Incest மகனுக்கு முலைப்பால்

[sangavisri]

பதிமூன்றாம் பாகம் தொடர்ச்சி:

 

மறுநாள் காலையில் தூங்கி எழுந்ததும், முதல் வேளையாக தேவி கிச்சனுக்குள் சென்று, தான் இரவு பிரைமோர் ஊற்றி வைத்த பாத்திரத்தைப் பார்த்தாள்.

 

அவர்களது தாய்ப்பால் கட்டியாக உறைந்து தயிராக மாறியிருந்தது. அதைப் பார்த்ததும், தேவிக்கு ஆச்சர்யம் கலந்த சந்தோஷம். இதுவரை பசும்பால் அல்லது எருமைப்பால் தயிரைத்தான் பார்த்திருக்கிறாள், சாப்பிட்டு இருக்கிறாள். ஆனால் தாய்ப்பால் தயிரை அப்போதுதான் முதல் முதலாக பார்க்கிறாள்.

 

அதனால் அதை உடனடியாக சுவை பார்க்க நினைத்தாள் தேவி. ஒரு ஸ்பூனை எடுத்துக்கொண்டு, கெட்டித் தயிரை கொஞ்சம் ஸ்பூனில் எடுத்து, வாயில் வைத்து சுவைபார்த்தாள்.

 

அதன் சுவை அபாரமாக இருக்க தியிரை வாயில் வைத்தபடி “ம்ம்ம்ம்..” என்று ரசித்து விழுங்கிக்கொண்டிருக்கும்போது, புவனாவும் கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.

 

அவள் தேவியிடம் “என்னடி? இப்படி ருசிச்சு சாப்பிட்டுக்கிட்டு இருக்க?” என்று கேட்டாள்.

 

உடனே தேவி, வாயில் தாய்ப்பால் தயிரை சுவைத்தபடி, அந்த தயிர் பாத்திரத்தை புவனாவிடம் நீட்டினாள்.

 

அதைப் பார்த்த புவனாவுக்கு, தேவி, தங்களது தாய்ப்பால் தயிரைத்தான் சப்புக்கொட்டி சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பது தெரிந்ததும், அவளுக்கும் அந்தத் தயிரை ருசிபார்க்க உதடுகள் துடித்தன.

 

அதனால், தேவியிடம் இருந்து அந்த தயிர்ப் பாத்திரத்தை வாங்கிய புவனா, அதிலிருந்து கொஞ்சம் தயிரை ஸ்பூனில் எடுத்து, சுவை பார்த்தாள்.

 

அதை வாயில் வைத்ததுமே “ஆஹா.. என்ன சுவை?” என்று மேலும், கொஞ்சம் தயிரை எடுத்து வாயில் போட்டுக்கொண்டாள். அப்போது தேவி, சின்னப் பிள்ளைபோல, “ஏய் நீயே எல்லாத்தையும் காலியாக்கிடாத.. எனக்கும் கொஞ்சம் கொடு..” என்று அவளிடம் இருந்து பாத்திரத்தைப் பிடுங்க, உடனே, புவனா, தேவியிடம் இருந்து பிடுங்க, இருவரும் தங்கள் வயதை மறந்து சின்னக் குழந்தைகள் போன்று விளையாடுவதை சங்கர், கிச்சன் வாசலில் இருந்து பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தான்.

 

அப்போது தேவியும், புவனாவும் கிச்சன் வாசலில் சங்கர் நிற்பதைப் பார்த்ததும், தங்கள் சிறுபிள்ளை விளையாட்டை நிறுத்திவிட்டு “என்ன சங்கர்? என்ன வேணும்?” என்றார்கள்.

 

உடனே சங்கர் நக்கலாக சிரித்தபடி “எனக்கு என்ன வேணும்ன்னு உங்களுக்கு தெரியாதா?” என்றான்.

 

சங்கர் இப்படி கேட்டதும் தேவி உடனடியாக “அச்சச்சோ.. என் செல்லம் இப்போ பால் குடிக்கிற நேரமாச்சே..” என்று சொல்லி, தன் சேலை மாராப்பை சரியவிட, அப்போது அவள் ஜாக்கெட்டினுள் கும்மென முட்டிக்கொண்டு திமிறிக்கொண்டு இருக்கும் முலைகள் சங்கரின் உணர்ச்சிகளை தூண்டிவிடத் தொடங்கின.

 

நேற்றைய இரவைவிட இப்போது தேவியின் முலைகள் கொஞ்சம் அதிகமாக வீங்கியிருப்பதை சங்கர் கவனித்தான்.

 

அப்போது தேவி, தன் முலைகளுக்கு விடுதலை அளிக்க, ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டப்போக, சங்கரின் பார்வை தேவியின் விம்மிய முலைகளை அளவெடுக்க ஆயத்தமாகி, அவள் மார்புகளையே நோக்கிக்கொண்டு இருந்தது.

 

தேவி தன் ஜாக்கெட்டின் இரண்டு கொக்கிகளைக்கூட கழட்டியிருக்க மாட்டாள். அதற்குள் புவனா குறுக்கிட்டு “தேவி.. சங்கருக்கு நான் பால் கொடுக்கிறேன்..” என்று அவளது சம்மதத்திற்கு காத்திராமல், “வா சங்கர்..” என்று சொல்லி, சங்கரின் கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு அவள் அறைக்குச் சென்று கதவைச் சாத்திக்கொண்டாள்.

 

தன்னை ஒரு தாயாக பாவித்துக்கொண்டு, புவனாவின் மகன் சங்கரை தன் மகனாக நினைத்து, அவனுக்கு ஆசையாக பால்கொடுக்கச் சென்றதை புவனா இப்படி இடையில் புகுந்து கெடுத்துவிட்டது, தேவிக்கு பெரிய ஏமாற்றமாக இருந்தது.

 

அதே ஏமாற்றத்தோடு, கிச்சனில் இருந்து வெளியே வந்த தேவி அப்படியே வாடிய முகத்தோடு ஹாலில் அமர்ந்துகொண்டாள்.

 

அதேவேளை சங்கரை, புவனா அந்த அறைக்குள் அழைத்துச் சென்றிருக்க, உள்ளே சென்ற சங்கர் தன் அம்மாவைப் பார்த்து “அம்மா.. ஏன் இப்படி பண்ற? தேவி சித்தி ஆசையா பால் கொடுக்க வரும்போது, நீ இப்படி செய்யலாமா? அவங்க மனது வருத்தப்பட மாட்டாங்களா?” என்றான் சங்கர்.

 

அதற்கு புவனா சிரித்தாள்.

 

உடனே சங்கர் “ஏம்மா சிரிக்கிற?” என்றான்.

 

“உனக்கு தேவியைப் பத்தி தெரிஞ்சதைவிட எனக்கு அவளைப்பத்தி நல்லாவே தெரியும். அவளோட ஆசைகள் என்னன்னு நான் முழுசா தெரிஞ்சுக்கிட்டேன். அதை அவளுக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸாக கொடுக்கனும்ன்னு நினைக்கிறேன் சங்கர்..” என்று புவனா சொன்னதை, சங்கர் ஒன்னும் புரியாமல் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தான்.

 

“அம்மா.. நீ சொல்றது எனக்கு ஒன்னும் புரியல..” என்றான் சங்கர்.

 

“நீ இப்போ என் முலையில பால் குடி.. மத்ததை எல்லாம் ராத்திரி சொல்றேன்..” என்று சொன்ன புவனா, தன் ஜாக்கெட்டை கழற்றி, தன் முலைகளைக் காட்ட, சங்கர் இரும்பைக் கண்ட காந்தம்போல, தன் அம்மாவின் முலைகளோடு ஒட்டிக்கொண்டு, அவள் முலைப்பாலை உறிஞ்சி குடிக்க ஆரம்பித்தான்.

 

புவனா சங்கருக்கு பால் கொடுத்துவிட்டு, அந்த அறையைவிட்டு வெளியே வந்தாள். அப்போது வாடிய முகத்தோடு தேவி அமர்ந்திருப்பதைப் பார்த்த புவனா, “என்ன தேவி.. என் மேல கோபமா?” என்று கேட்டாள்.

 

“ச்ச்சே.. ச்ச்சே.. அதெல்லாம் இல்லடி.. உன்னப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? நீ செய்யுற ஒவ்வொரு விஷயத்துக்கு பின்னாடி ஒரு காரணம் இருக்கும். இதுக்கும் ஒரு காரணம் இருக்கும்..” என்று தேவி புன்னகையுடன் சொன்னாலும், அவள் முகத்தில் ஒரு வாட்டம் இருக்கத்தான் செய்தது.

 

காரணம், தேவி, சங்கர் தன் முலையில் பாலை உறிஞ்சும் சுகத்தை அனுபவிக்க காத்திருந்தாள். ஆனால் இப்போது அது கிடைக்காமல் போனதுதான் அவள் முகவாட்டத்திற்கு காரணமாக இருந்ததே தவிர, புவனாவின் மீது அவளுக்கு கோபம் இல்லை.

 

அன்று புவனா ஏதோ ஒரு திட்டம் போட்டு, அதைச் செயல்படுத்த தயாராகிக் கொண்டு இருந்தாள்.

 

நேரமும் வேகமாக நகர, இரவு 7 மணியை நெருங்கிக்கொண்டு இருந்தது.

 

சங்கர் நேற்றி பேசியபடி, இன்று அவன் ஒரு கன்னுக்குட்டிபோல, அம்மா, சித்தி இருவரின் முலைகளில் பால்குடிக்கப்போவதை நினைத்து, மனதில் மத்தாப்பு பூத்தபடி தன் அறைக்குள்ளாக நடந்தபடி இருந்தான்.

 

அப்போது புவனா “சங்கர்..” என்று குரல்கொடுத்தபடி அவன் அறைக்குள் வந்து சட்டென கதவைச் சாத்திக்கொண்டாள்.

 

உடனே சங்கர் “அம்மா.. ஏம்மா இப்போ கதவைச் சாத்துற?” என்க, புவனா “சங்கர் உன்கிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசனும்..” என்றாள்.

 

“ம்ம்ம்ம்.. சொல்லுங்க..” என்றான் சங்கர்.

 

மல்லிகா, தான் மனதில் யோசித்து வைத்திருந்த யோசனை அனைத்தையும், தன் மகன் சங்கரிடம் சொல்ல, அதைக் கேட்க கேட்கவே சங்கருக்கு வானத்தில்போல இருந்தது.

 

புவனா தன் யோசனை முழுவதையும் சொல்லி முடித்ததும், சங்கர் “சூப்பர் ஐடியாம்மா.. இதுமாதிரி ஒரு விளையாட்டை நேத்தே நான் யோசிச்சேன். ஆனா அது சரிபட்டு வருமா வாராதான்னு யோசனையாவே இருந்தேன். ஆனா நான் நினைச்சதை, நீ செஞ்சு காட்ட முடிவு பண்ணிட்ட.. அதுக்காக நான் என்னோட முழு ஒத்துழைப்பத்தை தரேன்..” என்று சொன்னான் சங்கர்.

 

“ம்ம்ம்ம்.. நீயும் நானும் செய்யப்போற விஷயத்துல, தேவி சொர்க்கத்தையே பாத்திடனும்..” என்று புவனா சொல்லிவிட்டு, “சரி சரி.. நேரமாகுது.. நான் சொன்னபடி நீ செய்..” என்று சொல்லி தன் மகனை ஏவினாள் புவனா.

 

சங்கரும் தன் அம்மா சொன்னதை செய்து முடிக்க, தேவி இருக்கும் அறை நோக்கி நடந்தான்.

 

பதிமூன்றாம் பாகம் தொடரும்..