03-02-2022, 05:28 PM
அண்ணி பேசிக்கொண்டே போக, நான் திகைத்துப் போனேன். அவளுடைய நியாமான கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் திணறினேன். ஆனால் அண்ணியின் இந்த ஆசையை வளரவிடக்கூடாது என்று எண்ணினேன். ஆரம்பத்திலேயே கிள்ளி எறிய வேண்டும். எனக்கு பட்டென்று அந்த யோசனை வந்தது. நான் மிக நல்லவன் என்றுதானே அண்ணி எனக்காக இப்படி உருகுகிறாள். ? அண்ணியின் மனதில் இருக்கும் என்னைப் பற்றிய இமேஜை ஸ்பாயில் செய்தால். ? அவளுக்கு என் மீது ஒரு வெறுப்பு வந்தால். ? என்னை மறந்துவிடுவாள்தானே. ? நான் துணிந்து அந்த பொய்யை சொன்னேன்.
“புரியாம பேசாதீங்க அண்ணி. நான் எதுக்கு இதெல்லாம் கஷ்டப்பட்டு உங்களுக்கு கத்து தர்றேன். ? எதுக்கு உங்ககிட்ட பிரியமா நடந்துக்குறேன். ? எல்லாம் நீங்க என் அண்ணனோட வொய்ப்-ன்றதாலதான். நீங்க அவனோட சேர்ந்து வாழனும்னுதான். எப்போ நீங்க என் அண்ணனை புடிக்கலைன்னு சொன்னீங்களோ. அப்போவே அந்த பிரியமும் போயிடுச்சு. சும்மா இப்படி கஷ்டப்படுறதுக்கு. உங்க மேலே பிரியம் காட்டுறதுக்கு. எனக்கு என்ன தலையெழுத்தா. ? என் அண்ணனை உங்களுக்கு வேணாம்னா. என்னைப் பொறுத்தவரை நீங்க யாரோ. நான் யாரோ. ”
நான் அண்ணியை பார்த்து ஏளனமாக சொல்ல, அவள் முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லாமல் என்னையே பார்த்தாள். காயம்பட்டு தரையில் விழுந்த பறவை போல ஒரு பரிதாப பார்வை பார்த்தாள். என் கண்கள் வழியே பாய்ந்து, என் இதயத்தை என்னவோ செய்தது அந்த பார்வை. என்னுடைய சுடுசொற்கள், நான் நினைத்ததை விட அதிகமாகவே அண்ணியை காயப்படுத்தி விட்டன என்று எனக்கு உடனே புரிந்து போனது.
இப்போது அண்ணியின் கண்கள் லேசாக கலங்க ஆரம்பித்தன. முத்து மாதிரி ஒரு துளி அவள் கண்ணில் இருந்து கிளம்பி, கன்னத்தை நனைத்து ஓடியது. அண்ணியின் உதடுகள் லேசாக துடித்தன. அவள் அந்த உதடுகளை பற்களால் அழுத்தி கடித்துக் கொண்டாள். ஒரு ஐந்து வினாடிகள் அப்படியே என்னை பார்த்த அண்ணி, பின்பு பட்டென்று அவள் முகத்தை தன் கால்களுக்கு இடையில் புதைத்துக் கொண்டாள். குலுங்கி குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.
நான் பதறிப் போனேன். அவசரப்பட்டு அப்படி சொல்லிவிட்டேனோ. ? என்னைப் பற்றி தப்பாக நினைத்துக் கொள்ளட்டும் என்று பொய் சொன்ன எனக்கு, இப்போது அண்ணி அழுவதை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. என் இதயம் பதறியது. பாவம். அன்புக்காக ஏங்குகிறாள். அவளைப்போய் காயப்படுத்திவிட்டேனே. பட்டென்று அவளது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினேன்.
“ஐயோ. !! என்ன அண்ணி இது. ? எழுந்திருங்க. அழாதிங்க. ப்ளீஸ். ”
“போடா. ”
“ப்ளீஸ் அண்ணி. நான் சொல்றதை கொஞ்சம் கேளுங்க. ”
“நீ ஒன்னும் சொல்ல வேணாம். போ. என் மேல பிரியமா இருக்குறதுக்கு நீயாவது இருக்கேன்னு நெனச்சேன். நீயும் என்னை ஏமாத்திட்டில்ல. ? போ. ”
“சாரி. அண்ணி. தப்புதான். நான் அப்படி சொல்லிருக்க கூடாது. ”
“பேசாத. போயிடு. வேணாம். யாரும் என்மேல பிரியமா இருக்க வேணாம். எனக்கு யாரும் வேணாம். போ. ”
“அண்ணி. ப்ளீஸ். நான். நான். சும்மா பொய் சொன்னேன் அண்ணி. எனக்கு உங்களை ரொம்ப புடிக்கும். நீங்க என் அண்ணனோட வொய்ப்பா இல்லாட்டாலும். நான் உங்க மேல பிரியமா இருப்பேன் அண்ணி. உங்க மனசை மாத்துறதுக்காக அப்படி பொய் சொன்னேன். என்னை நம்புங்க அண்ணி. அழாதீங்க. ப்ளீஸ். ப்ளீஸ் அண்ணி. ”
நானும் லேசாக கண்கள் கலங்க அப்படி சொன்னதும், அண்ணி மெல்ல தன் தலையை தூக்கி பார்த்தாள். அவளுடைய முகம் அதற்குள்ளாகவே சிவந்து போயிருந்தது. அவளுடைய தடித்த உதடுகள் இன்னும் துடித்துக் கொண்டிருந்தன. என் கண்களை பார்த்து பாவமாக கேட்டாள்.
“நெஜமா. ?”
“சத்தியமா அண்ணி. எனக்கு உங்களை ரொம்ப புடிக்கும். நம்புங்க. ப்ளீஸ். கண்ணைத் தொடச். ”
நான் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே அண்ணி படக்கென்று என்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அண்ணியின் பட்டு மார்புகள் என் நெஞ்சில் மெத்தென்று அழுந்த, அவளிடம் இருந்து வந்த ஒரு இனிய நறுமணம் என் நாசியில் சர்ரென்று ஏற, நான் திணறிப் போனேன். அண்ணியின் கைகள் என் முதுகைப் பற்றி பிசைய, எனக்கு கை, காலெல்லாம் நடுங்க ஆரம்பித்தன.
“ஐயோ. என்ன அண்ணி. இது. ? விடுங்க. ” சொல்லிக்கொண்டே நான் அண்ணியிடம் இருந்து விடுபட முயன்றேன்.
“அதான் என்னை புடிச்சிருக்குல்ல. ? அப்புறம் என்ன. நீயும் ராமு இரட்டை பிறவிதானே. இருவரும் ஒரே கர்ப்பப்பையில் ஒன்றாக தான் இருந்திங்கள். உன்னை விருப்பறது என்ன தப்பு. ?”
“அ. அது. அது இரட்டை பிறவி என்றாலும் அவன் அண்ணன். நீங்க அண்ணி. ப்ளீஸ் அண்ணி. விடுங்க. யாராவது பாத்துடப் போறாங்க. ”
“பாக்கட்டும். எனக்கு கவலை இல்லை. ”
“அண்ணி. ப்ளீஸ். சொன்னா கேளுங்க. கையை எடுங்க அண்ணி. ”
“ம்ஹூம். எடுக்க மாட்டேன். ” அண்ணி பிடிவாதமாக என்னை மேலும் இறுக்கிக் கொண்டாள்.
நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு அண்ணியிடம் இருந்து என்னை மீட்டுக் கொண்டேன். அவளிடம் இருந்து கொஞ்சம் தள்ளி அமர்ந்தபடி சொன்னேன்.
“இங்க பாருங்க அண்ணி. எனக்கு உங்களைப் புடிச்சிருக்கு. ஆனா என் மனசுல வேற எந்த தப்பான எண்ணமும் கிடையாது. உங்க மேல எனக்கு பாசம் இருக்கு. ஆனா லவ்வுலாம் இல்லை. ”
நான் முகத்தை உர்ரென்று வைத்துக் கொண்டு சொல்ல, அண்ணி என் முகத்தையே கேலியாக பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்புப் புன்னகை. நான் புரியாமல் அவளை பார்க்க, அவளே பேசினாள்.
“புரியாம பேசாதீங்க அண்ணி. நான் எதுக்கு இதெல்லாம் கஷ்டப்பட்டு உங்களுக்கு கத்து தர்றேன். ? எதுக்கு உங்ககிட்ட பிரியமா நடந்துக்குறேன். ? எல்லாம் நீங்க என் அண்ணனோட வொய்ப்-ன்றதாலதான். நீங்க அவனோட சேர்ந்து வாழனும்னுதான். எப்போ நீங்க என் அண்ணனை புடிக்கலைன்னு சொன்னீங்களோ. அப்போவே அந்த பிரியமும் போயிடுச்சு. சும்மா இப்படி கஷ்டப்படுறதுக்கு. உங்க மேலே பிரியம் காட்டுறதுக்கு. எனக்கு என்ன தலையெழுத்தா. ? என் அண்ணனை உங்களுக்கு வேணாம்னா. என்னைப் பொறுத்தவரை நீங்க யாரோ. நான் யாரோ. ”
நான் அண்ணியை பார்த்து ஏளனமாக சொல்ல, அவள் முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லாமல் என்னையே பார்த்தாள். காயம்பட்டு தரையில் விழுந்த பறவை போல ஒரு பரிதாப பார்வை பார்த்தாள். என் கண்கள் வழியே பாய்ந்து, என் இதயத்தை என்னவோ செய்தது அந்த பார்வை. என்னுடைய சுடுசொற்கள், நான் நினைத்ததை விட அதிகமாகவே அண்ணியை காயப்படுத்தி விட்டன என்று எனக்கு உடனே புரிந்து போனது.
இப்போது அண்ணியின் கண்கள் லேசாக கலங்க ஆரம்பித்தன. முத்து மாதிரி ஒரு துளி அவள் கண்ணில் இருந்து கிளம்பி, கன்னத்தை நனைத்து ஓடியது. அண்ணியின் உதடுகள் லேசாக துடித்தன. அவள் அந்த உதடுகளை பற்களால் அழுத்தி கடித்துக் கொண்டாள். ஒரு ஐந்து வினாடிகள் அப்படியே என்னை பார்த்த அண்ணி, பின்பு பட்டென்று அவள் முகத்தை தன் கால்களுக்கு இடையில் புதைத்துக் கொண்டாள். குலுங்கி குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.
நான் பதறிப் போனேன். அவசரப்பட்டு அப்படி சொல்லிவிட்டேனோ. ? என்னைப் பற்றி தப்பாக நினைத்துக் கொள்ளட்டும் என்று பொய் சொன்ன எனக்கு, இப்போது அண்ணி அழுவதை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. என் இதயம் பதறியது. பாவம். அன்புக்காக ஏங்குகிறாள். அவளைப்போய் காயப்படுத்திவிட்டேனே. பட்டென்று அவளது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினேன்.
“ஐயோ. !! என்ன அண்ணி இது. ? எழுந்திருங்க. அழாதிங்க. ப்ளீஸ். ”
“போடா. ”
“ப்ளீஸ் அண்ணி. நான் சொல்றதை கொஞ்சம் கேளுங்க. ”
“நீ ஒன்னும் சொல்ல வேணாம். போ. என் மேல பிரியமா இருக்குறதுக்கு நீயாவது இருக்கேன்னு நெனச்சேன். நீயும் என்னை ஏமாத்திட்டில்ல. ? போ. ”
“சாரி. அண்ணி. தப்புதான். நான் அப்படி சொல்லிருக்க கூடாது. ”
“பேசாத. போயிடு. வேணாம். யாரும் என்மேல பிரியமா இருக்க வேணாம். எனக்கு யாரும் வேணாம். போ. ”
“அண்ணி. ப்ளீஸ். நான். நான். சும்மா பொய் சொன்னேன் அண்ணி. எனக்கு உங்களை ரொம்ப புடிக்கும். நீங்க என் அண்ணனோட வொய்ப்பா இல்லாட்டாலும். நான் உங்க மேல பிரியமா இருப்பேன் அண்ணி. உங்க மனசை மாத்துறதுக்காக அப்படி பொய் சொன்னேன். என்னை நம்புங்க அண்ணி. அழாதீங்க. ப்ளீஸ். ப்ளீஸ் அண்ணி. ”
நானும் லேசாக கண்கள் கலங்க அப்படி சொன்னதும், அண்ணி மெல்ல தன் தலையை தூக்கி பார்த்தாள். அவளுடைய முகம் அதற்குள்ளாகவே சிவந்து போயிருந்தது. அவளுடைய தடித்த உதடுகள் இன்னும் துடித்துக் கொண்டிருந்தன. என் கண்களை பார்த்து பாவமாக கேட்டாள்.
“நெஜமா. ?”
“சத்தியமா அண்ணி. எனக்கு உங்களை ரொம்ப புடிக்கும். நம்புங்க. ப்ளீஸ். கண்ணைத் தொடச். ”
நான் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே அண்ணி படக்கென்று என்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அண்ணியின் பட்டு மார்புகள் என் நெஞ்சில் மெத்தென்று அழுந்த, அவளிடம் இருந்து வந்த ஒரு இனிய நறுமணம் என் நாசியில் சர்ரென்று ஏற, நான் திணறிப் போனேன். அண்ணியின் கைகள் என் முதுகைப் பற்றி பிசைய, எனக்கு கை, காலெல்லாம் நடுங்க ஆரம்பித்தன.
“ஐயோ. என்ன அண்ணி. இது. ? விடுங்க. ” சொல்லிக்கொண்டே நான் அண்ணியிடம் இருந்து விடுபட முயன்றேன்.
“அதான் என்னை புடிச்சிருக்குல்ல. ? அப்புறம் என்ன. நீயும் ராமு இரட்டை பிறவிதானே. இருவரும் ஒரே கர்ப்பப்பையில் ஒன்றாக தான் இருந்திங்கள். உன்னை விருப்பறது என்ன தப்பு. ?”
“அ. அது. அது இரட்டை பிறவி என்றாலும் அவன் அண்ணன். நீங்க அண்ணி. ப்ளீஸ் அண்ணி. விடுங்க. யாராவது பாத்துடப் போறாங்க. ”
“பாக்கட்டும். எனக்கு கவலை இல்லை. ”
“அண்ணி. ப்ளீஸ். சொன்னா கேளுங்க. கையை எடுங்க அண்ணி. ”
“ம்ஹூம். எடுக்க மாட்டேன். ” அண்ணி பிடிவாதமாக என்னை மேலும் இறுக்கிக் கொண்டாள்.
நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு அண்ணியிடம் இருந்து என்னை மீட்டுக் கொண்டேன். அவளிடம் இருந்து கொஞ்சம் தள்ளி அமர்ந்தபடி சொன்னேன்.
“இங்க பாருங்க அண்ணி. எனக்கு உங்களைப் புடிச்சிருக்கு. ஆனா என் மனசுல வேற எந்த தப்பான எண்ணமும் கிடையாது. உங்க மேல எனக்கு பாசம் இருக்கு. ஆனா லவ்வுலாம் இல்லை. ”
நான் முகத்தை உர்ரென்று வைத்துக் கொண்டு சொல்ல, அண்ணி என் முகத்தையே கேலியாக பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் ஒரு குறும்புப் புன்னகை. நான் புரியாமல் அவளை பார்க்க, அவளே பேசினாள்.