20-03-2022, 12:08 AM
அத்தியாயம் 1...
பதிவு 3...
நேற்று மாலை அம்மா கேட்டதும் சொன்னேன்,
"சரி நாளைக்கு மதியம் நான் ஸ்டுடியோ போரப்போ கூட வா, கண்டிப்பா ஒரு ரோல் குடுக்க சொல்றேன்"
இரவு உணவு சமயத்தில் கேட்டாள், "சாரில வரட்டா, இல்லை மாடர்ன் டிரஸ் லயா"
"எதுனாலும் ஓகேம்மா"
"சரி" என்றபடி கொஞ்சம் யோசித்தாள், "சாரிலயே வரென், கேரக்டர் ரோல் ஆடிஷன் புடவைல தான் ஆப்டா இருக்கும்"
சிரித்தேன். அம்மாவின் ஆர்வம் புரிந்தது. Audition எல்லாம் பெரிதாக இருக்காது, நான் பரிந்துரை செய்தாலே போதும், ஏதேனும் ஒரு படத்தில், ஏதேனும் ஒரு நல்ல ரோல் கிடைத்து விடும் என்று சொல்லி அவளின் ஆர்வத்தை, பரபரப்பை கெடுக்க விரும்ப வில்லை...
காலையில் காபி கொடுக்கும் போது கேட்டாள்,
"ஸ்லீவ்லெஸ் போடட்டா?"
அதை நான் எதிர்பார்க்க வில்லை, அவள் ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டு பார்த்த ஞாபகம் இல்லை,
"உனக்கு எது பிடிக்குதோ அதை போடு" என்றேன்.
அப்போது தான் கவனித்தேன் அம்மா நைட்டி மட்டும் போட்டு இருந்தாள், எப்போதும் நைட்டியுடன் அணிந்து இருக்கும் ஷால் இல்லை.
அம்மாவின் பரபரப்பில் ஷால் போட மறந்து இருந்தாள் போல...
"மதியம் வெளிய சாப்பிடலாம், நான் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து ரெடி ஆகுரன்"
"ஓகே அம்மா, relax ஆ இரு"
அவளின் பரபரப்பு எனக்கு சிரிப்பாக இருந்தது ..
பனிரெண்டு மணிக்கு கேட்டாள் "இதுல எந்த சாரி கட்டட்டும்"
"அம்மா" என்றேன் சலிப்பாக.
"சொல்லுடா, ரொம்ப பண்ணாதே"
அவள் காட்டிய மூன்றில் இரண்டு புடவை கொஞ்சம் செமி ட்ரான்ஸ்பரன்ட் ஆக இருந்தது.. அவளிடம் இந்த மாதிரி மாடர்ன் புடவைகள் இருப்பதே எனக்கு இதற்கு முன்னர் தெரியாது..
"ஏதோ ஒன்னும்மா, எல்லாமே நல்லா இருக்கு"
அந்த இரண்டு மெலிசான புடவைகளில் ஒன்றை, கருப்பு புடவையை செலக்ட் செய்தாள்...
அந்த கருப்பு ட்ரான்ஸ்பரன்ட் புடவையில் ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் போட்டால் அம்மாவிற்கு வயது முப்பது + ஆக தெரியும் என தோணியது... நிஜமாகவே அவளை என் அம்மா என்று சொன்னால் எவனும் நம்ப மாட்டான்.
அம்மா ரெடி ஆகி வரும்போது இன்னும் அதிர்ச்சி கலந்த ஆச்சர்யம் இருந்தது...
மெல்லிய கருப்பு புடவை, கையில்லா தங்க நிற ஜாக்கெட்டில் செமையாக இருந்தாள், இதை விட என்னை அதிர வைத்தது, அம்மாவின் புடவை தொப்புளை விட்டு நன்கு கீழே இறங்கி இருந்தது ..
முதல் முறையாக விவரம் தெரிந்து அம்மாவின் தொப்புளை பார்க்கிறேன்..
நன்கு அழகாக மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க வைக்கும், தொட்டுப் பார்க்க துடிக்க வைக்கும் இடுப்பும் தொப்புளும் ..
அவள் அம்மா என்பதை மறந்து அவளையே பார்க்க தோணியது...
பதிவு 3...
நேற்று மாலை அம்மா கேட்டதும் சொன்னேன்,
"சரி நாளைக்கு மதியம் நான் ஸ்டுடியோ போரப்போ கூட வா, கண்டிப்பா ஒரு ரோல் குடுக்க சொல்றேன்"
இரவு உணவு சமயத்தில் கேட்டாள், "சாரில வரட்டா, இல்லை மாடர்ன் டிரஸ் லயா"
"எதுனாலும் ஓகேம்மா"
"சரி" என்றபடி கொஞ்சம் யோசித்தாள், "சாரிலயே வரென், கேரக்டர் ரோல் ஆடிஷன் புடவைல தான் ஆப்டா இருக்கும்"
சிரித்தேன். அம்மாவின் ஆர்வம் புரிந்தது. Audition எல்லாம் பெரிதாக இருக்காது, நான் பரிந்துரை செய்தாலே போதும், ஏதேனும் ஒரு படத்தில், ஏதேனும் ஒரு நல்ல ரோல் கிடைத்து விடும் என்று சொல்லி அவளின் ஆர்வத்தை, பரபரப்பை கெடுக்க விரும்ப வில்லை...
காலையில் காபி கொடுக்கும் போது கேட்டாள்,
"ஸ்லீவ்லெஸ் போடட்டா?"
அதை நான் எதிர்பார்க்க வில்லை, அவள் ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டு பார்த்த ஞாபகம் இல்லை,
"உனக்கு எது பிடிக்குதோ அதை போடு" என்றேன்.
அப்போது தான் கவனித்தேன் அம்மா நைட்டி மட்டும் போட்டு இருந்தாள், எப்போதும் நைட்டியுடன் அணிந்து இருக்கும் ஷால் இல்லை.
அம்மாவின் பரபரப்பில் ஷால் போட மறந்து இருந்தாள் போல...
"மதியம் வெளிய சாப்பிடலாம், நான் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து ரெடி ஆகுரன்"
"ஓகே அம்மா, relax ஆ இரு"
அவளின் பரபரப்பு எனக்கு சிரிப்பாக இருந்தது ..
பனிரெண்டு மணிக்கு கேட்டாள் "இதுல எந்த சாரி கட்டட்டும்"
"அம்மா" என்றேன் சலிப்பாக.
"சொல்லுடா, ரொம்ப பண்ணாதே"
அவள் காட்டிய மூன்றில் இரண்டு புடவை கொஞ்சம் செமி ட்ரான்ஸ்பரன்ட் ஆக இருந்தது.. அவளிடம் இந்த மாதிரி மாடர்ன் புடவைகள் இருப்பதே எனக்கு இதற்கு முன்னர் தெரியாது..
"ஏதோ ஒன்னும்மா, எல்லாமே நல்லா இருக்கு"
அந்த இரண்டு மெலிசான புடவைகளில் ஒன்றை, கருப்பு புடவையை செலக்ட் செய்தாள்...
அந்த கருப்பு ட்ரான்ஸ்பரன்ட் புடவையில் ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் போட்டால் அம்மாவிற்கு வயது முப்பது + ஆக தெரியும் என தோணியது... நிஜமாகவே அவளை என் அம்மா என்று சொன்னால் எவனும் நம்ப மாட்டான்.
அம்மா ரெடி ஆகி வரும்போது இன்னும் அதிர்ச்சி கலந்த ஆச்சர்யம் இருந்தது...
மெல்லிய கருப்பு புடவை, கையில்லா தங்க நிற ஜாக்கெட்டில் செமையாக இருந்தாள், இதை விட என்னை அதிர வைத்தது, அம்மாவின் புடவை தொப்புளை விட்டு நன்கு கீழே இறங்கி இருந்தது ..
முதல் முறையாக விவரம் தெரிந்து அம்மாவின் தொப்புளை பார்க்கிறேன்..
நன்கு அழகாக மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க வைக்கும், தொட்டுப் பார்க்க துடிக்க வைக்கும் இடுப்பும் தொப்புளும் ..
அவள் அம்மா என்பதை மறந்து அவளையே பார்க்க தோணியது...