19-05-2022, 04:30 PM
பகுதி- 10
வெளியில் போய்விட்டு ரூமுக்கு வந்தவர், குளித்து விட்டு, பேண்ட் அணிந்து, எனக்கு கொடுத்திருந்த சட்டையையே எடுத்து அணிந்து கொண்டார்.
“என்னப்பா, நான் போட்டிருந்த சட்டையையே நீங்களும் போடறீங்க? வேற ட்ரெஸ் இல்லையா.?”
“இல்லம்மா,…பரவாயில்ல. வீட்டுக்குதானே போறோம்.” என்று சொல்லி லட்ஜுக்கு செட்டில் செய்து விட்டு பஸ்ஸ்டேண்ட் வந்து பஸ் பிடித்து ஊருக்கு வந்தோம்.
பஸ்ஸில் நான் அப்பாவின் தோளில் சாய்ந்து சும்மா கண் மூடிக்கொண்டு வந்தேன். ஏதாவது சில்மிஷங்கள் செய்வார். முலையை அல்லது இடுப்பை யாருக்கும் தெரியாமல் தடவி ஏதாவது செய்வார் என்று எதிர்பார்த்தேன். ஆனால், அப்பா நல்ல பிள்ளையாகவே நடந்துகொண்டார். இருந்தாலும், என் வலது பக்க முலை அப்பாவின் பக்கவாட்டில் அழுத்தியபடி, அப்பாவின் தோள் மீது இன்னும் நெருக்கமாச் சாய்ந்து கொண்டேன். வீட்டுக்கு போகும் வரை இந்த சுகமே போதுமானதாக இருந்த்து. அப்படியே தூங்கி விட்டேன்.
தூங்கி எழுந்து பார்த்த போது பஸ் சேலத்தை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. தெரிந்தவர்கள் யாராவது பார்க்க்க் கூடும் என்பதால், அப்பாவிடமிருந்து விலகி உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
இனி என் மனைவி சொல்வாள்.
ஏற்கனவே தூபம் போட்டு வைத்திருக்கிறோம். இவர் வேற மலர் மேலே வெறியா இருக்கார். லாட்ஜ்லே வேற தங்கறோம்னு சொல்லி இருந்தார். இவர் ஆசைக்கு ஏத்தபடி மலர் நடந்துகிட்டாளா? இல்ல,…இதெல்லாம் தப்புன்னு சொல்லி திட்டி ஒதுங்கிட்டாளா,… என்ன ஆச்சுன்னு தெரியலையே என்று என் கணவருக்கும், என் மகளுக்கும் நடந்த அந்தரங்க விஷயங்களைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள எனக்கு ஆவலாக இருந்த்து.
கொஞ்ச நேரம் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு, சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்து தூங்கி விட்டேன்.
காலையில் பாத்திரம் விலக்கி, வீடு பெருக்கி, டிபன் தயார் செய்து துணிகளை வாசிங் மெஷின் போடும் நேரத்தில் மலரும் அவள் அப்பாவும் வந்தார்கள்.
இருவர் முகத்திலும் ஒரு சந்தோஷத்தையும் காணோம். வருத்தத்தையும் காணோம். சண்டை போட்டுக்கொண்டதாகவும் தெரியல.
“என்னங்க இவ்ளோ லேட்?”
“ஆமா, பத்மா,… ஈரோட்ல ஸ்ட்ரைக். காலைலே 7 மணிக்குதான் பஸ் விட ஆரம்பிச்சாங்க. பஸ் ஸ்டேண்ட்ல கூட்டம் வேற. பஸ் பிடிச்சு ஊருக்கு வர்றதுக்குள்ள இவ்வளவு நேரம் ஆய்டுச்சு”.
“சரி. போய் கை கழுவிட்டு வாங்க,. டிபன் ரெடி.”
அனைவரும் டிபன் சாப்பிட்ட்தும், அவரவர் வேலைகளைக் கவனித்தோம்.
மாலையில் என் கணவர் வெளியே சென்றிருந்தார். நான் தோட்டத்தில் பூத்திருந்த ஜாதி மல்லி பூக்களை பறித்து எடுத்து வந்து ஹாலில் இருந்த ஷோஃபாவில் உட்கார்ந்து பூ கட்டிக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது என் பக்கத்தில் மலர் வந்து உட்கார்ந்தாள்.
“கம்யூட்டர்ல ஏதோ வேலை இருக்குன்னு சொன்னியே முடிச்சிட்டியா?”
“முக்கால்வாசி முடிச்சிட்டேன்மா. நாளைக்குள்ள முடிச்சிடுவேன். சரிம்மா,…கொஞ்சம் தலை வலியா இருக்கு, எனக்கு காபி போட்டுத் தர்றியா?”
“சரிடி,… போட்டுத் தர்றேன். அப்புறம், நேத்து ஈரோட்ல ஏதோ ஸ்ட்ரைக்குன்னும், பஸ் ஓடலைங்கறதுக்காக, நீங்க ரெண்டு பேரும் லாட்ஜ்ல தங்கினதா அப்பா சொன்னார். ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லையே?”
“ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லேம்மா. ஆனா, அப்பாதான்,….”
நடந்த விஷயத்தை சொல்ல வருகிறாள் என்று தெரிந்து கொண்டு, கேட்க ஆவலானேன்.
“ம்,…அப்பா என்ன பண்ணார்?”
“எனக்கு ஒரு ட்ரெஸ் கூட எடுத்துகிட்டு வரல. நானும் ஒரு ட்ரெஸ் கூட எடுத்துகிட்டு வரல.”
“அப்புறம் ?”
“நைட் முழுக்க நான் அவரோட சட்டை லுங்கியைத்தான் போட்டுகிட்டேன்.”
“ம்,…அதுக்கென்ன இப்ப,…?”
“சும்மா சொன்னேன்.”
“சரி,… காபியைக் குடிச்சிட்டு உனக்கு தலை வலி சரியானதுக்கப்புறமா, மொட்டை மாடியிலே காயப்போட்டிருக்கிற துணிகளை எல்லாம் எடுத்துகிட்டு வந்துடு. மழை வர்றாப்பல இருக்கு. அரிசி ஊற வச்சிருக்கேன். நான் போய் கிரைண்டர் போடுறேன்.” என்று நான் சொல்லி விட்டு எழுந்து சமையல் கட்டு பக்கம் போக, மலர் அவள் அறைக்குப் போனாள்.
‘இரண்டு பேருக்கும் நடுவுல எதுவும் நடந்த மாதிரி தெரியலையே, இவகிட்டேயும் ஒன்னும் கண்டு பிடிக்க முடியலை. சாயந்திரம் அவர் வந்தாதான் கேக்கணும்’ என்று முடிவு செய்து என் வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்.
இரவு மலர் அவள் ரூமில் படுத்திருக்க, நானும் என் கணவரும் தனியே எங்கள் ரூமில் படுத்திருக்க, நான் அவரை அணைத்து அவர் மார்பைத் தடவியபடி,” என்ன்ங்க ஏதுவும் சொல்லாம இருக்கீங்க. எதுவும் நடக்கலையா?”
வெளியில் போய்விட்டு ரூமுக்கு வந்தவர், குளித்து விட்டு, பேண்ட் அணிந்து, எனக்கு கொடுத்திருந்த சட்டையையே எடுத்து அணிந்து கொண்டார்.
“என்னப்பா, நான் போட்டிருந்த சட்டையையே நீங்களும் போடறீங்க? வேற ட்ரெஸ் இல்லையா.?”
“இல்லம்மா,…பரவாயில்ல. வீட்டுக்குதானே போறோம்.” என்று சொல்லி லட்ஜுக்கு செட்டில் செய்து விட்டு பஸ்ஸ்டேண்ட் வந்து பஸ் பிடித்து ஊருக்கு வந்தோம்.
பஸ்ஸில் நான் அப்பாவின் தோளில் சாய்ந்து சும்மா கண் மூடிக்கொண்டு வந்தேன். ஏதாவது சில்மிஷங்கள் செய்வார். முலையை அல்லது இடுப்பை யாருக்கும் தெரியாமல் தடவி ஏதாவது செய்வார் என்று எதிர்பார்த்தேன். ஆனால், அப்பா நல்ல பிள்ளையாகவே நடந்துகொண்டார். இருந்தாலும், என் வலது பக்க முலை அப்பாவின் பக்கவாட்டில் அழுத்தியபடி, அப்பாவின் தோள் மீது இன்னும் நெருக்கமாச் சாய்ந்து கொண்டேன். வீட்டுக்கு போகும் வரை இந்த சுகமே போதுமானதாக இருந்த்து. அப்படியே தூங்கி விட்டேன்.
தூங்கி எழுந்து பார்த்த போது பஸ் சேலத்தை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. தெரிந்தவர்கள் யாராவது பார்க்க்க் கூடும் என்பதால், அப்பாவிடமிருந்து விலகி உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
இனி என் மனைவி சொல்வாள்.
ஏற்கனவே தூபம் போட்டு வைத்திருக்கிறோம். இவர் வேற மலர் மேலே வெறியா இருக்கார். லாட்ஜ்லே வேற தங்கறோம்னு சொல்லி இருந்தார். இவர் ஆசைக்கு ஏத்தபடி மலர் நடந்துகிட்டாளா? இல்ல,…இதெல்லாம் தப்புன்னு சொல்லி திட்டி ஒதுங்கிட்டாளா,… என்ன ஆச்சுன்னு தெரியலையே என்று என் கணவருக்கும், என் மகளுக்கும் நடந்த அந்தரங்க விஷயங்களைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள எனக்கு ஆவலாக இருந்த்து.
கொஞ்ச நேரம் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு, சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்து தூங்கி விட்டேன்.
காலையில் பாத்திரம் விலக்கி, வீடு பெருக்கி, டிபன் தயார் செய்து துணிகளை வாசிங் மெஷின் போடும் நேரத்தில் மலரும் அவள் அப்பாவும் வந்தார்கள்.
இருவர் முகத்திலும் ஒரு சந்தோஷத்தையும் காணோம். வருத்தத்தையும் காணோம். சண்டை போட்டுக்கொண்டதாகவும் தெரியல.
“என்னங்க இவ்ளோ லேட்?”
“ஆமா, பத்மா,… ஈரோட்ல ஸ்ட்ரைக். காலைலே 7 மணிக்குதான் பஸ் விட ஆரம்பிச்சாங்க. பஸ் ஸ்டேண்ட்ல கூட்டம் வேற. பஸ் பிடிச்சு ஊருக்கு வர்றதுக்குள்ள இவ்வளவு நேரம் ஆய்டுச்சு”.
“சரி. போய் கை கழுவிட்டு வாங்க,. டிபன் ரெடி.”
அனைவரும் டிபன் சாப்பிட்ட்தும், அவரவர் வேலைகளைக் கவனித்தோம்.
மாலையில் என் கணவர் வெளியே சென்றிருந்தார். நான் தோட்டத்தில் பூத்திருந்த ஜாதி மல்லி பூக்களை பறித்து எடுத்து வந்து ஹாலில் இருந்த ஷோஃபாவில் உட்கார்ந்து பூ கட்டிக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது என் பக்கத்தில் மலர் வந்து உட்கார்ந்தாள்.
“கம்யூட்டர்ல ஏதோ வேலை இருக்குன்னு சொன்னியே முடிச்சிட்டியா?”
“முக்கால்வாசி முடிச்சிட்டேன்மா. நாளைக்குள்ள முடிச்சிடுவேன். சரிம்மா,…கொஞ்சம் தலை வலியா இருக்கு, எனக்கு காபி போட்டுத் தர்றியா?”
“சரிடி,… போட்டுத் தர்றேன். அப்புறம், நேத்து ஈரோட்ல ஏதோ ஸ்ட்ரைக்குன்னும், பஸ் ஓடலைங்கறதுக்காக, நீங்க ரெண்டு பேரும் லாட்ஜ்ல தங்கினதா அப்பா சொன்னார். ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லையே?”
“ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லேம்மா. ஆனா, அப்பாதான்,….”
நடந்த விஷயத்தை சொல்ல வருகிறாள் என்று தெரிந்து கொண்டு, கேட்க ஆவலானேன்.
“ம்,…அப்பா என்ன பண்ணார்?”
“எனக்கு ஒரு ட்ரெஸ் கூட எடுத்துகிட்டு வரல. நானும் ஒரு ட்ரெஸ் கூட எடுத்துகிட்டு வரல.”
“அப்புறம் ?”
“நைட் முழுக்க நான் அவரோட சட்டை லுங்கியைத்தான் போட்டுகிட்டேன்.”
“ம்,…அதுக்கென்ன இப்ப,…?”
“சும்மா சொன்னேன்.”
“சரி,… காபியைக் குடிச்சிட்டு உனக்கு தலை வலி சரியானதுக்கப்புறமா, மொட்டை மாடியிலே காயப்போட்டிருக்கிற துணிகளை எல்லாம் எடுத்துகிட்டு வந்துடு. மழை வர்றாப்பல இருக்கு. அரிசி ஊற வச்சிருக்கேன். நான் போய் கிரைண்டர் போடுறேன்.” என்று நான் சொல்லி விட்டு எழுந்து சமையல் கட்டு பக்கம் போக, மலர் அவள் அறைக்குப் போனாள்.
‘இரண்டு பேருக்கும் நடுவுல எதுவும் நடந்த மாதிரி தெரியலையே, இவகிட்டேயும் ஒன்னும் கண்டு பிடிக்க முடியலை. சாயந்திரம் அவர் வந்தாதான் கேக்கணும்’ என்று முடிவு செய்து என் வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்.
இரவு மலர் அவள் ரூமில் படுத்திருக்க, நானும் என் கணவரும் தனியே எங்கள் ரூமில் படுத்திருக்க, நான் அவரை அணைத்து அவர் மார்பைத் தடவியபடி,” என்ன்ங்க ஏதுவும் சொல்லாம இருக்கீங்க. எதுவும் நடக்கலையா?”