சப்தஸ்வரங்கள் [discontinued]

[manigopal]

'உனக்கு அத்தை மேல இம்புட்டு இஷடமாடி .?' என்று குரல் நெகிழக் கேட்டவள்....மீண்டும் ஒரு முறை அவளது உச்சந்தலையில் முத்தமிட்டு விட்டு அவளை விடுவித்த சாந்தியின் கண்கள் லேசாக கலங்கி இருப்பதை கண்ட வாணி...நிஜமாகவே பதறிப் போனாள்.

'என்ன அத்தை இது...? எதுக்கு இப்படி கண் கலங்குறீங்க...?'
'பிறகு நீ இப்படி என்மேல இம்புட்டு இஷ்டமா இருக்குறத பாத்துட்டு கண் கலக்காம இருக்குமா..?'

' நீங்க மட்டும் என்ன.....என்னை உங்க மருமகளாவா பாக்குறீங்க.....நீங்க பெத்த பொண்ணை பாக்குற மாத்ரில்ல பாத்துகுறீங்க...?'
'...................................................'
'எனக்கு என்னன்ன வேணும்னு பாத்து செய்றீங்களே....நான் கஷ்டப் படுறதை பாத்துட்டு உங்க மகனை பத்தி கூட யோசிக்காம என்னை சந்தோசமா வச்சிக்க ஆசை படுறீங்களே.....அப்போ எனக்கும் அந்த மாதிரி உங்க மேல கரிசனம் இல்லாம போகுமா அத்தை...?'
'.....................................................'
'மாமா போனதுல இருந்து நானும் உங்களை கவனிச்சுகிட்டுதான் இருக்கேன் அத்தை.......வாரத்துக்கு ரெண்டு மூணு தடவை ராத்திரி நேரத்துல அந்த தொட்டியில போயி ரொம்ப நேரம் குளிச்சுகிட்டு இருக்கீங்களே ....அது எதுக்குன்னு எனக்கு தெரியும் அத்தை..... '
வாணி பேச பேச சாந்தி வாயடைத்துப் போன நிலையில் அதை கேட்டுக் கொண்டு இருந்தாள்.

'அதனாலதான் சொல்றேன்....நீங்க அங்கே அப்படி நடந்துகிட்டதுல எனக்கு சந்தோசம்தான் அத்தை.... அதுவும் போக போக உங்க முகத்துல தெரிஞ்ச சந்தோசத்தை பார்த்து எனக்கும் தாங்க முடியல அத்தை....'
வாணி கடைசியாக இப்படி சொன்னதும் அதுவரை மௌனமாக இருந்த சாந்திக்கு வெட்கம் வந்தது.
'ச்சீ போடி.... அதை எல்லாமா கவனிச்சே...?'

'ம்ம்...அதான் அங்கே நல்ல வெளிச்சமாத்தானே இருந்துச்சு....பிறகு கவனிக்காம இருக்க முடியுமா...ஆனாலும் அண்ணன் கொஞ்சம் முரட்டுத் தனமாத்தான் நடந்துகிட்டாங்க...'
'ஐயோ ஐயோ....'
'அதுக்கு அத்தை இப்படி வெக்கப் படுறீங்க....நமக்குள்ள என்ன வெக்கம் வேண்டிக்கிடக்குன்னு நீங்கதானே அடிக்கடி சொல்வீங்க....'

'அது நிசம்தாண்டி....நம்ம ரெண்டு பெரும் ஒண்ணா நின்னு குளிக்கும்போது துணியில்லாம நிக்குரதுல ஒண்ணும் வெக்கமில்லா...ஆனா என் மருமக பாத்துகிட்டு இருக்கான்னு தெரிஞ்சும் கொஞ்சம் கூட கூச்சப் படாம அந்த மாதிரி நானும் நடந்துகிட்டேனே...அதான் கஷ்டமா இருக்கு...'

'ஐயோ அத்தை....இதுல என்ன தப்பு இருக்கு.... ரொம்ப நாளைக்கு அப்புறம் அந்த மாதிரி ஒரு சான்ஸ் கிடைச்சவுடனே நீங்க ரொம்ப உணர்ச்ச்சி வசப் பட்டுட்டீங்க....அதனால நீங்க உங்களை மறந்துட்டீங்க.....ஆனாலும்....நான் இல்லாம வேற யாராவது பார்த்துகிட்டு இருந்தா அவங்க முன்னாடி வச்ச்சு நீங்க அப்படி செஞ்சு இருப்பீங்களா......இதுல இருந்து என்ன தெரியுது....நீங்க எம்மேல அத்தை நம்பிக்கை வச்சு இருக்கீங்கன்னு தெரியுது....'

வாணியின் விளக்கம் சாந்தியை மெய்சிலிர்க்க வைத்ததென்னவோ உண்மை. ஆகவே மீண்டும் உணர்ச்சி வயப்பட்ட சாந்தி....வாணியின் கையை பிடித்து தனது கைகளுக்குள் வைத்து கொண்டு....'நீ எனக்கு மருமகளா கிடைச்சதுக்கு நான் ரொம்ப சந்தோசப் படுரேண்டி....'என்று தழுதழுத்த குரலில் சொல்ல...வாணியின் அதையே திருப்பி சொல்ல....அங்கே சற்று நேரம் அமைதி நிலவியது. சாந்தி அந்த அமைதியை கலைக்கும்ப் பொருட்டு ..
'அவனோடதை நல்லா பாத்தியாடி....?'

என்று பேச்சை திசைதிருப்புவதை போல கேட்க....'ச்சீ போங்க அத்தை...'என்று வாணி வெட்கப் பட்டு தலையை குனிந்து கொண்டாள்.
அவள் அப்படி வெட்கப் படுவதை பார்த்து முறுவலித்த சாந்தி....ஒரு கையால் அவளுடைய முகவாயை பிடித்து நிமிர்த்தி...அதே கேள்வியை மீண்டும் கேட்க....வாணியும் அதே போல மீண்டும் வெட்கப் பட....

'சும்மா சொல்லுடி....நான்தானே கேக்குறேன்....அதுவும் காரணமாத்தானே கேக்குறேன்...'என்றால். என்ன காரணம் என்று வாணிக்கும் தெரியும் என்பதால் ....வெட்கம் குறையாத வாணி....'போங்க அத்தை.....நான் சரியா பாக்கலை....'என்றாள்.

'ம்கும்....அதானே வேண்டாங்கிறது....நீ பாக்கனும்னுதானே நான் ஜன்னலை பாத்து அவனை நிக்கிற மாதிரி செஞ்சேன்....'
அதற்கு மேல் வாணியால் மறைக்க முடியவில்லை...'
'ம்ம்...பாத்தேன் அத்தை...'
'எப்படி இருந்திச்சு...?'
'ம்ம்...பயமா இருக்கு அத்தை....'
'எதுக்குடி பயம்....?'

'ம்ம்...ரொம்ப பெருசா இருந்துச்சு....அது மட்டுமில்ல....அவங்க உங்களை ரொம்ப முரட்டு தனமா செஞ்சாங்க...'
'ம்ம்...அது என்னவோ நிசம்தான்....ரொம்ப முரட்டு தனமா நடந்துகிட்டான்....குடிச்சு இருக்கான்ல...அதான் அவனுக்கு நிதானம் தெரியல....'

'ம்ம்...அதான் அத்தை.....அவங்க நடந்துகிட்ட விதம் ரொம்ப பயமா இருக்கு அத்தை...'
'அடி...அசட்டுப் பொண்ணே....அந்த நேரத்துல ஆம்பிளைங்க அந்த மாதிரிதான் நடந்துப்பாங்க.....ஏன்...சந்திரன் உன்கிட்ட இப்படில்லாம் நடந்துக்கலியா...?'
'ம்ம்...அவங்களும் அப்படித்தான் நடந்துப்பாங்க...ஆனா இவங்க அதை விட ரொம்ப முரட்டுத் தனமா இருக்காங்க....அது மட்டுமில்ல...'
'ம்ம்...வேற என்ன.,..'

'இல்ல...ஒண்ணுமில்ல....'
'ச்சு...சும்மா சொல்லுடி....'
'வேற ஒண்ணுமில்ல....இவங்களோடது ரொம்ப பெருசா இருக்கு...உங்க பிள்ளையோடதை விட ரொம்ப பெருசா இருக்கு அத்தை....'
'அதனால என்னடி....?'

'ம்ம்...அது எப்படி அத்தை.....'என்று பாதியில் நிறுத்தினாள் .
'எது எப்படி.....ஓகோ...அதை எப்படி வாய்க்குள்ள விட முடியும்னு யோசிக்கிறியா....?'
'ச்சீ....அதெல்லாம் முடியாது அத்தை....'
'அது சரி....அது இல்லாம எப்படிடி..... ?'
'....................................................................'
'என்ன பதிலை காணும்...?'

'போங்க அத்தை.....எனக்கு வெக்கமா இருக்கு அத்தை....'
'அது சரி.....நீ நல்லா பார்த்து தெரிஞ்சிக்கனும்னுதான் நான் அப்படி ஜன்னலை பார்த்தமாதிரி வச்சுகிட்டு அதெல்லாம் பண்ணினேண்டி...'
'அதெப்படி அத்தை.....நான் பார்த்துகிட்டு இருந்தது உங்களுக்கு தெரியும்....'

'ம்ம்...என் மருமகளை பத்தி எனக்கு தெரியாதா.....நாங்க அங்க போகும்போதே நீ அந்த மாதிரி ஜன்னலை திறந்து வச்சுகிட்டு பார்ப்பேன்னு நான் எதிர்பார்த்தேன்.....அதனால அங்கே வச்சு நீ கவனிக்காத மாதிரி பார்த்தேன்....நீ பாக்குறேன்னு தெரிஞ்சவுடனே முதல்ல கொஞ்சம் எனக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாத்தான் இருந்துச்சு.....ஆனா போக போக...வேணும்னே நீ பாக்கணும்னுதான் எல்லாத்தையும் செஞ்சேண்டி...'

'ம்ம்...அதை நானும் புரிஞ்சுகிட்டேன் அத்தை....'
'அப்புறம் என்ன....அதான் எல்லாத்தையும் பார்த்தாச்சு இல்ல....அப்புறம் எதுக்குடி...பயமா இருக்குன்னு சொல்ற...?'
'பயப்படாம எப்படி இருக்க முடியும் அத்தை....உங்களுக்கே அவங்களோடதை வாய்க்குள்ள முழுசா வைக்க முடியல....அதுவும் நீங்க மூச்சு விட முடியாம தவிச்சதை பார்த்துட்டும் அவங்க உங்க தலையை விடாம பிடிச்சுட்டு பாடா படுத்தினப் பார்த்துட்டு எப்படி பயப்படாம இருக்க முடியும்..../?'
'போடி...அதெல்லாம் அந்த நேரத்துல மட்டும்தான் கொஞ்சம் கஷ்டமா தெரிஞ்சுது .... '

அது மட்டுமில்ல....கடைசியில நீங்க போதும் போதும்னு சொன்னாலும் கூட அவங்க விடாம செஞ்சாங்களே...'
'போதுமடி.....இப்படி ஒவ்வொன்னா சொல்லிக்கிட்டு இருக்காத.....அப்புறம் நான் நினைக்கிறது எதுவுமே நடக்காம போயிடும்....'

'அதுக்கில்ல அத்தை.....'
'நீ ஒண்ணும் பேச வேண்டாமடி.....பேசாம படுத்து உறங்கு....எனக்குமே ரொம்ப அசதியா இருக்கு....நானும் உறங்கப் போறேன்....'
'ஆமாமா....உங்களுக்கு ரொம்ப அசதியாத்தானே இருக்கும்..'என்று கிண்டல் செய்வதை போல வாணி சொல்ல...

'ம்ம்...கிண்டல் பண்ற பாத்தியா.....நாளைக்கு ராத்திரி உனக்கும் இதே மாதிரி அசதியா இருக்கும்....அப்போ நான் பாத்துக்கிறேன்...'என்று சொல்லி விட்டு வாணியின் கன்னத்தை பிடித்து செல்லமாக கிள்ளி விட்டு அந்த அறையின் மின்விளக்கை அனைத்து விட்டு வெளியே வந்த சாந்தி பின்கTHAVAI சாத்தி தாளிட்டு விட்டு ஹாலில் எரிந்து கொண்டிருந்த லைட்டையும் அனைத்து விட்டு கட்டிலில் படுத்தவள் அப்படியே தன்னையறியாமல் கண்ணயர்ந்து போனாள்.

உள்ளறையில் படுத்து இருந்த வாணி சற்று நேரத்துக்கு முன்னால் நடந்த சாந்தி ராகவன் சங்கமத்தை பற்றியே சிந்தனையை ஓட விட்டுக் கொண்டு ரொம்ப நேரம் உறக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டிருந்தவள் எப்போது உறங்கினாள் என்று தெரியவில்லை..


அதிகாலை நான்கரை மணி அளவில் ராகவனுக்கு விழிப்பு தட்டியது. சாந்தி சென்றபிறகு பாத்ரூமுக்கு கூட போகாமல் மின்விளக்கையும் கூட அணைக்காமல் அப்படியே அம்மணமாக படுத்து உறங்கி போய் விட்ட ராகவன் திடீரென விழிப்பு தட்ட....கண்விழித்து பார்த்தவன் பிரகாசமான வெளிச்சத்தில் தான் பிறந்தமேனியாக படுத்து கிடப்பதை கண்டு எழுந்து உட்கார்ந்து சுவற்றில் இருந்து கடிகாரத்தை பார்த்தான்.

கூடவே தனது ஆண்மை கம்பு போல நிற்பதை பார்த்தான். இரவு அவன் பாத்ரூமுக்கு செல்லாத காரணத்தாலோ என்னவோ அவனது ஆண்மை படமெடுத்து ஆடும் பாம்பு போல நட்டுக் குத்தாக நின்றது. அதைப் பார்த்தவன் அனிச்சையாக இடது கையால் அதனை பிடித்து தடவ....முன்னிரவு நேரத்தில் நடந்ததெல்லாம் அவனுக்கு ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு வரத் துவங்கியது.

குடித்து இருந்த மதுவின் போதை முழுவதும் இறங்கி விட்டு இருந்ததால் ... மூர்க்கமோ முரட்டுத்தனமோ எதுவும் இல்லாமல் மனசு சாதாரணமாகி இருந்த நிலையில் .... சாந்தி அக்காவிடம் தான் வரம்பு மீறி நடந்து கொண்டதை நினைத்து மனதுக்குள்ளே சங்கடப் பட்டான். ஐயையோ...என்ன இது...சாந்தி அக்காவை முழுவதும் அம்மணமாக்கி அவர்களோடு உறவு கொண்டதெல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது.

கூடவே இதெல்லாம் கனவா நனவா என்று ஒரு சந்தேகமும் வந்தது. அது கனவாகவே இருந்தால் நன்றாக இருக்குமே என்றும் நினைத்தவனுக்கு கடைசியில் சாந்தி அவனுடைய ஆண்மையை துடைத்து விட்டது தெளிவாக ஞாபகம் வர....அது கனவில்லை ... நிஜம்தான் என்று புரிய....அவன் தர்மசங்கடமாக உணர்ந்தான்.

அப்படி என்றால் தான் சாந்தி அக்காவை புணர்ந்து விட்டோமா என்று வருத்தப் பட்டான். அந்த வருத்தம் ஓரிரு நிமிஷங்களுக்கு அவனை சங்கடப் படுத்தினாலும் .....அதன் பிறகு சாங்கி அக்கா அவனது ஆண்மையில் வாய்வைத்து ரொம்பநேரம் சூப்பி விட்டது நினைவுக்கு வர...அவனுக்கு தானாகவே சிரிப்பு வந்தது. கூடவே ஒரு கிளுகிளுப்பும் உண்டானது.

அதனால் இடதுகையால் பிடித்து இருந்த தனது ஆண்மையை சற்று அழுத்தமாக பிடித்து உருவி விட்டுக் கொண்டான். சாந்தி அக்கா இதைத்தானே சூப்பி விட்டார்கள் என்று சந்தோசப்பட்டுக் கொண்டே உருவி விட்ட தனது ஆண்மையை பெருமையோடு குனிந்து பார்த்து சிரித்தான்.

சற்று நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்து ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு கொண்டு வந்து அந்த சந்தோசமான தருணங்களை மனதில் அசை போட்டவன்....
அப்படியே எழுந்து பாத் ரூமுக்குப் போய் ஷவரை திறந்து அதனடியில் நின்று குளித்தான்.

தலையும் உடம்பும் நன்றாக நனைந்து ஈரமாக....அங்கே இருந்த சோப்பை எடுத்து உடலில் தேய்த்தவன்...அப்படியே கையை கீழே கொண்டு போய் தனது ஆண்மையிலும் சோப்பை நன்றாக தேய்க்கவே...மீண்டும் சாந்தியை நினைத்து தனது ஆண்மையை சோப்பு நுரையோடு சேர்த்து உருவி உருவி தேய்க்க... ஏற்கனவே நட்டுக் கொண்டு நின்ற அது மேலும் சீறுவதை போல விறைத்துக் கொள்ள...அதனை நன்கு அழுத்தம் கொடுத்து உருவி உருவி தேய்க்க....சாந்தியே திரும்பவும் வந்து அதனை வாயில் வைத்து சூப்பி விடுவதை போல கற்பனை செய்தான்.

அந்த கற்பனையில் விளைவாக கொஞ்ச நேரத்திலேயே அவனுக்கு உச்சமேற்பட்டு விந்து நீர் வெளிப்பட....ஒரு ஆழ்ந்த சுவாசவெளிப்பாட்டுடன் கடைசி சொட்டு வெளியேறும்வரை அதை ஆட்டி ஆட்டி வெளியற்றி விட்டு .. மேலும் வெகுநேரம் அதன் ஷவருக்கு கீழே நின்று ஆசைதீர அலுப்பு தீர குளித்து விட்டு...அப்படியே .வெளியே வந்தவன் டவலால் தலையயும் உடம்பையும் நன்கு துவட்டி கொண்டு....ஒரு லுங்கியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு கடிகாரத்தைப் பார்க்க....மணி ஐந்தை தாண்டி விட்டிருந்தது.

வெகுநேரம் குளித்து ப்ரெஷாக நின்ற ராகவனுக்கு இப்போது சாந்தி அக்காவிடம் நடந்து கொண்டதை நினைத்து மீண்டும் ஒருவித தர்மசங்கடமான மனநிலை உண்டானது. ஆகவே சட்டையை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டு லைட்டை அனைத்து விட்டு கதவை திறந்து வெளியே வந்தான். கதவை திறப்பதற்கு முன் அனிச்சையாக இருபோர்ஷனுக்கும் நடுவே இருந்த கதவை பார்க்க....
அந்த கதவு திறந்தே இருந்தாலும் உள்ளே வெளிச்சம் தெரியவில்லை.



சாந்தியை நேருக்கு நேராக பார்க்க தயங்கிய ராகவன் பூனை போல நடந்து வெளியே வந்து அரவமே இல்லாமல் தனது மோட்டார் சைக்கிளை எடுத்துக் கொண்டு அலுவலகம் கிளம்பி போய் விட...
அவன் போன பிறகு வெளியே வந்து பார்த்த சாந்தி அவன் தன்னிடம் சொல்லாமல் ஆபீசுக்கு கிளம்பி போய் விட்டதை அறிந்து தனக்குள்ளாக சிரித்துக் கொண்டு மீண்டும் வீட்டுக்குள் போய் வாணியிடம் அவன் போய் விட்டதை சொன்னாள்.

அதை கேட்ட வாணி சாந்தியை நோக்கி 'ம்ம்...சொல்லிட்டு போற மாதிரியா நேத்து நடந்துக்கிட்டீங்க....?'என்று சிரித்துக் கொண்டே கேட்க....சாந்தி அவளைப் பார்த்து பதிலுக்கு சிரித்து....'என்னடி நீ....நான்தான் என்னவோ தப்பு செஞ்ச மாதிரி என்னை குறை சொல்ற மாதிரி சொல்றியே...?' என்றாள்.

'நீங்க இல்லாம வேற யாரு ....?' என்று வாணி பாதியில் நிறுத்த.....'நீ இதையும் சொல்வே...இதுக்கு மேலயும் சொல்வேடி...' என்று சாந்தி பதிலுக்கு சொல்ல...வாணி அதற்கு மேல் எதுவும் சொல்லாமல் சாந்தியை பார்க்க....'சரி..சரி..இனிமேல் எல்லாம் உன் கையில்தான் இருக்கு....' என்று சாந்தி அவளைப் பார்த்து சொன்னாள்.

'ச்சீ போங்க அத்தை...'
'ஆமாடி....நான் நிஜமாத்தானே சொல்றேன்....எல்லாம் உனக்காக்த்தானடி நான் அப்படி நடந்துகிட்டேன்....இனிமேல் உன் சாமர்த்தியம்...பார்த்து பக்குவமா நடந்துக்கோ....'

'ச்சீ போங்க அத்தை....திரும்ப திரும்ப அதையே சொல்லிக்கிட்டு இருக்காதீங்க....'
'அப்புறம் வேற என்னத்தை சொல்ல சொல்ற....?'
'கூச்சமா இருக்கு அத்தை...'

'என்னடி நீ....திரும்ப திரும்ப கூச்சமா இருக்கு கூச்சமா இருக்குன்னே சொல்லிக்கிட்டு இருக்கே....அப்போ உனக்கு வேண்டாமா....?'
'............................'
'யேய்....இதோ பாரு....சும்மா ஆசையை மனசுக்குள்ள வச்சுகிட்டு வெளியே கூச்சமா இருக்கு வெக்கமா இருக்குன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்காத....என்கிட்டே என்னடி உனக்கு வெக்கம்....என் மகனோட பொண்டாட்டி நீ.... நானே வெளிப்படையா சொல்றேன்.....அப்புறமும் எதுக்கு நீ இப்படி தயங்கணும்....வெக்கப் படனும்.....?'

'அதுக்கில்ல அத்தை.....'
'இதோ பாரு.....திரும்ப திரும்ப எதையாவது சொல்லிக்கிட்டு இருக்காத.....நீ பாத்துகிட்டு இருக்கேன்னு தெரிஞ்சும் கூட நான் ஒட்டு துணி இல்லாம உன் முன்னாடி வச்சு அவன் கூட அதை எல்லாம் செஞ்சது வேற யாருக்காகவாம்...? எல்லாம் உனக்காகத்தானே...அப்புறம் நீ இந்த மாதிரி கூச்சமாருக்கு வெக்கமா இருக்குன்னு சொல்லி கிட்டு இருந்தா நான் அந்த மாதிரி எல்லாம் நடந்துகிட்டதுக்கு என்னடி அர்த்தம்?'

இப்போது வாணி பத்தி சொல்லாமல் சாந்தியை உற்று நோக்க....அவள் கண்களில் நீர் கோர்த்ததை கண்டு அவளருகே நெருங்கிய சாந்தி அவளை அரவணைப்பதை போல சேர்த்து தன்னோடு அனைத்து அவளுடைய தலை முடியை நீவி விட....தழுதழுத்த குரலில் வாணி மெதுவாக பேசினாள்.

'அத்தை....நீங்க எனக்கு மாமியாரா கிடைச்சதுக்கு நான் புண்ணியம் பண்ணி இருக்கணும் அத்தை.....வேற யாருக்கும் இந்த மாதிரி ஒரு மாமியார் கிடைச்சிருக்க வாய்ப்பே இல்லை....ஒரு கல்யாணம் ஆன பொண்ணு வேற ஆம்பிளை கூட லேசா பேசி சிரிச்சா கூட அதை முதல் ஆளா கண்டிக்கிறது அவளோட மாமியாராத்தான் இருப்பாங்க....ஆனா எனக்கு கிடைச்சிருக்க மாமியார் என்னோட சந்தோசத்துக்காக என்னெல்லாம் செய்றீங்க....நான் உங்களுக்கு என்ன கைம்மாறு செய்யப் போறேன் அத்தை....?'

வாணி அப்படி நெகிழ்ந்து பொய் பேசியதை எல்லாம் செவிமடுத்த சாந்தி....மேலும் அவளுடைய தலை முடியை நீவி விட்டுக் கொண்டே...
'அதை எல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம்....இப்போ இனிமேல் நான் சொன்ன மாதிரி பார்த்து நடந்துக்கோ....என்ன சரியாடி....?' என்று அவளை சமாதானப் படுத்துவதை போல சொல்ல....வாணி வாய் திறந்து பேசாமல் வெறுமனே தலையை ஆட்டி சரி என்று சொன்னாள்.

அவளை அந்த நெகிழ்ந்த நிலையில் இருந்து விடுவிக்கும் பொருட்டு ...வாணியை அனைத்து இருந்த நிலையிலேயே சன்னமான குரலில் வாணியிடம் சொன்னாள்.

'அதெல்லாம் சரி.....அவனோடதை நல்லா பாத்தியாடி.....உனக்கு பிடிச்சு இருக்கா....?'
'ஐயோ....போங்க அத்தை....இப்பிடியா கேப்பீங்க....?'
'வேற எப்படி கேக்கிறதாம்....இந்தா....நல்லா நிமிர்ந்து என் முகத்தை பார்த்து சொல்லு......அவனோடது எப்பிடி இருந்திச்சு.....?'
சாந்தி விடாமல் கேட்க.....இப்போது வாணியிடம் சிறிய மாற்றம் உண்டானதை போல....சாந்தியின் முகத்தை மெதுவாக ஏறிட்டுப் பார்த்த வாணி....ஒன்றும் சொல்லாமல் புன்னகைக்க....சாந்தி மீண்டும் அதே கேள்வியை சன்னமான குரலில் கேட்க....

'ம்ம்....பார்த்தேன்...நல்லாத்தான் இருந்திச்சு....' என்று வாணியின் அதே போல ரகசியம் சொல்வதை போல மெதுவாக சொன்னாள்.
'நல்லா இருந்திச்சு சரி....உனக்கு பிடிச்சு இருக்கா...நல்லா பெருசா இருக்கா...?'
இரவு அத்தனை அருகே வைத்து பார்த்ததில் ராகவனின் ஆண்மை வாணியின் கண்களில் நிறைந்து இருந்தது. ஆகவே அந்த நினைவை அசைபோட்டுக் கொண்டே....'ம்ம்...'என்று ஒற்றை வார்த்தையில் புன்னகையோடு பதில் சொன்னாள்.

சாந்தி மேலும் அவளிடம் விடாமல் கேட்டாள்.
'நல்லா பாத்தியா....'
'ம்ம்....'
'சந்திரனோடதை விட பெருசாடி....?'
'ம்ம்..................'
'ம்ம்.. நானும்தான் பார்த்தேனே....நல்ல பெருசாத்தான் இருக்குடி....'
'நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா நினைக்கக் கூடாது....'
'அப்பிடி என்ன கேக்கப் போற....சும்மா கேளுடி....நமக்குள்ள என்ன ஒளிவு மறைவு வேண்டி கிடக்கு...'
'ம்ம்...அது நல்லா பெருசாத்தான் இருக்குன்னு நீங்களும் சொல்றீங்களே.....மாமாவோடது இந்த மாதிரி இருக்காதா....?'
நிஜமாக சாந்தி வாய் இப்படி கேட்பாள் என்று எதிரிபார்த்திருக்க வில்லைதான்....ஆனாலும் அவள் அப்படி கேட்டதும் சாந்தி குபீரென்று சிரித்தே விட்டாள்....
'என்ன அத்தை இப்படி சிரிக்கிறீங்க.....நான் மாமாவை பத்தி இப்படி கேட்டிருக்கக் கூடாதோ...?'
'ச்சீச்சீ....அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லைடி....நீ அப்படி கேட்டவுடனே எனக்கு உன் மாமா நினைப்பு வந்துட்டு...அதான்....ம்ம்...என்ன கேட்ட....மாமாவோடதை விட பெருசான்னா..... ஆமாடி.....அவருக்கு இந்த அளவுல்லாம் இல்ல.....இவனுக்கு ரொம்ப பெருசுடி....'
'அப்போ உங்களுக்கு அந்த நேரத்துல கஷ்டமா தெரியிலையா.....வலிக்கிலையா....?'
'ம்ம்....முதல்ல கொஞ்சம் கஷ்டமாத்தான் இருந்துச்சி....கொஞ்ச நேரத்துலேயே பழகிட்டு....ஆனா வாய்க்குள்ள வச்சிருக்கையிலதான் கொஞ்சம் கஷ்டமா இருந்திச்சி....தொண்டையில போய் இடுச்சு குமட்டிகிட்டு வர்ற மாதிரி ஆயிட்டு....'
'நிஜமாவா அத்தை.....ரொம்ப கஷ்டமா இருந்திச்சா....?'
'நீ வேற....நான் உள்ளதை யதார்த்தமா சொன்னேன்....இதை கேட்டுகிட்டு நீ பயந்துராத.....அதெல்லாம் முதல்ல ஒரு மாதிரி இருக்கும்.....அப்புறம் சரியா போயிடும்....என்ன சரியா....?'
'ம்ம்......'
'என்ன சத்தம் ரொம்ப குறைச்சலா இருக்கு....பயமா இருக்கா....?'
'ம்ம்......'
'ஐயோ...ஐயோ.....உன்னை ரெடி பண்றதுக்குள்ள எனக்கு உயிர் போயிரும் போல இருக்குடி.....இப்பதான் முத ராத்திரிக்கு போறவ மாதிரி ஒண்ணு ஒண்ணா கேட்டுகிட்டு இருக்கா பாரேன்...'