14-01-2022, 02:57 PM
आमालाई रोसनीको जिस्काई:
आमाले कचौरामा भुटेको मकै र चिया ल्याएर टेबुलमा राखिदिनुभयो अनि रोसनीलाई हेर्दै भन्नुभयो “कमसेकम कपडा त लगाएर आएकी भए हुन्थ्यो नि ?” रोसनीले मतिर फर्केर आँखा झिम्क्याई अनि भनी “बुढिमाऊ ! म त भर्खर नुहाएर बाथरुमबाट निस्की छुनि लगाईहाल्छु नि बरु हजुरको छातीमा टाटैटाटा देखिया’छ... नुहाउने फुर्सदनि पाउनुभन है ?” आमाले हत्तपत्त टाउको झुकाएर हेर्नुभयो अनि फाँचामा भएको फुशीको टाटो देखेपछी उहाँको अनुहार रातो भएर आयो, त्यसपछी केहि नबोली आमा छिटोछिटो आफ्नो कोठातिर जानुभयो । रोसनीले टावलको गाँठो हल्का तल सारेर निपलभन्दा मुनि पुर्याउँदै भनी “काठा’ण्डु जानुभन्दा अगाडी बाले आमालाई दह्रो दिनुभए जस्तो छ है दाई !” म रोसनीको छेउमा पुगेर टावललाई फेरी माथी सारिदिएर बुब्स छोपिदिदैं भनें “बाले हो की अरु कसैले ?” “म पत्ता लगाउँ त?” ”कसरी?” रोसनीले तुरुन्तै बालाई फोन गरि र सोधी “बाबा ! हजुर कहाँ पुग्नुभयो ?” .......... रोसनीको अनुहारमा शैतानी मुस्कान फैलियो र उत्तर दिई “हजुरसँग चाबी त छ नि काठा’ण्डु घरको ?” .......... “हस् ! हामी पनि दुई-तिनमा आउँला तेतातिर हजुर पुगेपछी फोन गर्नुस् न ?” .......... रोसनीले हल्का आवाजमा हाँस्दै भनी “अब हेर्नुस् मेरो कमाल !” मैले पनि हल्का अनुमान लगाएँ, “आमाले बा अघि भर्खरै काठमाण्डु जानुभएको भन्नुभा’थ्यो, त्यही टाईमिङ्ग मेल खाएन की ?” केहिबेरमै आमाले अघि लगाएको कपडा चेञ्ज गरेर कुर्था सुरुवाल लगाएर आउनुभयो, सरासर चुल्हो भएतिर जानुभयो, रोसनी मुस्काउँदै आँखा झिम्क्याएर आमा भएतिर लागी अनि आमा नजिकै पुग्नासाथ भनी “अनि आमा बा’त खैरेनीटार काटीसक्नुभएछ त ?” आमाले अकमकाउँदै भन्नभयो “हँ... य..ति... छिटै !” रोसनीले भनी “अब मलाई नढाँटी भन्नुस् त ? हजुर कोसित रमाईलो गर्दै हुनुहुन्थ्यो ?” “के भन्छे यो केटी ?” “भन्नु न को आ’थ्यो घरमा ?” “के नचाहिने कुरो गर्छे यो केटी ?” रोसनीले मुखै फोरेर भनी “बुढीमाउ ! धेरै नखरा नपार्नु त ? कोसँग चिकाउँदै हुनुहुन्थ्यो भनेको के ?” “छ्या ! हेर् त यो केटी बोलेकी ? तेरो दाई यहीँ बाहिर छ सुन्यो भने के भन्ला ? जे पायो त्यही नबोल त ?” “के को जे पायो तेही हुनु नि बुढीमाउ... पुतीमा एकपटक लाँडो छिरिसकेपछी बारम्बार चिकाउन मन लागिरहँदो र’छ नि आमा... हजुरको छातीमा ताजा ताजा फुसीको छिटा देखेर मेरै त पुती चिलाको छ... भन्नु न को’सित हो म कसैलाई भन्दिन के ?” “यो केटीलाई के भा’को अर्काको निजी जिवनमा के को चासो भा’को हो ?” “कहिले काँही बिहानै दाईको कोठामा छिर्दा दाईको घोडाको जस्तो लामो ठन्केको लाँडो देखेर मलाई त्यहीँ चिकाउँ चिकाउँ हुन्छ भने हजुर त बिसौं वर्षदेखि चिकाउन खप्पीस भा’को आईमाई... हजुरको आवश्यकता म बुझ्छु आमा ! भन्नु न मलाई को हो नभए म बालाई फोन गरेर भन्दिउँ ?” “चुप... चुप... चुप... कसैलाई पनि नभनेस् है त ?” “भन्दिन के बुढीमाउ भन्दिन ! यस्तो कुरा पनि कसैलाई भन्छन् त ?” “तेरो मामा....” “वाउ... आमा ! मामासित पो ! कसैले शंका पनि नगर्ने क्या मज्जा है ?” “अब भयो ! चुप लागेर जा अनि कपडा फेरेर आईज !” “ह्या... बुढीमाउ पनि ! कति कपडाको पछाडी लागिपर्नुभा’को ! लौ गएँ म कपडा चेञ्ज गर्न !”