அண்ணி அமைவதெல்லாம்........ [waiting for update]

[manigopal]

குமுதா “ஏய்...ஓவரா பேசறே நீ” னு விளையாட்டா என் முதுகுலே அடிச்சாலும்

வெக்கத்துலே அப்படியே முகம் செவந்து போனத பாக்கும்போது அவ்வளோ

அழகா இருந்தா....அவளோட வெக்கத்த ரசிச்சுகிட்டே அங்கேர்ந்து

கெளம்பினேன்......




வீட்டுக்கு வந்து பாத்தா கிட்டத்தட்ட எல்லாரும் தூங்கியிருந்தாங்க....என்னோட

ரூம்லே ஊர்லேர்ந்து வந்த சொந்தக்கார கூட்டமே படுத்திருந்துச்சு...சரி தான் னு

முடிவு பண்ணி மேல மெத்தையிலே போய் பாய விரிச்சு வானத்த பாத்துகிட்டே

படுத்திருந்தேன்....அந்த ரம்மியமான அமைதிய ரசிச்சுகிட்டே தூங்கிட்டேன்,

ஆனா விடியற்காலையிலே அம்மா வந்து “டேய் எழுந்திருடா.....நல்ல நேரம்

முடியறதுக்குள்ளே அவள அழைச்சிட்டு போயிடுவாங்க...சீக்கிரம் குளிச்சுட்டு

வந்து நில்லுடா” னு எழுப்பி விட்டுட்டாங்க.....வழக்கமா பொண்ணுங்க புகுந்த

வீட்டுக்கு போற நேரத்துலே நடக்கிற அதே சம்பிரதாயங்கள், பாச மழை,கண்ணீர்

எல்லாமே நடந்துது.......அக்காவோட கண்கள் என்னை பாக்கும்போதெல்லாம்

அவ சொன்னத நான் புரிஞ்சுகிட்டேனா, அவளோட ஆசைய நிறைவேத்துவேனா

ன்ற அந்த எதிர்பார்ப்பு தெரிஞ்சுது......என்னால அந்த நேரத்துக்கு ஆறுதலான

ஒரு பார்வைய மட்டுமே பதிலா கொடுக்க முடிஞ்சுது.....கொஞ்ச நேரத்துலே

எல்லாரும் கிளம்பி போயிட்டாங்க....





வாழ்க்கையிலே முதல் முதலா ஒரு வெறுமை, என்னுடைய உயிருக்கு

உயிரான ஒரு சொந்தத்தின் பிரிவு...நிஜமா ஒரு நரக வேதனை தான்.....என்னால

வேற எதை பத்தியும் யோசிக்க முடியலே.....இனிமே அவ இல்லாத ஒரு

தனிமையோட எப்படி வாழப்போறேன்னும் புரியலே.....மனித உறவுகள்

எல்லாமே ஒரு நாள் பிரிவு என்னும் கட்டத்துக்கு வந்து தான் தீரும் னு மூளை

ஒரு பக்கம் புத்திமதி சொன்னாலும் மனசால தான் ஒத்துக்க

முடியலே.....அண்ணனை இத்தனை நாள் வீட்டுலே உக்கார வெச்சதே பெரிய

அதிசயம்....உன்னோட கல்யாணம் முடியற வரைக்குமாவது இங்கேயே இரு டா

னு எவ்வளோ எடுத்து சொல்லியும் தன்னோட பிடிவாதத்த விட்டு குடுக்கற

மாதிரி இல்லே.....அம்மா அவன தனியா கூப்பிட்டு “டேய் தம்பி.....அந்த குமுதா

பொண்ணோட போன்லே அப்பப்போ பேசு....அப்போ தானேடா ஒருத்தர பத்தி

ஒருத்தர் புரிஞ்சுக்க முடியும்....இந்த காலத்துலே கல்யாணம் நிச்சயமானதும்

பொண்ணும் பையனும் மனசு விட்டு பேசணும் னு

நினைக்கிறாங்க...பிற்காலத்துலே கருத்து வேறுபாடு வராம இருக்கணும்னா

இதெல்லாம் நல்லதுதான்.....இதெல்லாம் நான் சொல்லியா உனக்கு

புரியணும்?....ஏண்டா நீ மட்டும் வேலை வேலை னு அலைஞ்சுகிட்டே

இருக்கே?....அது சின்ன பொண்ணு டா...அது மனசுலேயும் சின்ன சின்ன

ஆசையெல்லாம் இருக்கும் ல?.....நீ பாட்டுக்கு ஊரு ஊரா சுத்தறதுலேயே குறியா

இருக்கியே.....அந்த பொண்ணு ஏமாந்து போயிடும்டா....கொஞ்சம் யோசி டா” னு

கெஞ்சற மாதிரி கேக்க, என் அண்ணனோ “அம்மா....இனிமே தான் நான்

பொறுப்பா இருக்கணும்....நான் என்னோட மனைவிய சந்தோஷமா

வேச்சுக்கனும்னா அதுக்கு நல்லா சம்பாதிக்கணும்...அவளுக்கு தேவையான

எல்லாத்தையும் செய்யனும்னா நான் இதெல்லாம் செஞ்சுதான் ஆகணும்னு

தனக்கு தெரிஞ்ச நியாயத்த சொல்லிட்டு கிளம்பி வடநாட்டுக்கு

போயிட்டான்.....





வீட்டுலே இத்தன வருஷமா என்னோட சண்டை போட்டு,விளையாடி,

கொஞ்சி,என்னோட ஒவ்வொரு அசைவிலேயும் பங்கெடுத்துகிட்ட ஒரு ஜீவனை

பிரிஞ்சு ஒவ்வொரு நாளையும் கடத்துறதே பெரிய பிரயத்தனமா

இருந்துது.....ஆனா என் மேல அவ இன்னும் உயிரா தான் இருக்கா ன்றதாலே

கொஞ்சம் ஆறுதலான விஷயம் தான்...கல்யாண மண்டபத்துலே

எங்களுக்குள்ளே நடந்த அந்த உரையாடல் அப்போதைக்கு குஷியா இருந்துச்சு

ஆனா இனிமே அவ வேற ஒருத்தரோட வீட்டுலே இருக்க போறா....எப்படி

நினைச்ச நேரத்துலே போய் பாக்க முடியும்?....அப்படியே பாத்தாலும் ரெண்டு

பேரும் தனிமையிலே இருக்கற வாய்ப்பு எப்படி கிடைக்கும்??....இப்படி

குழப்பத்துக்கு மேல் குழப்பம்.......கேள்விக்கு மேல் கேள்வி....என்னோட

சந்தோஷம் கானல் நீரா போயிடுமோ னு கூட தோனுச்சு.....ஒவ்வொரு நாளும்

கடந்து போக போக என்னோட ஏக்கமும் கூடிகிட்டே போச்சு ஆனா உருப்படியா

யோசனை தான் ஒன்னும் தோணலே......நானும் அவளும் கல்யாண

மண்டபத்துலே பேசிகிட்டத கடந்து 3வது நாள் வந்துது......இன்னும் ரெண்டு நாள்

மட்டுமே பாக்கி.....இப்போதைக்கு அவ எங்க வீட்டுக்கு வர வேண்டிய

அவசியமும் இல்லே....அப்படி ஒரு வேளை எங்க வீட்டுக்கு வந்தாலும் சுத்தி

யாராவது இருந்துகிட்டே தான் இருப்பாங்க.......அவகிட்டே போன் பண்ணி பேசி

பாப்போமா?....”என்ன னு பேசுவேன்??.......”அவ அவ்வளோ ஆசையும்

எதிர்பார்ப்பும் உன் மேல வெச்சிருக்கும்போது என்னால எந்த வழியும் யோசிக்க

முடியலேன்னு சொல்ல முடியுமா??...ச்சே.....வெக்கமா இல்லே உனக்கு?” னு

என்னையே திட்டிகிட்டேன்.....




கிட்டத்தட்ட நம்பிக்கையே போய் என்ன செய்றதுன்னே தெரியாம என்னோட

அறையிலே உக்காந்திட்டு இருந்தப்போ தான் எங்க வீட்டு டெலிபோனே குரல்

கொடுத்துச்சு.....எங்க அம்மா எடுத்து “ஹலோ” னு சொல்லி அடுத்த நொடியே

“அம்மாடி....நல்லா இருக்கியா டா???.....னு சத்தமா பேச ஆரம்பிக்கும்போதே

புரிஞ்சுடுச்சு யார் போன் பண்ணியிருக்காங்க னு.....அவ குரலையாச்சும்

கேக்கனும்னு ரொம்ப ஆசை ஆனா அதுக்கு மேல அவளோட என்ன

பேசுவேன்?.....ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு என்னை கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு வெளியே

வராமயே உக்காந்திருந்தேன்.....கொஞ்ச நேரத்துலே அம்மா உள்ளே வந்து

ரொம்ப சந்தோஷமா “டேய்....யார் போன் பண்ணுனது தெரியுமா??...” னு கேக்க

நான் எனக்குள்ளே இருந்த மொத்த ஆர்வத்தைய்ம் மறைச்சுகிட்டு பொய்யான

எரிச்சலோட “தெரியும்...இப்போ என்ன வேணுமாம் அவளுக்கு?” னு

சிடுசிடுக்கவும், எங்க அம்மா குழப்பமா என்னையே பாத்து “இப்போ எதுக்கு

எரிஞ்சு விழுறே?.....நீ எப்போ நல்ல மூடுலே இருக்கே எப்போ சிடுமூஞ்சியா

இருக்கே னு புரியவே மாட்டேங்குது போ.....அவ நம்ம வீட்டு பொண்ணு

டா....கல்யாணம் பண்ணி குடுத்துட்டா அப்படியே விட்டுட முடியுமா?....என்

பொண்ணு அங்கே தனியா என்ன பாடுபடுதோ?...” னு கண்கலங்க, நான் ஏன்

அப்படி பேசுனேன் னு எனக்கே வெக்கமா போச்சு...”சரி...சரி....நான் வேற ஏதோ

ஞாபகத்துலே பேசிட்டேன்...இப்போ என்ன பண்ணனும் சொல்லு?” னு

பொறுமையா கேக்கவும், எங்க அம்மா “பொண்ணுங்களோட மனசு புகுந்த

வீட்டுக்கு போனாலும் கொஞ்ச நாளைக்கு பொறந்த வீட்டையே சுத்தி சுத்தி

வரும்..போக போக தான் சரியாகும்......நாம தான் டா அவளுக்கு ஆதரவா

இருக்கணும்.....அவளுக்கு திடீர்னு அதிரசம் சாப்பிடனும்னு

ஆசையாம்...அவங்க வீட்டுலே எப்படி கேக்கறது னு வெக்கப்பட்டுகிட்டு

என்கிட்டே போன் பண்ணி கேக்கறா டா....என் பொண்ணு பாவம் டா....நான்

இன்னிக்கே செஞ்சு வெக்கிறேன்...நாளைக்கு காலைலயே போய் குடுத்துட்டு

வந்துடு டா....நான் போனா அப்புறம் சம்மந்தியம்மா என்ன எது னு

விசாரிப்பாங்க...ஏன் எங்ககிட்டே கேக்கக்கூடாதா னு வருத்தப்படுவாங்க...நீ

போனா சாதாரணமா பேசிட்டு வர்ற மாதிரி அப்படியே அவ கையிலே குடுத்துட்டு

வந்துடலாம்....ப்ளீஸ் டா...” னு சொல்லிட்டு போயிட்டா.....





எனக்கு அவள பாக்கற வாய்ப்பு தானா அமைஞ்சதுலே ரொம்ப

சந்தோஷம்.....உடனே இருக்கிற கொஞ்ச நஞ்ச மூளைய கசக்கி ஒரு திட்டம்

போட்டேன்....நாங்க பேசி வெச்சது நடக்க முடியாம போனாலும் அவள நேர்லே

பாத்து ஒரு சின்ன பரிசு குடுத்துட்டாவது வரலாம் னு தோனுச்சு....அடுத்த நாள்

காலையிலே சீக்கிரம் எழுந்து ரெடியாயிட்டேன்.....அம்மா செஞ்சு குடுத்த

இனிப்போட கிளம்பினேன்..வழியிலே நான் அவளுக்கு குடுக்கனும்னு முடிவு

பண்ணி வெச்சிருந்த ஒரு “ஸ்பெஷல் கிப்ட்”டையும் வாங்கிட்டு அழகா

பரிசுப்பொருள் மாதிரி பேக் பண்ணி அவளோட வீட்டுக்கு போய்

சேர்ந்தேன்............