நான் மாலா

[smithstacy2002]

நகரின் மையத்தில் இருக்கும் அந்த தனியார் ஹாஸ்பிடலில் emergency வார்டு வெளியே சோபாவில் நான் உட்கார்ந்து இருந்தேன். நான் என்றால் மாலா. அந்த ஸ்பெஷல் ரூமுக்கு உள்ளும் வெளியுமாக ஏராளமான டாக்டர்களும் நர்ஸ்களும் ஓடிக்கொண்டு இருந்தார்கள் ஏன் என்றால் உள்ளே உயிருக்கு போராடிக்கொண்டு இருப்பது ஒரு முக்கிய புள்ளியின் உயிர் Sam Infotech என்ற ஒரு தலைசிறந்த சாப்ட்வேர் கம்பெனியின் Chairman. அவர் பாத்து வருடங்களுக்கு முன்னாள் சாதாரணமாக Departmental Store வைத்து இருந்தார். இன்று 3௦௦௦ பேர் வேலை செய்யும் கம்பெனிக்கு அதிபர் 5௦௦ கொடிக்குமேல் சொத்து பல விலை உயர்ந்த கார்கள் என்று மாறிப்போனது அவர் வாழ்க்கை. நேற்று இரவு 12:00 மணிக்கு phone வந்தவுடன் ஹாஸ்பிடல் வந்ததுடன் சரியாக தூங்கவில்லை அப்பெடியெ சோபாவில் சரிந்து தூக்கியிருந்தேன் யாரோ என்னை தட்டி எழுப்ப்புவது போல இருந்தது கண் விழித்து பார்த்தேன் சரிந்து படுத்து இருந்ததில் சேலை தலைப்பு நன்றாக விலகி இடது மார்பு நன்றாக தெரிந்து கொண்டு இருந்ததை என்னை எழுப்பிய ஜூனியர் டாக்டர் வெறிக்க பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான் எப்போதுலிருந்து பார்த்து ரசித்தானோ தெரியவில்லை பெரிய டாக்டர் உங்களை கூப்பிடுகிறார் என்று அசடு வழிந்தன எழுந்து வேகமாக அவரை பார்க்க சென்றேன் நீங்கள் அவரோட மகளா என்று ஆச்சரியப்பட்டார் இல்லை டாக்டர் மகள் போல என்றேன். உள்ளே இருந்த கிருஷ்ணன் மகள் மாதிரி என்ன டாக்டர் மகளேதான் ஐயா வாழ்க்கையை மாற்றியதே இந்த பெண்ணுடன் என்று கண்களில் நீர் வர அழுதார். கிருஷ்ணன் Sam என்கிற கிருஷ்ண சாமியின் பள்ளிக்கூட நண்பர் அவரோடு ஏறக்கொறைய 50 வருடங்கள் கழித்தவர் சாமிக்கு எல்லாமே இவர்தான் சமயல் முதல் துணி தோய்ப்பது வரை தன நண்பனுக்காக வாழ்க்கையை அர்ப்பணம் செய்தவர் டாக்டர் வினோத் என்னை பார்த்து மெதுவாக பேச ஆரம்பித்தார் ஐயாவுக்கு வந்து இருப்பது stroke பிழைப்பது ரொம்ப கடினம் ECMO machine வைத்து இருக்கிறோம் இன்னும் 24 மணி நேரம் போகவேண்டும் மனதை திடப்படுத்தி கொள்ளுங்கள் என்றார் . கிருஷ்ணன் கதறி அழ ஆரம்பித்தார் இருவரும் வெளியே வந்தோம்/
தொலைவில் மார்புகள் குலுங்க வேகமாக ஷாலினி வந்துகொண்டு இருந்தாள் அவள் கம்பெனியின் foreign operations பார்த்துக்கொள்பவள் பஞ்சாபி பெண் ரொம்ப தைரியமானவள் வேகமாக என்னிடம் என்ன ஆனது கிழத்துக்கு என்று வெறுப்போடு கேட்டாள் . என்னோட பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் டாக்டர் ரூமுக்கு ஓடினாள் சனியன் இதாலதான் எல்லாம் என்று கிருஷ்ணன் பொரிந்தார் என்ன ஆச்சு அண்ணா என்று கேட்டேன் ஒரு வராம நீ இல்ல உடம்பு சரியில்லைன்னு போய்ட்டா இந்த சனியன் அவனை நல்லா அவனை மடக்கிட்டா ராத்திரி பகல் பாரம அவனை அனுபவிக்க விட்டாள். எல்லாம் இந்த சனியனாலதான் 50 வருஷமா ஒன்னும் இல்லாம இருந்தான் என்ன ஆனது தெரியலை உனக்குத்தான் தெரியுமே அவனால ஒன்னும் பண்ண முடியாதுனு திடீர்னு என்ன ஆனதோ தெரியல ரொம்ப சந்தோஷமா கிருஷ்ணா எனக்கு எல்லாம் சரியாகி விட்டது என்று சொன்னான் இவள் நாலு நாலா அவனை அனுபவிக்க விட்டாள் இப்போ எல்லாம் வினையாகிப்போய்விட்டது என்றார் எனக்கு சுருக் என்று வலித்தது.
உதட்டை பிதுக்கியபடி வெளியேவந்தால் ஷாலினி கிருஷ்ணன் கோபமாக அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றார் சனியன் நல்லா என்னை அனுபவித்தது விடாம நாலு நாளும் என்னோட மார உறிஞ்சினான் போட்டு சக்கையா பிழிஞ்சு எடுத்தான் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்னு சொன்னான் இப்ப சாகக்கிடக்கிறான் சனியன் என்று பொரிந்தாள் என் வயற்றில் லேசாக பயம் கவ்வியது கம்பெனியின் Lawyer உள்ளே வந்தார். என்னை பார்த்து லேசாக சிரித்தார் ஷாலினி அவரிடம் சார் உங்களிடம் கொஞ்சம் தனியாக பேசவேண்டு என்று கூட்டிக்கொண்டு போனாள். தூரத்தில் இருந்து பார்த்து கொண்டு இருந்தேன் அவர் இல்லை என்ற பாவனையில் தலையை ஆட்டிக்கொண்டு இருந்தார். மெல்ல திரும்பி வந்த ஷாலினி சனியன் ஒன்னும் செய்யவில்லை இவர் கிட்ட ஏதாவது சொன்னாரான்னு கேட்டேன் அவர் ஒன்னும் தெரியவில்லைனு சொன்னார் என்கிட்டே என்னனோவா சொன்னான் உன்பெருக்கு அதை தரேன் இதை தரேன் அப்படினு இப்போ ஒன்னும் இல்ல என்னை நல்லா அனுபவிச்சதுதான் மிச்சம் சனியன் சாகட்டும் என்று சாபமிட்டாள் போதும் ஷாலினி ரொம்ப பேசற என்று அவளை கடிந்துகொண்டேன். உனகென்னடி நல்ல என்னதான் உறிஞ்சினான் என்னோட மார் ரெண்டும் அப்படி வலி தாங்க முடியவில்லை என்று சொல்லி போனாள் அப்படியே யோசனையில் நான் கண்ணை மூடினேன்