சப்தஸ்வரங்கள் [discontinued]

[manigopal]

அதிகமாக இல்லைஎன்றாலும் இரண்டு அவுன்ஸ் அளவுக்கு மது குடித்து இருந்தபடியால் சிறுக சிறுக ஏறிக் கொண்டிருந்த போதையின் பலனாக ராகவனிடம் சற்று முன்பு வரை இருந்த தயக்கம் இப்போது இல்லை என்பதால் தன்னெதிரே அருகில் உட்கார்ந்த வாணியை உற்று நோக்கிய அவனது பார்வை மீண்டும் வாணியின் கொளுத்த முலையின் மீது படிய.....
அதை அவனுக்கு எதிரே இருந்த வாணியும் கவனித்தாள்.

இத்தனை அருகில் வைத்து அவன் தன்னுடைய முலையை உற்றுப் பார்ப்பதை கண்டு அவளுக்கும் முன்னைப் போலவே ஒரு குறுகுறுப்பு தோன்றியது.

ஆயினும் ஒரு குடும்பப் பெண்ணுக்கே உரித்தான அணிச்சையான உணர்வில் தோளில் போட்டு இருந்த டவலை வேண்டுமென்று இல்லையெனினும் லேசாக முலையை மறைக்கும்படி இழுத்து விட்டுக் கொண்டே அவனைப் பார்த்து சிரித்தாள். அவள் சும்மா ஒரு பாவனைக்காகத்தான் அந்த டவலை இழுத்து விட்டதால் அவளுடைய முலை அப்படி ஒன்றும் அவன் பார்வையில் இருந்து மறைந்து விட வில்லை.

அதனால் அங்கே இருந்து பார்வையை அகற்றாமல் அவள் தன்னைப் பார்த்து சிரிப்பதை கண்டு சின்னதாக கிறங்கிக் கொண்டிருந்த ராகவனும் வாய் விரிய சிரித்தான். அவனது அந்த அசட்டு சிரிப்பை ரசித்த வாணி அவனைப் பார்த்து....
'அப்படி என்ன தெரியுதுன்னு பாக்குறீங்க....?' என்று மிக மிக சன்னமான குரலில் கேட்டாள்.

சற்று தூரத்தில் குளித்துக் கொண்டிருந்த சாந்திக்கு கேட்டு விடக் கூடாதென்றுதான் இப்படி மிக மிக தணிந்த குரலில் தனக்கு மட்டும் கேட்கும்படி பேசிகிறாள் என்பதாக நினைத்துக் கொண்டு ..அதனால் மேலும் உற்சாகமடைந்து அவனும் அதே போல மெதுவாக பேசினான்.

'ம்ம்...ஒண்ணுமில்ல....சும்மாதான் பார்த்தேன்....'
'அதான் எதுக்கு சும்மா அங்கியே பாத்துட்டு இருக்கீங்க....?'
'ஏன்...வாணி...நான் பாத்தது தப்பா....உனக்கு பிடிக்கலியா....?'

'பிடிக்காமதான் இப்படி உங்க முன்னாடி உக்கார்ந்து இருக்கேனா....ஆனாலும் இப்படி வச்ச கண்ணு வாங்காம பாத்துட்டே இருக்கீங்களே ...அதான் எதுக்குன்னு கேட்டேன்...'
'அதுவா....சொல்லட்டுமா....?'

'சொல்லுங்க ...அதுக்குத்தானே கேக்குறேன்...'
'ம்ம்...ம்ம்....இம்புட்டு பெருசா இம்புட்டு அழகா கண்ணுக்கு முன்னாடி ஒன்னு தெரியும்போது எப்படி பாக்காம இருக்க முடியும்....?'
ஆனாலும் ரொம்பத்தான் தைரியம் வந்து விட்டது இந்த மனுஷனுக்கு என்று மனசுக்குள் அவனது தைரியத்தை மெச்சியபடி பேசினாள் வாணி.
'அம்புட்டு பெருசாவா இருக்கு.....?'

'ஆமா வாணி....ஒவ்வொண்ணும் கைக்குள்ள அடங்காத மாதிரி ரெண்டு மூணு கிலோ இருக்கும் போல இருக்கே...'
'ம்ம்... இருக்கும் இருக்கும்....ஏன்....சந்தியாவுக்கு இந்த மாதிரி இல்லியா....?'
'இல்லியே வாணி....அவளுக்கு இதை விட ரொம்ப சிறுசாத்தான் இருக்கும்....'
'ம்ம்...அது வந்து நான் பிள்ளைக்கு பால் குடுக்கிரேன்ல...அதான்....சந்தியாவுக்கும் குழந்தை பிறந்துட்டா இந்த மாதிரி வந்துரும்....'

'நிஜமாவா சொல்ற....?'
'ஆமா அண்ணா.....நிஜமாத்தான் சொல்றேன்....கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோங்க....'

'ம்ம்....புரியுது....புரியுது.....ஆனாலும் இது பெருசு மட்டும் இல்ல....பாக்க ரொம்ப அழகா இருக்கு.....சின்ன பால்குடம் மாதிரி...'
அவன் அப்படி ஒவ்வொன்றாக சொல்ல சொல்ல அதை அத்தனை அருகில் இருந்த கேட்ட வாணிக்கு மது குடிக்காமலேயே போதை ஏறுவதை போல இருந்தது. சாந்தியும் அங்கேயிருந்து கவனித்துக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.
'ம்ம்...ரொம்ப நல்ல ரசனைதான் உங்களுக்கு.....ஆனாலும் தங்கச்சியோடதை இப்படியா ஒரு அண்ணன் ரசிச்சு பாக்கணும்....?'

'ம்ம்...தப்புதான் வாணி....ஆனாலும் இத்தனை பக்கத்துல வச்ச்சு இவ்வளவு பெருசா பாக்கும்போது ஒரு மாதிரியாத்தான் இருக்கு....'
வாணிக்கு மேலும் போதை ஏறுவதை போல உணர்ந்தாள்.

'இருக்கும்...இருக்கும்....எனக்கு மட்டுமா பெருசா இருக்கு.....?' என்று பட்டென்று சொல்லி விட்டு நாக்கை கடித்துக் கொண்டாள்.

அதை கவனித்து விட்ட ராகவனுக்கு ஏதோ பொறி தட்டியதை போல என்னவோ தோன்ற....அந்த போதை கிறக்கத்திலும் அவளிடம் கேட்டான்.

'நீ என்ன சொல்ற வாணி.....எனக்கு மட்டுமான்னா என்ன அர்த்தம்....அப்போ....?' என்று நிறுத்தி அவளை இன்னும் உற்று நோக்க...
அவள் அவனைப் பார்த்து ஒரு நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு வெட்கத்தில் குனிபவளைப் போல தலையை குனிந்து கொண்டாள்.

'சொல்லு வாணி....நீ என்ன சொல்ல வர்ற....?' என்று விடாமல் அவன் கேட்க....'இல்ல....ஒண்ணுமில்ல....'என்று அவள் தடுமாறுவதை போல சொன்னாள்

'இல்ல....நீதான் இப்போ எதையோ மறைக்கிற....ப்ளீஸ் வாணி....என்ன சொல்ல வந்த....சொல்லேன்...'
இப்போது தலையை உயர்த்தி அவனை நேருக்கு நேராக அத்தனை அருகே இருந்து உற்று நோக்கிய வாணி....அதே நமுட்டு சிரிப்போடு....
'ம்ம்...இங்க மட்டும்தானா பெருசா இருக்குன்னு கேட்டேன்....'என்று சிரிப்பதை நிருத்தாமல் கேட்க....

'அப்போ வேற எங்க பெருசா இருக்கு....?' என்று பாதி புரிந்தும் பாதி புரியாயாதவனை போல கேட்டவனை நோக்கி அவள் மீண்டும் அதே தணிந்த குரலில் சொன்னாள்.
'ம்கும்...உங்களுக்கு எல்லாத்தையும் விவரமா விளக்கி சொல்லணும்.....'
'ஐயோ...வாணி....நிசமா எனக்கு புரியலை....'

'போங்கண்ணா....எனக்கு இதுக்கு மேல விவரமா சொல்ல முடியாது....'என்று மீண்டும் வெட்கத்தில் தலையை கவிழ்ந்து கொண்டாள்.

அவள் இதற்கு மேல் சொல்ல மாட்டாள் என்பதை உணர்ந்து கொண்ட ராகவன் அவளுக்கு கேட்கும்படி முனகுவதை போல...

'சரி வாணி....நீ சொல்ல வேண்டாம்...நானே யோசித்து பாக்குறேன்....நீ என்ன சொன்னே....'இங்க மட்டுமா பெருசா இருக்குன்னு'தானே கேட்டே....'என்று ஓரிரு வினாடிகள் யோசிப்பதை போல யோசித்த ராகவன் முகத்தில் சட்டென்று ஒரு பிரகாசம் பிறக்க....

'வாணி....எனக்கு புரிஞ்சுட்டு....அதெப்படி உனக்கு தெரியும்...வாணி...?' அன்று கேட்டவனின் குரலில் சந்தோசம் மிகுந்து இருந்தது.

'ம்கும்...இதை வேற அளந்து பாத்தா தெரிஞ்சுக்கணும்....அதான் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால என் முதுகுல மசாஜ் பண்ணப் பாத்தீங்களே...'என்று சொல்லி விட்டு மீண்டும் குனிந்து கொண்டாள்.

அவள் அப்படி வெளிப்படையாக பேசபேச ராகவனுக்கு மீண்டும் அது விழித்துக் கொண்டதை போல தலை தூக்கியது.

என்னதான் அவள் அருகில் இருந்து அப்படி வெளிப்படையாக தன்னுடையதை பற்றி சொன்னாலும் தலை தூக்கிக் கொண்டிருந்த 'அதனை' அவளிடம் இருந்து மறைக்க விரும்பி....டக்கென்று கால் மேல் கால் போட்டபடி உட்கார்ந்து கொண்டான்.

அதையும் கவனித்த வாணி 'களுக்' என்று சிரிக்க...
'சாரி...வாணி....நான் வேணும்னே அப்படி செய்யலை....என்னவோ தெரியலை....உன் தலையில பூ வச்சு விடும்போது உன் கழுத்து வழியா பாக்கும்படி ஆயிடுச்சு....அதான் எனக்கு ஒரு மாதிரியா ஆகி அந்த மாதிரி என் மேல இடிக்கிற மாதிரி ஆயிடுச்சு....சாரி வாணி....'
'இப்போ சாரி சொல்லுங்க....நல்ல வேளை...அத்தை கவனிக்கலை...'
'ஆமா. வாணி....அதான் நானும் அங்கே இருந்து அவசரமா இங்க வந்துட்டேன்...'

'ம்ம்...தங்கச்சியை பார்த்தா எதுக்கு அந்த மாதிரி வரணும்.....?'
'சாரி வாணி.... நீ கேக்குறது சரிதான்....நான் இனிமேல் அந்த மாதிரி நடக்காம பாத்துக்கிறேன்....அக்காவுக்கு தெரிய வேண்டாம் வாணி...'
'ஆமா....நான் இதை போயி அத்தைகிட்ட சொல்லிக்கிட்டு இருப்பேன் பாருங்க....சொல்லிக்கிற மாதிரியா செஞ்சீங்க....?'

'ம்ம்...சரி வாணி....இனிமேல் அப்படி நடக்காது....அது சரி...அதெப்படி...இத மாதிரி பெருசுன்னு சொல்ற....அப்படியா தெரிஞ்சுது....'
'ம்ம்...அதான் சொன்னேனே ....அளந்து பாத்தா சொல்லணும்....இடிச்ச இடியிலேயே தெரியாதா....?'

அதை கேட்ட ராகவனுக்கு ரொம்ப பெருமையாக இருந்தது.

தன்னுடைய ஆண்மையைப் பற்றி ஒரு பெண் புகழ்ந்து சொல்வதை விட ஒரு ஆணுக்கு வேறென்ன வேண்டும்....
'சரி....நான் இப்போ ஒரு சிகரெட் பிடிச்சுக்கலாமா....?' என்று பேச்சை திருப்புவதை போல வாணியை பார்த்து கேட்க....சரி...என்று அவள் தலை அசைத்தாள்.

அவள் சம்மதித்ததை பார்த்து அருகில் இருந்த சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து அதில் இருந்த இரண்டு சிகரெட்டுகளில் ஒன்றை கையில் எடுத்துக் கொண்டு வாணியை பார்த்து 'வாணி....திரும்பவும் கேக்குறேன்....ஒரே ஒரு வாய் குடிக்கிறியா....அக்காவுக்கு தெரியாம ஊத்தி தர்றேன்....டக்குன்னு குடிச்சுட்டு வச்சுறு...'என்று ஆசை காட்டுவதை போல சொன்னான்.

அதை கேட்டு விட்டு சாந்தி இருந்து திசையில் திரும்பி பார்த்த வாணி...அங்கே ஓரிரு வினாடிகள் பார்த்து விட்டு மீண்டும் ராகவனை பார்த்து ...'வேண்டாம் அண்ணா....அத்தைக்கு தெரிஞ்சா ரொம்ப வருத்தப் படுவாங்க....இன்னொரு நாள் பாத்துக்கலாம்....சந்தியா வர்றதுக்குத்தான் இன்னும் ரெண்டு பாசத்துக்கு மேல ஆகுமே....'என்று சொன்னாள்.

அவள் சொல்வதும் சரிதான் என்று புரிந்து கொண்ட ராகவன் அதற்கு மேல் அவளை வற்புறுத்தாமல் கையில் எடுத்த சிகரெட்டை வாயில் வைத்துக் கொண்டு தீப்பெட்டியை எடுத்து பற்ற வைக்க முயல....திடீரென வாணி அவன் கையிலிருந்து அந்த தீப்பெட்டியை வாங்கி அவனை பார்த்துக் சிரித்துக் கொண்டே அதில் இருந்து தீக்குச்சியை எடுத்து பற்ற வைத்து அவனிடம் நீட்ட....அவளது அந்த செயலால் ஆச்சரியமும் ஆனந்தமும் அடைந்த ராகவன் அவள் நீட்டிய தீக்குச்சி ஜ்வாலையில் தன வாயில் இருந்த சிகரெட்டை பற்ற வைத்தான். தூரத்தில் இருந்து இதனை பார்த்த சாந்திக்கு தன்னுடைய மருமகள் நல்ல வேகமாகத்தான் இருக்கிறாள் என்று தனக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்.

தான் சிகரெட் பிடிப்பதில் விருப்பமில்லை என்று சற்று நேரத்துக்கு முன்னால் சொல்லியிருந்த வாணி இப்போது அவளாகவே அவனது கையில் இருந்து தீப்பெட்டியை வாங்கி அவனுக்கு சிகரெட்டை பற்ற வைக்க உதவியதில் மகிழ்ந்து போன ராகவன் ஒரு முறை நன்றாக புகையை உள்வாங்கி பக்கவாட்டில் தலையை திருப்பி புகையை வெளியே விட்டு விட்டு ... அவளைப் பார்த்து....'அதெப்படி வாணி....இத்தனை அழகா பத்த வச்சே...?' என்று கேட்க....'இதுக்கு போய் படிச்சுட்டா வரணும்....அதான் நிறைய சினிமாவுல பாத்து இருக்கேனே....'என்று சொன்னாள்.

மிகுந்த சந்தோசத்தில் இருந்தவன் தற்செயலாக திரும்பி சாந்தி குளித்துக் கொண்டிருந்த திசையில் பார்த்து விட்டு வாணியிடம் கேட்டான்.
'என்ன வாணி....அக்கா இத்தனை நேரம் நீச்சல் அடிச்சு குளிச்சுகிட்டு இருக்காங்க....போயி அரை மணி நேரத்துக்கு மேல ஆன மாதிரி இருக்கு....இன்னும் அவங்க குளிச்சு முடிக்கலயா...?'

'அத்தைக்கு அந்த தொட்டியில இரங்கி குளிக்குறதுன்னா ரொம்ப இஷ்டம்....அவங்க சும்மா ஜாலிக்காக இத்தனை நேரம் நீச்சல் அடுச்சுட்டு இருக்கலை....அது ஒரு எக்சர்சைஸ் மாதிரி.....வாரத்துல நாலஞ்சு நாள் இந்த மாதிரி ரொம்ப நேரம் நீச்சல் அடிச்சு குளிப்பாங்க....'

'ஒ.... அதானே பார்த்தேன்....அப்போ அக்கா எக்சர்சைஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்களா....அதான் அவங்க அப்படி இருக்காங்களா..?'
'எப்படி இருக்காங்க....?'
'இல்ல வாணி....நிஜமாவே நீச்சல் ஒரு நல்ல எக்சர்சைஸ்....அதுவும் இந்த மாதிரி ராத்திரி நேரத்துல இப்படி ரொம்ப நேரம் நீச்சல் அடிச்சு எக்சர்சைஸ் பண்ணினா ரொம்ப நல்லா இருக்கும்....இதுதான் அக்காவோட இளமை ரகசியமா...?'

'அது சரி....அத்தை இளமையாவா இருக்காங்க....?'
'பிறகு இல்லியா வாணி....உன்னை மாதிரி நிறம் இல்லைன்னாலும் அவங்க உடம்பை எப்படி கட்டுக்கோப்பா வச்சு இருக்காங்க...?'
'எப்படி வச்சு இருக்காங்க...?'

'அதான் சொன்னேனே....உடம்பை ரொம்ப கட்டுக்கோப்பா வச்ச்சு இருக்காங்க...?'
'அதான் கேக்குறேன்...அவங்ககிட்ட எதை பாத்துட்டு அப்படி சொல்றீங்க....?' வாணியின் குரலில் அவனை சீண்டுவதை போல ஒரு பாவனை தெரிந்தது.
'அப்படில்லாம் எதையும் குறிப்பிட்டு சொல்ல முடியாது.....'

'அதெப்படி எதையும் பாக்காம பொத்தாம்பொதுவா அப்படி சொல்ல முடியும்....? நான்தானே கேக்குறேன்...மறைக்காம சொல்லுங்க...எதை பாத்துட்டு அப்பிடி சொல்றீங்க...?'

அவள் விடுவதாக தெரியவில்லை....அதனால் எதையாவது சொல்லித்தான் ஆக வேண்டுமென்று ராகவனும் அவளை பார்த்து சொன்னான்.

'ம்ம்...அவங்களை நான் என்ன புதுசாகவா பாக்குறேன்...முன்னாடியும் பின்னாடியும் பாத்துட்டுத்தான் சொல்றேன்...'
'ஓகோ...அப்படின்னா அக்காவையும் இப்பிடித்தான் ரசிச்சு பாக்குறீங்களா...?'
'பாத்தியா வாணி.....நான் என்ன சொன்னாலும் நீ என்னை மடக்கப் பாக்குற....?'

'நீங்கதானே சொன்னீங்க....முன்னாடியும் பின்னாடியும்னு.....அதான் கேக்குறேன்....முன்னாடி எதை பாத்தீங்க....?'
'ஐயோ வாணி....உன்கிட்ட பாத்தா மாதிர்ல்லாம் எதையும் அவங்ககிட்ட பாக்களை....பொதுவா சொன்னேன்...' அவன் குரல் குளறுவதை போல உணர்ந்த வாணி.....அவனை மேலும் சீண்ட விரும்பினாள்.

ஆனால் அதற்குள் அவன் அவளுடைய முன்பக்கம் ஒரு முறை பார்த்து விட்டு....'இந்த அளவுக்கு எல்லாம் இல்லை....'என்று பாதியில் நிறுத்த....
'ம்கும்....ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா...'என்று போலியாக சலித்துக் கொள்வதை போல சொல்ல...

'அதென்ன மச்சமா வாணி....'என்று ரொம்ப உரிமையோடு அங்கேயே பார்த்துக் கொண்டு கேட்ட அவனை பார்த்த வாணி அவன் பார்வை விழுந்த தன்னுடைய முலையை குனிந்து பார்த்து விட்டு....'ம்ம்....அதையும் பார்த்துட்டீங்களா...?' என்று கிண்டலாக கேட்க....

'அப்போ இங்கயும் மச்சம் இருக்கா....?' என்று அவன் பாதியில் நிறுத்த....அவள் அவனை நன்றாக உற்றுப் பார்த்து....'இங்கயும் இருக்கான்னா என்ன அர்த்தம்...அப்போ வேற எங்க மச்சம் இருக்குன்னு பாத்தீங்க....?' என்று கேட்டவளை பார்த்து ஒருமாதிரி சிரித்து விட்டு சொன்னான்.

'நான் பாக்கலை....சந்தியா சொன்னாள்.'
'சந்தியாவா....என்ன சொன்னா....?'
'ம்ம்...உனக்கு அங்கே கீழே தொடையிலையும் ஒரு மச்சம் இருக்குன்னு சொன்னா....'

வாணிக்கு இப்போது அங்கே ஒரு மாதிரி குறுகுறுப்பு தோன்ற....அவனைப் பார்த்து....'சந்தியாவுக்கு வேற வேலையே இல்லை....அங்க உள்ளதை இங்க சொல்லுவா....இங்க உள்ளதை அங்க சொல்லுவா....சரியான உளறுவாய் ..' என்று போலியாக சலித்துக் கொண்டாள்.

'அப்போ சந்தியா சொன்னது நிசம்தானே வாணி...'
'ஆமா...அதுக்கு இப்போ என்ன செய்ய சொல்றீங்க....?'
'இல்ல சும்மாதான் கேட்டேன்...இதே மாதிரி சிறுசாத்தான் இருக்கா....இல்ல இதை விட பெருசா இருக்கா...?' என்று அந்த நேரத்தில் தேவையே இல்லாமல் பிதற்றுவதை போல கேட்க....'அதை தெரிஞ்சுகிட்டு என்ன செய்யப் போறீங்க....?' என்று அவள் பதிலுக்குக் கேட்டாள். .

இருவருக்குமிடையே ஓடிக் கொண்டிருந்த இந்த சம்பாஷனையில் சாந்தி குளித்து விட்டு அந்த தொட்டியில் இருந்து வெளியே வந்ததை இருவரும் கவனிக்க வில்லை... சாந்தி குளித்து முடித்து விட்டு ஈரமாக இருந்த உள்பாவாடையோடு அவர்கள் அருகில் வர...அவளது செவியில் வாணி ராகவனிடம் கடைசியாக கேட்ட அந்த வாக்கியம் விழுந்தது.

அவர்களை நெருங்கி விட்ட. சாந்தி....'எதை தெரிஞ்சுகிட்டு யாரு என்ன செய்யப் போறீங்க....?' என்று சாதாரணமாக கேட்டாள்.

திடீரென சாந்தியின் குரலை அத்தனை அருகில் கேட்ட இருவரும் சாந்தியை பார்க்க..... அந்த நிலவு வெளிச்சத்தில் ஈரம் படிந்த உள்பாவாடையை நெஞ்சுப் பகுதியில் இருந்து கால் முட்டிக்கு கொஞ்சம் கீழே வரைதான் இருக்கும்படி கட்டிக் கொண்டு நின்ற சாந்தி....... வாணியிடம் சற்று முன்னர் ராகவன் சொன்னதை போலவே கட்டுக் குலையாத அளவான உடம்போடு அம்சமாக நின்றாள்.

இப்படி தன் அத்தையை பார்ப்பது ஒன்றும் புதிதில்லை என்றாலும் வாணிக்கு இப்போது சாந்தியை அப்படி பார்த்த மாத்திரத்தில் ராகவன் சொன்னதும் நினைவுக்கு வர....அடக்க முடியாமல் 'களுக்' என்று சிரித்தே விட்டாள்.


ராகவனும் வாணியும் மிக அருகில் இருந்தபடி ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து மெதுவாக பேசிக் கொண்டிருந்த நேரத்தில் சாந்தி அவர்களை நெருங்கி வந்து 'என்ன?' என்று கேட்டவுடன் டக்கென்று திரும்பிய இருவரும் அவளைப் பார்க்க....அதிலும் சாந்தியை பார்த்த வாணி....'களுக்' என்று சிரித்து விட....அதை கண்ட சாந்தி....'எதுக்கு இப்போ சிரிச்சே....?' என்று அவளிடம் கேட்க...கொஞ்சம் நிதானித்த வாணி....
சிரிப்பை அடக்கமுடியாமல் வாய் நிறைந்த சிரிப்புடன்...'இல்ல....உங்க தம்பி உங்களைப் பத்தி சொன்னதை நினச்சேன்....சிரிப்பு வந்துட்டுது...'என்று சொல்ல....சாந்தி குழப்பமான முகத்தோடு
'சொல்ல வந்ததை புரியும்படியா சொல்லுடி....தம்பி அப்படி என்ன சொன்னான்.....?' என்று கேட்டுக் கொண்டே கையிலிருந்த டவலால் தலை முடியை துவட்டினாள்.

அவள் மார்பில் கட்டியிருந்த உள்பாவாடையோடு இரண்டு கைகளையும் உயர்த்தி தலை முடியை துவட்டும் போது அவளுடைய இரண்டு பக்கத்து அக்குளிலும் ஷேவ் செய்யப படாத முடி தெரிந்தது.

வாணியை போல இல்லையென்றாலும் சாந்திக்கும் இந்த வயதிலும் நல்ல பெருத்து மார்பு கலசங்கள் விம்மிக் கொண்டு நின்றது. அதை ராகவனும் பார்த்தான்.

இதுவரை சாந்தி அவனுக்கு எதிரே இந்த மாதிரி மாராப்புக் கட்டிக் கொண்டு நின்றதில்லை என்பதால் அவன் அவளை இந்த கோலத்தில் பார்த்தது இல்லை. ஆகவே இப்போது இந்த வயதிலும் கவர்ச்சியான கோலத்தில் நின்ற சாந்தியை கண்குளிரப் பார்த்தான்.

வாணி அவனையும் அவனது பார்வையையும் பார்த்து விட்டு.....'ஆனாலும் அண்ணன் பொம்பளைகளை நல்லாத்தான் அளவெடுக்கிறாங்க...'என்று அதே சிரிப்பு மாறாமல் சொல்ல....அவள் அப்படி சொன்னதை கேட்டு விட்டு ராகவன் தலையை குனிந்து கொண்டான்.

'நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லாம ஏதேதோ சொல்ற....?' என்று சாந்தி மீண்டும் வாணியிடம் கேட்க....வாணி...ராகவனை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டு...சாந்தியிடம் திரும்பி.....'வேற ஒண்ணுமில்ல...நீங்க இந்த வயசுலயும் கட்டுக் குலையாம இருக்கீங்களாம்......அதுக்கு ஏத்தா மாதிரி அண்ணன் சொன்ன மாதிரியே வந்து நிக்கிறீங்களே....அதான் பார்த்தவுடனேயே எனக்கு சிரிப்பு வந்துட்டுது....' என்றாள். .

'இவ்வளவுதானா......இதுக்கு போயா அப்படி சிரிச்சே...இதுல என்னடி இருக்கு....என் தம்பிக்கு என்னை பார்த்தா அப்படியா தெரியுது...'
'ம்ம்...தெரியும்....தெரியும்.....அது மட்டுமா தெரியுது.....?'
அவள் வேண்டுமென்றே ராகவனை வம்புக்கு இழுப்பதை போல பேச்சை தொடங்கினாள்.

'என்னடி சொல்ற.... அப்போ வேற என்ன தெரியுதுன்னு சொல்றான் என் தம்பி...?'
'நீங்களே உங்க தம்பிகிட்ட கேளுங்க....'
அதை கவனித்துக் கொண்டிருந்த ராகவன் வாணி என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்று புரியாமல் மலங்க மலங்க விழித்தான். அவன் அப்படி விழிப்பதை பார்த்து வாணிக்கு இன்னும் சிரிப்பு வந்தது.

சாந்திக்கும் பாதி புரிந்தும் பாதி புரியாததை போல இருக்க....'என்னடி....நீயே சொல்லு....' என்று சாந்தி அவளிடமே கேட்க...
'ம்ம்....உங்க தம்பி மச்ச ஆராய்ச்சி பண்ணிக்கிட்டு இருக்கார்... '
'ஐயோ அக்கா....அப்பிடில்லாம் இல்லை....வாணி ஏதோ பொய் சொல்றா...?' என்று குளறுவதை போல சொன்னான்.

மதுவின் போதை அவனுக்கு ஏறிக் கொண்டிருப்பதை சாந்தியும் அவனது பேச்சில் இருந்து புரிந்து கொண்டாள்.

ஆகவே இன்னும் கொஞ்சம் அவனிடம் பேசி அவனுக்கு சூடேற்றலாம் என்று அவளுக்கு தோன்ற....
'ஏய்...சும்மா ஏதாவது சொல்லிக்கிட்டு இருக்காதே....என் தம்பி அப்படி எல்லாம் எதுவும் சொல்லி இருக்க மாட்டான்...' என்று ராகவனை விட்டுக் கொடுக்காமல் சொல்வதை போல வாணியிடம் சொல்ல...

'ம்கும்....உங்க தம்பியை நீங்கதான் மெச்சிக்கணும்.....எனக்கும் உங்களுக்கும் எங்க எங்கல்லாம் மச்சம் இருக்குன்னு கரெக்டா சொல்றாரே...?' என்று ராகவனை பார்த்து ஒரு நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.

'அப்படியா.....அது எப்படி தெரியும்....?' என்று சாந்தியே அந்த பேச்சை தொடரும் வகையில் கேட்க...
'ம்ம்...அதான் சந்தியான்னு ஒரு லூசு இருக்காளே...அவதான் சொன்னாளாம்...' என்று வாணி சொன்னாள்.

'சந்தியாவா...? அவ அப்படி என்ன சொன்னா...?'
'ம்ம்...உங்களுக்கு அங்க இருக்குற மச்சத்தையும்....எனக்கு இங்க இருக்குற மச்சையும் சொன்னாளாம்...அதான் அந்த மச்சம் சிறுசா இருக்குமா இல்ல பெருசா இருக்குமான்னு விவரமா கேட்டுகிட்டு இருக்கார்....' என்று சொன்ன வாணி சொல்லும்போதே தனது பார்வையை சாந்தியும் வலது மார்பை நோக்கியும் அடுத்து தன்னுடைய தொடையை நோக்கியும் அசைத்துக் காட்டினாள்.

அதை கேட்ட சாந்திக்கு உடனே என்ன பதில் என்று தெரியாமல் வெறுமே சிரிக்க மட்டும் செய்தாள்.

'அக்கா...நான் சும்மாதான் ஒரு ஜாலிக்காக சொன்னேன்.....'என்று மீண்டும் குளறுவதை போல ராகவன் சொல்ல...அதற்கும் சாந்தி சிரித்துக் கொண்டே பதில் சொன்னாள்.

'இந்த சந்தியாவுக்கு வேற வேலையே இல்லை....எல்லாத்தையும் ஒன்னு விடாம எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிருவா....எதை சொல்லணும் எதை சொல்லக் கூடாதுன்னே அவளுக்கு தெரியாது....'

'இல்லை அக்கா....அவ வேற எதையும் சொல்லலை... '
'இதுக்கு மேல வேற என்ன சொல்லணும்.....அதே மாதிரிதான் அங்க நடக்குற விசயத்தையும் ஒன்னு விடாம இங்க வந்து சொல்லுவா...'

'அப்போ ... இங்க வந்து உங்ககிட்ட என்னெல்லாம் சொல்லி இருக்கா அப்படி...?'

'அதை விடுப்பா....என்ன இப்போ உங்கக்கு சந்தியா சொன்ன மாதிரி எனக்கு மச்சம் இருக்கான்னு தெரியனுமா....?'
'ம்ம்...அதெல்லாம் வேணாம் அக்கா....சும்மா ஜாலிக்குத்தான் வாணிகிட்ட அப்படி கேட்டேன். '

அவன் மதுவின் போதையில் இருக்கிறான் என்பதை தெரிந்து கொண்ட சாந்தி வேண்டுமென்றே அவனிடம் தேவையின்றி பேச்சை வளர்க்க...அதை வாணியும் உணர்ந்து கொண்டாள்.

அத்தை சும்மாவே கொஞ்சம் இடம் கிடைத்தாலும் விட மாட்டார்கள். இப்போது இந்த மாதிரி வாய்ப்பு கிடைத்தால் விடுவார்களா....என்று யோசித்த வாணி கூடவே சாந்தியை சீண்டி பார்க்க ஆசைப் பட்டு அவளை நோக்கி சொன்னாள்.

'அத்தை....சும்மா எதுக்கு தேவை இல்லாம பேசிகிட்டு இருக்கீங்க.....உங்க தம்பியோட சந்தேகத்தை தீர்த்து வைக்கிறதை விட்டுட்டு எதை எதையோ பேசிகிட்டு இருக்கீங்க...?'

'என்னடி நீ....இப்போ நான் என்ன செய்யனும்னு சொல்ற...?'
தான் அங்கே குளித்துக் கொண்டிருந்தபோது ராகவனும் வாணியும் பேசிக் கொண்டிருந்த நிலைமையை பார்த்து அதீதமாக இல்லை என்றாலும் ஒரு வித கிளர்ச்சியில் திளைத்துக் கொண்டிருந்த சாந்திக்கு இத்தனை நேரம் இங்கே வாணி பேசியதை கேட்டு அந்த கிளர்ச்சி சற்று அதிகமாக்கிக் கொண்டிருந்தது.,

'ம்ம்...அங்க மச்சம் இருக்கான்னு கேட்டாங்க ...அதுவும் பெருசா இருக்குமா....சிறுசா இருக்குமான்னு கேட்டாங்க....அந்த சந்தேகத்தை நீங்கதானே தீர்த்து வைக்கணும்....'

தனது மருமகள் தன்னை போலவே யோசிக்கிறாள்....அதனால் தன்னையும் அவளுக்கு உறுதுணையாக இழுக்கிறாள் என்று புரிந்து கொண்ட சாந்தி....'அதாண்டி...அதுக்கு நான் செய்ய...?' என்று கொஞ்சம் அப்பாவியாக கேட்டாள்.

'வேற என்ன.....அந்த மச்சத்தை காட்டுங்க....அவங்களே பார்த்து தெரிஞ்சிக்கட்டும்....'

நிலை சற்று மோசமாவதை அந்த குறைந்த போதையிலும் உணர்ந்து கொண்ட ராகவன்....'ஐயோ அக்கா....நான் அப்படில்லாம் எதுவும் கேக்கலை....' என்று குளறினான். அது போதையினால் மட்டுமல்லாமல் இப்படி திடீரென வாணி சாந்தியிடம் தன்னை குறித்து சொன்னதால் உண்டான சிறு நடுக்கத்தாலும் அப்படி குளறினான்.