மோகினி பிசாசுகள் [discontinued]

[manigopal]

பல நாள் கழித்து நம்ம அர்ஜுன் அவன் சித்தி வீட்டுக்கு சென்றான். அவனுக்கு சென்னையில் ஒரு நேர்முக தேர்வு. அவன் சிறு வயதில் சித்தியின் வீட்டுக்கு அருகில் தான் ஒரு வீட்டில் வசித்து வந்தான். அம்மாவும் அப்பாவும் வேறு இடதிதில் வீடுகட்டியதால் பருவ வயதில் இருந்து அவன் அங்கே சென்றுவிட்டான். அது சொந்த ஊருக்கு பக்கத்தில். இப்போது இந்த தேர்வுக்காக அவன் சென்னை வந்திருக்கான். சித்தி வீடு ஒன்றும் அவனுக்கு புதிது அல்ல. சித்தியும் அவனுக்கு புதிது அல்ல. சித்தி மீது அவனுக்கு எப்போதுமே ஒரு கண். அவளை ஒழ்க்கவேண்டும் என்றெல்லாம் தோன்றியது இல்லை. அவளுடைய கட்டழகு அவனுக்கு எப்போதும் ஒரு மறையாத ஒரு இன்பம். அடிக்கடி அவள் பார்க்காத போது அவளது அங்கங்களை நோட்டம் விடுவான்.

முதல்முதலில் அவனுக்கு சித்தி லட்சுமி மீது ஆசை தோன்றியது அவளுக்கு குழந்தை பிறந்த பிறகே... குழந்தை பிறப்பதற்கு முன்பு வரை அவனுக்கு அவள் மேல் காமம் வந்தது இல்லை... எல்லாம் அவன் ஒரு நாள் கண்ட முதல் அவனுக்கு லட்சுமி மீது அளவு கடந்த காமம் தோன்ற காரணமாய் ஆனது.

ஒருநாள் அவன் சில காம புத்தகங்களை படிதுகொண்டிருக்கும்போது கண்ணில் பட்டது தான் சித்தியை ஒழிக்கும் விவேக்கின் கதை. நீங்களும் படித்திருக்க கூடும். இண்டர்நெட்டை கலக்கிய இன்செஸ்ட் கதை அது. அது படித்ததும் அர்ஜுனுக்கு ஒரு சின்ன சலனம் மட்டுமே... தனது சித்தி மீது அவனுக்கு வந்தது. ஆனாலும் அவன் அதை அடக்கி வைத்துகொண்டு தப்பு என்று தனக்கு தானே முடிவு செய்துகொண்டுவிட்டான். காரணம் சித்தப்பா மேல் உள்ள பாசமும் மரியாதையையும். இந்த நிகழ்வு நடந்து ஒரு ஒருவாரம் கழித்தே சித்திக்கு குழந்தை பிறந்திருக்கும் செய்தி வந்தது. அர்ஜுனுக்கு சந்தோஷம்... எல்லோரையும் போல... அவங்க சித்தப்பாவுக்கு போன் செய்து வாழ்த்து சொன்னான். அவர் பாவம் மிலிட்டரியில் இருக்கும் ஒரு வீரன். ராணுவ வீரன். அவருக்கு இப்படி ஒரு பொண்டாட்டி. என்ன செய்ய ? இந்த கலியுகத்துல நல்லது செய்தால் மட்டும் நமக்கு நல்லது நடக்கவா போகிறது ? எல்லாம் சிலப்பதிகாரம் சொல்வது போல 'வெள்ள நீர் செல்லும் வழியில் செல்லும் தெப்பம்' போலவே இருக்கும்...

அர்ஜுனும் அவன் அம்மாவும் சித்தியை பார்த்துவிட்டு வரலாம் என்று கிளம்பினார்கள். சித்தி ஹாஸ்பிடலில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்துவிட்டாள். சித்தப்பா இன்னும் வரவில்லை அங்கிருந்து. வரவும் முடியாது அல்லவா... நம்ம தமிழ் சினிமால்ல காட்டுற மாதிரி வருஷத்துக்கு ஒருதடவ இல்ல ரெண்டு தடவ தான் வருவாரு... பாவம். அம்மா சித்தி மற்றும் சில உறவினர்கள் பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள். அர்ஜுன் அங்கே தனியாக அந்த ரெண்டும் கேட்டான் வயசில் மாட்டிகொண்டு தனி ஆளாய் தவித்தான். அப்படியே இரண்டு நாட்கள் சென்றன..

மூன்றாவது நாள் அதிகாலை அடிவயிறு முட்ட அர்ஜுன் எழுந்து பாத்ரூம் சென்றுவிட்டு வந்தான்... அம்மா கீழ படுத்திருக்க, இவன் ஷோபா மேலே படுத்திருந்தான். தூக்கம் வரவில்லை. கொஞ்சநேரம் பொறுத்து பாத்தான்... முடியல... அங்கிருந்து எழுந்து.... தண்ணி குடிக்க எண்ணி அவன் அடுப்படிக்கு செல்லும்போது சித்தியின் ரூமில் மெல்லிய லைட் வெளிச்சத்தில், அறைக்கதவு பாதியளவில் சாத்தியிருக்க அதன் வழியே சித்தி பாப்பாவுக்கு பால் கொடுப்பதை பார்த்தான். காலை நேரம், வீட்டில் யாரும் அந்நிய ஆண்கள் இல்லாத காரணத்தாலும், யாரும் எழுந்திருக்காத நேரம் ஆதலாலும்... லட்சுமி மெத்தையின் மீது எழுந்து அமர்ந்து முந்தானையை முழுவதுமாக சரியவிட்டு, உள்ளே பிரா அணியாத ஜாக்கெட்டின் ஒரு பக்கத்தை அப்படியே முழுவதுமாக அவிழ்த்துவிட்டு.... அந்த பெரிய மாங்கனி மூலமாக அந்த சேய்க்கு பால் புகட்டிகொண்டு இருந்தாள். சத்தியமாக இது ஒரு அன்பின் சிறந்த அடையாளமான ஒரு நிகழ்வு தான். இதைப்பார்த்து காமம் கொள்வது சரியே அல்ல. ஆனால் அர்ஜுனுக்கு அவன் படித்த சித்தி கதையும், சித்தியின் அந்த பெரிய மூளையும் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணியது. இரண்டு நிமிடங்கள் அங்கேயே நின்று நன்றாக பார்த்தான். நல்லா நமிதா சைஸ் இருக்கும் முலைகளில் ஒன்றை பாப்பா சப்பிகொண்டு இருந்தது... திடீரெண்டு சுயநினைவிற்கு வந்தவனாய் அவன்... அங்கிருந்து வேகமாய் மறுபடியும் தூங்கும் இடத்துக்கு சென்றான்....
கன்னத்தில் அடிதுகொண்டான்....'ச்சே.... தப்புடா.....' என்று மனதுக்குள் நினைத்துகொண்டான்.
'இவ்ளோ கேவலமானவனா நீ..... பாப்பாவுக்கு பால் குடுக்ரத போயி தப்பா நேனைசியே....' என்றெல்லாம் அவன் மனசாட்சி அவனது மூஞ்சியில் காரி காரி உமிழ்ந்தது.
ஆனாலும் அவனுக்கு பெண்களிடம் மிகவும் பிடித்தமான அந்த பலூன் மாதிரி இருக்கும் முலைகளை மறக்க முடியவில்லை. இன்னும் இரண்டு நாள் முழுதாய் பார்க்க முடியாவிட்டாலும் அப்பப்போ லட்சுமியின் முலையையும், முளைகோடு ஜாக்கெட்டின் உள்ளே செல்வதையும் அவன் பார்த்தவண்ணம் இருந்தான்.... சித்தியின் மீது காமவன்மம் கொண்டான்....

ஒருவாரம் கழித்து அவன் வீட்டுக்கு வந்தாச்சு.... அதன் பிறகு இப்போது தான் அர்ஜுன் அவன் சித்தியின் வீட்டுக்கு செல்கிறான்.... அந்த ஆவல் தான் அவனுக்கு சித்தியை சீக்கிரம் காணவேண்டும் என்று ஓடோடி செல்லவைத்தது...

மறுபடியும் நாம் கதை நிகழும் நேரத்துக்கு வருவோம்... அந்த வீட்டை பொறுத்தவரை அர்ஜுனுக்கு அத்துபடி... வீட்டிற்கு வந்தான்... உள்ளே சாத்தி இருந்தது கதவு... அந்த வீடு பழைய மாதிரி முன்னம் வாசலில் சின்ன ஜன்னலோடு இருக்கும்... சிறிய வயதில் அதில் கையை விட்டு கதவை திறப்பான் அர்ஜுன். அது போலவே... இப்போதும் அவனது கைகள் உள்ளே செல்கின்றனவா என்று பார்க்கலாம் என்று உள்ளே கையை விட்டான். ஆள் வளந்தபோதும் இன்னும் கை உள்ளே சென்றது... அப்படியே உள்ளே விட்ட கையேடு அந்த தாழ்ப்பாளையும் அவனால் திறக்க முடிந்தது... முகத்தில் புன்னகையோடு கதவை திறந்துவிட்டு உள்ளே சென்றான் அர்ஜுன். 'சித்தி எங்க போயிருப்பா?' என்று எண்ணிக்கொண்டே உள்ளே சென்று ஷோபாவின் மீது அவனது பையை வைத்துவிட்டு... மறுபடி வெளியில் சென்றுவிட எண்ணினான். என்ன இருந்தாலும் ஆளிலாத வீட்டுக்குள் நுழைந்துவிட்டோமே என்று எண்ணினான் அவன். சித்தி எங்காவது பக்கத்தில் போயிருப்பாள் அவள் வரும்வரை வெளியில் காத்திருக்கலாம் என்று நினைத்தான். அப்போது உள்ரூமில் இருந்து மெல்லிய சப்தம் கேட்டது.. அது ஆணின் குரலைபோல் இருந்ததான் அவன் சற்று வியந்தபடி... அந்த ரூமை நோக்கி சப்தம் இல்லாமல் நடந்தான்...

அந்த தாழிடப்பட்ட ரூமின் சாவி துவாரம் வழியே பார்த்தான்... உள்ளே... ஒரு ஆண், சித்தி லட்சுமியின் இரண்டு பெரிய மாங்கனிகளில் ஒன்றை வாயில் வைத்து சுவைத்துக்கொண்டு இருந்தான். மற்றொன்றை மறுகையில் வைத்து பிசைந்துகொண்டு இருந்தான். அவன் பாலை ரசித்து ருசித்து குடித்துக்கொண்டு இருந்தான்... அது கண்டிப்பாக சித்தப்பா இல்லை... அவன் பின்மண்டை தான் அர்ஜுனுக்கு தெரிந்தது... அவனுக்கு 'குப்'பென்று வேர்த்துப்போனது.... சித்தியின் மீது இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச மரியாதை அப்படியே கடலில் விழும் மழைத்துளி போல காணாமல் போனது... கொஞ்ச நேரம் அப்படியே பார்த்துகொண்டு இருந்தான் அர்ஜுன்... அந்த மனிதன் சற்றே திரும்ப.... அப்போது அவன் முகம் அர்ஜுனுக்கு தெரிந்தது.... அது சித்தியின் அத்தைபையன்... அவனுக்கும் சித்திக்கும் கல்யாணத்துக்கு முன்பு காதல் இருந்ததாக கூறப்பட்டதே.... என்றெல்லாம் அவனது மனதில் flashback சட்டென்று ஓடியது.... அவன் சித்தியை ஓழ்ப்பதை அர்ஜூனால் சகிதுகொள்ளமுடியவில்லை... எங்கிருந்து சென்றுவிட எண்ணினான்... அதற்கு முன்... கொஞ்ச நேரம் சித்தியின் அந்த 'பங்கனபள்ளி' மாம்பலம் சைசில் இருக்கும் மார்பகங்களை நன்றாக பார்த்துகொண்டு அங்கிருந்து வெளியில் வந்து... மறுபடியும் கதவை இல்லே சாத்தி விட்டு... வேகமாய் சென்றான்... எங்கே செல்கிறோம் என்பதும் தெரியாமல் அப்படியே கால்போன போக்கில் சென்றான்....