மோகினி பிசாசுகள் [discontinued]

[manigopal]

இருவரும் பைக்கில் அந்த இடத்தை தேடியவாறு சென்றார்கள். ஒருவழியாக இடத்தை கண்டும் பிடித்தார்கள். அது ஊரைவிட்டு சற்று தள்ளி ஒரு குளத்தின் அருகே இருந்த விசாலமான பெரிய ஓடு வேயப்பட்ட குடிசை வீடு. வீட்டிற்கு அருகில் வீடுகளே இல்லை. ஒரு ஈக்காக்கா கூட இல்லாமல் அந்த இடம் மனதுக்கு இனிமையை தந்தாலும் உள்ளோர ஏதோ அசம்பாவிதம் நடக்கக்கூடும் என்பது போல இருந்தது. அந்த வீட்டின் அருகில் சென்று பைக்கை நிறுத்திவிட்டு ஜானும் மேரியும் இறங்கினார்கள்.
மேரி முதலில் ஆரமித்தாள்.. 'என்னங்க.. எதுக்குங்க... இந்த மாதிரி எடத்துக்கெல்லாம் வந்துகிட்டு.... வாங்க போய்டலாம்... ஏசப்பா நமக்கு செய்யாததையா இந்த சாமி நமக்கு செய்ய போகுது...?'
'என்ன மேரி.... நானே மதம் மீதான நம்பிக்கைய விட்டுட்டேன். நீ இன்னும் இப்டி நம்பிட்டு இருக்கியே. கடைசியா ஒரு முயற்சி தான்... முழுசா நம்பி, விருப்பபட்டு செய்... அப்போ தான்... எந்த ஒரு காரியமும் நடக்கும்' என்று ஜான் அறிவுரை கூறினான்.
'சரிங்க... உங்களுக்கு சம்மதம்னா... எனக்கும் சம்மதம் தான்...' என்று இருவரும் பேசிக்கொண்டே உள்ளே சென்றார்கள். அங்கே ஒரே கும்மிருட்டு.... லேசாக ஒரு குண்டு பல்பு வெளிச்சம் இருந்தது. இருப்பினும் வெயிலில் இருந்து திடீர் இருட்டுக்குள் சென்றதும் கண் சரியாக தெரியவில்லை. இருட்டாகவே இருந்தது.

'யாரது?' என்று ஒரு கணீர் குரல் கேட்டது. ஜானும் மேரியும் ஒரு நிமிடம் திகைத்து நின்றார்கள்.
'நாங்க... சார்.... சாரி... சாமி.... டாக்டர் கணேஷ் அனுப்பினார்' என்று உளறி கூறினான் ஜான்.
'ஒஹ்... அது நீங்க தானா? வாங்க வாங்க... உள்ள வாங்க... டாக்டர் எல்லாத்தையும் சொன்னார்...' என்று அந்த கம்பீரமான குரல் சொன்னது. அப்படியே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவர்கள் நடந்து வர வர அவர்களது பார்வை சிறிது பிரகாசம் பெற்றது. அவர்களுக்கு எதிரே அதிக நரையும், சிறிது கருப்பும் கலந்த ஒரு தாடி மார்பு வரை வளர்ந்து இருந்தது. மீசையும் அடர்த்தியாக வளர்ந்து வந்து தாடியில் இனைந்து இருந்தது. நல்லா கருமையான புருவங்களுக்கு மத்தியில் கோரமான முகத்தில் அமைதியான இரண்டு கண்கள். அந்த கண்கள் மட்டும் கொஞ்சம் விகாரமா இருந்தாலும் பார்ப்பவர்களுக்கு இன்னும் பயம் கூட்டும். நெற்றியில் விபூதி பட்டை நன்றாக போடப்பட்டு இருந்தது. நடுவில் பெரிய போட்டு ரத்த சிவப்பில். சிறிது நேரத்திற்கு எல்லாம்... அந்த சாமியார் பேச ஆரமித்தார்.

'எனக்கு முன்னாடி இருவரும் அமருங்கள்...' என்று சொல்லிவிட்டு கையை காட்டினார் சாமியார். இருவரும் அமர்ந்தார்கள். கொஞ்ச நேரம் சாமியார் விசாரிதுகொண்டு .இருந்தார். பின்னர் பேசலானார்.... 'நீங்கள் வேற்று மதத்தினர்... இருந்தும் நான் உங்களுக்கு உதவி செய்வது எங்கள் மதம் மீது உங்களுக்கு ஒரு நம்பிக்கை பிறக்க உதவுமே என்ற எண்ணத்தில் தான்... அது மட்டும் அல்ல.. நீங்கள் நான் சொல்வதை மனதிற்குள் பரிகாசம் செய்வதோ, நம்பிக்கை இல்லாமல் இருப்பதோ, அல்லது இவனால் ஒன்றும் செய்யமுடியாது என்கிற கண்ணோட்டத்தில் இருப்பவரானால்... நீங்கள் இப்போதே இந்த இடத்தைவிட்டு சென்று விடலாம். உங்களுக்கு நான் ஒரு நிமிடம் தருகிறேன்... நன்றாக யோசித்துவிட்டு சொல்லுங்கள்' என்றார் அவரது கணீர் குரலில்.

கொஞ்ச நேரம் சென்றது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்துகொண்டார்கள். மிரட்சியில் இருந்த மேரியை முந்திக்கொண்டு ஜான் பேசினான்... 'சாமி, நாங்க உங்களை தான் நம்பி வந்திருக்கோம். எங்களுக்கு நீங்க உதவி செய்யாவிட்டால்... இனிமேல் வேறு யாரும் செஇயபொவதும் இல்லை. நாங்கள் உங்களை முழுசாக நம்புகிறோம்.' என்றான். அவனை ஆமோதிப்பது போல இருந்தது மேரியின் பார்வையும்.

மறுபடியும் சாமியார் ஆரமித்தார்..." உங்க இவருடைய பிறந்த நாள் கணக்கை வைதுப்பாருக்கும்போது... உங்களுக்கு ஈர்ப்பு நன்றாகவே இருந்தாலும் உங்களுக்கு பொருத்தம் சற்று குறைவாகவே இருந்தது...". சரி... நீங்க உங்க கைய காட்டுங்க... என்று சொன்ன சாமியாரிடம் ஜான் கையை நீட்டினான். அவனது ரேகையை கொஞ்ச நேரம் ஆராய்ந்தார் சாமியார். அடுத்து மேரியின் கையை ஆராய்ந்தார். அப்போது இரண்டு முறை... மேரியின் கையை நன்றாக பிசைந்து நன்றாக பார்த்தார். அந்த இரண்டு முறையும் மேலே நிமிர்ந்து... அவளது முகத்தை கொஞ்சம் பார்த்துக்கொண்டார். அப்போது மேரிக்கு பயம் அதிகம் ஆகியது.' கொஞ்ச நேரம் கழித்து சாமி பேசலானார்...

"ஜான்... நீங்க உங்க இளம் வயதில் நிறைய தீங்கான வேலைகளை செய்துள்ளீர்கள். பல இளம் பெண்களை அனுபவித்து ஏமாற்றி இருக்கிறீர்கள். அதுவும் கன்னிப்பெண்கள் பலரை ஏமாற்றி இருக்கிறீர்கள்... இது உண்மை தானே?" என்று கண்கள் சிவக்க கோபத்துடன் அவனை நோக்கி கேட்டார். 'ஆமாம்' என்று அவன்