையில் தனது கைகளை ஊன்றி சாய்ந்து நின்று இருந்தாள். அவளது குண்டி பின்பக்கம் தூக்கி எடுப்பாக காண்பித்தது.
கவிதா... கடைப் பையன் மணியிடம் அணி கடைசியாக கொண்டு வந்து கொடுத்த பருப்பு நல்ல அல்ல இந்த முறையும் அதுவே போட்டு விட்டுடாதீங்க என்று சொன்னாள். அதற்கு அவன் மேடம் புதுசா வந்திருக்கு அந்த பருப்பை போட்டு விடுகிறேன் என்று சொன்னான். கவிதா அந்த பருப்பை கொஞ்சம் எடுத்துட்டு வா என்று சொல்லவும் அவன் கையில் கொஞ்சம் எடுத்துக் கொண்டு வந்தான். கவிதா அதை உற்றுப் பார்த்துவிட்டு இல்லையே இது பழசு மாதிரிதான் தெரியுது என்று சொன்னாள்.. அதற்கு அவன் இல்லை புது ஐட்டம் தான் வந்து இருக்கு நேத்துதான் சரக்கு வந்துச்சு என்று சொல்லவும்... கவிதா அவனை நம்பாமல் பார்த்தாள். அதற்கு அவன் மேடம் நீங்க நம்பலான பின்னாடி குடவுன் இருக்கு வாங்க, அங்க தான் மூடை இருக்கு நீங்களே வந்து பாருங்க என்று சொன்னான். கவிதை என்னிடம் நீங்களே பாருங்க இந்த பருப்பு நல்லா இல்ல தானே என்று கேட்டாள்.
எனக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை நான் பதில் சொல்லவில்லை அதற்கு அந்தக் கடை பையன் மணி சார் நீங்களும் கூட வந்து பாருங்க என்று என்னை கூப்பிட்டான். அதற்கு நான் கவிதா நீயே போய் பார்த்துட்டு வா என்று சொன்னேன். கவிதா கடைக்கு உள்ளே சென்றாள். கடைக்கி முன்புறம் உள்ள பகுதியில் பொருட்களை வாடிக்கையாக அனைத்தையும் அதற்கு இடையில் ஒரு தடுப்பாக போட்டு பின்னாடி மூடைகளை வைத்திருந்தார்கள். கவிதா உள்ளே போய் ஒரு ஐந்து நிமிடம் ஆகிவிட்டது. நான் எனது பையனை தூக்கி கல்லா மேஜையின் மேல் உட்கார வைத்துவிட்டு யாராவது வந்தா அப்பாவை கூப்பிடு என்று சொல்லிவிட்டு நானும் பின்னாடி சென்றேன். நான் உள்ளே மெதுவாக எட்டிப் பார்க்கும் சாக்கில் தடுப்பிற்கு அருகில் நின்றேன். அங்கு கவிதாவிற்கு அந்தப் பையன் ஒரு மூட்டையைத் திறந்து காண்பித்தான். கவிதா அதை குனிந்து எடுத்து பார்த்தாள்,அவர்கள் இருவரும் இருந்த பொசிஷனை பார்த்தால் மிகவும் நெருக்கமாக ஒருவரை ஒருவர் இடித்துக்கொண்டு நிற்பதுபோல் நின்றிருந்தார்கள். கவிதா பருப்பை பார்த்துக்கொண்டு இருக்க மணி கவிதாவின் பின்னாடி நின்றிருந்தான். ஏறக்குறைய கவிதாவின் பின்புறம் ஒட்டிக்கொண்டு நிற்பது போல் நின்றிருந்தான். மணியின் இடது கை கவியின் சூத்து பிளவில் கை வைத்து லேசாக அழுத்தி கொண்டிருந்தான். அவன் கவியின் சேலை மேல் கை வைத்து அமுக்க சேலை சூத்து பிளவில் அமுங்கி பள்ளமானது. கவிதா வலது கையில் பருப்பை எடுத்து வைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த பொழுது மணி இலேசாக கவிதாவை கொழுத்த சூத்தை தடவிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கவிதா தனது பையிலிருந்து கையில் வைத்திருந்த பருப்பை எடுத்து இடது கைக்கு மாற்றி விட்டு அந்த பருப்பில் ஏதோ சந்தேகம் இருப்பது போல் மணியின் பக்கம் திரும்பி இதைப்பார்த்த புதுசு மாதிரி தெரியலையே என்று கேட்டாள். அதற்கு அவன் பதில் சொல்வதுபோல் இல்ல இது புதுசுதான் என்று சொன்னான் அதற்கு கவிதை என்னிடம் பொய் சொல்லாதே நான் ஈசியா கண்டுபிடித்து விடுவேன் என்று சொன்னாள். அதற்கு மணி எங்க கண்டுபிடிங்க பார்க்கலாம் புதுசா பழசா என்று அவளை சீண்டினான். கவிதா திரும்பி பார்ப்பது போல் பார்க்க கவிதாவின் வலது கை கீழே மெதுவாக மணியின் கைலியின் மேல் அழுத்தியது. மணி மெதுவாகக் கீழே குனிந்து பார்த்தான். கவிதாவின் அழகான கையின் பின்புறம் மணியின் பூலின் மேல் லேசாக அழுத்தியது.
மணி கவிதாவிடம் இது மாதிரி பருப்பு நீங்க எங்கேயும் பார்க்க முடியாது என்று சொன்னான். அதற்கு கவிதா மெதுவாக சிரித்து விட்டு எங்கிட்டே பருப்பு பத்தி பேசுரியா என்று கேட்டாள். அதற்கு மணி பருப்பே எங்ககிட்ட வாங்குறீங்க... உங்களுக்கு பருப்பு பத்தி தெரியும் என்றான் நக்கலாக. அதற்கு கவி வீட்டுக்கு வா என்னோட பருப்பை காட்டுறேன். எப்படி இருக்குனு சொல்லு என்றாள். அவனும் சரி வரேன் காட்டுங்க உங்க பருப்ப என்றான்.இவர்கள் இருவரும் இப்படி பேசிக் கொண்டிருந்தாலும் அவர்களது கை ஒருத்தரை ஒருத்தர் தடவிக் கொண்டிருந்தது. எப்பொழுதும் அணியின் கை மெதுவாக கவிதாவின் முழு சூத்தையும் தடவ ஆரம்பித்தது. அவர்கள் இருவரும் பின்புறத்தை எனக்கு தெரியும்படி காட்டிக் கொண்டு நின்றிருந்தார்கள் அதனால் நான் நிற்பது அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை. கவிதாவும் அவளது கையை வைத்து அவனது கைலியின் மேல் அவனது பூலை லேசாக அமுக்கி விட்டுக் கொண்டே பேசினாள். கைலியின் மேல் பூல அமுக்கி கொண்டிருந்த கவிதா இப்பொழுது லேசாக அவளது விரல்களால் அவனது தடி பூலை கைகளில் லேசாக பிடித்து விட்டாள்.
மணி அவனது கைலியை கீழே இறக்கி விட்டான் கவிதா இடது கையில் பருப்பை வைத்துக் கொண்டு வலது கையில் அவனது சுன்னியை லேசாக பிடித்து உருவி விட ஆரம்பித்தாள். கையில் இன் மேலே முட்டி கொண்டிருந்த அவனது சுன்னி கவிதாவின் கை பட்டதும் துடிக்க ஆரம்பித்தது. மணியிடம் இருந்து சூடான காற்று மூக்கின் வழியாக வெளியேறி கவிதாவின் கழுத்தில் பட்டது.
மணி லேசாக கவிதாவை அவன் பக்கம் தோளை பிடித்து திருப்பி இடுப்பில் கைவைத்து கட்டி அணைத்தான் கவிதா அவன் வசதியாக அணைப்பதற்கு ஏதுவாக திரும்பி நின்று அவளின் இடது கையால் அவன் முதுகை இழுத்து அணைத்து அவளது வலது கையால் அவனது பூலை உருவி விட்டாள். மணியின் இரண்டு கைகளும் கவிதாவின் பின்புற மேடுகளில் பிடித்து அமுக்கி உருட்டி விளையாடியது.
கவிதா மணி இடம் சரி டா லேட் ஆகுது விடு என்றாள். ஆனால் மணிக்கு விடவே மனசில்லை. அவள் கழுத்தில் அழுத்தி முகத்தை தேய்த்து கொண்டே முத்தம் வைத்தான். கவி வலிய பிடித்து அவனை விலக்கி விட்டாள். அவன் விடாமல் கவியை பிடித்து இழுத்து அணைக்க முயன்றான். நீ அவளிடம் என்னுடைய வீட்டுக்காரர் வெளியே தான் இருக்காரு விடுடா என்று சொல்லிவிட்டு மெதுவாக நகர்ந்து வந்தாள். அதற்குள் முன்னாடி மேஜை பக்கம் சென்று விட்டேன். கவிதா என்னிடம் சேலையை சரி செய்து கொண்டே வந்து விட்டு இந்தப் பருப்பு நல்லா தாங்க இருக்கு என்று சொன்னாள்.
அப்படியா கவி அப்ப வாங்க வேண்டியதுதானே என்று சொன்னேன் சரிங்க வாங்கிடலாம் என்றாள். பருப்ப பார்க்க இவ்வளவு லேட்டா என்றேன். அதற்கு கவிதை பருப்பு மட்டும் பாக்கலங்க... தயிர் கடையும் மத்து ஒன்னு பார்த்தேன் என்று சொன்னாள். அதற்கு நான் கவி நம்ம வீட்ல இருந்தது என்ன ஆச்சு என்று கேட்டேன். அதற்கு கவி அந்த மத்து சரியா கடையிறது இல்லை. அதான் புது மத்து பார்த்தேன் என்று சொன்னாள். புது மத்து நல்லா இருந்துச்சா என்று கேட்டேன். அதற்கு கவிதா பாத்துடேங்க நல்லா கையில பிடிச்சு பாத்துட்டேன் நல்ல பெருசா தான் இருக்கு நல்லா தயிர்கடையும் என்றாள். அதற்கு நான் சரி அதையும் இப்ப பார்சலில் சேர்த்து கட்ட சொல்லு என்றேன். அதற்கு கவிதா இல்லங்க அந்த மத்த வீட்டில் கொண்டு வந்து கொடுக்கிறேன் என்று சொல்லி இருக்கான் என்று சொன்னாள். நான் எதற்கு வீட்டுக்கு என்று கேட்டேன். அதற்கு கவிதா இல்லங்க நான் அவன் கிட்ட கேட்டேன் இந்த மத்து நல்லா தயிர் கடையுமா என்று கேட்டேன்,அதற்கு அவன் சொன்னான் மேடம் நான் உங்க வீட்டிலேயே வந்து தயிர் கடைந்து காண்பிக்கிறேன், எப்புடினு பார்த்துட்டு இந்த மத்த அதுக்கப்புறம் நீங்க வாங்கிக்குங்க என்று சொன்னான் என்று சொன்னாள். எனக்கு அதுதான் நல்ல யோசனையா தோணுச்சுங்க அதான் வீட்டுக்கு கொண்டு வர சொன்னேன் என்றாள்.
அதற்கு நானும் நல்ல ஐடியாதான் கவி என்றுவிட்டு நின்றிருந்தேன். அந்த கடை பையன் அனைத்து பொருள்களையும் பார்சல் கட்டிவிட்டு ஒரு அட்டைப் பெட்டியில் போட்டு கொடுத்தான்
நான் அந்த கடைப் பையனிடம் தம்பி மறக்காம அந்த மத்த கொண்டு வந்து தயிர் கடைந்து காமிங்க அதுக்கப்புறம் தான் நான் காசு கொடுப்பேன் என்று சொன்னேன்.அதற்கு அவனும் சிரித்துக் கொண்டே கண்டிப்பா நானே வந்து தயிர் கடைந்து காண்பிக்கிறேன் சார் அதுக்கப்புறம் மத்தை வாங்கிக்க சொல்லுங்க என்று சொன்னான். நான் பேசும்பொழுது கவி என்னையும் அவனையும் மாறி மாறி பார்த்தாள். கவிதா பக்கம் திரும்பி நான் கவி மத்த நல்ல கலைஞ்சு காமிக்க சொல்லு அதுக்கப்புறம் வாங்கிக்கோ பணம் கொடு என்று சொன்னேன் அவளும் நீங்க சொன்னா சரி தான் அது மாதிரியே நல்ல கடைய சொல்றேன் என்று சொன்னாள்.அவனுக்கு கண்களாலேயே பாய் சொல்லிவிட்டு பைக்கில் ஏறி அமர்ந்தாள். பைக்கில் வரும்போது யோசித்துக்கொண்டே வந்தேன் இவன் ஏற்கனவே எதுவும் மேட்டர் அடித்திருப்பானா... இல்லை இப்பொழுது தான் அரசல்புரசலாக நகர ஆரம்பிக்கிறதா என்று நடந்த சம்பவத்தை வைத்து யோசித்துக்கொண்டே வந்தேன்.
இரவும் எனது நண்பர் சொன்ன யோசனையை கவிதாவிடம் கலந்து பேச வாய்ப்பில்லாமல் டயர்டாக இருந்ததால் தூங்கிவிட்டேன்.