கங்கா யமுனா சரஸ்வதி [dono]

[manigopal]

சத்யம் சிவம் சுந்தரம்

நான் சத்தியம்.. என் கூட்டாளிகள் சிவம் மற்றும் சுந்தரம்..

நாங்கள் மூவரும் ஜெயிலில் இருந்து தப்பி வந்த கைதிகள்..

எங்களை போலீஸ் தீவிரமாக தேடுகிறது..

நாங்கள் செய்யாத கொலைகள்.. கொள்ளைகளுக்கு.. கணக்கே இல்லை..

இந்தியாவில் இருந்தால் நாங்கள் எப்படியும் திரும்ப போலீஸில் மாட்டிக்கொள்வோம்..

நாங்கள் சிறையில் இருந்து தப்பி வந்த நோக்கமே.. எப்படியாவது மலேசியாவுக்கு தப்பி செல்ல வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் தான்.. ஆனால் எங்களுடைய விசா இன்னும் ரெடியாகவில்லை.. இன்னும் இரண்டு நாட்களில் ரெடியாகிவிடும் என்று எங்கள் மலேசியா கூட்டாளிகள் தகவல் கொடுக்க..

ஏதாவது ஒரு அமைதியான ஏரியாவில் ஆள் நடமாட்டமே இல்லாத தனி வீட்டில் தங்கி யாருக்கும் தெரியாமல் இரண்டு நாட்களுக்கு பதுங்கி இருக்கலாம் என்ற எண்ணத்தில் தான் இந்த ஒதுக்கு புறமான வீட்டை தேர்ந்தெடுத்தோம்..

நான் தான் முதலில் சென்று கதவை தட்டினேன்..

ஒரு சின்ன பையன் வந்து கதவை திறந்தான்…

என் கையில் இருந்த துப்பாக்கியை பார்த்ததும் பயந்தே விட்டான்..

நான் முரட்டு தனமாக அவனை உள்ளே தள்ளிவிட்டு நான் உள்ளே நுழைந்தேன்..

நான் கொஞ்சம் ஊணி ஊணி நடப்பேன்.. ஒரு முறை ஜெயிலில் இருந்து தப்பியபோது போலீஸ் சுட்டதில் என் காலில் குண்டு பட்டு.. நன்றாக மானை போல துள்ளி துள்ளி ஓடிக் கொண்டிருந்த என் கால்கள்.. இப்போது கொஞ்சம் ஊணி ஊணி நடக்கும்படியாக ஆகி விட்டது..

எனக்கு பின்னர் சிவமும் சுந்தரமும் உள்ளே நுழைந்து கதவை தாப்பாள் போட்டுக் கொண்டார்கள்..

சிவத்திற்கு ஒரு கண் தெரியாது.. அந்த சிவனுக்கு நெற்றிக்கண்ணை சேர்த்து மொத்தம் மூன்று கண்கள்.. ஆனால் என் கூட்டாளி சிவமுக்கோ ஒத்தை கண்ணன் என்று பெயர்.. பழைய கமல் படம் விக்ரம் பார்த்திருப்பீர்கள்.. அதில் சத்தியராஜ் போட்டிருக்கும் கண்ணாடி ஒரு பக்கம் பவர் கிளாஸாகவும்.. இன்னொரு கண் கூலிங் கிளாஸாகவும் இருக்கும்.. சிவனும் அதே போல ஒரு கண்ணாடி அணிந்து இருப்பான்.. கிட்டதட்ட.. அந்த படத்தில் வரும் சத்தியராஜை போல தான் நல்ல ஹைட்டாக வில்லத்தனமாக முகத்துடன் இருப்பான்..

சுந்தரம் கொஞ்சம் இரக்க குணம் உடையவன்.. ஆனால் எங்களோடு கூட்டு சேர்த்ததால்.. அவன் இரக்க குணங்களை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு எப்போதும் முரடனாக இருப்பது போலவே நடிப்பான்.. ஆனால் ரொம்ப நல்லவன்.. அவன் செய்யாத குற்றத்திற்காக ஜெயிலுக்கு வந்ததால்.. எங்களோடு சேர்ந்து அவனும் தப்பித்துவிட்டான்.. ஆனால் மொத்தத்தில் அவன் ரொம்ப ரொம்ப நல்லவன்..

தம்பி.. வீட்ல யாரெல்லா£ம் இருக்கீங்க.. என்று நான் கேட்க..

அவன் பேந்த பேந்த முழித்தான்…

பின்பக்கம் அடிக்கடி திரும்பி திரும்பி பார்த்தான்..

அது ஏதோ பெட்ரூம் போல இருந்தது.. நான் அந்த சிறுவனை என் துப்பாக்கியாலேயே நெஞ்சில் வைத்து தள்ளிவிட்டு அந்த ரூமை எட்டி பார்த்தேன்..

செம கவர்ச்சியில் ஒரு அம்சமான குடும்ப பெண் படுத்திருந்தாள்.. மெல்லிய நைட்டியில் அவள் அங்கங்கள் எல்லாம் அப்பட்டமாக வலைவு சுளிவுகள் எல்லாம் அப்படியே தெரிந்தது..

உள்ளே பிரா போட்டிருந்தது.. அப்படியே அப்பட்டமாக தெரிந்தது..

நைட்டியின் கீழ் பகுதி அவள் பெரிய வெள்ளை தொடைகள் வரை தூக்கி விடப்பட்டு.. கவர்ச்சியை இன்னும் கூட்டியது..

வெள்ளியா தங்கமா என் சொல்ல தெரியாத வகையில் அழகு கொலுசு அணிந்திருந்தாள்..

காலில் சின்ன ரிங் மெட்டி.. திருமணம் ஆனவள் என்பதை காட்டியது..

குப்புறப்படுத்திருந்ததாலும்.. அவள் கூந்தல் கொஞ்சம் கலைந்து முகத்தில் விழுந்திருந்ததாலும்.. அவள் முக அழகை முழுவதுமாக பார்க்க முடியவில்லை.. ஆனால் அவள் உடல் செம ஸ்டெக்சர்.. அவளை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததுமே எனக்கு பேண்ட் கிழிந்துவிடும் அளவிற்கு மெல்ல டெம்பர் ஏறி விட்டது..

நான் அவனிடம் திரும்பினேன்..

டேய் தம்பி.. யார்டா உள்ள படுத்து இருக்கது.. என்றேன்.. அலட்சியமாக..

அது வந்து அது வந்து..

சொல்லுடா என்றான் முரட்டுத்தனமாக சிவம் அவனை முறைக்க..

அவங்க என் முதலாளியம்மா.. என்றான் அவன்..

உன் பேரு என்னப்பா தம்பி என்று அன்பாக கேட்டான் சுந்தரம்..

என் பேரு ராகவன் சார்.. என்றான் பவ்யமாக..

நல்ல பேருடா.. நீங்க ரெண்டு பேரு மட்டும் தான் இந்த வீட்டுல இருக்கீங்களா.. வேற யாரு யாரு இருக்கா சொல்லு என்று நான் வெளியே ஹாலுக்கு வந்து அவனை மிரட்டலாக கேட்க..

நானும் பிரியா அக்காவும் மட்டும் தான் சார்.. நைட்ல நான் பின் பக்கம் இருக்க கார் ஷெட்ல போய் படுத்துக்குவேன்.. என்றான் பயந்தபடி

வேற யாராவது இந்த வீட்டுக்கு வந்து போவாங்களா.. ப்ரியா புருஷன் வருவானா.. என்றேன்..

இல்ல அவங்க ஹஸ்பெண்ட் துபாய்ல இருக்காரு.. ப்ரியா அக்கா மட்டும் தான் இந்த தனி வீட்டுல தனியா இருக்காங்க.. எப்போவாவது கோபால்னு ஒரு அக்காவோட ரிலேஷன் அங்கிள் வந்துட்டு போவாரு.. என்றான்..

ம்ம்.. சரி சரி ரொம்ப நல்லதா போச்சி..

நாங்க ஜெயில்ல இருந்து தப்பி வந்த குற்றவாளிகள்.. எங்களுக்கு ஒரு இரண்டு நாள் மட்டும் இந்த வீட்ல தங்க நீங்க இரண்டு பேரும் தடை பண்ணாம இருந்தா உங்க உயிருக்கு எந்த ஆபத்தும் வராது.. போலீஸ்ல காட்டி குடுக்க நினைச்சீங்க.. சுட்டு தள்ளிடுவேன்.. ஜாக்கிரதை என்று நான் அவனை மிரட்டினேன்..

பையன் அரண்டு போய்விட்டான்..

சரி சாப்பிட ஏதாவது இருக்கா.. என்று சுந்தரம் கேட்டான்..

டேய் சோத்து மூட்ட.. எங்க போனாலும் சாப்பாடு தானாடா.. என்று நான் சிரித்து கொண்டே கேட்டேன்…

இல்ல சத்தியா.. எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது என்று சொல்லி சுந்தரம் கிட்சன் பக்கம் உள்ளே சென்றான்..

ப்ரியா ஏன்டா அப்படி அலங்கோலமா படுத்து இருக்கா.. தூங்குறாளா.. இல்ல மயக்கமா இருக்காளா.. என்று கேட்டேன்..

அக்கா கீழே விழுந்து தொடைல சுலுக்கு விழுந்துச்சு சார்.. நான் தான் அக்காவுக்கு பெயின் பார்ம் தடவி விட்டு நல்லா அவங்க தொடையில மசாஜ் பண்ணிட்டு இருந்தேன்… அப்படியே என்னுடைய மசாஜ்ல மயங்கி அப்படியே தூங்கிட்டாங்க..

அப்ப தான் நீங்க கதவு தட்ற சத்தம் கேட்டு நான் வந்து திறந்தேன்.. என்றான்..

ஓ.. ப்ரியாவுக்கு மசாஜ் எல்லாம் பண்ணி விடுவியா. என்று கேட்டேன் சிரித்துக் கொண்டே..

ம்ம்.. பாவம் ப்ரியா அக்காவால நடக்க முடியல சார்.. அதான் டாக்டர்கிட்ட போன் சொல்லி இருக்கேன்.. என்றான்..

ம்ம்.. சரி சரி.. டாக்டர் வந்தா நாங்க இங்கே இருக்க விஷயம் தெரியப்பத்தவோ எங்களை காட்டி கொடுக்கவோ கூடாது.. ஏதாவது ஏடாகூடம் பண்ண.. சுட்டு பொசுக்கிடுவேன் என்று நான் மிரட்டி வைக்க..

ராகவ்.. ராகவ்வ்வ்வ்.. என்று இனிமையான சத்தம் பெட்ரூமில் இருந்து கேட்டது..

அக்கா.. கூப்பிடுறாங்க சார்.. என்றான் என்னை பார்த்து.

சரி என்னனு போய் கேளு.. என்று அவனுக்கு பர்மிஷன் கொடுத்தேன்..

அவன் உள்ளே செல்ல.. அது ஏ.சி.பெட்ரூம் அதனால்.. ஆட்டோ லாக் டோர்.. மெல்ல மெதுவாக மூடிக் கொண்டது..

உள்ளே அவர்கள் இருவரும் என்ன பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் என்று தெரியவில்லை.. ப்ரியா எதற்கு அவனை கூப்பிட்டாள் என்பதும் தெரியவில்லை..

நான் காத்திருந்தேன்..

ம்ம்.. பையன் உள்ளே பெட்ரூம் போய் ரொம்ப நேரம் ஆகியும் வெளியே வரவில்லை..

எனக்கு ஒரு சின்ன சந்தேகம் சட்டென்று பொரி தட்டியது..

நான் வேகமாக கால்களை ஊணி ஊணி சென்று பெட்ரூம் கதவை திறந்தேன்..

சரிதான் நான் நினைத்தபடியே நடந்து விட்டது..

அந்த பெட்ரூம் வெறுமையாக இருந்தது..

நான் உள்ளே பாய்ந்து சென்று இருவரையும் தேடினேன்..

யாரும் இல்லை..

பெட்ரூமில் இருந்து இருவரும் தப்பி போக வழியே இல்லையே.. ஒரே வாசல் தானே.. எப்படி தப்பி இருப்பார்கள்.. என்று யோசித்து..

டேய் சிவம்.. சுந்தரம் சீக்கிரம் இங்க வாங்க என்று நான் கத்த..

பாதியில் சாப்பிட்ட கையோடு சுந்தரம் கையில் ஒரு தட்டுடன் சாப்பிட்டுக் கொண்டே ஓடி வந்தான்..

சிவமும் ஓடி வந்தான்..

இரண்டு பேரும் இந்த ரூம்ல தான் இருந்தாங்க.. ஆளை காணம்.. என்றேன்..

யாருப்பா இரண்டு பேரு.. ஒரே ஒரு சின்ன பையன் மட்டும் தானே இருந்தான் என்றான் சிவம்..

இல்லப்பா.. இந்த பெட்ரூம்ல ஒரு செம பிகர் படுத்திருந்தா.. தொடையில சுழுக்கு நடக்ககூட முடியாதுன்னு அந்த பையன் சொன்னான்.. ஆனா இப்ப அவங்க ரெண்டு பேரும் இந்த ரூம்ல இல்ல.. போய் தேடுங்க.. என்று நான் கட்டளையிட..

சிவமு சுந்தரமும் அந்த பெட்ரூம் முழுவதும் தேடினார்கள்..

இல்லை… இல்லை.. என்ற வார்த்தை தான் அவர்கள் இருவரிடம் இருந்து வந்தது..

நான் மெல்ல ஊணி ஊணி பாத்ரூம் பக்கம் சென்றேன்..

அட சக்க.. பாத்ரூம்மில் இரண்டு கதவுகள்.. அட்டாச்டு பாத்ரூம்.. ஆனால்.. சிட்டிங் டாய்லட் அருகில் ஒரு சின்ன கதவு.. அதன் வழியே தோட்டம் பக்கம் செல்ல ஒரு சின்ன வழி இருந்தது..

பணக்காரர்கள் வீட்டில் இது போன்ற அவசர வழி என்று ஒன்று எப்போதும் சீக்ரேட்டாக இருக்கும்..

இன்கம்டாக்ஸ் ரைடு.. அது இது என்று வந்தால்.. அதன் வழியாக தான் தப்பி செல்வார்கள்..

நான் அந்த சின்ன கேட்டை சென்று தடவினேன்..

படக் என்று திறந்து கொண்டது..

சுந்தரம் சீக்கிரம் பின்பக்கம் கார்டன் பக்கம் ஓடு.. அவங்க ரொம்ப தூரம் தப்பி போய் இருக்க முடியாது.. என்று நான் கத்த..

சுத்தரம் திண்று கொண்டிருந்த தட்டை அப்படியே போட்டு விட்டு பின் பக்கம் தோட்டம் பக்கம் ஓடினான்.. சிவமும் அவன் பின்னால் ஓடினான்..

நான் ஊணி ஊணி ஹாலுக்கு வந்தேன்..

ஜன்னல் வழியாக தோட்டத்தை நான் பார்த்த போது..

ராகவன்.. ப்ரியாவை கஷ்டப்பட்டு உப்புமூட்டை தூக்கிக் கொண்டு வேக வேகமாக தட்டு தடுமாறி காம்பவுண்ட் கேட்டை நோக்கி ஓடிக் கொண்டிருந்தான்..

பிரியாவின் பெரிய முலைகள் இரண்டும் அவன் முதுகில் பட்டு ஒத்தடம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது..

அவன் அவளை அப்படி உப்புமூட்டை தூக்கி கொண்டு ஓடிய போது செம கவர்ச்சியாக அவள் பெருத்த குண்டிகள் நைட்டிக்குள் இருந்து செம குலுங்கு குலுங்கியது..

ராகவன் கேட் அருகில் செல்வதற்குள்.. சிவமும் சுந்தரமும் அவர்களை சென்று பிடித்து விட்டார்கள்..

அவன் தலையில் தட்டி.. போ உள்ளே என்று அடித்துக் கொண்டே வீட்டிற்குள் அழைத்து வந்தான் சிவம்..

ப்ரியாவை கைத்தாங்கலாக மெல்ல நடக்க வைத்து சுந்தரம் அவளை வீட்டிற்குள் நடத்தி கொண்டு வந்தான்..

ப்ரியா தாராளமாக சுந்தரம் தோள்களில் சாய்ந்து.. அவனை கட்டி அணைத்தபடி வலியோடு மெல்ல மெல்ல நடந்து வந்தாள்..

சுந்தரம் அவள் அழகிய இடுப்பு மடிப்பில் கை வைத்து அவளை தாங்கலாக பிடித்துக் கொண்டு நடந்து வந்தான்..

ஹாலுக்கு வந்தார்கள்..

டேய் தம்பி ராகவா.. என்ன பெரிய சின்ன ஹீரோவா ஆகலாம்னு பார்த்தியா.. உன்ன வீட பெரிய பெரிய ஹீரோ எல்லாம் இந்த கதையில இருக்காங்க.. நாங்க மலேசியா போறவரை இந்த மாதிரி ஏடாகூடம் பண்ணதனு உனக்கு எப்பவோ வார்ண் பண்ணிட்டேன்..

இல்ல சார்.. இனிமே அப்படி தப்பிக்க முயற்சி பண்ண மாட்டேன் சார்.. என்று ராகவன் காலில் விழுந்து கெஞ்சினான்..

ப்ரியா பேந்த பேந்த முழிந்தாள்..

காரணம் இங்கு என்ன நடக்கிறது.. எதற்கு தன்னை ராகவன் தோட்டத்து பக்கம் உப்பு மூட்டை தூக்கி கொண்டு ஓடினான் என்று எதுவும் புரியாதவளாய் எங்களை மாறி மாறி திரு திருவென பார்த்து முழித்தாள்..

நான் ப்ரியா என்ன நடக்கிறது என்பதை புரிந்து கொள்ளும்படி மீண்டும் எங்களை பற்றியும்.. நாங்கள் ஜெயிலில் இருந்து தப்பி வந்த விஷயத்தையும் சொன்னேன்..

நான் சொன்ன பிறகு தான் ப்ரியாவுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிந்தது போல இருந்தது..

அவள் முகம் இப்போது கொஞ்சம் தெளிவானது..

இவ்வளவு நேரம் மௌமாகவே இருந்து ப்ரியா திடீர் என்று அப்பாவியாய் ஒரு விஷயம் சொன்னது எங்கள் மூவரையும் அதிர்ச்சி அடைய செய்தது..

தொடரும்

===========

ஐஸ்வரியா

மெல்ல கண் விழத்தேன்.. பளிச் என்று என் கண்களுக்கு நேராக சூரிய ஒளி அடித்தது.. கண்கள் கூசின.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கண்களை திறந்து பார்த்தேன்.. எங்கேயோ ஒரு காட்டில் மரங்களுக்கு இடையே விழுந்து கிடந்தேன்..

உடம்பெல்லாம் செம வலி.. மெல்ல எழுந்து அமர முயற்சித்தேன்.. ஆனால் முடியவில்லை.. என் கையில் நிறைய மரங்களின் கிளைகள் பட்டு சிராய்ப்பு.. நிறைய ரத்த கட்டிகளாக இருந்தன..

ஆனாலும் இருந்த வலிகளை பொருட்படுத்தாமல்.. மெல்ல மெல்ல கை ஊன்றி எழுந்து அமர்ந்தேன்..

மெல்ல எழுந்து நிற்க முயற்சித்தேன்.. ஆனால் முடியவில்லை..

வலது காலில் நல்ல அடி.. ப்ராக்சர் ஆனது போன்ற வலி..

ஆனால் ரத்தம் இல்லை.. கை முழங்கையில் மட்டும் தான் சிராய்பு.. ரத்தம் கட்டி இருந்தது.. மற்றபடி என் உடம்பில் எங்கும் ரத்த காயங்கள் இல்லை..

எனக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது.. இவ்வளவு பெரிய ஏரோப்ளேன் விபத்தில் இருந்து எப்படி நான் தப்பித்தேன்.. என்று நினைக்கையில்.. நான் இன்னும் உயிரோடு இருப்பது கனவா நினைவா என்றே எனக்கு தெரியவில்லை..

கடைசியாக.. நான் தான் விமானம் ஆபத்தில் இருக்கிறது.. அனைவரும் தப்பிக்க தயாராகுங்கள் என்ற அறிவிப்பை சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்..

அப்போது தான் ஒரு திடீர் வெடி சத்தத்துடன் விமானம் வெடித்து.. பூமியை நோக்கி படுவேகமாக இந்த அடர்ந்த பழைய காட்டிற்குள் விழுந்து நொருங்கியது..

அதன் பின் என்ன நடந்தது என்றே தெரியவில்லை.. இறந்து விட்டேன் என்றே நினைத்து இருந்த நான் இப்போது கண் விழித்தது எனக்கு ஆச்சரியமாகவும்.. அதிசயமாகவும் இருக்கிறது..

நான் எழுந்து நிற்க முயச்சி செய்தது வீண் போகவில்லை..

ஒரு காலில் மட்டும் தான் வலி இருந்தது.. மற்ற கால் நன்றாக தான் இருந்தது..

நெத்தியில் கொஞ்சம் சிராய்ப்பு..

நான் எழுந்து அருகில் இருந்து ஒரு மரக்கிளையை எடுத்தேன்..

அப்படியே அதை ஊன்றுகோல் போல வைத்துக் கொண்டு.. மெல்ல மெல்ல நான் அந்த அடர்ந்த காட்டு மரங்களும் இலைகளும்.. கற்களுக்கு இடையே நடக்க ஆரம்பித்தேன்..

தூரத்தில்.. வெகு தூரத்தில் விமானம் எரிந்து சாம்பளான துர்நாற்றம் இன்னும் அடித்துக் கொண்டு தான் இருந்தது..

எனக்கு தண்ணீர் தாகம் எடுத்தது.. என் அதிர்ஷ்டம் என் அருகில் ஏதோ ஒரு ஓடை ஓடும் சத்தம் கேட்டது..

நான் மெல்ல அந்த மரக்கொம்பை ஊனிக் கொண்டு மெல்ல மெல்ல நடந்து சென்று அந்த அருவியை அடைந்தேன்..

ஆஹா.. இந்த அடர்ந்த காட்டில் இப்படி ஒரு அருமையான அருவியா.. குற்றாலம் தோற்றுவிடும் போல இருந்தது..

அப்படி ஒரு சில் தண்ணீருடன்.. அருவி மிக அழகாக அலையலையாய் விழுந்து புரண்டு ஓடிக் கொண்டு இருந்தது..

நான் அருகில் சென்று ஒரு வழுக்கு பாறையின் மேல் மெல்ல மெல்ல நடந்து.. கவனமாக.. மிகவும் கவனமாக சென்று அந்த பாறையில் அமர்ந்து.. கொஞ்சம் குனிந்து.. தரையில் ஓடிய நீரை என் கைகளால் அள்ளி அள்ளி வேக வேகமாக குடிக்க ஆரம்பித்தேன்..

மடக் மடக் மடக் என்று வேக வேகமாக குடிக்க குடிக்க.. எனக்குள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தெம்பு வரத்துவங்கியது..

அப்படியே டயர்டாக அந்த வழுக்கு பாறையின் மேலேயே சாய்ந்து கொண்டேன்..

இந்த விபத்தில் நான் மட்டும் தான் பிழைத்தேனா.. அல்லது வேறு யாராவது உயிரோடு இருக்கிறார்களா என்று நினைத்தபடி.. மெல்ல அந்த வழுக்கு பாறையில் இருந்து எழுந்தேன்..

ஐயோ.. வலி.. தாங்க முடியவில்லை.. ஆனாலும்.. என்னால் என் ஆர்வத்தை கட்டு படுத்த முடியவில்லை..

இந்த காட்டில் இருந்து எப்படி வெளியேறுவது.. மற்ற பயணிகள் நண்பர்களை எப்படி கண்டு பிடிப்பது.. கண்ட்ரோல் ரூமுக்கு எப்படி தகவல் கொடுப்பது.. என் முழு எண்ணமும் வேக வேகமாக சிந்தித்து கொண்டே இருந்தது..

என் வலியை பொருட் படுத்தாது.. அந்த விமானம் நொருங்கி கடந்த இடத்தை நோக்கி மெல்ல மெல்ல அந்த மரக்கொம்பின் உதவியுடன் நடக்க துவங்கினேன்..

அப்போது.. சரட் சரட் என்று நான்கா பக்கமும் இருந்து.. சின்ன சின்ன அம்புகள் என்னை நோக்கி உரசியபடி வந்து அருகில் இருந்த மரங்களில் சதக் சதக் என்ற சொறுகி நின்றது..

நான் பயந்து போய் அப்படியே உரய்ந்து போய் நின்று விட்டேன்..

ஹாஹாய்ய்… உரே.. ப்பூவா.. என்று ஏதோ பாஷை புரியாத சத்தம் கேட்டது..

அந்த சத்தத்தை தொடர்ந்து நாளைந்து கருப்பு உருவங்கள் என்னை நோக்கி மெல்ல மெல்ல நகர்ந்து வந்தன..

அட்டை கருப்பு மனிதர்கள்.. கையில் ஈட்டியும்.. கம்பும் வைத்து.. என்னை ஏதோ ஒரு மிருகத்தை வேட்டையாடி வெற்றி பெற்ற மகிழ்ச்சியில்.. என்னை சூழ்ந்து கொண்டு..

உரேஹோ.. உர்ரேஹோஷா.. ஐரோமஜா.. என்று அவர்கள் என்னை சுற்றி சுற்றி வந்து கோஷமிட்டனர்..

எனக்கு என்ன நடக்கிறது என்றே தெரியவில்லை..

ஆனால் அவர்கள் இந்த காட்டில் வாழும் காட்டு மிராண்டிகள் என்பது மட்டும் தெள்ளத்தெளிவாக தெரிந்தது..

சின்ன வயதில் நிறைய காட்டைபற்றியும்.. அதில் வாழும் நாகரீகம் தெரியாத.. இன்னும் வெளி உலகத்தையே காணாத காட்டு மனிதர்கள் வாழ்கிறார்கள் என்பதை கேள்வி பட்டிருக்கிறேன்..

ஆனால் இப்போது நான் அவர்களை தான் நேரில் பார்க்கிறேனோ.. என்ற சந்தேகம் ஊர்ஜிதமாகியது..

மனித மாமிசம் சாப்பிடும் காட்டு மிராண்டிகள் என்றும் கேள்வி பட்டு இருக்கிறேன்..

அதை நினைத்தபோது தான் அடிகுலை நடுங்கியது..

பெரிய விபத்தில் இருந்து உயிர் தப்பி வந்தும்.. இப்போது புது ஆபத்தில் சிக்கிக் கொண்டேனே என்று பயந்தேன்..

உரேய்ய்ய்ய்.. மாஷிமாசா.. உக்காரோ.. என்று என்னை சுற்றி சுற்றி கத்திக் கொண்டே இருந்த அந்த நால்வரும் திடீர் என்று நின்றனர்..

என் அருகில் வந்து நான் அணிந்திருந்த ஏர்ஹோஸ்ட்ரல் உடையை ஆச்சரியமாக பார்த்தார்கள்..

காரணம் அவர்கள் உடம்பில் எதும் அணியவில்லை.. வெறும் உடம்பு.. இடுப்பில் மட்டும் ஜட்டி சைசில் ஒரு சில பெரிய பெரிய இலைகளை சுற்றி அதை மரவேரினால் கட்டி இருந்தார்கள்..

மற்றபடி காலில் செருப்போ.. உடம்புல் உடை என்று சொல்லத்தக்கதாக வேறு எந்த துணியோ இல்லை..

முன்பக்கம் மட்டும் தான் இலை மறைந்து இருந்தது.. ஆனால் பின்பக்கம் எல்லாம் அவர்கள் கருப்பு குண்டி.. அப்படியே அம்மணமாக தெரிந்தது..

என் கிழிந்த உடையை ஆச்சரியமாக தொட்டு தொட்டு பார்த்தார்கள்..

பிறகு ஊரோப்ப்ப்ப¢என்று ஒருவன் கத்தினான்..

என்னை நால்வரும் அலேக்காக தூக்கி என் இரண்டு கைகளையும் கால்களையும் கட்டி..

ஒரு கம்புல் தொங்க விட்டு.. ஓட துவங்கினார்கள்..

காட்டுமிராண்டு சினிமாவில் பார்த்து இருப்பீர்கள்..

மனிதர்களையோ.. பன்றி.. அல்லது வேட்டையாடிய மான்களை எப்படி இரண்டு கால் இரண்டு கால் கட்டி நடுவில் ஒரு கம்பத்தில் தொங்கவிட்டு… முன்பக்கமும் பின்பக்கமும் தோளில் வைத்து தூக்கி செல்வார்கள்..

அதுபோல என்னையும் தூக்கி சென்றார்கள்..

அவர்கள் நடக்க நடக்க.. காடு இருட்டிக் கொண்ட வந்தது..

அந்த பட்டபகலிலும் அந்த அடர்த்தியான காடு மெல்லிய இருட்டாக இருந்தது.. காரணம்.. அவர்கள் என்னை தூக்கி சென்றது.. மரங்கள் இன்னும் நிறைய நிறைய இருந்து ஒரு காட்டு பகுதி..

மரங்கள் அதிகம் ஆக ஆக.. வெளிச்சம் கம்மியாகிக்கொண்டே வந்தது..

ஒரு அரைமணி நேர பிரயாணத்திற்கு பிறகு ஒரு பெரிய மலைகுகை போன்ற வாசலில் வந்து என்னை இறக்கினார்கள்..

ஊய்ப்பா££.. உரே.. என்று ஒருவன் கத்தினான்..

மலைகுகையில் இருந்து ஒரு வயதான ஆதிவாசி காட்டுமிராண்டி மனிதன் வெளியே வந்தான்..

பார்க்க அப்படியே பழைய நடிகர் வினுசக்கரவர்த்தி மாதிரியான கருப்பு உருவம்..

வாயில் பற்கள் வெள்ளை வேளேர் என்ற இருந்தது..

என்னை பார்த்ததும் ஊஷ்பா£.. ஊஷ்பா.. என்று கத்தினான்..

உடனே என்னை தூக்கி வந்த நால்வரும்.. அப்படியே ஒரு பெரிய கருங்கல் பானையில் என்னை தூக்கி போட்டார்கள்..

கருங்கல் பானை முக்கால் அளவு தண்ணீர் நிரப்பப்பட்டு இருந்தது..

அந்த கருங்கல்பானை ஒரு பெரிய கருங்கல் அடுப்பின் மேல் வைக்கப்பட்டிருந்தது..

அந்த வினுசக்கரவர்த்தி காட்டு மனிதன்.. எதையோ குணிந்து தேடினான்..

மலைகுகையின் வாசலின் அருகில் கிடந்த சில கற்களை எடுத்தான்..

சரக் சரக் என்று உரசினான்..

டக்கென்று நெருப்பு வந்தது..

ஓ.. இது தான் சிக்கி முக்கி கல்லா என்று நான் நினைத்துக் கொண்டேன்..

அவன் பாறை அடுப்பிற்கு அருகில் வந்து பக் என்று நெருப்பு பற்ற வைத்தான்..

நான் அப்படியே தண்ணீரில் நின்று கொண்டிருந்தேன்..

கை கால் கட்டப்பட்டிருந்தது..

தண்ணீரின் சூடு மெல்ல மெல்ல மிதமான சூட்டிற்கு வந்தது..

ஊராய்போ££££.. என்ற வினு காட்டு மனிதன் கத்தினான்..

இரண்டு கருப்பு காட்டுபயல்கள் வந்து பாறை அடுப்பிற்கு அருகில் வந்து நின்று சர்ர்ர் என்று ஒன்னுக்கு அடித்தார்கள்..

நெருப்பு அனைந்தது.. அடுப்பு அனைந்தது..

நான் இருந்து தண்ணீர் கொதிநிலைக்கு வராமல்.. அப்படியே ஏதோ குளிக்க வெண்ணீர் வைத்தது போன்ற அளவில் மிதமாக சூட்டில் இருந்தது..

எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது..

என்னடா என்ன வேக வைத்து சாப்பிட போறாங்கன்னு பார்த்தா.. ஏதோ குளிக்க சுடுதண்ணீ வைச்சி குடுத்த மாதிரி இருக்கே என்று நினைத்து ஆச்சரியப்பட்டேன்..

நான் ஆச்சரியப்பட்டதை தொடர்ந்து.. என் அருகில் இரண்டு கருப்பு காட்டுபயல்கள் வந்தார்கள்..

அவர்களிடம் இருந்த ஒரு கூர்மையான கல் கத்தியை வைத்து என் கை கட்டை அவிழ்த்தார்கள்… பிறகு என் கால் கட்டையும் அவிழ்த்தார்கள்..

பிறகு நான் போட்டிருந்த கிழிந்த பிங்க் கலர் ஏர்ஹோஸ்ட்ரல் கோட்டை அவித்தார்கள்..

உள்ளே நான் பிரா போட்டிருந்தேன்..

என் பிராவை அவிழ்க்கவில்லை..

பிறகு.. இடுப்பில் கை வைத்து.. என்னுடைய ஸ்கெட்டையும் அவித்தார்கள்..

நான் இப்போது தண்ணீருக்குள் வெறும் பிரா ஜட்டியுடன் இருந்தேன்..

அந்த கருப்பு காட்டுபயல்கள் இரண்டு பேரும் அந்த கல்பானைக்குள் மெலல இறங்கினார்கள்..

அவர்கள் கையில் ஏதேதோ மூலிகைகள் இருந்தன..

அதை வைத்து என்னை தேய்த்து தேய்த்து குளிப்பாட்டினார்கள்..

அவர்கள் இரண்டு பேரும் ஒரே நேரத்தில் என் உடல் முழுவதையும் அந்த சுடுநீருக்குள் வைத்து மசாஜ் செய்வது போல என் உடம்பை தடவி தடவி அந்த மூலிகையை தடவி தேய்த்தார்கள்..

என் முலைகளை நன்றாக பிசை பிசை என்று இரண்டு பேரும் மாத்தி மாத்தி பிராவோடு பிசைந்தார்கள்..

என் இடுப்பை நன்றாக தடவி தடவி தேய்த்தார்கள்..

என் பெரிய முறம் போன்ற முதுகை நன்றாக வழித்து.. வழித்து மசாஜ் செய்தார்கள்..

என் பெரிய குண்டிகளை இரண்டையும் நன்றாக பிடித்து உருட்டி உருட்டி தடவினார்கள்..

எல்லாம் தண்ணீர் உள்ளேயே நடந்தது..

என் கழுத்தில் தடவி தடவி என்னை சுடுநீருக்குள் சூடு ஏற்றினார்கள்..

என் கூந்தலுக்கு வேறு ஒரு மூலிகையை கொண்டு வந்து தேய்ந்தார்கள்..

அந்த மூலிகையில் இருந்து வந்த மனம்.. அப்பப்பா.. என்ன ஒரு நறுமனம்.. நம்ம ஊரு சோப்பை ஷேம்பு எல்லம் மிஞ்சிவிடும் வாசனையில் இருந்தது..

என்னை நன்றாக குளிப்பாட்டி.. வெளியே தூக்கி வந்தார்கள்..

ஆஹா என்ன ஆச்சரியம்.. என் மேல் இருந்த காயங்கள் எதும் இப்போது இல்லை.. என் கால் வலி சுத்தமாக இல்லை..

எல்லாம் அந்த மூலிகையின் மகிமை தான்.. ஒரு நொடியில்.. ஒரு சின்ன வெண்ணீர் குளியல் மசாஜ்ஜில் என் காயங்களை எல்லாம் குணமாக்கிவிட்டார்களே என்று ஆச்சரியப்பட்டேன்..

பிறகு என்னை அப்படியே பிரா ஜட்டியோடு தூக்கிக்கி கல்பாறைக்கு வெளியே கொண்டு வந்து நிற்க வைத்தார்கள்..

பெரிய பெரிய பஞ்சு இலைகளால் செய்யப்பட்ட போர்வை போன்ற ஒரு உடுப்பை எடுத்து வந்து என்னை போர்த்திவிட்டு துடைந்து விட்டு..

உரேப்ப்.. பிராவோ பிராவோ.. என்று கத்தினான் ஒரு கருப்பன்..

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை..

உரேப்ராவோ.. உரேப்பு.. பிராவோ.. என்றான்.. மீண்டும்..

பிரா என்று அவன் வார்த்தைகளுக்கு இடையே வார்த்தை வந்ததால்..

நான் சட்டென்று என் பிராவை கழற்றி எறிந்தேன்..

ஐயகோ.. ஐயகோ.. சூப்ரகோ.. சூப்ராருக்கோ.. செம்பா சம்பா.. பெரிசுசுசு உன்துதுது.. என்றார்கள் திக்கி திணறி..

எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை..

இப்போது வினு கொஞ்சம் மனிதர்கள் பேசுவது போலவே பேச ஆரம்பித்தார்..

பொம்பளே.. உன் உடுப்பு.. அவுத்தா.. பெருசா இருக்கு.. புடிச்சி இருக்கு எங்களுக்கு.. நல்லா பெருசு.. நல்லா பெருசு.. உப்உரே… உப்உரே.. என்று வினு கத்தினார்..

வினு தான் அந்த காட்டுமிராண்டிகளின் தலைவன் என்று அவன் கட்டளைகள் பிறப்பித்தவிதத்திலும்.. மற்றவர்கள் அடிபணிந்து அதை செய்த விதத்திலும் நான் நன்றாக தெரிந்து கொண்டேன்..

வினு தொடர்ந்து பேசினார்..

கீழே.. இடுப்பு.. உடுப்பு.. அவுரு.. பொம்பளே.. என்றார்..

இடுப்பு உடுப்பு.. என்றால்.. ஓ.. என்னுடைய பேன்டீஸ்ஸையும் அவுக்க சொல்றான் போல இருக்கு என்று புரிந்து கொண்டேன்..

நான் உயிர் தப்பிக்க வேறு வழி இன்றி.. அவர்கள் சொல்வதை செய்ய வேண்டியதாக இருந்தது..

பிரா ஜட்டி இரண்டையும் அவுத்து எறிந்து விட்டு அப்படியே உரித்த கோழியாக அம்மணமாக அவர்கள் முன்பு நின்றேன்..

அப்போது ஒரு கருப்பு மிராண்டி.. ஒரு பஞ்சு இலையால் செய்யப்பட்ட ஒரு வெள்ளை துணியை கொண்டு வந்து என்னிடம் கொடுத்தான்..

என்னை அதை சுத்திக்க சொல்லி சைகை காட்டினான்..

நான் அவனிடம் இருந்து அதை வாங்கி.. ஜாக்கெட் பாவாடை இல்லாமல்.. வெறும் புடவை மட்டும் அணிந்து கொள்வது போல.. அந்த பஞ்சு இலையை கட்டிக் கொண்டேன்..

செல்பீ.. செல்பீ.. என்று கத்தினான்.. வினு தலைவன்..

என்னடா.. காட்டுமிராண்டிங்க.. திடீர்னு செல்பீனு சொல்றானேனு பார்த்தா.. உண்மையிலேயே ஒரு பழைய ரோல்ப்லீம் சுத்தும் கேமராவை ஒரு கருப்பாண்டி எடுத்து வந்தான்..

என்னை சுற்றி என்னை அனைவரும் கட்டி பிடித்துக் கொண்டு நிற்க.. ஒருவன் எங்களை கிளிக் கிளிக் என்று போட்டோ எடுத்தான்..

பல வருடங்களுக்கு முன்பு இதே போன்ற ஒரு விமான விபத்தில் ஒரு கேமரா அவர்களுக்கு கிடைத்திருக்கிறது..

அதை பத்திரமாக வைத்திருந்து..

ஒரு வேட்டை பொருள் கிடைத்தால்.. அதனோடு புகைப்படம் எடுத்துவிட்டு தான் சாப்பிடுவார்களாம்.. அது தான் அந்த காட்டுமிராண்டிகளின் சம்பிரதாயமாம்.. வினு காட்டு தலைவன் என்னிடம் அறைகுறை பாஷையில் அதை விளக்கம் சொல்ல சொல்ல..

ஐயோ.. இவ்வளவு நேரம் என்னை குளிப்பாட்டி சீராட்டி.. இலை டிரஸ் போட்டு.. போட்டோ எடுத்தது என்னை திங்க தானா.. அட பாவி காட்டுபயளுகளா.. என்று நினைத்தபடியே மயக்கமாகி விழுந்தேன்…

தொடரும்…