மோகினி பிசாசுகள் [discontinued]

[manigopal]

சரி... கதையை தொடருகிறேன்... நான் நிறைய தொடர்கதைகள் எழுதியவன்... அதனால் எனக்கு நானே இது ஒரு சிறுகதை என்பதை ஒருமுறை சொல்லிக்கொண்டு... நடந்த அந்த சம்பவத்தை மட்டும் உங்களுக்கு சொல்கிறேன். கொஞ்சம் காம சுகத்துக்காக சற்றே தூக்கலாக எழுதுகிறேன். ஆனால் இது ஒரு உண்மை சம்பவம் என்பதை நீங்கள் நினைவில் வைத்துகொள்ளவும்.

சரவணனுக்கு சென்னை என்றாலே போடா வெண்ணை என்பது போல இருக்கும். அவனுக்கு அந்த சிட்டி கல்ச்சர் என்பது சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை. வேக வேகமாக போகும் கார்கள், மரியாதை இல்லாமல் பேசும் மக்கள், காசு ஒன்றுக்கு மட்டுமே உதவ வரும் மனப்பான்மை இதெல்லாம் ஒரு வெறுப்பை அவன்மேல் இருக்க செய்தது. இப்போது ஒரு சூழ்நிலை அவனுக்கு ஒரு இரண்டு மூன்று நாள் சென்னை வந்து... ஒருவரிடம் சிறிய கடனை திரும்ப பெறுவதும், ஒரு கல்யாணத்துக்கு சென்றுவருவதும் அப்படியே... தம்பி எப்படி இருக்கிறான் என்று பார்த்து வருவதும் தான். என்ன தான்... சென்னை பிடிக்காவிட்டாலும் இங்கு வாழும் பலர் போல அவனுக்கும் அங்கே செல்ல வேண்டிய கட்டாயம். இந்த முறை கூடவே மனைவியையும் அழைத்து போக எண்ணினான் அவன். ஜெயலக்ஷ்மி திருச்சியில் இருந்ததாலும், கல்யாணத்துக்கு பிறகு ஊரிலேயே இருப்பதாலும்... சிட்டிக்கு கூடி சென்று வரலாம் அதான் தம்பி ரூம் இருக்கே.... ஒரு பெற்றும் வீடு அது. தங்குவதும் பெரிய சிரமம் இல்லையே.. என்று எண்ணினான்.

தனது என்னத்தை அவன் மனைவிடமும் தந்தையிடமும் கூறினான் . அதில் அவர்கள் இருவருக்கும் பூரண விருப்பம். இருவரும் அடுத்த இரண்டு நாளில் ஊருக்கு கிளம்பினார்கள். முன்னரே ராஜேஷுக்கு சொல்லியாயிற்று. விடியற்காலை ரயில் தாம்பரம் வந்தது. ராஜேஷ் அவர்கள் இருவருக்காக காத்திருந்தான். இறங்கியதும்... ராஜேஷ் அவர்களை கண்டுகொண்டான். அந்த விடிகாலை வெளிச்சத்தில் இருவரும் சற்றே தூக்க கலக்கத்துடன் வந்தனர். ஜெயலக்ஷ்மி கொஞ்சம் ஜிகு ஜிகு என்றிருக்கும் ஒரு சேலையை கட்டியிருந்தாள். ராஜேஷ் ஒருமுறை அவளை பார்த்துகொண்டான்.

"வாங்க அண்ணா... வாங்க அண்ணி..." என்று வாய் நிறைய அழைத்தான்.

இருவரும் முகமலர்ச்சியுடன் அவனுடன் செல்ல எத்தனித்தனர். அதுவரை துணிப்பையை கையிலேயே வைத்திருந்த சரவணன் நடக்கலானான். அனால் ஜெயலக்ஷ்மியோ கீழ வைத்திருந்த வெயிட்டாங்க பையில் எதையோ குனிந்து வைத்துக்கொண்டு இருந்தாள். அவளது குண்டியை இவர்களால் இருக்கும் திசை நோக்கி காட்டியவாறு செய்துகொண்டிருந்தாள். ஒரு கணம் ராஜேஷ்குக்கு அவளை முதல் முதலில் பெண்பார்க்க போனபோது பார்த்த நாட்கள் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. அவள் அப்போதே கொஞ்சம் சதை போட்டவள் தான். அப்போது குண்டிகள் கொஞ்சம் சிறியதாக இருந்தன. ஆனால் இப்போது.... 'இந்த ஒரு வருடத்தில் அண்ணன்.... இப்படி அவள் புண்டையை அடித்து அடித்து... குண்டியை இப்படி பெருக்க வைத்துவிட்டானே' என்று எண்ணிகொண்டான். உண்மையில் அவளது இரு குண்டிகளும் ரம்யா கிருஷ்ணன் குண்டிகள் போல... இடுப்புக்கு பொருத்தமில்லாமல் பெருதுபோயிருந்தது. ஒரு கணம் அவனது எண்ணத்தில் அவன் அண்ணனும் அண்ணியும் மேட்டர் செய்வது போல வந்து போனது. அண்ணன் நிறைய ஆங்கில படங்கள் பார்த்து doggy ஸ்டைலில் செய்வானோ என்ற சந்தேகம் குட வந்தது... அவனுக்கு... !!

அதுவரை அவனுக்கு இருந்த அந்நியனை வெளியே அனுப்பி விட்டு... அம்பி வந்தான். "டேய்... நீ என்ன சைக்கோவா... அப்டி எல்லாம் நெனைக்காத. அண்ணனும் அண்ணியும் உனது சொந்தங்கள். நாளை உனது பெண்டாட்டியை அண்ணன் அந்த கோணத்தில் பார்த்தல் உன்னால் ஏற்றுகொள்ள முடியுமா?" என்று அவனது மனசாட்சி அவனை உறுத்தியது... உடனே அவனது மனம் மாறியது. அண்ணியை அந்த கோனத்தி பார்பதைவிட்டுவிட்டு... நல்ல பிள்ளையாக மாறினான். சிறிது நேரத்தில் அவர்கள் நடந்து வந்து நடைமேடை படியில் இருந்து அந்த பக்கம் செல்வதற்காக படி ஏறினார்கள். அப்போது தான் இரண்டு ரயில்கள் வந்தமையால் கூட்டம் படிஎருவதி ஜாஸ்தியாக இருந்தது. சரவணன் முதலிலும்... ஜெயலக்ஷ்மி இரண்டாவதாகவும் அடுத்து ராஜேஷும் படியேறினார்கள். ராஜேஷ் சரியாக அவளது பின்னால் இல்லை.. சற்றே இடது பக்கமாக இருந்தான். அந்த கூட்ட நெரிசலில்... ஒருவன் வேகமாக மேலே ஏறினான்... அவன்.. தனது கையை நன்றாக விரித்து.... ஜெயலட்சுமியின் ஒரு பக்க புட்டத்தை நன்றாக இரண்டுமுறை 'பச்சக் பச்சக்' என்று அழுத்திவிட்டு உடனே அங்கிருந்து வேகமெடுத்து மறைத்தான். அந்த நிகழ்வை அப்படியே பார்த்தான் ராஜேஷ். ஏய்... என்று லேசாக கதியது... அந்த கயவன் சீக்கிரம் ஓடவும் காரணம். சரவணன் திரும்பி பார்த்து... "என்னடா?" என்று கேட்க..
"ஒன்னும் இல்லன்னா... கால மிதிசிடாங்க.." என்று சொல்லி சமாளித்தான்.
அந்த பக்கம் ஜெயலக்ஷ்மிக்கோ.. ஒரே தர்ம சங்கடமாய் போய் விட்டது. சரி அந்த மங்கலான வெளிச்சத்தில் நடந்த விஷயத்தை புருஷனிடம் சொல்லி அதை ஒரு பெரிய விஷயம் ஆக்க வேண்டாம் என்று நினைத்தால் அவள். அப்புறம் இன்னொருமுறை சிட்டி பக்கம் வரவே முடியாதே என்றும் பயந்தாள். அவளுக்கு ஒரு சந்தேகம் ராஜேஷ் அதை பார்த்து தான் கத்தினானா என்று... !!! கூட்டத்தில் சிலர் கண்டிப்பாக மறைத்திருக்க கூடும்... என்றும் தனக்கு தானே தைரியம் சொல்லிக்கொண்டாள். இவ்வளவு நடந்தாலும்... தனது குண்டிக்கு இன்றும் இருக்கும் அந்த கிறக்கத்தை எண்ணி அவளுக்கு ஒரு புறம் பெருமையாகவும் இருந்தது.


கொஞ்ச நேரத்தில் .. அவர்கள் அங்கிருந்து நகர்ந்து..ஒரு ஆட்டோ பிடித்து... தாம்பரத்தில் இருந்து ஒரு 2கிமி தூரத்தில் இருக்கும் அந்த பிளாட்டின் உள்ளே சென்று ராஜேஷின் வீட்டை அடைந்தார்கள். மூவரும் சிறிது நேரத்தில் ஒருவர் ஒருவராக குளித்துவிட்டு உடைமாற்றி வந்தார்கள். ராஜேஷ் அவர்கள் இருவரிடமும் ஒன்றும் சொல்லாமல் வெளியே சென்ற உடன்... சரவணனுக்கு போன் செய்து.... "அண்ணா.... வீட்ல இருந்த மூணுபேருக்கும் டிப்பன் வாங்கிட்டு வரேன்.. .என்ன வேணும் என்று மட்டும் சொல்லுங்க " என்று விருந்தோமல் செய்தான்


கொஞ்ச நேரத்தில் நமது நாயகன் ராஜேஷ் அவர்களுக்கு டிபன் வாங்கிகொண்டு வந்தான்.
"என்ன தம்பி... நான் எதாவது செஞ்சிருப்பென்ல.. எதுக்கு... நீங்க போயி... ?" என்று இழுத்தாள் ஜெயலக்ஷ்மி. அவளுக்கு சமாதனம் சொன்னான்.
மூவரும் ஒன்றாக சாப்பிட்டார்கள்.

அன்று சனிக்கிழமை ஆதலால் ராஜேஷுக்கு லீவு. கொஞ்ச நேரத்தில் அண்ணன் சரவணன்... அவர்கள் இருவரையும் நோக்கி...

"ஜெயா... , ராஜேஷ்... வாங்க பீச்க்கு போலாமா ?" என்று ஆவலுடன் கேட்டார்

"அண்ணா ... பீச்க்கா ? இந்த வில்லையா ? அவ்ளோ தான் மண்டை போசிகிடும்... சாயந்திரமா போலாம்.... கொஞ்ச நேரம் படுங்க.. !"

"ஏண்டா.. நாங்க என்ன தூங்கவா வந்தோம்... நீ வா ஜெயா நாம போலாம்.. நமக்கு என்ன ரூட் தெரியாதுன்னு ?பயமா என்ன " என்று அங்கே பிட்டை போட்டான்.

"ஏங்க ... தம்பி சொல்றது சரி தான்... வெயில் ரெம்ப இருக்கு சாயந்திரமா போலாம்.... இப்போ கொஞ்சநேரம் தூங்கலாம். எனக்கு ட்ரைன்ல சரியாவே தூக்கம் வரல !" என்றாள்.

"அடிப்பாவி... நல்லா கொறட்டை விட்டு தூங்கிபுட்டு... இப்போவும் தூக்கம் வருதுன்னு சொல்ற !!!" என்று அவளை கிண்டல் செய்தான். ராஜேஷ் கொஞ்சம் நமுட்டு சிரிப்பு என்றாய் எடுத்து விட ஆரமித்து பின்னர் சுதாரித்துக்கொண்டு நிறுத்தினான்.

மறுபடியும்.... சரவணனே தொடர்ந்தான்....

"சரி... அப்பா ஒன்னு பண்ணலாம்... நான் ட்ரைன் புடிச்சி... மயிலாப்பூர் வரைக்கும் போயிட்டு வரேன்... அங்க ஒருத்தர் அப்பாக்கு காசு தரனும்... அப்டியே.... அந்த கபாலிஸ்வரர் கோயிலையும் ஒரு எட்டு பாத்துட்டு வந்துடுறேன்... சாயங்காலம் பீச் போலாம்." என்று தன் பிளான் என்ன என்று சொன்னான்.

"எதுக்குன்னா ? ட்ரைன்ல... வா நான் உன்ன பைக்ல கூட்டிட்டு போறேன்...!" என்று சொன்னான் ராஜேஷ்.

"வேணாம் டா... நீ சொல்ற மாதிரி வெயில் வேற வந்துடும்... நான் பேசாம அப்டியே ட்ரைன்ல போயிடு வரேன். உனக்கும் கோயிலுக்கும் வேற ஆகாதே !" என்று அவனை கலாய்த்தார் .

"உன் இஷ்டம் ண்ணா " என்று சமாதனம் அடைந்தான் ராஜேஷ்.