திருப்பூர் நீக்ரோவால் பொண்டாட்டி ஆனாள் புள்ளத்தாச்சி - milk jonson சிறுகதைகள்

[Milk jonson]

அதை பார்க்க மனைவிக்கு பயமாக இருந்தது. போன் மூலமாக உருதி படுத்தி கொள்ள இருவரும் அதில் ஏறினோம். என் மனைவிக்கு அந்த வண்டியை பார்க்க பயமாக இருந்தது. வண்டியில் இருவர் இருந்தனர். அவர்கள் பார்ப்பதற்கு ரவுடிகள் போல இருந்தனர். சரியான தம்பதிகள் நாங்கள் தான் என்று உருதி படுத்தி கொண்டு வண்டியில் ஏற்றினர்.
வண்டிக்குள் ஒருவன் இருந்தான். அவன் தான் ப்ரோக்கர் என்று புரிந்து கொண்டேன். அவனிடம் எங்களை அறிமுகம் படுத்தி கொண்டோம்.
அவன்: நல்ல வேல சரியான நேரத்துக்கு புக் பண்ணிங்கோ! இல்லைன்னா பங்களா கிடைக்காம போய் இருக்கும்…
நான்: ஓ அப்படியா?
அவன்: இதுக்கு முன்னாடியே சொல்லி இருந்தா இதவிட நல்ல பங்களா மாட்டி இருக்கும்…
நான்: எங்க….! பொண்டாட்டிய சம்மதிக்க வைக்கிறதுக்குள்ள போதும் போதும்-னு ஆகிடிச்சு…
அவன்: அது அப்படி தான் முதல் தடவ வேண்டாம் வேண்டாம் நு சொல்லுவாங்க… முடியும் போது பாருங்க மேடம் அடுத்து வருஷமும் வரலாம்-னு சொல்லுவாங்க…
என்று என் பொண்டாட்டியை பார்த்தான். அவள் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் அமைதியாம தலை குனிந்து இருக்க…

அவனுக்கு கண் என் பொண்டாட்டி முலை மீதே இருக்க அவள் திடிரென தன் புடவை மாராப்பை மேலே தூக்கி விட்டு சரி செய்தாள்.

அவன்: உங்க ஃப்ரண்டு சம்சாரமும் அப்படி தான்ப்பு! முதல் தடவ வரும் போது மேடம் மாதிரி பவ்வியமா இருந்தாங்க… அப்பறம் வருசத்துக்கு  ஒருவாட்டி ஆறு மாசத்துக்கு ஒருவாட்டினு வர ஆரம்பிச்சிட்டாங்க..

என்று என் மனைவியை பார்க்க ஆரம்பித்தான். அப்போது தான் கவனித்தேன். டிரைவர் அடிக்கடி கண்ணாடி வழியாக என் பொண்டாட்டியை பார்ப்பது தெரிந்தது.

அவர்கள் இருவரும் என் மனைவியை கண்களாலே கர்ப்பழிப்பது போல பார்த்து கொண்டிருந்தனர். இப்படி ஒரு அழக்கான மனைவியை யாருக்கு தான் ரசிக்க தோனாது. அதில் இருந்தவர்களிடம் நான் பேச்சு கொடுக்க ஆரம்பித்தேன்.
இருந்தாலும் என் நண்பர் ஒரு முறை மட்டும் தான் இப்படி செய்தார் என்று நினைத்தேன். ஆனால், இப்படி அடிக்கடி செய்தது எனக்கு தெரியாது. அதன் பிறகு அவர்கள் நல்லபடி நட்பாக பேசி கொண்டிருந்தனர். வண்டியில் Fuel போட்டுகொண்டு நேராக திருப்பூர்க்கு புரப்பட்டோம்.
இந்த ஊருக்கு நான் நீண்ட நாட்களுக்கு முன் வந்து இருக்கிறேன். ஆனால் இப்போது பெரிய மாற்றம் இல்லை என்றாலும் ஏதோ பரவாயில்லை.. சின்ன முன்னேற்றம் இருந்தது.
நான் அவர்களுடன் பேச ஆரம்பிக்க சில விஷயங்களை தெரிந்து கொண்டேன். நைஜிரியர்கள் அங்கு இருந்து சிலர் பனியன் கம்பனி போன்ற கம்பனிகளில் வேலை செய்ய வந்தார்களாம். சிலர் அகதிகளும் கூட… அதில் ஆரோக்கியமான சிலரை மட்டும் தான் இவர்கள் பயன் படுத்துகிறார்கள். வண்டி நீண்ட நேரமாக பயனித்து கொண்டிருந்தது. அதன் பிறகு ஒரு பங்களாவை அடைந்தது. அங்கே ஒரு வாட்ச்மேன் மற்றும் ஏஜெண்ட்-ம் இருந்தார்கள். ஏஜேண்ட்கள் என்னிடம் தரவேண்டிய மீதி பணத்தில் கொஞ்சம் கேட்க அதை அந்த வாட்ச்மேனிடம் கொடுத்து அனுப்பினர். உண்மையில் இது இவர்களில் பங்கலா அல்ல, பெரும் பணக்காரர்கள் வெளிநாட்டில் இருப்பதால் இது போன்ற வாட்ச்மேன் களிடம் பார்த்து கொள்ள சொல்லி விட்டு விட்டு செல்வார்கள். ஆனால், ஏஜெண்ட்கள் இது போன்ற வாட்ச்மேன்களை கையில் போட்டுகொண்டு இது போன்ற இடத்தை வாடகைக்கு எடுத்து கொள்வார்கள். இதுவும் அப்படி தான். 



நாங்கள் இருவரும் வண்டியை விட்டு இறங்க வாட்ச் மான் என் பொண்டாட்டியை ஜொல்லு வடிய பார்த்து சைட் அடித்தான்.
வாட்ச்மேன்: ம்… இன்னைக்கு பார்ட்டி செம்ம கட்ட தான்…
என்று ஜொல்லுவடிய பார்த்து கொண்டிருக்க…
என் மனைவியை அவர்கள் ரசிப்பது எனக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தது.
அதன் பிறகு அவர்களிடம் கைகாட்டி விட்டு செல்ல இருவரும் பங்களாவிற்குள்ளே சென்றோம். இடம் நன்றாக இருந்தது. எந்த இடைஞ்சலும் வராது. எந்த தொல்லையும் வராது. ஏஜெண்டு எங்களுக்கு இடத்தை எல்லாம் சரியாக சுற்றி காண்பித்தான். கட்டில் அறைக்குள் வர என் பொண்டாட்டி கட்டிலில் அப்படியே படுத்து கொண்டாள்.
அவள்: ம்… நான் இவ்வளவு தூரம் வருவேனு நினைச்சி கூட பாக்கலைங்க…
நான்: இன்னும் நிரைய இருக்குடி… செல்லம்… இப்பவே இப்படி படுத்துட்ட…
அவள்: நான் கொஞ்ச ரெஷ்ட்  எடுத்துகிட்டா வண்டில வந்தது. ரொம்ப சோர்வா இருக்கு…
என் பொண்டாட்டிக்கு வண்டியில் வந்த கலைப்பு இருக்கந்ததால் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து கொண்டாள். எனக்கும் அதுதான் சரி என்று பட்டது. நானும் அப்படியே கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்து கொண்டோம். நான் கட்டிலில் அவளுடன் படுத்து கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்க அப்படியே தூங்கினேன். சரியாக மாலை கலந்த இரவு வர எழுந்து கொண்டேன். அப்போது மனைவி அருகில் இல்லை, அப்போது வெளியே ஹால்-க்கு வர அங்கே வாசலில் யாரோ இருப்பதை கவனித்தேன். அது அந்த ஏஜெண்டு அவன் எதையோ உண்ணிப்பாக பார்த்து கொண்டிருந்தான். எதை பார்க்கிறான். என்று பார்த்து கொண்டிருக்க அங்கே என் பொண்டாட்டி முலைபால் கரப்பதற்காக ஜாக்கெட்டை திறந்து மிஷின் மூலம் பாலை கரந்து கொண்டிருந்தாள். அதை அவன் ரசித்து பார்த்து கொண்டிருந்தான். 




என் பொண்டாட்டி முலைகளை அவன் பார்ப்பது எனக்கு கொஞ்சம் மூடாக இருந்தாலும் நான்…
நான்: வாங்க வாங்க ஏன் அங்கயே இருக்கீங்க…
நான் பேசியதும் அவள் தன் முலைகளை மூடி கொண்டாள். அவள் எழுந்து கட்டில் அறைக்கு செல்ல நான் ஏஜெண்ட் இடம் பேச ஆரம்பித்தேன். அவன் ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை கூறினான்.
ஏஜெண்ட்: உங்களுக்கு சாப்பாடு எப்படி 2 வாரத்துக்கு ஓட்டல் தானா இல்லைன்னா வாட்ச் மேன் -க்கு சமைச்சி போடுற ஒரு பாட்டி இருக்கு வர சொல்லவா?
நான்: ரெண்டு வாரமா? நான் ஒரு வாரம்-னு தானே சொன்னேன்!
ஏஜெண்ட்: ஒரு வாரமா? இரண்டு வாரத்துக்கு தானே நீங்க பணத்த கொடுத்தீங்க… இப்ப ஒருவாரம்-ன்னா பணத்தை திரும்ப தர முடியாது….

அந்த நேரத்தில் என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. பணம் திரும்ப வர போவது இல்லை வேறு வழி-யில்லை, அதனால் சரி 2 வாரங்கள் என்று ஒத்துகொண்டேன். கண்டிப்பாக மூன்று வேலையும் ஓட்டல் சாப்பாடு சாப்பிட முடியாது. அதனால் அந்த பாட்டியின் சமையலையே ஓக்கே சொல்லி விட்டேன். அதன் பிறகு தான் அவன் ஒரு முக்கியமான உண்மையையே சொன்னான்.
ஏஜெண்ட்: இன்னைக்கு நீக்ரோவ கூட்டிடு வரது கொஞ்சம் கஷ்டம்
நான்: என்ன சொல்லுறீங்க… அதுக்கு தான் இங்க வந்தது.
ஏஜெண்டு: இல்ல இல்ல… நாளைக்கு வர பொருத்துகோங்க…  நீங்க கேட்டாமாதிரி நல்ல இளவட்டமா இப்போதைக்கு ஆள் இல்ல ஆனா, ஒரு கிழட்டு நீக்ரோ பீஸு இருக்கு… மேடம்க்கு வேர பால் வருது கிழவன் நல்லா கசக்கி பால் குடிப்பான்….
எனக்கு அப்போது என் நண்பர் சொல்லது தான் ஞாபகம் வந்தது. அதனால், நாளை வரை காத்திருப்பதாக கூறிவிட்டேன்.