Adultery காதலும் அது தந்த பரிசும்( துக்கமும் ,சந்தோஷமும்)- நிறைவுற்றது

[Ananthakumar]

திவ்யாவிற்கு அவர்கள் எழுதிய கடிதத்தில் ,

தர்ஷன் மனைவியாகிய இந்த திவ்யாவிற்கு கதிரவன் மனைவி எழுதிக்கொள்வது... நீ நினைக்கலாம் மூன்று நாட்களுக்கு முன்பு எழுதிய கடிதத்தில் எப்படி நான் உன்னை தர்ஷன் மனைவி என்று குறிப்பிட்டேன் என்று ,அது உனக்கு அதிர்ச்சியாகவும் இருக்கலாம் எனக்கு தெரியும் நீங்கள் இருவரும் திருமணம் செய்து கொள்வீர்கள் என்று ...

ஏனென்றால் அவன் ஒரு துரோகி நீயும் ஒரு துரோகி தான் சொந்த சகோதரிக்கு துரோகம் செய்த துரோகி நீ ...

ஒவ்வொரு துரோகத்திற்கும் ஒருவகையான தண்டனை கண்டிப்பாக உண்டு.நீ செய்த துரோகத்திற்கான தண்டனை சில மாதங்களில் கிடைக்கும்.அது எந்த வகை தண்டனை என்று அதுவரை உனக்கு தெரியாது.தெரியும் பொழுது அதற்காக நீ வருத்தப்படுவாய்.அப்படி வருத்தப்படும் போதும் உன்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது ...


அதுவரை நீ சந்தோஷமாக இரு... இப்பொழுது நாங்கள் எங்கே என்று நீ கேட்கலாம் எங்களுக்கு உங்களைப் போன்ற துரோகிகள் உடன் வாழ விருப்பமில்லை ...எனவே நாங்கள் எங்களுக்காக ஒரு பிள்ளையை தத்து எடுத்துக் கொண்டோம்... அது வேறு யாருமல்ல நீ வேண்டாம் என்று ஒதுக்கிய உத்தமன் ராஜாதான் ...நீ அவனை பிச்சைக்காரன் என்று நினைத்தாய் உண்மையிலேயே நீங்கள் இருவரும் தான் பிச்சைக்காரர்கள்...

அவன் தான் ராஜா குரூப் ஆப் கம்பெனிகளின் ஓனர்.கையில் கிடைத்த வைரத்தை கூலாங்கல் ஆக நினைத்த நீ கூழாங்கல்லை வைரமாக நினைத்துக் கொண்டாய்... மிஸ்டர் தர்சனுக்கு நீங்கள் தற்போது நிற்கும் வீடும் தற்போது வைத்திருக்கும் கம்பெனிதான் சொத்து ...

மீதமுள்ள அனைத்தும் என்னுடைய கணவரின் சுய சம்பாத்தியத்தில் வந்தது. அவையனைத்தும் எங்களுடைய மகன் ராஜாவுக்கு தான்.அதை நாங்கள் உயில் எழுதி வைத்து விட்டோம்...

நீங்கள் இருவரும் உழைத்தால் பிழைப்பீர்கள். இல்லை என்றால் மீதி வார்த்தையை நான் சொல்ல விரும்பவில்லை.... உன்னுடைய கணவன் மீது எப்பொழுதும் ஒரு கண்ணாயிரு ...இல்லை என்றால் அவன் தன்னுடைய சுய தேவைக்காக உன்னை விபச்சாரியாக விற்க கூட தயங்க மாட்டான்...


புரிந்து கொள்வாய் என்று நினைக்கிறேன்..

நன்றி ..


என்று முடிந்திருந்தது

காவியாவை ஆசிரமத்தில் கொண்டு விட்ட அன்று ராணி பெட்டியுடன் தயாராக காத்திருந்தாள் ..
ராணியை பார்த்ததும் காவியாவிற்கு அவளை எங்கோ பார்த்தது போல் இருந்தது
...நீங்கள் யார் என்று கேட்டாள்


ராணி தன்னை குறித்து அவளிடம் சொன்னாள் ....அவளுக்கு இப்பொழுது நன்றாக புரிந்தது.ராணி காவியாவை விட பேரழகி ...அந்த ராணுவ தங்குமிடத்தில் அவளுக்கென்று ஒரு ரசிகர் பட்டாளமே இருந்தது ...ஆனால் அவள் யாரையும் ஏறெடுத்து பார்க்க மாட்டாள்... தன்னுடைய புருஷன் தன் குழந்தை என்ற இருந்துவிட்டாள் .

அவள் இங்கு எப்படி வந்தால்... புருஷன் இறந்ததும் எங்கேயோ காணாமல் போய்விட்டாய் என்று நினைத்து அவளைப் பற்றி அவரிடமே கேட்டுக்கொண்டாள் ...

அவளும் நடந்ததையெல்லாம் சொன்னால் கடைசியாக காவியா ராணியிடம் இப்பொழுது எங்கு கிளம்பி செல்கிறீர்கள் என்று கேட்டாள் ...அதற்கு அவள் உங்களுடைய கணவன் என்னை தன்னுடைய வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்கிறேன் என்று சொல்லியிருக்கிறார் ...அதனால்தான் கிளம்புகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டாள்... அது காவியாவிற்கு உறுத்தலாக இருந்தது ...

இருந்தாலும் கணவன் மேல் நம்பிக்கை இருந்தது.... கிருஷ்ணனும் அப்படித்தான் சுய ஒழுக்கம் உள்ள மனிதராக இருந்தார் ...


பேரழகியே அவர் முன் அம்மணமாக நின்றாலும் அவர் அவளை ஏறெடுத்துப் கூட பார்க்க மாட்டார் என்று அவளுக்கு தெரியும்... அப்படி இருக்க ஏதாவது வீட்டில் வேலைக்கு அவளை அழைத்துச் செல்வார் என்று நினைத்துக்கொண்டாள்...


ராணி எப்படி பெட்டியுடன் தயாராக  காத்திருந்தால் என்று நீங்கள் நினைக்கலாம்... ஆம் காவியாவின் சகோதரர்கள் இருவர் தான் அதற்கு காரணம் ...சகோதரர்கள் இருவரும் ராணியிடம் தொடர்ந்து படையெடுத்தனர்

 கிருஷ்ணனைப் பற்றியும் அவருடைய மகள் பவித்ராவை பற்றியும், காவியாவும் திவ்யாவும் அவர்கள் இருவருக்கும் செய்த துரோகங்களை பற்றியும் ,தற்பொழுது கிருஷ்ணனும் பவித்ராவும் படும் வேதனையையும் எடுத்துக் கூறிக் கொண்டே இருந்தார்கள் ...


தினமும் அண்ணனும் தம்பியும் மாறி மாறி வந்து அவளை மனமார செய்தார்கள்... நீயும் எனக்கு ஒரு சகோதரி தான் இவ்வளவு நாளும் அனாதையாக இருந்து விட்டாய்... தற்போது அங்கு சென்றால் உனக்கு உறவாக ஒரு கணவனும் பெறாத மகளும் கிடைப்பார்கள் ...


அப்படி உனக்கு செல்ல விருப்பமில்லை என்றாலும் எங்களுடன் வந்துவிடு


ஒரு சகோதரியாக நாங்கள் பார்த்துக் கொள்கிறோம் என்று கூறினார்கள் ...ஒருவழியாக ராணி கிருஷ்ணனுடன் செல்ல ஒப்பு கொண்டாள்...சகோதரர்கள் இருவரும் ,பவித்ரா தற்போது கிருஷ்ணனுடன் இல்லை ...அவள் கிருஷ்ணன் மீது கோபமாக இருக்கிறாள் என்பதையும் எடுத்துக்கூறி தந்தை மகள் இருவரையும் நீ தான் சேர்த்து வைக்க வேண்டும் ...


ஒரு அம்மாவாக இருந்து பவித்ராவை நீதான் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டுமென்று கேட்டுக்கொண்டார்கள் ..
அவளும் என் மகளுக்காக நான் அங்கு செல்கிறேன் என்று அவர்களுடன் சொல்லிவிட்டாள் .

கிருஷ்ணன் ராணியை அழைத்துச் செல்லும் பொழுது சகோதரர்கள் இருவரும் சேர்ந்து அங்கேயே உள்ள ஒரு கோவிலில் கிருஷ்ணனுக்கும் ராணிக்கும் சிம்பிளான முறையில் திருமணம் முடித்து வைத்தனர்.

கிருஷ்ணன் ஏற்கனவே காவியாவிற்கு கட்டியிருந்த தாலியை அவள் கழற்றி பீரோவில் வைத்து இருந்தாள். கிருஷ்ணன் அதை எடுத்து கொண்டு வந்திருந்தார்.அதையே ராணிக்கு கட்டிவிட்டார்...


ராணி கிருஷ்ணனின் மனைவியாக அவருடைய வீட்டில் அடியெடுத்து வைத்து விட்டாள். இனி தந்தையையும் மகள் பவித்ராவை யும் சேர்த்து வைப்பது அவளுடைய பொறுப்பு.


காவியா ஆசிரமத்திற்கு போய் இன்றோடு மூன்று நாட்கள் முடிந்துவிட்டது.முதல் நாள் பகல் வேளையில் தன்னுடைய சின்ன புருஷனை நினைத்து ஏங்க ஆரம்பித்தாள். புண்டையின் அடியில் ஊர ஆரம்பித்தது.தனது அறைக்குள் சென்று விரல்போட்டு தாபத்தை தீர்த்துக் கொண்டாள்.இரவு நேரம் வந்த பொழுது அவனால் தனியாக தூங்க முடியவில்லை எப்படியும் கிருஷ்ணன் ஓக்காத நாளே கிடையாது ....


அவளை புண்டையினுள் ஓத்து முடித்ததும் தன் மேலேயே போட்டு தட்டிக் கொடுத்து தூங்க வைப்பார்.அவளும் தர்ஷன் உடன் எப்பொழுது தனது சீரிய தர்பூசணியை காட்டி குத்து வாங்கினாலும் இரவு நேரங்களில் வீட்டுக்கு வந்துவிடுவாள்.இரவில் அவளுக்கு கண்டிப்பாக கிருஷ்ணன் வேண்டும்...


இதுநாள் வரை அவரை விட்டு பிரிந்து இல்லை இருவரும் நிர்வாணமாக கட்டி பிடித்துக் கொண்டு தான் தூங்குவார்கள் ...


சிலவேளைகளில் கிருஷ்ணனின் மேல் அமர்ந்து தேங்காய் உரித்து கொண்டிருக்கும் பொழுது டயர்டாகி கிருஷ்ணனின் ரஸ்தாளி பழம் அவளுடைய பணியாரத்தில் இருக்கும்பொழுது அவர் மேல் படுத்து உறங்கி விடுவாள் .


அவள் விழித்து பார்க்கும் பொழுது இருவருடைய திரவமும் கிருஷ்ணனின் லிங்கத்தின் மேல் அபிஷேகம் ஆக வழிந்து கொண்டு இருக்கும் ...


திடீரென்று தூக்கத்தில் விழித்து பார்த்து அவளுக்கு வெட்கமாகி போய்விடும்.பிறகு தனது புண்டையினை அவருடைய சுன்னியிலிருந்து இருந்து உருவி அவரை அணைத்துக் கொண்டு படுப்பாள்...


தற்போது அந்த இரவில் அவள் கிருஷ்ணன் உடனான ஓலை நினைக்கா விட்டாலும் அவரை அணைத்து தூங்குவதை மிகவும் தவற விட்டதாக நினைத்து புலம்ப ஆரம்பித்தாள். 

இரவு முழுவதும் விழித்திருந்தாள். விடியற்காலையில் 4 மணியளவில் தான் தூங்க ஆரம்பித்தாள்... இந்த ஐந்து நாட்களில் முதல் நாள் தவிர மற்ற எந்த நாளும் அவள் தர்ஷன் என்ற ஒரு ஜீவன் இருப்பதை மனதில் வைக்கவே இல்லை.இத்தனைக்கும் அவனுடைய தாலிதான் அவள் கழுத்தில் இன்னும் கிடக்கின்றது...


ஐந்து நாட்கள் கழிந்த நிலையில் கிருஷ்ணனுக்கு போன் செய்து என்னங்க என்னால் முடியல ...எப்படியாவது நான் நம்முடைய வீட்டிற்கு வந்துவிடுகிறேன்.என்னால் இதற்கு மேல் நீங்கள் இல்லாமல் சமாளிக்க முடியவில்லை.

 ஒன்று நீங்கள் வந்து கூட்டிப் போங்கள் இல்லையென்றால் நானே வருகிறேன்... அதுவும் இல்லை என்றால் எங்கள் வீட்டிற்கு போன் செய்து அவர்களை வந்து கூட்டிக்கொண்டு வந்து விட சொல்கிறேன் என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தாள்...


அதற்கு கிருஷ்ணன் ஐந்து நாட்கள் முடிந்துவிட்டது.மீதமுள்ள ஐந்து நாட்களையும் அங்கு உள்ளவர்களுடன் செலவழித்து பார். உனக்கு ஓரளவிற்கு பிடித்துவிடும்.பின்பு பழகிவிடும் எப்படியாவது இருக்கப் பழகிக் கொள் என்று கூறிவிட்டார் .

அவளும் சலிப்பாக என் மேல் உங்களுக்கு காதல் எதுவும் இல்லை.அதனால் தான் என்னை விட்டு பிரிந்து துணிச்சலாக இருக்கிறீர்கள் என்று சொல்லி போனை வைத்து விட்டாள்...