சித்திக்கு என் மேல் காதல்

[ju1980]

நான் கதவை நோக்கி நடந்தேன். சித்தி அழுது கொண்டே இருந்தால். நான் கதவில் கையை வைக்கும் போது டேய் இருடா னு சொன்னால். நான் உடனே சந்தோஷத்தில் திரும்பினேன். அவ இந்த உன் மொபைல் னு குடுத்தா.

நான் அவளை பார்த்தேன் அவ என்னை பார்க்காமல் தலையை குனிந்து கொண்டு உள்ளே சென்று விட்டாள். நானும் வெளியே போனேன். பிறகு வீட்டுக்கு போய் யோசித்து பார்த்தேன். அவ என் மேல எவ்வளவு பாசம் வைச்ச இருக்க.

நான் தேவையில்லமா இப்படி பேசி அவளை சங்கடப்படுத்தி விட்டேன் னு யோசித்து கொண்டே இருந்தேன். பிறகு நைட் அவளுக்கு வீடியோ காலிங் செய்தேன். அவள் எடுக்கவில்லை. மறுபடியும் போன் போட்டேன். எந்த ரெஸ்பான்ஸ்சும் இல்ல நான் அப்படியே கவலையில்லை மாடியில் நின்னுட்டு இருந்தேன்.

அப்படி அங்கேயே படுத்து தூங்கி விட்டேன். மறுநாள் விடிந்தது. மொபைலை எடுத்து பார்த்தேன். போன் எதுவும் வரல நான் எழுந்து பிரஸாகி வெளியே கிளம்பினேன். சித்தி வீட்டு பக்கம் போனேன். வீடு பூட்டி இருந்தது. மறுபடியும் போன் போட்டேன்.

அவ போனை எடுக்கவில்லை. நான் பைக்கை திரும்பி கிளம்பினேன். எதிர்ரே சித்தியை பார்த்தேன். அவ என்னை பாரத்துக்கிட்டே அப்படி கண்டுகமா போனால். நான் அவளை வழி மறுத்து நிறுத்தினேன். அவ என்ன வேணும் உனக்கு இப்ப என்றால். நான் உன் கிட்ட தனியா பேசனும் என்றேன்.

அவ நான் வர மாட்டேன் னு சொன்னால். நான் கொஞ்சம் நேரம் வாங்க என்றேன். அவ எதுக்குடா என்றால். நீ வா சொல்லுறேன் என்றேன். அவ யோசித்து கொண்டே இருக்க நான் அவளிடம் கொஞ்சம் சத்தமாக பேச இருந்தேன். அப்போது அந்த வழியா போன ஒரு கான்ஸ்டபிள் வந்தார்.

என்னமா ஏதாவது பிரச்னை யா என்றார். நான் இல்ல என்றேன். சித்தி அமைதியா இருந்தால். சொல்லுமா என்ன பிரச்சனை என் சட்டையில் கை வைத்தார். சித்தி உடனே நான் அவன் சித்தி தான் வீட்ல சின்ன பிரச்சனை அதான் என்ன சமாதானம் பண்ண வந்து இருக்கான். நாங்க பார்த்து கொள்கிறோம்.

நீங்க போயிட்டு வாங்க என்றால். அவர் கிளம்பி போய் விட்டார். . நான் என் மேல அக்கறை இல்லமா யா என்னை இப்ப போலிஸ் கிட்ட இருந்து காப்பாத்துன என்று சொல்லிட்டு அசடு வழிந்தேன். சித்தி முன்னாள். அவ ரொம்ப வழியுது துடைச்சுட்டு போ என்றால். நான் சிரித்தேன் அவ முறைத்தாள்.

சரி வா போகலாம் என்றேன். அவ நான் வர மாட்டேன். நான் உடனே வீட்டுக்கு போகனும் என்றால். சரி வா போகலாம் என்றேன். அவ இல்ல நடந்து போறேன் நீ போ என்றால். சரி வா நானும் வர்ரேன் உன் கூட நடந்து என்று பைக் உருட்டி கொண்டு நடக்க ஆரம்பித்தேன்.

அவ அருகில் போனேன். கையை உரசினேன் அவ கொஞ்சம் தள்ளி போனால். நான் பார்த்து ரோடு அவ்வளவு தான் இருக்குன்னு சொன்னேன். எல்லாம் எங்களுக்கு தெரியும் நீ மூடிட்டு போ என்றால். நான் அப்படியா செல்லதுக்கு அவ்வளவு கோபமா என்றேன்.

அவ செல்லம் கில்லம்னு சொன்ன செருப்பு பிஞ்சிடும் என்றால். நான் பாரேன் செல்லதுக்கு மறுபடியும் கோபம் வந்திருச்சு னு சொன்னேன். அவ என்னை விட கொஞ்சம் வேகமாக நடந்தால். நான் பின்னால் நடந்து போனேன். பிறகு ஒரு வழியா தெரு அருகில் வந்தோம். வளையும் அப்போது தெருவில் இருந்து ஒரு பைக் ஹாரன் அடிக்கமா வந்தது. சித்தி பைக்கை பார்த்து டக்குன்னு விலகினாள்.

பைக் அவளை கடந்து போக அவ என் மீது மோதி நின்றாள். நான் அவளை பார்த்து இதுக்கு தான் நீ என் கூட இரு னு சொன்னேன்ல இப்ப பாரு என்னாச்சு என்றேன். அவ பதில் பேசமா என்னை விட்டு விலகி போனால். வீட்டுக்கு போனோம். அவ அம்மா இருந்தால். நான் வாசலில் பைக்கை நிறுத்தி விட்டு உள்ள போனேன்.

சித்தி முதலில் உள்ள போய் விட்டால். நான் உள்ள போய் அவ அம்மா கிட்ட பேசிட்டு இருந்தேன். சித்தி அவ கிச்சன் உள்ள போனால். அவ அம்மா எனக்கு டீ வேனும் னு சொன்னாங்க. அவ சரி மா னு உள்ள போக போனால். நான் எனக்கு என்ன வேனும் அவ அம்மா கேட்க நான் அது சித்திக்கு தெரியும் என்றேன்.

அவ என்னை முறைத்து பார்த்து கொண்டே உள்ள போக நான் டீ பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். சித்தி டீ போட்டு கொண்டு வந்தால். அதை அவ அம்மா கிட்ட குடுத்தா. நான் எனக்கு என்றேன். கிச்சன் ல இருக்கு என்றாள். ஓ ஏன் நீங்க எடுத்துட்டு வர மாட்டையானு சித்தி னு கேட்க முடியாது வேணுனா நீயே போய் எடுத்துக்கோ என்றால்.

நான் கிச்சன் பக்கம் போனேன். டீ இருந்தது நான் அதை குடுத்து விட்டு அங்கேயே நின்றேன். அவ அம்மா நான் கடைக்கு போயிட்டு வர்ரேன் னு சொல்ல. நான் கிச்சன் இருக்கும் பாலை குடிக்க காத்திருக்கும் பூனை இருந்தேன். சித்தி டீயை குடித்து விட்டு கிளாஸை கொண்டு வந்தால்.

நான் செல்லம் என்றேன். அவ நான் தான் சொல்லி இருக்கேன்ல அப்படி என்னை கூப்பிட வேணாம் னு என்றால். நான் ஓஓஓஓஓ சாரி டி பொண்டாட்டி என்றேன். அவ முறைத்தாள். நான் கோபமா இருந்தால் கூட அழகாக தான் இருக்க அதுலயும் இந்த உதடு உதடு இருக்கே அது தான் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு என்றேன்.

நான் கூட பேச விருப்பம் இல்லை என்றால். நான் அவளை பின்னால் கட்டிப்பிடித்து ஓ உனக்கு ஏன் தமீபி கூட தான் பேச புடிக்கும் போல என்று ஒரு கையை எடுத்து தம்பி மேல வைத்தேன். அவ கையை உதறி என்னை தள்ளிவிட்டு போனால். நான் ஏய் என்னாச்சு உனக்கு ஏன் பண்ணிட்டு இருக்க என்றேன்.

ஆமா அப்படி தான் பண்ணுவேன் என்றால். நான் தெரியாம பண்ணிடேன் னு சொல்லிட்டேன் ல என்றேன். அவ போட வெளியே என்றால். நான் இன்னும் கோபம் போகலையா என்றேன். அவ ஆமா என்றால் ஓ அப்படி யா இப்படி இரு செல்லம் கொஞ்சம் நாள் இது கூட கொஞ்சம் கிக் தான் இருக்கு என்றேன்.

அவ வெளியே போக போனால். நான் கையை பிடித்து இழுத்து எங்க போற என்றேன். அவ விடுடா என்றால். நான் முடியாது னு அவளை இழுத்தேன் என் மீது மோதினால். கடும் கோபத்தில் இருந்தால். அவ கோபம் கூட அழகாக தான் இருக்கு நான் அவளிடம். ஐ லவ் யூ என்று அவ உதட்டை கடிக்க போக தள்ளி விட்டு ஓடினால்!!!!!!

நான் சித்தியின் உதடுகளை கடித்து போனேன். அவ என்ன தள்ளிவிட்டு ஓடினால்.

நானும் சிறிது நேரம் கழித்து வெளியே வந்தேன். அவ மறுபடியும் டிவியை பார்க்க நான் வந்து சோபாவில் அமர்ந்தேன். சித்தி பூ வை எடுத்து கட்டிக்கொண்டு இருந்தால். அவ அம்மா மாடிக்கு சென்று துணிகளை எடுக்க போனால். அப்போது கவண் படத்தில் ஆக்ஸிஜன் தந்தாயே பாடல் ஓடிக்கொண்டு இருந்தது அதில் ஒரு வரி முயல் இடை திறை நீங்கும் போதெல்லாம் னு ஒரு வரி வந்தது.

அப்போது சித்தி சேலை விழகி அவளுடைய முயல் இடை எனக்கு காட்சி அழித்தது. நான் அதை வெறிக்க வெறிக்க பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். என் தம்பி எழுந்தான். நான் சித்தியின் முகத்தை பார்க்க மெதுவா கீழே நோட்டம் விட்டேன்.

அவ அழகுனா அழகு அப்படி ஒரு அழகு இரண்டு மூன்று நாட்களா அவ மாங்கனிகளை பார்த்து கொண்டே இடுப்பை பார்த்தேன். அவ விடும் மூச்சு காற்று இழுத்து உள்ள விட்டு வெளியே வருவதை பார்த்து இருக்க டக்குன்னு சித்தி என்னை பார்க்க நான் அவளை பார்த்து கண்ணடித்தேன். அவ சிறு திமிருடன் என்னை பார்த்து கீழே பார்த்தால் அவ சேலை விலகி இருந்தது.

நான் பார்ப்பதை பார்த்து சேலையை சரி செய்து கொள்ள அவ அம்மா வந்தால். நான் கொஞ்சம் நேரம் அங்கு இருந்து விட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினேன். வழக்கமாக நான் போகும் போது சித்தி வாசலில் வந்து நிற்பாள். ஆனா இன்னைக்கு வரல . நான் எங்க வீட்டுக்கு போனேன்.

நான் வீட்டுக்கு போக எங்க வீட்ல நாளைக்கு கோயம்புத்தூர் ல ஒரு கல்யாணம் இருக்கு நீ வர்ரையா னு கேட்க இல்ல நான் வரலைனு சொல்ல அப்படியா நாங்க எல்லாரும் போயிட்டு வர்ரோம்ன்னு சொன்னாங்க. நானும் சரின்னு சொன்னேன்.

இது தான் சமயம் நைட் ஒரு ப்ளான் போட்டு சித்தியை கோபத்தை குறைக்க முடிவு பண்ணினேன். அதுக்கு பர்ஸ்ட் அவ எங்க வீட்டுக்கு வந்தா தான் முடியும். இப்ப என்ன பண்ணாலம்னு யோசித்து கொண்டே இருந்தேன். ஒரு ஐடியா வந்தது. அதை நாளைக்கு பாருங்க.

நான் தூங்கினேன். மறுநாள் காலையில் வீட்டில் எல்லாரும் கல்யாணத்திற்கு போக . எனக்கு இதை விட சான்ஸ் கிடைக்காது. சித்திக்கு போன் செய்தேன். எடுக்கவில்லை. நான் அவளுக்கு என் காலில் அடிப்பட்டு இருக்கு என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன். என்னால நடக்க கூட முடியலை செல்லம் நீ வா ப்ளீஸ் என்றேன்.

வீட்ல வேற யாரும் இல்ல கல்யாணத்திற்கு போய் இருக்காங்கனு அனுப்பினேன். அவளிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வரல. ஏன்னா நான் மட்டுமே வீட்ல இருக்கேன். அதனால தான் ரிப்ளோ மெசேஜ் அனுப்பாமல் இருக்க போல னு நினைத்தேன். கொஞ்ச நேரம் கழித்து என் அப்பாவிடம் இருந்து போன் வந்தது என்னாச்சு னு கேட்க விசயத்தை சொன்னேன். உனக்கு எப்படி தெரியும் னு கேட்க சித்தி இப்ப போன் இருந்தால்.

அதானல நான் போன் போட்டேன் னு சொல்ல . சித்தி இப்ப வருவாங்களானு கேட்க ஆமானு சொன்னார். நான் கொஞ்சம் நேரம் பேசிட்டு போனை கட் செய்தேன். நான் நடத்துவது நாடகம் னு அவளுக்கு தெரியக்கூடாது னு உறுதியா இருந்தேன்.

அவ வருவதற்குள் நான் உடைகளை களைந்து விட்டு ஜட்டியை கழட்டி விட்டு ஒரு பனியன் போட்டு கொண்டு ஒரு துண்டு மட்டுமே கட்டி கொண்டு இருந்தேன். அடுத்த 10 நிமிடம் கழித்து பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்க நான் ஓடிப்போய் கதவு சத்தம் போடமா கதவு அருகில் நின்னேன்.

வாசகர்களுக்கு ஒரு சின்ன வேண்டுகோள். என்னடா இவன் திடிர்னு கதையில் இடையே பேசுறான் னு யோசிக்க வேண்டாம் . நான் இந்த கதையை மாசத்துக்கு ஒரு பாகம் எழுதலாம் னு இருந்தேன். அதுவும் டைம் கிடைக்கும் போது மட்டும் தான் எழுதுவேன். ஆனா வாசகர்கள் கருத்துக்கள் ஏற்ப இதுக்கு நேரம் ஒதுக்கி எழுதிட்டு இருக்கேன். வாசகர்கள் கொஞ்சம் பெருமையாக இருங்க. நான் கண்டிப்பாக என்னால் முடிந்த வரை இந்த கதையை எழுதி வருகிறேன் வாரத்தில் ஒரு பாகம் கண்டிப்பாக வரும் நன்றி…!!!!

கதைக்குள் போகலாம்.

கதவு இடுக்கில் பார்த்தேன். சித்தி தான் வாசலில் இருந்தால். நான் மெதுவா கதவு லாக்கை எடுத்து விட்டு திரும்பி என் சோபாவில் படுத்தேன். படுத்து கொண்டு குரலை உயர்த்தி கதவு திறந்து தான் இருக்கு உள்ள வாங்க என்றேன். அவளும் கதவை திறந்தாள். நான் என் முகத்தை மாற்றி உடம்பு சரி இல்லாதது போல வைத்து கொண்டேன். அவ கதவை திறந்து உள்ள வந்து கதவை பூட்டினால்.

நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு சித்தி பெயரை கலைவாணி னு சொல்லிட்டு இருந்தேன். அவ ஏன் அருகில் வந்து நின்றாள். நான் லேசாக கண்களை திறந்து பார்த்தேன். என் தீடிரென இந்த பக்கம் செல்லம்னு கேட்க . அவ என்னாச்சு உனக்கு என்றால். நான் என்ன ஆனா உனக்கு என்ன என்றேன். அவ சொல்லுடா உங்க அப்பா கிட்ட கேட்டேன் . அவரு தான் உனக்கு அடிபட்டு இருக்க நடக்க முடியாமல் இருக்கனு சொன்னாங்க.

அதானல வந்தேன்னு சொன்னால். நான் உடனே ஓ அப்ப கூட நான் சொல்லி உனக்கு ஏன் மேல நம்பிக்கை வரலை ஏன் அப்பா சொன்ன பிறகு உனக்கு நம்பிக்கை வந்து இருக்கு . நீ என்ன நம்பளை போ என்றேன். ஏன்டா இப்படி எடக்கு மடக்கா பேசிட்டு இருக்க என்றால். யாரு நானா நீயா என்றேன். சரி உனக்கு என் மேல பாசமே இல்ல என்றேன்.

அவ அப்படி எல்லாம் பேசாதடா என்று மெதுவா சொன்னால். முகம் மாறியது. சோகமா மாறியது. அவ ஏன் மேல நம்பிக்கை இல்லனா சொல்லு நான் போறேன் னு சொன்னால். நான் இல்ல போ என்றேன். அவளும் டக்குன்னு திரும்பி நடக்க ஐய்யோ என்ன இப்படி முடிவு எடுத்து டா ஏதாவது பண்ணி அவ கதவு அருகில் போகும் முன் அவளை நிறுத்த வேண்டும் என்று.

நான் சோபாவில் இருந்து நடக்க முடியாதது போல எழுந்து ஆ என கத்தினேன். அவ திரும்பி டக்குன்னு வந்து என்னை தாங்கி பிடித்தால். நான் அவ தோளில் சாய்ந்து கொண்டேன். அவ என்னாச்சு காலில் அடிப்பட்டு இருக்குன்னு சொன்னேன். அவ மறுபடியும் மெதுவா என்னை சோபாவில் படுக்க வைத்தாள்.

அவ எப்படி ஆச்சு என்றால். நான் கீழே விழுந்து விட்டேன் என்றேன். அவ முகம் இன்னும் மாறியது இருடா வர்ரேன் னு கிச்சன் பக்கம் போக என்ன செய்ய போற என்று பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். சூடு தண்ணீர் எடுத்து வந்து காலில் ஒத்தனம் குடுத்தாள்.

தொடரும்...