12 కోట్ల డీల్

[Indraneel]

ప్రకాష్ గారి బిల్డింగ్ కి వెళ్లాం. చాలా పెద్ద ఇల్లు. రాజప్రాసాదం లాగా ఉంది. ముందు పెద్ద గేటు. లోపల పచ్చని గార్డెన్…మధ్యలో ఫౌంటైన్. ఇల్లు పాతదే కాని లోపల అంతా మోడరన్ గా ఉంది.

ముందుగా తన భార్య శిల్పని పరిచయం చేసారు ప్రకాష్ గారు. ఆమె ఆ గ్రామం లోని మిగతా వారిలా కాకుండా భిన్నంగా, హుందాగా ఉంది. నిండు నవ్వు మొహంతో మాకు స్వాగతం చెప్పింది. రవి అనే పనివాడికి మాకు ఒక రూమ్ రెడీ చేయమని ఆర్డర్ వేసారు ప్రకాష్. మేము లివింగ్ రూమ్ లో కూర్చుని ఉన్నాం. వారి ఆతిథ్యానికి మరోసారి ధన్యావాదాలు చెప్పాను.
ఇంతలో శ్వేత చిటికిన వేలు చూపించి తనకు అర్జెంటు అని శిల్పని అడిగితే ఒక రూమ్ చూపించింది. వెంటనే శ్వేత అటు పరుగెత్తింది. నేనూ, ప్రకాష్ వ్యాపార విషయాలు మాట్లాడుకుంటూ కూర్చున్నాం.
శిల్ప నా వైపు దొంగ చూపులు చూడడం గమనించాను. చాలా అందంగా, కాస్ట్లీగా ఉంది ఆవిడ…తప్పకుండా నాకంటే అయిదారేళ్ళు పెద్దది అయి ఉండవచ్చు అనిపించింది.
కొద్ది నిమిషాల తర్వాత శ్వేత పెద్దగా అరవడం వినిపించి అటు వైపు పరుగెత్తాను. నేను వెళ్లేసరికి కారిడార్ చివర్లో శ్వేత, మరో వ్యక్తి నవ్వుతూ మాట్లాడుకుంటున్నారు.
ఇంతలో ప్రకాష్ నా దగ్గరకు వచ్చాడు. నేను ఏమైందని శ్వేతను అడిగాను.
“సారీ…ఏమీ లేదు. నేను కొంచెం భయపడ్డా…అంతే.” ఆ వ్యక్తి వంక చూస్తూ చెప్పింది.
అప్పుడు ప్రకాష్ ఆ వ్యక్తిని తన అన్నయ్య సుభాష్ అని పరిచయం చేసారు. ఆ సుభాష్ నాకు షేక్ హ్యాండ్ ఇవ్వడానికి ముందుకు వచ్చాడు. ఆయన నా కంటే ఎత్తు ఉన్నాడు. వైట్ అండ్ వైట్ డ్రెస్ తో చాలా హుందాగా ఉన్నాడు. ఆయన నాకు షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి నవ్వుతూ తన పెద్ద మీసం తిప్పుతూ స్వాగతం పలికాడు. వారు ఇచ్చిన ఆశ్రయానికి నేను కృతఙ్ఞతలు తెలిపాను.
ఇంతలో పనికుర్రాడు రవి వచ్చి రూమ్ రెడీ అయిందని చెప్పాడు. మేము వారికి బై చెప్పి మా రూమ్ కి బయలు దేరుతుంటే శిల్ప వారి వెనుక నిలబడి నన్ను దొంగ చూపులు చూస్తుంది.
మేము రూమ్ లోకి వెళ్లాం. రూమ్ చాలా పెద్దది. రూమ్ మధ్యలో పెద్ద పందిరి మంచం, పక్కన టేబుల్, రెండు కుర్చీలు ఉన్నాయి.
మంచానికి దోమతెర కట్టి ఉంది. ఆ రూమ్ మాకు బాగా నచ్చి ఒకరికొకరం చూసి నవ్వుకున్నాం.
“ఓకే…అన్నీ బావున్నాయి. మనం కనీసం రెండు మూడు వారాలు ఉండవలసి రావచ్చు. అప్పటి వరకు నీకు ఎవరైనా మంచి బాయ్ ఫ్రండ్ దొరికితే బావుండు.” తన తొడల మధ్యలోకి చూస్తూ చెప్పాను.
“నీకు ఈ మధ్య ఆశ మరీ ఎక్కువ అయిపోతుంది.” నా తల మీద మొట్టికాయ వేస్తూ అంది.
నేను బాత్రూం కి వెళ్లివచ్చి సావధానంగా కూర్చుని శ్వేతని అడిగా “ఎందుకు ఇందాక అంత అరుపు అరిచావు” అని.
“నేను ఆ పని కానిచ్చి బయటకు వచ్చి ఫ్రెష్ అవుతూ ఉండగా హఠాత్తుగా సుభాష్ వచ్చారు. ఊహించని ఆయన రాకకి భయపడి పెద్దగా అరిచా.” శ్వేత జరిగింది వివరంగా చెప్పింది.
ఇంతలో డోర్ శబ్దం విని ఎవరో చూద్దామని నేను లేచాను. రవి లోపలికి వచ్చి మాకోసం తెచ్చిన డిన్నర్ టేబుల్ మీద నీట్ గా సర్దేసి వెళ్ళాడు. రవి వెళ్ళడం ఆలస్యం మేము ఆవురావురుమంటూ తినేశాం. డిన్నర్ బ్రహ్మాండంగా ఉంది. ఒక్కసారిగా మాకు ఏదో రిసార్ట్ లో ఉన్న ఫీలింగ్ కలిగింది.
“నాకు ఓవర్ అయింది…పొట్ట అంతా బిర్రుగా ఉంది” అంటూ మంచ మీద వెల్లకిలా పడుకుని పమిట పక్కకు పడేసి, చీర లూజ్ చేసుకుంది శ్వేత.
“ఓకే శ్వేతా. నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో నేను మా ఇంటికి వెళ్లి మన లగేజ్ తీసుకుని వెంటనే వచ్చేస్తా.” చెప్పాను.
“ఓకే.” ఆ విషయం మాట్లాడడం ఇష్టం లేనట్టు చాలా నిర్లిప్తంగా చెప్పింది.
నేను వెళ్లేసరికి అందరూ నిద్ర పోతున్నారు. మీరా అత్తని లేపి ప్రేమగా హత్తుకుని, ఆమెకు గుడ్ బై చెప్పి లగేజ్ తీసుకుని వచ్చేశాను.
“ఇంత తొందరగా వచ్చావా!” నేను రూమ్ లోకి ఎంటర్ అవుతుంటే శ్వేత ఆశ్చర్యపోతూ అడిగింది.
శ్వేత ఇప్పుడు మంచం మీద లేదు….కుర్చీలో కూర్చుని ఉంది.
“నువ్వు వెళ్ళినా కూడా ఇలాగే తొందరగా వచ్చే దానివి.” అన్నాను.
“నువ్వు వెళ్ళిన తర్వాత ఏమి జరిగిందో చెబితే నువ్వు నమ్మలేవు.” నా మాటల్ని కట్ చేస్తూ చెప్పింది.
ఏమి జరిగిందో శ్వేత చెప్పటం స్టార్ట్ చేసింది.
‘నువ్వు వెళ్ళిన తర్వాత నేను నిద్ర పోవడానికి ట్రై చేస్తున్నాను. సడన్ గా రూమ్ లో ఎవరో కదులుతున్నట్టు అనిపించింది. నువ్వైతే అంత తొందరగా తిరిగి రాలేవు కదా…ఎవరా అని కళ్ళు తెరిచి చూస్తే సుభాష్. నేను వెంటనే లేచి ఏం కావాలని అడిగాను.
ఆయన అక్కడే నిలబడి నన్ను తినేసేలా నా చెస్ట్ వైపే చూస్తున్నాడు. నాకు వెంటనే గుర్తు వచ్చింది…నా వంటి మీద పమిట లేదు అని. నా చెస్ట్, బొడ్డు ఎక్స్పోజ్ అయి ఉన్నాయి. లూజ్ చేసుకోవడం వల్ల చీర బాగా కిందకు జారింది. అతను చాలా చెడు దృష్టితో చూస్తున్నాడని అర్ధమైంది. వెంటనే నేను రెండో వైపుకు తిరిగి నా పమిట లాక్కుని నిండా కప్పుకుని, చీర పైకి లాక్కుని టైట్ చేశాను. ఆయన చొరవగా నా దగ్గరకు వచ్చి నా చెయ్యి పట్టుకున్నాడు. నేను ఉలిక్కిపడి ఆయన వైపు తిరిగాను. ఇందాక జరిగినదానికి క్షమాపణ చెపుతూ ఏమీ అనుకోవద్దని నా చెయ్యి వత్తాడు. “పర్లేదు సార్…అనుకోకుండా జరిగిన దానికి క్షమాపణ ఎందుకు?” అని ఆయన చేతిలో నలుగుతున్న నా చేతిని లాక్కుని కొద్దిగా వెనక్కు జరిగాను.
“అంత పెద్దాయన నీకు క్షమాపణ చెప్పాడా?” చాలా ఆశ్చర్యంగా అడిగా.ను
“అవును. ఇంకా నేను పూర్తి చేయలేదు. చెప్పేది పూర్తిగా విను.” అని చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.
“మాకు ల్యాండ్ అమ్మింది మీరే కదూ?” అని అడిగాడు. నేను అవునని చెప్పా. “నీ పేరు శ్వేత…అవునా?” అని అడిగాడు. అవునని చెప్పాను. ఆయన కంటిన్యూగా అదీ ఇదీ అడుగుతూనే ఉన్నాడు. ఆయన చూపులు నా శరీరాన్ని శల్య పరీక్ష చేస్తున్నాయి. ముఖ్యంగా రొమ్ములలోకి గుచ్చి గుచ్చి చూస్తుంటే నాకు కాస్త ఇబ్బందిగా అనిపించింది.
“మీ ల్యాండ్ పని పూర్తి కావడానికి కనీసం మూడువారాలు పట్టవచ్చు. మీ ఆయన ల్యాండ్ పనులు చూసుకుంటూ ఉంటాడు. నువ్వు ఈ రూమ్ లో ఒక్కదానివి ఏం చేస్తావు? బోర్ కొట్టిపోతుంది…” అని నా కళ్ళలోకి చూసి “ఈ ఊరు చాలా బావుంటుంది. చుట్టుపక్కల చాలా మంచి మంచి ప్రదేశాలు ఉన్నాయి. నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నేను నీకు అవన్నీ తిప్పి చూపిస్తాను. నీకు మంచి టైం పాస్ అవుతుంది.” అని నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని అన్నారు చొరవగా.
నేను క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా రానని చెప్పేశాను. కాని ఆయన సున్నితంగానే అయినా చాలా వత్తిడి చేశారు. వాళ్ళ ఇంట్లో అతిధులుగా ఉంటూ, వాళ్ళకే మన ల్యాండ్ అమ్మబోతూ రానని కఠినంగా చెపితే బావుండదేమో అనిపించింది. చివరకు సరే అని చెప్పా. ఆయన ఆనందంతో పెద్దగా నవ్వారు.
ఆయన నాతో మాట్లాడుతూ ఉండగానే రవి తలుపు తట్టి లోపలికి వచ్చాడు. వాడు నా వైపు కొద్ది క్షణాలు చూసి, వెంటనే తల తిప్పుకుని టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్లి గిన్నెలు సర్దుకుంటున్నాడు. ఎందుకో గాని సుభాష్, రవి వంక కోపంగా చూసాడు. ఆయన వెనుతిరిగి వెళ్తూ తలుపు దగ్గర ఆగి “రేపు ఉదయం నీ రాక కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటా.” అని వెళ్ళిపోయాడు.
“దీని బట్టి నువ్వు ఏమనుకుంటున్నావు…రేపు నన్ను వెళ్ళమంటావా? వద్దంటావా? చెప్పు.” శ్వేత అడిగింది.
నాకు ఏం చెప్పాలో వెంటనే అర్ధం కాలేదు. అంత పెద్దాయన షికారు వెళ్దామని నా భార్యను అడగడం వింతగా ఉంది. శ్వేత చెప్పిన దాన్ని బట్టి చూస్తే ఆయన ఇంకా ఏదో కోరుకుంటున్నాడని క్లియర్ గా అర్ధం అవుతుంది. అది మగాళ్ళకు ఉండే సహజమైన జబ్బు అని తెలుసు. విచిత్రంగా ఆ ఆలోచనే నన్ను ఉద్రేకపరుస్తుంది. అంత పెద్దాయన శ్వేతను బెదిరించి ఏదో చేస్తాడని భయపడనక్కర్లేదు. శ్వేత ఆయన్ని హ్యాండిల్ చేయగలదన్న నమ్మకం నాకు ఉంది.
“అడిగింది పెద్దాయన గదా…వెళ్ళు.” చెప్పాను.
“పెద్దాయన కాబట్టే వెళ్ళమంటావో, వద్దంటావో అని అడిగా. కుర్రవాడైతే వెంటనే వెళ్ళమనే వాడివని నాకు తెలుసు.”
“ఆయనతో ఇబ్బంది ఏముంటుంది…వెళ్ళు.”
“నేనూ అదే అనుకుంటున్నాను.”
“హమ్మ్….మొత్తానికి మీ ఫాదర్ అంత వయసు ఉన్న ఆయనతో డేటింగ్ కు వెళ్లాలని డిసైడ్ అయ్యావ్.” నేను చిలిపిగా అన్నా.
“కమాన్ ఆనంద్. ఆయన అంత పెద్దవాడు ఏం కాదులే.” శ్వేత తన నిర్ణయాన్ని సమర్ధించుకుంది. నాకూ నిజమే అనిపించింది…ఎందుకంటే శ్వేత ఫాదర్ వయసు 58.
నేను వెంటనే ఎలక్షన్ కమిషన్ సైట్ ఓపెన్ చేసి ఓటర్ గా ఆయన వివరాలు బయటకు తీశా. శ్వేత అనుకున్నదే కరక్ట్. సుభాష్ వయసు 46. అదే చెప్పా శ్వేతకి.
“అయితే నువ్వు ఓకేనా?” అడిగింది ఆత్రంగా.
“ఓకేనా అంటే…దేని కోసం?”
“ఆయనతో రేపు డేటింగ్ కి వెళ్ళడానికి…” అని ఆగి “అంటే…ఆయనతో రేపు బయటకు వెళ్ళడానికి.” తన మాటని సరి చేసుకుంది.
“ఓకే…నీకు మంచి కాలక్షేపం. ఆయనతో నీకు బాగుంటుందనే అనుకుంటున్నాను. నువ్వు ఏదో విధంగా ఆ పెద్దాయనతో కాలక్షేపం చెయ్యి. నాకు అరుణ్ ఆఫీస్ లో సాయంత్రం వరకు ఊపిరి సలపని పనులున్నాయి.” అని ఆగి “నేను అందుబాటులో ఉండను గదా…వీలైనంత వరకు సేఫ్ గా ఉండు. ఏ వయసు మగాడితోనైనా ప్రమాదమే.” అని చెప్పాను.
“ఊరుకో ఆనంద్…ఈ వయసులో ఆయనేం చేయగలడు?”
“పిచ్చి శ్వేతా! ఇదే మాంచి వయసు. అనుభవం కూడా తోడు కావడంతో స్వర్గం చూపించే వయసు అది. ఆ వయసులో ఏ మగాడైనా ఆడదాన్ని పూర్తిగా సుఖపెడతాడు.” నాకు పూర్తిగా తెలియకపోయినా కూడా శ్వేత రెచ్చిపోయే విధంగా చెప్పాను.
“ఆనంద్…నువ్వు చెప్పేది నిజమేనా?” శ్వేత గొంతులో ఒకరకమైన ఎగ్జైట్ మెంట్.
“నిజం శ్వేతా…అలా అని మరీ అతిగా రెచ్చగొట్టొద్దు. ఆయనికి హార్ట్ ఎటాక్ వస్తే మనకే ఇబ్బంది.” జోక్ చేశాను.
“ఓహ్…షట్ అప్ ఆనంద్.” అని నా గుండెల మీద కొట్టింది. ఇద్దరం నవ్వుకున్నాం.