Incest பன், பட்டர், ஜாமிலிருந்து … மகப்பேறு மருத்துவம் வரை??

[math555]

“அம்மான்னா.. அம்மாத்தான்..” அணைத்து அம்மாவின் உதடுகளோடு உதடுகள் சேர்த்து முத்தங்கள் பதித்தாள்.
“ம்ம்..ஜாக்கிரதைடி.. ரொம்ப குதிக்காதே.. நாம ரெண்டு பேருமே இப்போ உண்டாயிருக்கோம்… இந்தப் பயல் கிட்டேயும் ஜாக்கிரதையா நடந்துக்கணும். குழந்தை பெத்துக்கிர வரைக்கும் முரட்டுத்தனம் வேண்டாம்… சரியா?”
“ம்ம்ம் சரிம்மா.. அது சரி.. டாக்டர் செக் அப் பண்ணி உறுதிப்படுத்திக்கணுமாம்மா?”
“ம்ம்ம்.. கண்டிப்பா.. இன் ஃபாக்ட்.. நான் நேத்து மதியமே.. அண்ணா நகர் நேத்ரா ஃபர்டிலிடி ரிசர்ச் செண்டர்ல போய் டெஸ்ட் எடுத்து என்னோட கர்ப்பத்த கன்ஃபர்ம் பண்ணிகிட்டேண்டி ப்ரீத்திம்மா.. வா.. இன்னிக்கி ஃபோன் பண்ணி அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஃபிக்ஸ் பண்ணிக்கலாம். டாக்டர் சாந்தா மதியம் தான் ஓ.பி.ல இருப்பாங்க. நாளைக்கி அப்பாயிண்ட்மெண்ட் கிடைச்சா சீனியர் டாக்டர் சாந்தாகிட்டேயே அப்பாயிண்ட்மெண்ட் வச்சிக்கலாம். இல்லேன்னா வேற யாராவது ஜூனியர் டாக்டரப் பார்க்கலாம்.. நானே உன்னையும் கூட்டிட்டு போறேன்டி.. என் செல்லமே..” கருவுற்ற மகளை உச்சி முகர்ந்தாள் அந்த கருவுற்ற தாய்.
“அம்மா.. பயம்மா இருக்கும்மா…” தாயைக் கட்டி அணைத்தாள். தாயின் கும்மென்ற குலையாத முலைகளில் தன் முகத்தைப் புதைத்தாள். தாயின் இடுப்பைச் சுற்றி தன் கைகளால் வளைத்தாள். மகளின் உச்சந்தலையில் முத்தம் பதித்தாள் சுமதி. மெதுவாக ப்ரீத்தியின் முதுகைத் தடவினாள். ப்ரீத்தியின் சோளியில் பின் பக்கம் ஊக்குகள் வைத்திருந்தது. ஒவ்வொரு ஊக்காகக் கழற்றினாள். அப்படியே ப்ராவின் ஊக்குகளையும் அவிழ்த்தாள்.
“அம்ம்மா…” தலை நிமிர்ந்துப் பார்த்தாள் ப்ரீத்தி.
“ம்ம்.. என்ன கண்ணு…”
“வேணும்மா.. நீ எனக்கு வேணும்மா..”
“நிச்சயமா ப்ரீத்திம்மா… குட்டி” மகளின் அச்சத்தைப் போக்க, தாயின் அரவணைப்பும் அந்த அரவணைப்புடன் கூடிய மெல்லிய லெஸ்பியன் தகாத காமமும் தான் சரியான தீர்வு என்று சுமதி உணர்ந்தாள். மகளின் ஆடைகளை நீக்கி பிறந்த குழந்தை போல் ஆக்கினாள். தானும் பிறந்த மேனியானாள்.
—————–
மாலை கல்லூரியிலிருந்து வந்த அடுத்த நொடியே தீபக் தன் அக்கா மீது பாய்ந்தான்.
“ஷ்ஷ்.. இருடா.. தள்ளிக்கோ..” ப்ரீத்தி அவனை ஒதுக்கினாள்.
“என்னக்கா இது..? அம்மா தான் ரெண்டு நாளா ஜாக்கிரதை.. ஜாக்கிரதை.. நான் பிள்ளையாண்டிருக்கேன்னு சொல்லிகிட்டு இருக்காங்க..நீயுமா?”
“ஆமாண்டா… இந்தச் சுண்ணிபாரு!!” தம்பியின் பேண்டிற்குள்ளிருந்து அவன் தம்பியை வெளியே இழுத்தாள்.. “இது ரொம்பவே வேலை பண்ணுது.. அம்மா, அக்கா ரெண்டு பேரையும் ஒரே நேரத்துல கர்ப்பமாக்கிருச்சு..” என்றவள் அப்படியே தம்பியைத் தள்ளிக்கொண்டு போய் படுக்கையருகே நிற்கவைத்து, அவன் முன்னால் மெதுவாக மண்டியிட்டு அதற்கு முத்தங்கள் கொடுத்தாள்.
“நிஜம்மாவாக்கா… அம்மாவோட குழந்தை.. உன் குழந்தை ரெண்டுக்குமே நான் தான் அப்பாவாக்கா?”
“ஆமாண்டா.. நீ ஒரே நேரத்துல ரெண்டு குழந்தைக்கு அப்பாவாகவும், ஒரு குழந்தைக்கு அண்ணனாகவும், ஒரு குழந்தைக்கு தாய்மாமனாவும் ஆகப் போறேடா..”
“ரொம்ப பெருமையா இருக்குக்கா..”
“ம்ம்ம்.. அந்தப் பெருமை எல்லாம் உன் பூளுக்கே சொந்தம்டா.. ஆமாம்.. இந்த கொட்டை ரெண்டுலேயும் எவ்வளவு விந்து தேக்கி வச்சிருக்கே தீபக் கண்ணா.” ஆசையுடன் இரு கொட்டைகளையும் நக்கினாள். “அப்பா…. பாரு இன்னும் கொஞ்சம் நாள்ல…. நான் நீன்னு போட்டி போட்டு பொம்பளைங்க வரப்போறாங்க… இந்த சுண்ணியாலே தாயாகணும்ங்கிற ஆசைல வருவாங்க பாரு..”
“நிஜம்மாவாக்கா?”
“ம்ம்.. நிச்சயமா…” காம போதையில் ப்ரீத்தி அப்போது உளறினாலும், அவள் கனவு நனவாகும் நாள் வெகுத் தொலைவில் இல்லை என்பது அப்போது தெரியாது, அவளுக்கு…. பாவம்…
அக்கா-தம்பி இருவரும் மென்மையான உடலுறவில் ஈடுபட்டு, அந்த மாலையை இனிய மாலையாக்கினார்கள்.
—————–
“ஹல்லோ.. வாங்க சுமதி மேடம்.. வாங்க.. ரெண்டு நாள் முன்னாலே தானே வந்தீங்க?” தன் அழகிய விரிந்த கண்களில் கேள்விக்குறியைத் தாங்கியபடி கேட்டாள் டாக்டர் ப்ருந்தா.
இடம்: நேத்ரா ஃபெர்டிலிடி செண்டர் மருத்துவமனை
நேரம் : மதியம் ஒரு மணி
டாக்டர் ப்ருந்தா எம்.டி (கன்ஸல்டண்ட் – ஓப்-ஜைன்.) என்று பெயர் பலகையைத் தாங்கியிருந்த கதவைத் திறந்து சுமதி உள்ளே நுழைந்தாள். அதிகாலையில் பறித்த பன்னீர் ரோஜா மலர் போல், எப்போதும் பூத்த புன்னகையுடன், அமர்ந்திருந்த பேரழகியான டாக்டர் ப்ருந்தாவைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள் சுமதி.
“ஆமாம் டாக்டர், நான் முந்தா நாள் தான் வந்தேன்..”
“ம்ம்.. எனி ப்ராப்ளம்?” என்று கேட்ட டாக்டர் ப்ருந்தாவை நாம் கண்டிப்பாக விவரிக்க வேண்டும். இக்கதையில் அவளுக்கும் ஒரு முக்கிய அங்கம் உண்டு. அவளுடைய அழகிய அங்கங்களுக்கும் அங்கம் உண்டு.
எப்படித் தான் எந்நேரமும் பளிச்சென்று இருப்பாளோ இந்த ப்ருந்தா? என்று வியந்தாள் சுமதி. ஹிந்தி நடிகை ப்ரீத்தி ஜிந்தாவைப் போன்ற முகம். பளீர் வெண்மை நிறம்; கன்னத்தில் விழும் ஆழமான குழி பார்ப்போரை வியக்க வைக்கும்; ஒரு வேளை அவளது மற்ற குழிகளும் அதே போல் அழகாகவும் ஆழமாகவும் இருக்குமோ என்று யோசிக்க வைக்கும் கன்னங்குழிகள்; எப்போதும் போல் பருத்திப் புடவைதான் அணிந்திருந்தாள்; மிக மெல்லிய நீலப் புடவையில் மிகப் பெரிய அடர் நீலப் பூக்கள் ப்ரிண்ட் செய்யப்பட்ட புடவை. அதிலும் ஒரு நீலப் பூ அவள் முந்தானையின் மீது மலர்ந்திருந்தது. ஒற்றையாக விரித்த முந்தானையாதலால் அமர்க்களமாக அவள் மார்பகங்களை மூடியிருப்பது போல் இருந்தது. மெல்லிய உதடுகளில் இளஞ்சிவப்பு லிப்ஸ்டிக்; ஏற்கனவே சிவந்த கன்னங்களில் லேசான ஒப்பனை; காதுகளில் ஒரு சிறிய தொங்கட்டானில் ஒரு குட்டியான க்ரிஸ்டல் தொங்கியது. சற்று உயரம் அதிகம்; பருமன் என்று சொல்ல முடியாது ஆனால் சுமதியைப் போல் கொஞ்சமான வாளிப்பு; நேர்த்தியாக அணிந்திருந்த பருத்திப் புடவையில் அவளது மார்பக அளவுகள் சரிவர தெரியாவிட்டாலும், சுமாரான அளவுகளாக இருக்கலாம் என்று ப்ரீத்தி கணித்தாள்; இடுப்பில் ஒரு மெல்லிய மடிப்பு அவள் இடையழகுக்கு அழகு சேர்த்தது; கொஞ்சம் தூக்கலான இளம் புட்டங்கள். – ஆமாம் இளமை கொஞ்சும் புட்டங்கள். இளையவள் தானே.
ஆம்.. டாக்டர் ப்ருந்தாவின் வயது 27 தான். பெரிய டாக்டர் சாந்தாவின் மருமகள்; அதாவது சாந்தாவின் மகன் ப்ரசாந்தை மணந்தவள். ப்ரசாந்த் ஒரு பொறியாளர்… அவனுக்கு இக்கதையில் அவ்வளவாக பாத்திரம் இல்லை.. அதனால் அவனைப் பற்றி விவரங்கள் வேண்டாம். நமக்கு டாக்டர் ப்ருந்தா மட்டும் போதும்.
“ம்ம்.. எனி ப்ராப்ளம் மிஸஸ் சுமதி?”
“ஒரு ப்ராப்ளமும் இல்லை டாக்டர். என் மகளை உங்ககிட்டே காட்ட கூட்டிகிட்டு வந்தேன். வா ப்ரீத்தி.”
“குட் ஆஃப்டர்நூன் டாக்டர்.” என்றாள் ப்ரீத்தி.
“குட் ஆஃப்டர்நூன்… வாம்மா.. வா.. நீ மிஸஸ் சுமதியோட பொண்ணா..? குட் குட்.. ம்ம் உக்காரும்மா..”
“தாங்க்ஸ் டாக்டர்.” நோயாளிகள் அமரும் முக்காலியில் அமர்ந்தாள்.
“ம்ம்.. என்ன வேணும்..?” தன் அழகிய திருத்தப்பட்ட புருவங்களை கேள்விக்குறியாக தூக்கிக் கேட்டாள். ப்ருந்தாவின் திருத்திய புருவங்களும், மெல்லிய லிப்ஸ்டிக் உதடுகளும் பார்த்து ப்ரீத்திக்கு “என்னவோ” போல் இருந்தது.
ப்ரீத்திக்கு பதில் சுமதி பேசினாள்.. “ஒண்ணும் இல்லை டாக்டர்.. எல்லாம் ஒரே விஷயம்தான்.. ம்ம். அது தான்.. என் பொண்ணு ப்ரீத்திக்கும் நாள் தள்ளிப் போயிருக்கு டாக்டர்.. நீங்க பாத்து கன்ஃபர்ம் பண்ணணும்..”
“ஷ்யூர்.. வெரி குட் ப்ரீத்தி.. வெரி குட்.. ம்ம்.. பாக்கலாம்.” நாடியைப் பிடித்துப் பார்த்தாள். ஸ்டெதொஸ்கோப்பைக் காதில் சொருகிக்கொண்டு ப்ரீத்தியின் முதுகில் தொட்டுப் பார்த்தாள். பின்னர் ப்ரீத்தியின் மார்பகங்களுக்கு சற்று மேலே அதனால் தொட்டாள். அப்போது மெதுவாக ப்ருந்தாவின் விரல்கள் ப்ரீத்தியின் முலைகள் மீது லேசாகப் பட்டது. புடவையையும், ப்ராவையும் மீறி ப்ரீத்திக்கு லேசான சிலிர்ப்பு. தேவைக்கு அதிகமான நேரம் ப்ருந்தாவின் விரல்கள் தன் முலைக்காம்பின் மீது உரசுவதாகத் தோன்றியது. பிரமையோ…?? சில நாட்களாக அம்மாவின் ஆசையான கசக்கலில் தன் முலைகள் சிலிர்த்திருந்ததால் ஒரு வேளை தவறாகத் தெரிகின்றதோ?? எப்படியாக இருந்தாலும் தன் காம்புகள் லேசாக விரைப்படைவதை உணர்ந்தாள் ப்ரீத்தி.
“ம்ம்.. ஐ ஹோப்.. இட் இஸ் பாசிடிவ் ப்ரீத்தி.. ஓக்கே. சுமதி மேடம்.. எப்பவும் போல் ப்ளட் & யூரின் டெஸ்ட் எடுத்துக் குடுக்குறேன்.. ம்ம்” சுவர் கடிகாரத்தைப் பார்த்தாள். “மணி ஒன்றரை ஆயிருச்சு.. போய் டெஸ்ட் குடுத்துருங்க.. குடுத்துட்டு லஞ்ச் சாப்பிட்டு வாங்க. இரண்டரைக்கு ரிசல்ட் ரெடியாக இருக்கும். வாங்கிகிட்டு வாங்க.. நான் பார்க்கிறேன்.. நேரம் கிடைச்சா பெரிய டாக்டரம்மாவையும் பார்க்கலாம்.. ஓக்கே?”
“சரி டாக்டர்.” என்று ப்ரீத்தி கூறிவிட்டு எழுந்தாள். சுமதி-ப்ரீத்தி இருவரும் வெளியே வந்தனர். டெஸ்ட் தந்துவிட்டு.. உணவு உண்டுவிட்டு.. ரிசல்ட் வாங்கி…ம்ம்.. இதையெல்லாம் விவரிக்கத் தேவையில்லை.
——————
“ஹாய்.. கங்கிராட்ஸ் ப்ரீத்தி.. நீ அம்மா ஆகப் போறே..” கை குலுக்கினாள் டாக்டர் ப்ருந்தா. மென்மையான மிருதுவான கைகள். வெண்மையான கைகள். உள்ளங்கைகள், புறங்கைகள், கைகளெல்லாம், முழங்கை வரை அழகிய ஹென்னா டிசைன் சிவப்பாக வரைந்திருந்தது. பார்க்கவே ஆசையாக இருந்தது ப்ரீத்திக்கு. ப்ருந்தாவின் கரத்தை விட மனதே இல்லை. குனிந்து முத்தமிடவேண்டும் என்று துடித்தாள் ப்ரீத்தி.
“தான்க்ஸ் டாக்டர்..” நாணத்தில் சிவந்தாள்.
“ம்ம்.. ஒரு நிமிஷம்..” என்ற டாக்டர் ப்ருந்தா தொலைபேசியை எடுத்தாள்.. ஏதோ பேசினாள்.
“ம்ம்.. ஓக்கே.. ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் வெளில வெயிட் பண்ணுங்க.. பெரிய டாக்டர் சாந்தா ஃப்ரீயாவாங்க.. எதுக்கும் ஒரு தடவை அவர் பார்த்து உன்னோட செக்கப் ஷெட்யூல், ஸ்கேன்னிங் ஷெட்யூல்.. மற்றும் பல அட்வைஸ் தருவாங்க.. ஓக்கே?”
“ஓ.. வெரி மெனி தாங்க்ஸ் டாக்டர்.” நெஞ்சு நிறைய பூரிப்புடன் எழுந்தாள் ப்ரீத்தி.
சில நிமிடங்கள் காத்திருந்தனர்.
“ப்ரீத்தி… கமான்.. பெரிய டாக்டரைப் பார்க்கலாம்.” டாக்டர் ப்ருந்தா தன் அறையைத் திறந்து வெளியே வந்தாள். அவளைப் பின் தொடர்ந்து சுமதியும் ப்ரீத்தியும் சென்றனர்.
“ஹலோ..ஹலோ சுமதி…வாங்க..” என்று உற்சாகமான குரல் அவர்களை வரவேற்றது. ஒரு அழகான அமைதியான சிறிய அறை. ஒரு நடுத்தர வயது மதிக்கத் தக்க அம்மாள் அமர்ந்திருந்தார். நிச்சயமாக அவருடைய வயது 57 என்று சொன்னால் யாரும் நம்ப மாட்டார்கள். ஆனால் அது தான் உண்மை. வயதிற்கேற்ற பூசின உடல்வாகு. அதிக சிவப்பும் இல்லாமல் ப்ரவுன் நிறமும் இல்லாத மேனி நிறம். புன்னகைக்கும் விழிகள். சற்று தடித்த உதடுகள். மூக்கில் மின்னிய ஒற்றை வைரக்கல், காதுகளில் பல வைரக்கற்கள்.; செழிப்பான பம் பம் கன்னங்கள். அவரது புன்னகையும், வசீகரமும் வயதை மறைத்தன. அவரும் அணிந்திருந்த பருத்திப் புடவை அவரது மாபெரும் கலசங்களை மறைத்திருந்தது.
“குட் ஆஃப்டர்நுன் டாக்டர்.” என்று சுமதியும் ப்ரீத்தியும் ஒரே குரலில் வணங்கினர்.
“குட் ஆஃப்டர்நூன்.. கம் கம் மை டியர் யங் கேர்ள்.. முதல்ல கங்கிராட்ஸ்.. நீயும் தாயாகப் போறேன்னு ப்ருந்தா சொன்னா.. வெரி குட்.. வா உக்காரு.” ப்ரீத்தியின் கைகளைப் பற்றினார் டாக்டர் சாந்தா. பல்ஸ் செக் செய்தார்.
“ம்ம்.. என்ன சுமதி.. ஒரே நேரத்துல அம்மா-பொண்ணு ரெண்டு பேரும் உண்டாயிருக்கீங்க?” கேட்டுவிட்டு கலகலவென்று சிரித்தார் சாந்தா. ஒரு வயது முதிர்ந்தவர் சிரிப்பைப் போல் அல்லாமல் ஒரு டீனேஜ் கன்னியின் கலகலவென்ற செக்ஸியான சிரிப்பைப் போல் இருந்தது.
“ம்ம்.. ஆமாம் டாக்டர்.” சற்றே வெட்கத்துடன் ஆமோதித்தாள் சுமதி.
“குட்.. சரி செக் பண்ணலாமா? வாம்மா..ம்ம்.. உன் பேரென்ன?” என்றவாறு தன் முன்னாலிருந்த ப்ரிஸ்க்ரிப்ஷனைப் படித்தார்.. “ம்ம். ப்ரீத்தி.. ம்ம். வா.” என்றவர் அருகே இருந்த நர்ஸை அழைத்தார். “கயல்!!”
கயல்விழி என்ற பெயர் கொண்ட மான்விழியாள் 20 வயதான நர்ஸ் டாக்டரை நோக்கித் திரும்பினாள். “யெஸ் டாக்டர்?”
“ப்ரீத்திய டீடெய்ல்டா செக்-அப் பண்ணனும்; இன்னும் 20 நிமிஷத்துக்கு வேற பேஷண்ட்ஸ் அனுப்பவேண்டாம்னு உமா கிட்டே சொல்லிரு.. சொல்லிட்டு கதவை மூடிட்டு நீயும் எக்ஸாமினேஷன் ரூமுக்கு வா கயல்.”
“ஓக்கே டாக்டர்.”
“நீ வாம்மா.. ப்ரீத்தி.. எக்ஸாமினேஷன் ரூம்ல உன்னை செக்-அப் பண்ணலாம்.”
“டாக்டர்.. நானு அப்போ..?” ப்ருந்தா இழுத்தாள்.
“நீயும் வா ப்ருந்தா.. சுமதி.. நீங்களும் வந்தா ப்ரீத்திக்கு கொஞ்சம் ஆறுதலா இருக்கும். வாங்க.”
நெஞ்சு படபடக்க ப்ரீத்தி நடந்தாள். டாக்டர் ப்ருந்தா அருகிலிருந்த ஒரு கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு அடுத்த அறைக்குள் செல்ல அதற்குள் நால்வரும் சென்றனர். ப்ரீத்திக்கு மிகவும் படபடப்பாக இருந்தது. டீடெய்ல்ட் செக்-அப் என்றால் என்னவென்று தெரியவில்லை. ஒரு வேளை ஏதாவது இயந்திரத்தினால் சோதனை செய்வார்களா? தன் புண்டை மீது இயந்திரத்தை வைத்து சோதனை செய்வார்களா? சாந்தா, ப்ருந்தா, கயல்விழி எல்லோரும் தன் அந்தரங்க பாகங்களைப் பார்ப்பார்களா? இது வரை அவள் எந்த கைனகாலஜிஸ்டிடமும் ப்ரீத்தி சென்றதில்லை.. தன் கணவன், தீபக், அம்மா மூவரைத் தவிர அவளது பிறப்பு உறுப்புக்களை யாரும் பார்த்ததில்லை… இன்று? கூச்சமாக இருந்தது.. ஆசையாக இருந்தது… வெட்கமாக இருந்தது… நாணத்தில் சிவந்தது…