Adultery தீப்பொறி.. !!

[Niruthee]

உண்மையில்  சந்ருவின் மனைவி லிபிகா அழகிதான். நல்ல சிவந்த நிறம். வட்ட முகம்.  கூரான நாசி. சிவந்து மெலிந்த மெல்லிய  இதழ்கள். அழகான பல் வரிசை. ஆனால்  சந்ருவை விட கொஞ்சம்  உயரமானவள். பருத்த உடலழகி. கனத்து மதர்த்த முலைகள். ஒரு குழந்தைக்கு தாயான பிறகு லேசாக தொப்பை போட்டு விட்டாள். தூண் போன்ற  பருத்த தொடைகள். பெருத்து அகன்ற  சூத்துக்கள்.. !!

சந்ரு அவள்  அளவுக்கு  உயரம் ஒன்று  மட்டும்தான் இல்லை. மற்றபடி அவனும் அவளுக்கு  ஏற்ற துணைவன்தான். இருவரும் காதல் மணம் புரிந்து நான்கு  வருடங்கள் ஆகிறது. இரண்டரை வயதில் ஒரு பெண் குழந்தை  இருக்கிறது. அதை அம்மா வீட்டில் விட்டு விட்டு  இப்போது வேலைக்குச் செல்லத் தொடங்கியிருக்கிறாள் லிபிகா.. !!

தன் மனைவியை சந்ருவுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.  ஆனால்  அவள் பேச்சுதான் அவனுக்கு பிடிக்காது. அதுவும்  அவள் வேலைக்குச் செல்ல துவங்கியபின் அவன் ஒரு குடும்பத் தலைவன் என்கிற மரியாதையே அவனுக்கு  இல்லாமல்  போய் விட்டது. அதனாலேயே  இருவரும்  அடிக்கடி சண்டை போட்டுக் கொள்வார்கள். இதில் ஆச்சரியம்  என்னவென்றால் சண்டை முடிந்த  அரை மணி நேரத்தில் லிபிகா சமாதானம்  ஆகிவிடுவாள். எத்தனை  சண்டை போட்டாலும் அவனுடன் பேசாமல்  மட்டும்  அவளால் இருக்கவே முடியாது.. !!

வழக்கமாக சண்டை முடிந்த பிறகு எத்தனை நேரம்  ஆனாலும் சந்ரு அவளுடன் பேசவே மாட்டான். சண்டையின்போது சில நேரம்  அவன் கையில் கிடைக்கும்  ஏதாவது  ஒரு பொருளை எடுத்து  அவளை அடித்தும் விடுவான். அப்படி அடியே வாங்கினாலும் அவள் அதை மறந்து விடுவாள். அவனை சமாதானம் செய்து மீண்டும்  அவனை வம்புக்கிழுப்பது அவளின் வாடிக்கை.. !!

 இதற்கெல்லாம்  ஒரே காரணம்தான். லிபிகாவால் ஒரு ஐந்து நிமிடம் கூட வாயை மூடிக் கொண்டு பேசாமல்   இருக்கவே முடியாது. அதேபோல  அவள் பேசும் வார்த்தைகளை உடனுக்குடன் மறந்தும் விடுவாள். அதற்காக ஞாபக மறதி என்று சொல்ல முடியாது. தொடர்ந்து பேசும் குணம் இருப்பதால் சமயத்தில் பேசப் பேசவே என்ன பேசுகிறோம்  என்பதை மறந்து விடுவாள். இதையெல்லாம் தன் கணவன் புரிந்து கொண்டு  அதற்கு  ஏற்ற மாதிரி நடந்து கொள்வதாலேயே அவன்  அடித்தாலும் அதை பெரிது படுத்திக் கொள்ள மாட்டாள். மற்றவர்கள் பார்வைக்கு  அவள்  ஒரு அப்பாவி மனைவியாகவே தெரிவாள். ஆனால் அவள்  எப்படிப்பட்டவள் என்பது அவளை விட சந்ருவுக்கு மிக நன்றாகத் தெரியும்.. !!


(சரி.. விட்டதை தொடரலாம்..)

சந்ருவுக்கு மூடுதான் மாறியது. ஆனால்  அவன் கோபம் தணியவில்லை. தன்னை  அணைத்தபடி பல்லை இளித்துக் கொண்டு நிற்கும் தன் மனைவியின் மதர்த்த முலைகளை நைட்டியுடன் பிசைந்து கசக்கினான். வலியில் லேசாக முகத்தை சுழித்தபடி முனகினாள். 
"என்ன கோபம் பாரு.. இந்த கிறுக்கு பையனுக்கு"
"வாய மூடுறி.."
"பின்ன என்ன என்னமோ சொல்லிட்டனாம்.. அந்த கோபத்த இதுல காட்றது"
"ஏய்.. சனியனே. நீ இப்ப பேச ஆரம்பிச்சேன்னா எனக்கு வர்ற மூடு கூட வராம போயிரும். அப்றம் நான் பாட்டுக்கு கிளம்பி போயிட்டே இருப்பேன்"
"அப்படி போனா காலை ஒடைச்சிருவேன்" என்றாள்.

'பட்' டென்று அவள் கன்னத்தில்  அடித்தான். 
"இந்த வாய்தான்டி உன்னைவே கெடுக்குது"

அவன் அடித்தது வலித்தாலும் முகத்தை சுழித்து சிரித்தாள். 
"என்னை டென்ஷன் பண்ணா அப்படித்தான் பேசிட்டே இருப்பேன்"
"பேசினா வாய்ல வெச்சு திணிச்சிருவேன்"
"இருக்கற கோபத்துல கடிச்சு துப்பிருவேன் ஆமா"
"கடிச்சு துப்பிட்டா அப்பறம் அரிப்பெடுக்கறப்ப பாவாடைய தூக்கிட்டு வெரல வெச்சுதான் குத்திக்கனும்"
"நான் ஏன் வெரல வெச்சு குத்திக்கறேன். இப்படினு கண்ண காட்னா போதும்.  எத்தனை  பேரு என் பின்னால வருவாங்க தெரியுமா?"
"யம்மா தாயி.. அப்படி ஒரு சான்ஸ் கெடைச்சா போய் தொலைடி. நானாவது கொஞ்சம் நிம்மதியா இருப்பேன்"
"ஆமா  அப்படி போறவளா இருந்தா நான்  ஏன் இங்க அத்தனை அடிகளயும் திட்டுகளையும் வாங்கிட்டு இருக்க போறனாம். ஆளைப் பாரு.. ஆளை.."
"அடிக் கண்டாரோலி நீதான்டி இப்ப சொன்ன?"
"சொன்னா.. போயிடுவாங்களா? அதெல்லாம்  ஒரு பேச்சுக்கு சொல்றதுதான். எனக்கு  என் புருஷனே போதும்"
"ம்ம்.. இந்த புண்ட நாயத்துக்கு ஒண்ணும் கொறைச்சல் இல்ல." அவன் கடுப்பானான். 

உடனே சிரித்து  அவனை கொஞ்சினாள்.
"ஏன்டா குஞ்சுப் பையா இப்ப இப்படி கோவிச்சிக்கற? இப்ப நான்  என்ன சொல்லிட்டேன்? வெளையாட்டுக்குதான பேசினேன்"
"ஆனா நான் சீரியஸா பேசுறேனே..?"
"சரி சரி.. குஞ்சு பாரு சுருங்கிருச்சு. டென்ஷனாகாத. ஓகேவா?" என்று மீண்டும்  அவன்  உறுப்பை பிடித்து  ஆட்டியபடி அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டாள் லிபிகா.. !!