నేను చదివిన కథలు (ఇంకో చోట) మిత్రులకోసం

[k3vv3]

విజయ స్వప్నం – మొదటి భాగం
 “వాట్స్ యువర్ నేమ్?”
పదినిమిషాల నిశ్శబ్దాన్ని అతిప్రయత్నం మీద భంగపరుస్తూ విజయ తన ఎదురుగుండా నిలబడి ఉన్న మెరుపుతీగను అడిగింది. ఆ మెరుపు తీగ ఏదోచెప్పిందిగానీ ఆమాటలు విజయ వినిపించుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆ అమ్మాయిని చూసీచూడగానే అద్భుతమైన ఆమె సౌందర్యం విజయను దాదాపు కట్టిపడేసింది.
ఆమెను నఖశిఖపర్యంతం చూస్తూ ఉండటంలోనే పదినిమిషాలు గడిచిపోయినవిషయం విజయకు తెలియలేదు.
ఆదివారం ఆఫీస్ కి సెలవు కావడంతో, బాగా తెల్లవారాక ఎనిమిదింటికి నిద్రలేచి స్నానంచేసిన తరవాత బద్దకంగా ఉండడంతో బ్రెడ్ టోస్ట్ తో ఆమ్లెట్ తయారు చేసుకొని తింటూ గ్లాస్ లో ఒక లార్జ్ పెగ్ విస్కీ, సోడా కలుపుకొని నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ రిలాక్స్ డ్ గా టీవీ చూస్తున్న విజయకు కాలింగ్ బెల్ వినపడింది. “ఎవరై ఉంటారబ్బా” అనుకుంటూ ఉండగానే గుర్తొచ్చింది, పనిమనిషి మానేసి వారమైందని.
పోయిన ఆదివారమే పనిమనిషి “మా ఊరు పోతుండానమ్మగారూ. మా అమ్మాయి కడుపుతో ఉండాది. నిన్ననే మా అల్లుడి కాడి నుండి ఉత్తరం వచ్చింది. ఆరోనెల. సూసుకోడానికి ఒవురూ నేరు. మరో నాలుగునెల్లదాకా రాలేనమ్మా”.అని చెప్పి విజయ దగ్గర తాను దాచుకున్న డబ్బు మొత్తం తీసుకొని వెళ్ళిపోయింది.
” కాస్త చదువుకున్న అమ్మాయి ఎవరైనా ఉంటే తనకు సర్వెంట్ మెయిడ్ గా చూసిపెట్టమ” ని విజయ తన ఆఫీసులో పనిచేస్తున్న వారిలో చాలా మందికి వారం క్రితమే చెప్పి ఉంచింది ఎందుకంటే, తను ఇంటిలో లేనప్పుడు వచ్చే ఫోన్ లు ఆన్సర్ చేయడానికి కాస్తయినా ఇంగ్లీషు తెలిసిన వారయితే మంచిదని. పాత పనిమనిషితో ఈ విషయంలో చాలా ఇబ్బందులు పడాల్సి వచ్చింది.
నిన్న రాత్రే తన కొలీగ్ ఫోన్ చేసి చెప్పింది, తనకు తెలిసిన ఒక అమ్మాయి విజయ అవసరానికి సరిగ్గా సరిపోతుందని. ఆమె ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయే అయినా ప్రస్తుతం చాలా కష్టాలలో ఉన్నదనీ, కాస్తసెన్సిటివ్ గా చూసుకోమనీ, ఆదివారం ప్రొద్దున్నే నిన్ను కలవమని చెప్పానని కూడా చెప్పింది.
కాలింగ్ బెల్ విని, టీపాయ్ మీద ఉన్న విస్కీ బాటిలూ, సోడా సీసా ఫ్రిజ్ లో పెట్టి తలుపు తీసిన విజయ కళ్ళ ముందు కనబడిన మెరుపు తీగె బహుశా తన కొలీగ్ చెప్పిన అమ్మాయేనని అర్థమైంది. ఎందుకంటే ఆ టైములో ఆ ఇంటికి ఎవరూ వచ్చే అవకాశం లేదు. ఆధునికత ఉట్టిపడే బంగ్లా, బయట పోర్టికో, ఒక ప్రక్కగా గెస్ట్ హౌస్, గేటు నుండి గుమ్మం వరకూ పొడవయిన రహదారి, దారికిరువైపులా పూల కుండీలతో చాలా ఠీవిగా కనిపిస్తుంది. ఆ మాటకొస్తే ఆలొకాలిటీలోని ఇళ్ళన్నీ దాదాపు ఆ తరహాలోనే ఉంటాయి.
ఆ అమ్మాయి గురించిన మరికొన్ని సంగతులు ఫోన్ లో కొలీగ్ చెప్పింది. ఈ అమ్మాయి మొన్ననే టెంత్ పాసయ్యింది. తల్లితండ్రులు పోయినేడాదే సడన్ గా ఆక్సిడెంట్ లో పోవడంతో ఆమె ఒంటరిదైపోయింది. ఒంటరిగా బ్రతుకుతూ ఉండడంతోనూ, బయట ఉద్యోగాల వేటలో ఉండడంతోనూ కాబోలు చీరె ధరించి ఉంది.
తల్లితండ్రులది ప్రేమ వివాహం కావడంతో వారింటికి బంధువుల రాకపోకలు ముందునుంచీ తక్కువగా ఉండేవి. పెద్దగా ఆస్థిపాస్తులు లేకపోవడంతోనూ, పైగా ఆడపిల్ల కావడంతోనూ బంధువులు ఎవరూ ఆమెను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తల్లితండ్రులు మిగిల్చిపోయిన కాస్త ఆస్తినీ స్నేహితుల సాయంతో అమ్మేసి, వచ్చిన డబ్బునూ, ఇన్సూరెన్స్ అమౌంటునూ కలిపి బ్యాంకులో ఫిక్స్ డ్ డిపాజిట్ గా వేసుకుని, ఒక చిన్న రూమ్ తీసుకుని ఉంటూ, ఒక ఫైనాన్స్ కంపెనీలో చిన్న ఉద్యోగంలో చేరి, వీలు చిక్కినప్పుడు తెలిసిన పిల్లలకు ట్యూషన్ లు చెప్పుకుంటూ, ఒకప్రక్క ప్రైవేటు గా ఇంటర్ మీడియట్ చదువుతోందని కూడా కొలీగ్ చెప్పింది. కాలేజ్లో ఉండగా ఫస్ట్ రాంకర్ అనీ, చదువు తప్ప మరో ధ్యాస కూడా ఉండేది కాదని తెలిసింది.
“బ్యాంకులో పనిచేస్తున్న రాధగారు పంపించారండీ, విజయగారు మీరేనాండీ? “అని చాలా నమ్రతగా అడిగిన ఆఅమ్మాయికి తలూపి లోనికి దారిచ్చింది. తను సోఫాలో కూర్చొని, ఆఅమ్మాయినే తదేకంగా చూడసాగింది.
ఐదున్నర అడుగులు ఉంటుందేమో? తన ప్రక్కనుండి వెళుతున్నప్పుడు తన చెవుల వరకూ హైటున్నట్లు గమనించింది. పొడవైన మెడతో, నిమ్మపండు రంగుతో మిసమిసలాడిపోతూ చాలా అందంగా ఉంది. ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయని తెలుస్తూనే ఉంది? కాళ్ళకు వెండి పట్టీలున్నాయి. చెవులకు జూకాలు వ్రేలాడుతున్నాయి. చక్కగా కోటేరువేసిన
ముక్కుచివర చిన్న ముక్కుపుడక తళుక్కుమంటోంది. చీర కట్టడం కొత్త కావడంతోనేమో, చాలా శ్రద్ధ తీసుకొని కట్టుకున్నట్లు ఉంది. షోకేసులో బొమ్మలా, చీర శరీరానికి బాగా హత్తుకుని ఉండడంతో శరీరంలోని వంపులు తీర్చిదిద్దినట్లు కనిపిస్తున్నాయి. ఛాతీ దగ్గరా,
హిప్స్ దగ్గరా బాగా వైడ్ గా ఉన్న బాడీ. నడుం దగ్గర మాత్రం సన్నగా ఉండి బాగా వంపు తిరిగింది. మనిషి మాత్రం నాజూకుగా ఉండడంతో, ఎత్తైన పిరుదులతో పొడవుగా కనిపిస్తోంది. పెద్ద పెద్ద కళ్ళను ఆల్చిప్పల్లా ఇంతింత చేసుకుని
అమాయకంగా త్రిప్పుతూ గదిలోని ఖరీదయిన వస్తువుల్నీ, షాండ్లియర్ నూ, వాల్ టు వాల్ కార్పెట్ నూ, గోడలకున్న నిలువెత్తు తైలవర్ణచిత్రాలనూ చూడసాగింది. మొహంలో హైకాలేజ్ పిల్లలకుండే లేతదనం ఇంకా పోలేదు.
విజయ తననే చూస్తూ ఉండడం గమనించి, కాస్త సిగ్గుపడి, తల దించుకుంది. దాంతో విజయ తనచూపులతోనే ఆఅమ్మాయి శరీరాన్ని ఆపాదమస్తకం తడిమేయసాగింది. చాలాసంప్రదాయంగా పెరిగిన అమ్మాయిలా కనిపిస్తోంది. మొహానికీ, పాదాలకూ లైట్ గా పసుపు రాసుకుంది. కళ్ళకు కాటుక పెట్టుకుని, రెండు చేతులకూ గాజులు వేసుకుంది. ఈకాలం అమ్మాయిలా లేదు. మెడలో సన్నని గోల్డ్ చైన్ వేసుకుంది. పొడవుగా పెట్టుకున్న తిలకం బొట్టు క్రింద అద్దిన కుంకుమనూ, పిరుదులు దాటి ఉన్న పొడవైన, ఒత్తైన, నల్లని జడలో గుచ్చిన గన్నేరు పువ్వునూ చూస్తే అప్పుడే దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుని వచ్చినట్లుగా ఉంది. ఆమెను చూస్తూ ఉంటే చాలా అహ్లాదంగా ఉంది.
దానికి తోడు చీర కట్టు ఆమె అందాలను ద్విగుణీకృతం చేస్తోంది. పైట చెంగుని నడుం వెనుక నుంచి తిప్పి కొసను కుడిచేతితో సుతారంగా పట్టుకుని ఉంది. బొడ్డు పైకి చీర కట్టడంతో ఆమె పిరుదులు బాగా ఎత్తుగా కనిపిస్తున్నాయి. చాలాసేపటి నుండి తీసుకుంటున్న విస్కీ మత్తు బాగా తలకెక్కి ఉండడం వల్ల విజయ మూడ్ కూడా మంచి రొమాంటిక్ గా ఉంది.. విజయచూపులు ఆ అమ్మాయి నడుం భాగానికీ, చీరక్రింద కప్పడిపోయిన ఎతైనవక్షసంపదకూ మధ్య చురుగ్గా కదులుతూ ఎత్తు పల్లాలని బేరీజు వేయసాగాయి. ఆఅమ్మాయి వేసుకున్న బిగుతుజాకెట్ లో నుండి ఉబికివస్తున్నట్లున్న పాలిండ్ల షేపును పైట పూర్తిగా దాచలేకపోతోంది. జాకెట్ కు, నడుం వద్ద బిగించి కట్టిన చీరకట్టుకు మధ్య అరచెయ్యి మందాన కనిపిస్తున్న తెల్లని పొట్టపై నున్న మడతల్లో విజయ చూపు ఇరుక్కుపోయింది. గతంలో ఎవరిని చూసినా తన మనసులో ఇటువంటి
సంచలనం కలగలేదు. ఎందుకో గాని ఈఅమ్మాయిని పదేపదే చూడాలనిపిస్తోంది. ఏవేవో తియ్యటి ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. ఇలాంటి అందమైన అమ్మాయిని సెలెక్ట్ చేసి పంపిన తన కొలీగ్ కు మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది విజయ.
విజయకు మొన్ననే నలభై దాటాయి. భర్త గల్ఫ్ లో పనిచేస్తుంటాడు. ఒక్కడే కొడుకు. బెంగుళూరులో పని చేస్తుంటాడు. పెళ్ళి కాలేదు. నిజానికి విజయకు ఉద్యోగం చేయాల్సిన అవసరం లేదు. కేవలం కాలక్షేపం కోసం చేస్తోంది. కావాల్సినంత డబ్బు. ఏ బాదర బందీ లేదు. దేనికీ లోటులేదు. జీవితం వడ్డించిన విస్తరిలా సాగిపోతోంది. రోజులు మాత్రం ఒంటరిగా, బోరుగా గడుస్తున్నాయి. భర్త సరదాగా అలవాటు చేసిన ‘మందు ‘ , ఇప్పుడు టైం పాస్ కు ఉపయోగపడుతోంది. పార్టీల్లో ఫామిలీ అంతా తాగుతారు. తండ్రీ కొడుకులిద్దరూ ఎప్పుడొచ్చినా ఫారిన్ సరుకు తెచ్చి పడేస్తూ ఉంటారు.
విజయ చూపులు ఎక్కడ చిక్కుకున్నాయో గమనించిన అమ్మాయి, సిగ్గుగా, “ఏమిటీ? ఈ మేడం తినేసేలా చూస్తోంది.” అనుకుంటూ తన పొడవాటి పైట చెంగును సర్దుకుంది గాభరాగా. ఆగాజుల గలగలలతో ఉలిక్కిపడి ఈలోకంలోకి వచ్చిన విజయ “ఇదేమిటీ? ఎప్పుడూ ఇలా కాలేదు. చివరికి అందమైన మగాళ్ళను చూసినప్పుడు కూడా ఇటువంటి ఫీలింగ్ కలగలేదు . తనకేమైందివాళ? బహుశా గత కొన్ని నెలలుగా, భర్తకు దూరమై ఉండడం వల్లనేమో” అనుకుని తల ఒకసారి విదిలించింది.
“నీ పేరు? ” మళ్ళీ అడిగిందామెను.
ఇదేమిటి, ఈ మేడమ్ మళ్ళీ అడుగుతోంది, అనుకుని మళ్ళీ చెప్పింది. “స్వప్న! మేడం”. వీణ మీటినట్లుగా అనిపించింది విజయకు.