மோகினி பிசாசுகள் [discontinued]

[manigopal]

கூதி தர்மன்...
சரி நண்பர்களே... எனது கதையை தொடர்ச்சியாக படித்தவர்களுக்கு சாரதா என்னும் என்னுடைய நண்பன் ஜிதினின் அம்மாவின் காமக்கதைகள் பிரசித்தம். ஒரே கதையில் நானும் நிறைய நாட்கள் ஓட்டிவிட்டேன்... அதனால்... கதாப்பாதிரங்களை விச்தரிக்கிறேன்... இனிமேல் நிறைய என்னுடைய கற்பனை கதைகளை மட்டுமே எழுத போகிறேன்... இனிமேல் எனது காம என்ன ஓட்டங்கள் கதையாக வளம் பெரும்...

சரி... இந்த சிறுகதையின் பெயர் 'கூதி தர்மன்'. எப்படி போதி தர்மன் பல சாகச திறமைகளை வைத்திருந்தாரோ... அது போல எனது கதையின் நாயகன் காமத்தில் சிறந்து விளங்கும் ஒரு திறமைசாலி... அதனாலே தான் இந்த பெயர்... இதற்கு மேல் சொனால் கதையின் விறுவிறுப்பு குறையும் என்று நான் நினைக்கிறேன்...

சில பேப்பர்களை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக படித்துவிட்டு... நாடியை தடவியவாறு டாக்டர் கணேஷ் விட்டதை பார்த்தவாறு யோசித்துக்கொண்டே இருந்தார்... அவருடைய முகத்தில் சற்றே சோகம் தென்பட்டது... ஒரு விஷயத்தை நினைத்து அவர் எப்படி சொல்வது என்று யோசித்தார்.

டாக்டரின் எதிரே ஜானும், மேரியும் அமர்ந்திருந்தனர்... இருவரும் காதலித்து மனம் செய்தவர்கள். கல்யாணத்துக்கு பிறகு மீனாட்சியாக இருந்தவள் 'மேரி'யாகி இருந்தாள். இருவருக்கும் டாக்டர் என்ன சொல்ல போகிறாரோ என்கிற பேராவல்... இருந்தாலும்... டாக்டரின் சோக முகம் அவர்களுக்கு கிளியை உண்டுபண்ணியது. அவர்களின் மௌனத்தை கலைக்கும் விதமாக மேரி ஆரமித்தாள்..

'சொல்லுங்க டாக்டர்! என்ன விஷயமா இருந்தாலும் சொல்லுங்க...!'
'ம்.... மிஸ்டர் ஜான்... உங்க விந்துல உயிரணுக்களின் எண்ணிக்கை மிக மிக குறைவா இருக்கு.... இந்த அளவுக்கு எண்ணிக்கை இருந்தவர்களுக்கு சிகிச்சைக்கு பின் குழந்தை பிறந்ததும் ரெம்பவே அபூர்வம்... ஐ ஆம் ..சாரி..'
ஜான் தன்னை தானே நொந்து கொண்டான்... அவன் தழுதழுத்த குரலில் பேசலானான்.... ' டாக்டர்.... வேற வழியே இல்லையா ? கடைசி வரைக்கும்... நாங்க ரெண்டுபேரும் அப்படியே இருக்கு வேண்டியது தானா ? நான் என்ன செய்ய...?' என்று அவனது குரலில் தழுதழுப்பும்.. அழுகையின் ஆரம்பமும் எட்டிப்பார்த்தது....

கொஞ்ச நேரம் மௌனம்.... மேரியும் கண்களில் கண்ணீர்த்துளிகளை வைத்து இருந்தாள்... ஆனாலும்... டாக்டர் முன்னர் அழ விருப்பம் இல்லாமல் இருந்தாள் அவள்... அதனால் அடக்கி வைத்திருந்தாள்...

இரண்டு நிமிடங்கள் அங்கு அமைதி நிலவியது... அவர்களது உணர்ச்சியை நோகடிக்க மனமில்லாமல் மௌண்டம் காத்தார் டாக்டர் கணேஷ். அந்த இரண்டு நிமிடங்களை டாக்டர் மேரியின் மீது செலுத்தினார்... அப்போது அவரது மனம் பின்னரு வருமாறு எண்ணிக்கொண்டது...
'த்தா.... செஞ்சுவச்ச சேலை மாதிரி இருக்கா... இவனுக்கு இப்படி ஒரு புருஷனா? எல்லாம் விதி...'
'அவ காய் எப்படியும் ஒரு 36/38 இருக்கும் போல ? எப்புடியும்... வயசுல எவனாவது நல்லா ஓத்திருக்கணும்... இல்ல அட்லீஸ்ட் நல்லா காய்ய அடிச்சிருக்கணும்... அதுவும் பல வருடங்களாக பழக்கம் இருந்திருக்கணும்.. இல்லாட்டி இவ்ளோ பெரிய மார்புகள் நம்ம ஊர்ல இருக்காது... '
'இடுப்புல.. விழுற மடிப்புல என் பூல வச்சி நல்லா தேய்க்கணும்...' என்றெல்லாம் அவளது அங்கங்களை அனுபவித்து ரசித்துக்கொண்டு இருந்தார்... அதில் அவரது பூல் நன்றாக நட்டுக்கொண்டு நின்றது....

இப்படி டாக்டர் நினைதிருக்கும்போதே ஜான் பேச ஆரமித்தான்.... 'எல்லாத்துக்கும் நான் தான் டாக்டர் காரணம்... எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்தே சுயபழக்கம் ஜாஸ்தி, அதுவும் இல்லாம மேரிக்கு தெரியாம... பல பெண்கள், தேவிடியாக்கள் என இவளை கல்யாணம் பண்ணும் முன்பு சுற்றி இருக்கேன்... அதை எல்லாம் அவளிடம் மறைசிருக்கேன்.. எல்லாத்துக்கும் செத்து தான்... ஆண்டவர் எனக்கு இப்படி ஒரு தண்டனையை குடுத்திருக்காரு.... இனிமேல் நான் என்ன செய்ய... எல்லாம்.... என் பாவம்... எங்கோ போயி சாகத்தான் வேண்டும்...' என்று புலம்ப ஆரமித்தான்.... அவனை பார்க்க பாவமாய் தோன்றியது... கணேஷுக்கு...

'ஜான்... நம்பிக்கைய விடாதிங்க... உங்களுக்கு தெய்வ நம்பிக்கை வந்திருக்கு... அதனால் தான் முன்னர் செய்த பாவங்களை நினைவு கூறுகிறீர்கள்... எந்த மதமும் கேட்டதை சொல்வதில்லை.... அது போல நீங்கள் விரும்பினால் என்னுடைய குடும்ப சுவாமியார் ஒருத்தர் இருக்குறாரு.... நீங்க நம்பிக்கையா... அவருகிட்ட போங்க... எனக்கும் கடவுள் இருக்காரா இல்லையா தெரியாது... ஆனாலும் அவருட்ட போன நிறைய தம்பதிகளுக்கு நல்ல படியா குழந்தை உண்டாயிருக்கு... முழு மனசோட ஒரு ட்ரை பண்ணுங்களேன்...ஜான்..' என்று கூறி முடித்தார்.

ஓரளவுக்கு தெரியபின்பு ஜான்... அவரிடம் ஒரு விலாசத்தை வாங்கிக்கொண்டு... ஜானும் மேரியும் கிளம்பினார்கள்.

ஒரு வாரம் கழித்து... அந்த விலாசத்துக்கு சென்றார்கள்... அது ஒரு சென்னை அருகே இருக்கும் கிராமம்.