"స్నేహం"

[earthman]

మౌనిక, శాంతి మాట్లాడుకోసాగారు.

"నాకు ఏవి తక్కువో అవి తక్కువే, నీకు అన్నీ ఎక్కువేనే. అందుకే వాడి కోసం ఇంకొక్క చుక్క కూడా కన్నీరు కార్చకు" అంది మౌనిక శాంతితో.

ఆలోచిస్తున్నట్టుగా తల ఊపింది శాంతి.

"నా పెళ్ళి కోసం మా నాన్న ఎంత తిరుగుతున్నాడో నీకు తెలుసు కదా. ఏదో ఆ ఇంజనీరింగ్ కాస్త చదివాను కాబట్టి, ఈ IT జాబ్ చెయ్యగలుగుతున్నా, ఇది కూడా లేకపోయింటే, మా నాన్న ఇరవై ఏళ్ళకే ఎవడికో కట్టబెట్టి ఉండేవాడు. ఈ పాటికి ఇద్దరు పిల్లలని కని, ఇరవై అయిదుకే యాభైలా ఫీల్ అవుతూ, మా ఊర్లో ఏదో బతుకుతూ ఉండేదాన్ని"

"ఏంటే పిల్లలని కనవా ఏంటి నువ్వు"

"ఎందుకు కననే, ఇప్పుడు పెళ్ళి చేసుకున్నాక కననా ఏంటి. నేను అనేది, నాకు కొంచెం పెద్ద సంబంధాలు రావడానికి నా IT జాబ్ హెల్ప్ అవుతోంది, నేను మామూలు కాబట్టి. నీకు అలాంటి హెల్ప్ అవసరం లేదు, నువ్వు బ్యూటీవి కాబట్టి అని"

సిగ్గు, కొంచెం గర్వం కలిపి నవ్వింది శాంతి.

"నువ్వు మంచి ఫ్రెండువే మౌనీ. నేను ఎప్పుడు తప్పు చేస్తున్నా సరిదిద్దుతూ ఉంటావు. మన స్నేహం ఇలానే కంటిన్యూ అవ్వాలే మనం ఎక్కడున్నా కూడా"

"ఎక్కడున్నా కూడా కంటిన్యూ ఏంటే. నేను ఫోన్ పెట్టేసి వచ్చేలోపు మీ ఇంట్లోవాళ్ళు అమెరికా సంబంధం చూసారా ఏంటి. రేపే పెళ్ళి చేసుకుని, ఎల్లుండి వెళ్తున్నట్టు చెప్తున్నావు"

"నువ్వు అన్నట్టేనే, నీకు మీ నాన్న మంచి సంబంధం చూస్తున్నట్టు, నాకు కూడా మావాళ్ళు అమెరికా సంబంధమే చూసారనుకో, వెళ్తానే. నాకూ ఈ మనుషులని విడిచి దూరంగా వెళ్ళాలనే ఉందే"

"అప్పుడు నన్ను కూడా వదిలి వెళ్ళడమే అవుతుంది కదా" దిగులుగా అంది మౌనిక.

"అందుకే అన్నాను, ఎక్కడున్నా మన స్నేహం ఇలానే ఉండాలి, ఉంటుంది అని" అంది శాంతి.

ఇంకా మొహం దిగులుగానే పెట్టింది మౌనిక.

"ఒసేయ్ మౌనీ, నేనేదో అమెరికా ఫ్లైట్ ఎక్కబోతున్నట్టు, నువ్వు సెండాఫ్ చెపుతున్నట్టు, ఏంటి ఈ దిగులు, కాస్త నవ్వు"

"ఏమోనే నువ్వు అంటుంటే అంతా జరుగుతుంది అనే అనిపిస్తోంది కనిపిస్తోంది. నీకు అమెరికా సంబంధం రావడం, నువ్వు వెళ్ళడం, మనం విడిపోవడం" దిగులుగా అంటూ వచ్చి శాంతిని వాటేసుకుంది మౌనిక.

"ఇందాక నువ్వు నన్ను ఓదార్చడం, ఇప్పుడు నేను నిన్ను ఓదార్చడం, నరిపోయింది ఇద్దరికీ" మౌనికని వీపు మీద నిమురుతూ అంది శాంతి.

"అబ్బా, ఇంకా అనవే, బాగుంది నాకు" నిమురుతుంటే బాగుండటంతో అంది మౌనిక.

"ఏంటే బాగుండేది?" ఆశ్చర్యపోతూ మౌనికని కౌగిలి నించి విడదీసి, భుజాలు పట్టుకుని అడిగింది శాంతి.

"నిన్ను అలా వాటేసుకుంటే బాగుందే. నీ మెత్తటి నిండైన సళ్ళు, నా చిన్న సళ్ళని తగులుతూ, నువ్వలా రుద్దుతుంటే బాగుందే" కన్ను గీటుతూ చెప్పింది మౌనిక.

"ఛీ ఆపవే. ఒక్కోసారి నువ్వు అస్సలు సిగ్గు లేకుండా మాట్లాడతావు"

"సళ్ల గురించి అంటేనే సిగ్గు లేదు అంటున్నావు, అసలు నేను నా మనసులో మాట అంటే ఇంకేమంటావో మరి"

"ఏంటే నీ మనసులో మాట"

"ఇంకేంటి, అదేనే"

"ఏదే"

"నీ మెత్తని, ఎర్రని పెదాలే"

"నా పెదాలు అంత ఎర్రగా ఎక్కడుంటాయే"

"పైవి కాదమ్మా, కిందవి"

"ఛీ ఛీ, నిజమేనే నీకు అస్సలు సిగ్గు లేదు, ఆపు వినలేకపోతున్నా"

"నా వల్ల కావట్లేదే శాంతీ" అంటూ శాంతి ముఖాన్ని దగ్గరికి తీసుకుని పెదాల మీద గట్టిగా ముద్దిచ్చిండి మౌనిక.

షాక్ అయింది శాంతి.

"ఏంటే మౌనీ ఇది, ఇలా చేసావు"

"బాలేదా శాంతీ. సారీనే. ఎందుకో నిన్ను ఈ పింక్ డ్రస్లో చూస్తుంటే నాకు ఆగట్లేదే"

"ఛీ ఛీ, అబ్బాయిల్లా ఆగట్లేదు అంటావేంటే"

"అబ్బాయిలకేనా ఆగకుండా ఉండేది. మనకుండదా"

"ఆపవే"

"నీకేమీ తెలియదన్నట్టు ఏంటే, నాకన్నా నీకే ఎక్కువ తెలుసని నాకు తెలుసే"

"నాకు ఒకడే తెలుసే, నీకు ఎంతోమంది తెలుసు. ఈ విషయంలో నువ్వు సీనియర్, నేను జూనియర్" అంది శాంతి.

"నాకు ఎన్ని తెలిసినా, ఇది తెలియదే. ఎందుకంటే ఇది మామూలుగా అనిపించదు, నీ దగ్గరే అనిపిస్తుంది నాకు" అంది మౌనిక.

"ఏంటే అది"

"ఇదీ" అంటూ మళ్ళీ శాంతిని ముఖాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని, పెదాల మీద ముద్దు పెడుతూ, ఈసారి శాంతి కుడి చన్నుని కూడా వత్తింది మౌనిక.

మౌనికని ఈసారి తోసెయ్యలేదు శాంతి. మౌనిక పెదాలని లోపలికి తీసుకోవటానికి తన నోరు తెరిచింది.

శాంతి చేసిన ఈ పనికి, మౌనిక నవ్వుతూ, ఈసారి తన నాలికని శాంతి నోట్లోకి పంపిస్తూ, వత్తుతున్న చన్నుని పిసుకుతూ, శాంతిని మంచం మీద పడుకోబెట్టింది.

శాంతిని అలానే పడుకోబెట్టి, శాంతి వైపు చూస్తూ, కొంటెగా నవ్వుతూ, తను వేసుకున్న టీషర్ట్ తీసేసింది మౌనిక.

వద్దనట్టుగా చూసింది శాంతి.

వినేలా లేదు మౌనిక. శాంతిని అలానే ఉంచి, శాంతి వేసుకున్న పింక్ టాప్ తీసేసింది.

అరచేతులకి సరిపోయే సళ్ళు, నల్లటి బ్రాలో బయటపడ్డాయి.

"వద్దే మౌనీ"

"ఒప్పుకో హనీ"

"నాకు కొత్తే"

"నాకు కూడా ఫస్ట్ టైం. లెట్స్ హ్యావ్ సమ్ ఫన్" అంటూ తను వేసుకున్న బ్రా కూడా తీసేసి, శాంతి బ్రా కూడా తీసేసింది మౌనిక.

శాంతి సళ్ళని చూడగానే ఆగలేకపోయిందు మౌనిక. ఆ సళ్ళు చూస్తూ కళ్ళు తిప్పుకోలేక, అమాంతం ఒక చన్నుని నోట్లోకి తీసుకుని చీకసాగింది.