Vc

[Pallaki]

ఎపిసోడ్ ~ 32

నేను వెళ్లేసరికి రూమ్ లో బెడ్ మీద శశి పడుకుని ఉంది, పక్కనే స్టూడెంట్స్ కొంత మంది అమ్మాయిలు, అబ్బాయిలు ఒక పక్క నిల్చొని ఉన్నారు, మానస కోసం చూసా వంట రూమ్ లో ఉంది.

లోపలికి వెళ్లి శశి పక్కన కూర్చున్నా మానస నన్ను చూసి రూమ్ లోకి వచ్చింది, శశి నన్ను చూసి నవ్వింది చాలా నీరసంగా ఉంది, అందరిని చూసి సైగ చేసింది అందరు బైటికి వెళ్లిపోయారు.

తన దెగ్గరికెళ్లి తన తల పట్టుకుని తననే చూస్తున్నాను, చిన్నగా నావైపు తిరిగి నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టింది.

తన పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను, శశి మానస ని చూసి సైగ చేసింది రమ్మని, మానస చెయ్యి పట్టుకుని దెగ్గర కూర్చో పెట్టుకుని "మీరు ఇద్దరు జీవితాంతం ఇలాగే ఒకరికొకరు తోడుగా ఉండాలి"అంది. నేను తననే చూసాను, మానస తన చెయ్యి పట్టుకుని అలాగే అన్నట్టు చెయ్యి పట్టుకుంది.

శశి : విక్రమ్ నేను ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపోతున్నాను, మా అక్కలు అన్నలు ఎవరు ముప్పై ఐదు ఏళ్లకి మించి బతకలేదు, నా జీవితం కూడా చివరికి వచ్చేసిందని నాకు తెలుస్తుంది మా తెగ వారికీ కబురు చేశాను వాళ్ళు వచ్చి నన్ను తీసుకెళ్తారు, (మధ్యలో నేను మాట్లాడుతుంటే ఆపేసి) మీరు నాకోసం రావద్దు ఇన్ని రోజులు వారికి దూరంగా ఉన్నాను ఇక ఈ మిగిలిన రోజులు మా వాళ్ళ తో గడుపుతాను, నా చావుకి మీరు రావొద్దు నాకు ఇష్టం లేదు, ఎందుకు ఏమిటి అని అడగకండి.

మానస : ఏడుపు గొంతు తో "అలాగే" అంది.

శశి : ఇక విక్రమ్ నాకు ఒక సాయం కావాలి చేస్తావా?

చిన్నా : చెప్పు.

శశి పరుపు కింద నుంచి ఒక ఫోటో తీసి నాకు ఇచ్చింది అది ఒక అమ్మాయిది బహుశా శశి వయసే ఉండొచ్చు, మా అమ్మ నా చిన్నప్పుడు ఎలా ఉండేదో తను అలానే ఉంది, పాల తెలుపు రంగు మొహం ఎర్రటి పెదాలు ముఖ్యం గా కింద పెదం కొంచెం లావుగా అందుకోడానికి పర్ఫెక్ట్ సైజు, పట్టుకుని కోరికేయాలనిపించే మెడ, నిండు సండ్లు ఆ చీర పైటకే అందాన్ని తెచ్చింది, ఆ తెల్లటి చేతులు చాలా అందం గా ఉన్నాయ్, వేళ్ళు చాలా పొడవు కానీ ఎత్తు గోర్లు లేవు అంత అందంగా కనిపిస్తున్నా పద్ధతి గల్లది అనుకున్నాను, ఎందుకంటే అంత మోడరన్ చీర కట్టినా ఎక్కడా రివీలింగ్ గా లేదు పద్దతైన చీర కట్టు, ఉందా లేదా అన్నట్టు ఉన్న నడుము ఏమి కనిపించట్లేదు కానీ చాలా నున్నటి నడుము ఐవుంటుంది అలాంటి నడుముకి బొడ్డు హాఫ్ ఇంచ్ లోపలికి ఉండాల్సిందే, ఉంటుందా ఉండదా అని ఆలోచిస్తుంటే మానస శశి నన్ను చూసి నవ్వుకుని మానస నా తల మీద మొట్టికాయ వేసింది ఈ లోకం లోకి వచ్చాను.

శశి : బాగుందా అంతలా చూస్తున్నావ్?

చిన్నా : చాలా పద్ధతి గా ఉంది.

మానస : ఏయ్ నిజం చెప్పు నువ్వు ఒక అమ్మాయిని ఇన్ని నిముషాలు అది ఒక ఫోటోని చూడటం నేను ఎప్పుడు చూడలేదు.

చిన్నా : వెళ్లి మంచినీళ్లు తీసుకురాపో.

మానస నవ్వుకుంటూ "హా వెళ్తా వెళ్తా" అన్ని నవ్వుకుంటూ వంట రూమ్లోకి వెళ్ళింది.

శశి వైపు చూసాను.

శశి : విక్రమ్ ఈ ఫోటోతో పాటు ఈ లెటర్ నాకు వారం క్రితం వచ్చింది ఆ లెటర్ ఆ అమ్మాయి వాళ్ళ నాన్న నుంచి వచ్చింది , ఒక సారి నువ్వు కూడా చదువు తను అపాయం లో ఉందని మాత్రం తెలుసు తనని కాపాడ్తానని నేను వారి నాన్నకి మాట ఇచ్చాను కానీ ఇప్పుడున్న పరిస్తుతుల్లో నేను చెయ్యలేను, తనని నువ్వు తప్ప ఎవరూ కాపాడలేరని నాకు అనిపించింది అందుకే ఈ పని నీకు అప్పగిస్తున్నాను కాపడ్తావా?

శశి చెయ్యి అందుకుని తన పెదాల మీద ముద్దు ఇచ్చి చిన్నగా నవ్వి తన చేతిలో నా చెయ్యి వేసాను అవును అని నా అంగీకారం తెలుపుతూ.

శశి : ఇక మీరు ఇక్కడనుంచి బైలదేరండి మా వాళ్ళు ఎప్పుడు వస్తారో నాకు తెలియదు, మీకు లేనిపోని సమస్యలు ఎదురైవుతాయి, వెళ్లిపోండి అని నన్ను కౌగిలించుకుంది తనని అలానే పట్టుకుని మాట్లాడాల్సినవన్ని మాట్లాడి ఆ ఫోటో ఆ లెటర్ తీస్కుని అక్కడ్నుంచి మానసని తీస్కుని బైలుదేరాను.

ఇంటికి వచ్చాక అందరం ఎవరి పనుల్లో వాళ్ళం పడిపోయాం నాకు రెండు రోజులు కంపెనీ పనులు, పూజ రజినితో తోడుగా ప్రాజెక్ట్ మీద రీసెర్చ్ కోసం బైటికి వెళ్లారు, రవి అసలైన చున్ మింగ్ ఆచూకీ కనిపెట్టడానికి ఏటో వెళ్ళాడు మానస కొన్ని రోజులు కాలిగా ఉంటానంది, రాజు కొత్త గాడ్జెట్స్ తన హాకింగ్ స్కిల్స్ పెంచుకోడం లో బిజీ అయిపోయాము.

.........................................................................

సుష్మ : అను ఆ అబ్బాయి భరత్ ఎలా ఉన్నాడు.

అను : వంట రూమ్ లో కాఫీ కలుపుతూ "పర్లేదు మా చెప్పిన పని చేస్తున్నాడు" అంది.

సుష్మ : అందంగా కూడా ఉన్నాడు కదా?

అను : అమ్మా????

సుష్మ : ఇంకా ఎక్కడి వరకు వచ్చింది నీ కంపెనీ.

అను : ప్రాజెక్ట్ స్టార్ట్ అయింది కావాల్సిన ఏక్విప్మెంట్ కూడా వచ్చేసింది చిన్న చిన్న పనులు ఆల్రెడీ స్టార్ట్ అయ్యాయి.

సుష్మ : సంతోషం తల్లి.

ఇలా రెండు వారాలు గడిచిపోయాయి

భరత్ : అను నువ్వు చెప్పిన పని అయిపోయింది నెక్స్ట్?

భరత్ చనువుగా తనని పిలిచిన విధానానికి అను ఆశ్చర్యపోయింది కొంచెం కోపం కూడా వచ్చింది.

భరత్ : సారీ అనురాధ గారు ఏదో ఫ్రెండ్షిప్ లో అలా వచ్చేసింది ఐయామ్ సారీ అని అను చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.

అను : అను చెయ్యి విడిపించుకోడానికి ట్రై చేస్తూనే "పర్లేదు భరత్" అంది ఇబ్బందిగా...

భరత్ మీద మీదకి వస్తూ సారీ అను అంటూ ఇంకా ముందుకి వెళ్ళాడు.

అను కోపంగా చెయ్యి విదిలించుకుని అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయింది, మళ్ళీ భరత్ పిలిచినా పలకలేదు..

సాయంత్రం ఆఫీస్ అయిపోగానే అను ఇంటికి వచ్చేసింది, భరత్ అటు నుంచి అటు క్లబ్ కి వెళ్ళాడు సుష్మ ని కలవడానికి.

సుష్మ : హాయ్ భరత్ ఎంత వరకు వచ్చింది మన ప్లాన్ అను ని పడేసావా?

భరత్ : ఆంటీ ఇవ్వాళ కొంచెం రెవెర్స్ అయింది తప్పు నాదే నాకు మీరు కొంచెం హెల్ప్ చెయ్యాలి, తను నా కాల్ కూడా లిఫ్ట్ చేయడం లేదు.

సుష్మ : చెప్పు భరత్.

భరత్ : ఆంటీ ఇవ్వాళ ఒక చిన్న కన్స్ట్రక్షన్ పని అని చెప్పి అను ని గ్లోబల్ అపార్ట్మెంట్స్ కి తీసుకురండి ఎలాగైనా నేను సప్రైజ్ ఇచ్చి తన కోపం పోగొడతాను అలానే మీరు అను ఒకసారి నాన్న గారిని కలవచ్చు.

సుష్మ : అలాగే కానీ....

భరత్ : ఆంటీ ప్లీజ్ ఇది మీరు మాత్రమే చేయగలరు, మీ మెడ కాలిగా ఉందని మీకోసం నెక్లెస్ తెచ్చాను కావాలంటే చుడండి అని ఒక బాక్స్ సుష్మ చేతిలో పెట్టాడు.

సుష్మ బాక్స్ ఓపెన్ చేసి ఆ నెక్లెస్ చూడగానే పిచ్చి ఆనందం తో "అలాగే భరత్ నేను అనుని ఒప్పిస్తాను" అని ఆ నెక్లెస్ తీసుకుని అక్కడనుంచి వెళ్లిపోయింది.

భరత్ : నాన్న ఇవ్వాలె నాకు పిల్లతో నీకు తల్లితో శోభనం ఇంకా కోటీశ్వరులం కూడా మొత్తం అరెంజ్ చెయ్. అని ఆనందంగా కాల్ కట్ చేసాడు.

రాత్రి ఏడున్నర అవుతుండగా సుష్మ భరత్ తో కలిసి గ్లోబల్ అపార్ట్మెంట్స్ కి వెళ్ళింది, అక్కడికి వెళ్ళేటప్పటికే భరత్ నాన్న మొత్తం రెడీ చేసాడు, సుష్మ తనని పలకరించి చుట్టూ చూసింది పది మంది గార్డ్స్ ఉన్నారు, ఇంట్లోనే గార్డ్స్ ఉన్నారంటే ఎన్ని డబ్బులుంటాయో అని సంతోష పడింది తన పైటా కొంచెం కిందకి జరుపుతూ..సుష్మ లోపలికి వెళ్ళగానే పక్కనే బొకే మరియు కేక్ అన్ని చూసి నిజంగానే అనుకి సారీ చెప్తాడని నమ్మి ఫోన్ తీసుకుని అను కి కాల్ చేసింది.

విక్రమ్ ని తలుచుకుంటూ బెడ్ మీద పడుకుని ఆలోచిస్తున్న అను ఫోన్ రింగ్ అవడం తో ఊహల్లోనుంచి బైటికి వచ్చి ఫోన్ చూసింది వాళ్ళ అమ్మ సుష్మ.

అను : అమ్మా?

సుష్మ : అను ఇక్కడ గ్లోబల్ అపార్ట్మెంట్స్ దెగ్గర ఉన్నాను మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళు అపార్ట్మెంట్స్ ని కూల్చేసి మళ్ళీ కట్టాలనుకుంటున్నారు ఒకసారి వచ్చి చూడు నీకు అర్ధమవుతుంది.

అను : తన అమ్మ తనకోసం హెల్ప్ చేస్తుందని నమ్మిన అను "అమ్మా నాకోసం తిరుగుతున్నావు థాంక్స్ కానీ ఇప్పుడు ఓపిక లేదు రేపు పొద్దున్నే వెళ్లి ఇద్దరం చూద్దాం" అంది.

సుష్మ : తల్లి నీకోసం ఇంత దూరం వచ్చాను నాకోసం రాలేవా ఇటు వస్తే ఇక్కడనుంచి ఇద్దరం కలిసి ఇంటికి వచ్చేద్దాం.

అను : పొద్దున్న భరత్ చేసిన పనికి ఇంకా విసుగుతో ఉన్న అను సరే వెళ్దాం కొంచెం రిలీఫ్ గా ఉంటుంది కొంచం వర్క్ కూడా చేసుకోవచ్చని "సరే అమ్మ వస్తున్నాను లొకేషన్ పంపించు".

సుష్మ లొకేషన్ షేర్ చెయ్యగానే అను రెడీ అయ్యి బైల్దేరింది.........

అను గ్లోబల్ అపార్ట్మెంట్స్ ని చేరుకొని సుష్మ కి కాల్ చేసింది, అన్ని పాత అపార్ట్మెంట్స్ జన సంచారం తక్కువగా ఉండటం చూసి ముందు కొంచెం భయపడినా ఇవన్నీ కూలచేయడానికే కదా వచ్చింది అనుకుంది.

సుష్మ : అను వచ్చావా?

అను : హ బైట ఉన్నాను.

సుష్మ : థర్డ్ అపార్ట్మెంట్ సెకండ్ ఫ్లోర్ ఫస్ట్ రూమ్ కి వచ్చేయ్.

అను : లోపలికి వెళ్ళింది అక్కడక్కడా లైట్స్ ఉన్నాయ్ అంతే, తనకి వెళ్లాలని అనిపించకపోయినా ఇక్కడదాకా వచ్చి ఇక బాగోదాని రూమ్ డోర్ కొట్టింది.

సుష్మ డోర్ తెరిచి అనుని లోపలికి పిలిచింది, అను లోపలికి వెళ్లి అక్కడ పది మందిని, ఇంకా భరత్ ని చూసి కోపంగా సుష్మని చూసింది.

అను : అమ్మా?

సుష్మ : అది అను భరత్ నీకు సారీ చెప్తా అన్నాడు నీకోసం గిఫ్ట్ కూడా తెచ్చాడు నాకోసం కూడా తెచ్చాడు ఇదిగో అంటూ మెడకి ఉన్న నెక్లెస్ చూపించింది.

ఈలోగా భరత్ రూమ్ డోర్ క్లోజ్ చేసాడు ఆ సౌండ్ కి అను వెనక్కి తిరిగింది. భరత్ ముందుకి వస్తున్నాడు అను భయంగా వెనకడుగు వేయసాగింది, ఈ లోగ సుష్మ భుజం మీద చేయి పడింది, ఆల్రెడీ అక్కడ జరిగిన హడావిడికి సుష్మ భయంగా చూస్తుంటే భుజం మీద చేయి పడేసరికి వెనక్కి చూసింది, భరత్ తండ్రి భగత్ సుష్మ భుజం మీద చెయ్ వేసి నిమురుతూ "పిల్లలు వాళ్ళ ప్రాబ్లెమ్స్ వాళ్ళు సాల్వ్ చేసుకుంటారు మనం అలా కూర్చుందాం అని పైట ఊడేలా ముందుకి లాగాడు.

సుష్మ : భరత్ ఏంటి ఇదంతా నాకు చెప్పిందేంటి మీరు చేస్తుందేంటి?

భరత్ : చూడు సుష్మ నీకు నెక్లెస్ ఇచ్చాను గా మూసుకుని కో ఆపరేట్ చెయ్ నేను బిజీ గా ఉన్నాను అని అను వైపు వెళ్ళాడు.

అను : భరత్ నువ్వింత నీచుడవనుకోలేదు నీకేం కావాలి చెప్పు.

భరత్ : ముందు నీ అకౌంట్ లో ఉన్న డబ్బు మొత్తం నా అకౌంట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చెయ్.

అను : అది కంపెనీ డబ్బు నీకెలా?....

భగత్ సుష్మని బలవంతం గా ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుని "గార్డ్స్" అన్నాడు.

అను భరత్ తో సహా అందరూ భగత్ వైపు చూసారు.

భగత్ : అను ముందు అమౌంట్ సెటిల్ చెయ్ లేకపోతేయ్ ఇక్కడున్న ప్రతి ఒక్కరు మీ అమ్మ సండ్ల బరువుని కొలుస్తారు.

గార్డ్స్ ఆనందంగా అందరు ఒక్కొక్కరుగా వెళ్లి భగత్ ఒళ్ళో ఉన్న సుష్మ సండ్లని పిసుకుతూ ఆ హాయిని అనుభవించాసాగారు.

అను వెంటనే ఫోన్ లో నుంచి లాగిన్ అయ్యి డబ్బులు ట్రాన్స్ఫర్ చేసేసి వాళ్ళు చూడకుండా విక్రమ్ కి కాల్ చేసి వెంటనే హోమ్ ప్రెస్ చేసి మళ్ళీ ట్రాన్సక్షన్స్ సక్సెస్ చూపించి "మొత్తం పంపించాను ఇక వదిలేయండి" అంది.

దానికి భగత్ భరత్ అక్కడున్న గార్డ్స్ అందరు నవ్వుతున్నారు.

అనుకి భయం ఇంకా ఎక్కువైంది.

భగత్ వెళ్లి అను చెయ్యి పట్టుకున్నాడు అను విదిలించుకుని పరిగెతడానికి ముందుకు వెళ్ళబోయింది, కానీ భగత్ అనుని గట్టిగా చెంప మీద ఒకటి పీకాడు అను స్పృహ తప్పి పడిపోయింది.

ఛా అనుకున్నాడు భరత్.

భగత్ ఒక చేత్తో సుష్మ సళ్ళని పిసుకుతూ ఇంకో చేత్తో చీర పై నుంచే పూకు మీద గట్టి గట్టిగా దెబ్బలు కొడుతూ సుష్మ చెవి కోరుకుతున్నాడు.

అది చూసిన భరత్ వచ్చి ప్యాంటు జిప్ ఓపెన్ చేసి సుష్మ మొహం మీద రుద్దుతూ "చెకవే లంజా" అన్నాడు.

సుష్మ నోరు తెర్వకపోయేసరికి కాలిగా ఉన్న ఇంకో సండు బోడిపెని గట్టిగా గిచ్చాడు నొప్పి తట్టుకోలేక నోరు తెరిచింది వెంటనే మొడ్డని నోట్లోకి తోసాడు.

భరత్ : పక్కనే పడిపోయిన అను ని చూస్తూ "రేయ్ భగత్ అను పెదాలు మాత్రం నా మొడ్డనే మొదటగా ముట్టుకోవాలి రా, ఆ కసి పెదాలు చూడు ఎంత జ్యూసీగా ఉన్నాయో " అన్నాడు ఒక వేలుని సుష్మ పూకులో తోస్తు..

భగత్ : అది మాత్రం అడక్కు ఆ పెదాలు నావి దాన్ని జీవితాంతం నా పక్కలోనే ఉంచుకుంటాను, నా మొడ్డ ఎప్పుడు దాని నోట్లోనే ఉండాలి, దాని గుద్ద అది గుద్ద కాదు పరుపుల మెత్త అది మొత్తం నాకే కావాలి దీన్ని మీరు ఎంత మంది అయినా దెంగండి మళ్ళీ మనం పట్టుకొచ్చే వాళ్ళని కూడా ఏస్కోండి కానీ ఈ కసి పిట్ట, దాని పెదాలు నా మొడ్డకే...అని సుష్మ నోట్లో నుంచి మొడ్డని తీసి అను వైపు నడిచాడు... మత్తులో ఉన్నా అనుభవించాల్సిందే అని.

ఈలోగా వరుసగా గార్డ్స్ అందరి మెడలు తెగి కింద పడ్డాయి, వెంటనే ఇద్దరు తెరుకొని లేచి ఆక్టివ్ అయ్యారు.

భగత్ : ఎవడ్రా నువ్వు?

భరత్ : నాన్న వీడు అనురాధ మొగుడు ఎందుకు పనికిరాడని వదిలేసింది.

భగత్ : మరి ఈడు మనోళ్ళ ముగ్గురు తలలు నరికాడు.

ఈలోగా అక్కడున్న మిగతా వారి తలలు తెగాయి.

సుష్మ నన్ను చూసి బట్టలు సర్దుకుని ఏడుస్తూ "విక్రమ్ మమ్మల్ని కాపాడు" అని ఏడుస్తుంది.

భగత్ నేను నరుకుతున్న విధానానికి భయపడుతు ఏం చెయ్యాలో తెలీక సుష్మ ని ఒకటిపీకాడు దానితో సుష్మ స్పృహ కోల్పోయింది.

అక్కడున్న అందరిని ఏసేసి, భరత్ ని ఒక్కటి తన్నాను...

భరత్ : ఆగు ఆగు వీళ్ళని తీసుకెళ్ళిపో, వీళ్ళని వదిలేస్తున్నాను పో.

నేను అలానే చూసాను

భరత్ : ఇంకా భయపడుతు ఎమౌంట్ గుర్తొచ్చి తన ఫోన్ తీసి అమౌంట్ మొత్తం అను అకౌంట్ కి రిట్రాన్స్ఫర్ చేసి "డబ్బులు కూడా పంపించేసాను ఇక వెళ్లిపోండి మిమ్మల్ని వదిలేస్తున్నాను" అన్నాడు.

చిన్నా : ఏరా ఆశీష్ బాగున్నావా? నువ్వెలా ఉన్నావ్ రమేష్??

వాళ్ళ అసలు పేర్లు నా నోటి నుండి వినేసరికి వాళ్ళ పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయి, వెనక రషీద్ వచ్చి సర్ వీళ్ళని ఏంచేద్దాం అన్నాడు.

భరత్ వాళ్ళ నాన్న రషీద్ ని చూడగానే వాడి ఊపిరి ఆగిపోయింది ఇండియా డాన్ లాంటి రషీద్ ఒక పిల్లాడి ముందు వినయంగా ఉన్నాడు ఎవడు వీడు?

వెంటనే వెళ్లి విక్రమ్ కాళ్ళు పట్టుకుని మమ్మల్ని వదిలేయ్ ప్లీజ్ అని దణ్ణం పెట్టుకుంటున్నాడు ఇదంతా చూస్తున్న భరత్ కి కాళ్ళు చేతులు ఆడలేదు...

నా కాళ్ళ దెగ్గరున్న ఇద్దరినీ చెరొక్క వేటున నరికాను ఇద్దరి తలలు తెగి ఎగిరి పడ్డాయ్.

చిన్నా : రషీద్ వీళ్లిద్దరి తలలు నాకు సిటీ మెయిన్ సెంటర్ లో వేలాడలి.

రషీద్ : అలాగే సర్.

అక్కడనుంచి అను ని ఎత్తుకుని బైటికి వచ్చి కార్ లో అను ఇంటికి బైల్దేరాను.

అను నా ఒళ్ళో ఉంది చాలా రోజులైంది ఇంత దెగ్గరగా చూసి, లోపలికి వెళ్లి అనుని బెడ్ మీద పడుకోబెట్టాను తన తలకి పట్టిన చెమటని తుడిచి ఏసీ వేసి ఫ్యాన్ ఆన్ చేసి, కొంచెం సేపు అలా కూర్చుని తన నుదుటిపై ముద్దు పెట్టుకుని బైటికి వచ్చేసాను...

సుష్మ ని రూమ్ లో పడేసి రషీద్ బైటికి వచ్చి సర్ వెళదామా అన్నాడు.

నేను ఫోన్ తీసి సునీల్ గారికి కాల్ చేశాను.

చిన్నా : సునీల్ గారు నేను చెప్పిన ఇల్లు రెడీ చేసారా?

సునీల్ : రెడీ అయింది ఆదిత్య..

చిన్నా : నేను అక్కడికే వెళ్తాను, ఇక అక్కడే ఉంటాను.

సునీల్ : మరి మానస రజిని వాళ్ళు?

చిన్నా : లేదు నేను వంటరిగా ఉండటానికి నిర్ణయించుకున్నాను.

సునీల్ : నీ ఇష్టం ఆదిత్య, కానీ మానస కి చెప్పవా?

చిన్నా : లేదు ఇప్పుడు చెప్తాను.

అక్కడనుంచి మానస దెగ్గరికి వెళ్లి మానసకి జరిగింది చెప్పి, "నేను వెళ్తున్నాను కొత్త ఇంటికి, ఒక్కడినే ఉంటాను కొన్ని రోజులు నన్ను ఎవరు డిస్టర్బ్ చేయకండి " అని చెప్పి అక్కడనుంచి, అను కట్టుకోవాలనుకున్న డ్రీం హౌస్ కి బైల్దేరాను.