03-05-2019, 11:59 AM
શીલા:તો તો બહુ સારો છોકરો કહેવાય..બાકી તારા જેવો ફટકો હાથ માં આવે તો...કોઈ છોડે..? લોકો ચોદવા માટે તો..કેટલા રૂપિયા ખર્ચે છે ખબર છે ને..?
હા ભાભી., એટલે જ તો..એ મને બહુ ગમતો તો ને..?
શીલા: તે તું હજી એને પ્રેમ કરે છે..? તે લગન પછી એની જોડે ચોદાવ્યું કે નહિ>>?
કવિતા: હા ભાભી..હું એને બહુ યાદ કરું છું ....પણ મને ખાસ પિયર માં જવા જ ક્યાં મળે છે...? એ મને ફોન નથી કરતો હું જ એને ફોન કરું..છું..ટાઈમ મળે ત્યારે... પણ એની જોડે ચોદાવવા ની બહુ ઈચ્છા થાય છે ભાભી , હજી સુધી મેળ પડ્યો નથી...
શીલા: તે એનો લંડ ..પકડેલો ..?
કવિતા: હા એમ તો..ચુસેલો ય ખરો...એને મારા લાંબા વાળ બહુ ગમતા......
પણ અંદર નાખવા માં મને બહુ બીક લગતી તી....એટલે..એવું ના કરી સહાય... પણ અત્યારે... બહુ મન થાય છે....
શીલા :અરે .... ગાંડી એમાં ચિંતા શું કરવાની...? બોલાવી લે એને મારા ઘરે..? તારે..બપોરે...સાસુમાં ઉંઘી જાય એટલે આવી જવાનું...અને કામ પતાવી ને...નીકળી જવાનું...?
કવિતા:હું એ જ મદદ માંગવા ની હતી ભાભી....
તમે ખરેખર કેટલા સારા છો?
ભાભી આજે જ બોલાવી લઉં તો..?..સાડા છ વાગ્યા છે..હજી એના બેડરૂમ માં સુતો જ હશે.... ફોન કરી દઉં ને...આઠ વાગ્યે નીકળે તોય દોઢ કલાક માં તો..આવી જાય..
કવિતા એ ઉત્સાહ થી પૂછ્યું.... પ્રેમી ને મળવાનો થનગનાટ..એના રુદિયા માં સમાતો નોતો ....શીલા એ કવિતા ની ઝાંટા વગર ની પીકી ને પંપાળી પંપાળી ને ભીની ભસ્ કરી નાખી....
શીલા: કવિતા..પ્રેમી ઓ ને મદદ કરવી એતો પુણ્ય નું કામ છે ...તું તારે બોલાવી લે એને ....સાસુ સસરા અને વર ત્રણેય આજે બહાર છે... આવો મોકો તને જલ્દી નહિ મળે..તમતમારે અખો દિવસ...પ્રેમ, કર્યા કરજો તમારું બેઉ નું જમવાનું.... હું મારા ઘરે બનાવી દઈશ બસ..?
કવિતા.....ભાવ થી શીલા ને વળગી પડી..... શીલા એ....કવિતા નું માથું પકડી ને પોતાના ગાઉન માં ગલી દીધું અને બોલી..ચલ એ વાત ઉપર જીભ ફેરવી આપ ....બોબલા દબાવી દબાવી ને...ગરમ લહાય કરી મૂકી છે...કવિતા એ પાળેલી કુતરી ની જેમ શીલા ના આદેશ મુજબ..એની ભોસ ચાટવા માંડી..શીલા ની વાસના હિલોળે ચડી.... પથારી માં બે- બે ફૂટ..અધ્ધર ગાંડ કરી કરી ને... શીલા એ કવિતા જોડે ભોસ ચટાવી.... સીસકારા ભરતા ભરતા શીલા કવિતા ના મોઢા માં ઝરી ગઈ..અને... કવિતા નું માથું બંને જાંઘો વચે ભીંસી દીધું..કવિતા એ..પણ...શીલા ની ભોસ ચાટતા ... ચાટતા...પોતાની પીકી માં બે આંગળી ગાલી ને..ગબગબાવી નાખી અને નીતરી ગઈ... પીન્ટુ..સાથે.., પોતાના મન ના માણીગર સાથે... રંગરેલિયા મનાવવા ,મળશે એ વિચાર માત્ર થી કવિતા નું રોમ રોમ....રોમાંચિત થઇ ઉઠ્યું...એને ..સીધો જ પીન્ટુ ને..મોબાઈલ ઠોકયો.
પીન્ટુ આવે છે ભાભી..કવિતા ખુશ ખુશ થઇ ગઈ......એક વરસે..મળાશે. .. કવિતા ના ચહેરા પર.. છલકાતી ખુશી જોઈ ને શીલા ને પણ આનંદ થયો . હું ઘરે જી ને ઘર અવેરી આવું..પીન્ટુ અને તારે માટે બેડ ઠીક ઠાક કરવો પડશે કવિતા .ભલે ભાભી..હું પણ... થોડી ફ્રેશ થઇ જાઉં ને..? ભલે કવિતા પીન્ટુ આવે એટલે મને ફોન કરી દેજે અને હું કહું એટલે તમે આવી જજો.... હા હા..ભાભી પણ મને બહુ બીક લાગે છે ભાભી... સાસરી માં આમ પ્રેમી ને એકાંત માં મળવું..?કેટલું જોખમ ?
અરે તું ફિકર ના કર એ તો બધું એમજ હોય..કવિતા..પ્રેમી જોડે..ચોદાવવું હોય તો જોખમ તો લેવું જ પડે ને ? એમ કહી ને શીલા એના ઘેર આવી ભેન્ચોદ હજી ઘર માં થી દેશી દારૂ ની વાસ ખસતી નથી..ગુગળ ની અગરબત્તી સળગાવી ને શીલા એ જન્નત-એ-ફિરદોસ અત્તર થોડું છાંટી દીધું. આખો રૂમ સુગંધિત થઇ ગયો .
રસોડા માં જીવા અને રઘલા ના પરાક્રમો ની નિશાનીઓ ઠેર ઠેર પડી હતી એ બધી શીલા એ સરખી કરી દીધી ..
મોંઘેરા મહેમાન માટે થોડો નાસ્તો પણ બનાવી નાખ્યો અને ફરીવાર બધું ચેક કરી લીધું બધું બરોબર છે ને? ક્યાય કઈ..ઉણપ ના રહી જાય.
કવિતા નો ફોન કેમ ના આવ્યો? હજી..? ખાસ્સી વાર લાગી મુઆ પીન્ટુડા ને તો આવવા માં ? શું એની માં ની ભોસ ચાટવા મોડો પડ્યો હશે? આ દેશ માં કોઈ ને ટાઈમ ની પડી જ નથી.... શીલા મનોમન પીન્ટુ ને ગાળો ભાંડવા લાગી...
એટલા માં ફોન આવ્યો . કવિતા જ હતી.. ભાભી પીન્ટુ આવી ગયો છે એને સીધો તમારે ઘેર જ મોકલું છું ... ગભરાટ ભર્યા સ્વરે કવિતા એ કહ્યું
કશો વાંધો નહિ મોકલી દે તું તારે...ચિંતા કર્યા વગર..હું બેઠી છું ને....કઈ નહિ થાય...બકા...!!!!
એક લબરમૂછીયો અઢારેક વરસ નો છોકરડો...દરવાજે આવી ને બેલ મારી ને ઉભો છે ..શીલા એ..બોબલા ઉપર...સાડી સરખી રીતે છાતી ઉપર નાખી..મુઓ..મારું શોપિંગ સેન્ટર જોશે તો કવલી ની દુકાન એને પાથરણાબજાર જેવી લાગશે..
આવો..જ તમે પીન્ટુ ભાઈ ને? શીલા એ જણાતી હોવા છતાં અજાણપણે પૂછ્યું...
હા .ઘર માં આવી ને શરમાતા શરમાતા... પલંગ ના એક ખૂણે બેસતા પીન્ટુ ધીમા અવાજે બોલ્યો...
શીલા એને માટે પાણી લઇ આવી... થોડું પાણી પી ને એને ગ્લાસ પાછો આપ્યો...શીલા આમેય અળવીતરી તો હતી જ એણે પીન્ટુ ના હાથ ઉપર હાથ દબાવી ને થોડી વાર પકડી રાખ્યો અને કહ્યું.. જરા સરખા થઇ ને આરામ થી બેસો ને..? આખો પલંગ તમારે જ વાપરવા નો છે...
અને અનુભવી રાંડ ની અદા થી સાડી નો પાલવ છાતી પર થી સરકાવી દીધો.. સફેદ રંગ ના બ્લાઉસ માં બ્રાં વગર તસોતસ બાંધેલા અરવલ્લી ની હારમાળાઓ જેવા બે પર્વતો ને જોઈ ને પીન્ટુ..હતપ્રભ થઇ ગયો .. ગાળા માં શોષ પાડવા લાગ્યો....
તમે તમારે આરામ થી બેસો..પીન્ટુ ભાઈ તમારું જ ઘર સમજો ...કહી ને કુલા મટકાવતા એ મારકણું હસી ને જતી રહી...એને મટક મટક કુલા હલાવતી જતા જોઈ ને પીન્ટુ ને કઈ નું કઈ થઇ ગયું.......
શીલા સામે આરામ ખુરસી પહોળી કરી ને બેઠી... અદબ વાળી ને બેઠી શીલા ના ઉરોજ પેટ પાસે થી દબાવાથી એના સ્તન બહાર નીકળી આવ્યા ... શીલા એ..પીન્ટુ ને હળવે રહી ને પૂછ્યું : તમે જીવન માં કોઈ દિ કર્યું છે ખરું પીન્ટુ ભાઈ ?
પીન્ટુ: ( શરમાઈ ને ) નકાર માં ડોકું ધુણાવ્યું ..
શીલા : તો હવે?
એટલા માં કવિતા આવી ગઈ...
શીલા ને વાત ટૂંકાવી દેવી પડી એ જરાય ના ગમ્યું...
કવિતા અને પીન્ટુ ને એકાંત આપવાના ઈરાદા થી એને કહ્યું તમે બંને જણા બેસો હું દૂધ લઇ ને આવું છું...
કવિતા: ભાભી તમે દુર ના જતા..આટલા માં જ રહેજો... અને તમારો મોબાઈલ પાસે રાખજો ... રખે ! ને જરૂર પડી જાય ?
શીલા : ભલે ...
અને શીલા નીકળી ગઈ ....
દૂધ....બુધ કઈ લાવવાનું નહતું ...ખાલી બહાનું જ બતાવ્યું.. હવે ક્યાં જાઉં? ઘર માં બેસું તો... બિચારા પ્રેમી પંખીડાઓ ને ખલેલ પહોચે .... એટલે .. એકવાર તો એ ઘર માં થી નીકળી જ ગઈ....બહાર નીકળી.... ક્યાં જાઉં ને કોની પાસે સમય પસાર કરવો એ દ્વિધા માં જ હતી....એટલા માં પાછળ થી કોઈ એ કમ્મર માં ગોદો મારતા કહ્યું...અલી..કોના વિચારો માં રસ્તા વચ્ચે ઉભી છે..ક્યારની? મદન ભાઈ ના વિચારો વધારે કર મા !! એ તો વિદેશ મા કોઈ ગોરી ને લઇ ને ફરતા હશે.....
શીલા એ ચોંકી ને પાછળ ફરી ને જોયું...તો... ચેતના હતી..... એની જૂની પડોશણ..
શીલા:અલી ચેતાનાડી તું..?કેટલા વરસે જોયી તને..? ખાસ્સી જાડી થઇ ગઈ છે તું તો ને કઈ..? મારા ભાઈ નું ઇન્જેક્શન માફક આવી ગયું લાગે છે..?
ચેતના:હાહાહા એ તો માફક આવે જ ને ? પણ તું વગર ઇન્જેક્શને કેમ આટલી બધી ખુશખુશાલ લાગે છે? ક્યાંક કોઈ પારકા ઇન્જેક્શન ની ગોઠવણ તો નથી કરી લીધી ને?
સાલી ..હરામખોર..હું તને વરસો થી ઓળખું છું ...તું આટલો બધો ટાઈમ રહી જ ના શકે સાચું બોલ... ચેતના એ ..શીલા ને કોણી થી ગોદો મારી ને પૂછ્યું.....
ચેતના અને શીલા..બેઉ...જૂની પાડોશણો..હતી..ચેતના સાથે એને સારું બનતું..વાડકી વહેવાર પણ હતો..અને એમના બેઉ ના ધણીઓ મિત્ર પણ હતા..... ઘણી વર ..બી.પી. ની સી.ડી . ઓ ની આપ લે પણ કરતા.... અને ધણીઓ કામે જય પછી શીલા અને ચેતના બેઉ... ખુબ મસ્તી કરતા ....
એ પછી ચેતના ના વરે નવું ઘર બનાવ્યું એટલે એ લોકો ત્યાં રહેવા જતા રહ્યા.... અને મળવાનું ઓછું થઇ ગયું....
અંતરંગ સહેલી ઓ મળી... એ ય પછી ઘણા વરસે..બેઉ ખુશખુશાલ થઇ ગઈ....
ચેતના:શીલા તું બદલાઈ ગઈ છે હો?
શીલા: કેમ?
ચેતના: આટલી બધી વાર થી રસ્તા મા ઉભી રાખી છે મને પણ ચા નો ય ભાવ નથી પૂછતી...?
શીલા હવે ભરાણી...ઘરમા તો કવિતા અને...પીન્ટુ..રામજાણે શું કરતા હશે..?
પણ ચેતના ને અને એને..નાગી વાતો કરવા મા કોઈ છોછ નહોતો..એટલે શીલા એ..એને બહાર ઓટલા ઉપર જ બેસાડી.. અને કહ્યું: અલી હમણા ઘેર જવાય એવું નથી.... ચેતના:કેમ? ઘર મા કોઈ ને ઘાલ્યો છે તેં ?
શીલા (હસતા હસતા ) હા ..પણ મારા માટે નહિ હવે...મારી બાજુ મા એક નવી નવી...પરણેલી...છોકરી આવી છે કવિતા...એનો.. લવર એને એના પિયરે થી મળવા આવ્યો છે....તે..વાતો કરે છે બિચારા...
ચેતના: સાલી...ભેણચોદ તું તો દલાલ થઇ કે શું ?
શીલા:ના યાર...આ તો..મદદ કરાવી જ પડે એવું હતું....
ચેતના:નક્કી એ જરૂર તારી કૈક પોલ જાણી ગઈ હશે... હું તને ઓળખું ને..?
શીલા: હા યાર કહું છું તને બધ્ધું....
કહી ને શીલા એ....રસિક ની , રૂખી ની , જીવા ની..અને રઘલા ની બધી વાત માંડી ને કરી....
ચેતના બહુ રસ પૂર્વક સાંભળી જ રહી....
હાય....હાય...આ લોકો ..એટલી વાર મા ક્યાં થી ટપકી પડ્યા આ તો મુઆ..સાંજે આવવા ના હતા ને..?
કહી ને શીલા ઉછળી....
સામે થી....પિયુષ એના મા બાપ ને કાર મા લઇ ને આવતો જોઈ ને શીલા બોલી ઉઠી,,,,
અલી પેલી રાંદ ને મારે ચેતવી દેવી પડશે તું..ઘેર ચલ..પછી શાંતિ થી..તને બધું કહું છું....
બેઉ જણીઓ દોડી ને ઘર મા ગુસી ગઈ... કવિતા અને પીન્ટુ એમને જોઈ ને સફાળા ઉભા થઇ ગયા.... કવિતા પીન્ટુ ના ખોડા મા બેસી ને...હલેસા મારતી હતી.... પીન્ટુ એ પેન્ટ..ઘૂંટણ થી નીચે સરકાવી દીધેલું હતું અને...કવિતા ના બ્લાઉસ મા થી ..એના ગોરા સ્તન બહાર હતા....
કવિતા ને શીલા ભાભી ની શરમ નહોતી પણ..આ બીજી અજાણી સ્ત્રી આગળ પોતે નાગી... હતી એની શરમ હતી અને પીન્ટુ.. ને બે બે અજાણી સ્ત્રી ઓ આગળ પોતે નગ્ન હતો એની.... પળવાર મા તો એનો લંડ નરમ થઇ ગયો....શીલા એ પીન્ટુ તરફ જોયા વગર કવિતા ને કહ્યું... તારા સાસુ-સસરા આવી ગયા છે તું જલ્દી ભાગ અહી થી......
હાય..હાય.... એટલીવાર મા આવી ગયા..?કહેતી..કવિતા કપડા સરખા કર્યા ના કર્યા અને પાછલા દરવાજે થી ....ભાગી....
પીન્ટુ..અવળો ફરી ગયો...શીલા ને જોઈ ને..અને એણે પોતાનું પેન્ટ પહેરી લીધું....
પછી છોભીલો પડતા શરમાઈ ને કહ્યું સોરી ભાભી... તમે લોકો અચાનક આવી જશો..એ અમને ખબર જ નહોતી....
શીલા:અમે નહિ..એ લોકો અચાનક આવી ગયા એમાં અમે શું કરીએ..? કઈ વાંધો નહિ તું ..શાંતિ થી બેસ....
એ કહે...કેવું રહ્યું..?મજા આવી કે નઈ ?
પીન્ટુ:અરે ભાભી... શું કહું તમને..?મારે માટે પહેલો અનુભવ હતો ..અને કવિતા... જરાય શીખવાડતી નહોતી.... હું કુંવારો છું પણ એ તો પરણેલી છે ને..?એણે તો મને શીખવાડવું જોઈએ કે નહિ?
શીલા:એટલે... ? તે કઈ જ ના કર્યું?
ચેતના: શીલા..બિચારો નાદાન છે... હજી તો... આવડું છે બિચારાનું....પુપલું.... આંગળી ના બીજા વેધ ઉપર અંગુઠો મૂકી ને ચેતના એ કહ્યું...
શીલા:તે જોઈ પણ લીધું..?મારે તો જોવાનું રહી ગયું.. પીન્ટુ... બકા તું ચિંતા ના કર..હું તને શીખવાડીશ.... બોલ ..શીખવું છે મારી પાસે....?
ચેતના:હું પણ મદદ કરીશ...
પીન્ટુ..ચેતના ના ....સ્તન ને જોઈ ને લલચાઈ ગયો
:જો કવિતા તારી પાસે ઘલાવવા..આવી એ એણે એના ધણી ને નહોતું કહ્યું ને...? એમ તારે પણ કવિતા ને નહિ કહેવાનું..કે..તું અમારી પાસે..શીખ્યો છે?
ચેતના:અલ્યા ડોબા...!! તું આટલે દુર થી આવે..અને.... ચોદયા વગર પાછો જઈશ તે તને કઈ શરમ જેવું છે કે નહિ?
ભોસડીના આવડી..લવિંગ જેવડી..પુપલી..થી... ચોદવા નીકળ્યો છે..? તારી માં તારી પુપલી જોશે ને તોય શરમાઈ જશે ..બકા....પીન્ટુ..આવડી..પુપલી થી...બૈરી ખુશ ના થાય....
પીન્ટુ શરમાઈ ગયો,
બિચારા નાદાન છોકરા ને આવી ભાષા સાંભળીને ઘણું ખોટું લાગી ગયું. રડમસ થઇ ગયો .. . શીલા: અલી ચેતાનાડી તને વાત કરતાય નથી આવડતું..? પીન્ટુની પુપલી નાની છે તો શું થયું ?
.. શીલા પીન્ટુની પાસે બેસી........ એની જાંઘ ઉપર હાથ ફેરવીને પીન્ટુનો હાથ પોતાના પુખ્ત સ્તનો પર મૂકીને બોલી “ ચિંતા ના કર બકા, પીન્ટુ આ તો ગાંડી છે .
જો બધા નાના હોય ને ત્યારે એમના અંગો નાના જ હોય..આ તારી કવિતા ની છાતી જો અને મારી જો..કેટલો ફરક છે?પીન્ટુ ને બહુ સારું લાગ્યું....
પણ એણે છાતી ઉપર થી હાથ હટાવી લીધો અને બોલ્યો: ભાભી કવિતા ને નહિ ગમે હું તમારી સાથે આવું કરીશ ને તો..!!!! ચેતના બીજી બાજુ ગોઠવાઈ ગઈ અને શીલા ની જેમ એણે પણ બીજી જાંઘ ઉપર હાથ પસવારતા ધીમે થી પોતાના બ્લાઉઝ ની એક બાજુ ની કટોરી ખુલ્લી કરી... પીન્ટુ બિચારો..હતપ્રભ થઇ ગયો.....
શીલા : અરે પણ તારે ક્યાં કઈ ખોટું કરવું છે? તારે તો શીખવું છે ને..?
અને ..તું કવિતા ને કરવા આવ્યો એ કવિતા ના ધણી ને ગમશે..? પીન્ટુ : ના..ભાભી પણ એને થોડી ખબર પડવાની છે કે હું ને કવિતા મળ્યા હતા..?
શીલા : તે તો પછી કવિતા ને ક્યાં થી ખબર પડવાની કે.....તું મારી પાસે...ટ્યુશન લઇ ને તૈયાર થયો છે..? જો..દીકરા ..બધા આમજ શીખતા હોય છે... તારે શીખવું હોય તો... બોલ નહીતર અમારી કઈ જબરદસ્તી નથી...એટલી વાર મા તો ચેતના એ..પોતાના કબ્જા ના નીચે ના બે હૂક ખોલી ને...એના બંને સ્તનો ને બહાર કાઢી નાખ્યા.... પીન્ટુ..ચેતના ના મોટ્ટી નિપ્પલ વાળા સ્તન જોઈ ને... ઉત્તેજિત થઇ ગયો... એની અંદર રહેલો..તરુણ વિધ્યાર્થી જાગી ઉઠ્યો ..
"નાનો નાનો પણ રાઈ નો દાણો ...!!!!!!"
આખરે તો પુરુષ જાત ને...?એની ટચલી આંગળી જેવી પાતળી પુપલી મા જીવ આવ્યો ..... પેન્ટ ની ઉપર થી ચેતના એ એને પંપાળી ને શીલા ને કહ્યું... “ કડક તો મસ્ત થઇ છે શીલા.. જો તો ખરી... ? પાતળી છે તો શું થયું....? “શીલા એ પણ ...પેન્ટ ઉપર થી હાથ ફેરવી ને દબાવી જોયી...
“ અરે વાહ... કાઢ બહાર કાઢ પીન્ટુ...જોવા દે...મને ..”
કહેતા પીન્ટુ ના પેન્ટ ની ચેન ખોલી ને જાંઘીયા મા હાથ ગાલી ને પકડી લીધી.... આહ્હ આહ્હ ભાભી.....ચેતના ના નગ્ન સ્તનો પર હાથ મૂકી ને પીન્ટુ દબાવવા લાગ્યો.... શીલા એ પીન્ટુ નું પેન્ટ ઉતારી ને એક બાજુ ફેંકી દીધું અને નાગો પાતળો લંડ પકડી ને હલાવવા માંડી ..પીન્ટુ સીસકારા ભરતો ગયો અને ચેતના ના સ્તન દબાવતો રહ્યો. શીલા એ પણ પોતાના બ્લાઉઝ ના બટન ખોલી નાખી ને.. ..ગુલાબી નિપ્પલ પીન્ટુ ના મોઢા મા દબાવતા કહ્યું....;;
“થોડું દૂધ પી લે બેટા..મજા ની તાકાત આવશે... “
પીન્ટુ નાના બાળક ની જેમ શીલા ની નિપ્પલ મોઢા મા લઇ ને..બચ..બચ..કરી ને ધાવતા ..એક હાથે ચેતના નો અને બીજા હાથે ..શીલા ના ઉન્નત ઉરોજ મસળવા લાગ્યો....
હા ભાભી., એટલે જ તો..એ મને બહુ ગમતો તો ને..?
શીલા: તે તું હજી એને પ્રેમ કરે છે..? તે લગન પછી એની જોડે ચોદાવ્યું કે નહિ>>?
કવિતા: હા ભાભી..હું એને બહુ યાદ કરું છું ....પણ મને ખાસ પિયર માં જવા જ ક્યાં મળે છે...? એ મને ફોન નથી કરતો હું જ એને ફોન કરું..છું..ટાઈમ મળે ત્યારે... પણ એની જોડે ચોદાવવા ની બહુ ઈચ્છા થાય છે ભાભી , હજી સુધી મેળ પડ્યો નથી...
શીલા: તે એનો લંડ ..પકડેલો ..?
કવિતા: હા એમ તો..ચુસેલો ય ખરો...એને મારા લાંબા વાળ બહુ ગમતા......
પણ અંદર નાખવા માં મને બહુ બીક લગતી તી....એટલે..એવું ના કરી સહાય... પણ અત્યારે... બહુ મન થાય છે....
શીલા :અરે .... ગાંડી એમાં ચિંતા શું કરવાની...? બોલાવી લે એને મારા ઘરે..? તારે..બપોરે...સાસુમાં ઉંઘી જાય એટલે આવી જવાનું...અને કામ પતાવી ને...નીકળી જવાનું...?
કવિતા:હું એ જ મદદ માંગવા ની હતી ભાભી....
તમે ખરેખર કેટલા સારા છો?
ભાભી આજે જ બોલાવી લઉં તો..?..સાડા છ વાગ્યા છે..હજી એના બેડરૂમ માં સુતો જ હશે.... ફોન કરી દઉં ને...આઠ વાગ્યે નીકળે તોય દોઢ કલાક માં તો..આવી જાય..
કવિતા એ ઉત્સાહ થી પૂછ્યું.... પ્રેમી ને મળવાનો થનગનાટ..એના રુદિયા માં સમાતો નોતો ....શીલા એ કવિતા ની ઝાંટા વગર ની પીકી ને પંપાળી પંપાળી ને ભીની ભસ્ કરી નાખી....
શીલા: કવિતા..પ્રેમી ઓ ને મદદ કરવી એતો પુણ્ય નું કામ છે ...તું તારે બોલાવી લે એને ....સાસુ સસરા અને વર ત્રણેય આજે બહાર છે... આવો મોકો તને જલ્દી નહિ મળે..તમતમારે અખો દિવસ...પ્રેમ, કર્યા કરજો તમારું બેઉ નું જમવાનું.... હું મારા ઘરે બનાવી દઈશ બસ..?
કવિતા.....ભાવ થી શીલા ને વળગી પડી..... શીલા એ....કવિતા નું માથું પકડી ને પોતાના ગાઉન માં ગલી દીધું અને બોલી..ચલ એ વાત ઉપર જીભ ફેરવી આપ ....બોબલા દબાવી દબાવી ને...ગરમ લહાય કરી મૂકી છે...કવિતા એ પાળેલી કુતરી ની જેમ શીલા ના આદેશ મુજબ..એની ભોસ ચાટવા માંડી..શીલા ની વાસના હિલોળે ચડી.... પથારી માં બે- બે ફૂટ..અધ્ધર ગાંડ કરી કરી ને... શીલા એ કવિતા જોડે ભોસ ચટાવી.... સીસકારા ભરતા ભરતા શીલા કવિતા ના મોઢા માં ઝરી ગઈ..અને... કવિતા નું માથું બંને જાંઘો વચે ભીંસી દીધું..કવિતા એ..પણ...શીલા ની ભોસ ચાટતા ... ચાટતા...પોતાની પીકી માં બે આંગળી ગાલી ને..ગબગબાવી નાખી અને નીતરી ગઈ... પીન્ટુ..સાથે.., પોતાના મન ના માણીગર સાથે... રંગરેલિયા મનાવવા ,મળશે એ વિચાર માત્ર થી કવિતા નું રોમ રોમ....રોમાંચિત થઇ ઉઠ્યું...એને ..સીધો જ પીન્ટુ ને..મોબાઈલ ઠોકયો.
પીન્ટુ આવે છે ભાભી..કવિતા ખુશ ખુશ થઇ ગઈ......એક વરસે..મળાશે. .. કવિતા ના ચહેરા પર.. છલકાતી ખુશી જોઈ ને શીલા ને પણ આનંદ થયો . હું ઘરે જી ને ઘર અવેરી આવું..પીન્ટુ અને તારે માટે બેડ ઠીક ઠાક કરવો પડશે કવિતા .ભલે ભાભી..હું પણ... થોડી ફ્રેશ થઇ જાઉં ને..? ભલે કવિતા પીન્ટુ આવે એટલે મને ફોન કરી દેજે અને હું કહું એટલે તમે આવી જજો.... હા હા..ભાભી પણ મને બહુ બીક લાગે છે ભાભી... સાસરી માં આમ પ્રેમી ને એકાંત માં મળવું..?કેટલું જોખમ ?
અરે તું ફિકર ના કર એ તો બધું એમજ હોય..કવિતા..પ્રેમી જોડે..ચોદાવવું હોય તો જોખમ તો લેવું જ પડે ને ? એમ કહી ને શીલા એના ઘેર આવી ભેન્ચોદ હજી ઘર માં થી દેશી દારૂ ની વાસ ખસતી નથી..ગુગળ ની અગરબત્તી સળગાવી ને શીલા એ જન્નત-એ-ફિરદોસ અત્તર થોડું છાંટી દીધું. આખો રૂમ સુગંધિત થઇ ગયો .
રસોડા માં જીવા અને રઘલા ના પરાક્રમો ની નિશાનીઓ ઠેર ઠેર પડી હતી એ બધી શીલા એ સરખી કરી દીધી ..
મોંઘેરા મહેમાન માટે થોડો નાસ્તો પણ બનાવી નાખ્યો અને ફરીવાર બધું ચેક કરી લીધું બધું બરોબર છે ને? ક્યાય કઈ..ઉણપ ના રહી જાય.
કવિતા નો ફોન કેમ ના આવ્યો? હજી..? ખાસ્સી વાર લાગી મુઆ પીન્ટુડા ને તો આવવા માં ? શું એની માં ની ભોસ ચાટવા મોડો પડ્યો હશે? આ દેશ માં કોઈ ને ટાઈમ ની પડી જ નથી.... શીલા મનોમન પીન્ટુ ને ગાળો ભાંડવા લાગી...
એટલા માં ફોન આવ્યો . કવિતા જ હતી.. ભાભી પીન્ટુ આવી ગયો છે એને સીધો તમારે ઘેર જ મોકલું છું ... ગભરાટ ભર્યા સ્વરે કવિતા એ કહ્યું
કશો વાંધો નહિ મોકલી દે તું તારે...ચિંતા કર્યા વગર..હું બેઠી છું ને....કઈ નહિ થાય...બકા...!!!!
એક લબરમૂછીયો અઢારેક વરસ નો છોકરડો...દરવાજે આવી ને બેલ મારી ને ઉભો છે ..શીલા એ..બોબલા ઉપર...સાડી સરખી રીતે છાતી ઉપર નાખી..મુઓ..મારું શોપિંગ સેન્ટર જોશે તો કવલી ની દુકાન એને પાથરણાબજાર જેવી લાગશે..
આવો..જ તમે પીન્ટુ ભાઈ ને? શીલા એ જણાતી હોવા છતાં અજાણપણે પૂછ્યું...
હા .ઘર માં આવી ને શરમાતા શરમાતા... પલંગ ના એક ખૂણે બેસતા પીન્ટુ ધીમા અવાજે બોલ્યો...
શીલા એને માટે પાણી લઇ આવી... થોડું પાણી પી ને એને ગ્લાસ પાછો આપ્યો...શીલા આમેય અળવીતરી તો હતી જ એણે પીન્ટુ ના હાથ ઉપર હાથ દબાવી ને થોડી વાર પકડી રાખ્યો અને કહ્યું.. જરા સરખા થઇ ને આરામ થી બેસો ને..? આખો પલંગ તમારે જ વાપરવા નો છે...
અને અનુભવી રાંડ ની અદા થી સાડી નો પાલવ છાતી પર થી સરકાવી દીધો.. સફેદ રંગ ના બ્લાઉસ માં બ્રાં વગર તસોતસ બાંધેલા અરવલ્લી ની હારમાળાઓ જેવા બે પર્વતો ને જોઈ ને પીન્ટુ..હતપ્રભ થઇ ગયો .. ગાળા માં શોષ પાડવા લાગ્યો....
તમે તમારે આરામ થી બેસો..પીન્ટુ ભાઈ તમારું જ ઘર સમજો ...કહી ને કુલા મટકાવતા એ મારકણું હસી ને જતી રહી...એને મટક મટક કુલા હલાવતી જતા જોઈ ને પીન્ટુ ને કઈ નું કઈ થઇ ગયું.......
શીલા સામે આરામ ખુરસી પહોળી કરી ને બેઠી... અદબ વાળી ને બેઠી શીલા ના ઉરોજ પેટ પાસે થી દબાવાથી એના સ્તન બહાર નીકળી આવ્યા ... શીલા એ..પીન્ટુ ને હળવે રહી ને પૂછ્યું : તમે જીવન માં કોઈ દિ કર્યું છે ખરું પીન્ટુ ભાઈ ?
પીન્ટુ: ( શરમાઈ ને ) નકાર માં ડોકું ધુણાવ્યું ..
શીલા : તો હવે?
એટલા માં કવિતા આવી ગઈ...
શીલા ને વાત ટૂંકાવી દેવી પડી એ જરાય ના ગમ્યું...
કવિતા અને પીન્ટુ ને એકાંત આપવાના ઈરાદા થી એને કહ્યું તમે બંને જણા બેસો હું દૂધ લઇ ને આવું છું...
કવિતા: ભાભી તમે દુર ના જતા..આટલા માં જ રહેજો... અને તમારો મોબાઈલ પાસે રાખજો ... રખે ! ને જરૂર પડી જાય ?
શીલા : ભલે ...
અને શીલા નીકળી ગઈ ....
દૂધ....બુધ કઈ લાવવાનું નહતું ...ખાલી બહાનું જ બતાવ્યું.. હવે ક્યાં જાઉં? ઘર માં બેસું તો... બિચારા પ્રેમી પંખીડાઓ ને ખલેલ પહોચે .... એટલે .. એકવાર તો એ ઘર માં થી નીકળી જ ગઈ....બહાર નીકળી.... ક્યાં જાઉં ને કોની પાસે સમય પસાર કરવો એ દ્વિધા માં જ હતી....એટલા માં પાછળ થી કોઈ એ કમ્મર માં ગોદો મારતા કહ્યું...અલી..કોના વિચારો માં રસ્તા વચ્ચે ઉભી છે..ક્યારની? મદન ભાઈ ના વિચારો વધારે કર મા !! એ તો વિદેશ મા કોઈ ગોરી ને લઇ ને ફરતા હશે.....
શીલા એ ચોંકી ને પાછળ ફરી ને જોયું...તો... ચેતના હતી..... એની જૂની પડોશણ..
શીલા:અલી ચેતાનાડી તું..?કેટલા વરસે જોયી તને..? ખાસ્સી જાડી થઇ ગઈ છે તું તો ને કઈ..? મારા ભાઈ નું ઇન્જેક્શન માફક આવી ગયું લાગે છે..?
ચેતના:હાહાહા એ તો માફક આવે જ ને ? પણ તું વગર ઇન્જેક્શને કેમ આટલી બધી ખુશખુશાલ લાગે છે? ક્યાંક કોઈ પારકા ઇન્જેક્શન ની ગોઠવણ તો નથી કરી લીધી ને?
સાલી ..હરામખોર..હું તને વરસો થી ઓળખું છું ...તું આટલો બધો ટાઈમ રહી જ ના શકે સાચું બોલ... ચેતના એ ..શીલા ને કોણી થી ગોદો મારી ને પૂછ્યું.....
ચેતના અને શીલા..બેઉ...જૂની પાડોશણો..હતી..ચેતના સાથે એને સારું બનતું..વાડકી વહેવાર પણ હતો..અને એમના બેઉ ના ધણીઓ મિત્ર પણ હતા..... ઘણી વર ..બી.પી. ની સી.ડી . ઓ ની આપ લે પણ કરતા.... અને ધણીઓ કામે જય પછી શીલા અને ચેતના બેઉ... ખુબ મસ્તી કરતા ....
એ પછી ચેતના ના વરે નવું ઘર બનાવ્યું એટલે એ લોકો ત્યાં રહેવા જતા રહ્યા.... અને મળવાનું ઓછું થઇ ગયું....
અંતરંગ સહેલી ઓ મળી... એ ય પછી ઘણા વરસે..બેઉ ખુશખુશાલ થઇ ગઈ....
ચેતના:શીલા તું બદલાઈ ગઈ છે હો?
શીલા: કેમ?
ચેતના: આટલી બધી વાર થી રસ્તા મા ઉભી રાખી છે મને પણ ચા નો ય ભાવ નથી પૂછતી...?
શીલા હવે ભરાણી...ઘરમા તો કવિતા અને...પીન્ટુ..રામજાણે શું કરતા હશે..?
પણ ચેતના ને અને એને..નાગી વાતો કરવા મા કોઈ છોછ નહોતો..એટલે શીલા એ..એને બહાર ઓટલા ઉપર જ બેસાડી.. અને કહ્યું: અલી હમણા ઘેર જવાય એવું નથી.... ચેતના:કેમ? ઘર મા કોઈ ને ઘાલ્યો છે તેં ?
શીલા (હસતા હસતા ) હા ..પણ મારા માટે નહિ હવે...મારી બાજુ મા એક નવી નવી...પરણેલી...છોકરી આવી છે કવિતા...એનો.. લવર એને એના પિયરે થી મળવા આવ્યો છે....તે..વાતો કરે છે બિચારા...
ચેતના: સાલી...ભેણચોદ તું તો દલાલ થઇ કે શું ?
શીલા:ના યાર...આ તો..મદદ કરાવી જ પડે એવું હતું....
ચેતના:નક્કી એ જરૂર તારી કૈક પોલ જાણી ગઈ હશે... હું તને ઓળખું ને..?
શીલા: હા યાર કહું છું તને બધ્ધું....
કહી ને શીલા એ....રસિક ની , રૂખી ની , જીવા ની..અને રઘલા ની બધી વાત માંડી ને કરી....
ચેતના બહુ રસ પૂર્વક સાંભળી જ રહી....
હાય....હાય...આ લોકો ..એટલી વાર મા ક્યાં થી ટપકી પડ્યા આ તો મુઆ..સાંજે આવવા ના હતા ને..?
કહી ને શીલા ઉછળી....
સામે થી....પિયુષ એના મા બાપ ને કાર મા લઇ ને આવતો જોઈ ને શીલા બોલી ઉઠી,,,,
અલી પેલી રાંદ ને મારે ચેતવી દેવી પડશે તું..ઘેર ચલ..પછી શાંતિ થી..તને બધું કહું છું....
બેઉ જણીઓ દોડી ને ઘર મા ગુસી ગઈ... કવિતા અને પીન્ટુ એમને જોઈ ને સફાળા ઉભા થઇ ગયા.... કવિતા પીન્ટુ ના ખોડા મા બેસી ને...હલેસા મારતી હતી.... પીન્ટુ એ પેન્ટ..ઘૂંટણ થી નીચે સરકાવી દીધેલું હતું અને...કવિતા ના બ્લાઉસ મા થી ..એના ગોરા સ્તન બહાર હતા....
કવિતા ને શીલા ભાભી ની શરમ નહોતી પણ..આ બીજી અજાણી સ્ત્રી આગળ પોતે નાગી... હતી એની શરમ હતી અને પીન્ટુ.. ને બે બે અજાણી સ્ત્રી ઓ આગળ પોતે નગ્ન હતો એની.... પળવાર મા તો એનો લંડ નરમ થઇ ગયો....શીલા એ પીન્ટુ તરફ જોયા વગર કવિતા ને કહ્યું... તારા સાસુ-સસરા આવી ગયા છે તું જલ્દી ભાગ અહી થી......
હાય..હાય.... એટલીવાર મા આવી ગયા..?કહેતી..કવિતા કપડા સરખા કર્યા ના કર્યા અને પાછલા દરવાજે થી ....ભાગી....
પીન્ટુ..અવળો ફરી ગયો...શીલા ને જોઈ ને..અને એણે પોતાનું પેન્ટ પહેરી લીધું....
પછી છોભીલો પડતા શરમાઈ ને કહ્યું સોરી ભાભી... તમે લોકો અચાનક આવી જશો..એ અમને ખબર જ નહોતી....
શીલા:અમે નહિ..એ લોકો અચાનક આવી ગયા એમાં અમે શું કરીએ..? કઈ વાંધો નહિ તું ..શાંતિ થી બેસ....
એ કહે...કેવું રહ્યું..?મજા આવી કે નઈ ?
પીન્ટુ:અરે ભાભી... શું કહું તમને..?મારે માટે પહેલો અનુભવ હતો ..અને કવિતા... જરાય શીખવાડતી નહોતી.... હું કુંવારો છું પણ એ તો પરણેલી છે ને..?એણે તો મને શીખવાડવું જોઈએ કે નહિ?
શીલા:એટલે... ? તે કઈ જ ના કર્યું?
ચેતના: શીલા..બિચારો નાદાન છે... હજી તો... આવડું છે બિચારાનું....પુપલું.... આંગળી ના બીજા વેધ ઉપર અંગુઠો મૂકી ને ચેતના એ કહ્યું...
શીલા:તે જોઈ પણ લીધું..?મારે તો જોવાનું રહી ગયું.. પીન્ટુ... બકા તું ચિંતા ના કર..હું તને શીખવાડીશ.... બોલ ..શીખવું છે મારી પાસે....?
ચેતના:હું પણ મદદ કરીશ...
પીન્ટુ..ચેતના ના ....સ્તન ને જોઈ ને લલચાઈ ગયો
:જો કવિતા તારી પાસે ઘલાવવા..આવી એ એણે એના ધણી ને નહોતું કહ્યું ને...? એમ તારે પણ કવિતા ને નહિ કહેવાનું..કે..તું અમારી પાસે..શીખ્યો છે?
ચેતના:અલ્યા ડોબા...!! તું આટલે દુર થી આવે..અને.... ચોદયા વગર પાછો જઈશ તે તને કઈ શરમ જેવું છે કે નહિ?
ભોસડીના આવડી..લવિંગ જેવડી..પુપલી..થી... ચોદવા નીકળ્યો છે..? તારી માં તારી પુપલી જોશે ને તોય શરમાઈ જશે ..બકા....પીન્ટુ..આવડી..પુપલી થી...બૈરી ખુશ ના થાય....
પીન્ટુ શરમાઈ ગયો,
બિચારા નાદાન છોકરા ને આવી ભાષા સાંભળીને ઘણું ખોટું લાગી ગયું. રડમસ થઇ ગયો .. . શીલા: અલી ચેતાનાડી તને વાત કરતાય નથી આવડતું..? પીન્ટુની પુપલી નાની છે તો શું થયું ?
.. શીલા પીન્ટુની પાસે બેસી........ એની જાંઘ ઉપર હાથ ફેરવીને પીન્ટુનો હાથ પોતાના પુખ્ત સ્તનો પર મૂકીને બોલી “ ચિંતા ના કર બકા, પીન્ટુ આ તો ગાંડી છે .
જો બધા નાના હોય ને ત્યારે એમના અંગો નાના જ હોય..આ તારી કવિતા ની છાતી જો અને મારી જો..કેટલો ફરક છે?પીન્ટુ ને બહુ સારું લાગ્યું....
પણ એણે છાતી ઉપર થી હાથ હટાવી લીધો અને બોલ્યો: ભાભી કવિતા ને નહિ ગમે હું તમારી સાથે આવું કરીશ ને તો..!!!! ચેતના બીજી બાજુ ગોઠવાઈ ગઈ અને શીલા ની જેમ એણે પણ બીજી જાંઘ ઉપર હાથ પસવારતા ધીમે થી પોતાના બ્લાઉઝ ની એક બાજુ ની કટોરી ખુલ્લી કરી... પીન્ટુ બિચારો..હતપ્રભ થઇ ગયો.....
શીલા : અરે પણ તારે ક્યાં કઈ ખોટું કરવું છે? તારે તો શીખવું છે ને..?
અને ..તું કવિતા ને કરવા આવ્યો એ કવિતા ના ધણી ને ગમશે..? પીન્ટુ : ના..ભાભી પણ એને થોડી ખબર પડવાની છે કે હું ને કવિતા મળ્યા હતા..?
શીલા : તે તો પછી કવિતા ને ક્યાં થી ખબર પડવાની કે.....તું મારી પાસે...ટ્યુશન લઇ ને તૈયાર થયો છે..? જો..દીકરા ..બધા આમજ શીખતા હોય છે... તારે શીખવું હોય તો... બોલ નહીતર અમારી કઈ જબરદસ્તી નથી...એટલી વાર મા તો ચેતના એ..પોતાના કબ્જા ના નીચે ના બે હૂક ખોલી ને...એના બંને સ્તનો ને બહાર કાઢી નાખ્યા.... પીન્ટુ..ચેતના ના મોટ્ટી નિપ્પલ વાળા સ્તન જોઈ ને... ઉત્તેજિત થઇ ગયો... એની અંદર રહેલો..તરુણ વિધ્યાર્થી જાગી ઉઠ્યો ..
"નાનો નાનો પણ રાઈ નો દાણો ...!!!!!!"
આખરે તો પુરુષ જાત ને...?એની ટચલી આંગળી જેવી પાતળી પુપલી મા જીવ આવ્યો ..... પેન્ટ ની ઉપર થી ચેતના એ એને પંપાળી ને શીલા ને કહ્યું... “ કડક તો મસ્ત થઇ છે શીલા.. જો તો ખરી... ? પાતળી છે તો શું થયું....? “શીલા એ પણ ...પેન્ટ ઉપર થી હાથ ફેરવી ને દબાવી જોયી...
“ અરે વાહ... કાઢ બહાર કાઢ પીન્ટુ...જોવા દે...મને ..”
કહેતા પીન્ટુ ના પેન્ટ ની ચેન ખોલી ને જાંઘીયા મા હાથ ગાલી ને પકડી લીધી.... આહ્હ આહ્હ ભાભી.....ચેતના ના નગ્ન સ્તનો પર હાથ મૂકી ને પીન્ટુ દબાવવા લાગ્યો.... શીલા એ પીન્ટુ નું પેન્ટ ઉતારી ને એક બાજુ ફેંકી દીધું અને નાગો પાતળો લંડ પકડી ને હલાવવા માંડી ..પીન્ટુ સીસકારા ભરતો ગયો અને ચેતના ના સ્તન દબાવતો રહ્યો. શીલા એ પણ પોતાના બ્લાઉઝ ના બટન ખોલી નાખી ને.. ..ગુલાબી નિપ્પલ પીન્ટુ ના મોઢા મા દબાવતા કહ્યું....;;
“થોડું દૂધ પી લે બેટા..મજા ની તાકાત આવશે... “
પીન્ટુ નાના બાળક ની જેમ શીલા ની નિપ્પલ મોઢા મા લઇ ને..બચ..બચ..કરી ને ધાવતા ..એક હાથે ચેતના નો અને બીજા હાથે ..શીલા ના ઉન્નત ઉરોજ મસળવા લાગ્યો....