துப்பாக்கி முனையில் துளசி [discontinued]

[manigopal]

விஸ்வ நாதன் சென்னையில் வசிக்கும் ஒரு 26 வயது இளைஞன். குடும்பம் தஞ்சையில் விவசாயத்தில் ஈடுபட்டிருந்தனர் - ஒரே மகன்; செல்ல மகன்; M. Sc. (Chemistry) படித்து முடித்து விட்டு, ஒரு MNC Pharmaseutical Company யின் லாபரட்டரியில் Research Officer ஆக கடந்த நான்கு வருடங்களாக வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

கொஞ்சம் அதிகமாகவே கூச்ச சுபாவம் உள்ளவன்; சீரியஸ் டைப்; யாருடனும் அதிகம் பேச மாட்டான். ஆனால் பெண்கள் விஷயத்தில் கொஞ்சம் வீக்னஸ் அதிகம்; போய் வீம்புப் பேச்சு பேசுவதற்கு தைரியம் இல்லையென்றாலும், அவனுடைய (இனி 'விசு' என்றே அழைப்போம் எக்ஸ்ரே கண்கள், ஒரு மைக்ரோ செகண்டில், எந்தப் பெண்ணினுடைய வைட்டல் ஸ்டாட்டிஸ்டிக்ஸையும் அளவெடுத்து, எந்த கலரில் ப்ரா போட்டிருக்கிறாள் (அல்லது போடவே இல்லையா என்ற அரிய தகவல்களையும் analyse பண்ணி அவனது memory யில் store பண்ணி விடும்.

ஆனாலும் ரொம்ப ரிசர்வ்டாக இருந்ததால், அவனது அலுவலகத்திலும் லாபரட்டரியிலும் எல்லோரும் "விசு சார்" என்று மரியாதையாகத்தான் பேசுவார்கள். ரிசப்ஷனிஸ்ட் ஸ்டெல்லா, ஸ்டெனொ மரியாகுட்டி, லாப் அஸிஸ்டென்ட் லதா, despatch clerk கனகா, எல்லோருமே அவன் புதிதாக வேலைக்கு சேர்ந்தபோது அவனை அணுக முற்பட்டாலும், அவன் விலகியே இருந்தான். (அவர்கள் திரும்பி இருக்கும் நேரம் அவன் அவர்களை எல்லோரையுமே மனத்தளவில் துகிலுரிந்து ரசித்துப் பார்த்திருக்கிறான் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாத விஷயம். பல நாட்களிலும் இரவு எட்டு ஒன்பது மணிவரை லாபரட்டரியில் இருந்து வேலை செய்வான். சில விடுமுறை நாட்களில் கூட வந்து வேலை செய்வதை அறிந்திருந்த அவனது boss, விசுவுக்கு அதிக சலுகைகளையும் அளித்திருந்தார்.

இதில் யாருக்கும் தெரியாத ஒரு விஷயம் என்னவென்றால், அண்ணா நகரில் ஒரு தனி Flat இல் வாடகைக்கு எடுத்து தங்கியிருந்த விசு, தனது வீட்டிலும் ஒரு Lab facility set-up பண்ணியிருந்ததுதான்!! பள்ளிக் கூடத்தில் படிக்கும் போதே, விசுவுக்கு, இந்த விஷயத்தில் ஈடுபாடு அதிகம் தான். தனது தகப்பனாரின் விவசாய Fertilisers பலதையும் பல ratio வில் கலந்து பல பல செடிகளுக்கும் வாழை மரங்களுக்கும் இட்டு, புடலங்காய் அளவுக்கு வாழைப்பழம் பெரிதாயும் நீளமாயும் காய்க்கும் அளவுக்கு வெற்றி பெற்றிருந்தான். அதில் பரவசம் அடைந்த அவனது தந்தை வசதிக்கு மீறி அவனைப் பட்டணத்தில் படிக்க வைத்து, அதில் வெற்றியும் பெற்றிருந்தார்!!

ஆனால் இப்போது விசுவின் முயற்சி, காயையும் பழத்தையும் பெரிதாக்குவதல்ல! கடந்த சில மாதஙகளாக Office Lab இல் இருந்து பல வித chemicalsஐயும் மெல்ல மெல்ல எடுத்து வீட்டுக்குக் கொண்டு சென்று, பல சோதனைகளைச் செய்து, மனித உடலை எப்படி invisible ஆக ஆக்குவது என்பதுதான்!! நூலகத்தில் இருந்து பல அரிய புத்தகங்களையும் கரைத்துக்குடித்து அவன் இந்த சப்ஜெக்டில் மிகவும் தேர்ச்சி பெற்று விட்டான்.

தனது முயற்சியின் கடைசிக் கட்டத்திற்கு வந்து விட்டோம் என்ற உணர்வு விசுவுக்கு மிக்க மகிழ்ச்சியைத் தந்தது.
அவனது அந்தப் புதிய படைப்புக்கு - (chemical preparation with a sweet flavour)-க்கு - அமிர்தம் என்று பெயர் சூட்டினான் - தான் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்த போது ஒருதலைப் பட்சமாக "சொல்லத்தான் நினைக்கிறேன்" என்ற உணர்வில் காதலித்த college mate Amirthaவின் ஞாபகமாக!! மேலும் தனக்கு இந்த கண்டு பிடிப்பு பல விதமான அமிர்தமான அனுபவங்களுக்கு உதவும் என்ற ஊக்குவிப்பு அவனுக்குள் அதிகமாகவே இருந்தது.


கடைசியாக இன்று தனது கண்டு பிடிப்பை டெஸ்ட் செய்து பார்த்து விடத்தான் வேண்டும் என்று நினத்துக் கொண்டு, ஆபீசில் இருந்து சீக்கிரமாகவே வீட்டிற்கு சென்று விட்டான். ரிசெப்ஷனிஸ்ட் ஸ்டெல்லா, மனதுக்குள் "வாட் ஹாப்பன்ட் டு விசு சார்?" என்று நினைத்தவாறே அடுத்த நம்பரைச் சுழற்றினாள்.

விசு வீட்டிற்குச் சென்றவுடன், தனது உடைகளை மாற்றி லுங்கி அணிந்து கொண்டு, லாப்' க்குள் சென்று "அமிர்தம்" என்று லேபல் ஒட்டியிருந்த பாட்டிலை எடுத்து வந்தான். ஒரு ஸ்பூன் எடுத்து அதில் ஊற்றி, அதன் சுவையை அதிகமாகவே ரசித்து குடித்தான். சில கணங்களில் அவனது உடல் முழுவதும் ஒரு சிலிர்ப்பு ஏற்பட்டது. ஜிவ் என்று சில வினாடிகள் அவனது உடல் முழுவதும் சூடு ஏற்பட்டது. ஒரு ஐந்து நிமிடங்கள் தன்னையே மறந்து சோபாவில் அயர்ந்து இருந்து விட்டான்.

கொஞ்ச நேரம் கழிந்தவுடன் சுதாரித்துக் கொண்டு எழுந்த விசு, சுய நினைவுக்கு வந்தான். எழுந்து கண்ணாடியில் தனது தோற்றத்தைக் காணச் சென்றவனுக்கு, வெற்றியின் முழு ரூபம் வெளிப்பட்டது. அங்கு அவனது பிரதிபலிப்பாக லுங்கியும், பனியனும், வாட்சும் மட்டுமே புலப்பட்டன; லுங்கியையும் பனியனையும் அவிழ்த்து எறிந்தான். (அண்டர்வேயர் அவன் ஆபீசில் இருந்து வந்த்வுடனேயே அவுட் - எப்போதும் சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டும் என்ற சீரிய சிந்தனை உள்ளவன் அந்த இளம் விஞ்ஞானி!!)

கைக்கடிகாரத்தையும் அவிழ்த்து வைத்து விட்டு கண்ணாடி முன்பு நின்ற விசுவுக்கு, தான் பூரண "காணாமை" என்ற invisible stateஐ அடைந்து விட்டோம் என்ற உணர்வு தாக்கவே சிறிது நேரம் எடுத்தது. இதற்கு முன்பு அவன் வீட்டில் இருந்த ஒரு பூனைக்கு இந்த மருந்தைக் கொடுத்து சோதனை செய்திருந்தான். எட்டு மணி நேரம் இந்த நிலை விலங்குகளுக்கு நீடிக்கும் என்பதை கண்கூடாகவே கண்டிருந்தான். ஆனால் மனிதர்களுக்கு எவ்வளவு நேரம் இந்த நிலை நீடிக்கும் என்பதை செக் பண்ணுவதற்காக, அப்போது நேரத்தைக் குறித்துக் கொண்டான். எப்படியும் ஒன்றிரண்டு மணி நேரமாவது யாரும் தன்னை ப் பார்க்க முடியாது என்று அவனுக்கு நம்பிக்கை இருக்கவே செய்தது.

அதற்குள் அந்த மருந்தின் முக்கியத்துவத்தை சோதனை செய்து விடலாம் என்ற நினைப்பில், அவன் மெதுவாக தனது flat இன் கதவை சாத்தி விட்டு மெதுவாக வெளியில் உலவத் தொடங்கினான். சென்னை நகரின் சாயங்கால sea breeze அவனது வெற்றுடலை தாலாட்டிச் சென்றது. அந்த இளம் குளிரில் அவனது கொட்டைகள் இன்னும் சுருங்கியதை உணரவே செய்தான் விசு.

பக்கத்து flat பக்கம் சென்ற அவனுக்கு மனதுக்குள் பக் என்றது. அந்த வீட்டில் ஒரு பாமெரினியன் நாய்க்குட்டி இருந்தது அவன் நினைவுக்கு வந்தது. சிறிது அச்சத்துடனேயே அந்த வீட்டுப் பக்கம் நடந்த விசு, ஜன்னல் வழியாக எட்டிப்பார்த்தான். அந்த நாய்க்குட்டிக்கு ஏதோ புதிய வாசம் புரிந்ததோ என்னவோ, சற்று குரைத்தது. ஆனால் தான் இருந்த பக்கம் நோக்கி அல்ல என்பது அவனுக்கு புலப்பட, ஒரு வித relievedஆக கொஞ்சம் தைரியமாகவே அந்த வீட்டிற்குள் எட்டிப் பார்த்தான்.


கதவு திறந்தே இருந்தது. நாய் குரைப்பதைக் கேட்டு அந்த வீட்டு மாமி, "என்னடா ஜிம்மி" என்றவாறே டிராயிங் ரூம் பக்கம் வந்தாள். பக்கத்து வீடாக இருந்ததால் அவன் flat இன் balcony யும் இந்த வீட்டு பால்கனியும் பக்கத்தில் இருந்ததால், வேண்டியிருந்தால் தாண்டி குதித்து தன் வீட்டிற்குச் சென்று விடலாம் என்ற தைரியத்தில் உள்ளே நுழைந்தான். அந்த வீட்டில் ஒரு முப்பது வயதைத் தாண்டிய ஒரு மாமியும் அவளது கணவனும் வசிப்பது அவனுக்குத் தெரியும்.

கீதா மாமி நல்ல வாட்ட சாட்டமான உடல் வாகு உள்ளவள். நல்ல நிறமானமேனி; தக்காளி மாதிரி தக தக வென்று இருப்பாள். அவளது கணவர் AG's Officeஇல் அக்கௌண்டண்டாக வேலை பார்க்கிறார். மாதக் கடைசி ஆனதினால், திரும்ப வர நேரம் ஆகும். அப்போதுதான் குளிப்பதற்காக எண்ணெய் தேய்த்துக் கொண்டிருந்த கீதா மாமி, திடீர் என்று போஸ்ட்மான் வந்து லெட்டர் கொடுத்து விட்டுச் சென்றபோது திறந்த கதவை அடைக்க மறந்து விட்டோம் என்றது நினைவுக்கு வர, திடீர் என்று ஜிம்மி குரைப்பதைக் கேட்டு அங்கு வந்து, "ஓ கே ஜிம்மி, நீ உள்ளே போ" என்று செல்லமாக அதட்டி விட்டு, கதவைத் தாள்பாள் போட்டு அடைத்த் வண்ணம், திரும்ப பாத் ரூம் அருகில் செல்லத் தொடங்கினாள்.

விசுவுக்கு ஒரு நிமிடம் மூச்சே நின்று விடும் போல் இருந்தது, கீதா மாமியை அவன் தூரத்தில் இருந்து பார்த்திருக்கிறானே தவிர இவ்வளவு அண்மையில் பார்த்ததில்லை. இப்போதுதான் அவளது அழகு அவனுக்குப் பூரணமாகப் புலப்பட்டது. கீதா மாமி, அங்கு பக்கத்தில் இருந்த மாவு அரைக்கும் மெஷினில் வேறு இட்டிலி மாவு போட்டிருந்ததால், அதன் பக்கத்தில் நின்றவறே எண்ணெய் தேய்த்துக் கொள்ளத் தொடங்கினாள்.


கீதா மாமிக்கு முப்பது வயதாகி இருந்தாலும் யாரும் பார்த்தால் அவளது கட்டுக்குலையாத மேனியழகைப் பார்த்தால், இருபத்தி ஐந்துக்குமேல் இருக்கும் என்றே நினைக்க மாட்டார்கள். இதுவரை குழந்தையும் பெற்றுக் கொள்ளாததால், சிக் என்று இருக்கும் உடலழகும், அவளது கணவன் சதாசிவ ஐய்யரின் கைங்கரியத்தால் நன்றாக திரண்டிருந்த முலையழகும், பூசணிக்காய் போல் பெருத்திருந்த பின்னழகும் காண்பவர் யாரயிருந்தாலும் அயர வைத்து விடும். னால் அவள் கண்களில் எப்போதும் ஒரு வித ஏக்கமும் துக்கமும் தெரிவதை விசு கவனிக்கத் தவறவில்லை.

தாம்பத்திய வாழ்க்கையில் கீதா மாமி பெரும் ஏமாற்றம் கண்டிருந்தாள் என்று சொன்னால் அது பொய்யாகாது. தன்னைப் பெண் பார்க்க வந்த போது, சதாசிவன் தன்னைக் கண்டு மயங்கியதை உணர்ந்தாலும், கை நிறைய சம்பளம் வாங்கும் சர்க்கார் வேலை உள்ளவன் என்றும் அவள் சந்தோஷப் பட்டாலும், நாளடைவில் ஒரு வித விரக்தி பரவு¨தைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. கணக்கு விவகாரங்களிலும் கூட்டல் பெருக்கலிலும் தேர்ச்சி பெற்றிருந்த சதாசிவ ஐய்யருக்கு தனது குடும்பத்தைக் கூட்டவோ மனைவியின் வயிற்றளவைப் பெருக்கவோ சக்தியிருக்கவில்லைபோலும்; படுக்கை அறை விவகாரங்களில் அவ்வளவு மும்முரமும் இல்லை; சதாசிவன் அவளை அம்மணமாக்கி அழகு பார்ப்பார், சதா சதா கீதாவின் முலைகளைப் பிசைந்து பிழிந்து அவளது சையைத் தூண்டி விட்டு விரக தாபத்தில் அவள்துடித்துக்கொண்டு மடியைத் திறந்து வைத்து “குடியிருக்க வா!!” என்று வரவேற்கும் வேளையில், அவனது தம்பி சில வேளைகளில் அவளது புண்டையின் அண்டையில் செல்லும் போதே கக்கி விடுவான். சில வேளைகளில் அவரது தம்பி, கம்பி மத்தப்பு போன்றே மச மசவென்று மினுங்கி அடங்கிவிடுவான்.

நடுத்தர வர்க்கத்துக்கே உரிய கூச்சத்தால் இருவரும் இதைப் பற்றி வேறு யாரிடமும் பேசவும் இல்லை; தங்களுக்குள்ளும் பேசிக்கொள்ளவும் இல்லை; கீதாவும் தனக்கு வாய்த்தது அவ்வளவுதான் என்று சமாதானப்பட்டுக் கொள்ளுவாள். குழந்தை இல்லாத ஏக்கத்தை நாய் வளர்த்து தீர்த்துக் கொள்ள முயன்றாள். சதாசிவன் வேலையில் மூழ்கி இருந்ததால் இதைப் பற்றி அவ்வளவு கவலைப் படவில்லை. அவனைப்பொறுத்தவறை, credit உம் debit உம் balance கிவிட்டால், பிரச்சினையே இல்லை. பத்து பைசா வித்தியாசம் வந்து விட்டாலும், அன்று முழுவதும் இரவு பன்னிரண்டு மணி னாலும் tally க்கி விட்டுத்தான் வீடு திரும்புவார்.