30-01-2022, 06:53 PM
அவர்கள் அப்படி சொன்னதற்கு அத்தை சிரித்தார்கள் என்னப்பா இது என்ன ஹோட்டல்ல? அங்க போட்டுரெடியா வச்சிருப்பாங்க இவன் போய் எடுத்துட்டு வர போறான் எல்லாரும் சேர்ந்து என் தம்பியை சர்வர்ஆக்கிட்டீங்களே என்ற வார்த்தையை சொல்லி சிரிக்க எல்லோரும் சிரித்தார்கள் அப்பா உட்பட...
சிறிது நேரத்தில் அப்பா எல்லோருக்கும் டீ கொண்டு வந்து கொடுக்க எல்லாரும் வாங்கி கொண்டு அருந்தினர்,. அப்பாவும் அவர்களுடன் அமர அனைவரும் பேசி கொண்டு இருந்தனர், சொந்த காரர்கள் வந்தும் போகவும் இருக்க மண்டபம் கலை கட்டி இருந்தது..
நானும் பாப்பாவை அப்பாவிடம் கொடுத்து விட்டு என் வயது பையன்களும் விளையாடி கொண்டு இருந்தேன்..
அப்போ அங்கே அமர்ந்து இருந்த என் அத்தையிடம் யாரோ வந்து மனோகர் வந்து இருக்கிறார் என்று சொல்ல அத்தையும் அப்படியா என்று கேட்ட படி அங்க இருந்து எழுந்து ,"நீங்க பேசிக்கிட்டு இருங்க நான் பார்த்திட்டு வர்றேன்" என்று போனார்கள்.
மற்றவர்கள் அங்கேயே அமர்ந்து பேசி கொண்டு இருக்க நானும் விளையாட்டில் ஆர்வமாக இருந்தேன்...
மண்டபம் முழுவதும் எங்களின் விளையாட்டு திடல் ஆனது...
இவர்கள் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருக்க செந்தில் அங்கிள் அம்மாவை அவர் வீட்டுக்கு தென்காசிககு வந்து விட்டு போக சொன்னார்,
அப்பா இப்ப எதுக்கு ஊர்ல வேலை இருக்கு என்று மறுக்க செந்தில் அங்கிள் அம்மாவையும் அப்பாவையும் வற்புறுத்தினார்,
செந்தில் அங்கிள் அம்மாவின் கையைப் பிடித்து வந்துட்டு போலாம் இல்லையா என்று கேட்டு கண்களால் சைகை காட்டினார்,
அம்மாவும் அவரை பார்த்து கண்கள் வெறித்து உதடுகளை பிரித்து "எனக்கு என்ன வச்சு இருக்கீங்க" என்று சொல்லி நிறுத்தி "அண்ணா" என்று சொல்லி நாக்கை கடித்து சிரித்தார்கள்.
அம்மாவும் செந்தில் அங்கிளும் கண்களால் ஜாடை பேசிக் கொள்வதை பார்த்து சிரித்து விஜய் அங்கிள் சொன்னார், "இவன் தங்கச்சிய ரொம்ப நாள் கழிச்சு பாக்**, ஒரு நாள் பார்த்தது அவனுக்கு பத்தல போல, ஒரு வாரம் வச்சு நல்லா திருப்தியா அனுப்பலாம் என்று பிளான் பண்ணி இருக்கான் போல."
அவர் அப்படி சொன்னதும் செந்தில் அங்குளும் அம்மாவும் சிரித்துவிட்டனர்,
அப்பா பாப்பாவை மடியில் வைத்து இருந்தபடி நிமிர்ந்து அவர்களை பார்த்து என்னவென்று கேட்டார்,
யாரும் அப்பாவுக்கு பதில் சொல்லவில்லை சிரித்துக் கொண்டே இருந்தார்கள்,
கடைசியாக அம்மா செந்தில் அங்கிளிடம் "ஒரு வாரமா? போதுமா? என்று கேட்டு சிரித்தபடி, அவ்ளோ அன்பா என் மேல? என்று மறுபடியும் சிரித்து ,"எனக்கும் தான் உங்கள் மேல் பாசம், உங்க பாசம் எனக்கு தெரியாதா," மறுபடியும் சிரிப்பு "எனக்கு ஒகே தான், ஆன நீங்க உங்க மச்சான் கிட்ட கேளுங்க," "அண்ணா" என்று சொல்லி அப்பாவை காண்பித்தார்கள்..
செந்தில் அங்கிளும் அம்மாவை பார்த்து சிரித்து விட்டு அப்பாவிடம் கேட்டார், "என்ன மச்சான் உங்களுக்கும் ஓகே தானே ஒரு வாரம் வந்து தங்கி விட்டு போங்க"
அப்பா யோசிக்க, விஜய் ஆங்கிள் சொன்னார், டேய் போய்ட்டு வாங்கடா, ஊர்ல இருக்கற வேலைய நான் பார்த்துக்கிறேன், ஒரு வாரம் தானே இனி இதுக்கு என்று எப்போ கிளம்பி வர போறீங்க வந்தபோது போயிட்டு வந்துடுங்க, " என்றார்.
அப்பாவும் வேற வழியில்லாமல் ஒத்துக் கொண்டார் போல...
நான் அப்படியே விளையாடியபடி சாப்பாடு பந்தி நடந்து கொண்டிருந்த பக்கம் ஓடினேன் அங்கே அத்தை நின்று கொண்டிருந்தார்கள், அந்த மாணவர் என்பவர் பந்தியில் அமர்ந்து டிஃபன் சாப்பிட்டு கொண்டு இருக்க அத்தை அவருடன் பேசி கொண்டு இருந்தார்கள்... பந்தியில் பரிமாறுபவர் களுக்கு இடையூறாக நின்றபடி,
என்னை பார்த்ததும் அத்தை என்னை கையை காட்டி அழைத்தார்கள், நானும் அவர்களிடம் ஓடிச்சென்று மூச்சிரைக்க நின்றேன்,
அத்தை என்னிடம் "ஏண்டா இப்படி ஓடுற மூச்சு வாங்குற எங்காவது விழுந்து விடப் போறே , சரி நீ போய் உன் அம்மாவை கூட்டிட்டு வா" என்றார்கள்.
நானும் சரி அத்தை என்று சொல்லி அங்கிருந்து ஓடினேன் "டேய் ஓடாதடா"
என்று அத்தை கத்தினார்கள்.
நான் வேகமாக ஓடி அம்மா அமர்ந்திருந்த இடத்திற்கு சென்றேன் அங்கே செந்தில் அங்குளும் விஜயம் அங்கிளும் அப்பா அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு விடை பெற்றுக் கொண்டிருந்தனர்,
அம்மாவிடம் "அம்மா அத்தை கூப்பிடுறாங்க உங்களை" என்றேன்..
செந்தில் அங்கிள் எனக்கு டாட்டா காட்டினார் நானும் டாட்டா காட்டிவிட்டு அம்மாவிடம் கேட்டேன் அவங்க எங்கம்மா போறாங்க என்று,
அம்மா என்னிடம் அவங்க ஹோட்டல் ரூமுக்கு போறாங்க டா நம்மளும் அப்புறமா போலாம்னு நம்ம எல்லாம் குற்றாலம் போவோம் என்றார்கள்..
எனக்கு குற்றாலம் மா என்று குஷி தொற்றிக் கொண்டது..
அப்பா பாப்பாவை மடியில் வைத்தபடி அங்கு அமர்ந்திருக்க அம்மா அவரிடம் நீங்க இருங்க நான் பாத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பி என்னுடன் வந்தார்கள்.
நான் அம்மாவின் கையை பற்றியபடி அத்தை இருந்த இடத்திற்கு கூட்டிச் சென்றேன்,
அங்கே போனதும் அத்தை அம்மாவிடம் "வா சியாமளா, "என்று சொல்லி அவரை அம்மாவுக்கு அறிமுக படுத்தி வைத்தார்கள்...
"இது மனோகர் சார், என்க ஏரியா கவுன்சிலர், நல்ல பழக்கம் எங்களுக்கு, இது தான் சியாமளா, என் தம்பி பொண்டாட்டி , நான் சொன்னேன்ல " என்றார்கள்....
அம்மா புடவை முந்தானையை பவியமாக பிடித்தபடி "வாங்க" என்றார்கள் அவரை பார்த்து, அவரும் அம்மாவை ஏர இறங்க பார்த்தபடி "வாங்க வாங்க" என்றார்..
அத்தை என்னை காண்பித்து இது தான் என் தம்பி பையன் ,இன்னொரு குழந்தை இருக்கு" என்று சொல்ல,
அவர் இன்னும் அம்மாவை மேலும் கீழும் பார்த்தார், "அப்படியா இவ்வளவு பெரிய பையனா ? பார்த்தா அப்படி தெரியலையே? என்று சொல்ல... அம்மா தன் நெற்றியில் இருந்த முடியை கோதி காதில் விட்டு வெட்கபட்டார்கள்..
அத்தையும் சிரிக்க.. அங்கு அவர் அம்மாவுக்கு பரிச்சயம் ஆனார்...
"சரி சியாமளா நீ போய் அங்க உன் அண்ணன் கிட்ட பேசிக்கிட்டு இரு நான் , வர்றேன் " "இவன பாரு அங்க இங்க ஓடிகிட்டே இருக்கான், ஒரு இடத்தில உட்கார சொல்லு" என்று சொல்ல...
அம்மா சரி என்று சொல்லி என் கையை பிடித்து கூட்டி போனார்கள்...
நான் திரும்பி பார்க்க அததையும் மனோகர் சாரும் எங்களையே பார்த்து கொண்டு இருந்தனர்...
நானும் அம்மாவும் அப்பா அருகில் வர பாப்பா அப்பாவின் மடியில் தூங்கி போய் இருந்தாள், அம்மா அவர்டம் உள்ள கொண்டு போய் படுக்க வைக்க சொன்னார்கள் .
அம்மா மற்ற சொந்த காரர்களுடன் பேசி நலம் விசாரித்து கொண்டு இருக்கையில் மனோகர் சார் அங்கு வத்து அம்மாவிடம் பேச்சு கொடுத்தார், அம்மாவும் அவருடன் பேசினார்கள். ஆனால் நிறய சொந்த கராரர்கள் வந்து விட்டதால் அம்மா அங்கும் இங்கும் போக வேண்டி இருந்தது...அம்மா யாரோ ஒரு சொந்த கார பெண்ணிடம் பேசி கொண்டு இருந்த போது மனோகர் சாரும் அத்தையும் வந்தார்கள்.. அவர்கள் பேசி கொண்டு இருக்கையில் அவர் அம்மாவை கையை தெரியாமல் தொடுவது போல் தொட்டு தொட்டு பேசினார்...அது ஏதோ தெரியாமல் தொடுவது போல் தான் தெரிந்தது, ஆனால் அம்மாவுக்கு தெரியும் அவர் வேண்டும் என்றே டச் பண்ணுகிறார் என்று, அது அம்மாவுக்கும் பிடித்து இருந்தது...
அடுத்து அம்மா வேறு ஒரு இடத்தில் நின்று இருந்த போது அவர் அங்கே யாரையோ பார்த்தது போல் கூட்டத்தில் இடித்தது அம்மாவின் புட்டத்தில் இடித்தார், அவரின் வேட்டி புடைப்பு அம்மாவின் பின் பக்கமாக தூக்கி கொண்டு இருந்த புட்டத்தில் உரசியது அம்மாவுக்கு என்னமோ போல் இருந்தது...அவரின் புடைப்பை அம்மாவும் உணர்ந்தார்கள்....
"Ohh sorry" என்று சொல்லி திரும்பியவர் அம்மாவை பார்த்து கண் அடித்தார்.. அதிலேயே அம்மாவுக்கு புரிந்தது அவர் வேண்டும் என்றே இடிக்கவில்லை என்று...
"Oh பரவா இல்லை," என்று சொல்லி அம்மாவும் சிரித்தார்கள்...
அவர் அம்மாவை பார்த்து சிரித்துவிட்டு அங்கே இருந்து நகன்றார்..
நான் அந்த நேரம் அங்கே இருந்த பையன்களும் சேர்ந்து கண்ணாமூச்சி விளையாடி கொண்டு இருந்தோம்...
அப்போ நான் அங்கே இருந்த ஒரு பெரிய பாத் ரூமில் சென்று ஒளிந்து கொண்டேன், அங்கே ஒரு மர செல்ஃப் இருக்க அதற்கு உள்ளே போய் உட்காந்து கொண்டேன்... அது ஒரு வெஸ்டர்ன் டைப் டாய்லெட் மற்றும் குளியலறை, அதில் ஒரு சிங்க் கூட இருந்தது...
நான் அந்த மர அலமாரியில் ஒளிந்து கொண்ட கொஞ்ச நேரத்தில் யாரோ வரும் அரவம் கேட்க நான் அந்த செல்ப் கதவை சாத்திக்கொண்டு சத்தமில்லாமல் உட்கார்ந்து இருந்தேன். வேறு யாரும் அல்ல அம்மா தான் உள்ளே வந்தார்கள், அந்த டாய்லெட் சுத்தமாக இருக்கிறதா என்று பார்த்துவிட்டு அம்மா புடவை மற்றும் பாவாடையை காலிலிருந்து இடுப்பு வரை தூக்கி சுருட்டியபடி பேன்டியை அவிழ்த்து அதில் அமர்ந்து மூத்திரம் போனார்கள், அம்மா என்னை பார்த்தால் திட்டுவார்கள் என்ற பயத்தில் நான் அப்படியே சத்தமில்லாமல் அமர்ந்து இருந்தேன், அப்பொழுது வெளியே மற்றும் ஒரு காலடி சத்தம் கேட்டது,
நானும் அம்மாவும் இருந்த குளியலறையை யாரோ தட்டினார்கள்,
அம்மா உள்ளிருந்து குரல் கொடுத்தார்கள் "ஆள் இருக்கு" என்று..
"சியாமளா, நான்தான் மனோகர்"
அம்மா ஒரு கணம் ஷாக் ஆனார்கள் அவர்களுக்கும் தெரியாது போல இவர் அம்மா பின்னாடியே வருவார் என்று,
அம்மாவுக்கு என்ன பண்ணுவது என்று தெரியவில்லை ஏதோ சிந்தனையில் இருந்தார்கள். அம்மா யோசிப்பதற்குள் மனோகர சாரின் குரல் மறுபடியும் கேட்டது,
"சியாமளா, கதவத்தொற உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும், சீக்கிரம் கதவ தொற நான் இங்க இருந்து உன்கிட்ட பேசிகிட்டு இருக்குரத யாராவது பார்த்தா எதாவது நினைப்பாங்க,"
அம்மா என்ன யோசித்தார்கள் என்று தெரியவில்லை கொஞ்சம் தயங்கிய படி எழுந்து கதவருகில் சென்று தாழ்ப்பாளை திறந்தார்கள்,
அம்மா தாழ்ப்பாளை திறந்ததும் அவர் கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே வந்து அவர் தாழ்ப்பாளை போட்டார்,
உள்ளே அம்மா அந்த வெஸ்டன் டாய்லெட் மேல் அமர்ந்து இருக்க அவர்களுடைய பேண்டி அவிழ்ந்த நிலையில் சுருண்ட படி அவர்களின் கணுக்காலில் இருந்தது, கரு கருவென ஆஜான பாகுவாக இருந்த அந்த மனோகர் என் அம்மாவின் முன் நின்று இருந்தார்... அம்மா ஏதோ மறுப்பு சொல்வதுபோல் ஆரம்பித்தார்கள், எதுக்கு இங்கே எப்போ வந்தீங்க யாராவது பாத்துரப் போறாங்க பிரச்சனை, என்று... அந்த நேரத்தில் வெளியே யாரோ வரும் சத்தம் கேட்க அம்மா அவருடைய விரலை ஆள்காட்டி விரலை மனோகர் சாரின் உதட்டில் வைத்து shahahah என்றார்கள்...
சிறிது நேரத்தில் அப்பா எல்லோருக்கும் டீ கொண்டு வந்து கொடுக்க எல்லாரும் வாங்கி கொண்டு அருந்தினர்,. அப்பாவும் அவர்களுடன் அமர அனைவரும் பேசி கொண்டு இருந்தனர், சொந்த காரர்கள் வந்தும் போகவும் இருக்க மண்டபம் கலை கட்டி இருந்தது..
நானும் பாப்பாவை அப்பாவிடம் கொடுத்து விட்டு என் வயது பையன்களும் விளையாடி கொண்டு இருந்தேன்..
அப்போ அங்கே அமர்ந்து இருந்த என் அத்தையிடம் யாரோ வந்து மனோகர் வந்து இருக்கிறார் என்று சொல்ல அத்தையும் அப்படியா என்று கேட்ட படி அங்க இருந்து எழுந்து ,"நீங்க பேசிக்கிட்டு இருங்க நான் பார்த்திட்டு வர்றேன்" என்று போனார்கள்.
மற்றவர்கள் அங்கேயே அமர்ந்து பேசி கொண்டு இருக்க நானும் விளையாட்டில் ஆர்வமாக இருந்தேன்...
மண்டபம் முழுவதும் எங்களின் விளையாட்டு திடல் ஆனது...
இவர்கள் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருக்க செந்தில் அங்கிள் அம்மாவை அவர் வீட்டுக்கு தென்காசிககு வந்து விட்டு போக சொன்னார்,
அப்பா இப்ப எதுக்கு ஊர்ல வேலை இருக்கு என்று மறுக்க செந்தில் அங்கிள் அம்மாவையும் அப்பாவையும் வற்புறுத்தினார்,
செந்தில் அங்கிள் அம்மாவின் கையைப் பிடித்து வந்துட்டு போலாம் இல்லையா என்று கேட்டு கண்களால் சைகை காட்டினார்,
அம்மாவும் அவரை பார்த்து கண்கள் வெறித்து உதடுகளை பிரித்து "எனக்கு என்ன வச்சு இருக்கீங்க" என்று சொல்லி நிறுத்தி "அண்ணா" என்று சொல்லி நாக்கை கடித்து சிரித்தார்கள்.
அம்மாவும் செந்தில் அங்கிளும் கண்களால் ஜாடை பேசிக் கொள்வதை பார்த்து சிரித்து விஜய் அங்கிள் சொன்னார், "இவன் தங்கச்சிய ரொம்ப நாள் கழிச்சு பாக்**, ஒரு நாள் பார்த்தது அவனுக்கு பத்தல போல, ஒரு வாரம் வச்சு நல்லா திருப்தியா அனுப்பலாம் என்று பிளான் பண்ணி இருக்கான் போல."
அவர் அப்படி சொன்னதும் செந்தில் அங்குளும் அம்மாவும் சிரித்துவிட்டனர்,
அப்பா பாப்பாவை மடியில் வைத்து இருந்தபடி நிமிர்ந்து அவர்களை பார்த்து என்னவென்று கேட்டார்,
யாரும் அப்பாவுக்கு பதில் சொல்லவில்லை சிரித்துக் கொண்டே இருந்தார்கள்,
கடைசியாக அம்மா செந்தில் அங்கிளிடம் "ஒரு வாரமா? போதுமா? என்று கேட்டு சிரித்தபடி, அவ்ளோ அன்பா என் மேல? என்று மறுபடியும் சிரித்து ,"எனக்கும் தான் உங்கள் மேல் பாசம், உங்க பாசம் எனக்கு தெரியாதா," மறுபடியும் சிரிப்பு "எனக்கு ஒகே தான், ஆன நீங்க உங்க மச்சான் கிட்ட கேளுங்க," "அண்ணா" என்று சொல்லி அப்பாவை காண்பித்தார்கள்..
செந்தில் அங்கிளும் அம்மாவை பார்த்து சிரித்து விட்டு அப்பாவிடம் கேட்டார், "என்ன மச்சான் உங்களுக்கும் ஓகே தானே ஒரு வாரம் வந்து தங்கி விட்டு போங்க"
அப்பா யோசிக்க, விஜய் ஆங்கிள் சொன்னார், டேய் போய்ட்டு வாங்கடா, ஊர்ல இருக்கற வேலைய நான் பார்த்துக்கிறேன், ஒரு வாரம் தானே இனி இதுக்கு என்று எப்போ கிளம்பி வர போறீங்க வந்தபோது போயிட்டு வந்துடுங்க, " என்றார்.
அப்பாவும் வேற வழியில்லாமல் ஒத்துக் கொண்டார் போல...
நான் அப்படியே விளையாடியபடி சாப்பாடு பந்தி நடந்து கொண்டிருந்த பக்கம் ஓடினேன் அங்கே அத்தை நின்று கொண்டிருந்தார்கள், அந்த மாணவர் என்பவர் பந்தியில் அமர்ந்து டிஃபன் சாப்பிட்டு கொண்டு இருக்க அத்தை அவருடன் பேசி கொண்டு இருந்தார்கள்... பந்தியில் பரிமாறுபவர் களுக்கு இடையூறாக நின்றபடி,
என்னை பார்த்ததும் அத்தை என்னை கையை காட்டி அழைத்தார்கள், நானும் அவர்களிடம் ஓடிச்சென்று மூச்சிரைக்க நின்றேன்,
அத்தை என்னிடம் "ஏண்டா இப்படி ஓடுற மூச்சு வாங்குற எங்காவது விழுந்து விடப் போறே , சரி நீ போய் உன் அம்மாவை கூட்டிட்டு வா" என்றார்கள்.
நானும் சரி அத்தை என்று சொல்லி அங்கிருந்து ஓடினேன் "டேய் ஓடாதடா"
என்று அத்தை கத்தினார்கள்.
நான் வேகமாக ஓடி அம்மா அமர்ந்திருந்த இடத்திற்கு சென்றேன் அங்கே செந்தில் அங்குளும் விஜயம் அங்கிளும் அப்பா அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டு விடை பெற்றுக் கொண்டிருந்தனர்,
அம்மாவிடம் "அம்மா அத்தை கூப்பிடுறாங்க உங்களை" என்றேன்..
செந்தில் அங்கிள் எனக்கு டாட்டா காட்டினார் நானும் டாட்டா காட்டிவிட்டு அம்மாவிடம் கேட்டேன் அவங்க எங்கம்மா போறாங்க என்று,
அம்மா என்னிடம் அவங்க ஹோட்டல் ரூமுக்கு போறாங்க டா நம்மளும் அப்புறமா போலாம்னு நம்ம எல்லாம் குற்றாலம் போவோம் என்றார்கள்..
எனக்கு குற்றாலம் மா என்று குஷி தொற்றிக் கொண்டது..
அப்பா பாப்பாவை மடியில் வைத்தபடி அங்கு அமர்ந்திருக்க அம்மா அவரிடம் நீங்க இருங்க நான் பாத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பி என்னுடன் வந்தார்கள்.
நான் அம்மாவின் கையை பற்றியபடி அத்தை இருந்த இடத்திற்கு கூட்டிச் சென்றேன்,
அங்கே போனதும் அத்தை அம்மாவிடம் "வா சியாமளா, "என்று சொல்லி அவரை அம்மாவுக்கு அறிமுக படுத்தி வைத்தார்கள்...
"இது மனோகர் சார், என்க ஏரியா கவுன்சிலர், நல்ல பழக்கம் எங்களுக்கு, இது தான் சியாமளா, என் தம்பி பொண்டாட்டி , நான் சொன்னேன்ல " என்றார்கள்....
அம்மா புடவை முந்தானையை பவியமாக பிடித்தபடி "வாங்க" என்றார்கள் அவரை பார்த்து, அவரும் அம்மாவை ஏர இறங்க பார்த்தபடி "வாங்க வாங்க" என்றார்..
அத்தை என்னை காண்பித்து இது தான் என் தம்பி பையன் ,இன்னொரு குழந்தை இருக்கு" என்று சொல்ல,
அவர் இன்னும் அம்மாவை மேலும் கீழும் பார்த்தார், "அப்படியா இவ்வளவு பெரிய பையனா ? பார்த்தா அப்படி தெரியலையே? என்று சொல்ல... அம்மா தன் நெற்றியில் இருந்த முடியை கோதி காதில் விட்டு வெட்கபட்டார்கள்..
அத்தையும் சிரிக்க.. அங்கு அவர் அம்மாவுக்கு பரிச்சயம் ஆனார்...
"சரி சியாமளா நீ போய் அங்க உன் அண்ணன் கிட்ட பேசிக்கிட்டு இரு நான் , வர்றேன் " "இவன பாரு அங்க இங்க ஓடிகிட்டே இருக்கான், ஒரு இடத்தில உட்கார சொல்லு" என்று சொல்ல...
அம்மா சரி என்று சொல்லி என் கையை பிடித்து கூட்டி போனார்கள்...
நான் திரும்பி பார்க்க அததையும் மனோகர் சாரும் எங்களையே பார்த்து கொண்டு இருந்தனர்...
நானும் அம்மாவும் அப்பா அருகில் வர பாப்பா அப்பாவின் மடியில் தூங்கி போய் இருந்தாள், அம்மா அவர்டம் உள்ள கொண்டு போய் படுக்க வைக்க சொன்னார்கள் .
அம்மா மற்ற சொந்த காரர்களுடன் பேசி நலம் விசாரித்து கொண்டு இருக்கையில் மனோகர் சார் அங்கு வத்து அம்மாவிடம் பேச்சு கொடுத்தார், அம்மாவும் அவருடன் பேசினார்கள். ஆனால் நிறய சொந்த கராரர்கள் வந்து விட்டதால் அம்மா அங்கும் இங்கும் போக வேண்டி இருந்தது...அம்மா யாரோ ஒரு சொந்த கார பெண்ணிடம் பேசி கொண்டு இருந்த போது மனோகர் சாரும் அத்தையும் வந்தார்கள்.. அவர்கள் பேசி கொண்டு இருக்கையில் அவர் அம்மாவை கையை தெரியாமல் தொடுவது போல் தொட்டு தொட்டு பேசினார்...அது ஏதோ தெரியாமல் தொடுவது போல் தான் தெரிந்தது, ஆனால் அம்மாவுக்கு தெரியும் அவர் வேண்டும் என்றே டச் பண்ணுகிறார் என்று, அது அம்மாவுக்கும் பிடித்து இருந்தது...
அடுத்து அம்மா வேறு ஒரு இடத்தில் நின்று இருந்த போது அவர் அங்கே யாரையோ பார்த்தது போல் கூட்டத்தில் இடித்தது அம்மாவின் புட்டத்தில் இடித்தார், அவரின் வேட்டி புடைப்பு அம்மாவின் பின் பக்கமாக தூக்கி கொண்டு இருந்த புட்டத்தில் உரசியது அம்மாவுக்கு என்னமோ போல் இருந்தது...அவரின் புடைப்பை அம்மாவும் உணர்ந்தார்கள்....
"Ohh sorry" என்று சொல்லி திரும்பியவர் அம்மாவை பார்த்து கண் அடித்தார்.. அதிலேயே அம்மாவுக்கு புரிந்தது அவர் வேண்டும் என்றே இடிக்கவில்லை என்று...
"Oh பரவா இல்லை," என்று சொல்லி அம்மாவும் சிரித்தார்கள்...
அவர் அம்மாவை பார்த்து சிரித்துவிட்டு அங்கே இருந்து நகன்றார்..
நான் அந்த நேரம் அங்கே இருந்த பையன்களும் சேர்ந்து கண்ணாமூச்சி விளையாடி கொண்டு இருந்தோம்...
அப்போ நான் அங்கே இருந்த ஒரு பெரிய பாத் ரூமில் சென்று ஒளிந்து கொண்டேன், அங்கே ஒரு மர செல்ஃப் இருக்க அதற்கு உள்ளே போய் உட்காந்து கொண்டேன்... அது ஒரு வெஸ்டர்ன் டைப் டாய்லெட் மற்றும் குளியலறை, அதில் ஒரு சிங்க் கூட இருந்தது...
நான் அந்த மர அலமாரியில் ஒளிந்து கொண்ட கொஞ்ச நேரத்தில் யாரோ வரும் அரவம் கேட்க நான் அந்த செல்ப் கதவை சாத்திக்கொண்டு சத்தமில்லாமல் உட்கார்ந்து இருந்தேன். வேறு யாரும் அல்ல அம்மா தான் உள்ளே வந்தார்கள், அந்த டாய்லெட் சுத்தமாக இருக்கிறதா என்று பார்த்துவிட்டு அம்மா புடவை மற்றும் பாவாடையை காலிலிருந்து இடுப்பு வரை தூக்கி சுருட்டியபடி பேன்டியை அவிழ்த்து அதில் அமர்ந்து மூத்திரம் போனார்கள், அம்மா என்னை பார்த்தால் திட்டுவார்கள் என்ற பயத்தில் நான் அப்படியே சத்தமில்லாமல் அமர்ந்து இருந்தேன், அப்பொழுது வெளியே மற்றும் ஒரு காலடி சத்தம் கேட்டது,
நானும் அம்மாவும் இருந்த குளியலறையை யாரோ தட்டினார்கள்,
அம்மா உள்ளிருந்து குரல் கொடுத்தார்கள் "ஆள் இருக்கு" என்று..
"சியாமளா, நான்தான் மனோகர்"
அம்மா ஒரு கணம் ஷாக் ஆனார்கள் அவர்களுக்கும் தெரியாது போல இவர் அம்மா பின்னாடியே வருவார் என்று,
அம்மாவுக்கு என்ன பண்ணுவது என்று தெரியவில்லை ஏதோ சிந்தனையில் இருந்தார்கள். அம்மா யோசிப்பதற்குள் மனோகர சாரின் குரல் மறுபடியும் கேட்டது,
"சியாமளா, கதவத்தொற உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும், சீக்கிரம் கதவ தொற நான் இங்க இருந்து உன்கிட்ட பேசிகிட்டு இருக்குரத யாராவது பார்த்தா எதாவது நினைப்பாங்க,"
அம்மா என்ன யோசித்தார்கள் என்று தெரியவில்லை கொஞ்சம் தயங்கிய படி எழுந்து கதவருகில் சென்று தாழ்ப்பாளை திறந்தார்கள்,
அம்மா தாழ்ப்பாளை திறந்ததும் அவர் கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே வந்து அவர் தாழ்ப்பாளை போட்டார்,
உள்ளே அம்மா அந்த வெஸ்டன் டாய்லெட் மேல் அமர்ந்து இருக்க அவர்களுடைய பேண்டி அவிழ்ந்த நிலையில் சுருண்ட படி அவர்களின் கணுக்காலில் இருந்தது, கரு கருவென ஆஜான பாகுவாக இருந்த அந்த மனோகர் என் அம்மாவின் முன் நின்று இருந்தார்... அம்மா ஏதோ மறுப்பு சொல்வதுபோல் ஆரம்பித்தார்கள், எதுக்கு இங்கே எப்போ வந்தீங்க யாராவது பாத்துரப் போறாங்க பிரச்சனை, என்று... அந்த நேரத்தில் வெளியே யாரோ வரும் சத்தம் கேட்க அம்மா அவருடைய விரலை ஆள்காட்டி விரலை மனோகர் சாரின் உதட்டில் வைத்து shahahah என்றார்கள்...