నా ఫ్రెండ్ భార్య ఉమ

[Sree9030]

అప్పుడు గుర్తుకొచ్చింది… నా మొబైల్ ఉమఇంట్లోనే మర్చిపోయానని. మధ్యాహ్నం వెళ్ళినపుడుతన భర్తతో ఉమని మాట్లాడించిన తరువాత ఫోన్ వాళ్ళ టీవీ పక్కన పెట్టింది గుర్తుకొచ్చింది. వెంటనే తిరిగి వెళ్లాను. ముందుగదిలో నిలబడి ఏదో ఆలోచిస్తూ నిల్చున్న ఉమ,నన్ను చూస్తూనే… “ఏంటి మళ్లీ” అంది. “మొబైల్ మర్చిపోయాను…” అంటూ టీవీ పక్కన వున్నమొబైల్ అందుకుని తిరిగి వెళుతూ “తప్పకుండా ఫోన్ చేస్తావుగా” అన్నాను. “చేస్తాను… కాని ఈఒక్కసారికి మాత్రమే…అలుసుగా తీసుకుని మళ్లీ మళ్లీ అంటూ నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకూడదు” అంది ఉమ. “ష్యూర్… తప్పకుండా” అంటూ మొబైల్ తీసుకుని నాప్లాటుకి వచ్చేసాను.

నీటుగా షేవ్ చేసుకుని తలస్నానం చేశాను. టైం 7 దాటుతుండగా బైక్ తీసుకుని బయటకి వచ్చాను. రాత్రి జరగబోయే రతికార్యానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు నామనసులో మెదులుతూ నన్ను ఊపిరి తీయనీవటంలేదు. నా బైక్ షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ ముందు ఆపాను. ఒక అరగంటలో షాపింగ్ మొత్తం పూర్తచేసి నేరుగా రెస్టారెంట్ వైపు బైక్ పోనిచ్చాను. డిన్నర్ కానిచ్చి తిరిగి ఫ్లాటుకి వచ్చేసరికి 9 అవుతోంది. ఉమ వాళ్ళ తలుపు మూసివుండి లైట్స్ వెలుగుతూ వున్నాయి. టీవీ పెట్టిన సౌండ్ వినిపిస్తోంది. అలానే బయట నిలబడి తన సెల్లుకి ఫోన్ చేశాను. ఒక ఐదారు రింగుల తరువాత లిఫ్టు చేసింది ఉమ. “హలో…” అన్న తన మాట వినగానే “కొంచెం బయటకి రాగలవా” అన్నాను. “ఎందుకు” సందేహంగా అడిగింది ఉమ. “ప్లీజ్… ఒకసారి రా” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాను. ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత డోర్ తెరిచి బయటకి వచ్చింది ఉమ. “చిన్నీ పడుకుందా” అని తన కూతురు గురించి అడిగాను. “ఇప్పుడే భోంచేసి పడుకుంది… ఎందుకు” ఏం తెలియనట్టు అడిగింది నన్ను ఉడికిస్తున్నట్టు. నా చేతిలోని రెండు ప్యాకెట్లు తనకి అందించాను. “ఏమిటివి” అంటూ తీసుకోకుండా అలానే నిలబడింది. “ప్లీజ్… తీసుకోండి… మీకే తెలుస్తుంది” అంటూ తన చేతిలో బలవంతంగా పెడుతూ నా ఫ్లాటులోకి వెళ్ళిపోయాను. ఒక అయిదు నిమిషాల్లో తననుంచి ఫోన్ వస్తుందని ముందుగానే ఊహించాను. నవ్వుకుంటూ లిఫ్టు చేశాను. “ఎందుకు ఇవన్నీ… నాకు నచ్చలేదు” అంది ఉమ. “ప్లీజ్… మీరలా అనొద్దు…” ఎక్కడ ఛాన్స్ మిస్ అవుతుందో అని కంగారుగా అన్నాను. “ఇందాక చెప్పినట్టు రాత్రికి కుదరకపోవచ్చు… ప్లీజ్ జరిగిందేదో జరిగింది, ఇంతటితో ఆగిపోతే బావుంటుంది” అంది ఉమ. నన్ను ఏడిపించటానికి అంటుందో లేక నిజంగా అంటుందో ఒక్కక్షణం అర్థం కాలేదు. “పర్లేదులేండి… మిమ్మల్ని ఆడ్రస్సులో చూసైనా తరిస్తాను” ఆశగా అన్నాను. “మావారు మీరిచ్చినవి చూసారంటే ఏం సమాధానం చెప్పాలి” అంది ఉమ. తన గొంతులో కోపం కాకుండా ఆటపట్టించటం గమనించి “మీరు వేసుకున్నాక… నాచేతులతో నేనే విప్పి తీసేసుకుంటాను లేండి” అన్నాను. “ఇక వేసుకోవడమెందుకు… ఇప్పుడే తీసుకెళ్ళండి” చిలిపిగా సమాధానమిచ్చింది ఉమ. “అయ్యో… భలేవారే, మీరు వేసుకున్నాక తనివితీరా తృప్తిగా చూసి… నాచేతులతో వాటిని తీసీ, మీగుర్తుగా దాచుకుంటాను” నేనూ చిలిపిగానే జవాబిచ్చాను.