Incest ரெட்டைக் கதிரே! (UPDATED @ 19/06/2024 - EPISODE 28)

[MolaRasigan]

EPISODE 2

எப்பவும் போல ஒரு நாள் காலை... அனு ஆபீஸ்க்கும் பசங்க காலேஜ்க்கும் கிளம்பிட்டு இருக்கிற ஒரு சராசரியான பரபரப்பான காலை நேரம்...


ஆனந்த் : "அம்மா, லேட்டாகுது மா, நான் குளிச்சுட்டு வரேன். டிபன் சீக்கிரம் ரெடி பண்ணுமா!"

இடுப்புல ஒரு லுங்கி, மேல வெறும் ஒடம்புல ஓரமா ஒரு துண்டு, ஒரு கைல டூத்பிரஷ் வெச்சுட்டே கிச்சன்குள்ள இருக்க அம்மாக்கு ஆர்டர் போட்டுட்டு குளிக்க போனான் ஆனந்த். எப்பவும் போல அளவா பேசிட்டு போனான்.

கிச்சன்குள்ள சமையல் பண்ணிட்டு இருந்த அனு "ம்ம் ம்ம்" னு மட்டும் பதிலுக்கு சத்தம் போட்டுட்டு சமையல கவனிக்க ஆரம்பிச்சாங்க. இந்த கண்ணன் பையன் இன்னும் தூங்குறான் போலயேன்னு நினைச்சுட்டு இருக்கப்பவே பின்னாடி வந்து அமைதியா அம்மாவை இதமா கட்டி பிடிச்சான் கண்ணன்.

கண்ணன் : "குட் மார்னிங் மா. என்ன சமையல் பண்றீங்க என் அழகி அம்மா. ஓ உன் கன்னம் மாதிரியே மிருதுவான இட்லியா இன்னிக்கு? சூப்பர் சூப்பர் மா!" 

பேசிட்டே அம்மாவை இறுக்கமா அணைச்சுகிட்டான் அனு இடுப்புல கை வெச்சு. அணைச்சபடியே அம்மாவோட கழுத்துக்கும் தோள்பட்டைக்கும் இடைப்பட்ட இடத்துல அவன் முகத்தை கொண்டு போக அனுவுக்கு குறுகுறுன்னு ஆகி அவன விலக்கி விட்டாங்க. 

அனு: "டேய் படவா, காலங்காத்தாலயே அம்மா கிட்ட வந்து இப்டி இம்சை பண்றியே. உன் அண்ணன் பாரு எவ்ளோ பொறுப்பா குளிக்க போயிருக்கான். நீயும் இருக்கியே... நீயும் சீக்கிரம் குளிச்சுட்டு வந்துட்டா எல்லாரும் சாப்டுட்டு போலாம்ல. இல்லனா லேட் ஆச்சுன்னு நீ சாப்பிடாமையே எஸ்கேப் ஆயிடுவ.... போயி குளிச்சுட்டு வா போ கழுத!"

கண்ணன்: "அம்மா, என்னம்மா இப்டி சொல்ற, உனக்கு என் மேல பாசமே இல்லம்மா. உனக்கு எப்பவும் உன் பெரிய மகன் தான் செல்லம். காலைல எழுந்ததும் அம்மா கிட்ட குட் மார்னிங் சொல்லிட்டு குளிக்க போலாம் னு நெனச்சேன். என்ன திட்டிட்டல்ல போமா, இனிமே வரவே மாட்டேன் பாரு உன்கிட்ட!"

கண்ணன் கோச்சுக்கிட்டது அனுவுக்கு சிரிப்பா தான் இருந்துச்சு. கொழந்த மாதிரி நடந்துகிறானேன்னு. அவன சமாதான படுத்த அவன் கைய புடிச்சு இழுத்து அவன தன்னோட முலைங்க மேல முகத்தை சாய்ச்சு அணைச்சுக்கிட்டாங்க. 

அனு: "கோவமாடா செல்லம், அம்மா சும்மா தானே சொன்னேன். இப்போ என்ன உனக்கு.. அம்மா கிட்ட முத்தம் வேணுமா வாங்கிக்கோ. நீ தரதுன்னாலும் எவ்ளோ வேணாலும் குடு. அம்மாவ கட்டி புடிச்சுட்டே இருக்கணுமா. இரு. கோச்சுக்காத டி மயிலு!"

அவன கொஞ்சிட்டே அவன் நெத்தில முத்தம் குடுத்தாங்க. கண்ணனுக்கு வந்த அந்த சின்ன செல்ல கோபம் கூட இருந்த இடம் தெரியாம போயிடிச்சு. அம்மாகிட்ட இப்டி பேசுனா அம்மா தன்னை கொஞ்சுவாங்கன்னு தெரிஞ்சு தான் இந்த பிட்ட போட்டான் கண்ணன். சரியான கேடி பையன்.

கண்ணன்: "எனக்கு ஒன்னும் கோவம் இல்லம்மா, உன் மேல எனக்கு கோவம் வருமா? ஆனா நான் உன்கிட்ட வரப்ப இந்த மாதிரி சொன்னா எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு மா. இனிமே இப்டி சொன்னா அப்புறம் முத்தம் குடுக்குறப்ப உன் கன்னத்தை கடிச்சுருவேன் ஜாக்கிரதை!"

அனு: "ஐயோ சாமி பயந்துட்டேன் டா! எரும மாடு வயசாகியும் இப்டி அம்மா முந்தானைய புடிச்சு தொங்கிட்டு இருக்க... உன்ன பாத்து அம்மா ஜாக்கிரதையா இருக்கணுமா. போயி குளிச்சுட்டு வாடா கழுத!"

அவன செல்லமா திட்டிட்டே அவன விலக்கி அவன திருப்பி நிக்க வெச்சு அவன் குண்டில செல்லமா ஒரு தட்டு தட்டி அனுப்பிட்டு திரும்ப சமைக்க ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. 

கொஞ்ச நேரத்துல சமையல் முடிச்சுட்டு அனுவும் போயி குளிச்சுட்டு சேலை கட்டிட்டு தல முடிய விரிச்சு போட்டு காய வெச்சுட்டே டைனிங் டேபிள்ல சாப்பாடு எடுத்து வெச்சுட்டு பசங்கள கூப்பிடவும் ஆனந்த் முதல்ல வந்தான். பக்கவா டிரஸ் பண்ணி டக்-இன் கூட சரியா நீட்டா பண்ணிட்டு சாப்பிட உக்காந்தான். பின்னாடியே கண்ணன் சட்டை பட்டன் கூட சரியா போடாம தலை சீவாம வந்து உக்காந்தான். ஆனந்துக்கு அந்த கோலத்தை பாத்ததும் கோவம் வந்துருச்சு. 

ஆனந்த்: "டேய், எரும மாடு! எவ்ளோ தடவை சொல்றது உனக்கு ஒழுங்கா ட்ரெஸ் பண்ணுடான்னு கேக்கவே மாட்டியா? எப்போடா வளரப்போற நீ? இன்னும் பொடிப்பையன் மாதிரி பண்ணிட்டு இருக்க. எனக்குன்னு வந்து தம்பியா பொறந்துருக்க பாரு!"

கண்ணனுக்கு ஏதோ நெனப்புல சுர்ருன்னு தலைக்கு கோவம் ஏறிடுச்சு. அம்மா இருக்கிறத கூட மறந்துட்டு கத்த ஆரம்பிச்சான்.

கண்ணா: "வாய மூடுரா பாடு. பொச்ச சாத்திட்டு சாப்பிடு சரியா. சட்டை எப்படி போடணும் ஜட்டி எப்படி போடணும்னுலாம் நீ கிளாஸ் எடுக்க தேவல்ல."

அனுவுக்கு இந்த வார்த்தைகளை கேட்டதும் அதிர்ச்சி. நம்ம பசங்க இப்டிலாம் பேசிப்பாங்களான்னு யோசிக்கிறாங்க.




அனு: "டேய் கண்ணா, என்ன இது புதுப்பழக்கம் கெட்ட வார்த்தைலாம் பேசிகிட்டு. அதும் அண்ணன் உனக்காக என்ன எல்லாம் செய்றான், அவன் அப்டி என்ன தப்பா கேட்டுடான்னு இப்டி கோவப்பட்டு அவன்கிட்ட இப்டி மரியாதை இல்லாம பேசுற. ஒழுங்கா அவன்கிட்ட மன்னிப்பு கேளு. இன்னொரு தடவை இந்த மாதிரி நீ பேசுனா அம்மா உன்கிட்ட பேசவே மாட்டேன் பாத்துக்கோ!"

கண்ணன்: "ஐயோ அம்மா, அப்டில்லாம் சொல்லாதம்மா. நீ என்ன அடிச்சா கூட பரவால்ல ஆனா இந்த தண்டனைலாம் வேண்டாம். பிரண்ட்ஸ் கூட பேசுற பழக்கத்துல அப்டி பேசிட்டேன் மா. ஏதோ கோவத்துல பேசிட்டேன் மன்னிச்சுரும்மா, டேய் ஆனந்த் நீயும் என்ன மன்னிச்சுருடா!"

கண்ணன் கெஞ்சுறத பாத்து ஆனந்துக்கு சிரிப்புதான் வந்துச்சு. அமைதியா இருந்தான். 

ஆனந்த்: "சரி விடுரா, அம்மா இட்லி வைமா, சீக்கிரம் சாப்டுட்டு கெளம்பனும்!"

ஆனந்த் அமைதியா எடுத்துகிறது ஒன்னும் புதுசில்ல. ஆனா எப்படி கொஞ்சம் கூட கோவப்படாம இருக்கான்னு மூத்த மகன நெனச்சு பெருமைபட்டுக்கிட்டாங்க. 

அனு சட்னி எடுக்க கிச்சன்குள்ள போக கண்ணன் பின்னாடியே போனான்.

கண்ணன்: "அம்மா, என் மேல கோவம் ஏதும் இல்லையே?"

அனு: "இல்லடா செல்லம்! ஆனா இனிமே இந்த மாதிரி நடந்துக்க கூடாது சரியா? நீ கெட்ட வார்த்தைல திட்டினப்புறமும் ஆனந்த் எப்படி பொறுமையா இருந்தான் பாத்தியா. கவனமா இருக்கணும்லடா கண்ணா? அம்மா இருக்கிறத கூட மறந்துட்டு கெட்ட வார்த்தை பேசுற அளவுக்கு உனக்கு பழகிடுச்சா?"

சொல்லிட்டே கண்ணன் கன்னத்துல லேசா தடவி குடுக்க அவனுக்கு அப்போ தான் நிம்மதியா இருந்துச்சு.

கண்ணன்: " சாரிம்மா இனிமே அப்டி நடந்துக்க மாட்டேன்மா! பிராமிஸ்! அப்புறம், பணம் ஒரு 2000 கேட்டேனே மா. காலைல தரேன்னு சொன்னியே. அண்ணன்கிட்ட கேட்டா அப்புறமா தரேன்னு சொல்றான்மா. எனக்கு இன்னிக்கே வேணும்!"

அனு: "இதோ, எடுத்து ரெடியா வெச்சுருக்கேன்டா செல்லம். அண்ணன் தான் உனக்கு காலேஜ் பீஸ் கட்டுறான், செலவுக்கும் பணம் தரான்ல. அடிக்கடி கேக்காதடா தங்கம் அண்ணன்கிட்ட. இரு அம்மா தரேன் உனக்கு!"

சொல்லிட்டு மறுபக்கம் திரும்பி அவங்களோட டைட்டான ஜாக்கெட்டுக்குள்ள கைய விட்டு இடதுபக்க முலையோட வேர்வை ஈரத்துல குளிச்ச அந்த 2000  ரூபா நோட்ட எடுத்து குண்டி சதை இருக்க மேட்டுல சேலைல தொடைச்சுட்டு அவன்கிட்ட நீட்டுனாங்க.

கண்ணன் அம்மாவ கட்டி பிடிச்சு கன்னத்துல ஒரு முத்தம் குடுத்துட்டு அந்த காச வாங்கி பாக்கெட்ல வெச்சுட்டு தண்ணிய எடுத்துட்டு டைனிங் டேபிள் போனான். அனு சட்னி எடுத்துட்டு வந்தாங்க. எப்பவும் போல ஒரு பெரிய தட்டுல இட்லி போட்டு மூணு பேரும் மாத்தி மாத்தி ஊட்டி விட்டுக்கிட்டே சாப்பிட்டு முடிச்சாங்க.

அனு அம்மா பாத்திரம் கழுவுற நேரத்துல கண்ணன் ஆனந்த் கிட்ட ரகசியமா பேசுனான்.

கண்ணன்: "டேய் அண்ணா, பணம் 3000 வேணும்டா, அம்மாக்கு தெரிய வேண்டாம். குடுரா அண்ணா, கொஞ்சம் செலவு இருக்குடா."

ஆனந்த்: "இப்டி அடிக்கடி அவ்ளோ காசு வாங்கி என்னதான் செய்யுறியோ தெரிலடா நீ. சரி, காலேஜ் போறப்ப ஞாபகப்படுத்து. ஏடிஎம்ல எடுத்து தரேன்."

'ஹப்பாடா, இன்னிக்கு போர்ன் ஹப் மெம்பர்ஷிப் ரெனியுவல் பன்னிடலாம்'னு மனசுக்குள்ள சந்தோஷப்பட்டான் கண்ணன். 

கண்ணன்: "என் அண்ணன், இந்த நாட்டின் மன்னன்!"

ஆனந்த்: "அடாடாடாடா, ரொம்ப வாசிக்காதடா. டிரஸ் பண்ணிட்டு வா கிளம்பலாம். நான் ரெடி!"

கண்ணன்: "இதோ, ரெண்டே நிமிஷம் வந்துடுறேன்."
 
அனு எல்லாம் எடுத்து வெச்சுட்டு, தலை சீவி ரெடி ஆக உள்ள போனாங்க. ரூம்ல போயி பீரோ தெறந்து சென்ட் எடுக்கிறப்ப அந்த பொருள் கீழ விழுந்துச்சு தரைல. முகத்துல அழகான புன்னகையோட அத ஆசையா பாத்தாங்க அனு. 

அது அவங்களுக்கு பிடிச்ச 8 இன்ச் நீளமான தடிமனான சாக்லேட் கலர் டில்டோ.