வீட்டில் நடந்த கூத்து

[manigopal]

என் பெயர் ராஜா என் வயது 24 நான் மும்பையில் ஒரு பெரிய கம்பெனியில் வேலை செய்கிறேன் நம் தற்பொழுது மும்பையிலிருந்து கோயம்புத்தூருக்கு ரயிலில் சென்று கொண்டிருக்கிறேன் நான் என் வீட்டில் உள்ளவர்களோடு பேசி 6 வருடங்கள் ஆகின்றது
இந்த கதை நான் 18 வயதாக இருந்தபோது நடந்த சம்பவம என் வீட்டில் மொத்தம் 6 பேர் இந்த கதை நடக்கும்போது என் அப்பாவின் வயது 42 அவர் ஒரு பேங் மேனேஜர் ஆக வேலை செய்து கொண்டிருந்தார் அவர் பெயர் ரகுநாதன். அடுத்தது என் அம்மா பெயர் ஜெயா அவர் ஒரு ஹவுஸ்வைப் அம்மாவின் வயது 40. அடுத்தது என் அக்கா அவள் பெயர் ராஜி அவள் கல்லூரியில் முதலாமாண்டு படித்து வந்தாள் அவள் வயது 19. அடுத்தது நான் நான் அப்பொழுது +2 படித்து வந்தேன். அடுத்தது என் தம்பி ரவி அவன் +1 படித்து வந்தான் அவன் வயது 17. அடுத்து என் தம்பி ரமேஷ் அவன் 10வது படித்து வந்தான். இது தன் என் குடும்பம். இந்த குடும்பத்தில் நடந்தவற்றை அடுத்த பதிவில் பார்ப்போம்

<t></t>
நான் பிறந்தது வளர்ந்தது எல்லாம் கோயம்புத்தூரில் எங்கள் வீடு கோயம்புத்தூருக்கு அருகில் ஒரு கிராமத்தில் உள்ளது அப்பொழுது நான்+2 படித்து கொண்டு இருந்தேன் என் வீட்டில் என் அம்மா தவிர யாரும் என்னை மதிக்க மாட்டார்கள் ஏன் என்றால்
நான் எப்போதும் என் நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றி கொண்டு இருப்பேன் இப்போது என்னை பற்றி கூறுகிறேன் நான் 6.4அடி உயரம் இருப்பேன் நான் ஒருfootball player. படிப்பிலும் விளையாட்டிலும் சிறந்து விளங்குவேன் நான் தான் எப்பொழுதும் எங்கள் பள்ளியிலேயே முதல் மாணவன் ஆனாலும் என்னைக் என் வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு பிடிக்காது ஏனென்றால் நான் என் நண்பர்களுக்கு ஒரு பிரச்சினை என்று தெரிந்தும் நான் முதல் ஆளாக நிற்பேன் இதனால் பலமுறை நான் பலரையும் பள்ளியில் அடித்து இருக்கேன் அதனால் பள்ளி நிர்வாகம் என் அப்பாவை கூட்டிவர சொல்வார்கள் என் அப்பாவும் வந்து அவர்களிடம் மன்னிப்பு கேட்பார் ஆனாலும் என்னைக் பள்ளியில் இருந்து சஸ்பென்ட் செய்ய மாட்டார்கள் இது நான் 7வது படிக்கும் போதே நடக்கும் நிகழ்ச்சி. இதனால் என்னைக் என் வீட்டில் உள்ளவர்கள் வெறுப்பார்கள் அனைவரும் என்னைக் பொறுக்கி என்றே அழைக்கின்றனர் என் அக்கா அவள் காலேஜ் முடிந்ததும் நெராக வீட்டிற்கு வந்து விடுவாள் அதே போல் என்னுடைய தம்பிகள் இருவரும் வீட்டிற்கு வந்து படிப்பார்கள் ஆனால் நானோ வீட்டிற்கு வந்ததும் என் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு நண்பர்களை பார்க்க போய்விடுவேன் பிறகு ஒரு 8 மணிக்கு தான் வீட்டிற்கு வருவேன் வந்ததும் சாப்பிட்டு தூங்கிடுவேன் என் வீட்டில் என் அக்கா தம்பிகள் கேட்கும் அனைத்து பொருட்களும் உடனே என் அப்பா வாங்கிக் கொடுத்துவிடுவார் ஆனால் ஆனால் நான் கேட்டாலோ எதையும் வாங்கி தர மாட்டார் அதனால் நான் எப்போதும் எதையும் என் அப்பாவை கேட்க மாட்டேன் என் அம்மாவிடம் தான் கேட்பேன் என் வீட்டில் எனக்கும் என் அக்கா மற்றும் என் தம்பிகளுக்கும் எப்போதும் ஆகாது என்னை அவர்கள் மூவரும் இணைந்து பொறுக்கி என்று கூறுவது எனக்கு கோவம் வரும் அப்பொழுது எல்லாம் என் அம்மா எனக்கு சப்போட்பண்ணுவார்கள் எங்கள் வீட்டில் எனக்கு என் அம்மாவை மட்டுமே பிடிக்கும் அவங்க மட்டும்தான் என்னிடம் யார் என்ன சொன்னாலும் உன்னை மாதிரி அவங்களளே படிக்க முடியுமா என்று என்னை ஆறுதல் படுத்துவார்கள் என் அம்மா மட்டும்தான் எனக்கு இருக்கும் ஒரே ஆறுதல் இதுதான் என் நிலை என் வீட்டில்.
அடுத்த பதிவில் என் வீட்டின் அமைப்பு பற்றி பார்ப்போம் கதை கொஞ்சம் போர் அடிக்கிறது என்று நினைக்கின்றேன் கொஞ்சம் பொறுத்து கொள்ளுங்கள் இப்போது சொல்வது அனைத்தும் பின்னர் என் நிலைமை புரிந்து கொள்ள உதவும்.

<t></t>

என்ன எல்லாரும் பொறுக்கி என்றாலும் நான்கெட்டவன் அல்ல எனக்கு இருக்கும் கெட்ட பழக்கம் class cut அடித்து சினிமா பார்க்க செல்வேன் என் நண்பர்களை யாராவது ஏதாவது சொல்லி விட்டால் அவர்களுடன் சண்டை போடுவேன் நான் ஒருபோதும் மது குடித்தது கிடையாது எந்த ஒரு பெண்ணையும் கிண்டல் பண்ணது கிடையாது ஆனாலும் என்னைக் என் வீட்டில் உள்ளவர்கள் பொறுக்கி என்பார்கள் சரி கதைக்கு வருவோம் நான்+2 வில் மாநிலத்தில் மதிப்பெண்ணில் 10 இடம் பெற்றேன் எனக்கு engineering படிக்க ஆவலாக இருந்தது நான் பெற்ற மதிப்பெண்கு கோயம்புத்தூரில் உள்ள புகழ்பெற்ற கல்லூரியில் சுலபமாக இடம் கிடைக்கும் என்று கூறினார்கள் ஆனால் எனது அப்பாவோ என்னைக் சென்னையில் தான் படிக்க வேண்டும் என்று கூறினார். நானும் அம்மாவும் எவ்வளவு எடுத்து சொன்னாலும் அவர் அவருடைய முடிவில் உறுதியாக இருந்தார் எனவே வேறு வழியின்றி நானும் சென்னையில் உள்ள புகழ்பெற்ற பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தேன்
நான் படிக்க பல்கலைக்கழகம் புறப்படும் போது என் அம்மா மட்டும்தான் எனக்காக அழுதாள் என் அக்கா தம்பிகள் மற்றும் அப்பா மிகவும் சந்தோசமாக இருந்தார்கள் நான் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தபின் தான் எனக்கு இங்கு கிடைத்த நண்பர்கள் முலம் தான் காம கதைகள் படிப்பது படங்கள் பார்க்க கற்றுக்கொண்டேன் அதுமட்டுமின்றி கை அடிக்கவும் பழகிவிட்டது நான் தினமும் ஒரு முறையாவது கை அடித்து விடுவேன். நான் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தபின் மாதம் ஒரு முறை மட்டும் வீட்டிற்கு சென்று வருவேன். முதல் மூன்று மாதங்கள் நல்லபடியாக சென்றது எப்பொழுதும் போல் என்னுடைய வீட்டில் உள்ளவர்கள் பொறுக்கி என்பார்கள் ஆனால் அம்மா மட்டும்தான் எனக்காக கவலை கொள்கிறாள் நான் போகும் போது மட்டும் மிகவும் சந்தோசமாக இருப்பாள் நான் தினமும் ஒரு முறையாவது என் அம்மாவிடம் பேசி விடுவேன். இந்த முறை எனக்கு ஒரு வாரம் ஆயுதபூஜை விடுமுறை வந்தது நான் மிகவும் சந்தோசமாக வீட்டிற்கு வந்தேன். ஆனால் என் அம்மாவிடம் அந்த சந்தோஷம் சுத்தமாக இல்லை அவர்கள் மேலுக்கு சந்தோஷமாக இருப்பது போல் நடிக்கிக்றார்கள் என்று எனக்கு தோன்றியது. அதுமட்டுமின்றி முதலேயே என்
அப்பா அக்கா காலேஜ் போக ஸ்குட்டி வங்கி கொடுத்தார் இது நான் அங்கு இருந்தபோதே நடந்தது நான் கேட்ட போது ஊர் சுற்றி கொண்டு இருப்பவர்கள் எல்லாம் வண்டி வாங்கி தரமுடியாது என்று சொன்னார். ஆனால் இப்போது என் தம்பிகள் இருவரும் பைக் வாங்கி கொடுத்துள்ளார் அதைப் பார்த்ததும் எனக்கு மிகவும் மனசங்கடம் அடைந்தேன் நானும் என் அப்பாவிடம் எனக்கும் ஒரு பைக் வாங்கி கூடுங்கள் என் கேட்டேன் ஆனால் அவர் அதற்கு முடியாது என சொல்லிட்டார் எனக்கு வீட்டை விட்டு வெளியே செல்லவே பிடிக்கவில்லை ஏன் என்றால் என் நண்பர்கள் இதை பற்றி கேட்டால் என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியவில்லை. நான் இந்த முறை வீட்டிற்கு போன போது அக்கா அங்கு இல்லை பாட்டி பார்க்க ஊருக்கு போய் இருந்தாள். இதன் அடுத்த பதிவை நாளைக்கு போடுவேன்
ஆதரவு தந்த அனைவருக்கும் நன்றி சரி இப்போது கதைக்கு வருவோம் நான் முதலில் கூறியது போல நான் வீட்டிற்கு வந்தபோது என் அம்மாவின் முகத்தில் பழைய சந்தோஷம் இல்லை அவர்கள் மேலுக்கு சந்தோஷமாக இருப்பது போல் நடிக்கிக்றார்கள் என்று தோன்றியது அன்று என் அப்பாவிடம் பைக்கிற்காக சண்டை போட்டு விட்டு நான் என் அறைக்கு போய் துங்கிவிட்டேன். மதியம் அம்மா சாப்பிட கூப்பிட நான் எனக்கு பசிஇல்லை என்று கூறிவிட்டு மீண்டும் துங்கிவிட்டேன் அம்மாவும் தம்பியும் சாப்பிட்டார்கள் பிறகு சிறிது நேரங்கழித்து நான் எழுந்து சாப்பிட சென்றேன் அப்பொழுது அம்மா எனக்கு சாப்பாடு போடும்போது நான் என் அம்மாவிடம் கேட்டேன் ஏன் அப்பா என்னை மட்டும் இப்படி வெறுத்து ஒதுக்க வேண்டும் நான் என்ன தப்பா பன்னிட்டேன் மாநிலத்தில் 10 இடம் வந்தும் எனக்கு பைக் இல்லை ஆனால் 10 வதில் 50 சதவீதம் மார்க் எடுக்கதவனுக்கு பைக் வாங்கி கொடுத்துள்ளார் அம்மா உன்மை சொல்லுங்கள் என்னை எதாவது ஆசிரமத்தில் இருந்து கொண்டு வந்து வளர்கிர்கள என கேட்டேன் உடனே அம்மா அழது விட்டாள் விளையாட்டு கூடைப்பந்து இப்படி கேட்காதே நீ எங்கள் பிள்ளையே உடனே பிறகு எதற்காக ஒரு கண்ணில் வெண்ணெயும் இன்னொரு கண்ணில் சுண்ணாம்பும் என்று இருக்கிறார் என்றேன் அதற்கு அம்மா அனைத்தையும் விட்டு தள்ளு நீ என் அன்பு மகன் என்று கூறினார்கள். நான் அதற்கு சிரித்தேன் உடனே அம்மா நீ வேணும்னா வெளியே போய் உன் நன்பர்களுடன் பேசி விட்டு வா என சொல்லிட்டாகள் உடனே நான் இப்போது என் நண்பர்களை பார்க்க போன என்னை எல்லாரும் சேர்ந்து கிண்டல் செய்வார்கள் எனவே நான் இந்த ஒரு வாரமும் எங்கும் செல்லவில்லை என்று கூறிவிட்டு என் அறைக்கு சென்று படுத்து கொண்டேன் அன்று இரவு அப்பா வந்ததும் அம்மா எனக்காக அப்பாவிடம் சண்டை போட்டாள் ஆனால் அப்பாவோ நான் காலையில் சொன்னது சொன்னதுதன் என்று கூறிவிட்டார். அவர்கள் சண்டை போடும் போது மணி 7 கொஞ்சம் நேரம் கழித்து என் அப்பா அம்மாவிடம் அவனுக்கு பிடிச்சது படம் பார்க்கதுதன அதனால் அவனை போய் படம் பார்த்து வரசொல்லு என்று கூறினார் எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாக இருந்தது அந்த வார்த்தை. ஆனால் எனக்கு மிகவும் அவமானமாக இருந்தது அந்த வார்த்தை அதனால் நான் எங்கும் போக வில்லை ஒருவரை புறக்கணிக்கப் படும் போது ஏற்படும் வலி அது சொன்னால் புரியாது அநுபவித்தால் தான் தெரியும். இந்த வாரம் முழுவதும் எனக்கு அதிசயமாக இருந்தது ஏன் என்றால் என் வீட்டில் உள்ளவர்கள் எல்லாம் என்னை வெளியே அனுப்புவதிலேயே குறியாக இருந்தார்கள். நான் சென்னைக்கு புறப்படும் நாளும் வந்தது அன்று என் பெரிய தம்பி என்னிடம் அவனே என்னைக் railway station கொண்டு போய் விடுவதாக சொன்னான் நான் வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் அவனும் அம்மாவும் விடுவதாக இல்லை கடைசில் நானும் சரி என்று சொல்லி விட்டேன். அவன் என்னை அவன் பைக்கில் கூட்டிச்சென்று railway stationல் விட்டான். அங்கு எனது கெட்ட நேரமும் இல்லை நல்ல நேரமோ தெரியாது என்னுடைய ticket confirmationஅக வில்லை அதனால் அது ஆட்டோமேட்டிக்காக cancel ஆகிவிட்டது எனவே நான் அடுத்த நாள் காலை வண்டிக்கு டிக்கெட் புக் செய்து விட்டு என் பெரியbagகளை கிளர்ரூமில் வைத்து விட்டு ஒரு சிறிய பையை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு stationபின் பக்கம் வந்து ஒரு ஆட்டோ பிடித்து வீட்டிற்கு புறப்பட்டேன் ஆட்டோவை main road நிருத்தி அங்கு இருந்து நடந்து வீட்டிற்கு சென்றேன் இப்போது என் வீட்டை பற்றி பார்ப்போம் என் வீடு main roadல் இருந்து கொஞ்சம் உள்ளே தள்ளி உள்ளது என் வீடு ஒரு தென்னம் தோப்பு நடுவில் அமைந்துள்ளது என் வீடு மிக பெரிது அதில் ஒரு ஹால் டைனிங் ரூம் கிச்சன் கிச்சன் எதிராக அப்பா அம்மாவின் பெட்ரூம் அடுத்தது என் தம்பிகளின் பெட்ரூம் அடுத்தது ஒரு ஸ்டோர் ரூம் அதில் எங்கள் தாத்தா கால மரபிரோக்கள் வைத்து இருப்பார்கள் அதை யாரும் யுஸ் பண்ண மாட்டார்கள் அடுத்தது என் அக்காவின் பெட்ரூம் அதற்கு அடுத்ததாக என் பெட்ரூம் இது தன் என் வீட்டின் அமைப்பு நான் வீட்டை நெருங்கியம் எனக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அது என்ன என்று அடுத்த பதிவில் பார்ப்போம்

<t></t>