Vc

[Pallaki]

ఎపిసోడ్ ~ 34

మానస అను ఇద్దరు షాపింగ్ కి వెళ్లి కావాల్సినవన్ని కొని సునీల్ గారి ఇంటికి వెళ్లారు, ఇంటి దెగ్గర ఆల్రెడీ పూజ రజినీ మానస వాళ్ల కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నారు.

అను ఇంటికి వెళ్ళింది అక్కడ ఉన్న విక్రమ్ కి సంభందించిన కొన్ని వస్తువులు తీసుకుని హడావిడిగా రూంలో నుంచి బైటికి వచ్చింది, అను వాళ్ల నాన్న ఎదురుపడ్డాడు.

అను : నాన్న?

గిరిరాజ్ : నీ సంతోషమే నాకు ముఖ్యం, వెళ్ళు తల్లి.

అను హాల్లోకి వచ్చేసరికి అను వాళ్ల అమ్మ సుష్మ :
"అను ఎక్కడికి నన్ను వదిలేసి ఎందుకు పనికిరాని ఆ వెధవ దెగ్గరికి వెళ్తావా, ఏముంది వాడి దెగ్గర?" అని అను దెగ్గరికి వచ్చింది, ఇంతకముందు సుష్మ చేసిన పనులన్నీ, మానస నుండి విన్న నిజాలన్ని గుర్తొచ్చి అలాగే లాగి ఒక్కటిచ్చింది, సుష్మ షాక్ లో చెంప పట్టుకుని అలానే నిల్చుండిపోయింది.

అను బైట తనకోసం పిక్ చేసుకోడానికి వచ్చిన కార్ ఎక్కింది అది సునీల్ గారి ఇంటి వైపు దారి తీసింది, సునీల్ గారి ఇల్లు చూసి తెల్ల మొహం వేస్తే లోపల పూజని మానసని కలిపి చూసేసరికి ఇంకా ఆశ్చర్యపోయింది, కానీ వాళ్ళనెవరిని అడిగే టైం, ధైర్యము చాల్లేదు.

పూజ రజినీ బట్టలు అను ముందు పెట్టారు, కానీ అను నేను తెచ్చుకున్నాను అంది.

పూజ : ఇవి చాలా కాస్టలీ నీకోసమే తెప్పించాం అను.

అను తన బ్యాగ్ లోనుంచి క్రీం కలర్ సారీ పచ్చ రంగు జాకెట్ తీసింది, మానస నవ్వుతు చూసింది...

అను : విక్రమ్ కి హెవీ డ్రెస్సెస్ మేకప్స్ ఇష్టముండవు, ఏమనుకోకండి.

మానస : నవ్వుతుంది.

అను : మానస ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్?

రజినీ : అదా మానస వదిన ఆల్రెడీ చెప్పింది నువ్వు హెవీ డ్రెస్ మేకప్ వేసుకోవని కానీ పూజ అక్క నువ్వు వేస్కుంటావని తీసుకుంది, ఇప్పుడు మానస వదిన చెప్పిందే జరిగింది కదా అందుకే ఆ నవ్వు.

పూజ : ఇక అందరం తినేస్తే బైలుదేరదాం.

అను : లేదు ఇప్పటికే చాలా టైం వెయిట్ చేశాను ఇక నావల్ల కాదు, విక్రమ్ ని చూడకుండా నేను ఒక్క క్షణం కూడా ఉండలేను, మానస నన్ను తీసుకెళ్ళు ప్లీజ్.

రజినీ : వదినా, అను ఆగలేకపోతుంది త్వరగా వెళదాం(దానికి అను సిగ్గుపడింది )

మానస నవ్వుతూ : "మీరెక్కడికి అంతా తినేసి పడుకోండి నేను వెళ్లి అను ని వదిలేసి వస్తా" అని అను చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి పరిగెత్తింది, ఇద్దరు ఎవ్వరికి దొరకకుండా కార్ ఎక్కారు అనుకి చాలా సిగ్గుగా ఉంది.

కార్ విక్రమ్ ఇంటి దెగ్గరికి వెళ్లే కొద్దీ అను గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది తరవాత ఏమవుద్దా అని, మానస అది గమనించి అను చెయ్యి పట్టుకుని "అను విక్రమ్ నీకోసం ఎన్ని రోజులైనా ఎదురుచూస్తాడు ఏ భయాలు పెట్టుకోకు, నాకు తెలిసి నిన్ను చూడగానే చంటి పిల్లాడిలా ఏడ్చుకుంటూ నిన్ను చుట్టేస్తాడు చూడు" అంది.

అను సమాధానంగా నవ్వింది.

సూర్యుడు అస్తమిస్తున్న సమయం కదా లైట్ ఆరంజ్ మరియు పీచ్ కలర్ కిరణాలు అక్కడున్న పువ్వుల మీద పడి ఇంకా అందంగా కనిపిస్తున్నాయి, వేడి గాలి తగ్గి చిన్నగా చల్ల గాలి వీస్తున్న సమయానికి మానస వాళ్ల కార్ వచ్చి గేట్ ముందు ఆగింది.

అను మానస దిగి గేట్ వైపు చూసారు లోపలనుంచి లాక్ చేసుంది ఎలా అనుకున్నారు, మానస కార్ గేట్ పక్కకే అనించి అను ని కార్ మీదకి ఎక్కించింది.

మానస : అను నువ్వు దూకు నేను వెళ్ళిపోతాను ఇదిగో బ్యాగ్.

అను ముందు బ్యాగ్ అందుకుని గేట్ లోపలికి విసిరేసి తను కూడా దూకాబోతుండగా....
మానస : అను..

అను వెనక్కి చూసింది.

మానస కార్ సైడ్ కి ఎక్కి అను చెయ్యి అందుకుని, తనని వంచి నుదిటి మీద ముద్దు ఇచ్చి "have a happy and peacefull life ahead" అని వొదిలింది.

అను మానస ని గట్టిగా హత్తుకుని లోపలికి దూకింది.

ధడ్ మని సౌండ్ వినపడగానే సోఫా లో పడుకుని అను ఊహల్లో ఉన్న నేను డౌట్ వచ్చి మెయిన్ డోర్ దెగ్గరికి వచ్చాను.

అను గేట్ లోపలికి దూకగానే ఎటు చూసినా చుట్టూ పూలు మధ్యలో సన్న దారి మధ్యలో ఇల్లు అంతా అను ఎలా విక్రమ్ తో కలిసి ఉండాలనుకుందో అలానే ఉండటంతో అను సంతోషం రెట్టింపు అయ్యింది.

మెయిన్ డోర్ తీసాను దూరంగా అను నిలబడి ఉంది, బైటికి వచ్చి నిలబడ్డాను...

కార్ ఏసీ లోనుంచి దిగిన అనుకి బైట వాతావరణానికి, చేసిన స్టంట్స్ కి మెడ దెగ్గర, నుదిటి మీద చెమటలు పట్టి ఉంది.

అను విక్రమ్ ని చూసి ముందుకి పరిగెత్తింది తన వేగానికి ఎదురు వచ్చే చల్లటి గాలి వల్ల అను నుదిటి మీద పట్టిన చెమటలు కరిగిపోసాగాయ్.

అను పరిగెత్తుకుంటూ రావడం చూసి ఇక నేను ఆగలేకపోయాను, స్పీడ్ గా వెళ్ళాను, అర సెకండ్ లో అను నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది, అను ని హత్తుకొగానే నాకు ఏడుపు ఆగలేదు ఎందుకో ఏమో నాకు తెలీదు అమ్మ వెళ్ళిపోయి తిరిగి రాలేదు కానీ అను వచ్చింది అన్న ఆనందమేమో అలా హత్తుకుని అలానే పక్కన పూల మీద పడిపోయాము.

అను నా మీదకి ఎక్కి ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుని పడుకుంది, నేను కళ్ళు తెరిచాను తన కళ్ళ నిండా నీళ్లు, నేను కళ్ళు మూసుకుని అలానే పడుకున్నాం.

అలా ఎంత సేపు ఉన్నామో మాకే తెలీదు చీకటి పడింది మెత్తగా ఉన్న పూలు లైట్ గా గుచ్చుకోడం మొదలుపెట్టాయి ఇక లోపలికి ఎళ్లండ్రా బాబు అన్నట్టు.

చిన్నగా అను తల నిమిరాను, అను నన్ను చూసి ఏడుస్తూ ఇంకా గట్టిగా కౌగిలించుకుని "సారీ" అంది.

తల మీద ముద్దు పెట్టాను, చిన్నగా నవ్వి తన గడ్డం తో నా గుండెల పై గుచ్చి నవ్వుతు చూస్తుంది.

చిన్నా : అను ఎవరు తీసుకొచ్చారు అమ్ములు ని కలిసావా?

అను : అమ్ములు?

చిన్నా : మానస ని కలిసావా?

అను : అవును మానసని కలిసాను, తాను చెప్పినట్టే నన్ను చూడగానే వచ్చి ఏడుస్తూ నా కౌగిలిలో వాలిపోయావ్ .

అంత కరెక్ట్ గా ఎలా చెప్పింది?

చిన్నా : అది నాకు కూడా తెలీదు కానీ నా గురించి అన్ని ముందే తెలిసిపోతాయ్ ఆ రాక్షసికి.

అను : ఇక వదులు.

చిన్నా : ఎందుకు నాకు ఇలానే బాగుంది.

అను : నాకు ఇవన్నీ గుచ్చుకుపోతున్నాయి, నువ్వు వదిలితే వెళ్లి నా ఇల్లు చూసుకుంటాను.

చిన్నా : తన మీద నా రెండు చేతులు తీసాను, లోపలికి వెళ్తుంది, గేట్ దెగ్గరున్న బ్యాగ్, అప్పుడెప్పుడో విసిరేసిన నా ఫోన్ తీస్కుని లోపలికి వెళ్ళాను.

అను అమ్మ ఫోటోని చూస్తూ అలానే నిలబడింది.
వెనక నుండి వెళ్లి తన రెండు భుజాల మీద రెండు చేతులు వేసి కౌగిలించుకున్నాను.

అను : విక్రమ్ మీ అమ్మ గారా?

చిన్నా : అవును.

అను : ఎంత అందంగా ఉంది, సారీ విక్రమ్ మా వాళ్ళ వల్లే కదా అంతా....

చిన్నా : ఎవరు చెప్పారు నీకువన్ని.

అను : బాధగా "నీ అమ్ములే చెప్పింది".

చిన్నా : దాని సంగతి తరవాత చెప్తా ముందు నీ సంగతి ఇక నావల్ల కాదు అని జాకెట్ వెనక కట్టి ఉన్న రోబ్ లాగేసాను నున్నటి వీపు అందులో సన్నటి బ్రా స్ట్రిప్.

అను సడన్ గా వెనక్కి తిరిగి రెండు చేతులు వెనక్కి పెట్టింది సిగ్గు తో, ముందుకు వెళ్లి పైట లాగేసాను రెండు చేతులు ముందు అడ్డు పెట్టుకుంది.

ముందుకి వెళ్ళాను కసి గా చూస్తూ చెయ్యి నా గుండెలపై అడ్డు పెట్టింది.

ఏంటి అన్నట్టు తన కళ్ళలోకి చూసాను.

అను : ముందు సమాధానాలు ఆ తరువాతే అన్ని.

చిన్నా : అబ్బా ఎప్పుడు ఏదో ఒకటి ప్లీజ్..... అనూ...

అను : మొదటిది మా అమ్మ మనల్ని చంపాలని చూసింది నిజామా అబద్దమా?

చిన్నా : అను ఇప్పుడెందుకు అవన్నీ...

అను జాకెట్ మీద చేయి వేసి : తీయాలా వద్దా?

చిన్నా : తియ్యాలి తియ్యాలి.

అను : మరి చెప్పు.

చిన్నా : మరి నువ్వు బాధ పడకూడదు, నిజమే.

ఒక క్షణం మూడ్ అఫ్ అయినా వెంటనే నవ్వుతూ జాకెట్ విప్పేసింది, మొదటి సారి కదా చూడటం నాలో ఉన్న మగాడు ఆగలేక పోయాడు కింద షార్ట్ లో టెంట్ లేచింది, అది అను చూసి నవ్వుతు సోఫాలో కుర్చుని తన పెదాలు తడుపుకుంది, ఆ జ్యూసీ పెదాలు చూడగానే నాకు ఇక ఆగలేదు అమాంతం దూకేసా కానీ కాలి తో నా గుండెల మీద మళ్ళీ అడ్డు పెట్టి "ఇంకా అవ్వలేదు" అంది.

చిన్నా : "త్వరగా అడుగు" అన్నాను అసహనంగా.

అను : నీ పూర్తి పేరు విక్రమాదిత్య, గ్రీన్ లోటస్ సీఈఓ పేరు కూడా అదే, పూజని మానస తో చూసాను అప్పుడప్పుడు పూజ తో వంటరిగా మాట్లాడ్డం కూడా చూసాను, ఇద్దరు ఒకటేనా?

నేను లేచాను, అను లేచి నన్ను సోఫా లో పడేసి నా మీద గా వంగింది ఒక కాలు నా రెండు కాళ్ళ మధ్య పెట్టి తన ఏతైన సండ్లని నామీదకి తెచ్చింది తన మేడలో ఉన్న పూసల దండ నా కళ్ళ ముందుకి అడ్డుగా చూపిస్తూ కసిగా తన పెదాలని నా పెదాలకి అనించి, తన నోట్లో ఉన్న గాలి మొత్తం నా లోపలికి వచ్చేలా "చెప్పు" అంది.

ఆ స్వర్గాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, తన ఎంగిలి నా పెదాలతో ముట్టుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని "నేనే" అన్నాను.

అను వెనక్కి జరిగింది ఏ స్పర్శ తగలకపోయేసరికి కళ్ళు తెరిచాను, అను నవ్వుతు నా కళ్ళలోకి చూస్తూ, నా రెండు చేతులు పట్టుకుని తన నడుము మీద వేసుకుని, నా కుడి చెయ్యి తన బొడ్డుకేసి వత్తుకుని కుచిళ్ల మీద వేస్కుని కానీ అన్నట్టు సైగ చేసింది, లాగేసాను..... చీర మొత్తం లాగేసాను గిరా గిరా తిరిగి నా వొళ్ళో పడిపోయింది.

నా మొడ్డ గట్టితనం తగిలిందేమో కళ్ళు మూసుకుంది, వొతైన జుట్టుని పక్క భుజం పై వేసి మెడ ఒంపులలో నా ఎంగిలితో నాకుతూ బ్రా స్ట్రిప్ లాగేసాను, ఊడిందో తెగిందో తెలీదు, చెయ్యి ముందుకి తెచ్చి రెండు ఎత్తుల మధ్యలో చెయ్యి వేసాను బ్రా లగేయడానికి.

నా చెయ్యి మీద చెయ్యి వేసి కళ్ళు మూసుకునే ములుగుతూ,

అను : ఇక ఆఖరిది నాకు కంపెనీ, ప్రాజెక్ట్స్ అన్ని నువ్వు ఇప్పించినవేనా?

దీనికి ఎప్పుడు ఏమడగాలో తెలీదు మూడ్ పోతుందే అన్నట్టు తనని చూసాను, తన కుడి చేయి తన ఎత్తుల మీద ఉన్న నా కుడిచేయిని బ్రా తో సహా పట్టుకుని, తన ఎడమ చేయితో నా ఎడమ చెయ్యిని తన పాంటీ మీద వేసుకుని "త్వరగా చెప్పారా" అంది.

చిన్నా : వణుకుతున్న తన గొంతు విని నవ్వుతు "కొంచెం చేశాను కానీ నేను చేయకముందే నువ్వు అన్ని సాదించుకున్నావ్, కొద్దిగా చిన్న చిన్నవి అంతే " అన్నాను.

కుడి చేత్తో బ్రా లాగేసి నా ఎడమ చేయిని తన పాంటీ లో దూర్చేసింది, నా చెయ్యి మొత్తం లోపలికి పెట్టేసా..

ఇంకో చేత్తో సండు మొత్తం నా చేతిలోకి తీస్కుని, తన కురులు ఎగిరేగిరి నా మొహానికి అడ్డు పడుతున్నాయి కానీ ఏదో అసంతృప్తి, అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నా వంటి మీద ఇంకా బట్టలున్నాయి అని తనని అలానే ఎత్తుకుని బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లి పరుపు మీద పడుకోబెట్టి నేను బట్టలు విప్పేసాను.

నేను బట్టలు విప్పుతుంటే తన రెండు కళ్ళు ముడుచుకుని నన్నే నవ్వుతు కల్లార్పకుండ చూస్తుంది, బట్టలు విప్పేసి బెడ్ మీదకి దూకేసాను.

నా మొడ్డని చూడటానికి తల కిందకి వంచింది కానీ కనిపించలేదనుకుంటా నేనెక్కడ కనిపెడతానో అని మళ్ళీ వెంటనే నా తలని అందుకుని తన సండ్లకేసి ఒత్తుకుంది...

లేత సళ్ళు తనని చూస్తూనే ఒక నిపుల్ ని దండకి ఉన్న పూసతో సహా నోటితో అందుకుని సాగపీకాను నా తల నిమురుతూ ఇస్ అంటూ ఉంటే నాకు ఇంకా ఉద్రేకం పెరిగిపోసాగింది.

అలానే వెళ్లి ఆ కసి పెదాలని అందుకున్నాను ఒకరిని ఒకరం హత్తుకుని బెడ్ అంతా దొల్లేసాము, తన ఒళ్ళంతా ముద్దు పెట్టుకుని (అరికాళ్ళతో సహా) చిన్నగా తన కిందకి వచ్చి హత్తుకుని తన సంకకి ఒకముద్దు ఇచ్చాను, అదే టైం లో నా మొడ్డ తన నడుము మీదగా బొడ్డుకి ఆనించి ఆ వీడిని అలానే పట్టి ఉంచాను, అను ములుగులు ఎక్కువ అవుతూనే ఉన్నాయ్.

తనని ముద్దు పెట్టుకుంటూ బొడ్డు దెగ్గరికి వచ్చి నాకుతుంటే తన బొడ్డంతా నా ఎంగిలితో నిండి పోసాగింది అది అను గమనించి నన్ను పక్కకి జరిపి వేలితో తన బొడ్డు లో ఉన్న ఎంగిలి తీసుకుని తన నోట్లో పెట్టుకుంది వెంటనే నా నోటిని అను పెదాల పై పెట్టేసాను నా మీదకి ఎక్కింది, తన రెండు పిర్రల పై చెయ్ వేసి మర్ధన చేస్తూ నా మడ్డకి తన పూకుకి అనించాను, చేప పిల్లలా తన పూకుకేసి నా మడ్డని వత్తసాగింది.

తనని పక్కకి తప్పించి తొడలని కొరుకుతూ పూకు దెగ్గరికి వెళ్లి ముద్దు ఇచ్చాను నా జుట్టు పట్టుకుని పైకి లాగింది, "ఇప్పుడు కాదు ముందు దూర్చు ఇక నా వల్ల కాదు" అంది.

తన మీదకి ఎక్కుతు చిన్నగా పైకి జరుగుతుంటే నా కడ్డీ తన మోకాళ్ళ నుంచి రాసుకుంటూ తొడల మీదగా పూకు మీదకి రాగానే తన మీద పడిపోయా "హబ్బా" అని అను నోటి నుంచి వచ్చిన సౌండ్ నా మొడ్డని ఇంకో ఇంచ్ పెంచినట్టనిపించింది.

చిన్నగా దూర్చాను, నొప్పికి కళ్ళలో నీళ్లు అక్కడితో ఆపేసాను తానే నా మీద చేతులు వేసుకుని కళ్ళు మూసుకుని బిగ పడుతూ లోపలికి వత్తుకుంది, చిన్నగా లోపలికి జారుతుండగా నా బలం కూడా తోడై ఒక తోపు తోశాను.. దిగిపోయింది అలానే కధలకుండా తన మొహం చూసాను, కళ్ళ నిండా నీళ్లు కళ్ళు తెరిస్తే నీళ్లు కానుగుడ్లపై పడేలా ఉన్నాయ్, రెండు కళ్ళని నా ముద్దులతో తుడిచాను, అను కళ్ళు తెరిచింది...

"మొదలుపెట్టనా? " అన్నాను "వద్దు కొంచెం సేపు ఇలానే ఉండు నాకు ఈ అనుభూతి ఆస్వాదించాలని ఉంది" అంది.

ఒక పది నిముషాలు అలానే పడుకున్నాం, చిన్నగా మొదలు పెట్టాను తన బుగ్గ పై ముద్దు పెట్టి, అలా చేసుకుంటూ లేచి కూర్చుని అను ని నా మీద కూర్చోపెట్టుకుని ఎంత సేపు చేసుకున్నామో కూడా తెలీదు, ఇద్దరం కార్చుకోడం ఆయాసపడడం మళ్ళీ మొదలు పెట్టడం, మూడు నాలుగు గంటల పైనే అయ్యుండొచ్చు ఆ యుద్ధం కానీ ఒక్కసారి కూడా లింక్ తెగనివ్వలేదు అలానే కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాం.

పొద్దున్నే కిటికీ లోనుంచి వెలుతురు పడడం తో మెలుకువ వచ్చింది, చుట్టూ చూసాను అను లేదు, లేచి కూర్చున్నాను.

అను నా షర్ట్ మాత్రమే వేస్కుని ఉంది లోపలికి ఒక ఫోటో ఇంకో లెటర్ చూస్తూ నా దెగ్గరికి వచ్చింది, బెడ్కి అనుకుని కూర్చున్న నా మీదకి ఓరుగుతూ "టేబుల్ మీద ఈ ఫోటో ఈ లెటర్ ఉన్నాయ్ ఎవరు తను" అని నా మీద పడుకుంది.

వెనకనుంచే తన తలని ముద్దు పెట్టుకుని ఆ ఫోటో అందుకున్నాను, అది శశి ఇచ్చిన ఫోటో తనని చూడగానే ఆ ఫోటో లో ఉన్న అమ్మాయిని కాపాడాలని గుర్తొచ్చింది.

లెటర్ చేతిలోకి తీస్కుని ఫోటో వెనక్కి తిప్పాను, ఫోటో వెనక రాసి ఉంది బహుశా తన పేరు అనుకుంటా "అమూల్య"........