12 కోట్ల డీల్

[Indraneel]

తర్వాత రోజు ఉదయం కాలింగ్ బెల్ మోగితే మెలకువ వచ్చింది. శ్వేత వంక చూసాను. బెల్ శబ్దానికి మంచం మీద శ్వేత అటూ ఇటూ కదులుతుంది. డోర్ తీసి చూస్తే రవి చాలా ట్రే లు పట్టుకుని నిలబడి ఉన్నాడు. నన్ను చూసి “బ్రేక్ ఫాస్ట్ సార్” అన్నాడు. మిగతా అందరు పనివాళ్ళ లాగానే రవి కూడా పని చేసేప్పుడు భక్తి పాటలు పెట్టుకుంటాడు. మేమేమో బారెడు పొద్దేక్కే వరకూ నిద్ర లేవం. పల్లెటూర్లో ప్రజలు అలా కాదు…చాలా పెందలకడే నిద్ర లేస్తారని గమనించాను. రవి టేబుల్ మీద తాను తెచ్చినవి సర్దుతూ శ్వేతను దొంగ చూపులు చూస్తున్నాడు. రవి చిన్న కుర్రాడు….నూనూగు మీసాల వయసు…15-16 ఏళ్ళు ఉంటాయేమో. ఆ వయసు వారిని శ్వేత బాగా ఇష్టపడుతుంది. సర్దటానికి మామూలు కంటే ఎక్కువ టైం తీసుకున్నాడు…కావాలనే. చివరకు ఎలాగైతేనేం పని పూర్తి చేసుకుని వెళ్ళాడు. ఎందుకు అంతసేపు సర్దినట్టు నటించాడో నాకు అర్ధం కాలేదు.
బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఏం పంపించారా అని చూడడానికి టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళా. అక్కడ పూలు, చిన్న బంగారపు వస్తువులు పెట్టుకునే బాక్స్ కనిపించి ఆశ్చర్య పోయాను. నేను ఆసక్తిగా బాక్స్ ని ఓపెన్ చేసి చూసాను. అందులో ఎర్రటి లాకెట్ ఉన్న బంగారపు గొలుసు ఉంది. అంత అందమైన, ఖరీదైన కానుక ఖచ్చితంగా శ్వేత కోసమేనని అర్ధమైంది. మొత్తానికి సుభాష్ చాలా స్ట్రాంగ్ గానే ట్రై చేస్తున్నాడు అనుకున్నాను. థాయిలాండ్ లో లాగా జరగటానికి ఉన్న అవకాశాలను ఊహిస్తుంటే నా రాడ్ గట్టిపడింది. అక్కడ కూడా అంతే …. మెల్లగా మెల్లగా ఒక్కో హద్దు చెరిపేసుకుంటూ గమ్యం చేరుకుంది. ఒక్కసారి థాయిలాండ్ నుంచి హైదరాబాద్ వచ్చాక ఇక్కడ అదే విధంగా ట్రై చేయమని నేను చెబుతున్నా ఎవరికైనా తెలిస్తే ప్రమాదమని ఆగిపోయింది. మేం థాయిలాండ్ నుండి వచ్చి రెండు నెలలు దాటిపోయింది.
నేను సరదాగా తిరిగి వద్దామని ఇంటి చుట్టూ తిరిగి కావాలనే కొంచెం లేట్ గా రూమ్ కి వెళ్ళాను.
నేను రూమ్ కి వెళ్లేసరికి శ్వేత లేచి ఆ గొలుసుని మేడలో వేసుకుని అద్దంలో చూసుకుంటుంది.
“నువ్వు ఇది చూసావా?” తన వేలితో గొలుసు పైకెత్తి చూపిస్తూ అడిగింది. “పూలు కూడా…” అంటూ నా వైపు చూసింది.
“ఆయన నిన్ను చాలా ఇష్టపడుతున్నట్టున్నాడు.” కన్నుగీటి చెప్పాను.
“నువ్వు నాకు పూలు తెచ్చి ఎన్నో రోజులైంది?” కోపంతో నా దగ్గరకు వచ్చి ఎగతాళిగా అడిగి “నువ్వు ఏమని అనుకుంటున్నావు?” మెడలోని గొలుసు చూపిస్తూ అడిగింది.
“నీకు చాలా బావుంది.” చెప్పాను.
“అది నాకూ తెలుసు. నాకు ఎందుకో టూ మచ్ అనిపిస్తుంది. నేను తిరిగి ఆయనకే ఇచ్చేద్దామని అనుకుంటున్నాను.” అద్దంలో చివరిసారి చూసుకుని తిరిగి బాక్స్ లో పెట్టేసి “నువ్వు ఈ రోజు అరుణ్ ఆఫీస్ కి వెళుతున్నావా?” నా వైపు తిరిగి అడిగింది.
“వెళ్ళాలిగా మరి. చాలా పనులున్నాయి అక్కడ. నా అదృష్టమేమంటే అక్కడ వై ఫై ఉంది.” అని “నువ్వు సుభాష్ తో డేట్ కి వెళుతున్నావు కదూ?” టీజ్ చేస్తూ అడిగాను.
“ఆ ముసలాడితో డేట్ ఏమిటి ఆనంద్. కాకపోతే ఈ రూమ్ లో బోర్ కొడుతూ ఉండడం కంటే బెటర్.” అని చిన్నగా కన్ను గీటి “నువ్వు కూడా లీవ్ కోసం వెళ్ళావు కదా, అప్పుడు మీ లేడీ బాస్ ని ఎందుకు ఇంప్రెస్ చెయ్యలేక పోయావు?” నన్ను టీజ్ చేసింది.
“నిజమే. మా బాస్ చాలా కసిగా ఉంటుంది కాని…ఆమెను పడగొట్టాలంటే లీవ్ కారణం చాలదు…మరింత బలమైన కారణం కావాలి.” అని నేను నవ్వుతూ సరదాగా చెబితే విసురుగా నా చెస్ట్ మీద రెండు చేతులతో కొట్టింది.
బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేస్తూ చాలా మాట్లాడుకున్నాం. శ్వేత లేచి రెడీ కావడానికి వెళ్ళగానే నేను ల్యాప్ టాప్ ఆన్ చేశా.
గంట తర్వాత గ్రీన్ శారీ, గ్రీన్ బ్లౌజ్ వేసుకుని బాత్రూం లోనుండి బయటకు వచ్చి మేకప్ వేసుకోవడానికి అద్దం ముందు సెటిల్ అయ్యింది.
మేకప్ పూర్తి అయ్యాక నన్ను వాటేసుకోవడానికి వెనుక నుంచి వంగేసరికి పైట జారి లాప్ టాప్ మీద పడింది.
శ్వేత నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెడుతూ “యు ఆర్ ఎ డార్లింగ్!” అంది చిలిపిగా.
రవి తలుపు కొట్టి లోపలికి వచ్చాడు. ఒక్క క్షణం శ్వేత జారిన పైట వంక చూసి, సుభాష్ సార్ మీకోసం కింద వెయిట్ చేస్తున్నారు అని గబగబా చెప్పాడు. నేను అయిదు నిమిషాలలో వస్తానని చెప్పు అని రవిని పంపించింది. శ్వేత నన్ను వెనక నుంచి వాటేసుకునే ఉంది. మెల్లగా తన చేతిని నా షార్ట్ లోపలికి పోనిచ్చి గట్టిగా నిగడదన్ని ఉన్న నా రాడ్ పట్టుకుని స్ట్రోక్స్ ఇస్తూ “నేను వెళ్తున్నాను. మరీ ఉద్రేక పడిపోయి ఆ ముసలాడు నన్నేదో పొడిచేస్తాడని ఊహించుకోవద్దు.!” కింద స్ట్రోక్స్ ఇస్తూనే నా చెవిలో గొణిగింది.
నేను ఏం మాట్లాడలేదు.
“లేకపోతే ముసలాడి దమ్మెంతో ఈ రోజే ట్రై చేయమంటావా?” నా చెవి కొరుకుతూ తనే అడిగింది.
నేను బదులివ్వలేదు…నా రాడ్ అన్నీ చెబుతుంది. ఇంకో నిమిషం స్పీడ్ గా ఊపి “అమ్మో…నీ ఆవేశం చూడబోతే ఈరోజే పడుకోమనేట్టు ఉన్నావు” అని నా మొడ్డని అలాగే వదిలేసి “తొందరెందుకు డార్లింగ్…చాలా రోజులు ఉంటాముగా. ముసలాడి సంగతి చూడకుండా ఉంటానా?” అని నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి వెళ్ళిపోయింది. నిశ్శబ్దం మిగిలిపోయింది.
నిశ్శబ్దాన్ని భగ్నం చేస్తూ ఇంజన్ స్టార్ట్ అయిన శబ్దం వినిపించింది. నేను కిటికీ లో నుంచి చూశాను. డ్రైవింగ్ సీట్లో సుభాష్ ఉన్నాడు…వెనక సీట్లో రవి. ఆయన్ని చూసి సమ్మోహనంగా నవ్వి పక్క సీట్లో కూర్చుంది శ్వేత. వాళ్ళు బయలుదేరి వెళ్లిపోతుంటే క్షణకాలం నా గుండె కొట్టుకోవడం ఆగిపోయింది.
నేను కుర్చీలో కూర్చుని పరధ్యానంగా పని చేస్తున్నాను. మధ్యాహ్నం వరకూ పని చేసుకుంటూ శ్వేత మెసేజ్ కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను. ఒక్క మెసేజ్ కూడా రాలేదు. తీవ్ర నిరాశతో అరుణ్ ఆఫీస్ కి బయలుదేరాను. మార్గ మధ్యం లో శ్వేత దగ్గర నుండి మెసేజ్ వచ్చింది. “ఇంత వరకు ఎక్జైట్ అయ్యే పనులేం జరగలేదు. నన్ను ఇంప్రెస్ చేయడానికి తమ ఎస్టేట్స్ చూపిస్తున్నాడు. హె..హె.. త్వరలో మరలా కలుస్తాను.”
ఇప్పటి వరకు ఏమీ జరగక పోయినా, శ్వేత తిరిగి వచ్చేసరికి చాలా జరిగాయని చెబుతుందని చాలా నమ్మకంగా ఉన్నాను.
మధ్యాహ్నం అరుణ్ ఆఫీస్ కి చేరుకున్నాను.
నేను వెళ్ళగానే “శ్వేత ఎలా ఉంది?” అని అడిగాడు అరుణ్.
“నౌ షి ఈజ్ ఫైన్…కాని రాణి ఆంటీ తో గొడవ అయిన దగ్గర నుండి నాతో సరిగా మాట్లాడడం లేదు.” అని నోటికొచ్చింది చెప్పాను.
“రూమ్ లో ఒక్కదానికీ బోర్ కొడుతుందేమో…” తన పని చేసుకుంటూనే కంటి కొసలతో నా వంక చూసి నవ్వుతూ అన్నాడు.
నాకు ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. సుభాష్ వెంట వెళ్లిందని చెప్పడానికి ఇబ్బంది అనిపించి నవ్వి మాటమారుస్తూ “ప్రకాష్ గారితో డీల్ ఓకే గదా! చూస్తుంటే బాగా బలిసిన వాళ్ళలాగా ఉన్నారు.” అన్నాను.
అరుణ్ గలగలా మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు. “వాళ్ళు ధనవంతులే కాదు…చాలా పవర్ఫుల్ కూడా. మరీ ముఖ్యంగా ప్రకాష్ అన్న సుభాష్. ఆర్మీలో చేసి వచ్చి ఇక్కడ సెటిల్ అయ్యారు. నాకు తెలిసి గ్రామంలోని నాలుగో వంతు ఆస్తులు వారివే.” అంటూ చాలా విషయాలు చెప్పాడు.
సుభాష్ పర్సనల్ లైఫ్ గురించి అడిగాను.
ఒక్కసారిగా నా కళ్ళలోకి సూటిగా చూసాడు.
“ఆయన చాలా డీసెంట్. కొంతకాలం క్రితం ఆయన భార్య దూరమయ్యారు. దాదాపు ఊళ్ళో అందరూ ఆయన్ని గౌరవిస్తారు. అంత మాత్రాన ఆయనేం ఋషి కాదు. తనకు ఏదైనా నచ్చితే దాన్ని ఎలాగైనా సాధించుకుంటారు. నేను దేని గురుంచి చెపుతున్నానో నీకు అర్ధమైంది అనుకుంటా …” అని అరుణ్ కన్ను గీటాడు.
నాకు ఇంకా ఆయన గురించి వినాలని ఉంది కాని…అరుణ్ కట్ చేసాడు.
మా ప్రాపర్టీ విషయాలలోకి వెళ్లాం. ఒక రూపం వచ్చేసరికి చాలా పొద్దుపోయింది.
పాత సంగతులు మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా శ్వేత దగ్గర నుండి మెసేజ్ వచ్చింది.
“నేను వచ్చేసాను. నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావు?”
నేను అరుణ్ దగ్గర శెలవు తీసుకుని “నేను కూడా బయలుదేరా” అని శ్వేతకి రిప్లై ఇచ్చాను.
నేను రూమ్ లోకి వెళ్ళగానే నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుంది శ్వేత.
“ఎలా గడిచింది ఈ రోజు?” శ్వేతను ఎత్తి బెడ్ మీద పడేసి నేను ఎగిరి ఆమె మీద పడి అడిగాను.
“ఓకే…కాని ఎలాంటి ఎగ్జైట్ మెంట్ లేదు. రోజంతా ఆయన చాలా పెద్దమనిషి లాగా బిహేవ్ చేసాడు. ఆయన నన్ను మొదటగా ఎక్కడికి తీసుకెళ్ళాడో చెపితే నువ్వు నమ్మలేవు…తెలుసా. ఫస్ట్….కొండ మీద ఉన్న గుడికి తీసుకెళ్ళాడు. నువ్వు నమ్మగలవా?”
“అయితే ఆయన గురిచి మనం తప్పుగా అలోచించామేమో.”
“హ హ్హ…అదేం కాదులే. మొదట్లో నేనూ అలాగే అనుకున్నాను.” అని చెప్పటం స్టార్ట్ చేసింది.
‘గుడిలో పూజారి పూజ చేసి, మమ్మల్ని ఆశీర్వదించాడు.
తర్వాత కొండ ఎక్కి శిఖరానికి చేరుకున్నాం. అలసటతో పై మెట్టు మీద ఆగి నా చీరతో తుడిచి కూర్చున్నాను. చెమటను తుడుచుకుంటూ ఉంటే, తడిచిన నా బాడీని ఆయన క్రీగంట చూస్తూ నా పక్కన వచ్చి కూర్చున్నాడు. చెమటతో తడిచిన నా ఒళ్ళంతా తదేకంగా, తనివితీరా చూసుకున్నాడు.
తర్వాత నా మొఖం వైపు చూస్తూ “నువ్వు చాలా అందంగా ఉంటావు శ్వేతా” అని నా చెంపలు నిమిరాడు. నేను సిగ్గుతో తల వంచుకుని థాంక్స్ చెప్పాను.
నా చేతిలోని నాప్కిన్ తీసుకుని తనే నా ముఖం మీది చెమట తుడిచాడు. తర్వాత కనిపిస్తున్న వీపు తుడిచి, మెడ చుట్టూ సున్నితంగా తుడిచాడు. మెల్లగా మెడ ముందు భాగానికి వచ్చి తుడుస్తూ చేతిని కిందకు దించబోతూ ఉంటే నేను ఆయన చేతిలోని నాప్కిన్ లాక్కుని వద్దు అన్నట్టు సైగ చేశాను. తను నవ్వి నా పెదవుల మీద చూపుడు వేలితూ సున్నితంగా రాస్తూ “మీ ఆయన చాలా అదృష్టవంతుడు” అన్నాడు. నేను ఏమీ మాట్లాడలేదు. శృతి మించుతుందని లేచి నిలబడ్డాను.
అక్కడి నుండి ఊరు మొత్తం కనిపిస్తూ చూడడానికి ఆ దృశ్యం అద్భుతంగా ఉంది. ఆయన కూడా లేచి దాదాపు నన్ను ఆనుకున్నట్టు నిలబడి తమ ఆస్తులు వేలు పెట్టి చూపించాడు. వాళ్లకు ఈ ఊరిలో చాలా పొలం ఉంది ఆనంద్. కొండ బాగా స్టీప్ గా ఉండడంతో దిగేటప్పుడు చాలా కష్టమైంది…మరీ ముఖ్యంగా నాకు చీరతో. నేను ఆయనను హెల్ప్ అడిగాను. నా చెయ్యి పట్టుకుని జాగ్రత్తగా నడిపించాడు. కొంత నడచిన తర్వాత ఇంకా కష్టమయ్యే సరికి ఆయన చేతుల మీద ఎత్తుకున్నాడు. ఆయన మొహం ఆప్పుడప్పుడు నా రొమ్ములకి టచ్ అవుతుంది. నాకైతే ఆయన కావాలనే టచ్ చేసాడని అనిపించింది. ఆయన దేనికోసం ఆరాటపడుతున్నాడో నాకు క్లియర్ గా అర్ధం అవుతూనే ఉంది…అయినా హుందాగానే ప్రవర్తించాడు. ఆయనది చాలా స్ట్రాంగ్ బాడీ తెలుసా…? ఆ బాడీ నన్ను చాలా ఆకట్టుకుంది. ఎలాగైతేనేం…మొత్తానికి కిందకు దిగాం. తర్వాత మరికొన్ని ప్రదేశాలు చూసాం…వాటిలో కూడా వాళ్ళ ఆస్తులు కొన్ని ఉన్నాయి. నాకు నిజంగా ఈ రోజు బోర్ కొట్టింది.” అని ఆపి తన చేతులతో నన్ను చుట్టివేసి “అదీ జరిగింది. మొదటి రోజేగా… పెద్దగా ఎగ్జైట్ మెంట్ ఏమీ లేదు. కాని ఆయన నన్ను కోరుకుంటున్నాడు. అది మాత్రం క్లియర్.” అని చెప్పింది.
“నిజంగా నువ్వు ఎగ్జైట్ కాలేదా?” అని నా చూపుడు వేలిని శ్వేత పూ చీలికలో పెట్టి “మరి ఎందుకు తడిగా ఉంది?” అని అడిగాను.
“ఆహ్…ఆనంద్! అది నీకోసం.” అని గొణిగి తన కాళ్ళు వెడల్పు చేసింది.
“నా కోసమా…సుభాష్ కోసమా?” వేళ్ళను లోతుగా తిప్పుతూ అడిగాను.
శ్వేత మూలుగుతూ “ప్లీజ్…ఫక్ మీ బేబీ.” అని అర్ధించింది.
పడుకోబెట్టి చీర ఎత్తి ఆమెలోకి దిగిపోయాను.

ఆ రోజు కూడా శ్వేత పొద్దున్నే సుభాష్ తో వెళ్ళిపోయింది.
వెళ్ళబోయేప్పుడు చెప్పా “ఎందుకు టైం వేస్ట్ చేసుకుంటావు. ఈ రోజు ఆయనకు ఓకే చెప్పెయ్. రోజూ పగలంతా ఎంజాయ్ చేయవచ్చు.”
“కుర్రాడైతే ఈపాటికి ఎప్పుడో ఓకే అనేదాన్ని. ఎందుకో ఈయనతో ఓకే అనాలని అనిపించడం లేదు.”
“అదేమిటి శ్వేతా…ఆయన వయసుతో ఇబ్బందేమీ లేదని చెప్పాగా…”
శ్వేత గట్టిగా ఊపిరి పీల్చి “చూద్దాం ఆనంద్. మనం చాలా రోజులు ఉంటాము గదా…నాకైతే మూడ్ రావటం లేదు. మరో రెండు మూడు రోజులు చూస్తా. ముసలాడితో అంటేనే అదోరకంగా ఉంది.”
అదీ నిజమేనేమో అనిపించి “నీ ఇష్టం శ్వేతా.” అని నవ్వాను.
“ఏం బాధపడకు ఆనంద్. ఈసారి నిన్నేమీ డిజప్పాయింట్ చేయను…కొద్దిగా లేట్ అయినా సుభాష్ తో అసలు పనికి ఒప్పుకుంటాలే..” అని నవ్వుకుంటూ తను వెళ్ళిపోయింది.
నాకు మాత్రం ఆరోజు ఊపిరి సలపని పని ఉండడంతో శ్వేత గురించి ఆలోచించే టైం కూడా దొరకలేదు.
సాయంత్రం నేను వెళ్లేసరికి శ్వేత ఇంకా రాలేదు. వస్తూనే చాలా ఆనందంగా నన్ను వాటేసుకుని ముద్దులు పెట్టింది.
“ఏమిటి అంత హుషారుగా ఉన్నావు…పని పూర్తి అయిందా?” అడిగాను.
“వచ్చి చెబుతా.” అంటూ స్నానానికి వెళ్ళింది. శ్వేత బాత్రూం లో నుంచి వచ్చి నా పక్కన పడుకుంది. నైటీ లో సెక్సీగా ఉంది. మొఖం ఏదో కళతో వెలిగి పోతుంది.
“ఈ రోజు ఎండకి చాలా చిరాకేసింది ఆనంద్. స్నానం చేసేసరికి హాయిగా ఉంది.” అని నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని చెప్పింది.
“ఇది నీకు న్యాయం కాదు శ్వేతా. సస్పెన్స్ తో చంపేస్తున్నావు. ప్లీజ్ చెప్పు శ్వేతా … చేసుకున్నారా?”
శ్వేత నా కళ్ళలోకి చూసి “ఏమైనా బాధ పడవుగా?” అని అడిగింది.
“లేదు శ్వేతా. నువ్వు ఎంత సుఖపడితే అంత ఆనందిస్తాను. ఎందుకు బాధ పడతాను….చెప్పు.”
“థాంక్స్ ఆనంద్.” అని చెప్పడం ప్రారంభించింది.
‘ఆయన ఈ రోజు కొద్దిసేపు ఊరికి మరొక వైపున ఉన్న తమ పొలాలు చూపించి తర్వాత నన్ను చిన్న సంతకు తీసుకెళ్ళాడు. అది చాలా చిన్న సంత. కాని చుట్టుపక్కల పల్లెల నుంచి వచ్చిన పల్లె జనంతో కిక్కిరిసి పోతుంది. మేము కంటిన్యూగా వాళ్ళను తోసుకుని వెళ్ళవలసి వచ్చింది. అప్పుడు సుభాష్ నా నడుం పట్టుకుని తనే దోవ చేస్తూ నడిపించాడు. చాలా రఫ్ గా ఉన్న ఆయన చేతులు నా నడుమును తాకగానే నా ఒళ్ళు అంతా జిల్లు మంది. నా నడుమును ఆయన పట్టుకున్నట్టు బయటివారికి తెలియకుండా ఉండాలని పమిటతో ఆయన చేతిని కప్పేశా. ఆయన నా నడుముని వదలకుండా మరింత గట్టిగా పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుని జనాన్ని తప్పిస్తూ తీసుకెళ్తున్నాడు. నాకు కొద్దిగా సిగ్గు అనిపించి ఆయన చెయ్యి వదిలించుకోవాలని ట్రై చేశా. సాధ్యం కాలేదు. కాసేపటి తర్వాత మేము ఒక గాజుల కొట్టు దగ్గర ఆగాం. నీకు తెలుసుగా నాకు గాజులంటే పిచ్చి అని….నా నడుం మీద నుంచి ఆయన చేతిని తప్పించి కొన్ని గాజులు తీసుకు వచ్చి సుభాష్ చేతికి ఇచ్చా…ఎలా ఉన్నాయి అని. ఆయన వెంటనే నా చేతులు అందుకుని ఆ గాజులు తొడిగాడు.’
“నీకు నచ్చాయా?” తన చేతి గాజులు నాకు చూపిస్తూ అడిగింది.
నేను బావున్నాయని తల ఊపాను.
తర్వాత మేము ఒక నర్సరీకి వెళ్ళాము. అది కూడా వాళ్ళదే. చాలా పెద్ద నర్సరీ అది. చాలా రకాల పూల మొక్కలతో చాలా అందంగా ఉంది. కాసేపు పూల మొక్కలు చూస్తూ తిరిగిన తర్వాత ఎండ ఎక్కువగా ఉండడంతో విశ్రాంతి కోసం నీడన కూర్చున్నాం. అక్కడ చాలా ఆహ్లాదంగా ఉంది. రవి దూరంగా కూర్చుని మా వంకే చూస్తున్నాడు.
నేను రవిని పిలిచి వాడి చేతిలోని మంచినీళ్ళు తీసుకుని తాగి ఆయనకు ఇచ్చాను…ఆయన కూడా తాగి రవి చేతికి ఇచ్చాడు. మరల రవి వెళ్ళి దూరంగా కూర్చున్నాడు.
సుభాష్ కాసేపు ఆ నర్సరీ గురించి చెప్పాడు. తరవాత నాకు దగ్గరగా జరిగి నాకు ఆనుకుని కూర్చుంటూ నా చేతిని అందుకుని “నీతో ఈ విధంగా బయటకు రావడం నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది.” అని సున్నితంగా నా చేతిని రాస్తూ చెప్పాడు. నేను ఆయన వంక చూసి చిన్నగా నవ్వా.
“నీ నవ్వు చాలా మత్తుగా రెచ్చగొడుతూ భలే బావుంటుంది.” అని నా పెదాల మీద వేలితో రాస్తూ చెప్పాడు.
ఆయన నన్ను లైన్ లో పెడుతున్నాడని అర్ధమౌతూనే ఉంది.
నేను క్రీగంట ఆయన కళ్ళలోకి చూసి చూపు తిప్పుకున్నాను.
ఆయన మరింత దగ్గరగా జరిగి నా రొమ్ముల వంక చూస్తూ “నీ అందం నన్ను పిచ్చివాడిని చేస్తుంది శ్వేతా.” అంటూ నా నడుం చుట్టూ చెయ్యి వేసాడు.
నన్ను ఆ పనికి మెంటల్ గా ప్రిపేర్ చేస్తున్నాడని అర్ధమైనా నేను కాదనలేదు.
“మీ పెళ్లి అయి ఎంత కాలం అయింది?” నా నడుమును రాస్తూ అడిగాడు.
ఎందుకు అడిగాడో అర్ధం కాక ఆయన కళ్ళలోకి చూస్తూ “2 సంవత్సరాలు దాటింది.” చెప్పాను.
“అవునా…అసలు నీకు పెళ్లి అయిందంటేనే ఎవరూ నమ్మరు. అటువంటిది రెండేళ్ళు అయిందా!” ఆశ్చర్యపోయాడు.
అది లైన్ లో పెట్టటానికి చేస్తున్న పొగడ్త అయినా నాకు కొద్దిగా గర్వం అనిపించింది. నిజంగానే నేను నా షేప్ ని చాలా జాగ్రత్తగా కాపాడుకుంటూ ఉంటాను.
“మా ఆయన్ని చూసి కూడా నమ్మబుద్ది కావడం లేదా?” అమాయకత నటిస్తూ అడిగాను.
“మీ ఆయన్ని చూసిన తర్వాతే ఇంకా ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది. చెట్టంత మగాడితో రెండేళ్ళు కాపురం చేసిన ఆడది ఇలా నలగని మల్లె పువ్వులాగా ఉండడం…” అని నా పెదవుల మీద వేలితో రాస్తూ “నిజంగా నమ్మబుద్ది కావడం లేదు.” అన్నాడు.
ఏమీ మాట్లాడలేక కృతజ్ఞతగా ఆయన కళ్ళలోకి చూసా.
ఇంతలో “అయ్యగారూ!” అంటూ రవి పొద అవతల ఉండి పిలిచాడు.
“ఏమిట్రా…?” అసహనంగా అడిగాడు.
“ఎం ఆర్ ఓ గారంట…ఫ్యామిలీ తో వచ్చారు. మిమ్మల్ని కలవాలంటున్నారంట.” రవి బెరుకుగా చెప్పాడు.
“నేను ఇక్కడ ఉన్నానని ఎవరు చెప్పారు?” లేచి ప్యాంట్ సర్దుకుంటూ కోపంగా అడిగాడు.
“తెలియదు అయ్యగారూ…అడిగిరానా?” అని రవి అంటుండగానే “వద్దులేరా.” అని నా వంక చూసి “వెళ్దాం రా శ్వేతా. ఎం ఆర్ ఓ ని పరిచయం చేస్తా. మనకు బాగా ఉపయోగపడే మనిషి.” అని నన్ను చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకు వెళ్ళాడు.
ఆ తర్వాత వాళ్ళతోనే మిగిలిన రోజు గడిచిపోయింది అని ముగించింది.
పగలంతా సుభాష్ తో తిరిగి వచ్చింది.
నిజమో అబద్ధమో గాని ఆ రోజు కూడా చేసుకోలేదని చెప్పింది. ఇద్దరూ ఇష్టపడి కూడా ఒక జంట అన్ని రోజులు ఒంటరిగా ఉండి ఆ పని చేసుకోలేదంటే ఎందుకో నాకు నమ్మ బుద్ధి కావడం లేదు. ఒకవేళ సుభాష్ తో చేసుకుని కూడా తర్వాత చెబుదాములే అని ఇప్పుడు అబద్ధం చెబుతుందా అని చిన్న అనుమానం వచ్చింది.
శ్వేత చెప్పిన దాని ప్రకారం ఆయన ట్రై చేయకుండా ఉండలేదు…శ్వేతే తొందరగా లొంగకుండా తప్పించుకు తిరిగానని చెప్పింది. వెంటనే లొంగిపోతే చీప్ గా చూస్తాడని ఆయన్ని ఉడికిస్తున్నానని చెబుతుంది. సుభాష్ టీనేజ్ పిల్లవాడు ఏమీ కాదు ఆవేశపడిపోవడానికి. ఆయన కూడా బలవంత పెట్టకుండా అవకాశం కోసం చూస్తున్నాడు అని చెప్తుంది… కాని ఎందుకో నాకు నమ్మబుద్దికావడం లేదు. ఆల్ రెడీ చేసుకున్నారేమో అనిపిస్తుంది.
చివరిగా నేను మాత్రం బాగా ఎంజాయ్ చేశా. సుభాష్ తో పొద్దున్న వెళ్లి రాత్రికి వచ్చేది. బాగా హీటెక్కి పోయి రాత్రంతా నా చేత పిచ్చగా దెంగించుకునేది.
సోమవారం రోజు రాత్రి మా కార్యక్రమం అయిపోయాక “పానకం లో పుడక లాగా రవి ఎందుకు మీ వెంట వస్తాడు?” అని అడిగాను.
“ఆయన చేతికింద ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరు పనివాళ్ళు ఉండాల్సిందే.” చాలా కాజువల్ గా చెప్పింది.
“మీరిద్దరూ ఆ మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు వాడు పక్కన ఉంటే మీకు ఇబ్బందిగా ఉండడం లేదా?”
“మొదటి రోజు నాకు అంత ఇబ్బంది అనిపించలేదు. ఎందుకంటే ఇద్దరమూ అంతగా దగ్గర కాలేదు. ఇప్పుడు బాగా దగ్గర అయిపోయాం…రవి మా పక్కనే ఉండడం ఈ రోజు నాకు బాగా ఇబ్బంది అనిపించింది. నిన్న, ఈరోజు చాలా ఇబ్బంది అనిపించింది. సుభాష్ అయితే రవిని అసలు పట్టించుకోడు. వాడు ఒకడు ఉన్నట్టే బిహేవ్ చెయ్యడు.” అని కొద్దిగా ఆగి “సుభాష్ నా మీద చేతులు వేస్తున్నప్పుడు రవి మెరిసే కళ్ళతో ఆనందంగా చూసేవాడు. అంతే. మొత్తానికి వాడు చెడ్డ పిల్లవాడు కాదు.” అని టైం చూసుకుని “ఓ..యా. నేను రేపు పొద్దున్నే బయలు దేరాలి. ఒక వాటర్ ఫాల్ దగ్గరకి వెళుతున్నాం. చాలా దూరం అది. రావడానికి బాగా లేట్ కావచ్చు.” శ్వేత నవ్వుతూ నా వంక చిలిపిగా చూసి చెబుతుంటే అనిపించింది… నాకు చెప్పలేదు కాని రేపు డిసైడ్ అయ్యారేమో అనిపించింది. ఆవేశంతో ఆమె మీద నా కాలు వేసి “రేపు మరింత రొమాంటిక్ గా ఉండబోతుంది… కదూ?” అని అడిగా ఆశతో.
“నేనూ అలాగే అనుకుంటున్నా.” ముసిముసిగా నవ్వుతూ “ఆ ఎం.ఆర్.ఓ వాళ్ళు రాకపోతే ఈ రోజే ఆ శుభవార్త చెప్పేదాన్ని.” చెప్పింది.
మోకాలితో నా రాడ్ ని రుద్దుతూ “ఆయన కష్టానికి ఈ పాటికి నేను పూర్తి బహుమతి ఇచ్చేసి ఉండాలిసిందే. కాని….” అని ఆగి నా కళ్ళలోకి చూసి “నువ్వు ఏమంటావు?” అని అడిగింది.
“ఆల్రెడీ నీ వంటి మీద చేతులు వేశాడుగా!” అని అన్నా.
“నా వంటి మీద ఆయన చెయ్యి వేయని ప్లేస్ లు చాలా ఉన్నాయి. నాకు ఆయన్ని చూస్తే జాలేస్తుంది. పగలంతా కష్టపడి నన్ను వేడెక్కిస్తాడు …. ఆయన రెడీ చేసిన ఆ ఫ్రూట్ ని రాత్రికి నువ్వు ఎంజాయ్ చేస్తున్నావు.” అని వేడి నిట్టూర్పుతో చెప్పింది.
“ఆ ఫ్రూట్ ని ఇప్పుడు కూడా తినాలని ఉంది.” అంటూ ఆమె మీదకు ఎగబడ్డా.
“ఇప్పుడు అవకాశమే లేదు. ఎందుకంటే నేను చాలా ఎర్లీగా లేవాలి. రేపు నైట్ అంతా నీ ఇష్టం…అయినా రేపు ఆయనకి ఈ ఫ్రూట్ ని ఒకసారి కొరికే చాన్స్ ఇద్దామని అనుకుంటున్నా.” అని చిలిపిగా కన్ను గీటుతూ చెప్పింది.