பணம் செய்யும் மாயம் [discontinued]

[manigopal]

மாலினி படி தாண்டிய பத்தினியா என்று இப்போதைக்கு தெரியவில்லை ஆனால் கண்டிப்பா அவ புருஷனை ஏதோ ஒரு வகையில் ஏமாற்றுகிறாள் . அவன் போனதும் மீண்டும் ஒரு முறை கட்டில் சோபா எல்லாவற்றையும் செக் செய்தா கரப்பான் இருக்கிறதா என்று. அவளுக்கு ஆறுதலாக அவளுக்கு ஒன்று கூட கண்ணில் தெரியல. நிம்மதியா குளிக்க சென்று குளித்து கொண்டிருக்கும் போது விடாம அவள் மொபைல் அடித்து கொண்டிருந்தது. பாதி குளியலில் டவலை சுற்றி கொண்டு வெளியே வந்து அது கண்டிப்பா ஜெய்யாக தான் இருக்கும் என்ற யோசனையில் போன் எடுத்து பார்க்க அது அம்மா நம்பர். சரி கிளம்பிட்டோம்னு சொல்லறாங்கனு எடுத்து சொல்லுமா இப்போ எங்கே இருக்கீங்க ட்ரெயின் சரியான நேரத்திற்கு கிளம்பிடுச்சா என்றாள். அம்மா இல்ல மாலு இன்னைக்கு நாங்க வரலே மாப்பிள்ளை கால் செய்தார் அவர் ஏதோ ஊருக்கு போயிருக்காராம் வர ரெண்டு நாள் ஆகும்னு சொன்னார். அப்பா ரெண்டு பேர் இருக்கும் போது தான் பேசி சமாதானம் செய்ய முடியும் மாப்பிள்ளை வந்ததும் போகலாம்னு சொல்லிட்டார். ஏன் மாலு நீயே பேசி சமாதானம் ஆகு என்றாள். மாலினி எபப்டி சொல்லுவா அவர் கூட பேசற இடத்தில இப்போ அவ இல்லை அது மட்டும் இல்லை பிரச்னைக்கு காரணமான ஆள் கூட தான் நேத்தில் இருந்து இருக்கிறேன்னு.

நான் பதில் சொல்லாமல் இருந்ததால் மறுபடியும் அவர் சொன்னதையே சொல்ல நான் அம்மா உன் மாப்பிளையை நீயே மெச்சிக்கோ அவர் நேற்றில் இருந்து வீட்டுக்கு வரல நான் கால் பண்ணா எடுக்கவும் இல்ல உனக்கு மட்டும் கால் பண்ணி பேச தெரியுதா. கட்டின பொண்டாட்டியை வீட்டிலே தனியா விட்டுட்டு ஊருக்கு கிளம்பி இருக்கிறாரே அவர் நல்லவர் நான் தான் தப்பு செய்யறேனா என்றாள். அம்மா மாலு உன் எதிர்காலம் நினைச்சுக்கோ அவ்வளவு தான் சொல்லுவேன். அது மட்டும் இல்ல அவர் ஷாலு கிட்டே பேசி ரொம்ப வருத்தப்பட்டு இருக்கார். ஷாலு கணவர் வியாபாரம் விஷயமா வெளியூர் போயிருக்கார் இல்லைனா ஸாலுவாவது வந்து இருப்பா சரி அப்பா கிட்டே பேசறியா என்று கேட்க மாலினி போன் கட் செய்தா. அவளுக்கு அங்கே டவல் சுற்றி கொண்டு நிற்கிறோம்ன்னு சுத்தமா மறந்து போச்சு காரணம் அம்மா பேசியதோ ஜெய் அவங்க கிட்டே பேசியதோ கூட இல்லை ஜெய் ஷாலு கிட்டே பேசி அவ என்னமோ பெரிய மனுஷி போல எனக்கு மத்தியஸ்தம் செய்ய நினைக்கிறாளே என்று தெரிந்த போது தான்.


அங்கேயே இன்று யோசித்து கொண்டிருக்க அறை கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டது. அவ கதவை பூட்டவில்லைனு நினைவு வர உள்ளே வாங்க திறந்து தான் இருக்கு என்றாள். நந்தன் உள்ளே வர அவன் மாலினி டவல் சுற்றி கொண்டு நிற்பது பார்த்து சாரி மாலினி நான் கொஞ்ச நேரம் பொறுத்து வரேன் என்று திரும்பினான். அவ பரவாயில்ல நான் இப்போ போன் பேசலே என்று சொன்னாளே தவிர அவள் நிலமையை யோசிக்கவில்லை. அவன் தன்னை பார்க்காமல் வேறு எங்கோ பார்த்து பேசிக்கொண்டிருக்க என்ன ஆச்சு இவனுக்கு என்று யோசித்து கொண்டே கீழே குனிய அவள் டவல் கோலம் தெரிந்ததும் ரொம்ப வருந்தினா. என்ன செய்துகிட்டு இருக்கேன் நான் எனக்கு மூளை குழம்பி போச்சு என்று யோசித்து கொண்டே பாத் ரூம் உள்ளே சென்று குளிச்சு முடிச்சு உடை அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்தா.

நந்தன் டிவி பார்த்து கொண்டிருந்தான். மாலினி தலையை துவட்டி கொண்டே கட்டில் மேல் உட்கார்ந்து சாரி நந்து குளிச்சு கிட்டு இருக்கும் போது கால் வந்தது பேசிகிட்டு இருந்தேன் நீ வந்துட்டே தப்பா நினைக்க வேண்டாம் என்றாள். நந்தன் மாலினி நான் புரிஞ்சுக்கிட்டேன் சரி இப்போ எதுக்கு அது பத்தி பேசணும் டிக்கெட் பதிவு செய்ய முடியாதாம் ட்ரெயின் மதியம் ரெண்டு மணிக்கு . இப்போ வேணும்னா தூங்குங்க ராத்திரி சரியாவே தூங்கலேன்னு நினைக்கிறேன் நான் தூங்க மாட்டேன் சரியான நேரத்திற்கு கிளம்பிடலாம்னு சொன்னான். உண்மையில் அவன் தான் சரியா தூங்கலே அவனை படுக்க சொல்லலாம் என்று இல்ல நந்து நீ தூங்கு எனக்கு காலையில் தூக்கம் வராது என்று சொல்ல அவன் சரி நெறைய நேரம் இருக்கு இங்கே ஒரு தங்க கோவில் இருக்கு கேள்வி பட்டிருக்கியா என்றான். மாலினிக்கு அவ ஊரு விட்டா சென்னை அதிலும் தெரிஞ்சது சினிமா அரங்கம் இல்ல ஹோட்டல் அதுவும் இல்லைனா ஹாலிடே ரிசார்ட். கோவில்னு போனது திருப்பதிக்கு கல்யாணம் ஆனதும் அப்புறம் வீட்டுக்கு அருகே இருக்கிற பிள்ளையார் கோவில் தான்.


என்ன சிறப்பு என்றதும் அவன் அந்த கோவில் பற்றி விவரமா எடுத்து சொல்ல அவளுக்கு அறையில் உட்கார்ந்து போர் அடிப்பதை விட வெளியே போனா கவலை கொஞ்சம் குறையும் அதுவும் கோவில் என்பதால் சரி போகலாம்னு சொன்னா. சரி மாலினி நான் சீக்கிரமா குளிச்சுட்டு வரேன் அதுக்குள்ளே நீ ரெடியாகு என்றான். அப்போதான் யோசித்த நான் அம்மா வீட்டுக்கு போக துணி எடுத்து வந்தேன். இவன் கார் டெலிவரி செய்ய தானே வந்தான் இவன் எதுக்கு பெட்டி எடுத்து வந்தான்னு . பிறகு அவளே ஆறுதல் சொல்லி கொண்டா அவனுக்கும் அதே ஊர் தானே ஒரு வேளை வீட்டில் தங்க முடிவு எடுத்து இருப்பான் என்னாலே இப்போ அவனும் வீட்டுக்கு போறதுக்கு முடியலே என்று.

நந்தன் குளிக்க சென்றதும் மாலினி பெட்டியை திறந்து கோவிலுக்கு என்பதால் அவ கிட்ட இருந்த ஒரு பட்டு புடவையை எடுத்து கட்டிக்கொள்ள அவன் குளிச்சுட்டு பாத் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்தான். டிவி பார்த்து கொண்டிருந்த மாலினி அவனிடம் பேசுவதற்காக திரும்ப அவன் வெறும் ஜட்டியோடு நிற்பதை பார்த்து நந்து டவல் கட்டிக்கிட்டு வர கூடாதா என்று கேட்டு விட்டா. அவன் ரொம்ப சாரி மாலினி நான் என் அறையிலே இருக்கிறேன்னு நினைச்சு தான் வந்துட்டேன் இரு டவல் எடுத்து வரேன் என்றான். மாலினி அதெல்லாம் வேணாம் சீக்கிரம் ரெடியாகிட்டு கிளம்பு போகலாம் என்றாள். அவன் தடுமாறிக்கிட்டே மாலினி என் பெட்டி சோபா கீழே இருக்கு என்று சொல்ல அவ சிரிச்சுட்டு சரி வந்து எடுத்துக்கோ என்று பேப்பர் எடுத்து அவ முகத்தை மறைத்து கொண்டா. நந்தன் அவ கால் கீழே குனிஞ்சு பெட்டியை எடுக்க அவ பேப்பர் மறைவில் இருந்த படி அவனை கவனிக்க அவளுக்கே ஏன் அப்படி செய்தோம்னு தெரியலே.

தான் பார்ப்பதை அவன் கவனித்து விட்டான்னு தோணவே அதை மறைப்பதற்காக மாலினி சீக்கிரம் நந்து இப்படி நேரம் போச்சுன்னா இன்னைக்கும் வண்டியை தவற வேண்டியது தான் என்றதும் அவன் பெட்டியை உள்ளே இருந்து இழுக்க அவள் கால் சரியா தரையில் இல்லாததால் பெட்டி அவள் காலை இடிக்க தடுமாறி சோபாவில் சாய நந்தன் அவளை பிடிக்க அவள் கால்களை பிடித்தான். அப்போ அவள் பாதத்தை அவன் மார்பு மேலே முட்டு குடுத்து பிடித்து இருக்க அவள் பாதத்தில் அவன் மார்பு முடி உரச அவளுக்கு கூசியது. கூசியதால் காலை வேகமாக இழுக்க அவன் முட்டி போட்டு உட்கார்ந்து இருந்ததால் நிலை தடுமாறி மாலினி தொடை மேலே கையை வைத்தான். உடனே கையை தள்ளி விட்டு இருக்கணும் ஆனா மாலினி அப்படி செய்யாமல் அவன் கையை பிடித்து பார்த்து ஒழுங்கா பாலன்ஸ் பண்ண தெரியாதா என்று சொல்லி அவனை ஸ்டெடி செய்ய இருவருக்கும் முதல் ஸ்பரிசம் உளமாற நடந்தது. நொடி பொழுதில் மாலினி உணர்ச்சியை மாற்றி கொண்டு சீக்கிரம் நந்து என்று சொல்லி கொண்டே சோபாவில் இருந்து எழுந்து நடந்தா.
கோவிலுக்கு போற நேரத்தில் இப்படி சஞ்சலப்பட்டு விட்டோமே வீட்டிலே இருந்தா மறுபடியும் குளிச்சுட்டு தான் போவோம் ஆனா இப்போ மறுபடியும் குளிக்க நேரம் இல்லை கோவிலுக்கு வரலேன்னு சொன்னா அதுவும் நல்லா இருக்காது என்று யோசித்தபடி பாத் ரூம் உள்ளே சென்று தலையில் கொஞ்சம் தண்ணி தெளித்து கொண்டு வந்தா. அதற்குள் நந்தன் ரெடியா இருந்தான். கீழே இறங்கி வெளியே போகும் போது நந்தன் டாக்ஸியில் போகலாம்னு சொல்லி வாசலில் நின்று இருந்த ஒரு டாக்ஸியை கேட்க அவன் சார் நான் டிராப் செய்யறேன் எனக்கு அங்கே ஒரு பிக் அப் இருக்குனு சொல்ல சரி வா என்று ஒத்துக்கொண்டான். கோயிலில் வெள்ளிக்கிழமை என்பதால் கூட்டம் கொஞ்சம் அதிகமாக இருந்தது. வரிசை திருப்பதி போல இல்லை என்றாலும் நெருக்கி கொண்டு தான் நிற்க வேண்டி இருந்தது. மாலினியை முன்னே நிற்க சொல்லி அவன் அவளுக்கு பின்னால் நின்று இருந்தான் மாலினிக்கு முன்னே ஒரு நடுவயது பெண் நின்று இருக்க அவளிடம் மாலினி பொதுவா ரொம்ப நேரம் ஆகுமா என்றாள். அவங்க இன்னைக்கு வெள்ளிக்கிழமை இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் அம்பாளுக்கு அபிஷேகம் இருக்கும் அது முடிந்த பிறகு தான் வரிசை நகரும் நீ எந்த ஊரில் இருந்து வரே என்று கேட்க மாலினி பதில் சொல்வதற்குள் நந்தன் முந்தி கொண்டு பெங்களூர் என்றான்.


மாலினி அவன் பக்கம் திரும்பி எதுக்கு பொய் சொல்லற அவங்க யாரோ என்று கேட்க நந்தன் மாலினி நீ வீட்டுக்கு தெரிஞ்சு வந்து இருந்தா உண்மையை சொல்லலாம் எதுக்கு வம்பு அடுத்து அவங்க சென்னையில் எங்கே அப்படினு ஆரம்பிச்சு உன் தெரு வரைக்கும் வந்துட்டா சொல்ல முடியாது அங்கே அவங்களுக்கு வேண்டிய யாரோ ஒருத்தர் இருக்கலாம் என்று காரணம் சொல்ல மாலினி அவன் சொல்லுவதும் சரி என்று நினைத்தா. அவங்க சொன்னா மாதிரி வரிசை நகர ஒரு மணி நேரம் ஆனது. வரிசை நகர துவங்கியதும் கூட்டம் நெருக்க ஆரம்பித்தது. மாலினி முன்னால் இருந்த பெண்ணின் மேல் நெருக்கமா இருக்க அதே நெருக்கம் பின்னால் நின்று இருந்த நந்தனும் மாலினி மேலே இருந்தது. இதுவே கணவனா இருந்து இருந்தா அவ கொஞ்சம் சிலிமிஷம் செய்தாலும் செய்து இருப்பா ஆனால் நெருக்கி கொண்டிருந்தது நந்தன். இந்த ஒரு நாளில் அவ அவன் கூட இப்படி நெருக்கமா இருக்க போகிறான்னு கனவு கூட காணவில்லை. ஆனா நேற்று நள்ளிரவில் இருந்து இருக்கும் நெருக்கம் அவளை ரொம்பவே சங்கடத்திற்கு ஆளாக்கியது.

வரிசை மிக மெதுவாக தான் நகர்ந்தது ஆனால் நெருக்குதல் மட்டும் அதிகமாக இருந்தது. அவளுக்கு உள்ளுணர்வு சொல்லியது நந்தன் கை அவள் இடுப்பிலோ அல்லது அவள் புட்டத்தின் மீதோ இருக்கிறது என்று. ஆனால் நேற்றில் இருந்து அவனை ரெண்டு மூன்று தருணங்களில் அவனை தவறாக நினைத்து கடைசியில் அவள் நினைப்பு தவறு என்று தெரிய மறுபடியும் அவசரப்பட்டு அவனிடம் கையை எடுன்னு சொல்ல விரும்பவில்லை. அது மட்டும் இல்லை அவள் அவன் மேல் இருந்த ஒரு இடைவெளி குறைந்து இருப்பது போலவும் உணர்ந்தா. அதனால் திரும்பாமல் முன்னே நகர்ந்தாள். ஆனால் அவளுக்கு இன்னொரு சந்தேகம் நின்று இருந்த வரை அவளோடு பேசிக்கொண்டு இருந்தவன் இப்போ பேச்சே இல்லையே என்று கடைசியில் நடப்பது நடக்கட்டும் என்று முடிவு எடுத்தா.