ஜீவிதாவின் பலவீனம் [discontinued]

[manigopal]

ஏற்பட்ட சஞ்சலம் மறைந்து நகர்ந்து கொண்டேன். சார் இந்த அடுப்பு எனக்கு பழக்கம் இல்லை நீங்களே பத்த வையுங்க என்றேன், அவர் பற்ற வைத்து விட்டு ஜீவிதா எனக்கு காபி ஸ்ட்ராங்கா இருந்தா தான் பிடிக்கும் என்று சொல்லி விட்டு சமையலறையை விட்டு சென்றார். காபி போட்டு எனக்கு ஒரு தம்ப்ளரிலும் அவருக்கு ஒன்றிலும் எடுத்து கொண்டு சென்றேன். டம்பளரை என் கையில் இருந்து வாங்கி கொண்டு சூடாக இருந்தாலும் குடிக்க ஆரம்பித்தார். என்னால் இவ்வளவு சூடு குடிக்க முடியாது என்பதால் ஆறட்டும் என்று காத்திருந்தேன். காப்பியை குடித்து கொண்டே ஜீவிதா உனக்கு இப்போ என்ன சம்பளம் கிடைக்குது என்று கேட்க நான் கம்மி தான் சார் இருந்தாலும் குடும்பம் நடத்த உதவுதேனு வேலை செய்யறேன். இந்த மாதிரி எல்லாம் ஊரிலே செய்ய முடியாது பெண்கள் வேலைக்கு போகணும்னா ஒண்ணு விவசாயம் இல்லைனா இப்போ வந்து இருக்கிற அரசாங்க நூறு நாள் வேலை அதுக்கு போகணும் இங்கே நான் கடையில் வேலை செய்யறேன்னு என் வீட்டுக்கும் தெரியாது என் மாமியார் வீட்டுக்கும் தெரியாது ஏன் சார் கேட்கறீங்க என்றேன்.




இல்ல ஜீவிதா மனேஜர் பற்றி சொன்னியே அது தான் கேட்டேன் இங்கேயெல்லாம் இப்படி வேலைக்கு போகும் பெண்களிடம் ஆண் அதிகாரிங்க நடந்து கொள்வது ரொம்ப சகஜம் முக்கால் வாசி பெண்கள் வெளியே சொல்ல மாட்டார்கள் அந்த இம்சையை சகிச்சுகிட்டு இருப்பாங்க பொருளாதார நிலைமையை எண்ணி வேறு சிலர் வேலையை மாற்றி கொண்டே இருப்பார்கள் புது இடத்திலும் இதே தொல்லைகள் இருக்க தான் செய்யும் நீ எப்படி வேலை மாற்றுகிற எண்ணம் இருக்கா என்று கேட்க நான் தெரியலை சார் அளவுக்கு மீறி ஆசை பட்டு என் கணவர் கடன் போதாதுன்னு இப்போ நான் வேறே கடன் சுமையை அதிகரித்து கொண்டேன் அது அடைக்க வேலைக்கு போய் தானே ஆகணும். அதற்குள் இருவரும் காபி குடித்து முடித்து விட்டதால் அந்த தம்பளர்களை எடுத்து கொண்டு போய் கழுவி அலமாரியில் வைத்தேன். ஹாலுக்கு திரும்பும் போது தான் வழியெல்லாம் குப்பை இருப்பது தெரிய அவரிடம் சார் மேல்வேலைக்கு யாராவது வருவாங்களா குப்பையா இருக்கு கூட்டி விடட்டுமா என்றேன். ஜகதீஷ் சார் ஜீவிதா இதெல்லாம் நீ ஏன் செய்யறே நீ என்னுடைய விருந்தாளி என்று சொல்ல நான் சார் ஒரு பொண்ணு இப்படி வீடு இருப்பதை பார்த்து கொண்டு சும்மா இருக்க மாட்டா விளக்குமாறு எங்கே இருக்கு என்று கேட்க அவர் சொல்லுவதற்கு முன்பே கதவுக்கு பின்னால் பார்த்து விட்டு எல்லா அறையும் கூட்டி சுத்தம் செய்தேன்.




இந்த வேலையெல்லாம் செய்து முடிக்கும் போது வாசலில் ஒரு சிறுவன் வந்து நின்றான். சார் ஜீவிதா யார்னு கேளு என்று என்னை அனுப்ப அந்த பையன் பள்ளிக்கு பீஸ் கட்டனும் அது தான் சார் கிட்டே வாங்கி கிட்டு போக வந்தேன் என்றான். நான் அந்த பையனின் பெயரை கேட்டு கொண்டு உள்ளே சென்று சொல்ல அவர் ஆமாம் மறந்தே போச்சு ஆறு வருஷமா நான் தான் பீஸ் கட்டறேன் இந்த வாட்டி உன் விஷயமாவே இருந்து விட்டதால் மற்றதை மறந்து விட்டேன். வர சொல்லு என்றார். நான் மீண்டும் வெளியே போய் அந்த பையனை சார் கூப்பிடுறார் என்று சொல்ல வாய் எடுத்த போது வேறு ஒரு பையன் வந்து சார் இருக்காரா என்று கேட்க நான் அவனும் பீஸ் கட்ட தான் வது இருப்பான் என்ற கணக்கில் அவன் பெயரை கேட்டு கொண்டு முதல் வந்த பையனை உள்ளே அழைத்து போனேன். சார் அவன் கையில் ஒரு கவர் குடுத்து இந்த கால் ஆண்டு பீஸ் இருக்குடா அடுத்த கால் ஆண்டிற்குள் முழு பீஸும் கட்டிடலாம் எப்படி படிக்கறே உன்னை ஹாஸ்டலே சேறு நு சொன்னா கேட்க மாட்டேங்கறே உன் நல்லதுக்கு தான் சொல்லறேன் சரி கிளம்பு நேரம் ஆச்சு என்று அனுப்பி வைத்தார். நான் சார் வெளியே இன்னொரு பையன் நிக்கறான் என்று சல்லி அவன் பெயரையும் சொல்ல சார் சற்று யோசித்து அவன் என்னுடைய சமையல் செய்பவர் பையன் வர சொல்லு என்றார். அவன் உள்ளே வந்து வணக்கம் சார் இன்னைக்கு அம்மாவுக்கு உடம்பு முடியலை அது தான் வர முடியாதுன்னு சொல்லிட்டு வர சொன்னாங்க என்று சொல்லி விட்டு நன்றான். சார் என் காதில் ரகசியமாக அவன் அம்மாவுக்கு உடம்புக்கு எல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல நாளைக்கு இந்த அங்கன்வாடி வேலைக்கு ஆள் எடுக்கறாங்க இவங்களும் நெறைய பணம் செலவு செஞ்சு முயற்சி செய்யறாங்க அது சொல்ல முடியாததால் இப்படி சொல்லி அனுப்பி வச்சு இருக்காங்க என்று என்னிடம் சொல்லி விட்டு அந்த பையனிடம் அம்மாவ நாளா ரெஸ்ட் எடுக்க சொல்லு இன்னும் ரெண்டு நாள் ஆனாலும் பரவாயில்லை உடம்பை பார்த்துக்க சொல்லு என்று அனுப்பி வைத்தார்.




நான் அன்கே இருந்த பார்த்த சில நிமிடங்களில் அவர் மேல் இருந்த ஒரு கெட்ட அபிப்ராயம் மறைந்து எல்லோருக்கும் உதவி செய்யும் நல்லவர் என்ற நம்பிக்கை உறுதியானது. அவரே பேச்சு எடுப்பதற்கு முன் சார் இன்னைக்கு நான் வேணும்னா சமையல் செய்யட்டுமா உணக்ளுக்கு பிடிக்குமா தெரியாது சாப்பிட்டு பாருங்களேன் என்றேன். அவர் ரொம்ப தேங்க்ஸ் ஜீவிதா இந்த ஹோட்டல் சாப்பாடு எனக்கு ஒத்துக்கவே ஒத்துக்காது சரி என்ன காய் வாங்கி வரட்டும் என்று கேட்க நான் சார் நீங்க எதுக்கு போகணும் நானே போய் வாங்கி வருகிறேன் நீங்க மீன் கறியெல்லாம் சாப்பிடுவீங்களா என்றதும் அவர் நல்லா கேட்ட போ அது இல்லைனா நான் சாப்ப்பிட்டதா கணக்கு கிடையாது என்று சொல்லியப்படி பாக்கெட்டில் இருந்து பணத்தை குடுத்தார். நான் வெளியே சென்று கடை தெரு எங்கே என்று விசாரித்து வேண்டிய சாமான்களை வாங்கி கொண்டு கடைசியாக மீன் கடைக்கு வந்து புதுசா இருக்குனு பார்த்து வஞ்சரம் மீன் வாங்கி கொண்டு அதை சுத்தம் செய்ய சொல்லி வாங்கி கொண்டு சார் வீட்டிற்கு சென்றேன்.




எனக்கு வீட்டிலே கூட சமையல் செய்யணும்னா சுத்தமா குளிச்சு விட்டு தான் சமைக்க ஆரம்பிப்பேன். இங்கே என்ன செய்வது என்று யோசித்து சார் ஒரு அரை மணி நேரம் வீட்டிற்கு போய் விட்டு வந்துடறேன் என்றேன். அவர் என்ன ஆச்சு சமையல் புத்தகம் எடுத்து வரணுமா என்று கிண்டல் செய்ய இல்ல சார் நான் சமையல் செய்யும் முன் குளிச்ச்கிட்டு தான் சம்மைப்பேன் அது தான் வீட்டிற்கு போய் குளிச்சுட்டு வரலாம்னு என்று இழுக்க ஜகதீஷ் சார் ஏன் ஜீவிதா இந்த வீட்டிலே இருக்கிற குளியல் அறையெல்லாம் அசுத்தமா இருக்கா என்று கேட்க அவர் கேள்வியின் காரணத்தை புரிந்து கொண்டு அமைதியாக இருந்தேன். அவர் சமையல் அறைக்கு பக்கத்திலேயே ஒரு குளியல் அறை இருக்கு அங்கே போய் குளி என்றார். அவர் குளியல் அறையை காட்டி விட்டார் என்னுடைய மாற்று உடை சோப்பு எதுவும் இல்லாமல் எப்படி குளிப்பது என்ற சங்கடத்தில் அந்த குளியல் அறைக்குள் சென்றேன். அணிந்து இருந்த உடையை பத்திரமாக ஈரம் படாத இடத்தில் மடிச்சு வச்சுட்டு பக்கெட்டில் தண்ணீர் பிடித்தேன். தண்ணீர் நிரம்பி கொண்டிருக்கும் போது சோப்பு எடுத்து வைத்து கொள்வது வழக்கம் அங்கே தேட ஒரே ஒரு பெட்டியில் சோப்பு இருக்க எடுத்து எல்லோரையும் போல முதலில் முகர்ந்து பார்த்தேன். அதன் நறுமணம் என்னை என்னவோ செய்தது அருமையான மணம் ரொம்ப விலை அதிகமா இருக்கும் கண்டிப்பா வெளிநாட்டில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்டிருக்கும் என்று முடிவு செய்தேன்.


தினமும் நான் குளிக்க எடுத்து கொள்ளும் நேரத்தை விட இன்று அதிகமாகவே எடுத்து கொண்டு ஒன்றுக்கு ரெண்டு முறை உடபெங்கும் சோப்பு போட்டு குளித்தேன். ஹாலில் பேப்பர் படித்து கொண்டிருந்த ஜகதீஷ் சார் நான் வருவதை பார்த்து என்ன ஜீவிதா நல்லா குளிச்சியியா என்று கேட்டு விட்டு என் மேல் வந்த வாசத்தை மோப்பம் பிடித்து ஒ அங்கே ஒரு சோப்பு தான் இருந்ததா அது நான் தினமும் யூஸ் பண்ணறது உனக்கு புதுசா சோப்பு எடுத்து குடுத்திருக்கணும் மறந்துட்டேன் என்று சொல்ல நான் தான் சார் சாரி சொல்லணும் உங்களுடைய சோப்பு உபயோகித்ததற்காக வேணும்னா அதை எடுத்து போட்டு விடட்டுமா என்றேன். அவர் அதெல்லாம் பரவாயில்ல எனக்கு அந்த என் சோப்பு என்ற எண்ணமெல்லாம் கிடையாது சரி எனக்கு ரொம்ப பசி எடுக்குது சீக்கிரம் சமையல் செய் என்றார். சார் உங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்னு சொன்னா செய்துடுவேன் என்று கேட்க அவர் எனக்கு உன்ன கூடத்தான் பிடிக்கும் அதை செய்ய முடியுமா பரவாயில்லை இன்னைக்கு நீ என்ன செய்ய போறியோ அது தான் எனக்கு பிடிச்சது என்றார். சத்தியமா அப்போ அவர் ரெட்டை அர்த்தத்தில் பேசியது புரியவில்லை.



எனக்கு தெரிந்த நல்லா சமைப்பேன் என்று நினைத்த சமையலை செய்து முடித்து சார் ரெடி சாப்பிடுங்க என்று ஹாலில் அவர் எதிரே சென்று நின்றேன். சார் நிஜமாவே நீ ரெடியா என்று கேட்க அந்த கேள்வி கொஞ்சம் விகல்ப்பமாக இருந்தாலும் அவர் கேட்ட விதம் பிடித்து இருந்தது. இருந்தாலும் அவரிடம் சார் நான் கல்யாணமானவ குழந்தையும் இருக்கு அதனாலே நீ நினைக்கிற ரெடி நான் சொல்லலை சாப்பாடு ரெடி என்று சொன்னேன். நீங்க நடந்துக்கற விதம் சரியில்லை என்று சொல்ல அவர் அதை பெருசாகவே எடுத்து கொள்ளாமல் சரி வா சாப்பிடலாம் என்று எழுந்து வந்தார். எனக்கு அவர் பக்கத்தில் நின்று பரிமாற கொஞ்சம் கூட விருப்பம் இல்லை ஆனால் ஊரிலே கூட பிடிக்காத ஆம்பளையா இருந்தாலும் சாப்பாடு பெண் தான் அருகே இருந்து பரிமாறனும்னு பழக்க படுத்தி இருக்காங்க அதனால் அவருக்கு தட்டு எடுத்து வைத்து சாப்பாட்டை பரிமாறினேன். அவர் முதலில் ஊறுகாயை ருசி பார்த்து விட்டு மாங்கா சூப்பர் என்று என்னை பார்த்து சொல்ல நான் எரிச்சலுடன் சார் இது உங்க வீட்டிலே இருந்த ஊறுகாய் நான் சமைக்கலை என்றதும் அவரும் ஈடாக ஐயோ ஊறுகா வேணும்னா வீட்டிலே இருக்கலாம் ஆனா மாங்காய் மரத்தில் இருந்து பறிச்சது தானே அது பறிக்கும் போது நாக்கிலே எவ்வளவு எச்சி ஊரும் தெரியுமா அதெல்லாம் கேசவனுக்கு தான் புரியும் என்று என் மாமாவை இழுக்க நான் மாமா மாங்காய் பிடிக்காது எலுமிச்சை தான் விரும்பி சாப்பிடுவார் என்றேன். அவர் உடனே ஐயோ ஜீவிதா நீ இன்னும் வளரவே இல்லை கேசவனுக்கு முதலில் எலுமிச்சை பிடிச்சு இருக்கும் அப்புறம் தான் அவர் மாங்காய் வளர்ந்து இருப்பதை கவனித்து இருப்பார் உனக்கு தெரியாது மத்தவங்க பார்க்கும் போது தான் எப்படி எலுமிச்சை மாங்காயா மாறி இருக்குனு தெரியும் சரி விடு இப்போ எதுக்கு இல்லாதா ஒருவரை பற்றி பேசணும் என்ன பொரியல் என்று கேட்டு அவரே மூடியை திறந்து பார்க்க ஜீவிதா சும்மா சொல்ல கூடாது இப்போ என்ன தேவையோ அதை தான் செய்து இருக்கே முருங்கக்காய் அட பொரியல் மட்டும் போதாதுன்னு சாம்பாரும் அதே தானா சூப்பர் போ ஆனா எனக்கு முருங்கக்காய் இவ்வளவு தேவை இல்ல இது சாப்பிடாமலேயே என்னாலே சமாளிக்க முடியும் வேணும்னா நீ அதிகமா சாப்பிடு என்று பேசிக்கொண்டே சாப்பிட ஆரம்பித்தார். அவர் முருங்கக்காய் பற்றி பேசும் போது கல்யாணம் முன்னே எப்படி என் சித்தப்பா வீட்டிலே இருக்கிற முருங்கக்காய் பறித்து நானும் என் தங்கச்சியும் வீட்டிலே இல்லாத போது சமைப்போம் அதுக்கு பாக்கியராஜ் படம் தான் காரணம் எல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது. சாப்பிட்ட உடனே படத்தில் வருவது போல மூட் வராது ஆனா நானும் தங்கச்சியும் படுத்து இருக்கும் போது அவ என் மேலே காலை போட்டு என்னை உரசும் போது எனக்கும் ஒரு உணர்ச்சி ஏற்ப்பட தான் செய்யும் இப்போ கூட அதை நினைத்து கொள்ள அதே சமயம் ஜகதீஷ் சார் வேறே என்னை அதிகமா சாப்பிட சொல்ல நான் கொஞ்சம் இளகினேன் .


ஜகதீஷ் சார் இன்னைக்கு கடை தெருவிலே முருங்கை தான் மலிவா இருந்தது இலசாவும் இருந்தது அது தான் வாங்கி வந்தேன். மன்னிக்கணும் உங்களுக்கு முருங்கை அவ்வளவாக பிடிக்காதுன்னு எனக்கு தெரியாது. சார் உடனே ஐயோ ஜீவிதா நான் சொல்ல வந்த விஷயத்தை நீ சரியா புரிஞ்சுக்கலெ நான் முருங்கை பிடிக்காதுன்னு சொல்லவில்லை எனக்கு அது தர கூடிய சத்து ஏற்கனவே உடம்பில் நிறைய இருக்குனு தான் சொன்னேன். சரி நான் சாப்பிட்டு முடிச்சாச்சு நீயும் சாப்பிடு இப்போவே முக்கியமா முருங்கக்காயை வீணடிக்காதே என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து சென்றார். எனக்கும் பசி இருந்ததால் உடனேயே சாப்பிட ஆரம்பித்தேன். முருங்கை ஒவ்வொரு முறை ருசி பார்க்கும் போதும் மூன்று பேர் நினைவுக்கு வந்தனர் பாக்கியராஜ் சார் என் சித்தப்பா பொண்ணு மூன்றாவது ஜகதீஸ் சார். ஒரு வழியாக சாப்பிட்டு முடித்து மேஜையை சுத்தம் செய்து விட்டு ஹாலுக்கு சென்றேன்.




சார் பேப்பர் படித்து கொண்டிருக்க நான் தரையில் உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தேன். ஏதோ ஒரு சீரியல் ஓடி கொண்டிருந்தது. அதில் ஒரு பெண் அடுத்தவளிடம் பேசி கொண்டிருந்தாள். அந்த உரையாடலில் நான் புரிந்து கொண்டது கணவன் உன் தேவையை பூர்த்தி செய்ய முடியாத நிலைமையில் நீ உன் தேவையை தேடி கொள்வது தவறில்லை கண்டிப்பா உன் தேவை அவர் திரும்பி வரும் வரை காத்திருக்காது அவள் சொன்னது பண விஷயத்தில் ஆனால் அது எல்லா தேவைக்கும் பொருந்த கூடிய விளக்கம் தானே என்று என் மனம் என்னை உசுப்பி விட்டது. என் மனமே பழைய நிகழ்வுகளை திருப்பி போட்டு அன்னைக்கு சார் உன் முலைகளை தொட்டதால் தானே அந்த கிளர்ச்சியில் நீ இரவு உன் மாமாவோடு பேசும் போது அந்த அளவு உணர்ச்சி போங்க பேசினாய். தினமும் பேசறாயா அன்னைக்கு பேசும் போது மாமா எவ்வளவு இன்பம் அடைஞ்சார் அவரே சொன்னாரே அவர் சுன்னி லீக் ஆகி பைஜாமா ஈரமாகி விட்டதுன்னு அப்போ எந்த அளவு நீ உணர்ச்சியல் கொந்தளிச்சு பேசி இருக்கணும் எப்படியும் மாமா ரெண்டு வருஷம் பொறுத்து தான் வர போறேன்னு வேறு சொல்லிட்டார் புரிஞ்சு நடந்துக்கோ ஜீவிதா என்று என் மனம் என்னை கிளறி விட்டது.




டிவியில் இருந்து என் பார்வை சார் பக்கம் திரும்பியது அதே சமயம் அவரும் பேப்பரை இறக்கி நான் என்ன செய்கிறேன் என்று பார்க்க நான் சடக்கென்று முகத்தை திருப்பி கொண்டேன். பார்வை டிவி மீது இருந்தாலும் நினைப்பு என்னவோ சார் என் எண்ணத்தை புரிந்து கொண்டிருப்பாரோ என்ற அச்சத்தில் இருந்தது. மறுபடியும் அவர் பக்கம் திரும்ப பயம் கண்ணை மூடி கொண்டே உட்கார்ந்து இருந்தேன். என்ன ஜீவிதா தூக்கம் வருதுனா படுத்து தூங்க வேண்டியது தானே இப்படி உட்கார்ந்து கொண்டு தூங்கறியே என்று தோளை தொட்டு கேட்க நான் திடிக்கிட்டு முழிபப்து போல கண் திறந்து இல்ல சார் அதிகாலையிலேயே எழுந்து விட்டதால் அசதியில் கண் மூடி இருந்தேன். நான் டிவி பார்க்கிறேன் நீங்க படுக்க போங்க என்றேன். இந்த முறை படுக்க போங்கனு சொல்லும் போது அவர் வாயால் நீயும் வாயேன் படுக்க என்று அழைக்க மாட்டாரா என்ற எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. ஆன்னல் என் ஆசையில் மண்ணை போட்டு சார் படுக்க அவர் அறைக்கு போனார்.



சிறிது நேரத்தில் நானும் அப்படியே தரையில் படுத்துக்கொண்டேன். ஜகதீஷ் சார் குரல் குடுக்கும் போது தான் முழித்தேன். என்ன ஜீவிதா பள்ளிக்கு போகணும் கிளம்பறியா என்றதும் சற்று மறந்து இருந்த குழந்தையின் நியாபகம் வர சோகமான உணர்வோடு முகம் கழுவி உடை சரி செய்து கொண்டு பள்ளிக்கு சென்றோம். என்னை பார்த்ததும் குழந்தை ஓடி வந்து காலை கட்டி கொள்ள நான் அவனை தூக்கி இடுப்பில் வைத்து கொண்டு முத்தங்களா குடுத்து தீர்த்தேன். கொஞ்சம் ஓய்ந்த பிறகு குழந்தையிடம் என்னடா செல்லம் சாப்பிட்ட பசிக்குதா மாலை பால் குடிச்சியா கேள்விகளை அடுக்கி கொண்டே போனேன். அவன் அம்மா மத்தியானம் நான் என்ன சாப்பிட்டேன் தெரியுமா கோழி பிரியாணி நல்லா இருந்துச்சுமா எனக்கு நிறைய பிரெண்ட்ஸ் இருக்காங்களே அதுலே நாலு பேரு என்னோடு ஹாஸ்டல இருக்க போறாங்களாம் அவன் சொல்ல சொல்ல எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதி எங்கே அவன் ஏங்கி போய்விடுவானோ என்று பயந்தது போல நடக்கலை. பிறகு அவனை கீழே இறக்கி விட அவன் என்னோடு விளையாடுவான் என்று நினைக்க அவன் பக்கத்தில் இருந்த குழந்தைகளுடன் விளையாட ஆரம்பிச்சான். மணி ஏழு ஆனதும் ஒரு மணி சத்தம் ஒலிக்க அங்கிருந்த ஆயாக்கள் குழந்தைகள் எல்லோரையும் கை பிடித்து அழைத்து போக அது வரை விளையாடி கொண்டிருந்த குழந்தை அழ ஆரம்பிச்சுனான் நான் அவன் கையை பிடித்து இருந்த ஆயாவிடம் இருந்து வாங்கி கொண்டு அவனை சமாதானம் செய்ய அவன் அம்மா இனிமே தினமும் ராத்திரி இங்கே தான் தூங்கணுமா என்று கேட்க அவன் அழுகை எனக்கு மாறியது. அழுவதை அவன் பார்த்து விட கூடாதுன்னு மறைக்க முயன்றேன் முடியவில்லை. அவன் முகத்தை என் முகத்தோடு அணைச்சு செல்லம் கொஞ்ச நாள் தான் அப்பா வந்ததும் நாம எல்லோரும் வேறே வீட்டிற்கு மாறிடுவோம் அங்கே உன்னை புது ஸ்கூல சேர்த்து நீ நான் அப்பா எல்லோரும் ஒண்ணா இருக்கலாம் புரிஞ்சுதா செல்லம் நான் தான் உன்னை தினமும் வந்து பார்ப்பேனே ராத்திரி உன் கூட தான் உன் பிரெண்ட்ஸ் இருப்பாங்களே அவங்க கூட விளையாடிகிட்டே தூங்கிட்டு காலையில் பள்ளிக்கு போறது உனக்கு பிடிக்குமே சரி அம்மா நாளைக்கு வரேன் போ அக்கா கூட நல்ல பையன் போல அழாமல் இருக்கணும்னு சொல்லிவிட்டு அவன் கையை அந்த ஆயாவிடம் குடுத்து விட்டு திரும்பி பார்க்காமல் நடந்தேன். தூரத்தில் ஜகதீஷ் சார் பைக்குடன் நிற்க நான் அதில் ஏறி என் வீட்டிற்கு சென்றேன்.



வீடு பூட்டு திறந்து உள்ளே நுழைந்ததும் அடக்கி வைத்திருந்த அழுகை வெளியே வர தரையில் விழுந்து புரண்டு புரண்டு அழுதேன் அழும் போது என் மன குமறலை கொட்டி தீர்த்தேன். ஜகதீஷ் சார் நான் அழுது முடிக்கும் வரை அமைதியாக அமர்ந்திருந்தார். ஒரு வழியாக கண்ணில் இருந்த நீர் எல்லாம் வற்றி போக கண்ணை துடைத்து கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்தேன். நான் கொஞ்சம் அமைதியானதை பார்த்து ஜகதீஷ் சார் அருகே வந்து என்ன ஜீவிதா இவ்வளவு மனம் உடைஞ்சு போயிட்டே இதெல்ல்லாம் உன் குழந்தை நல்லதுக்கு தானே செய்யறே அவன் நல்லா படிச்சு பெரிய வேலையில் சேரும் போது கூட இப்படி தான் அழுவியா போ எழுந்து போய் முகம் அலம்பி கொண்டு எனக்கு ஒரு ஸ்ட்ராங் காபி எடுத்து வா என்றார். நானும் அவர் சொன்னது போல எழுந்து சென்று காப்பியோடு வந்தேன்.