06-04-2022, 12:48 AM
(This post was last modified: 06-04-2022, 12:49 AM by Latharaj. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
அடுத்தநாள் சனிக்கிழமை காலை,
சித்தப்பா வீட்டுக்கு வந்துவிட்டார். வழக்கம் போல் எல்லாம் சம்பிரதாய பேச்சுக்கள் முடிந்தபிறகு. சித்தப்பாவிடம் உமா.
“மாமா, என் வீட்டுக்காரர் வந்துட்டார். நான் சாயந்திரம் 5 மணி சுமாருக்கு ஊருக்கு போய்ட்டுவர்றேன்” என சொல்ல, அந்த இடமே கனத்த மௌனமானது. காலை உணவெல்லாம் முடித்த பிறகு, உமா தனது அறையில் ட்ரேஸ்லாம் எடுத்துவைக்க, அங்கு யாருமில்லை. நான் உமாவிடம் சென்று,
“சொல்லுங்க சித்தி, எதாவது எடுத்து வைக்கணுமா??” என்று கேட்டுக்கொண்டே, அவளின் முகத்தை பார்க்க, அவள் கண்கள் குளமாகி…. நீர் ததும்ப……
“டேய், எத்தனையே தடவை இந்த வீட்டுக்கு வந்துருக்கேன். போயிருக்கேன். ஒவ்வொரு தடவையும் போகும்போது, என் புருஷனை பார்க்க போற எண்ணத்துல….. சநதோஷமாத்தான் போவேன். ஆனா, இந்த தடவை மட்டும், என்னால முடியலடா” என கேவி கேவி அழுகும்போது, என்னால் அடக்கவே முடியலை. என் கண்களிலும் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியது.. என் மனம் ஆறுதலாக அவளை கட்டியணைத்து, நெற்றியில் முத்தம் கொடுக்க மனம் துடித்தது. ஆனால் எல்லோரும் ஹாலில் உட்கார்ந்து இருப்பதை பார்த்து அடக்கிக்கொண்டேன்.
“சரி சித்தி…….. எங்க போகப்போறோம்….. அடிக்கடி பார்க்கத்தானே போறோம். நீங்க லீவுக்கு வாங்க. அப்ப நானும் வர்றேன். அப்புறமென்ன?”
“போடா” என்று அலுப்புடன் சொல்ல, நான் மெல்லியகுரலில்,
“ஏய், நீ உன் பாஷையில சொல்லுடி” என சொல்ல, யாருக்கும் கேட்காதவண்ணம்,
“போடா திருட்டு புண்டை மவனே” என சொல்ல இருவரின் கண்களிலும், கண்ணீருடன் சிரித்தோம்.
“உம்ம்……. இதுதான்….. என் செல்ல உமாவுக்கு அழகு” என்று சொல்லிவிட்டு ஹாலுக்கு வந்துவிட்டேன். மணி சுமார் 5 மணியளவில், மூட்டை முடிச்சுகளுடன் கிளம்ப. மீனாக்க அங்கு வந்துவிட்டாள். அவள் கிளம்புவதை பார்த்து, எல்லோருக்கும் கண்களில் நீர் எட்டிப்பார்க்க,
“சரி சித்தியை நான் பஸ் ஏத்திவிட்டு வந்துறேன்”’ என சொல்லி, அவளின் மூட்டை முடிச்சை வண்டியில் ஏற்றிக்கொண்டு, அவளையும் ஏற்றி, பஸ்ஸ்டாண்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன். அவள் பஸ் ஏறுமுன்னர்,
“டேய், நான் திட்டுனதை எதுவும் மனசுல வச்சுக்காதடா. உன்னைய வேற மறக்க முடியுமான்னு தெரியலை.” என்று கர்ச்சீப்பால் கண்களை தொடைத்துக்கொண்டே ஏற, பஸ்ஸும் நகர ஆரம்பித்தது. பஸ்…… என் கண்ணில் இருந்து மறையும்வரை, கைகளால் “டாடா” சொல்லி அனுப்பிவிட்டேன். உமா, ஊருக்கு போகும் முன்னரே, என்னிடம் சிலவுக்கு பணம் கொடுத்துவிட்டுதான் போயிருந்தாள். அதை எடுத்துக்கொண்டு, நேராக சரக்கு கடை பாரில் உட்கார்ந்து சரக்கடித்து, அவளை நினைத்து தேம்பி தேம்பி அழுதேன். நெஞ்சில் பெரிய ரணமே ஆனது. நல்லபோதையேறி வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்து, படுத்து தூங்கி விட்டேன்.
அடுத்தநாள் ஞாயிறுக்கிழமை, வீடே அமைதியாக வெறிச்சோடி இருந்தது. ஒரு 12 மணியளவில், வாலு யாரையோ கூட்டிக்கொண்டு வந்து, ஹாலில் சித்தி, சித்தப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்ததை கேட்டு, அதை கவனிக்க விரும்பாமல், உமாவை நினைத்து சோகத்துடன் தலைகாணியை கட்டிப்பிடித்து நன்றாக தூங்கிவிட்டேன்.
சித்தப்பா வீட்டுக்கு வந்துவிட்டார். வழக்கம் போல் எல்லாம் சம்பிரதாய பேச்சுக்கள் முடிந்தபிறகு. சித்தப்பாவிடம் உமா.
“மாமா, என் வீட்டுக்காரர் வந்துட்டார். நான் சாயந்திரம் 5 மணி சுமாருக்கு ஊருக்கு போய்ட்டுவர்றேன்” என சொல்ல, அந்த இடமே கனத்த மௌனமானது. காலை உணவெல்லாம் முடித்த பிறகு, உமா தனது அறையில் ட்ரேஸ்லாம் எடுத்துவைக்க, அங்கு யாருமில்லை. நான் உமாவிடம் சென்று,
“சொல்லுங்க சித்தி, எதாவது எடுத்து வைக்கணுமா??” என்று கேட்டுக்கொண்டே, அவளின் முகத்தை பார்க்க, அவள் கண்கள் குளமாகி…. நீர் ததும்ப……
“டேய், எத்தனையே தடவை இந்த வீட்டுக்கு வந்துருக்கேன். போயிருக்கேன். ஒவ்வொரு தடவையும் போகும்போது, என் புருஷனை பார்க்க போற எண்ணத்துல….. சநதோஷமாத்தான் போவேன். ஆனா, இந்த தடவை மட்டும், என்னால முடியலடா” என கேவி கேவி அழுகும்போது, என்னால் அடக்கவே முடியலை. என் கண்களிலும் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியது.. என் மனம் ஆறுதலாக அவளை கட்டியணைத்து, நெற்றியில் முத்தம் கொடுக்க மனம் துடித்தது. ஆனால் எல்லோரும் ஹாலில் உட்கார்ந்து இருப்பதை பார்த்து அடக்கிக்கொண்டேன்.
“சரி சித்தி…….. எங்க போகப்போறோம்….. அடிக்கடி பார்க்கத்தானே போறோம். நீங்க லீவுக்கு வாங்க. அப்ப நானும் வர்றேன். அப்புறமென்ன?”
“போடா” என்று அலுப்புடன் சொல்ல, நான் மெல்லியகுரலில்,
“ஏய், நீ உன் பாஷையில சொல்லுடி” என சொல்ல, யாருக்கும் கேட்காதவண்ணம்,
“போடா திருட்டு புண்டை மவனே” என சொல்ல இருவரின் கண்களிலும், கண்ணீருடன் சிரித்தோம்.
“உம்ம்……. இதுதான்….. என் செல்ல உமாவுக்கு அழகு” என்று சொல்லிவிட்டு ஹாலுக்கு வந்துவிட்டேன். மணி சுமார் 5 மணியளவில், மூட்டை முடிச்சுகளுடன் கிளம்ப. மீனாக்க அங்கு வந்துவிட்டாள். அவள் கிளம்புவதை பார்த்து, எல்லோருக்கும் கண்களில் நீர் எட்டிப்பார்க்க,
“சரி சித்தியை நான் பஸ் ஏத்திவிட்டு வந்துறேன்”’ என சொல்லி, அவளின் மூட்டை முடிச்சை வண்டியில் ஏற்றிக்கொண்டு, அவளையும் ஏற்றி, பஸ்ஸ்டாண்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன். அவள் பஸ் ஏறுமுன்னர்,
“டேய், நான் திட்டுனதை எதுவும் மனசுல வச்சுக்காதடா. உன்னைய வேற மறக்க முடியுமான்னு தெரியலை.” என்று கர்ச்சீப்பால் கண்களை தொடைத்துக்கொண்டே ஏற, பஸ்ஸும் நகர ஆரம்பித்தது. பஸ்…… என் கண்ணில் இருந்து மறையும்வரை, கைகளால் “டாடா” சொல்லி அனுப்பிவிட்டேன். உமா, ஊருக்கு போகும் முன்னரே, என்னிடம் சிலவுக்கு பணம் கொடுத்துவிட்டுதான் போயிருந்தாள். அதை எடுத்துக்கொண்டு, நேராக சரக்கு கடை பாரில் உட்கார்ந்து சரக்கடித்து, அவளை நினைத்து தேம்பி தேம்பி அழுதேன். நெஞ்சில் பெரிய ரணமே ஆனது. நல்லபோதையேறி வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்து, படுத்து தூங்கி விட்டேன்.
அடுத்தநாள் ஞாயிறுக்கிழமை, வீடே அமைதியாக வெறிச்சோடி இருந்தது. ஒரு 12 மணியளவில், வாலு யாரையோ கூட்டிக்கொண்டு வந்து, ஹாலில் சித்தி, சித்தப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்ததை கேட்டு, அதை கவனிக்க விரும்பாமல், உமாவை நினைத்து சோகத்துடன் தலைகாணியை கட்டிப்பிடித்து நன்றாக தூங்கிவிட்டேன்.