31-12-2021, 04:52 PM
"అమ్మో చాలా లేట్ అవుతుంది" అనుకుంటూ నా కార్ ని ముందుకి పోనిచ్చాను.
ఇంట్లో పనులు అన్నీ కంప్లీట్ చేసేసరికి చాలా లేట్ అయింది. నేను ఇప్పుడు వెళ్లాల్సిన ప్లేస్ మా ఇంటి దగ్గర నుండి 50 కిలోమీటర్ల దూరం.
నేను బిజినెస్ స్టార్ట్ చేసిన దగ్గర నుండి నాకు వచ్చిన పెద్ద కాంట్రాక్టు ఇదే. ఇలాంటి కాంట్రాక్టు ని అంత ఈజీ గా వదులుకోకూడదు. దీనిని సక్సెస్ చేస్తేనే దీని నుండి మరికొన్ని పెద్ద కాంట్రాక్ట్స్ వస్తాయి.
ఎలాగైనా నా ఐడియా వాళ్ళకి నచ్చేలా చాలా హార్డ్ వర్క్ చేసాను. అదే కాంఫిడెన్స్ తో కార్ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ ముందుకి వెళ్ళాను. నేను అక్కడికి చేరుకునేసరికి 3 అయింది. వాళ్ళని కలవటానికి వెంటనే కుదరలేదు. అక్కడే వెయిట్ చేస్తూ కూర్చుంటే 5 కి లోపలికి రమ్మన్నారు.
నేను ఎదురు చూసిన దానికి మంచి ప్రతిఫలమే దక్కింది. నా ఐడియా వాళ్ళకి బాగా నచ్చింది. నన్నే వర్క్ కంప్లీట్ చేయమని కాంట్రాక్టు మీద సంతకం పెట్టేసారు. అప్పటికే టైం సాయంత్రం 7 అయింది.
త్వరగా ఇంటికి చేరుకోవాలి అని బయటకు వచ్చి కార్ స్టార్ట్ చేసాను. రీసెంట్ గా ఒక న్యూస్ పేపర్ లో చూసాను ఈ రోడ్ నైట్ టైం చాలా డేంజర్ అని, దారిలో దొంగలు వస్తున్న కార్లను, బైక్ లను ఆపి బెదిరించి దొంగతనం చేస్తున్నారు అని, డబ్బు ఇవ్వకపోతే చంపేస్తున్నారు అని కూడా. ఆ భయం తోనే స్పీడ్ గా డ్రైవ్ చేస్తున్నాను.
నా మనసు నిండా పెద్ద కాంట్రాక్టు ఓకే అయినందుకు చాలా సంతోషం గా ఉంది. అదే ఉత్సాహం తో ఇంకా స్పీడ్ పెంచాను. నా ఆలోచనలను పక్కకి తోస్తూ ఫోన్ మోగింది.
నా హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో నుండి ఫోన్ బయటకు తీద్దాం అనుకుంటే దానికి జిప్ వేసి ఉంది. నేను ఒక చేత్తో డ్రైవింగ్ చేస్తూ ఇంకొక చేత్తో బ్యాగ్ జిప్ ఓపెన్ చేస్తున్నాను. ఇంతలో ఎదురుగా స్పీడ్ బ్రేకర్ వచ్చింది నేను చూసుకోలేదు. అంత స్పీడ్ లో ఉండేసరికి కార్ కూడా కంట్రోల్ అవ్వలేదు. బ్రేక్ గట్టిగా నొక్కి పట్టాను. కార్ కొంచెం గాలిలోకి ఎగిరింది. నేను భయం తో స్టీరింగ్ తిప్పాను. కార్ వెంటనే రోడ్ పక్కన ఉన్న చెట్టుకి గుద్దుకుంది. సీట్ బెల్ట్ పెట్టుకుంటం వలన నాకేమి కాలేదు, సైడ్ డోర్ కూడా బాగా స్ట్రక్ అయింది. బలం అంతా ఉపయోగించి డోర్ నెడితే ఓపెన్ అయింది. కార్ దిగి కిందకి వచ్చాను.
"దేవుడా......" అనుకున్నాను, కార్ ముందు భాగం మొత్తం చెట్టుకు గుద్దుకోవటం వలన బంపర్ మొత్తం వంగిపోయింది.
ఇంత ఆక్సిడెంట్ అయినా నాకేమి కానందుకు కొంచెం సంతోషం అనిపించినా, కార్ ఇలా అయ్యేసరికి చాలా బాధ వేసింది. రెండు నెలల్లో ఈ కార్ అమ్మేసి కొత్త కార్ కొంటాను అని అర్జున్ చెప్పాడు. ఇప్పుడు ఇలా అయింది అని తెలిస్తే ఈ కార్ కూడా వద్దు స్కూటర్ ఏ వాడుకో అంటాడు అని భయం వేసింది.
ఎవరికి ఫోన్ చేయాలో అర్ధం కాలేదు. వెంటనే మనసులో రాజు కి చేయాలి అనిపించింది. ఫోన్ తీసుకొని రాజు కి కాల్ చేసాను.
జరిగింది అంతా తనకి చెప్పి త్వరగా రమ్మన్నాను ఏడుస్తూ. ఒక 40 నిముషాల తరువాత అతను వచ్చాడు. అప్పటికే టైం 8 అయింది. రోడ్ మీద తిరిగే వాహనాలు కూడా తగ్గిపోయాయి.
"మీకేం కాలేదు గా మేడం" అన్నాడు కంగారుగా రాజు.
"లేదు రాజు" అన్నాను.
"హమ్మయ్య" అన్నాడు నా భుజాన్ని తడుతూ.
ముందుకు వెళ్లి కార్ మొత్తం చూసాడు.
"స్పీడ్ బ్రేకర్ చూసుకోకపోవటం వల్ల జరిగిందా" అన్నాడు.
"హా" అన్నాను.
"ముందు అంతా డామేజ్ అయింది. కార్ వీల్ కూడా ఒకటి వొంకర పోయింది. ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే చాలా రిపేర్స్ ఉన్నాయి." అన్నాడు
"మరి ఎం చేద్దాం" అన్నాను.
"అదే ఆలోచిస్తున్నా" అన్నాడు రాజు.
"కార్ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళొచ్చా" అన్నాను.
"ఈ కండిషన్ లో అవుతుందో లేదో" అంటూ కార్ లోపలికి వెళ్లి స్టార్ట్ చేసాడు కానీ స్టార్ట్ అవ్వట్లేదు. కార్ దిగి
"మేడం కార్ ఇంజిన్ కూడా డామేజ్ అయినట్టు ఉంది, స్టార్ట్ అవ్వట్లేదు.. ఏదన్నా బండిని మాట్లాడి దాంట్లో ఎక్కించి తీసుకుని వెళ్ళాలి" అన్నాడు.
"ఇప్పటికిప్పుడు మనకి ఎలా కుదురుతుంది" అన్నాను.
"ఒక వేళ కుదిరినా కూడా నా గ్యారేజ్ వరకు అంటే చాలా అడుగుతారు. దగ్గర్లో నా ఫ్రెండ్ గ్యారేజ్ ఉంది, వాడికి ఫోన్ చేసి అడుగుతాను" అని తన ఫోన్ తీసి ఎవరికో కాల్ చేసాడు.
"హే చోటు.. కైసా హే?" అంటూ ఫోన్ లో కాసేపు మాట్లాడి నా దగ్గరికి వచ్చి..
"మేడం, మా ఫ్రెండ్ చోటు వస్తున్నాడు ట్రక్ తీసుకుని, అతని ట్రక్ లో మీ కార్ ఎక్కించి, నా కార్ లో తన వెనుక వెళ్దాం. మీ కార్ రిపేర్ చేయించాకా కలిసి వెళ్దాం" అన్నాడు.
అంతకుమించి నాకు ఇంకొక ఛాయస్ లేదు అనిపించింది. సరే అన్నాను. చోటు వచ్చే వరకు కార్ లోనే కూర్చున్నాం. నా మనసు నిండా భయం అలుముకుంది.
అర్జున్ కి తెలిస్తే ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో అని, కానీ ఇంత జరిగాక చెప్పకపోతే ఎలా అని ఫోన్ తీసుకొని తనకి కాల్ చేసాను. కానీ లిఫ్ట్ చేయలేదు.
బిజీ గా ఉన్నాడేమో అని ఫోన్ కట్ చేసేసాను. రాజు కాసేపు మాటలు కలిపి సిగరెట్ తాగటానికి కిందకి దిగాడు. నేను చోటు కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను.
"చోటు అదేం పేరు చిన్న పిల్లోడి పేరు" అనుకున్నాను. తెలియకుండానే నా పెదాల మీద చిరునవ్వు వచ్చింది.
ఇలా ఉండగానే రాజు పిలిచాడు, చోటు వచ్చాడు అని. నేను కార్ దిగాను. ఎదురుగా ట్రక్ లో నుండి ఒక వ్యక్తి కిందకి దిగాడు.
చోటు అంటే పిల్లోడు అనుకున్నాను కానీ రాజు అంత ఎత్తు ఉన్నాడు. అతనికంటే కొంచెం లావు గా, బాగా కండలు తిరిగి ఉన్నాడు.
రాజు అతనిని నా దగ్గరికి తీసుకుని వచ్చి
"చోటు ఈమె అనూష మేడం" అన్నాడు. అతను నా వైపు చూసి నవ్వాడు. నేను నవ్వాను.
"ఇదేనా కార్" అన్నాడు చోటు.
"హా" అన్నాడు రాజు.
ఇద్దరూ కలిసి కార్ ని ట్రక్ లోకి ఎక్కించారు.
"మేడం వచ్చి నా కార్ ఎక్కండి. చోటు వెనుక వెళ్దాం" అన్నాడు. సరే అని వెళ్లి రాజు కార్ ఎక్కాను. చోటు ముందు వెళ్తుంటే మేము వెనుక వెళ్తున్నాం.
"ఇక్కడ నుండి గ్యారేజ్ ఎంత దూరం?" అన్నాను.
"ఒక 5 కిలోమీటర్లు ఉంటుంది" అన్నాడు రోడ్ చూస్తూ.
చలి కాలం కావటం తో రోడ్ నిండా మంచు పడుతుంది. కొంతసేపటికి మెయిన్ రోడ్ లో నుండి పక్కకి తిరిగాము. అక్కడ అక్కడ ఉన్న ఇళ్లను దాటుకుంటూ కొంత దూరం వెళ్ళాక చోటు గ్యారేజ్ వచ్చింది.
అందరం దిగాము. రాజు, చోటు కలిసి కార్ ని కిందకి దింపారు. తరువాత చోటు నాకు కుర్చీ వేసి.
"సారీ మేడం.. కూల్ డ్రింక్ కూడా ఇవ్వలేకపోతున్నాను, బయట షాప్స్ మూసేసారు" అన్నాడు. టైం చూస్తే 10 అయింది.
రాజు జరిగిన డామేజ్ మొత్తం చోటు కి చెప్పాడు. తను కూడా ఒకసారి కార్ ఎక్కి ఇంజిన్ స్టార్ట్ అవుతుందేమో చూసాడు కానీ అవ్వలేదు. ఇద్దరు పక్కకి వెళ్లి కాసేపు మాట్లాడుకుని
"మేడం కార్ బాగా డామేజ్ అయింది. చాలా రిపేర్స్ చేయాలి, బాగా టైం పడుతుంది" అన్నాడు చోటు.
"ఎంత టైమ్ పట్టొచ్చు" అన్నాను కొంచెం భయం గా.
"కార్ కి అక్కడక్కడా వెల్డింగ్ కూడా చేయాల్సి ఉంది. మా దగ్గర వెల్డింగ్ మెషిన్ లేదు. బయట కూడా ఉండదు ఈ టైం లో, ఒక రెండు రోజులు ఇక్కడే ఉంచాల్సి వస్తుంది" అన్నాడు చోటు.
"సరే రాజు మనం వెళ్దాం పద, రెడీ అయ్యాక కాల్ చేస్తే వచ్చి తీసుకుని వెళ్దాం" అన్నాను.
"ఈ టైం లో అంటే మీకే రిస్క్ మేడం. న్యూస్ లో వినే ఉంటారు గా దొంగల గురించి. మొన్ననే ఒకళ్ళని చంపేశారు కూడా. ఎందుకు అంత రిస్క్ చేయటం" అన్నాడు చోటు.
"అంటే ఏంటి ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉండమంటున్నావా" అన్నాను అసహనం గా.
"మేడం రోడ్ మీద చూసారా అసలు బళ్ళు తిరుగుతున్నాయా?" అన్నాడు.
నేను లేదు అన్నట్టు తల ఊపాను
"అవును మేడం ఎందుకు రిస్క్" అన్నాడు రాజు సిగరెట్ వెలిగిస్తూ.
"ఉఫ్ సరే ఇక్కడ హోటల్స్ ఏమన్నా ఉన్నాయా మరి ఉండటానికి" అన్నాను.
"ఎం మాట్లాడుతున్నారు మేడం ఇక్కడ హోటల్స్ ఎందుకు ఉంటాయి" అన్నాడు చోటు.
"మరి ఎం చేయాలి" అన్నాను కొంచెం కోపం గా.
"మీరు ఎం అనుకోను అంటే గ్యారేజ్ లో ఆఫీస్ రూమ్ ఉంది, బెడ్ కూడా ఉంది, మీరు వెళ్లి అక్కడ పడుకోండి. నేను రాజు కార్ వర్క్ చేసి ఇక్కడే పడుకుంటాం" అన్నాడు చోటు.
కాసేపు ఆలోచించాను, రాజు కూడా ఉన్నాడు గా అని సరే అని చోటు దారి చూపిస్తే తన రూమ్ లోకి వెళ్ళాను. రేపు తను రాకపోయినా రాజు కార్ తీసుకుని వెళ్ళిపోదాం అనుకుని అక్కడే ఉన్న బెడ్ ఎక్కాను.
అబ్బా ఏంటి ఇంకా అర్జున్ ఫోన్ చేయలేదు అని బ్యాగ్ నుండి ఫోన్ తీసి మళ్ళీ కాల్ చేసాను. ఏం రెస్పాన్స్ లేదు. అర్ధం అయింది నాకు మీటింగ్ తరువాత పార్టీ ఉంటుంది కదా అక్కడ పీకలదాకా తాగి తూలుతు ఉంటాడు అని.
ఫోన్ పక్కన పెట్టి పైకి లేచి రూమ్ అంతా చూసాను, రూమ్ నిండా కార్ స్టికర్స్ అంటించి ఉన్నాయి. రాజు రూమ్ అంత పెద్దది కాకపోయినా పర్లేదు బాగానే ఉంది. బెడ్ కి ఎదురుగా పెద్ద అద్దం ఉంది. దాని దగ్గరికి వెళ్లి నా మొహాన్ని చూసుకున్నాను.
నుదుటి మీద కొంచెం చెమట పట్టింది. నేను తెల్లని సల్వార్ కమీజ్ వేసుకున్నాను. నా చెవులకు ఉన్న డైమండ్ చెవి రింగులు మెరుస్తున్నాయి. లోపల తెల్లని బ్రా... నల్లని పాంటీ వేసుకున్నాను.
కాసేపు అలానే తిరిగి బెడ్ ఎక్కాను పడుకుందాం అని, అప్పటికే టైం 11:00 అయింది. త్వరగా లేవాలి అని కళ్ళు మూసుకున్నాను కానీ ఆక్సిడెంట్ ఏ కళ్ళ ముందు మెదిలింది.
వెంటనే కళ్ళు తెరిచాను. పైన సీలింగ్ కి ఉన్న ఫ్యాన్ సౌండ్ చేస్తుంటే చిరాకుగా ఉంది. కొత్త ప్లేస్ వల్ల నిద్ర కూడా పట్టట్లేదు. అదిగాక బాగా ఆకలి వేస్తుంది. దాంతో పాటు దూరంగా రెండు కుక్కలు మూలుగుతున్న సౌండ్స్ విని కొంచెం భయం వేసింది. దుప్పటి కప్పుకున్నాను కానీ ఇంకా వినపడుతూనే ఉంది. ఇలా కాదు కాసేపు బయటకు వెళ్దాం అని లేచి రూమ్ నుండి బయటకు వచ్చాను.
నేను నడుచుకుంటూ రాజు కార్ దగ్గరికి వెళ్ళాను. రాజు, చోటు ఇద్దరు కనపడలేదు. భయంతో రాజు అని అరిచాను.
"ఇక్కడ ఉన్నా" అంటూ పక్కనే ఉన్న షెడ్ లో నుండి రాజు మాట వినపడింది. నేను అక్కడికి వెళ్ళాను. దానికి కూడా డోర్ ఉంది కానీ దగ్గరికి వేసి ఉంది. నేను నెట్టి లోపల చూస్తే వాళ్లిద్దరూ న్యూస్ పేపర్స్ కింద పరుచుకుని కూర్చుని ఎదురుగా మందు బాటిల్, ఒక బౌల్ నిండా స్టఫ్ పెట్టుకుని సిగరెట్ తాగుతున్నారు.
"ఒహ్హ్హ్ సారీ" అంటూ బయటకు రాబోతుంటే.
"ఏమైంది అనూష మేడం" అన్నాడు రాజు.
"ఏం లేదు మీ ఇద్దరు ఏం చేస్తున్నారో చూద్దాం అని వచ్చాను" అన్నాను.
"ఇప్పటి వరకు చేయాల్సిన రిపేర్ చేసాం. ఇంక మార్నింగ్ చేద్దాం అని ఇలా కూర్చున్నాం" అన్నాడు నవ్వుతూ రాజు.
"సరే కానివ్వండి" అంటూ వెనక్కి తిరుగుతుంటే
"ఆగండి మేడం, మీరు వచ్చి కూర్చోండి" అన్నాడు రాజు.
"పర్లేదు మీరు కానివ్వండి" అన్నాను.
"మేడం ఎందుకు మొహమాటపడతారు. మీకు ఒంటరిగా నిద్ర పట్టకపోతే వచ్చి కూర్చుని కంపెనీ ఇవ్వండి. మీకు టైం పాస్ అవుతుంది" అన్నాడు చోటు.
చోటు అన్నది కూడా నిజమే నాకు చాలా చిరాకుగా ఉంది ఒంటరిగా ఉండాలి అంటే. నాకు రాజు గురించి తెలుసు కాబట్టి అతనితో ఏం ఇబ్బది లేదు. కానీ చోటు ఎలాంటి వాడో అని కొంచెం అనుమానం కానీ ఇప్పుడు అది కూడా పోయింది. అతను కూడా రాజు లానే మంచివాడు. నన్ను ఏమన్నా చేయాలి అంటే ఈ పాటికి చేసేవాడు కదా అనుకున్నాను. వెళ్లి రాజు పక్కన కూర్చున్నాను.
"నిద్ర పట్టలేదా" అన్నాడు రాజు.
"నిద్ర పోయాను కానీ బాగా ఆకలి వేసి లేచాను మళ్ళీ" అన్నాను.
"సారీ మేడం మర్చిపోయాను. ఈ టైమ్ లో ఇక్కడ ఫుడ్ కూడా ఏం దొరకదు" అన్నాడు చోటు.
"పర్లేదు" అన్నాను.
"ప్రస్తుతానికి ఇవి తినండి" అంటూ రాజు చిప్స్ బౌల్ ఇచ్చాడు. సరే అని మెల్లగా ఒక్కొకటి తింటున్నాను.
నేను లోపలికి వచ్చేటప్పుడు డోర్ క్లోజ్ చేయకుండా వచ్చాను దాంతో చల్లగాలి వచ్చి నేను వణికి పోయాను.
"ఇప్పుడే వస్తాను మేడం, రూమ్ లోకి వెళ్లి దుప్పటి తెస్తాను" అని చోటు పైకి లేచి డోర్ క్లోజ్ చేసి వెళ్ళాడు.
"అనూష మేడం కొంచం తాగుతారా..? చలి పోతుంది" అన్నాడు రాజు.
"వద్దు, చోటు దుప్పటి తెస్తా అన్నాడు గా" అన్నాను.
"ఎందుకు నేనేదో బయట వాణ్ణి అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు. ఫ్రీ గా ఉండండి" అన్నాడు నా భుజం నొక్కుతూ.
"హ్మ్.. ఏం మందు ఇది" అన్నాను.
"ఇది రమ్... ఓల్డ్ మోంక్ రమ్..." అన్నాడు నాకు బాటిల్ ఎత్తి చూపిస్తూ.
"దీంట్లో స్పెషల్ ఏంటి?" అన్నాను.
"మేడం ఇది చాలా స్పెషల్, రేట్ కూడా ఎక్కువ. మనిషి కనిపెట్టిన చాలా ఉపయోగపడే వాటిలో ఇది మొదటి ప్లేస్ లో ఉంటుంది." అన్నాడు
"నేనెప్పుడూ రమ్ తాగలేదు" అన్నాను.
"అసలు అలవాటు లేదా" అన్నాడు.
"ఉంది కానీ రెండు మూడు బ్రాండ్స్ తప్ప ఇంకేం తెలియదు" అన్నాను.
"ఇది తాగితే అవి కూడా మర్చిపోతారు.. పోయనా" అన్నాడు గ్లాస్ పట్టుకుని.
"కొంచెం పోయి" అన్నాను. రాజు కొంచెం పోసి దాంట్లో కూలింగ్ వాటర్ కలిపాడు. పైకి లేపి గ్లాస్ నాకు అందించాడు. నేను దానిని చేతిలోకి తీసుకున్నాను. ఇంతలో చోటు కూడా లోపలికి వచ్చాడు.
"మేడం ఇదిగోండి దుప్పటి" అని
"థాంక్స్ చోటు" అన్నాను తన చేతిలో దుప్పటి తీసుకుంటూ, తను నా చేతిలో ఉన్న మందు గ్లాస్ చూసాడు.
"మీరు కూడా జాయిన్ అయ్యారా" అన్నాడు ఆశ్చర్యపోతూ.
నేను నవ్వుతూ దానిని పెదాల అంచున పెట్టుకుని సిప్ చేసాను.
"య్యాక్.... చాలా స్ట్రాంగ్ గా ఉంది" అన్నాను.
నా రియాక్షన్ చూసి ఇద్దరు నవ్వుకుని.
"మొదట్లో అంతే ఉంటుంది, సిప్ చేస్తూనే ఉండండి మీకే నచ్చుతుంది" అన్నాడు రాజు.
నేను చిప్స్ తింటూ మెల్లగా తాగటం మొదలుపెట్టాను. నిజం గా తాగే కొద్దీ నచ్చింది.
"చాలా రోజుల తరువాత ఇప్పుడు కలిసి తాగుతున్నాం చోటు" అన్నాడు రాజు.
"హా అవును భాయ్..."అన్నాడు చోటు.
ఇంట్లో పనులు అన్నీ కంప్లీట్ చేసేసరికి చాలా లేట్ అయింది. నేను ఇప్పుడు వెళ్లాల్సిన ప్లేస్ మా ఇంటి దగ్గర నుండి 50 కిలోమీటర్ల దూరం.
నేను బిజినెస్ స్టార్ట్ చేసిన దగ్గర నుండి నాకు వచ్చిన పెద్ద కాంట్రాక్టు ఇదే. ఇలాంటి కాంట్రాక్టు ని అంత ఈజీ గా వదులుకోకూడదు. దీనిని సక్సెస్ చేస్తేనే దీని నుండి మరికొన్ని పెద్ద కాంట్రాక్ట్స్ వస్తాయి.
ఎలాగైనా నా ఐడియా వాళ్ళకి నచ్చేలా చాలా హార్డ్ వర్క్ చేసాను. అదే కాంఫిడెన్స్ తో కార్ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ ముందుకి వెళ్ళాను. నేను అక్కడికి చేరుకునేసరికి 3 అయింది. వాళ్ళని కలవటానికి వెంటనే కుదరలేదు. అక్కడే వెయిట్ చేస్తూ కూర్చుంటే 5 కి లోపలికి రమ్మన్నారు.
నేను ఎదురు చూసిన దానికి మంచి ప్రతిఫలమే దక్కింది. నా ఐడియా వాళ్ళకి బాగా నచ్చింది. నన్నే వర్క్ కంప్లీట్ చేయమని కాంట్రాక్టు మీద సంతకం పెట్టేసారు. అప్పటికే టైం సాయంత్రం 7 అయింది.
త్వరగా ఇంటికి చేరుకోవాలి అని బయటకు వచ్చి కార్ స్టార్ట్ చేసాను. రీసెంట్ గా ఒక న్యూస్ పేపర్ లో చూసాను ఈ రోడ్ నైట్ టైం చాలా డేంజర్ అని, దారిలో దొంగలు వస్తున్న కార్లను, బైక్ లను ఆపి బెదిరించి దొంగతనం చేస్తున్నారు అని, డబ్బు ఇవ్వకపోతే చంపేస్తున్నారు అని కూడా. ఆ భయం తోనే స్పీడ్ గా డ్రైవ్ చేస్తున్నాను.
నా మనసు నిండా పెద్ద కాంట్రాక్టు ఓకే అయినందుకు చాలా సంతోషం గా ఉంది. అదే ఉత్సాహం తో ఇంకా స్పీడ్ పెంచాను. నా ఆలోచనలను పక్కకి తోస్తూ ఫోన్ మోగింది.
నా హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో నుండి ఫోన్ బయటకు తీద్దాం అనుకుంటే దానికి జిప్ వేసి ఉంది. నేను ఒక చేత్తో డ్రైవింగ్ చేస్తూ ఇంకొక చేత్తో బ్యాగ్ జిప్ ఓపెన్ చేస్తున్నాను. ఇంతలో ఎదురుగా స్పీడ్ బ్రేకర్ వచ్చింది నేను చూసుకోలేదు. అంత స్పీడ్ లో ఉండేసరికి కార్ కూడా కంట్రోల్ అవ్వలేదు. బ్రేక్ గట్టిగా నొక్కి పట్టాను. కార్ కొంచెం గాలిలోకి ఎగిరింది. నేను భయం తో స్టీరింగ్ తిప్పాను. కార్ వెంటనే రోడ్ పక్కన ఉన్న చెట్టుకి గుద్దుకుంది. సీట్ బెల్ట్ పెట్టుకుంటం వలన నాకేమి కాలేదు, సైడ్ డోర్ కూడా బాగా స్ట్రక్ అయింది. బలం అంతా ఉపయోగించి డోర్ నెడితే ఓపెన్ అయింది. కార్ దిగి కిందకి వచ్చాను.
"దేవుడా......" అనుకున్నాను, కార్ ముందు భాగం మొత్తం చెట్టుకు గుద్దుకోవటం వలన బంపర్ మొత్తం వంగిపోయింది.
ఇంత ఆక్సిడెంట్ అయినా నాకేమి కానందుకు కొంచెం సంతోషం అనిపించినా, కార్ ఇలా అయ్యేసరికి చాలా బాధ వేసింది. రెండు నెలల్లో ఈ కార్ అమ్మేసి కొత్త కార్ కొంటాను అని అర్జున్ చెప్పాడు. ఇప్పుడు ఇలా అయింది అని తెలిస్తే ఈ కార్ కూడా వద్దు స్కూటర్ ఏ వాడుకో అంటాడు అని భయం వేసింది.
ఎవరికి ఫోన్ చేయాలో అర్ధం కాలేదు. వెంటనే మనసులో రాజు కి చేయాలి అనిపించింది. ఫోన్ తీసుకొని రాజు కి కాల్ చేసాను.
జరిగింది అంతా తనకి చెప్పి త్వరగా రమ్మన్నాను ఏడుస్తూ. ఒక 40 నిముషాల తరువాత అతను వచ్చాడు. అప్పటికే టైం 8 అయింది. రోడ్ మీద తిరిగే వాహనాలు కూడా తగ్గిపోయాయి.
"మీకేం కాలేదు గా మేడం" అన్నాడు కంగారుగా రాజు.
"లేదు రాజు" అన్నాను.
"హమ్మయ్య" అన్నాడు నా భుజాన్ని తడుతూ.
ముందుకు వెళ్లి కార్ మొత్తం చూసాడు.
"స్పీడ్ బ్రేకర్ చూసుకోకపోవటం వల్ల జరిగిందా" అన్నాడు.
"హా" అన్నాను.
"ముందు అంతా డామేజ్ అయింది. కార్ వీల్ కూడా ఒకటి వొంకర పోయింది. ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే చాలా రిపేర్స్ ఉన్నాయి." అన్నాడు
"మరి ఎం చేద్దాం" అన్నాను.
"అదే ఆలోచిస్తున్నా" అన్నాడు రాజు.
"కార్ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళొచ్చా" అన్నాను.
"ఈ కండిషన్ లో అవుతుందో లేదో" అంటూ కార్ లోపలికి వెళ్లి స్టార్ట్ చేసాడు కానీ స్టార్ట్ అవ్వట్లేదు. కార్ దిగి
"మేడం కార్ ఇంజిన్ కూడా డామేజ్ అయినట్టు ఉంది, స్టార్ట్ అవ్వట్లేదు.. ఏదన్నా బండిని మాట్లాడి దాంట్లో ఎక్కించి తీసుకుని వెళ్ళాలి" అన్నాడు.
"ఇప్పటికిప్పుడు మనకి ఎలా కుదురుతుంది" అన్నాను.
"ఒక వేళ కుదిరినా కూడా నా గ్యారేజ్ వరకు అంటే చాలా అడుగుతారు. దగ్గర్లో నా ఫ్రెండ్ గ్యారేజ్ ఉంది, వాడికి ఫోన్ చేసి అడుగుతాను" అని తన ఫోన్ తీసి ఎవరికో కాల్ చేసాడు.
"హే చోటు.. కైసా హే?" అంటూ ఫోన్ లో కాసేపు మాట్లాడి నా దగ్గరికి వచ్చి..
"మేడం, మా ఫ్రెండ్ చోటు వస్తున్నాడు ట్రక్ తీసుకుని, అతని ట్రక్ లో మీ కార్ ఎక్కించి, నా కార్ లో తన వెనుక వెళ్దాం. మీ కార్ రిపేర్ చేయించాకా కలిసి వెళ్దాం" అన్నాడు.
అంతకుమించి నాకు ఇంకొక ఛాయస్ లేదు అనిపించింది. సరే అన్నాను. చోటు వచ్చే వరకు కార్ లోనే కూర్చున్నాం. నా మనసు నిండా భయం అలుముకుంది.
అర్జున్ కి తెలిస్తే ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో అని, కానీ ఇంత జరిగాక చెప్పకపోతే ఎలా అని ఫోన్ తీసుకొని తనకి కాల్ చేసాను. కానీ లిఫ్ట్ చేయలేదు.
బిజీ గా ఉన్నాడేమో అని ఫోన్ కట్ చేసేసాను. రాజు కాసేపు మాటలు కలిపి సిగరెట్ తాగటానికి కిందకి దిగాడు. నేను చోటు కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాను.
"చోటు అదేం పేరు చిన్న పిల్లోడి పేరు" అనుకున్నాను. తెలియకుండానే నా పెదాల మీద చిరునవ్వు వచ్చింది.
ఇలా ఉండగానే రాజు పిలిచాడు, చోటు వచ్చాడు అని. నేను కార్ దిగాను. ఎదురుగా ట్రక్ లో నుండి ఒక వ్యక్తి కిందకి దిగాడు.
చోటు అంటే పిల్లోడు అనుకున్నాను కానీ రాజు అంత ఎత్తు ఉన్నాడు. అతనికంటే కొంచెం లావు గా, బాగా కండలు తిరిగి ఉన్నాడు.
రాజు అతనిని నా దగ్గరికి తీసుకుని వచ్చి
"చోటు ఈమె అనూష మేడం" అన్నాడు. అతను నా వైపు చూసి నవ్వాడు. నేను నవ్వాను.
"ఇదేనా కార్" అన్నాడు చోటు.
"హా" అన్నాడు రాజు.
ఇద్దరూ కలిసి కార్ ని ట్రక్ లోకి ఎక్కించారు.
"మేడం వచ్చి నా కార్ ఎక్కండి. చోటు వెనుక వెళ్దాం" అన్నాడు. సరే అని వెళ్లి రాజు కార్ ఎక్కాను. చోటు ముందు వెళ్తుంటే మేము వెనుక వెళ్తున్నాం.
"ఇక్కడ నుండి గ్యారేజ్ ఎంత దూరం?" అన్నాను.
"ఒక 5 కిలోమీటర్లు ఉంటుంది" అన్నాడు రోడ్ చూస్తూ.
చలి కాలం కావటం తో రోడ్ నిండా మంచు పడుతుంది. కొంతసేపటికి మెయిన్ రోడ్ లో నుండి పక్కకి తిరిగాము. అక్కడ అక్కడ ఉన్న ఇళ్లను దాటుకుంటూ కొంత దూరం వెళ్ళాక చోటు గ్యారేజ్ వచ్చింది.
అందరం దిగాము. రాజు, చోటు కలిసి కార్ ని కిందకి దింపారు. తరువాత చోటు నాకు కుర్చీ వేసి.
"సారీ మేడం.. కూల్ డ్రింక్ కూడా ఇవ్వలేకపోతున్నాను, బయట షాప్స్ మూసేసారు" అన్నాడు. టైం చూస్తే 10 అయింది.
రాజు జరిగిన డామేజ్ మొత్తం చోటు కి చెప్పాడు. తను కూడా ఒకసారి కార్ ఎక్కి ఇంజిన్ స్టార్ట్ అవుతుందేమో చూసాడు కానీ అవ్వలేదు. ఇద్దరు పక్కకి వెళ్లి కాసేపు మాట్లాడుకుని
"మేడం కార్ బాగా డామేజ్ అయింది. చాలా రిపేర్స్ చేయాలి, బాగా టైం పడుతుంది" అన్నాడు చోటు.
"ఎంత టైమ్ పట్టొచ్చు" అన్నాను కొంచెం భయం గా.
"కార్ కి అక్కడక్కడా వెల్డింగ్ కూడా చేయాల్సి ఉంది. మా దగ్గర వెల్డింగ్ మెషిన్ లేదు. బయట కూడా ఉండదు ఈ టైం లో, ఒక రెండు రోజులు ఇక్కడే ఉంచాల్సి వస్తుంది" అన్నాడు చోటు.
"సరే రాజు మనం వెళ్దాం పద, రెడీ అయ్యాక కాల్ చేస్తే వచ్చి తీసుకుని వెళ్దాం" అన్నాను.
"ఈ టైం లో అంటే మీకే రిస్క్ మేడం. న్యూస్ లో వినే ఉంటారు గా దొంగల గురించి. మొన్ననే ఒకళ్ళని చంపేశారు కూడా. ఎందుకు అంత రిస్క్ చేయటం" అన్నాడు చోటు.
"అంటే ఏంటి ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉండమంటున్నావా" అన్నాను అసహనం గా.
"మేడం రోడ్ మీద చూసారా అసలు బళ్ళు తిరుగుతున్నాయా?" అన్నాడు.
నేను లేదు అన్నట్టు తల ఊపాను
"అవును మేడం ఎందుకు రిస్క్" అన్నాడు రాజు సిగరెట్ వెలిగిస్తూ.
"ఉఫ్ సరే ఇక్కడ హోటల్స్ ఏమన్నా ఉన్నాయా మరి ఉండటానికి" అన్నాను.
"ఎం మాట్లాడుతున్నారు మేడం ఇక్కడ హోటల్స్ ఎందుకు ఉంటాయి" అన్నాడు చోటు.
"మరి ఎం చేయాలి" అన్నాను కొంచెం కోపం గా.
"మీరు ఎం అనుకోను అంటే గ్యారేజ్ లో ఆఫీస్ రూమ్ ఉంది, బెడ్ కూడా ఉంది, మీరు వెళ్లి అక్కడ పడుకోండి. నేను రాజు కార్ వర్క్ చేసి ఇక్కడే పడుకుంటాం" అన్నాడు చోటు.
కాసేపు ఆలోచించాను, రాజు కూడా ఉన్నాడు గా అని సరే అని చోటు దారి చూపిస్తే తన రూమ్ లోకి వెళ్ళాను. రేపు తను రాకపోయినా రాజు కార్ తీసుకుని వెళ్ళిపోదాం అనుకుని అక్కడే ఉన్న బెడ్ ఎక్కాను.
అబ్బా ఏంటి ఇంకా అర్జున్ ఫోన్ చేయలేదు అని బ్యాగ్ నుండి ఫోన్ తీసి మళ్ళీ కాల్ చేసాను. ఏం రెస్పాన్స్ లేదు. అర్ధం అయింది నాకు మీటింగ్ తరువాత పార్టీ ఉంటుంది కదా అక్కడ పీకలదాకా తాగి తూలుతు ఉంటాడు అని.
ఫోన్ పక్కన పెట్టి పైకి లేచి రూమ్ అంతా చూసాను, రూమ్ నిండా కార్ స్టికర్స్ అంటించి ఉన్నాయి. రాజు రూమ్ అంత పెద్దది కాకపోయినా పర్లేదు బాగానే ఉంది. బెడ్ కి ఎదురుగా పెద్ద అద్దం ఉంది. దాని దగ్గరికి వెళ్లి నా మొహాన్ని చూసుకున్నాను.
నుదుటి మీద కొంచెం చెమట పట్టింది. నేను తెల్లని సల్వార్ కమీజ్ వేసుకున్నాను. నా చెవులకు ఉన్న డైమండ్ చెవి రింగులు మెరుస్తున్నాయి. లోపల తెల్లని బ్రా... నల్లని పాంటీ వేసుకున్నాను.
కాసేపు అలానే తిరిగి బెడ్ ఎక్కాను పడుకుందాం అని, అప్పటికే టైం 11:00 అయింది. త్వరగా లేవాలి అని కళ్ళు మూసుకున్నాను కానీ ఆక్సిడెంట్ ఏ కళ్ళ ముందు మెదిలింది.
వెంటనే కళ్ళు తెరిచాను. పైన సీలింగ్ కి ఉన్న ఫ్యాన్ సౌండ్ చేస్తుంటే చిరాకుగా ఉంది. కొత్త ప్లేస్ వల్ల నిద్ర కూడా పట్టట్లేదు. అదిగాక బాగా ఆకలి వేస్తుంది. దాంతో పాటు దూరంగా రెండు కుక్కలు మూలుగుతున్న సౌండ్స్ విని కొంచెం భయం వేసింది. దుప్పటి కప్పుకున్నాను కానీ ఇంకా వినపడుతూనే ఉంది. ఇలా కాదు కాసేపు బయటకు వెళ్దాం అని లేచి రూమ్ నుండి బయటకు వచ్చాను.
నేను నడుచుకుంటూ రాజు కార్ దగ్గరికి వెళ్ళాను. రాజు, చోటు ఇద్దరు కనపడలేదు. భయంతో రాజు అని అరిచాను.
"ఇక్కడ ఉన్నా" అంటూ పక్కనే ఉన్న షెడ్ లో నుండి రాజు మాట వినపడింది. నేను అక్కడికి వెళ్ళాను. దానికి కూడా డోర్ ఉంది కానీ దగ్గరికి వేసి ఉంది. నేను నెట్టి లోపల చూస్తే వాళ్లిద్దరూ న్యూస్ పేపర్స్ కింద పరుచుకుని కూర్చుని ఎదురుగా మందు బాటిల్, ఒక బౌల్ నిండా స్టఫ్ పెట్టుకుని సిగరెట్ తాగుతున్నారు.
"ఒహ్హ్హ్ సారీ" అంటూ బయటకు రాబోతుంటే.
"ఏమైంది అనూష మేడం" అన్నాడు రాజు.
"ఏం లేదు మీ ఇద్దరు ఏం చేస్తున్నారో చూద్దాం అని వచ్చాను" అన్నాను.
"ఇప్పటి వరకు చేయాల్సిన రిపేర్ చేసాం. ఇంక మార్నింగ్ చేద్దాం అని ఇలా కూర్చున్నాం" అన్నాడు నవ్వుతూ రాజు.
"సరే కానివ్వండి" అంటూ వెనక్కి తిరుగుతుంటే
"ఆగండి మేడం, మీరు వచ్చి కూర్చోండి" అన్నాడు రాజు.
"పర్లేదు మీరు కానివ్వండి" అన్నాను.
"మేడం ఎందుకు మొహమాటపడతారు. మీకు ఒంటరిగా నిద్ర పట్టకపోతే వచ్చి కూర్చుని కంపెనీ ఇవ్వండి. మీకు టైం పాస్ అవుతుంది" అన్నాడు చోటు.
చోటు అన్నది కూడా నిజమే నాకు చాలా చిరాకుగా ఉంది ఒంటరిగా ఉండాలి అంటే. నాకు రాజు గురించి తెలుసు కాబట్టి అతనితో ఏం ఇబ్బది లేదు. కానీ చోటు ఎలాంటి వాడో అని కొంచెం అనుమానం కానీ ఇప్పుడు అది కూడా పోయింది. అతను కూడా రాజు లానే మంచివాడు. నన్ను ఏమన్నా చేయాలి అంటే ఈ పాటికి చేసేవాడు కదా అనుకున్నాను. వెళ్లి రాజు పక్కన కూర్చున్నాను.
"నిద్ర పట్టలేదా" అన్నాడు రాజు.
"నిద్ర పోయాను కానీ బాగా ఆకలి వేసి లేచాను మళ్ళీ" అన్నాను.
"సారీ మేడం మర్చిపోయాను. ఈ టైమ్ లో ఇక్కడ ఫుడ్ కూడా ఏం దొరకదు" అన్నాడు చోటు.
"పర్లేదు" అన్నాను.
"ప్రస్తుతానికి ఇవి తినండి" అంటూ రాజు చిప్స్ బౌల్ ఇచ్చాడు. సరే అని మెల్లగా ఒక్కొకటి తింటున్నాను.
నేను లోపలికి వచ్చేటప్పుడు డోర్ క్లోజ్ చేయకుండా వచ్చాను దాంతో చల్లగాలి వచ్చి నేను వణికి పోయాను.
"ఇప్పుడే వస్తాను మేడం, రూమ్ లోకి వెళ్లి దుప్పటి తెస్తాను" అని చోటు పైకి లేచి డోర్ క్లోజ్ చేసి వెళ్ళాడు.
"అనూష మేడం కొంచం తాగుతారా..? చలి పోతుంది" అన్నాడు రాజు.
"వద్దు, చోటు దుప్పటి తెస్తా అన్నాడు గా" అన్నాను.
"ఎందుకు నేనేదో బయట వాణ్ణి అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు. ఫ్రీ గా ఉండండి" అన్నాడు నా భుజం నొక్కుతూ.
"హ్మ్.. ఏం మందు ఇది" అన్నాను.
"ఇది రమ్... ఓల్డ్ మోంక్ రమ్..." అన్నాడు నాకు బాటిల్ ఎత్తి చూపిస్తూ.
"దీంట్లో స్పెషల్ ఏంటి?" అన్నాను.
"మేడం ఇది చాలా స్పెషల్, రేట్ కూడా ఎక్కువ. మనిషి కనిపెట్టిన చాలా ఉపయోగపడే వాటిలో ఇది మొదటి ప్లేస్ లో ఉంటుంది." అన్నాడు
"నేనెప్పుడూ రమ్ తాగలేదు" అన్నాను.
"అసలు అలవాటు లేదా" అన్నాడు.
"ఉంది కానీ రెండు మూడు బ్రాండ్స్ తప్ప ఇంకేం తెలియదు" అన్నాను.
"ఇది తాగితే అవి కూడా మర్చిపోతారు.. పోయనా" అన్నాడు గ్లాస్ పట్టుకుని.
"కొంచెం పోయి" అన్నాను. రాజు కొంచెం పోసి దాంట్లో కూలింగ్ వాటర్ కలిపాడు. పైకి లేపి గ్లాస్ నాకు అందించాడు. నేను దానిని చేతిలోకి తీసుకున్నాను. ఇంతలో చోటు కూడా లోపలికి వచ్చాడు.
"మేడం ఇదిగోండి దుప్పటి" అని
"థాంక్స్ చోటు" అన్నాను తన చేతిలో దుప్పటి తీసుకుంటూ, తను నా చేతిలో ఉన్న మందు గ్లాస్ చూసాడు.
"మీరు కూడా జాయిన్ అయ్యారా" అన్నాడు ఆశ్చర్యపోతూ.
నేను నవ్వుతూ దానిని పెదాల అంచున పెట్టుకుని సిప్ చేసాను.
"య్యాక్.... చాలా స్ట్రాంగ్ గా ఉంది" అన్నాను.
నా రియాక్షన్ చూసి ఇద్దరు నవ్వుకుని.
"మొదట్లో అంతే ఉంటుంది, సిప్ చేస్తూనే ఉండండి మీకే నచ్చుతుంది" అన్నాడు రాజు.
నేను చిప్స్ తింటూ మెల్లగా తాగటం మొదలుపెట్టాను. నిజం గా తాగే కొద్దీ నచ్చింది.
"చాలా రోజుల తరువాత ఇప్పుడు కలిసి తాగుతున్నాం చోటు" అన్నాడు రాజు.
"హా అవును భాయ్..."అన్నాడు చోటు.
Ping me on Telegram: @Aaryan116