ஜட்டி போடாமல் ஒரு வாரம் [discontinued]

[manigopal]

நான் இரவு தூங்கும் முன் வைத்த அலாரம் சரியாக காலை 5 மணிக்கு தன் கடமையை செய்ய அதை நிறுத்திவிட்டு எழுந்தேன். நீர்வாண தூக்கத்தின் காரணமாக என் உறுப்பிலிருந்து கழிவு நீர் தொடையிடுக்கில் ஒழுகியிருந்தது. அது காமத்தால் வந்த நீரல்ல. அது ஒரு வகையான அருவருப்பான கழிவு நீர். பிறப்புறுப்பு தன்னை தானே சுத்தபடுத்திக்கொள்ள வெளியேற்றும் நீர் அது. இளமதி நன்றாக அசந்து தூங்கி கொண்டிருந்தாள். நான் பாத்ரூம் உள் சென்று என் உறுப்பை கழுவி பிறகு காய்ந்து கொண்டிருந்த என் உடைகளை அணிந்தேன். என் பிராவை அணியும் போது தான் சந்தியாவை கவனித்தேன். குப்புற படுத்து ஓரு காலை நன்றாக நீட்டி மற்றொரு காலை லேசாக மடக்கி தூங்கி கொண்டிருந்தாள். பொதுவாக நம் கலாச்சாரத்தில் வீட்டில் இருக்கும் பெண்கள் அப்படி தூங்க மாட்டார்கள். தோழிகளுடன் இருக்கும் பெண் தூங்குவதில் தவறல்ல. ஆனால் நிர்வாணமாக தூங்குவது கண்டிப்பாக தவறு. அதும் சந்தியா பெரிதாக பளபளவென மின்னும் பின்பகுதி, அதற்கு இடையில் தெரிந்த அவளின் சுத்தமான உறுப்பு, தரையில் மலை போல சரிந்திருந்த அவள் முலை என அவள் அப்படி தூங்குவது பார்க்க கவர்ச்சியாக இருந்தாலும் இளமதி இதை கண்டால் அவளை தவறாக நினைக்க வாய்ப்பிருக்கிறது. நான் வெறும் பிராவுடன் சென்று அவள் அருகே குத்தவைத்து உட்கார்ந்தேன். அவள் உறுப்பினுள் விரலை விட்டு எழுப்பலாமா என யோசித்தேன். பின் அது அவளுக்கு வலியையும் எரிச்சலையும் கொடுக்க வாய்ப்புகள் அதிகம் என்பதால் அந்த எண்ணத்தை கைவிட்டு அவளின் பின்புறத்தை தட்டி எழுப்ப எண்ணி பின் அதையும் கைவிட்டு இறுதியாக கொண்டை ஊசி வலைவை விட அபாயகரமான வழைவான அவள் இடையை கிள்ளினேன். என் குறும்புதனத்தின் வெற்றியாக அவள் கண் விழித்தாள். அவள் அன்று காலை விழித்தவுடன் முதலில் பார்த்தது என் உறுப்பை. பின்னே வெறும் பிரா மட்டும் அணிந்து கொண்டு அவள் முகத்தின் முன் குத்த வைத்து அமர்ந்தால் அதானே தெரியும்? "சீ கருமம் என்னடி இது?" என்றாள். நான் அவளை மேலும் கீழும் பார்க்க அவள் தன் நிலையையும் கவனித்து "ஆமால நேத்து நைட்டு" என்று அவள் அசட்டு சிரிப்புடன் ஆரம்பிப்பதற்குள் நான் அவள் தோளை பிடித்து "அதுக்குலாம் டைம் இல்ல.சீக்கிரம் டிரஸ் பண்ணு" என்றேன் .

நானும் சந்தியாவும் அந்த ஏரியா பேருந்து நிறுத்தத்தை அடைந்த போது மணி 5.20. சற்று முன் ஒய்ந்த மழையின் ஆதாரமாக சாலை ஈரமாக இருந்தது. எங்கள் அருகே இருந்த ஒரு பதின்பருவ பையன் அவப்போது ஒரக்கண்ணால் சந்தியாவை சைட் அடித்து கொண்டிருந்தான். புத்தக மூட்டையுடன் அவன் நிற்க சற்று தள்ளி ஒரு நடுத்தர வயது பெண். சேலையின் இடுக்கில் வெளிபட முயன்ற அவள் இடை மற்றும் சைடு முலைகளை அவள் கையில் இருந்த நோட்டு புத்தகங்களை இறுக்கமாக அணைத்தபடி மறைத்திருந்தாள். எங்கள் முன்னே இருந்த நால்வழி சாலையின் எதிர்முனையில் இன்னொரு பேருந்து நிறுத்தம். அங்கு டீ போடுபவருக்காக மட்டுமே இயங்கி கொண்டிருந்த ஒரு டீ கடை, அதன் வெளியே ஒரு ஊனமுற்ற பிச்சைகாரன்,கூடையுடன் ஒரு கிழவி மற்றும் கைகுழந்தையுடன் ஒரு இளம் தம்பதி.

சூரியன் இன்னும் எழுந்திரிக்கவில்லை.தெரு விளக்குகள் வெளிச்சத்தில் போக்குவரத்து இன்றி அந்த சாலை அமைதியாக இருந்தது. பேருந்து வர இனி பதினைந்து நிமிடம் ஆகும். நான் சந்தியாவின் காதில் "அர்ஜண்ட்டா வருதுடி" என்றேன். "ம் எனக்கும் ரொம்ப அர்ஜண்ட். மதி ரூம் பாத்ரூம்லயே போக நினைச்சேன் அவசரத்துல வந்துட்டேன்" என்றாள். "நீயாவது மறுபடி ரூம் போய் போய்க்குவ என்னால இதோட எல்லாம் அவ்வுளோ தூரம் போ முடியாது" என்றேன் " எனக்கும் அவசரம் தான்டி பட் இங்க பே அன்ட் யூஸ் டாய்லட் இல்ல. இந்த ஸ்ட்ரைட் ரோடுல மறைவா ஒதுங்க கூட இடமில்லையேடி" என்றாள் "எதுக்கு மறையனும்னு கேட்குறேன்? பசங்க மட்டும் நினைச்ச இடத்தில எல்லாம் வெளில எடுத்து அடிக்கல. இங்க இருக்க ஆம்பளைங்க யாராலயும் நமக்கு ஆபத்து வர வாய்ப்பில்லை. நான் கொஞ்சம் தள்ளி போறேன் வரியா இல்லயாடி ?" அவள் அங்கிருந்த ஆண்களை மீண்டும் ஒரு முறை பார்த்தாள். "நீ சுடி போட்டுருக்க எல்லாத்தையும் ஈசியா மறைச்சுப்ப, நான்?" என்றாள். "நான் எதையும் மறைக்க மாட்டேன்" என்று அவள் பதிலை எதிர்பாராமல் அந்த நிறுத்தத்தை விட்டு விலகி சிறிது தூரம் நடந்தேன். அவளும் என்னுடன் வந்தாள். நாங்கள் விலகியது தூரத்தால் தானே தவிர அவர்கள் பார்வையில் இருந்து அல்ல. எதிர் நிறுத்தத்தில் இருப்பவர்கள் எங்களை பார்க்க முயன்றால் தெளிவாக பார்க்கலாம். அந்த பதின் பருவ பையனின் ஓரகண் சைட்டிலிருந்து கூட இன்னும் சந்தியா தப்பவில்லை. நான் அங்கு யாரும் இல்லாதது போல நினைத்து கொண்டு என் டாப்ஸை தூக்க என் தொப்புள் வெளிபட்டது, சந்தியா பதற்றத்துடன் என்னை பார்க்க நொடியில் நான் திரும்பி நின்று என் நாடாவை நான் உருவி என் பாண்ட்டை கீழே இறக்கி, டாப்ஸை பின்பக்கம் தூக்கி பிடித்தபடி குத்தவைத்து உட்கார குளிர்ந்த காற்று என் ரகசியமான அங்கங்களில் பட அலாதியான சுகமாக இருந்தது. எதிர் ஸ்டாபில் நிற்பவர்கள் என் பின்புறத்தை பார்ப்பார்களா என நான் யோசித்து கொண்டிருக்க நான் உட்காந்த முப்பதே நொடிகளில் சந்தியாவும் திரும்பி தன் ஜீன்ஸையும் ஜட்டியையும் ஒரே இழுப்பில் கலட்டி என் அருகே குத்த வைத்தாள். அவள் சிறுநீர் சீறி பாய்ந்தது. நான் எழுந்து சந்தியா பின்னழகை பார்த்தவாறு என் பாண்டை போட்டேன். சந்தியாவும் எழுந்து ஜீன்ஸ் போட அந்த பதின்பருவ பையன் இன்னும் எங்களை தான் பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவன் அதிர்ஷ்டம் காலையிலே அவனுக்கு இரண்டு இளம்குண்டி தரிசனம். எதிர் நிறுத்தத்தில் இருந்தவர்களை நான் பார்க்க அவர்களும் எங்களை தான் பார்த்து கொண்டிருந்தனர். எனக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே பேருந்து வந்து "நேத்தும் இன்னைக்கும் செம கிக் டி. சீக்கிரம் பார்க்கலாம். ஈவ்னீங் கால் பண்றேன், வரேன்டி" என்று அவள் பின்புறத்தை செல்லமாக தட்டிவிட்டு பேருந்தில் ஏறினேன். அவள் புன்னகையுடன் கையசைக்க, 'பாதுகாப்பான பொது இடத்தில் சிறுநீர்' என்ற என் டாஸ்கை அவள் துணையுடன் முடித்த வெற்றி புண்ணகையுடன் நானும் கையசைத்தேன்.


மணி பத்து இருக்கும். காலை ரூமிற்கு வந்து குளித்து தலை சீவி கிளம்பவே நேரம் சரியாக இருந்தது.காலையில் நான் சாப்பிடவில்லை என்பதை நினைவு படுத்தும் விதமாக வயிற்றுள் இருந்து சத்தம் வந்தது. அதை பற்றி கவலை பட நேரமில்லாத அளவிற்கு வேலை இருந்தது. ஒரு மணி நேரத்திற்கு பின் பேண்ட்ரி சென்றேன் டீ குடிக்க. அன்றும் ஜட்டி போடவில்லை எனினும் உடலை வெளிபடுத்தும் விதமாக உடை அணியவில்லை.சிம்பிளாக ஒரு கருப்பு நிற சுடி அணிந்திருந்தேன். இருப்பினும் சில ஆண் கண்கள் என்னை நோட்டம் விடுவதை என்னால் உணர முடிந்தது. எடுத்த டீ கிளாசை கீழே வைத்து விட்டு என் உடையை கவனித்தேன்.என் இடது தோள் பட்டையில் லேசாக வெள்ளை ப்ரா ஸ்ட்ராப் தெரிந்தது.ச்சீய்! இந்த ஆண்கள் பெண்களிடம் என்ன தெரிந்தாலும் பார்க்கிறார்கள். உட்காரும் போது, எழும் போது, குனியும் போது, நிமிரும் போது, ஓடும் போது, நடக்கும் போது, ஏன் தூங்கும் போது கூட உடையில் கவனம் இருக்க வேண்டும். இல்லையெனில் பல கண்கள் உங்களை விழுங்கவதை போல பார்க்கும். நம் நாட்டை பொருத்த வரை பெண்ணை சுகபொருளாகவோ தெய்வமாகவோ தாயகவோ பார்க்கிறோமே ஒழிய சகமனிதராக மதிப்பதில்லை.பெண்ணை தியாகத்தின் சின்னமாக சித்தரிக்கிறோம்.பிறந்தது முதல் அப்பா, சகோதரன்,கணவன்,மகன் என ஒரு ஆணை சார்ந்தும் அந்த ஆணுக்காகவும் வாழ்பவளே உத்தமி என படுகிறாள்.பெண்ணிற்கான உணர்வுகள் ஒரு பொருட்டாகவே மதிக்கபடுவதில்லை. இது போன்ற விஷயங்களால் பெண்ணாக பிறந்ததே பாவம் என்று வருந்தியது போய் இப்போது நாங்கள் நடக்கும் போது எங்கள் முன் பின் அங்கங்களை ஆண் கவனித்து பார்க்கவில்லையெனில் நம்மிடம் என்ன குறை என மனம் ஏங்குகிறது.இப்படி என்னுடைய உணர்ச்சிமயமான பெண்ணிய உரையை நீங்கள் படிக்க தொடங்கும் போதே நான் என் உடையை சரி செய்துவிட்டேன். ஆண்களின் தவறான பார்வையை அவர்களுக்கு தெரியாமலே கவனித்து, அவர்கள் கண் இமைக்கும் நொடிக்குள் தன் உடையை சரி செய்வதில் பெண்கள் கில்லாடிகள் என்பது உங்களுக்கு தெரியும் தானே?

அன்று இருந்த வேலை பழுவில் நாள் போனதே தெரியவில்லை. எந்த டாஸ்கை பற்றியும் யோசிக்கவில்லை. அன்று அதிகாலை நடந்த அந்த பொது இட சிறுநீர் சம்பவமே திருப்திகரமாக அமைந்தது. நான் கேபில் மறுபடி வீட்டிற்கு சென்று கொண்டிருந்த போது சந்தியா போன் செய்தாள். ஐதராபாத் ட்ரைன் ஏறி விட்டதாக சொன்னாள்.இனிமேல் அவளை பற்றி நினைத்தாலோ அவளிடம் பேசினாலோ எங்கள் நிர்வாண தருனங்கள் நினைவிற்கு வருவதை தவிர்க்க இயலாது தான். ரூம் சென்றவுடன் காவ்யா வழக்கம் போல எல்லாவற்றையும் கலட்டி எறிந்து சிகப்பு ப்ரா நீல ஜெட்டியுடன் பாத்ருமுள் போய் ரிஃப்ரெஷ் செய்து வந்தாள். ஓரு ஸ்லீவ்லெஸ் ஷார்ட் சுடியும் லெக்கிங்கஸும் அணிந்து கொண்டாள்.நைட் ஃப்ரெண்ட் வீட்ல ஸ்டே பண்ண போறேன்.காலைல தான் வருவேன் என்று சொல்லிவிட்டு சென்றாள்.அவள் உடை, அலங்காரமெல்லாம் பார்த்தால் அவள் போவது ப்ரெண்ட வீ்ட்டுக்கா இல்லை பாய் ப்ரெண்ட் வீட்டுக்கா என சந்தேகம் வந்தது. கேட்கவா முடியும்.? அந்த தேவுடியா எங்கேயோ போகட்டும். என்னால் தனியா இருக்க முடியாது. நைட்டிக்குள் என் உடலை புகுத்தி கொண்டு கார்த்திக்கு போன் செய்தேன்.
"எங்க இருக்க?"
"வேல விஷயமா ஒருத்தரை பார்க்க வந்தேன் சொல்லு என்ன விஷயம்?"
"எனக்கு உன்னை பார்க்கனும் இப்பவே."
"ஏய்! நான் ரொம்ப முக்கியமான வேலையா வந்திருக்கேன், அப்புறம் கூப்பிடுறேன் வை."
"இல்ல நீ ரூம்கு வா இப்பவே."
"ஏய்! இப்பலாம் வரை முடியாது. புரிஞ்சுக்க. கொஞ்ச நேரத்துல கூப்பிடுறேன் நானே. வைக்குறேன்.பை."
"கார்த்தி..கார்த்தி..கார்த்தி."
"ம்ச்! சொல்லு."
"ரும்ல யாரும் இல்ல."
"எ..எஎ..என்ன?"
"ரூம்லலலலல யாரும் இல்லலலல"
"ஓஓஓ!ச..சரி..நான் அரை மணி நேரத்துல அங்க இருப்பேன்.உன் ரூம் நான் இருக்க ஏரியாக்கு பக்கம் தான்."
"ஏய்! வரப்ப டிபன் வாங்கிட்டு வா எனக்கு ரெண்டு இட்லி ஒரு வடை..முடிஞ்சா வாழைப்பழம் வாங்கிட்டு வா..வயித்துக்கு நல்லதாம்."
"சரி.."