12-03-2022, 10:06 PM
கோபால் இல்லை கோபூழ் கதையை சற்று சீர்செய்து விளக்கம் கொடுத்து மீண்டும் பதிவேற்றம் செய்துள்ளேன்.
"பொன்னி வந்துட்டாடீ..." என காட்டுப்புத்தூர் ஆழத்துறை வாய்க்காலில் பெண்கள் பகுதியில் குளித்துக்கொண்டிருந்த கோமளம் குதுகளித்தாள். கோமளம் சற்று குண்டாவள். வாயாடி. அதனைவிடவும், அவளுடைய மார்புகள் கைக்கு அடங்காதது. அதனால் அதனை அடிக்கடி காட்டி தன்னுடைய தோழிகளை பொறாமைப் பட வைப்பாள். கோமளம் சிவந்த நிறம். அவளுடைய தோழிகளான பொன்னிக்கும், செல்விக்கும் கூட சற்று சிறியதாக தோன்றும் மார்புகள். இன்றும் அப்படிதான் மார்பின் நடுவே பச்சை நிற பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு படிக்கட்டின் மேல் இருந்தாள் கோமளம். உள்பாவடை முழுவதும் நனைந்து கோமளத்தின் உருண்டு திரண்ட பாகங்கள் வெட்ட வெளிச்சமாக தெரிந்தது.
அருகிலேயே ஆண்கள் குளிக்கும் பகுதி இருந்தமையால் தடுப்புக்காக பெரிய அளவில் செங்கல் சுவரை எழுப்பியிருந்தார்கள். படிக்கட்டின் இறுதியில் நின்று குளிப்பவர்களை எட்டிப்பார்த்தாலும், உள்நீச்சலில் வந்தாலும் ஆண்களால் பார்க்கவே முடியாது. கோமளம், செல்வி, பொன்னி மூன்று பெண்களும் தங்களை திரீ ரோசசஸ் என அழைத்துக் கொள்வார்கள். இந்த திரீ ரோசசஸ் காலை வேளையில் குளிக்க வருவதில்லை. யாருமே வராத நடுப்பகலில் வாய்க்காலில் கொட்டம் அடிப்பார்கள்.
செல்வியின் வீட்டில் தினமும் குளிக்க போகும் போது ஒரு மூட்டை அழுக்கு துணியை தலையில் கட்டி அனுப்பிவிடுவார்கள். தினம் துவைத்தாலும் அவர்கள் வீடு கூட்டுக்குடும்பம் என்பதால் நிறைய துணி சேர்ந்திடும். இதில் வீட்டில் எந்த பெண்களுக்காவது மாதவிடாய் வந்துவிட்டால் அதற்கென பிரத்தியோக துணிகள் வேறு சேர்ந்துகொள்ளும்.. அந்த ரத்தக்கரை துணிகளை வெளுக்கவே அவளுக்கு நேரம் சரியாக இருக்கும்.
கோமளம் வீட்டில் அதிக உறுப்பினர்கள் இல்லை. கோமளமும் அவள் அம்மாவும் மட்டும் தான். கோமளமும் வெகு இயல்பாக புன்னகை செய்தாலும்.. விளையாட்டாகவே பேசினாலும் உள்ளுக்குள் சோகம் நிறைந்தவள். கோமளத்தின் தந்தை பெரிய சமையல்காரர். திருமணத்திற்கு அவர் சமையல் என்றாலே தீராத பண்டங்களும் தீர்ந்து போகும். செல்வாக்கான அவர் இவளது அம்மாவை விட்டுவிட்டு வேறு சமையல் உதவியாளரை கட்டிக்கொண்டார்.
இவர்கள் தங்கியிருக்கும் தெருவிலேயே அவளோடு குடும்பம் நடத்தினார். தினம் தினம் அப்பாவையும், அவரது புது மனைவியையும் கண்டு நொந்து வாழும் வாழ்க்கை அவர்களுக்கு. தினம் தினம் கோமளத்தின் அம்மா அழுது புலம்புவார். வீட்டில் இரண்டே பேர் என்பதால் குறைவான துணிகளையே கொண்டு வருவாள். சட்சட்டென துணிகளை அலசி புல்லில் காயப்போட்டு விடுவாள். அடுத்து செல்வி வீட்டு துணிகளை துவைக்க உதவுவாள். ஊர் பேச்சுகளை அவளும் செல்வியும் பேசிக் கொண்டு இருந்தால் நேரம் போவதே தெரியாது.
"பொன்னி வந்தா என்ன வராட்டீ என்ன. அவ தம்பி கோபூலு கூட வருதா" என்றாள் அவளுடன் குளித்துக் கொண்டிருந்த செல்வி. கோமளத்தின் உதவியோடு துணிகளை துவைத்து விட்டு செல்வியும் குதுகலமாக குளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
"இவள் அருகில் இருந்தால் அப்படிதான், நமக்கே சிறியது போல இருக்கிறது. மலையாளக் கரையில் பிறக்கவேண்டியவள், இங்க தவறிவந்து பிறந்துவிட்டாள்" என்று சொல்லுவாள் ரதி. செல்வியின் மாமன் பொண்ணு ரதி. அவளுக்கும் இவர்கள் வயதுதான். ஆனாலும் கோமளத்தின் கொட்டத்தினை அடக்ககூடியவள். சகீலா என்று செல்லப்பெயர் வைத்து கோமளத்தை கிண்டல் செய்து பெரிய தொல்லை தருவாள்.
"சேச்சி.. எப்ப பாப்பா போட்ட தாப்பா படத்தின் இரண்டாம் பாகம் வரும்" என்பாள்.
"ச்சீ போடி தேவுடியா நாயே.. " என்பாள் கோவத்துடன் கோமளம். ஆனால் அவளின் கோபமும் நகைச்சுவை போல எல்லோரும் மகிழ்வார்கள். ரதி இன்று வரவில்லை என்பதால் கோமளம் இரண்டு நீச்சலை போட்டுவிட்டு மீண்டும் படிகட்டில் ஏறி தங்களின் தோழி பொன்னி வருகிறாளா? என பார்த்துக் கொண்டே இருந்தாள். பொன்னியின் தம்பி கோபால். செல்வி கோ'பூல்' என்பாள்.
"ஆமாம்… நீ இப்படி கிண்டல் பண்ணி பண்ணி வெறுப்பேத்தறதனாலேயே அவன் இங்க வரது இல்ல. இப்ப கெஞ்சி கூத்தாடி பொன்னிக்கிட்ட சொல்லி கூட்டிக் வரச்சொல்லி இருக்கேன்" என்றாள் கோமளம்.
"சரிடீ. அவனுக்கு இப்பதான் பருவ வயசாகுது. அதுகுள்ள அவனுக்கு ஆறு ஏழு இன்சு இருந்தா கிண்டல் பண்ணாம என்ன பண்ணறதாம்" என்றாள் செல்வி வாய்க்காலில் மிதந்தகொண்டே.
"யேய்,, யேய்… சொன்னாக்கேளுடி. அவன் வந்தா பொன்னிக்கிட்ட நீ பேசிக்கிட்டு இரு. எனக்கு அவன்கூட ஒரு வேலைக்கிடக்கு" என்றாள் கோமளம்.
"ம்.. என்ன பண்ணப்போறேன்னு எனக்குத் தெரியும். ஆனா பாவம்டி, அவன் சின்னப்பையன். " என்றாள் செல்வி.
"அதெல்லாம் எனக்கும் தெரியும். நீ செத்த வாயை மூடிக்கிட்டு இரு. கோபூலு கோபூலுனு கிண்டல் பண்ணினா அவனை சமாதானம் படுத்த முடியாது." என கோமளம் வேதனையாக சொன்னாள்.
பொன்னி அவளது தம்பியுடன் வந்தாள். நல்ல சிகப்பு நிற தாவணி. அதற்கு ஏற்ற ஜாக்கெட். பாவடை கருப்பு நிறத்தில் இருந்தது. வாய்க்காலில் ஒரு பாராவை பார்த்துவிட்டு..
"கோமளம், நீயும் செல்வி மட்டும்தான் இருக்கீங்களா" என்றாள் பொன்னி.
"ஆமான்டீ. அந்த ரதி இப்ப வரல நீங்க போடீன்னுட்டா" என்றால் செல்வி.
"ம்.. அவ மாமன் வந்திருக்கானுல அதான், அவன்கூடயே குளிக்கபோறா போல.." என்று கிண்டலடித்தாள் கோமளம்.
"இருக்கும்டி, இருக்கும்.. இராணுவத்திலிருந்து மாமன் வந்திருக்கானுல.. பீரங்கியெல்லாம் வேற கொண்டு வந்திருப்பான்."
"பீரங்கியா.. நம்ம கோபூலு அளவுக்கு இருக்குமா.." என்றாள் செல்வி.
"அடியே.." என கடிந்து கொண்டாள் கோமளம்.
"சரி. சரி.." என்றாள் செல்வி.
இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கையில் பொன்னி தாவணியை அவிழ்த்து கீழே எறிந்தாள். சிகப்பு ஜோக்கெட்டின் கொக்கியை அவிழ்க்க பின்பக்கமாக திரும்பி நின்றாள் அங்கு அரைடவுசரோடு நின்றிருந்தான் கோபால்.
"ம்.. டேய் என்னடா இங்க குறுகுறுன்னு பார்த்துக்கிட்டு. டவுசரை அவுத்துப் போட்டுட்டு போய் குளி" என அதட்டினாள் பொன்னி.
"பொன்னி வந்துட்டாடீ..." என காட்டுப்புத்தூர் ஆழத்துறை வாய்க்காலில் பெண்கள் பகுதியில் குளித்துக்கொண்டிருந்த கோமளம் குதுகளித்தாள். கோமளம் சற்று குண்டாவள். வாயாடி. அதனைவிடவும், அவளுடைய மார்புகள் கைக்கு அடங்காதது. அதனால் அதனை அடிக்கடி காட்டி தன்னுடைய தோழிகளை பொறாமைப் பட வைப்பாள். கோமளம் சிவந்த நிறம். அவளுடைய தோழிகளான பொன்னிக்கும், செல்விக்கும் கூட சற்று சிறியதாக தோன்றும் மார்புகள். இன்றும் அப்படிதான் மார்பின் நடுவே பச்சை நிற பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு படிக்கட்டின் மேல் இருந்தாள் கோமளம். உள்பாவடை முழுவதும் நனைந்து கோமளத்தின் உருண்டு திரண்ட பாகங்கள் வெட்ட வெளிச்சமாக தெரிந்தது.
அருகிலேயே ஆண்கள் குளிக்கும் பகுதி இருந்தமையால் தடுப்புக்காக பெரிய அளவில் செங்கல் சுவரை எழுப்பியிருந்தார்கள். படிக்கட்டின் இறுதியில் நின்று குளிப்பவர்களை எட்டிப்பார்த்தாலும், உள்நீச்சலில் வந்தாலும் ஆண்களால் பார்க்கவே முடியாது. கோமளம், செல்வி, பொன்னி மூன்று பெண்களும் தங்களை திரீ ரோசசஸ் என அழைத்துக் கொள்வார்கள். இந்த திரீ ரோசசஸ் காலை வேளையில் குளிக்க வருவதில்லை. யாருமே வராத நடுப்பகலில் வாய்க்காலில் கொட்டம் அடிப்பார்கள்.
செல்வியின் வீட்டில் தினமும் குளிக்க போகும் போது ஒரு மூட்டை அழுக்கு துணியை தலையில் கட்டி அனுப்பிவிடுவார்கள். தினம் துவைத்தாலும் அவர்கள் வீடு கூட்டுக்குடும்பம் என்பதால் நிறைய துணி சேர்ந்திடும். இதில் வீட்டில் எந்த பெண்களுக்காவது மாதவிடாய் வந்துவிட்டால் அதற்கென பிரத்தியோக துணிகள் வேறு சேர்ந்துகொள்ளும்.. அந்த ரத்தக்கரை துணிகளை வெளுக்கவே அவளுக்கு நேரம் சரியாக இருக்கும்.
கோமளம் வீட்டில் அதிக உறுப்பினர்கள் இல்லை. கோமளமும் அவள் அம்மாவும் மட்டும் தான். கோமளமும் வெகு இயல்பாக புன்னகை செய்தாலும்.. விளையாட்டாகவே பேசினாலும் உள்ளுக்குள் சோகம் நிறைந்தவள். கோமளத்தின் தந்தை பெரிய சமையல்காரர். திருமணத்திற்கு அவர் சமையல் என்றாலே தீராத பண்டங்களும் தீர்ந்து போகும். செல்வாக்கான அவர் இவளது அம்மாவை விட்டுவிட்டு வேறு சமையல் உதவியாளரை கட்டிக்கொண்டார்.
இவர்கள் தங்கியிருக்கும் தெருவிலேயே அவளோடு குடும்பம் நடத்தினார். தினம் தினம் அப்பாவையும், அவரது புது மனைவியையும் கண்டு நொந்து வாழும் வாழ்க்கை அவர்களுக்கு. தினம் தினம் கோமளத்தின் அம்மா அழுது புலம்புவார். வீட்டில் இரண்டே பேர் என்பதால் குறைவான துணிகளையே கொண்டு வருவாள். சட்சட்டென துணிகளை அலசி புல்லில் காயப்போட்டு விடுவாள். அடுத்து செல்வி வீட்டு துணிகளை துவைக்க உதவுவாள். ஊர் பேச்சுகளை அவளும் செல்வியும் பேசிக் கொண்டு இருந்தால் நேரம் போவதே தெரியாது.
"பொன்னி வந்தா என்ன வராட்டீ என்ன. அவ தம்பி கோபூலு கூட வருதா" என்றாள் அவளுடன் குளித்துக் கொண்டிருந்த செல்வி. கோமளத்தின் உதவியோடு துணிகளை துவைத்து விட்டு செல்வியும் குதுகலமாக குளித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
"இவள் அருகில் இருந்தால் அப்படிதான், நமக்கே சிறியது போல இருக்கிறது. மலையாளக் கரையில் பிறக்கவேண்டியவள், இங்க தவறிவந்து பிறந்துவிட்டாள்" என்று சொல்லுவாள் ரதி. செல்வியின் மாமன் பொண்ணு ரதி. அவளுக்கும் இவர்கள் வயதுதான். ஆனாலும் கோமளத்தின் கொட்டத்தினை அடக்ககூடியவள். சகீலா என்று செல்லப்பெயர் வைத்து கோமளத்தை கிண்டல் செய்து பெரிய தொல்லை தருவாள்.
"சேச்சி.. எப்ப பாப்பா போட்ட தாப்பா படத்தின் இரண்டாம் பாகம் வரும்" என்பாள்.
"ச்சீ போடி தேவுடியா நாயே.. " என்பாள் கோவத்துடன் கோமளம். ஆனால் அவளின் கோபமும் நகைச்சுவை போல எல்லோரும் மகிழ்வார்கள். ரதி இன்று வரவில்லை என்பதால் கோமளம் இரண்டு நீச்சலை போட்டுவிட்டு மீண்டும் படிகட்டில் ஏறி தங்களின் தோழி பொன்னி வருகிறாளா? என பார்த்துக் கொண்டே இருந்தாள். பொன்னியின் தம்பி கோபால். செல்வி கோ'பூல்' என்பாள்.
"ஆமாம்… நீ இப்படி கிண்டல் பண்ணி பண்ணி வெறுப்பேத்தறதனாலேயே அவன் இங்க வரது இல்ல. இப்ப கெஞ்சி கூத்தாடி பொன்னிக்கிட்ட சொல்லி கூட்டிக் வரச்சொல்லி இருக்கேன்" என்றாள் கோமளம்.
"சரிடீ. அவனுக்கு இப்பதான் பருவ வயசாகுது. அதுகுள்ள அவனுக்கு ஆறு ஏழு இன்சு இருந்தா கிண்டல் பண்ணாம என்ன பண்ணறதாம்" என்றாள் செல்வி வாய்க்காலில் மிதந்தகொண்டே.
"யேய்,, யேய்… சொன்னாக்கேளுடி. அவன் வந்தா பொன்னிக்கிட்ட நீ பேசிக்கிட்டு இரு. எனக்கு அவன்கூட ஒரு வேலைக்கிடக்கு" என்றாள் கோமளம்.
"ம்.. என்ன பண்ணப்போறேன்னு எனக்குத் தெரியும். ஆனா பாவம்டி, அவன் சின்னப்பையன். " என்றாள் செல்வி.
"அதெல்லாம் எனக்கும் தெரியும். நீ செத்த வாயை மூடிக்கிட்டு இரு. கோபூலு கோபூலுனு கிண்டல் பண்ணினா அவனை சமாதானம் படுத்த முடியாது." என கோமளம் வேதனையாக சொன்னாள்.
பொன்னி அவளது தம்பியுடன் வந்தாள். நல்ல சிகப்பு நிற தாவணி. அதற்கு ஏற்ற ஜாக்கெட். பாவடை கருப்பு நிறத்தில் இருந்தது. வாய்க்காலில் ஒரு பாராவை பார்த்துவிட்டு..
"கோமளம், நீயும் செல்வி மட்டும்தான் இருக்கீங்களா" என்றாள் பொன்னி.
"ஆமான்டீ. அந்த ரதி இப்ப வரல நீங்க போடீன்னுட்டா" என்றால் செல்வி.
"ம்.. அவ மாமன் வந்திருக்கானுல அதான், அவன்கூடயே குளிக்கபோறா போல.." என்று கிண்டலடித்தாள் கோமளம்.
"இருக்கும்டி, இருக்கும்.. இராணுவத்திலிருந்து மாமன் வந்திருக்கானுல.. பீரங்கியெல்லாம் வேற கொண்டு வந்திருப்பான்."
"பீரங்கியா.. நம்ம கோபூலு அளவுக்கு இருக்குமா.." என்றாள் செல்வி.
"அடியே.." என கடிந்து கொண்டாள் கோமளம்.
"சரி. சரி.." என்றாள் செல்வி.
இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கையில் பொன்னி தாவணியை அவிழ்த்து கீழே எறிந்தாள். சிகப்பு ஜோக்கெட்டின் கொக்கியை அவிழ்க்க பின்பக்கமாக திரும்பி நின்றாள் அங்கு அரைடவுசரோடு நின்றிருந்தான் கோபால்.
"ம்.. டேய் என்னடா இங்க குறுகுறுன்னு பார்த்துக்கிட்டு. டவுசரை அவுத்துப் போட்டுட்டு போய் குளி" என அதட்டினாள் பொன்னி.
sagotharan