16-12-2021, 01:29 PM
த்ரிஷா போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல இருந்து நேரா எம்.எல்.ஏ ஆபீசுக்கு தான் போனா. அங்க உள்ள எல்லாரும் அவள ஒரு மாதிரி பாத்தாங்க. ப்யுன் அவள வெளிய இருந்த சேர்ல உக்கார சொன்னான். எதிர்ல வெள்ள வேட்டி சட்டை போட்ட ரெண்டு பேர் பேசிகிட்டு இருந்தாங்க. த்ரிஷா உக்காந்ததும் பேசுரத நிறுத்திட்டு அவளையே பாத்தாங்க. 2 பேருக்கும் 40 வயசு இருக்கும்.
அதுல ஒருத்தன், “ஏம். எல். ஏ வையாமா பாக்க வந்த?”
த்ரிஷா ஆமாம்னு தலையாட்டுனா.
“தனியாவா வந்திருக்க?”
“ஆமாம். ஏன்?”
“கேட்டேன். விசாரிக்காம வந்திருக்கியேனு. உன் புருஷன் வரலையா?”
“அவர காணும்னு தான் எம்.எல்.ஏ வ பாக்க வந்திருக்கேன்.”
அந்த ஆள் அவள பாவமா பாத்து சிரிச்சிட்டு எதும் பதில் சொல்லாம மறுபடி பக்கத்துல இருந்த ஆளோட பேச ஆரம்பிச்சான். அவங்க பேசுரது த்ரிஷாக்கு சரியா கேக்கல…ஆனா “புருஷன் இல்லாம தனியா இந்த ஆள் கிட்ட வந்திருக்கு”னு பேச்சு அடிப்பட்டிச்சு. மனசுக்குள்ள ஒருவித பயமும் இன்னொரு பக்கம் கவலையும் அதிகமாச்சு.
எம்.எல்.ஏ நாலே நிறையா காக்கவெச்சு தான் பாப்பாங்க. பொதுவா அரசியல்வாதிகளே அப்படித்தான். ஆனா, அந்த எம். எல். ஏ த்ரிஷாவ பாக்க ரொம்ப நேரம் எடுத்துக்கிட்டாரு. அவளுக்கு அப்புறம் வந்தவங்களலாம் ப்யுன் உள்ள அனுப்ப ஆரம்பிச்சான். த்ரிஷா அவன் கிட்ட அடிக்கடி கேட்டாலும் அவன் சாக்கு போக்கு சொல்லி அவள காக்க வெச்சான்.
சாயங்காலம் ஆச்சு.
எல்லாரும் எம்.எல்.ஏ வ பாத்துட்டு கெளம்பிட்டாங்க. அவருக்கு சாயங்கால டீ, வடை எல்லாமே வந்திரிச்சு. அப்போதான் த்ரிஷாவ உள்ள அனுப்புனான் அந்த ப்யுன்.
கதவ திறந்துட்டு உள்ள போனா.
நல்ல சொகுசான ஏ.சி ரூம். உள்ள ரெண்டு பேர் இருந்தாங்க. சேர் ல எம். எல். ஏ உக்கார்ந்திருந்தாரு. பக்கத்துல ஒரு ஆள் நின்னுட்டு இருந்தான். பாக்க அடியாள் மாறி இருந்தான். 6 அடி உயரம். பருமனான உடம்பு. பயமுருத்தும் மீசை, லேசான தாடி…
ஒரு பொம்பளைக்கு முன்னால எப்படி உக்காரனும்னு கூட தெரியாம எம்.எல்.ஏ வீரப்பன் நல்லா சட்டையை பாதி திறந்துவிட்டு ஏ.சி காத்த வாங்க்கிட்டு உக்கார்ந்திருந்தாரு. அவர பாத்த உடனேவே த்ரிஷாக்கு புடிக்கல. அந்த அடியாள் மாறியே வீரப்பனுக்கும் தாடி, மீசைலாம் பாக்க பயமா இருந்துச்சு! கண்ணு வேற லேசா செவந்திருந்திச்சு. கைல வடைய வெச்சு சாப்பிட்டுகிட்டே த்ரிஷாவ பாத்தாரு அந்த ஆளு கைய காட்டி எதிர் சேர்ல உக்கார சொன்னாரு…
அதுல ஒருத்தன், “ஏம். எல். ஏ வையாமா பாக்க வந்த?”
த்ரிஷா ஆமாம்னு தலையாட்டுனா.
“தனியாவா வந்திருக்க?”
“ஆமாம். ஏன்?”
“கேட்டேன். விசாரிக்காம வந்திருக்கியேனு. உன் புருஷன் வரலையா?”
“அவர காணும்னு தான் எம்.எல்.ஏ வ பாக்க வந்திருக்கேன்.”
அந்த ஆள் அவள பாவமா பாத்து சிரிச்சிட்டு எதும் பதில் சொல்லாம மறுபடி பக்கத்துல இருந்த ஆளோட பேச ஆரம்பிச்சான். அவங்க பேசுரது த்ரிஷாக்கு சரியா கேக்கல…ஆனா “புருஷன் இல்லாம தனியா இந்த ஆள் கிட்ட வந்திருக்கு”னு பேச்சு அடிப்பட்டிச்சு. மனசுக்குள்ள ஒருவித பயமும் இன்னொரு பக்கம் கவலையும் அதிகமாச்சு.
எம்.எல்.ஏ நாலே நிறையா காக்கவெச்சு தான் பாப்பாங்க. பொதுவா அரசியல்வாதிகளே அப்படித்தான். ஆனா, அந்த எம். எல். ஏ த்ரிஷாவ பாக்க ரொம்ப நேரம் எடுத்துக்கிட்டாரு. அவளுக்கு அப்புறம் வந்தவங்களலாம் ப்யுன் உள்ள அனுப்ப ஆரம்பிச்சான். த்ரிஷா அவன் கிட்ட அடிக்கடி கேட்டாலும் அவன் சாக்கு போக்கு சொல்லி அவள காக்க வெச்சான்.
சாயங்காலம் ஆச்சு.
எல்லாரும் எம்.எல்.ஏ வ பாத்துட்டு கெளம்பிட்டாங்க. அவருக்கு சாயங்கால டீ, வடை எல்லாமே வந்திரிச்சு. அப்போதான் த்ரிஷாவ உள்ள அனுப்புனான் அந்த ப்யுன்.
கதவ திறந்துட்டு உள்ள போனா.
நல்ல சொகுசான ஏ.சி ரூம். உள்ள ரெண்டு பேர் இருந்தாங்க. சேர் ல எம். எல். ஏ உக்கார்ந்திருந்தாரு. பக்கத்துல ஒரு ஆள் நின்னுட்டு இருந்தான். பாக்க அடியாள் மாறி இருந்தான். 6 அடி உயரம். பருமனான உடம்பு. பயமுருத்தும் மீசை, லேசான தாடி…
ஒரு பொம்பளைக்கு முன்னால எப்படி உக்காரனும்னு கூட தெரியாம எம்.எல்.ஏ வீரப்பன் நல்லா சட்டையை பாதி திறந்துவிட்டு ஏ.சி காத்த வாங்க்கிட்டு உக்கார்ந்திருந்தாரு. அவர பாத்த உடனேவே த்ரிஷாக்கு புடிக்கல. அந்த அடியாள் மாறியே வீரப்பனுக்கும் தாடி, மீசைலாம் பாக்க பயமா இருந்துச்சு! கண்ணு வேற லேசா செவந்திருந்திச்சு. கைல வடைய வெச்சு சாப்பிட்டுகிட்டே த்ரிஷாவ பாத்தாரு அந்த ஆளு கைய காட்டி எதிர் சேர்ல உக்கார சொன்னாரு…
தொடரும்...