லோ ஹிப் வந்தனா [completed]

[manigopal]

என் பெயர் ராஜ். இந்தக் கதை எனக்குத் தெரிந்தவரின் மனைவியைப் பற்றியது. அவள் பெயர் வந்தனா. அழகுப் பதுமை. புடவையில் தேவதை போல் இருப்பாள். மாநிறம். ஹோம்லியாக மிகவும் அழகாக இருப்பாள். 36-34-38 சைஸ் வைத்துக்கொண்டு அந்த ஏரியாவில் அனைவரையும் வாட்டி எடுத்துக்கொண்டு இருந்தாள். ஆண்கள் இவள் தெருவில் நடந்து போகும்போது பார்ப்பதற்காகத் தவம் இருந்தார்கள். காரணம் அழகழகான புடவைகளில் வருவாள். கூடுதல் அழகாக லோ ஹிப்பில் வருவாள். தொப்புள் தெரியாதவாறு புடவையை நேர்த்தியாகக் கட்டியிருப்பாள். அவளது இடுப்பழகை பார்த்து ஆண்கள் கிறங்கினார்கள். அவள் பின்னழகின் அசைவில் அவர்கள் வாடினார்கள். குத்திக்கொண்டு நிக்கும் முன்னழகின் பரிமாணத்தில் மயங்கிக் கிடந்தார்கள்.

என் நண்பனின் ஆபிஸ் கொலீக் சுந்தரேஸ்வரன். அவருக்கு ப்ரோமோஷன் பார்ட்டி அவர் வீட்டில் கொடுக்கிறார். நண்பர்கள் நிறைய பேரை இன்வைட் பண்ணியிருக்கிறார் என்று என்னையும் துணைக்கு கூப்பிட...அன்றுதான் அவளை முதலில் பார்த்தேன்.

வாங்க சதீஷ்…...ஓ...இதுதான் உங்க பிரண்டா….ஹாய் ராஜ் என்று காய் குலுக்கினார் சுந்தர். மொட்டை மாடியில் சிலு சிலுவென்று காற்று இதமாய் இருந்தது. ஆண்களும் பெண்களுமாய் அந்த காற்றை ரசித்துக்கொண்டே உணவருந்த தயாராகிக் கொண்டிருந்தனர். அப்போதுதான் அங்கே அழகாய் கவர்ச்சியாய் உலவிக்கொண்டிருந்தவளைக் கூப்பிட்டு மீட் சதீஷ் அண்ட் ராஜ் என்கிறார். ஷி ஈஸ் மை வைப் வந்தனா என்றார். வந்தனா அழகாகச் சிரித்து வணக்கம் வைத்தாள்.

அதன்பிறகு அவளையேதான் கவனிக்க ஆரம்பித்தேன். நான் மட்டுமல்ல அனைத்து ஆண்களுமே அவளையேதான் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

லேசான ட்ரான்ஸ்பேரன்ட் சாரி கட்டியிருந்தாள். புடவை அவளது தொப்புளின் வடிவத்தை மங்களாகக் காட்டிக்கொண்டிருந்தது. அது பார்ப்பதற்கு மிகவும் அழகாக இருந்தது. அவளுக்கு நல்ல வட்ட வடிவம் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. புடவையை ஒன் பிளீட் விட்டிருந்தாள். காற்றின் எதிர் திசையில் நடக்கும்போதெல்லாம் அவளது மார்புகள் எடுப்பாகத் தெரிந்தன. இந்த கலசங்களில் பால் குடித்தால் எவ்வளவு நல்லாயிருக்கும் என்று ஆண்கள் பெருமூச்செறிந்தனர். காற்றின் திசையில் அவள் நடக்கும்போது அவளது பின்னழகின் அசைவு சாப்பிடவிடாமல் செய்தது. சுந்தர் அவளது தோளிலும் பின்னழகிலும் கை வைத்துக்கொண்டு அரட்டை அடிக்கும்போது அவன்மேல் அளவில்லா பொறாமை உண்டானது.

<t></t>

இவளை எப்படியாவது அம்மணமாக தன்கூட படுக்கவைத்துவிட வேண்டும் என்று ராஜ் அன்றிலிருந்து உறக்கமில்லாமல் தவித்தான்.


சிறு சிறு கான்டராக்ட்டிங் வேலை செய்துவந்த ராஜ் சுந்தருக்கு தேவையான பல வேலைகளை அதிக செலவில்லாமல் செய்துகொடுத்து ஆறு மாதங்களில் இருவரிடமும் நெருக்கமானான். வந்தனாவும் இவனிடம் சிரித்துப் பேச ஆரம்பித்திருந்தாள்.


அன்று பார்க்கிங் ஷெட்டை புதுப்பிக்க வேண்டுமென்று சுந்தர் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். தேவையான பொருட்களை வாங்கிக்கொண்டு செல்ல… வந்தனா கதவைத் திறந்தாள்.


வாங்க ராஜ்…. உள்ள வாங்க


கதவைத் திறந்து அடைத்ததில் பளிச்சென மின்னி மறைந்த அவளது இடுப்பை ராஜ் ரசித்தான். அவளது குண்டியழகை ரசித்தவாறே வந்து அமர்ந்தான்.


ஏதோ பிளவர்ஸ் வாங்க போகணும்னு சொன்னீங்களாமே….. உங்களை கூட்டிட்டுப் போகச் சொன்னார்...என்றான் ராஜ்.

ஓ..அப்படியா சொன்னார். அப்போ அவர் வரலையா என்று புருவத்தை உயர்த்தியவள் போனை எடுத்து சுந்தருக்கு டயல் செய்தாள்.


நீங்க எதுக்குதான் வந்திருக்கீங்க… என்று சண்டை போட்டாள். சரி ஓகே ராஜ்… போகலாம் என்றாள். முகம் வாடியிருந்தது.

நான் பைக்ல வந்தேன். அதுலயே போயிடலாமா...அல்லது கார் புக் பண்ணவா


வந்தனா யோசித்தாள். அவளுக்கு பைக்கில் ஊர் சுற்ற ரொம்ப நாள் ஆசை. ஆனால் தயங்கினாள். பின் ஓகே ராஜ் என்று தலையசைத்தாள். ராஜ் சந்தோஷமானான்.

<t></t>

வந்தனா யோசித்தாள். அவளுக்கு பைக்கில் ஊர் சுற்ற ரொம்ப நாள் ஆசை. ஆனால் தயங்கினாள். பின் ஓகே ராஜ் என்று தலையசைத்தாள். ராஜ் சந்தோஷமானான்.

அவன்மேல் படாமல் கண்ணியமாக அமர்ந்தாள் வந்தனா. புடவையும் முடியும் காற்றில் படபடத்தன. ராஜ் ஸ்டார்ட் செய்தான். அவளது கூந்தல் இன்னும் படபடத்தது. மெயின் ஏரியாவைத் தாண்டி வண்டி சென்றுகொண்டிருந்தது.

என்ன ராஜ் வண்டிய இவ்ளோ ஸ்லோவா ஓட்டுறீங்க?

இல்ல வந்தனா….காற்று அதிகமாயிருக்கு… உங்க முடிலாம் கலையுது...அதான் என்று இழுத்தான்.

டோன்ட் ஒர்ரி நீங்க வேகமா போங்க….நோ ப்ராப்ளம் என்றாள் வந்தனா.

சரிங்க...என்று இவன் அவளை பார்த்து புன்னகைத்துக்கொண்டே ஆக்சிலேட்டரை அதிகரிக்கவும் வண்டி ஒரு ஸ்பீடு ப்ரேக்கரில் ஏறி இறங்கவும் சரியாக இருந்தது.

வந்தனா எதிர்பார்க்கவில்லை. அவள் மொத்தமாய் அவன்மேல் சாய்ந்தாள். அவளது மாம்பழ முலைகள் அவனது முதுகில் அழுந்திக் கசங்கின. வந்தனாவால் சீக்கிரம் சுதாரித்துக்கொண்டு தன் முலைகளை அவன் முதுகிலிருந்து எடுக்க முடியவில்லை. சே...என்னால்தான் இப்படி ஆகிவிட்டது. தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள்.

ஸாரிங்க… என்றான் சீனு.

வந்தனா தலை குனிந்திருந்தாள். இட்ஸ் ஓகே என்றாள் மெலிதாக.

கார்டன் வந்ததும் இறங்கினார்கள்.

வந்தனா நிறைய செடிகளை வாங்கினாள். அது என்ன செடி இது என்ன செடி என்று அனைத்தையும் விசாரித்தாள். ராஜ் ஆச்சரியப்பட்டான். செடிகள் விற்கும் 40 வயது மதிக்கத்தக்க முனியசாமி சந்தோஷப்பட்டான். அவன் சந்தோஷத்திற்கு செடிகள் விற்பனையாவது மட்டும் காரணமல்ல. அந்த இளமை பொங்கும் பெண்ணின் இடுப்பும்தான் காரணம். வந்தனாவிற்கு செல்ல தொப்பை இருந்தது. அது அவளது தொப்புளுக்கு நல்ல ஆழத்தையும் வட்ட வடிவத்தையும் கொடுத்திருந்தது. அந்தத் தொப்புளை அவ்வப்போது முனியசாமி பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

இவன் ஏன் இவ்வளவு பிரகாசமா இருக்கிறான் என்று ராஜ் சந்தேகப்பட...முனியசாமியின் கண்கள் போகும் திசையை பார்த்த ராஜ் அவளது பாதி மூடிய தொப்புளின் அழகில் கிறங்கிப்போனான். அடிப்பாவி...அநியாயத்துக்கு இறக்கிக் கட்டியிருக்காளே என்று எச்சில் விழுங்கினான். சட்டென்று அவள்மேல் கரிசனை வந்தவனாக

வந்தனா… என்றான்.

என்ன ராஜ்...என்பதுபோல் பார்த்தாள் வந்தனா.

அது...அது வந்து...தெரியுது!

என்ன? என்பதுபோல் குழப்பமாக அவனைப் பார்த்தாள் வந்தனா.

உங்க இடுப்பு...ரொம்ப தெரியுது...கவர் பண்ணிக்கோங்க

வந்தனா கண்கள் விரிய சட்டென்று கீழே குனிந்து பார்த்தாள். சரேலென்று புடவையை இழுத்து தன் தொப்புளை மறைத்தாள். தலை குனிந்தாள்.

<t></t>

வந்தனா கண்கள் விரிய சட்டென்று கீழே குனிந்து பார்த்தாள். சரேலென்று புடவையை இழுத்து தன் தொப்புளை மறைத்தாள். தலை குனிந்தாள்.

தேங்க்ஸ்….

ராஜ் பதில் சொல்லாமல் வேறு எங்கோ பார்த்தான்.

இது என்ன செடி? என்றான் முனியசாமியிடம்.

இது மாமர செடி. இதுகூட தெரியாதா?? என்றான் அவன் இடக்காக.

வந்தனா சிரித்தாள். ராஜ் வாயை மூடிக்கொண்டான்.

வாவ்...கொய்யா மரம்!! வந்தனா மகிழ்ச்சியுடன் அதில் காய்த்திருந்த கனிகளை பார்த்தாள்.

பறிச்சிக்கோங்க மேடம்… முனியன் யாருக்குமில்லாத உரிமையை அவளுக்கு கொடுத்தான்.

வந்தனா மகிழ்ச்சியில் எக்கி எக்கி பறிக்க… அவள் புடவை மறுபடியும் விலகியது. இந்த முறை ராஜ் ஒரு ரோஜா கிளையை ஒடித்து அந்த ரோஜாவால் அவள் தொப்புளில் ஒரு தட்டு தட்டினான்.

ஸ்...ஆ... என்று முனகினாள் வந்தனா. தலை குனிந்தபடியே இழுத்து மூடிக்கொண்டாள். சே...எவ்ளோ தைரியம் இவனுக்கு?? என்று வாய்க்குள் முணுமுணுத்துக்கொண்டாள். அதேநேரம் அவளுக்கு வெட்கமாகவும் அது ஒரு சுகமாகவும் இருந்தது. பூக்கள், செடிகளை பார்க்க, வாங்க ஆரம்பித்தாள். காற்று வேகமாக அடிக்க மழை வரும்போல இருந்தது.

அடுத்த முப்பது நிமிடங்கள் ஒவ்வொரு முறை அவளது புடவை விலகும்போதும் ராஜ் அவளது தொப்புளில் ரோஜாவால் தட்டுவதும் வந்தனா தன் குழியை வெட்கத்துடன் மூடுவதுமாக கழிந்தது. அவளுக்கு அது பிடித்திருந்தது. தன் தொப்புள் கவனிக்கப்படுவது. அது தீண்டப்படுவது. அதுவும் தனது கணவனின் நண்பனால். சே...என்ன இது அவனைத் திட்டாமல் அவன் செய்வதை ரசிக்கிறேனே...நோ நோ….என்று தன்னைத்தானே கேட்டுக்கொண்டாள் வந்தனா.

மாதுளம்பழ செடி நாலு வேணும் என்றாள் வந்தனா. முனியன் இதோ பாக்கறேன்மா என்று கொஞ்சம் தூரமாக சென்றான். ராஜ் அவளை நெருங்கி வந்தான். அவள் படபடத்தாள். இவன் ஏன் அருகில் வருகிறான்? நான் வேறு செடிகளுக்கு நடுவில் நிற்கிறேன்!!

<t></t>

அவள் படபடத்தாள். இவன் ஏன் அருகில் வருகிறான்? நான் வேறு செடிகளுக்கு நடுவில் நிற்கிறேன்!!

வந்தவன் "உங்க தொப்புள் ரொம்ப அழகா இருக்கு. வெரி செக்ஸி..." என்றான்.

வந்தனா அவனை முறைத்துப் பார்த்தாள். ஆனால் அவன் சொன்னதை ரசித்தாள்.

ஆனா இத அவன் பாக்குறது எனக்குப் பிடிக்கல…. என்றான்.

வந்தனா தலை குனிந்தாள். சே…பொண்டாட்டிகிட்ட பேசுற மாதிரி பேசுறான்!!

பின் இருக்கா?....சேப்டி பின்…

இ...இல்லை….ஏன்??


இதற்குள் ராஜ் அவளை நெருங்கி வந்திருந்தான். அவனது நடுவிரல் இடுப்பில் அவள் புடவையை ஒதுக்கியது.

ஏய்ய்...என்ன...பன்..ற

ராஜ் தன் இரு விரல்களுக்கு நடுவில் அவள் தொப்புளைப் பிடித்தான்.

ஸ்ஸ்… வந்தனா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். அவன் கையைப் பிடித்தாள். இப்போது அவனது பெருவிரலை அந்த குழிந்த தொப்புளுக்குள் நுழைத்து நன்றாகவே அதைப் பிடித்தான்.

ராஜ் அவளைத் தன்பக்கம் இழுத்தான். தொப்புளைப் பிடித்தவாறே.

சே..இப்படி என் தொப்புள அப்யூஸ் பன்றானே…..வந்தனா தடுக்க முடியாமல் (மனமில்லாமல்) தலை குனிந்து நின்றாள்.

சேஃப்டி பின் இருக்கா??

இருக்கு….தர்றேன்….வி..விடுங்க…. ப்ளீஸ்.

விட்டான்.

வந்தனா வேகவேகமாக தன் குட்டி பர்ஸிலிருந்து ஒரு பின்னை எடுத்துக் கொடுத்தாள்.

<t></t>