சப்தஸ்வரங்கள் [discontinued]

[manigopal]

ராகவனுக்கு அந்த சூழ்நிலை மிகவும் தர்மசங்கடமாக இருந்தது என்னவோ உண்மை....உள்பாவாடையை முலைகளுக்கு கீழே இறக்கி கட்டியிருந்ததால் அவள் இப்போது அரை நிர்வாண கோலத்தில் ராகவனுக்கு முன்பாக உட்கார்ந்து தோளை சுற்றிக் கிடந்த துண்டுக்குள் ஒரு முலை தொண்ணூறு சதமானம் மறைந்திருக்க...

மறுபக்கத்து முலை அப்படியே அப்பட்டமாக வெளியே தெரியும்படி வைத்து பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த வாணியை பார்த்து வலுக்கட்டாயமாக சிரித்தாலும் அவனுக்கு உடம்பெல்லாம் ஒருமாதிரி சூடேறுவதை போல உணர்ந்தான்.

கூடவே தொடைகளுக்கு நடுவில் அவனது காமநாகம் சீறிக் கொண்டிருந்தது. ஆகவே கால் மேல் கால் போட்டு தன்னுடைய உணர்ச்சியை வெளிக்காட்டாமல் இருக்க படாதபாடு பட்டான்.

வாணி தன் முன்பாக இந்த அளவுக்கு அரை நிர்வாணமாக இருந்து பால் கொடுப்பாள் என்று அவன் எதிர்பார்த்திருக்க வில்லை...

என்னதான் தங்கை என்று அவளை சொந்தம் கொண்டாடி பழகி கொண்டிருந்தாலும் இப்படி அவளது அந்தரங்கப் பகுதியை அருகே வைத்து பார்த்து விட்டு எப்படி உணர்ச்சியை அடக்க முடியும்....?

குழந்தைக்கு பாலூட்டும் ஒரு பெண்ணை இப்படி காம இச்சையோடு பார்ப்பது முறையல்லவே ... ஆயினும் பொங்கி எழுகிற மனதை கட்டுப் படுத்த முடியவில்லையே.....எப்படி இருந்தாலும் கட்டுப் படுத்தித்தான் ஆக வேண்டும்....இல்லை என்றால் சாந்தி அக்கா அன்று வாணியிடம் சத்தம் போட்டது உண்மை என்று ஆகிவிடாதா....
என்றெல்லாம் யோசித்து ஒரு வழியாக தன்னைத்தானே சமாளித்தவனாக ... கஷ்டப் பட்டு வரவழைத்துக் கொண்ட புன்னைகயோடு எதிரே இருந்த வாணியிடம்....'இப்போ நல்ல முகம் பார்த்து சிரிக்கிற அளவுக்கு வந்துட்டாளே..?' என்று குழைந்தையை சிலாகித்து சொல்ல....'ஆமா அண்ணா....நல்லா முகம் பார்த்து சிரிக்கிறா...நாம பேசுறதெல்லாம் புரிஞ்ச மாதிரி சிரிக்கிறா....'என்று வாணியும் அவனிடம் பதில் சொல்ல.....

கையில் இரண்டு தம்ளர்களில் காப்பியை ஆற்றியபடி சாந்தி சமையல் அறையில் இருந்து வந்து வாணிக்கும் ராகவனுக்கும் அருகே நின்று மேலும் இரண்டு மூன்று தடவை மாற்றி மாற்றி ஆற்றி விட்டு ஒரு டம்ளரில் காப்பி முழுவதையும் நிரப்பி ராகவனிடம் நீட்டிக் கொண்டே....'என்ன மருமக என்ன சொல்றா....?' என்று சாதாரணமாக கேட்க.....
தனக்கு எதிரில் வாணி இருந்த கோலத்தை பார்த்தால் சாந்தி எதுவும் சொல்வாளோ என்று சின்ன பதட்டத்தில் இருந்த ராகவனுக்கு ... சாந்தியின் முகத்தில் அப்படி எந்த வித மாற்றமும் வெளிப்படாதது சற்று நிம்மதியாக இருந்தது.

சாந்தி நீட்டிய காப்பி டம்ளரை வலது கையால் வாங்கிக் கொண்டே....'எனக்கு மட்டும்தான் கொண்டு வந்து இருக்கீங்க....வாணி காபி குடிக்கலியே....நீங்களும் கூட காப்பி குடிச்ச மாதிரி தெரியலையே....' என்று கேட்க.....'நீ முதல்ல குடிப்பா....நீ வழக்கமா இந்த நேரத்துக்கு ஆபீசுக்கு கிளம்பி போயிருவியே...அதான் உனக்கு மட்டும் அவசரமா எடுத்திட்டு வந்தேன்....நாங்க அப்புறமா குடிச்சுக்குறோம்....' என்று விளக்கம் சொல்ல...

அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசாமல் காப்பியை உறிஞ்சிக் குடிக்கத் தொடங்கிய ராகவனுக்கு சாந்தியின் முன்னால் வைத்து வாணியின் முலை மீது தனது பார்வை விழுந்து விடக் கூடாது என்று அச்சமாக இருந்தது.

அந்த நேரம் பார்த்து சாந்தி வாணியிடம் அறிவுரை சொல்வதை போல ....'எத்தனை தடவை சொன்னாலும் உன்னை மாத்தவே முடியாதுடி.....அந்த பக்கமா வச்சே எப்பவும் பால் குடுக்கதடி....ரெண்டு பக்கத்துலையும் மாத்தி மாத்தி குடுன்னு சொன்னா கேட்க மாட்டேங்கறியே....ஒரு பக்கமா குடுத்தா அப்புறம் பாக்க ஒரு சைடுல பெருசாவும் ஒரு சைடுல சிறுசாவும் தெரியும்டி..' என்று சொல்ல...
'போங்க அத்தை ....எப்ப பார்த்தாலும் எதுக்கு எடுத்தாலும் என்னை வசை சொல்றதே உங்களுக்கு வேலையாப் போச்சு.....' என்று செல்லமாக சிணுங்கிக் கொண்டே....அத்தை சொல்வதை மறுக்காத மருமகளைப் போல....
பால் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த இடது பக்கத்து முலையை குழந்தையின் வாயில் இருந்து எடுத்து குழைந்தையை தலை மாற்றி மடியில் போட்டுக் கொண்டு துண்டை முழுவதும் விலக்கி வலது பக்கத்து முலையை குழந்தை வாயில் கொடுக்க....
குழைந்தையும் முலைக் காம்பை பற்றி பால் குடிக்கத் துவங்க....காப்பியை அருந்திக் கொண்டே அமைதியாக அனைத்தையும் கவனித்து கொண்டிருந்த ராகவனுக்கு தன் முன்னால் நடப்பதெல்லாமே கனவா நனவா என்று சந்தேகமாக இருந்தது.

இப்போது வாணியின் தோளில் கிடந்த துண்டு இரண்டு புறமும் முக்கால்வாசிக்கு மேல் ஒதுங்கிக் கிடக்க....வாணி ராகவனுக்கு முன்பாக நிஜமாகவே அரை நிர்வாணமாக இருந்தாள்.

சாந்தி அக்கா அருகே நிற்கிறாள் என்பதையும் மறந்து ராகவன் வாணியின் முலைகளை வெறித்துப் பார்க்க....அதை கவனித்த சாந்தி ...
சற்று நேரம் நிதானித்து....வாணியிடம்....'அப்பா....இப்பவாவது சொன்னதை உடனே கேட்டியே....இன்னிக்கு மழைதான் வரப்போவுது.......'என்று சொல்ல...
அந்த சூழ்நிலையில் இனியும் தன்னால் நீடிக்க இயலாது என்று உணர்ந்த ராகவன் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து கொள்ள...சாந்தி அவனை பார்த்து.....

'அதுக்குள்ளே காப்பி குடிச்சு முடிச்சுட்டியா....தம்பி ?' என்று கேட்க....'ம்ம்...குடிச்சுட்டேன்....இந்தாங்க...நான் கிளம்பட்டுமா...?'என்று சொல்லிக் கொண்டே கிளம்பப் போனவனை ...'எதுக்கு இப்படி அவசரப் படுற.....காப்பி குடிச்சு முடிச்சாதான் என்ன.... ரெண்டு நிமிஷம் உட்கார்ந்துட்டு போனா என்ன...?'என்று கேட்டு சாந்தி நிறுத்த....

.'பரவாயில்ல அக்கா...வாணி வேற குழந்தைக்கு பால் குடுத்துட்டு இருக்கா...நான் கிளம்புறேன்....' என்று மீண்டும் கிளம்பப் போனவனை நோக்கி....'ஓகோ....அதான் இப்படி அவசரப் பட்டு கிளம்புறியா...? பாத்தியா....இப்ப நீதான் தப்பு பண்றே.....நீ என்ன வெளியாளா...அவ பால் குடுத்துட்டு இருந்தா என்ன....? நீ நிதானமா உட்கார்ந்து காப்பி குடிக்க வேண்டியதுதானே....நீயே சொல்லு.....இப்ப நீ செய்றது சரியா....?' என்று கொக்கி போடுவதை போல கேட்க.....

'ஐயோ அக்கா அப்படில்லாம் இல்ல....சும்மாதான்...எனக்கும் நேரம் ஆயிடுச்சு...அதான்....' என்று அசடு வழிவதை போல சொன்ன ராகவனை நோக்கி....'சரிப்பா உன் இஷ்டம்...ஆனா நான் சொல்றதை மட்டும் கேட்டுக்கோ....நாம எல்லாரும் ஒண்ணா உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்கும்போது குழந்தை அழுதுச்சின்னா நீ இருக்கேன்னுட்டு அங்கே இருந்து எந்திரிச்சி போய் மறைவா வச்சு பால் குடுத்துட்டு வர்றதுக்கு நான் இவளை சத்தம் போடுவேன்....ஏன்னா அவ அப்படி செய்றது இந்த அளவுக்கு பாசமா பழகுற உன்னை அசிங்கப் படுத்துற மாதிரி ... இப்ப நீ இப்படி எந்திரிச்சு போறது என்னையும் இவளையும் அசிங்கப் படுத்துற மாதிரி....'என்று சற்று இறுக்கமான முகத்தோடு சொல்ல.....ராகவனுக்கு என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியவில்லை....

ஆகவே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து இரண்டடி நகர்ந்து நின்ற ராகவன் மீண்டும் கட்டிலை நெருங்கி சாந்தியை பார்த்து....'புரியுது அக்கா....நீங்க வேற எதுவும் நினைச்சுக்காதீங்க....'என்று சொல்லிக் கொண்டே கட்டிலில் மீண்டும் உட்கார்ந்து கொள்ள....
'ம்ம்....இதுதான் நல்லா இருக்கு...வழக்கம் போல உன் தங்கச்சிகிட்டயும் மருமக கிட்டயும் பேசிட்டு கிளம்பு...என்ன சரியா? .' என்று சொல்லி விட்டு அவர்கள் இருவரையும் சற்று நேரம் தனியே விட்டால் நல்லது என்று சிந்தித்தவளாக வேண்டுமென்றே அங்கே இருந்து நகர எத்தனிக்க...ராகவனின் கரகரத்த குரல் அவளை நிறுத்தியது.

கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த ராகவனுக்கு அருகே தான் சாந்தி நின்று கொண்டிருந்தத்தால் ... அவளுடைய ஒரு கையை பற்றி பிடித்துக் கொண்டு ராகவன் குரல் கரகரக்க சொன்னான்.

'அக்கா....எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு....பெருமையாகவும் இருக்கு...என் மேல எத்தனை நம்பிக்கையும் பாசமும் வச்சு இருந்தா....இப்படி வாணியை என் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேச சம்மதிப்பீங்க....நினைக்கவே ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு அக்கா....'

அவனது குரல் திடீர் என்று ஏற்பட்ட உணர்ச்சி பெருக்கினால் கரகரப்பாக வெளிப்பட....மற்றொரு கையால் அவன் கையை பற்றி கொண்ட சாந்தி ...
'என்னப்பா....திடீர்னு என்னென்னவோ சொல்ற...இதுல என்ன இருக்கு....நீங்க ரெண்டுபேரும் ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் எம்புட்டு பாசம் வச்சு இருக்கீங்கன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்....அதனால வாணி இந்த மாதிரி உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்குறதுல எனக்கு ஒண்ணும் வருத்தம் கிடையாது.....இப்பவாவது இந்த அக்காவோட மனசு என்னன்னு உனக்கு புரியுதா தம்பி....?' என்று அவனை முழுவதுமாக தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்து விட்டதை போல அவனிடம் தன்மையாக பேச...

.'நல்லா புரியுது அக்கா....'என்று தன்னை ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டே பதில் சொன்னான் ராகவன்.

அவர்கள் இருவர் பேசிக் கொள்வதையும் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு தலையை குனிந்தபடியே மௌனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தால் வாணி... அத்தையின் நாடகம் எத்தனை தூரம்தான் போகிறதென்று பார்க்கலாமே என்று எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

தலையை குனிந்து இருந்த நிலையில் வெளியே தெரிந்து கொண்டிருந்த தன்னுடைய இரண்டு முலைகளும் ராகவனுக்கு எந்த அளவுக்கு தடுமாற்றத்தை கொடுக்கும் என்பதை நினைக்கும்போதே அவளுக்கு உணர்ச்சி மிகுந்து கொண்டிருந்தது.

'நல்லா புரியுது அக்கா...'என்று பதில் சொல்லி விட்டு ராகவன் தானை தானே ஆசுவாசப் படுத்த முயன்ற அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையில்....சாந்தி அமைதியாக ஒன்று சொன்னாள்.

அதில் ராகவன் முழுவதும் விழுந்து விட்டான் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்...
'கடைசியா ஒன்னு சொல்றேன் தம்பி....நீ என்னை தப்பா நினச்சாலும் பரவாயில்ல....உங்க ரெண்டு பேர் மேலயும் நான் எந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை வச்சு இருக்கேன்னு நிரூபணம் செய்றதுக்கு ஒண்ணு சொல்றேன் கேட்டுக்கோ....வாணி இப்போ இப்படி வெறும் உள்பாவாடை கட்டிக்கிட்டு உன் முன்னாடி உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்குறதுக்கு நான் எதுவும் சொல்லலைன்னு சொல்றியே..... இதுல என்னப்பா இருக்கு.....இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....இதுக்கு மேல விளக்கமா சொல்றதுக்கு எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குப்பா.....ஏதோ ஒரு வேகத்துல என் மனசுல இருந்தது வெளியே வந்துட்டுது ....'என்று சொல்லி விட்டு சட்டென்று அந்த இடத்தை விட்டு அகன்று சமையல் அறைக்குள் புகுந்து கொண்டாள்.

சாந்தி உள்ளே போனவுடன் தனித்து விடப்பட்ட ராகவனும் வாணியும் ஒரு நிமிடம் தலையை குனிந்தபடி அமைதியாக இருக்க.....
அனிச்சையாக இருவரும் ஒரே நேரத்தில் நிமிர்ந்து பார்க்க....
இருவருடைய கண்களும் நிலை குத்தி நின்று பார்க்க...
அவள் முகத்தில் இருந்து பார்வையை இறக்கிய ராகவன் வாணியின் கழுத்துக்கு கீழே பார்வையை நிறுத்த அதை வாணியும் கவனிக்க....
மீண்டும் வாணியை ராகவன் நிமிர்ந்து நேருக்கு நேராக பார்க்க...வாணியும் எதுவும் பேசாமல் அவனையே பார்த்தாள்.

இருவருக்கும் என்ன பேசுவதென்றே தெரியவில்லை....அந்த அமைதியான சூழ்நிலையை விலக்கும் பொருட்டு...
'சரி வாணி....நான் கிளம்புறேன்....ஆபீசுக்கு நேரமாயிட்டு....'என்று அவளை பார்த்துக் கொண்டே மெதுவாக எழுந்திரிக்க...வாணியும் அமைதியாக அவனையே பார்க்க.....கிளம்ப மனசில்லாமல் கிளம்புவனை போல திரும்பி நடந்து வெளியே வந்து தன்னுடைய மோட்டார் சைக்கிளை நெருங்கி அதை உயிர்ப்பித்து தெருவில் இறங்கினான்.

சாந்தி கடைசியாக பேசியது அவனை பித்து பிடிக்க செய்ததை போல இருந்தது. அவளது அந்த வார்த்தைகள் அவன் செவிகளில் கடல் அலையை போல ஓயாமல் ஒழித்துக் கொண்டே இருந்தது

"...............இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....."

அப்படி என்றால் வாணி அந்த மாதிரி கூட என் முன்னால் நின்று பேசுவாளா...அப்படி எல்லாம் நடக்குமா....? என்றெல்லாம் சிந்தனையை ஓட விட்ட படி ஒட்டார் சைக்கிளை செலுத்திக் கொண்டிருந்த ராகவனுக்கு அவனது உணர்ச்சியை எப்படி கட்டுப் படுத்த என்று தெரியாமல் தவித்தான்

100 டிகிரி காய்ச்சல் வந்ததை போல உடம்பெல்லாம் ஜிவ்வென்று சூடேற ஒரு வழியாக அலுவலகம் வந்து தனது இருக்கையில் உட்கார்ந்த பின்னரும் சாந்தியின் வார்த்தைகள் அவனை நிலை தடுமாற வைத்தது, .


அலுவலகம் சென்ற பின்னரும் அலுவலகப் பணியில் மனம் லயிக்காமல் வாணியின் முலை தரிசனத்திலும் சாந்தியின் பேச்சிலும் சிந்தனையை ஓடவிட்டு அலைபாயும் மனதோடு ராகவன் உழன்று கொண்டிருக்க....

அங்கே வீட்டில் வாணியும் சாந்தியும் சற்று முன்பு நடந்ததை பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

'ஆனாலும் நீங்க ரொம்ப மோசம் அத்தை.....வெக்கப் படாம பாவாடையை கட்டிக்கிட்டு இருன்னு முதல்ல சொன்னீங்க....அப்புறம் பாவாடையை இறக்கி கட்டிக்கிட்டு ஒரு சைடு மட்டும் வெளியே தெரியும்படி இருக்கச் சொன்னீங்க....கடைசியில ரெண்டையும் காட்டச் சொன்னீங்க....ஆனா எனக்கு வெக்கத்துல உடம்பே குறுகிப் போச்சு தெரியுமா....?'
'ம்ம்...எல்லாம் உனக்காகத்தாண்டி .... '

'அதுக்காக இப்படியா....?'
'இதுல என்னடி இருக்கு....அவன் என்ன வெளிய உள்ள ஆளா...? நமக்கு நல்ல பழக்கப் பட்டவந்தானே....?'

'அதுக்காக எடுத்தவுடனேயே இந்த மாதிரில்லாம் செய்யச் சொல்லிட்டீங்களே....எனக்குத்தான் ரொம்ப கஷ்டமாப் போயிட்டு...'
'அதனால என்ன....நாம எதிர்பாக்குற மாதிரி எல்லாம் நல்ல படியா நடந்துச்சின்னா இந்த கஷ்டம் எல்லாம் போயி அதுக்கு பதிலா சந்தோசமாத்தானே இருக்கும்.... நிஜமா சொல்லு.....அவன் முன்னாடி ரெண்டையும் காட்டிகிட்டு இருந்தப்போ உனக்கு வெக்கம் மட்டும்தான் இருந்துச்சா....கொஞ்சம் கூட அந்த மாதிரி இல்லியா....?'
'அந்த மாதிரின்னா....?'

'ம்கும்....எல்லாத்தையும் விவரமா சொல்லனுமாக்கும்....? அவன் பாக்கும்போது உனக்கு சந்தோசமா இல்லியா....மறைக்காம சொல்லு...'
'ச்சீ... போங்க அத்தை....இப்படி கேட்டீங்கன்னா எப்படி....?'

'நீதானே சொல்ற...வெக்கமா இருந்திச்சின்னு....அதான் கேக்குறேன்....கொஞ்சம் கூட உனக்கு சந்தோசமா இல்லியா...?'
'ம்ம்...இருந்திச்சிதான்....ஆனாலும்....'

'என்ன ஆனாலும்னு இழுக்கிற....எனக்கு தெரியாதாடி....நானும் உன்னோட வயசை கடந்து வந்தவதானே....அதுலயும் உனக்கும் அவன் மேல ஒரு இது உண்டுன்னு தெரியும்டி....எல்லாத்தையும் கவனிச்சுட்டுதானே நான் இதுக்கு தயாரானேன்....'

'அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை அத்தை....எனக்கு அவங்க மேல எல்லாம் அந்த மாதிரி எதுவும் கிடையாது....நீங்க சொன்னதைத்தானே செஞ்சேன்...'
'ஒத்துக்கவே மாட்டியே....சரி..சரி....நீ சொல்ற மாதிரியே இருந்துட்டு போகட்டும்.....இப்ப நான் கேக்குற கேள்விக்கு மட்டும் பதில் சொல்லு....'

'என்ன கேக்கப் போறீங்க...?'
'அவன் என்னெல்லாம் செய்வான்னு சந்தியா உன்கிட்ட சொல்றப்போ எல்லாம் அதை நீ எம்புட்டு ஆர்வமா கேப்பேன்னு நான் கவனிச்சு இருக்கேண்டி....அது மட்டுமா....அவ சொல்றது மட்டுமில்லாம அவனோடது ரொம்ப பெருசா....தடிசா...அப்படின்னெல்லாம் நீ அவகிட்ட விவரமா கேட்டதையும் நான் கவனிச்சு இருக்கேண்டி....அதுக்கு என்னடி அர்த்தம்....?'

சாந்தி இப்படி கேட்டவுடன் வாணியின் முகத்தில் வெட்கமும் சின்ன பயமும் உண்டானது. அதை மறைக்க முயலும் பொருட்டு முகத்தை சுளித்தபடி....
'ஐயோ அத்தை....அதெல்லாம் நீங்க நினைக்கிற மாதிரி ஒன்னும் இல்லை....நாங்க எங்க வயசுக்கு சும்மா நேரம் போகாம அந்த மாதிரி பேசிகிட்டு இருந்தோம்...அவ்வளவுதான்....'

'சரி...சரி....நான் அதை தப்பா சொன்னாத்தானே நீ பயப்படனும்....நான்தான் ஒண்ணுமே சொல்லலியே...?'

'அப்புறம் நீங்கதானே எனக்கு அவங்க மேல அந்த மாதிரி ஆசை இருக்குன்னு சொல்றீங்க...?'

'இப்பவும் சொல்றேன்....ஆனா நீ என்கிட்டே சொல்றதுக்கு கஷ்டப்பட்டா விட்டுரு....'
'இல்லவே இல்லை அத்தை.....எனக்கு அவங்க மேல அந்த மாதிரி எல்லாம் அதுவும் இல்லை....'

'சரி..சரி...அப்படியே இருந்துட்டு போகட்டும்....நான் சொல்றேன்றதுக்காக நீ செய்றேன்னே வச்சுக்கலாம்...'
'ம்ம்.........................'
'சரியான திருட்டு கழுதைடி நீ.......சரி அதை விடு....ராகவன் உன்னை எப்படி பார்த்தான்....?'

'ம்கும்....நல்லா அவுத்து காட்டினா வேற என்ன செய்வாங்க....? இது ரெண்டையும் வெறிச்சு வெறிச்சு பார்த்தாங்க...எனக்குத்தான் வெக்கமா இருந்திச்ச்சி....'
'இந்த மாதிரி அழகா பால்குடம் மாதிரி இருந்தா அவன் வெறிச்சு பாக்காம வேற செய்வான்....? நீதான் அம்புட்டு அழகா இருக்கியே....உன் முகம் மட்டுமா....உன் உடம்பும்தான் எம்புட்டு அழகு....?'

என்னதான் மாமியாராக இருந்தாலும் ஒரு பெண்ணே மற்றொரு பெண்ணை இப்படி புகழ்ந்து பேசினால் அந்த பெண்ணுக்கு கிறக்கம் வராமல் என்ன செய்யும்....வாணியும் சாந்தியின் புகழ்ச்சியில் கிறங்கித்தான் போனாள். ... அவளுக்கு உண்மையாகவே ரொம்ப சந்தோசமாக இருந்தது.....தன்னுடைய அழகின் மேல் சற்று பெருமையாகவும் இருந்தது.

அவளை மேலும் கிரந்கப் செய்யும் வகையில் சாந்தி மேலும் சொன்னாள்.
'உன்னை இப்படி அரைகுறையா பாத்ததுக்கே அவன் அந்த மாதிரி படபடப்பா கிளம்பி போறானே....உன்னை முழுசா பாத்தா என்னடி செய்வான்...?'

'ஐயோ அத்தை....அப்போ அவங்க முன்னாடி எல்லாத்தையும் அவுத்து போட்டுட்டு நிக்க சொல்றீங்களா...?'

'அப்புறம் பதினெட்டு முலம் புடவையை கட்டிகிட்டாடி அதெல்லாம் செய்ய முடியும்....?'
'அதுக்காக அவங்க முன்னாடி அப்படி முழுசா எப்படி காட்டிக்கிட்டு நிக்கிறதாம்...?'

'அதெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம்....நான் சொல்றபடி மட்டும் நீ நடந்துகிட்டா போதும்....என்ன சரியா....சரி....குழந்தையை கொண்டா....நான் கொஞ்ச நேரம் வச்ச்சு இருக்கேன்...நீ போய் நைட்டியோ சேலையோ கட்டிக்கோ....'என்று சொல்லி விட்டு வாணியிடம் இருந்து குழந்தையை வாங்கிக் கொண்ட சாந்தி தன பேத்தியை கொஞ்சியபடியே அந்த் அறையை விட்டு வெளியே போக.....
வாணிக்கு சற்று முன்பு நடந்ததவைஎல்லாம் ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு வர....அவளுக்கும் உடம்பு சூடாகியது.

ராகவன் அவளது இரண்டு முலைகளையும் வெறித்து பார்த்ததை நினைத்தால் அவளுக்கு உள்ளுக்குள் காமம் கொப்பளித்தது.

அத்தை சொல்வதை போல அவங்களுக்கு என்னை முழுசா காட்ட வேண்டி வந்தால் அவங்க என்னவெல்லாம் செய்வாங்க....என்று நினைக்க நினைக்க அவளுக்கு கீழே ஏதோ நமநமத்தது....