04-03-2022, 07:50 PM
காத்துக்கு முன்..
என் பேரு அழகு நாச்சி.. என்ன அப்டி பாக்கறிங்க ரொம்ப பழைய பேரு தான். எங்க பாட்டி ஆசையா வச்சது. வயது 32.. வீட்டிற்கு ஒரே பெண் பிள்ளை. இன்னும் கல்யாணமாகவில்லை.. நல்ல கலராக.. மார்புகள் பெருத்து, இடையில் கொஞ்சம் இள தொப்பையுடன், குட்டி தர்பூசணி குண்டியுடன் பார்க்க கிட்டத்தட்ட பட ஹீரோயின் போலே இருப்பேன்..
சின்ன வயதில் வைஜெயந்தி ஐ.பி.எஸ் போன்ற படங்களை பார்த்ததாலோ என்னவோ, எனக்கும் சின்ன வயசிலிருந்தே போலீஸ் டிபார்ட்மெண்ட் மீது வெகு ஆசை.. இவ்வளவுக்கும் என் குடும்பத்தில் யாரும் போலீஸ் இல்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால் அம்மா, அப்பா, இருவருக்குமே நான் போலீஸாவதில் விருப்பம் இல்லை. எப்படியோ அடம்பிடித்து பப்ளிக் சர்வீஸ் கமிஷன் எக்ஸாம் எழுதி பாஸ் செய்து டாப் 20 கேண்டிடேட்சில் வந்தேன்.
போலீஸ் டிரையினிங் முடிந்து திருநெல்வேலியில் டி.எஸ்.பி யாக பதவியேற்றேன். நான் போன நேரமோ என்னவோ தெரியல.. அந்த மாவட்டத்தில் குற்றங்கள் குறைய ஆரம்பித்திருந்தது. என் அம்மா அடிக்கடி சொல்லுவாள்.. " நீ இந்த வேலைக்கு சரிபட்டு வர மாட்ட.." அது என்னவோ உண்மைதான்.. அதை நான் உணரும் நாளும் வந்தது.. போலீசுக்கான எல்லா தகுதிகளும் எனக்கு இருந்தாலும்.. நான் கொஞ்சம் வெகுளி.. ரொம்ப இரக்கப்படுவேன்.. யார் என்ன சொன்னாலும் நம்பிடுவேன்.. இத நான் வெளில காமிச்சுகிறதில்ல.. ஒரு ஒன்றரை வருடங்கள் எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் போனது.. அப்போ தான் அந்த நாள் வந்தது..
அன்னைக்கு என் டி.எஸ்.பி ஆபிசிலிருந்த ஏட்டு சுப்பையாவை ஏ.டி.எம் திருட்டு வழக்குல ஒரு சஸ்பெக்டை கூட்டிட்டு போய் கோர்ட்ல ப்ரோடுயுஸ் பண்ண சொல்லிட்டு கொஞ்ச நேரம் கழித்து பைல்களை எடுத்துக்கொண்டு.. என் ஆபிசிலிருந்து தட தட என என் முலைகள் குலுங்க இறங்கி வந்து என் காரை ஸ்டார்ட் பண்ணினேன். ( எனக்கு டிரைவர் வச்சுக்கல, ஸெல்ப் ட்ரைவிங் தான்..) என் காருக்கு பக்கத்தில் கோர்ட்டுக்கு போக வேண்டிய ஜீப் இன்னும் அங்கேயே நிற்பதை கண்ட நான் கண்ணாடியை கிழிறக்கி, ஜீப் டிரைவரிடம் கேட்டேன்..
"என்னய்யா ஆச்சு.. கோர்ட்டுக்கு டயமாயிடுச்சு.. இன்னும் கிளம்பலியா.." என்றேன். அதற்கு அவனும், ஏட்டுவும் வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த என் முலைகளிலிருந்து கண்களை நிமிர்த்தி..
"இல்ல மேடம், வண்டி ஸ்டார்ட் ஆக மாட்டிங்குது.. மெக்கானிக்க வர சொல்லிருக்கேன்.." ன்னு சொன்னான் ஜீப் டிரைவர். "ஆமா மேடம்.." என வழிமொழிந்தார் எட்டு சுப்பையா.
நான் என் வாய வச்சுக்கிட்டு சும்மா இருந்திருக்க கூடாது..?? என் கெட்ட நேரம்.. நான் அவனிடம்..
"சரி சரி ஜீப்பை சரி பண்ணிட்டு நீ கோர்ட்டுக்கு வந்துடு.. நான் அவனை கூட்டிட்டு போய் கோர்ட்ல ப்ரோடுயுஸ் பண்ணிடறேன். எனக்கும் கோர்ட்ல வேலை இருக்கு.. சுப்பையா, அவன என் வண்டில ஏத்துங்க.." என்று சொல்லி என் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தேன்.
டிரைவரும் மகிழ்சியாக "ஒகே மேடம்.." என்று சொல்ல, எட்டு சுப்பையா அந்த கைதியை என் பொலீரோ காரின் பேக் சீட்டில் ஏற்றி அவன் கைகளை மேலே இருந்த கைப்பிடியில் விலங்கிட்டு பூட்டி சாவியை என்னிடம் கொடுத்தார்.
சாவியை வாங்கிய நான், ரியர்வியூ மிர்ரரில் அவனைப் பார்த்தேன்.. அவன் ஒல்லியாக, நோஞ்சான் போல பாவமாக இருந்தான்.. ராத்திரி பூரா நல்லா அடித்திருப்பார்கள் போல.. முகமெல்லாம் காயமாக இருந்தது.. கீழ் உதடு லேசாக கிழிந்து ரத்தம் காய்ந்து போயிருந்தது.. "என்னடா.. ரொம்ப அடிச்சுடாங்க்களா..? " என்றேன். அவன் அமைதியாக தலையாட்டினான்.. " இதெல்லாம் திருடறதுக்கு முன்னாடி யோசிச்சுருக்கனும்.." என்று சொல்லியவாறு காரை கிளப்பி கோர்ட்டை நோக்கி விரைய ஆரம்பித்தேன்..
காரை மிதமான வேகத்தில் ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன். சிட்டியில் காலை நேரத்தில் ட்ராபிக் அதிகமென்பதால் எப்படியும் ஒரு மணி நேரம் ஆகிவிடும்.. ஏற்கனவே நான் லேட். அதனால் காரை பைபாஸ் வழியாக திருப்பினேன். கொஞ்ச நேரம் போயிருக்கும். பின்னாலிருந்து அவன் "மேடம்.." என்றான். நான் "என்னடா..?" என்றேன். "காலைலேர்ந்து மூத்திரம் போகல மேடம்.. முட்டுது.. " என்றான் பாவமாக.. நான் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே..
" கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கடா.. அரை மணி நேரத்துல கோர்ட்டுக்கு போயிடலாம்.." என்றேன். அதற்கு அவன் "முடியல மேடம்.. பிளிஸ்.." என்று கெஞ்சினான். எனக்கும் அவனை பார்த்தால் பாவமாக இருந்தது.
"உன் பேர் என்னடா..? " என்றேன்.
"காத்து.. மேடம்.."
"காத்தா.. என்ன பேர்டா அது..?"
"முழுப் பேரு காத்தவராயன் மேடம்.. எல்லாரும் காத்துன்னு தான் கூப்பிடுவாங்க.."
" ம்ம்.. ஓகே. வண்டிய நிப்பாட்டேறேன்.. லேட்டாக்க கூடாது சரியா.." என்றேன்.
" சரி மேடம்.. உடனே சுர்ருன்னு அடிச்சுட்டு வந்துடறேன்.." என்றான். அவன் 'சுர்ருன்னு' சொன்ன விதத்தை நினைத்து சிரித்துக்கொண்டே வண்டியை பைபாஸ் ரோட்டில் ஓரமாக நிப்பாட்டி கீழே இறங்கி பின் கதவை திறந்து அவனது கைவிலங்கை திறந்து அவனை கீழே இறக்கிவிட்டேன். தள்ளாடியபடி மெதுவாக இறங்கினான். அவனை பார்ப்பதற்கு பாவமாக இருந்தாலும் அவன் கைவிலங்கை கழட்ட தயக்கமாகவே இருந்தது.. எங்கே தப்பித்து போய் விடுவானோ என்று.. அதனால் மீண்டும் அவனது கைகளை விலங்கிட்டு பூட்டினேன். அவனது தோளை பிடித்து ரோட்டோரமாக நடத்திக் கொண்டு போய் விட்டேன்.
"சரி சிக்கிரம் முடிச்சுட்டு வா.." என்று சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தேன். "மேடம்.. நான் எப்டி ஜிப்ப திறக்கறது.. ஒன்னு விலங்கை கழட்டுங்க.. இல்லாட்டி என் ஜிப்ப கழட்டிவிடுங்க.." என்றான். "என்னடா கொழுப்பா.. அடிச்சேன்னா பாத்துக்க.." என்று திட்டினேன்.
"இல்ல மேடம்.. உங்க போலீஸ்காரங்க அடிச்சதுல கைய கூட தூக்க முடியல.. ப்ளீஸ் மேடம்.." என்றான். அவன் சொல்வது உண்மைதான் என்பதை அவனது காயங்களே நிருபித்தன. வேறு வழியின்றி நான் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன் பைபாஸ் என்பதால் அவ்வப்போது வண்டிகள் இரு பக்கமும் போய் கொண்டிருந்தன.. ஆனால் ஆள் நடமாட்டம் எதுவும் இல்லை. என்ன இருந்தாலும் வெட்ட வெளியில் அவனுக்கு ஜிப் திறந்துவிட எனக்கு கொஞ்சம் வெக்கமாக இருந்தது. கொஞ்ச தூரத்தில் ரோட்டோரத்தில் இருந்த ஒரு தென்னந்தோப்புக்கு பக்கத்தில் அந்த புதர் என் கண்ணில் பட்டது. " சரி அந்த புதர் கிட்ட போடா.." என்று சொல்லி அவனுக்கு கை காட்டிவிட்டு, அவன் பின்னால் நடந்தேன். முன்னால் காத்து நொண்டிக் கொண்டே மெதுவாக நடந்தான்.
புதருக்கு பக்கத்தில் சென்றவன் அங்கு நின்று கொண்டு "சீக்கிரம் வாங்க மேடம்.. கோர்ட்டுக்கு லேட்டாயிடும்.." என்றான். நான் 'இவ்ளோ நல்லவனா இருக்கானே' என்று நினைத்துக் கொண்டே அவனருகில் சென்றேன். அந்த புதர் ரோட்டோரத்தில் இருந்தது.. புதருக்கு கீழே நல்ல பள்ளமாக இருந்தது.. நான் அவன் முகத்தை பார்க்காமல் வேறு பக்கத்தை பார்த்துக்கொண்டு அவனது பேன்ட் ஜிப்பை நோக்கி கையை நீட்டினேன். என் கை அவனது இடுப்பில் பட்டது.. கையை குத்துமதிப்பாக கீழே இறக்கி அவனது ஜிப்பை தொட முயன்றேன். முடியவில்லை. வேறு வழியின்றி அவனுக்கு முன்னால் சென்று அவனது ஜிப்பை திறந்தேன். பேண்டுக்குள் அவனது தடி வெகு நேரம் ஒன்னுக்கு போகாதலோ அல்லது என் கை பட்டதாலோ நன்றாக புடைக்க ஆரம்பித்திருப்பது அவனது பேண்டின் மேலாகவே தெரிந்தது.
நான் " சரி போ.." என்றேன். அவனும் ஜிப்புக்குள் விரல் விட்டு அவனது சுண்ணியை எடுக்க முயன்றான். அதை நான் பார்க்காதது போல திரும்பிக்கொண்டு ஓரக்கண்ணில் வெளியே வரப்போகும் அவனது சுண்ணியை காண காத்திருந்தேன். சிறிது நேரம் விரல்களால் தன் ஜிப்பினுள் துலாவியவன் திரும்பிப் பார்த்து என்னிடம் " மேடம் வர மாட்டிங்குது.." என்றான் பாவமாக.. அவனை முறைத்துக்கொண்டே சரி தொலைந்தது போகட்டும் என்று நானே அவனது ஜிப்பினுள் கைவிட்டேன். காத்து உள்ளே ஜட்டி போட்டிருந்தான். பேண்டின் உள்ளே நல்ல வெதுவெதுப்பாக இருந்தது.. நான் விரல்களை ஜட்டியின் கேப்பில் நுழைத்து அவனது சுண்ணியை வெளியே எடுக்க முயன்றேன்..
கொஞ்சம் சிரமமாக தான் இருந்தது. நமக்கே கஷ்டமாகத்தான் இருக்கு.. அவன் எப்படி கையில் விலங்கோடு எடுக்க முடியும் என நினைத்துக்கொண்டே அவனது ஜட்டியை விலக்கி சுண்ணியை எடுத்து வெளியே விட்டேன்.. அது நல்ல சூடாக இருந்தது.. ஒரு ஆறரை இஞ்சில் கரு கருவென பாதி விரைப்புடன் முன் தோல் மூடியிருந்த அவனது சுண்ணி வெளியே வந்தது. எடுத்து விட்ட எனக்கு நன்றி சொல்வது போல மேலும் கீழும் ஆடியது அவனது சுண்ணி. "ஸ்ஸ்.. ஆஆ.." என்று முனகினான் காத்து.
என் பேரு அழகு நாச்சி.. என்ன அப்டி பாக்கறிங்க ரொம்ப பழைய பேரு தான். எங்க பாட்டி ஆசையா வச்சது. வயது 32.. வீட்டிற்கு ஒரே பெண் பிள்ளை. இன்னும் கல்யாணமாகவில்லை.. நல்ல கலராக.. மார்புகள் பெருத்து, இடையில் கொஞ்சம் இள தொப்பையுடன், குட்டி தர்பூசணி குண்டியுடன் பார்க்க கிட்டத்தட்ட பட ஹீரோயின் போலே இருப்பேன்..
சின்ன வயதில் வைஜெயந்தி ஐ.பி.எஸ் போன்ற படங்களை பார்த்ததாலோ என்னவோ, எனக்கும் சின்ன வயசிலிருந்தே போலீஸ் டிபார்ட்மெண்ட் மீது வெகு ஆசை.. இவ்வளவுக்கும் என் குடும்பத்தில் யாரும் போலீஸ் இல்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால் அம்மா, அப்பா, இருவருக்குமே நான் போலீஸாவதில் விருப்பம் இல்லை. எப்படியோ அடம்பிடித்து பப்ளிக் சர்வீஸ் கமிஷன் எக்ஸாம் எழுதி பாஸ் செய்து டாப் 20 கேண்டிடேட்சில் வந்தேன்.
போலீஸ் டிரையினிங் முடிந்து திருநெல்வேலியில் டி.எஸ்.பி யாக பதவியேற்றேன். நான் போன நேரமோ என்னவோ தெரியல.. அந்த மாவட்டத்தில் குற்றங்கள் குறைய ஆரம்பித்திருந்தது. என் அம்மா அடிக்கடி சொல்லுவாள்.. " நீ இந்த வேலைக்கு சரிபட்டு வர மாட்ட.." அது என்னவோ உண்மைதான்.. அதை நான் உணரும் நாளும் வந்தது.. போலீசுக்கான எல்லா தகுதிகளும் எனக்கு இருந்தாலும்.. நான் கொஞ்சம் வெகுளி.. ரொம்ப இரக்கப்படுவேன்.. யார் என்ன சொன்னாலும் நம்பிடுவேன்.. இத நான் வெளில காமிச்சுகிறதில்ல.. ஒரு ஒன்றரை வருடங்கள் எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் போனது.. அப்போ தான் அந்த நாள் வந்தது..
அன்னைக்கு என் டி.எஸ்.பி ஆபிசிலிருந்த ஏட்டு சுப்பையாவை ஏ.டி.எம் திருட்டு வழக்குல ஒரு சஸ்பெக்டை கூட்டிட்டு போய் கோர்ட்ல ப்ரோடுயுஸ் பண்ண சொல்லிட்டு கொஞ்ச நேரம் கழித்து பைல்களை எடுத்துக்கொண்டு.. என் ஆபிசிலிருந்து தட தட என என் முலைகள் குலுங்க இறங்கி வந்து என் காரை ஸ்டார்ட் பண்ணினேன். ( எனக்கு டிரைவர் வச்சுக்கல, ஸெல்ப் ட்ரைவிங் தான்..) என் காருக்கு பக்கத்தில் கோர்ட்டுக்கு போக வேண்டிய ஜீப் இன்னும் அங்கேயே நிற்பதை கண்ட நான் கண்ணாடியை கிழிறக்கி, ஜீப் டிரைவரிடம் கேட்டேன்..
"என்னய்யா ஆச்சு.. கோர்ட்டுக்கு டயமாயிடுச்சு.. இன்னும் கிளம்பலியா.." என்றேன். அதற்கு அவனும், ஏட்டுவும் வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த என் முலைகளிலிருந்து கண்களை நிமிர்த்தி..
"இல்ல மேடம், வண்டி ஸ்டார்ட் ஆக மாட்டிங்குது.. மெக்கானிக்க வர சொல்லிருக்கேன்.." ன்னு சொன்னான் ஜீப் டிரைவர். "ஆமா மேடம்.." என வழிமொழிந்தார் எட்டு சுப்பையா.
நான் என் வாய வச்சுக்கிட்டு சும்மா இருந்திருக்க கூடாது..?? என் கெட்ட நேரம்.. நான் அவனிடம்..
"சரி சரி ஜீப்பை சரி பண்ணிட்டு நீ கோர்ட்டுக்கு வந்துடு.. நான் அவனை கூட்டிட்டு போய் கோர்ட்ல ப்ரோடுயுஸ் பண்ணிடறேன். எனக்கும் கோர்ட்ல வேலை இருக்கு.. சுப்பையா, அவன என் வண்டில ஏத்துங்க.." என்று சொல்லி என் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தேன்.
டிரைவரும் மகிழ்சியாக "ஒகே மேடம்.." என்று சொல்ல, எட்டு சுப்பையா அந்த கைதியை என் பொலீரோ காரின் பேக் சீட்டில் ஏற்றி அவன் கைகளை மேலே இருந்த கைப்பிடியில் விலங்கிட்டு பூட்டி சாவியை என்னிடம் கொடுத்தார்.
சாவியை வாங்கிய நான், ரியர்வியூ மிர்ரரில் அவனைப் பார்த்தேன்.. அவன் ஒல்லியாக, நோஞ்சான் போல பாவமாக இருந்தான்.. ராத்திரி பூரா நல்லா அடித்திருப்பார்கள் போல.. முகமெல்லாம் காயமாக இருந்தது.. கீழ் உதடு லேசாக கிழிந்து ரத்தம் காய்ந்து போயிருந்தது.. "என்னடா.. ரொம்ப அடிச்சுடாங்க்களா..? " என்றேன். அவன் அமைதியாக தலையாட்டினான்.. " இதெல்லாம் திருடறதுக்கு முன்னாடி யோசிச்சுருக்கனும்.." என்று சொல்லியவாறு காரை கிளப்பி கோர்ட்டை நோக்கி விரைய ஆரம்பித்தேன்..
காரை மிதமான வேகத்தில் ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன். சிட்டியில் காலை நேரத்தில் ட்ராபிக் அதிகமென்பதால் எப்படியும் ஒரு மணி நேரம் ஆகிவிடும்.. ஏற்கனவே நான் லேட். அதனால் காரை பைபாஸ் வழியாக திருப்பினேன். கொஞ்ச நேரம் போயிருக்கும். பின்னாலிருந்து அவன் "மேடம்.." என்றான். நான் "என்னடா..?" என்றேன். "காலைலேர்ந்து மூத்திரம் போகல மேடம்.. முட்டுது.. " என்றான் பாவமாக.. நான் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே..
" கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கடா.. அரை மணி நேரத்துல கோர்ட்டுக்கு போயிடலாம்.." என்றேன். அதற்கு அவன் "முடியல மேடம்.. பிளிஸ்.." என்று கெஞ்சினான். எனக்கும் அவனை பார்த்தால் பாவமாக இருந்தது.
"உன் பேர் என்னடா..? " என்றேன்.
"காத்து.. மேடம்.."
"காத்தா.. என்ன பேர்டா அது..?"
"முழுப் பேரு காத்தவராயன் மேடம்.. எல்லாரும் காத்துன்னு தான் கூப்பிடுவாங்க.."
" ம்ம்.. ஓகே. வண்டிய நிப்பாட்டேறேன்.. லேட்டாக்க கூடாது சரியா.." என்றேன்.
" சரி மேடம்.. உடனே சுர்ருன்னு அடிச்சுட்டு வந்துடறேன்.." என்றான். அவன் 'சுர்ருன்னு' சொன்ன விதத்தை நினைத்து சிரித்துக்கொண்டே வண்டியை பைபாஸ் ரோட்டில் ஓரமாக நிப்பாட்டி கீழே இறங்கி பின் கதவை திறந்து அவனது கைவிலங்கை திறந்து அவனை கீழே இறக்கிவிட்டேன். தள்ளாடியபடி மெதுவாக இறங்கினான். அவனை பார்ப்பதற்கு பாவமாக இருந்தாலும் அவன் கைவிலங்கை கழட்ட தயக்கமாகவே இருந்தது.. எங்கே தப்பித்து போய் விடுவானோ என்று.. அதனால் மீண்டும் அவனது கைகளை விலங்கிட்டு பூட்டினேன். அவனது தோளை பிடித்து ரோட்டோரமாக நடத்திக் கொண்டு போய் விட்டேன்.
"சரி சிக்கிரம் முடிச்சுட்டு வா.." என்று சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தேன். "மேடம்.. நான் எப்டி ஜிப்ப திறக்கறது.. ஒன்னு விலங்கை கழட்டுங்க.. இல்லாட்டி என் ஜிப்ப கழட்டிவிடுங்க.." என்றான். "என்னடா கொழுப்பா.. அடிச்சேன்னா பாத்துக்க.." என்று திட்டினேன்.
"இல்ல மேடம்.. உங்க போலீஸ்காரங்க அடிச்சதுல கைய கூட தூக்க முடியல.. ப்ளீஸ் மேடம்.." என்றான். அவன் சொல்வது உண்மைதான் என்பதை அவனது காயங்களே நிருபித்தன. வேறு வழியின்றி நான் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன் பைபாஸ் என்பதால் அவ்வப்போது வண்டிகள் இரு பக்கமும் போய் கொண்டிருந்தன.. ஆனால் ஆள் நடமாட்டம் எதுவும் இல்லை. என்ன இருந்தாலும் வெட்ட வெளியில் அவனுக்கு ஜிப் திறந்துவிட எனக்கு கொஞ்சம் வெக்கமாக இருந்தது. கொஞ்ச தூரத்தில் ரோட்டோரத்தில் இருந்த ஒரு தென்னந்தோப்புக்கு பக்கத்தில் அந்த புதர் என் கண்ணில் பட்டது. " சரி அந்த புதர் கிட்ட போடா.." என்று சொல்லி அவனுக்கு கை காட்டிவிட்டு, அவன் பின்னால் நடந்தேன். முன்னால் காத்து நொண்டிக் கொண்டே மெதுவாக நடந்தான்.
புதருக்கு பக்கத்தில் சென்றவன் அங்கு நின்று கொண்டு "சீக்கிரம் வாங்க மேடம்.. கோர்ட்டுக்கு லேட்டாயிடும்.." என்றான். நான் 'இவ்ளோ நல்லவனா இருக்கானே' என்று நினைத்துக் கொண்டே அவனருகில் சென்றேன். அந்த புதர் ரோட்டோரத்தில் இருந்தது.. புதருக்கு கீழே நல்ல பள்ளமாக இருந்தது.. நான் அவன் முகத்தை பார்க்காமல் வேறு பக்கத்தை பார்த்துக்கொண்டு அவனது பேன்ட் ஜிப்பை நோக்கி கையை நீட்டினேன். என் கை அவனது இடுப்பில் பட்டது.. கையை குத்துமதிப்பாக கீழே இறக்கி அவனது ஜிப்பை தொட முயன்றேன். முடியவில்லை. வேறு வழியின்றி அவனுக்கு முன்னால் சென்று அவனது ஜிப்பை திறந்தேன். பேண்டுக்குள் அவனது தடி வெகு நேரம் ஒன்னுக்கு போகாதலோ அல்லது என் கை பட்டதாலோ நன்றாக புடைக்க ஆரம்பித்திருப்பது அவனது பேண்டின் மேலாகவே தெரிந்தது.
நான் " சரி போ.." என்றேன். அவனும் ஜிப்புக்குள் விரல் விட்டு அவனது சுண்ணியை எடுக்க முயன்றான். அதை நான் பார்க்காதது போல திரும்பிக்கொண்டு ஓரக்கண்ணில் வெளியே வரப்போகும் அவனது சுண்ணியை காண காத்திருந்தேன். சிறிது நேரம் விரல்களால் தன் ஜிப்பினுள் துலாவியவன் திரும்பிப் பார்த்து என்னிடம் " மேடம் வர மாட்டிங்குது.." என்றான் பாவமாக.. அவனை முறைத்துக்கொண்டே சரி தொலைந்தது போகட்டும் என்று நானே அவனது ஜிப்பினுள் கைவிட்டேன். காத்து உள்ளே ஜட்டி போட்டிருந்தான். பேண்டின் உள்ளே நல்ல வெதுவெதுப்பாக இருந்தது.. நான் விரல்களை ஜட்டியின் கேப்பில் நுழைத்து அவனது சுண்ணியை வெளியே எடுக்க முயன்றேன்..
கொஞ்சம் சிரமமாக தான் இருந்தது. நமக்கே கஷ்டமாகத்தான் இருக்கு.. அவன் எப்படி கையில் விலங்கோடு எடுக்க முடியும் என நினைத்துக்கொண்டே அவனது ஜட்டியை விலக்கி சுண்ணியை எடுத்து வெளியே விட்டேன்.. அது நல்ல சூடாக இருந்தது.. ஒரு ஆறரை இஞ்சில் கரு கருவென பாதி விரைப்புடன் முன் தோல் மூடியிருந்த அவனது சுண்ணி வெளியே வந்தது. எடுத்து விட்ட எனக்கு நன்றி சொல்வது போல மேலும் கீழும் ஆடியது அவனது சுண்ணி. "ஸ்ஸ்.. ஆஆ.." என்று முனகினான் காத்து.