"బడిగంట"

[earthman]

"నేను నీకు ఒక సహాయం చేస్తూ, నాకు ఒకటి కావాలని అడుగుతున్నాను, నిజమే కదా?"

"అవును" అన్నట్టు తల ఊపింది.

"నా సహాయం అవసరం లేదు అనుకుంటే, నువ్వు ఈ క్షణమే వెళ్ళిపోవచ్చు"

ఒక సంవత్సరం తన కొడుకు చదువు లేకుండా తిరిగుతూ ఉండి, ఆ తర్వాత ఫీజు కట్టినా, చదువు మీద దృష్టి పెట్టలేక, ఇక చదువు అబ్బక, చక్కని భవిష్యత్తుని నాశనం చేసుకుని, తండ్రిలా తయారవుతాడు. కాబట్టి కొడుకు భవిష్యత్తు కోసం ఈ సహాయం అవసరం ఉంది అని మనసులో అనుకుని... "నా కొడుకు చదువుకోవటం నాకు కావాలి" అంది.

ఈ మాట అనగానే ఛైర్మన్ ముఖం వెలిగిపోయింది.

"రా, ఇలా కూర్చో" అని ఆమెకి సోఫాని చూపించాడు.

బెరుకుగా అటూ, ఇటూ చూసింది.

ఆమె భయం అర్ధమై... "ఇక్కడికి ఎవరూ రారు, నీకే భయం అక్కర్లేదు" అని భుజాలు పట్టుకుని సోఫాలో కూర్చోబెట్టాడు.

"పొద్దున ఎప్పుడు ఏం తాగావో, ఇదిగో ఈ కూల్ డ్రింక్ తాగు" అని ఒక బాటిల్ చేతికిచ్చాడు.

నిజంగా దాహంగా ఉండి బాటిల్ తీసుకుని టకటకా మొత్తం తాగేసింది.

"ఇంకోటి తాగుతావా?"

"తాగుతాను" అన్నట్టు తలూపింది.

ఇంకో బాటిల్ తీసి ఇచ్చాడు.

మూడొంతులు తాగి, కాస్త నిదానించి వెనక్కి సర్దుకుని కూర్చుంది.

హడావిడిగా తాగడంలో కొంచెం డ్రింక్ ఆమె గుండెల మీద పడింది. ఆ ఎత్తుల మీద ఛైర్మన్ చూపు నిలిచింది.

ఆమెనలా వెనక్కి తోసాడు. పైట తీసేసాడు. నిండైన ఎత్తులు, మొగుడి చేతులు పెద్దగా పడలేదేమో అలానే జారకుండా ఉన్నాయి. జాకెట్ మీదే వాటిని వత్తాడు. బ్రా వేసుకోదు కాబట్టి, ఎత్తుల మెత్తదనం మొత్తం జాకెట్ మీదే తెలిసింది.

"జాకెట్ తీసేయమన్నట్టు" తల పక్కకి ఊపాడు. తీసేసింది.

రెండు చేతులతో రెండు సళ్ళని వత్తి చూసాడు. మెత్తగా, హాయుగా అనిపించింది. చేతులకి సరిపోయే ఎత్తులు కావడంతో అలా కొని నిముషాలు వత్తుతూనే ఉన్నాడు.

ఇలాంటి పనులకోసమే అలాంటి పెద్ద సోఫా పెట్టించారా అన్నట్టు, చిన్న సైజ్ మంచంలా ఉన్న ఆ సోఫాలో ఆమెని పడుకోపెట్టాడు. ఆమెని మొత్తం ఆక్రమించుకున్నాడు. ఆమె మీద పడుకుని ఎత్తులని చీకసాగాడు. తనెక్కడుందో, ఎందుకు అక్కడకొచ్చిందో మర్చిపోయి ఈ స్పర్శని అనుభవించడం మొదలుపెట్టింది.

నెమ్మదిగా చీరని పైకి ఎత్తాడు. బలిష్టమైన తొడలు కనిపించాయి, వాటి గట్టిదనన్ని ఒత్తి చూసాడు. చీరని మొత్తం పైకి అనేసాడు. ఆమె ఆడతనం కనిపించింది.

నల్లటి, ధృడమైన, వెంట్రుకలు లేని శరీరం. అక్కడ కూడా వెంట్రుకలు లేవు. నల్లగా నిగనిగలాడుతూ ఉబ్బెత్తుగా కనిపించింది. వత్తి చూసాడు. అలవాటు తప్పినట్టుగా అనిపించి, చేయి తీసేసింది. మళ్ళీ వత్తి చూసాడు, ఈసారి తీసెయ్యకుండా అతనినే చూసింది.

ప్యాంట్ విప్పేసాడు. వాచ్ తీసేసాడు. ఆమె మీద పడుకున్నాడు. ఆమె తొడలని పక్కకి జరిపాడు. అసలు పని కానివ్వాలి అన్నట్టు, ఆమె కూడా తొడలని వెడల్పు చేసి సహకరించింది.

ఒకే దెబ్బగా బలంగా తన మగతనాన్ని ఆమె లోపలికి తోసాడు. కస్సున దిగింది. శక్తి గల ఆడది కావడంతో, ఆమెకి నెప్పి కలగలేదు, హాయిగా అనిపించింది. తను అనుకున్నట్టే ఉంది ఈ ఆడది అనుకుని, ఇంకో పోటు గట్టిగా వేసాడు. ఈసారీ అంతే, ఆ పోటుని తీసుకుంది.

సరైన శరీరమున్నది ఆడది కావడంతో, సులువుగా లొంగిపోయింది, కొన్నాళ్ళు తనదే, అని అర్ధమయ్యి, ఛైర్మన్ పోటు మీద పోటు మీద వేస్తున్నాడు.

ఎంత బలంగా పోట్లు వేస్తున్నాడో, అంత బలం ఉన్నట్టు ఆ పోట్లన్నీ తీసుకోసాగింది. చేతులతో సోఫాని గట్టిగా పట్టుకుని, తొడలు ఇంకొంచెం పక్కకి జరిపి, వేయించుకోసాగింది.

గట్టి సోఫా కావడంతో, ఒక్క శబ్దం కూడా రాలేదు ఆ గదిలోంచి. పడుతున్న చెమట కూడా గదిలో ఏసీ ఉండటంతో కారేంతగా మారట్లేదు.

చివరి పోటు కూడా వేసేసాడు, ఆమె లోపల నిండిపోయింది. పూర్తి తృప్తితో ఆమె మీద వాలిపోయాడు. ఆమెకి కూడా తృప్తి కలిగింది.

కొన్ని నిముషాల తర్వాత లేచారు.

ఛైర్మన్ ఆమెకి టిష్యూ పేపర్స్ బాక్స్ ఇచ్చాడు, తుడుచుకుంది. టిష్యూస్ పక్కనే ఉన్న డస్ట్ బిన్ లో పడేయమన్నాడు, పడేసింది.

ఇద్దరూ బట్టలు సరి చేసుకున్నారు.

గంట ముందు లొంగిపోవడం లాంటి ఆలోచన వచ్చినట్టు, ఇప్పుడామెకి అలా ఏమీ అనిపించలేదు, తను ఇవ్వాల్సింది ఇచ్చింది, తీసుకోవడమే మిగిలింది అనిపించింది. టైం చూసింది. నాలుగున్నరయింది. సోఫాలో కూర్చుంది.

ఛైర్మన్కి విషయం అర్ధమై బెల్ కొట్టాడు. ఇంఛార్జ్ వచ్చాడు. ఇది మాములే అన్నట్టు ఆమె వైపు చూడనుకూడా చూడకుండా, ఛైర్మన్ చెప్పింది విని, బయటకు వెళ్ళి అయిదు నిముషాల్లో చేతిలో ఒక చిన్న కాగితంతో వచ్చి, ఆ కాగితం ఛైర్మన్కి ఇచ్చి వెళ్ళిపోయాడు.

"ఇదుగో" అని ఆమెని చూస్తూ ఛైర్మన్ ఆ కాగితం ఆమె చేతికిచ్చాడు. తీసుకుంది.

"నీ కొడుకు ఫీజు మొత్తం కట్టినట్టు రసీదు, సంతోషమేనా?"

చేసిన పనికి బాధ, కానీ ఆ పని వల్ల కలిగిన మేలుకి ఆనందం, రెండూ కలిగాయి ఆమెకి.

"వచ్చే వారం ఒకసారి కనిపించు"

అర్ధం కానట్టు చూసింది.

"సెమిస్టర్ అంటారు, అంటే ప్రతి ఆరు నెలలకి ఎవో ఒక ఫీజులు ఉంటూనే ఉంటాయి, నువ్వు కనిపిస్తూ ఉంటేనే నీ కొడుక్కి మంచింది"

"సరే" అన్నట్టు తలూపి బయటకి నడిచింది.

ఒకసారికి అనుకుంటే, మళ్ళీ మళ్ళీ రావాలా అనుకుంటూ, ఈ వెధవ పని చెయ్యకుండా ఉంటే బాగుండేదా, అని బాధపడుతూ, సిగ్గుపడుతూ, తన మీద తనకే అసహ్యం వేస్తుండగా... "అలా అనుకోకు, నువ్వు చేసిన పని వల్లే నీ కొడుక్కి మంచి భవిష్యత్తు ఉండబోతోంది. తల్లిగా చేసావు ఈ పని, నీ కొడుకు కోసం చేసావు, నీ స్వార్ధం కోసం కాదు. గొప్ప తల్లివి నువ్వు" అని చెపుతున్నట్టు మోగసాగింది కాలేజ్ "బడిగంట".

గంట కొట్టగానే, బిలబిలమంటూ బయటకి వచ్చిన ఆ విద్యార్ధులని చూస్తూ, వారిలా తన కొడుక్కి కూడా మంచి భవిష్యత్తు ఉంటుదన్న ఎరుకతో బయటకి నడిచింది ఆమె.