18-03-2022, 11:35 PM
(This post was last modified: 18-03-2022, 11:37 PM by Latharaj. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
“டிபன் ரெடியாயிடுச்சு, எல்லோரும் சாப்பிட வாங்க” என்ற சித்தியின் குரலுக்கு மூவரும் டேபிளில் அமர்ந்தோம்.
“இன்னும் ரெண்டு நாலுல்ல, பெரியவ வந்தாலும் வருவா”ன்னு சித்தி சொல்ல, எனக்கு பகீரென்றது. எனது அதிர்ச்சியை கண்ட என் சித்தி, வாலுவுக்கு தெரியாமல், கண்ணடித்து,” வந்தா, ரெண்டு நாள்ள போயிருவா”னு சொல்ல, அப்போதுதான் கொஞ்சம் திருப்தி ஆயிற்று.
டேபிளின் கீழ் எனது காலை யாரோ சுரண்டுவதை கவனித்தால்……சித்தி தான்……
அப்போது சித்தியை பார்க்க,”என்ன?” என்று கண்களிலே ஜாடை காட்ட, நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் தலைகுனிந்தேன். உடனே அவளது காலை எடுத்து எனது சுன்னியில் பலம் கொண்டு ஒரு அலுத்து அழுத்தினாள். ஏற்கனவே, வாலு செய்த வாய் வேலையினால் ஏற்பட்ட வலி கூட இதுவும் சேர்ந்துகொண்டது. ஒன்றும் சொல்லமுடியவில்லை. சீக்கிரமாகவே உணவை உண்டு, கை கழுவிவிட்டு சோபாவில் அமர்ந்தேன். சித்தி என்னை பார்த்து
……..என்னடா, ஒன்றும் செய்யாமல் கண்டுக்காமல் இருக்கிறானே…….. என்று மனதில் வினாவுடன், பாத்திரங்களை கழுவ சென்றாள் அப்போதும் நான் அவளை கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதை பார்த்து, சலங் சலங் என பாத்திரங்களின் உருளும் சத்தம் அதிகமாகவே கேட்க முடிந்தது. உண்மையில், எனக்கு ரொம்ப டயர்டாகவே இருந்தது. சரி எல்லோரும் படுக்க போலாம்னு சொல்லி, அவரவர் அறைக்கு சென்றோம். நான் கொஞ்சநேரம் படுத்திருந்துவிட்டு, பாத்ரூம்கு போக நினைக்கும்போது, சித்தியின் ரூம் விளக்கு அணையாமல் இருப்பதை பார்த்தேன். வரும்போது பார்க்கலாம்னு பாத்ரூம் சென்றுவிட்டு, சித்தியின் கதவை திறந்தால், சித்தி முழங்காலை கட்டிக்கொண்டு அமர்ந்து ஏதோ யோசனையில் இருந்தாள்.
“என்ன சித்தி….. இன்னும் படுக்கலையா??” கேட்டதற்கு, என்னை ஆழமாய் பார்த்துவிட்டு,
“சரி நான் தூங்க போறேன். நீயும் போய் தூங்கு” என்று
சொல்லும்போது, நான் எதுவும் சொல்லாமல்,
“சரி சித்தி, குட் நைட்” சொல்லிட்டு, எனது அறைக்கு சென்றேன்.
நான் போனவுடனே கதவு “டமார்” என மூடும் ஓசை கேட்டது. எனக்கோ கண்ணசரா, அறைக்கு சென்று கதவை தாழிட்டு, ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் தூங்கிப்போனேன்.
மறுநாள் காலை முழிப்பு ஏற்ப்பட்டவுடன், சோம்பலை முறித்து, மணியை பார்க்கும்போது, மணி 8.30. “அய்யயோ….. வாலுவும், சித்தியும் போயிருப்பார்களே?” என தாழிட்ட கதவை நீக்கினால், எதிரே வாலு,
“எண்ணண்ணா, இவ்வளவு நேரம் தூக்கம். எழுப்பலாம்னு பார்த்தால், கதவை வேற மூடிட்டு இருந்த”
“இல்ல செல்லம், கொஞ்சம் டயர்ட். அதனால ரொம்ப தூங்கிட்டேன்”னு சொல்லி, என் சித்தியை தேடினேன். சித்தி, கிச்சனுக்குள் மதிய உணவை பேக் பண்ணிக்கொண்டு கிளம்புவதற்கு ஆய்த்தமாகி கொண்டு இருந்தார்கள். வாலு,”ஓகேன்னா.. பை” என சொல்லிவிட்டு சிட்டென பறந்துவிட்டாள்.
நான் எனது முகத்தை கழுவிட்டு, எனது அறைக்கு வந்து கட்டிலில் சாய்ந்து கொண்டிருக்கும்போது, எல்லாம் ரெடியாகி, சிவந்த கண்களுடன் எனது அறைக்கு வந்து,
“சரி, போயிடு வர்றேன்”னு சொல்ல……..அந்த கண்ணா….. என்ற வார்த்தை மிஸ்ஸிங்,
எனக்கு எதோ தவறாக பொறிபட,
“ என்ன சித்தி” என்று அருகில் சென்றேன்.
“போய்ட்டுவர்றேண்டா, கதவை மூடிக்கோ”னு சொல்லி கிளம்ப எத்தனிக்க, சடாரென சித்தியின் கையை பிடித்து இழுத்து, அவளை தூக்கி கட்டிலில் போட்டேன்.
what is the resolution of a computer screen
“இன்னும் ரெண்டு நாலுல்ல, பெரியவ வந்தாலும் வருவா”ன்னு சித்தி சொல்ல, எனக்கு பகீரென்றது. எனது அதிர்ச்சியை கண்ட என் சித்தி, வாலுவுக்கு தெரியாமல், கண்ணடித்து,” வந்தா, ரெண்டு நாள்ள போயிருவா”னு சொல்ல, அப்போதுதான் கொஞ்சம் திருப்தி ஆயிற்று.
டேபிளின் கீழ் எனது காலை யாரோ சுரண்டுவதை கவனித்தால்……சித்தி தான்……
அப்போது சித்தியை பார்க்க,”என்ன?” என்று கண்களிலே ஜாடை காட்ட, நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் தலைகுனிந்தேன். உடனே அவளது காலை எடுத்து எனது சுன்னியில் பலம் கொண்டு ஒரு அலுத்து அழுத்தினாள். ஏற்கனவே, வாலு செய்த வாய் வேலையினால் ஏற்பட்ட வலி கூட இதுவும் சேர்ந்துகொண்டது. ஒன்றும் சொல்லமுடியவில்லை. சீக்கிரமாகவே உணவை உண்டு, கை கழுவிவிட்டு சோபாவில் அமர்ந்தேன். சித்தி என்னை பார்த்து
……..என்னடா, ஒன்றும் செய்யாமல் கண்டுக்காமல் இருக்கிறானே…….. என்று மனதில் வினாவுடன், பாத்திரங்களை கழுவ சென்றாள் அப்போதும் நான் அவளை கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதை பார்த்து, சலங் சலங் என பாத்திரங்களின் உருளும் சத்தம் அதிகமாகவே கேட்க முடிந்தது. உண்மையில், எனக்கு ரொம்ப டயர்டாகவே இருந்தது. சரி எல்லோரும் படுக்க போலாம்னு சொல்லி, அவரவர் அறைக்கு சென்றோம். நான் கொஞ்சநேரம் படுத்திருந்துவிட்டு, பாத்ரூம்கு போக நினைக்கும்போது, சித்தியின் ரூம் விளக்கு அணையாமல் இருப்பதை பார்த்தேன். வரும்போது பார்க்கலாம்னு பாத்ரூம் சென்றுவிட்டு, சித்தியின் கதவை திறந்தால், சித்தி முழங்காலை கட்டிக்கொண்டு அமர்ந்து ஏதோ யோசனையில் இருந்தாள்.
“என்ன சித்தி….. இன்னும் படுக்கலையா??” கேட்டதற்கு, என்னை ஆழமாய் பார்த்துவிட்டு,
“சரி நான் தூங்க போறேன். நீயும் போய் தூங்கு” என்று
சொல்லும்போது, நான் எதுவும் சொல்லாமல்,
“சரி சித்தி, குட் நைட்” சொல்லிட்டு, எனது அறைக்கு சென்றேன்.
நான் போனவுடனே கதவு “டமார்” என மூடும் ஓசை கேட்டது. எனக்கோ கண்ணசரா, அறைக்கு சென்று கதவை தாழிட்டு, ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் தூங்கிப்போனேன்.
மறுநாள் காலை முழிப்பு ஏற்ப்பட்டவுடன், சோம்பலை முறித்து, மணியை பார்க்கும்போது, மணி 8.30. “அய்யயோ….. வாலுவும், சித்தியும் போயிருப்பார்களே?” என தாழிட்ட கதவை நீக்கினால், எதிரே வாலு,
“எண்ணண்ணா, இவ்வளவு நேரம் தூக்கம். எழுப்பலாம்னு பார்த்தால், கதவை வேற மூடிட்டு இருந்த”
“இல்ல செல்லம், கொஞ்சம் டயர்ட். அதனால ரொம்ப தூங்கிட்டேன்”னு சொல்லி, என் சித்தியை தேடினேன். சித்தி, கிச்சனுக்குள் மதிய உணவை பேக் பண்ணிக்கொண்டு கிளம்புவதற்கு ஆய்த்தமாகி கொண்டு இருந்தார்கள். வாலு,”ஓகேன்னா.. பை” என சொல்லிவிட்டு சிட்டென பறந்துவிட்டாள்.
நான் எனது முகத்தை கழுவிட்டு, எனது அறைக்கு வந்து கட்டிலில் சாய்ந்து கொண்டிருக்கும்போது, எல்லாம் ரெடியாகி, சிவந்த கண்களுடன் எனது அறைக்கு வந்து,
“சரி, போயிடு வர்றேன்”னு சொல்ல……..அந்த கண்ணா….. என்ற வார்த்தை மிஸ்ஸிங்,
எனக்கு எதோ தவறாக பொறிபட,
“ என்ன சித்தி” என்று அருகில் சென்றேன்.
“போய்ட்டுவர்றேண்டா, கதவை மூடிக்கோ”னு சொல்லி கிளம்ப எத்தனிக்க, சடாரென சித்தியின் கையை பிடித்து இழுத்து, அவளை தூக்கி கட்டிலில் போட்டேன்.
what is the resolution of a computer screen