Incest வழக்கமில்லாத கதை (நிறைவடைந்தது)

[sagotharan]

தேவிகா -1

அந்த சாலையில் இதுவரை ஐம்பதற்கும் மேற்பட்ட கார்களும், லாரிகளும், பேருந்துகளும் போயிருக்க வேண்டியது. ஆனால் இது கொரோனா கால ஊரடங்கு என்பதால் வெகுவாக சில அவசரத் தேவைகளுக்காக மட்டுமே வாகனங்கள் இயங்கின. அரசு பொது போக்குவரத்தை முடக்கியதால் அரசு பேருந்துகள் ஓடவில்லை. ஆங்காங்கு சில தனியார் பேருந்துகள் மாவட்ட எல்லைக்குள் மட்டும் ஓட்டி செலவுக்கு கட்டுபடியாக வில்லை என புலம்பிக் கொண்டிருந்தன.

அந்த வழக்கமில்லாத நாளில்தான் நம்முடைய கதை நடக்க தொடங்குகிறது. அது அப்பல்லோ கரூர் மருத்துவனை. எமர்ஜென்சி பிரிவின் தலைமை டாக்டர் நெல்சனின் அறையில் தேவிகா அமர்ந்திருந்தாள். சிவாலயத்தின் கருவறைக்கு முன்பே கைகளில் விளக்குகளை வைத்துக்கொண்டு இருக்கும் பாவை விளக்கு மங்கையை போல அத்தனை அழகாய் இருந்தாள் தேவிகா.

"மேடம்.. உங்க பையனை நாங்க காப்பாத்துனதே பெரிய விசயமா போயிடுச்சு.”
“தெரியும் டாக்டர் அது என்னோட தவறில்லை. ஆனா எல்லாத்துக்கும் காரணம் நான் என்பது போலவே ஒரு குற்ற உணர்வு”

“சொல்லறதை முழுசா கேளுங்க மேடம். உங்களுக்கு குற்றவுணர்வு வர தேவையில்லை. உங்க பையனுக்கு வந்திருக்கிறது வெரி ரேர் டிசீஸ்."
"டாக்டர்.." என அவள் வாயைபிளந்து தனது அதிர்ச்சியை வெளிகாட்டினாள். இடையே வாயை பொத்திக் கொண்டாள்.
"ஆமா.. நீங்கள் சிங்கில் பேரண்ட்டா போயிட்டிங்க. இல்லைனா உங்க ஹஸ்பென்ட்கிட்ட இதை பத்தி நாங்க பேசியிருக்கலாம். ஆனா இப்ப வேற வழியில்லை. உங்ககிட்டதான் அதைப் பத்தி பேசியாகனும்..” என மருத்துவர் கூற..
"ம்ம்.. சொல்லுங்கள் டாக்டர். எதுவாயிருந்தாலும் சொல்லுங்கள்" என்றாள் தேவிகா.

டாக்டர் தொடர்ந்தார்… “பொதுவாக ஆண்களோட விந்தணு கொள்பையில விந்தணுக்கள் 3 டூ 4 டேஸ் மட்டும்தான் தங்கும். பிறகு தானாவே ஆண்கள் தூங்கும் போது வெளியேறிடும். சில ஆண்கள் தாங்களாவே கைகளால் வெளியேத்திடுவாங்க. ஆனா.. உங்க சன் மிஸ்டர். ஜேக்கப்பிற்கு அந்த சிஸ்டம் ஒர்க் ஆகல. அவருக்கும் விந்தை வெளியேத்திற வழக்கம் இல்லை. “
மூச்சை விட்டுக் கொண்டு டாக்டர் தொடர்ந்தார்.

“அதனால இந்த பாதிப்பு அவருக்கு வந்திருக்கு. இதுக்கு நாங்க சில மருந்துகள் தந்திருக்கோம். அதை தொடர்ந்து தாருங்கள். அப்படியே அவருக்கு மெஸ்டோபாலிட் செய்கிற வழக்கத்தையும் நாங்க கற்றுதர வேண்டியிருக்கு. அதை அவர் தெளிவா கத்துக்கிட்டு செஞ்ச இனி பியூச்சரில் இந்த பாதிப்பு வராது. இல்லைனா. இதோட விளைவுகள் பெரிய அளவுக்கு டிப்ரசன், பெயின் தரும். சில சமயம் பயங்கிறமான ரூடா மாறிடவும் வாய்ப்பிருக்கு.”

“டாக்டர்.. அதை தடுக்க முடியாதா” என்றாள் அப்பாவியாக..
“தொடர்ந்து மருந்து சாப்பிடறாரா. சரியான இடைவெளியில் சுயஇன்பம் செஞ்சு விந்தை வெளியேத்திராறா அப்படினு நீங்க கண்காணிக்க வேண்டியிருக்கும். இதுக்காக நர்ஸ் ஒரு காலெண்டர் தருவாங்க. அதுல புளூ கலரில் இருக்கும் டேவில் கண்டிப்பா அவர் விந்தை வெளியேற்றியே ஆக வேண்டும்”

“டாக்டர் ஒரு அம்மா.. நான் எப்படி..”
“பாருங்க மேடம். இப்ப அவன் ஒரு பேசன்ட். நீங்க பேசன்ட்டோ இருக்கிற ஒரே ஒரு ஆள். இந்த செயல உங்களா மட்டும் தான் செய்ய இயலும், உங்களுக்கு ஹெல்ப்புக்கு ஆள் வேணுமுனா நான் மெஸ்ட்டோபாலிட் செய்கிற டேயில் மட்டும் ஒரு ஹெல்ப்பரை அரேஞ்ச் பண்ணறேன். அதுக்கான கட்டணம் கொஞ்சம் கூடுதலாக இருக்கும். இப்ப நாங்க மைனர் ஆப்பரேசன் செஞ்சுதான் உங்க பையனோட அவுட்டேட்டட் விந்துகளை வெளியேத்தியிருக்கோம். நீங்க ரொம்ப கவனமாக இருக்கனும். "

“சரிங்க டாக்டர். மீண்டும் எப்ப வரனும்”
“பதினைந்து நாள் கழிச்சு வாங்க மேடம். ஏதேனும் எமர்ஜென்சி என்றால் ஹாஸ்பிட்டலுக்கு கால் பண்ணுங்க. அந்த ரிப்போர்ட் நம்பரை சொன்னாலே போதும். எங்க ஸ்டாப்ஸ் பார்த்துக்குவாங்க.” என்றார்.

“தயங்க்ஸ் டாக்டர்” என்று தேவிகா எழுந்தாள். அவளுடைய அழகான மார்புகள் குதித்து அமைதியானதை டாக்டர் நெல்சன் கவனித்து.. பெருமூச்சு விட்டார்.

தேவிகா ஒரு இளம் அம்மா. தேவிகாவின் வாழ்க்கையில் எல்லாமே சிக்கிரமாக நடந்தேரின. அவளுடைய குழந்தை பருவத்திலேயே அவளுடைய தாயையும், தந்தையும் இழந்து அநாதையாக ஆனாள். ஆதரவு இல்லாமல் பாட்டியின் வீட்டில் காலத்தை கழித்தவளுக்கு. பள்ளிக் காலத்திலேயே காதலென்றால் என்னவென புரியாது, ஒரு இளமை பசிக்கு ஆளாகி குழந்தைக்கும் தாயானாள்.

கரு ஒன்று வயிற்றில் இருப்பது தெரிந்து காரணமானவன் ஓடிப்போக.. அதன் பின் அந்த பருவத்தில் பாட்டியின் வீட்டிலேயே குழந்தையைப் பெற்று. அதற்காகவே தன் வாழ்க்கையை அற்பணித்து வாழ்ந்து வந்தாள். கடுமையாக உழைத்து ஓரளவு நடுத்தவர்க்க எல்லையை எட்டிவிட்டாள்.

ஆனால் இப்போதும் தேவிகா ஒரு இளமையானவள். கொதுகொதுவென கன்னம். உருண்டை முகம். அளவெடுத்து செய்தது போல 38 சைசில் இளநி போல முலைகள், அல்வா துண்டு போல சதை பிடிப்பான இடுப்பு, பஞ்சுபோல சூத்து உருளைகள். அவள் சேலை கட்டி வந்தாலே பார்ப்பவருக்கு சுன்னி எழும்பி நிற்கும் அப்படி இருப்பாள் தேவிகா. அவள் தேவிகாவா தேவதையா என பட்டிமன்றமே நடத்தலாம் அப்படி காமதேவதையாக இருந்த தேவிகாவுக்கு இப்போது பிரட்சனை.

எல்லா பிரட்சனைகளையும் அவள் தூசி போல ஊதிவிட்டு போய்விடுவாள். ஆனால் இது அவள் உயிராக நினைத்து வளர்த்து வந்த சொந்த மகனுக்கு வந்த பிரட்சனை. அதனால் துவண்டு போனாள்.

ஜேக்கப் அவனுடைய ஆண்குறியை டவுசரோடு பிடித்துக் கொண்டு "அம்மா.. அம்மா.. வலிக்குது" என்று கதற.. என்னமோ ஏதோ என்று பதறி தேவிகா அவனுடைய டவுசரை அவித்துப் பார்த்தால் ஜேக்கப்பின் இளம் சுன்னி தடித்து வீங்கியிருந்தது.

ஏதாவது எறும்பு, குளவி கடிச்சிருக்குமோ என்று முதலில் நினைத்தாள். ஆனால் ஜேக்கப்பின் தவிப்பு அது இல்லை என உணர்த்தியது. அடுத்த சில மணித்துளிகளில் கால்டாக்சிக்கு போன் பண்ணி இருப்பதிலேயே சிறந்த மருத்துவமனையான அப்பலோவிற்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறாள்.

"இங்க யாரு தேவிகா" என்று ஒரு குட்டையா பெண் வந்தாள். அழகென்றால் அப்படியொரு அழகு. அவளுடைய கருமையான கூந்தல் பின்பக்கமாக இறங்கி சூத்துவரை நீளமாக இருந்தது. அவள் உருண்டை முகமும், கண்ணக்குழியும் கொண்டவளாக இருந்தாள். சிக்கென்ற நர்ஸ் உடையில் அவளுடைய 32 சைஸ் முலைகள் அளவெடுத்தது போல முட்டிக் கொண்டு நின்றன. அப்படியே அவளுடைய இடுப்பு பெப்சி பாட்டில் போல சரிந்து பின் விரிந்திருந்தன.

"நான் தான்" என தேவிகா எழுந்து நின்றாள்.
"வாங்க மேடம். உங்க சன் உங்களைப் பார்க்கனுமுனு சொல்லறார்" என்று அழைத்தாள். நர்ஸ் டிக்கியை ஆட்டிக் கொண்டு முன்னால் செல்ல.. தேவிகா பின் தொடர்ந்தாள்.

அப்பலோவின் ஸ்பெசல் வார்ட் அது. அங்கு தனித்தனி அறைகள் இருந்தன. சென்டலைசுடு ஏசி நிரம்பி குளிராக இருந்த தளத்திற்குள் நர்சும், தேவிகாவும் வந்தனர். அங்கு ஒரு கண்ணாடி கதவை திறந்து நர்ஸ் செல்ல தேவிகாவும் சென்றாள். ஒரு பரந்த கட்டிலில் ஜேக்கப் படுத்திருந்தான். ஜேக்கப் நிர்வாணமாக இருந்தான். அவனுடைய ஆண்குறி தளர்ந்திருந்தது. அதில் விந்துபைகளில் சிறு ஆப்ரேசன் நடந்திருந்தால், அங்கு பேண்டேஜ் போட்டு விட்டிருந்தார்கள். அவன் படுத்திருந்த கட்டிலின் தலைப்பகுதியில் எண்ணற்ற மானிட்டர்கள் இருந்தன.

அதில் ஒன்று மட்டும் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து ஒரு வொயர் ஜேக்கப்பின் மார்பில் சொறுகப்பட்டிருந்தது. ஒரு குளுக்கோஸ் பாட்டிலிருந்து அவனுடைய கையில் இணைப்பு கொடுத்து ஏற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். தேவிகாவிற்கு பதற்றமாக இருந்தது.

ஜேக்கப்பிற்கு அருகே வந்த நர்ஸ். "அதிகம் பேசாதீர்கள்" என்று சொல்லிவிட்டு தேவிகாவையும், ஜேக்கப்பையும் தனியே விட்டுவிட்டு போனாள். ஜேக்கப் தேவிகாவைப் பார்த்து மெல்ல புன்னகை செய்தான். தேவிகா அவனருகே வந்து “ஒன்னுமில்லை ஜேக்கப். நீ நார்மலாத்தான் இருக்கே,..” என்று தெம்பு சொன்னாள்.

“அம்மா.. சாரி” என்றான்.
“எதுக்குடா”
"இப்படி டிரஸே போடம உன் முன்னாடி படுத்திருக்கேன்ல. அதுக்குதான். சாரி. நான் தப்பு ஏதும் பண்ணல.." என்றான்.

அவனுடைய மனதிற்குள் இருந்த போராட்டங்கள் வெளிவந்தன.
தேவிகாவிற்கு மகனுடைய கவலை புரிந்தது.

“இதெல்லாம் என்னடா. உன்னை நான்தானே பெத்து வளர்த்தேன். நான் பார்க்காததா” என்று சிரித்தாள். ஆனால் அவள் குரலில் உற்சாகம் இல்லை. வலியும் வேதனையுமே வெளியே வந்தது. சிரித்தாலும் செல்ல மகனை நினைத்து வருந்தினாள்.

அதற்குள் அந்த குட்டை நர்ஸ் வந்தாள். “மேடம் போதும். பேசன்ஸ்ட் இன்னும் ரெக்கவரி ஆகனும். அதனால நீங்க கொஞ்சம் காத்திருங்க.” என்று வெளியே அனுப்பிவிட்டாள்.

தேவிகாவுக்கு இப்போது ஜேக்கப்பை பற்றிய கவலை கொஞ்சம் குறைந்திருந்தது. மருத்துவமனை வளாகத்தில் இங்கும் அங்கும் நடந்து வந்து பொழுது போக்கினாள்.

எதற்சையாக கண்ணாடி கதவை பார்க்க.. அந்தக் குட்டையான நர்ஸ் ஜேக்கப்பின் சுன்னியை நன்கு அழுத்திப் பிடித்து புழுத்திக் கொண்டு இருந்ததைப் பார்த்தாள். நடப்பதை அப்படியே நிறுத்திவிட்டு தன்னுடைய மகனின் சுன்னியை ஒரு நர்ஸ் புழுத்திக் கொண்டு நிற்பதை பார்க்கத் தொடங்கினாள். துவண்டுகிடந்த ஜேக்கப்பின் சுன்னி இப்போது நிமிர்ந்து கொண்டு இருந்தது. எப்படியும் 6-7 இன்ச் இருக்கலாம் என யூகித்தாள்.

நர்சின் கைகள் அவனுடைய சுன்னி தோலை கீழே இழுத்து மேலே தள்ளின. சிவப்பாக இருந்த அவனுடைய சுன்னி மொட்டு வெளிவந்து மறைந்தது. கருமையான அவனுடைய சுன்னிக் கொட்டைகள் மெதுவாக ஆடின. தேவிகாவுக்கு தன்னுடைய மகனை இந்தக் கோலத்தில் பார்க்கிறோம் என்ற மடம் இல்லாமல் போனது. ஆழ்ந்து அதிலேயே கவனத்தை செலுத்தினாள்.

நர்ஸ் பெண் லாவகமாக அவனுடைய சுன்னியை கையடித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒரு கட்டத்தில் அவனுடைய சுன்னி அவளுக்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் தினறியது. அவனுடைய சுன்னி தோல் வறண்டிருந்தது. அதனால் நர்ஸ் வலிக்குது என்றான். அவள் மேஜையிலிருந்த ஒரு லூப்பிரிக்கேசனை அவனுடைய சுன்னி மொட்டின் மீது ஊற்றி அது வழிய வழிய சுன்னி முழுவதும் தடவிவிட்டாள். அப்படியே அவனுடைய சுன்னியை மேலும் கீழும் ஆட்டி இப்போது சுன்னிதண்டை முழுவதுமாக கையில் பிடித்து வலுவாக அடித்தாள்.

சல்ப் சல்ப் என்ற சத்ததுடன் ஜேக்கப் ஒரு சொர்க்கத்திற்குள் சென்றான். அவனுடைய தொடையிலிருந்து ஜிவ்வென ஒரு கிரக்கம் ஏறியது. கால்கள் பின்னிக் கொண்டன. சுன்னி இன்னும் விரைத்தது. நர்ஸ் வேகம் ஏற்றினாள். ஜேக்கப்பின் உடல் இறுக்கமாக மாறியது. அவன் ஒரு கையை எடுத்து நர்ஸின் முலையை தொட்டான்.

அவள் புன்னகை செய்தாள். ஜேக்கப் மெதுவாக கையை வைத்து முலையை மெதுவாக அமுக்கிக் கொண்டிருக்கும் போதே அவனுடைய சுன்னியிலிருந்து பிலீச் பிலீச்சென வெள்ளை விந்தணுக்கள் மேலே சென்று கீழே விழுந்தன. ஜேக்கப் நர்சின் முலையிலிருந்து கையை எடுத்துக் கொண்டான். அந்த நர்ஸ் அவனுடைய விந்தனுக்களை டிஸ்யூ பேப்பரில் துடைத்துவிட்டு, அவன் மேல் மெல்லிய ஈர துணியால் துடைத்தாள்.

இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த தேவிகாவின் புண்டை ஈரமாகியது. இதுவரை அடக்கி வைத்திருந்த காமத்தின் வாயில்கள் அவளுக்கு திறந்து கொண்டன. தேவிகா மெதுவாக அங்கிலிருந்து சென்று அமர்ந்தாள். அவளின் கண் முன்னே ஜேக்கப்பின் நிர்வாணம் தெரிந்தது.

இரண்டுநாட்களுக்குப் பிறகு ஜேக்கப் வீட்டிற்கு திரும்பினான். தேவிகா அலுவலகத்திற்கு விடுமுறை சொல்லிவிட்டு ஜேக்கப்பை கவனித்துக் கொண்டாள். காலெண்டரில் ஒவ்வொரு நாளையும் மருத்துவமனையில் கொடுத்திருந்த காலெண்டரோடு ஒப்பிட்டு குறித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஜேக்கப் அசதியாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

மறுநாள் காலையில் எழுந்ததுமே பிரஸ் பண்ணிவிட்டு நைட் டிரசோடு ஜேக்கப்பை பார்க்க சென்றாள். அவன் இன்னும் தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். அவனுருகே சென்று தலையை கோதிவிட்டு நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.

"ஜேக்கப் எழுந்திரு. மார்னிங் ஆகிடுச்சு" என்றாள். ஜேக்கப்பிற்கு லேசாக நினைவு வந்தது. அவன் கண்களில் அம்மா தேவிகாவின் அறைகுறை உடை தெரிந்தது. கண்களைக் கசக்கிக் கொண்டுப் பார்த்தான். அது அவனுடைய அம்மாவேதான். மெல்லி கருப்பு நிற உடையில் இருந்தாள். அவளுடைய வெள்ளிநிறத்திற்கும் கருப்பு நிறத்திற்கும் அப்படி ஒரு காம்பினேசனாக இருந்தது.

சல்லி சல்லியாக இருந்த ஓட்டையின் வழியே அம்மாவின் முலைக்காம்புகள் வரை லேசாக தெரிந்தன. அவ்வளவுதான் தூங்கிக் கொண்டிருந்த ஜேக்கப்பிற்கு முன்பாக அவனுடைய சுன்னி உதறிக் கொண்டு எழுந்தது. கின்னென்று சுன்னி புடைத்துக் கொண்டு வருவதை தேவிகாவும் கவனித்தாள்.