02-05-2019, 08:51 PM
இந்த சந்தோஷத்தோட நாங்க கிளம்பறோம்......எங்க ஜோசியர பாத்து பேசிட்டு
உங்களோட திரும்ப பேசறேன்...இனிமே தான் அடிக்கடி சந்திக்கபோறோமே” னு
சொல்லிட்டு எழுந்திருக்கவும், நாங்களும் எழுந்திருச்சோம்.....
வீட்டுக்கு வந்தவுடனே அம்மா கல்யாணத்துக்கு என்ன மாதிரி புடவை
எடுக்கணும், என்ன டிசைன்லே நகை வாங்கணும், பத்திரிகை எப்படி
இருக்கணும், யார் யாருக்கு அனுப்பனும் அப்படி இப்படி னு பெரிய லிஸ்ட் போட
ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.....எங்க வீட்டுலே கல்யாணக்களை வந்துடுச்சு......அப்பா
ஜோசியர பாத்து பேசி, முதல்லே அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிச்சு
மாப்பிள்ளை வீட்டுலேயும் கலந்து பேசிட்டாங்க.....கல்யாண வேலையெல்லாம்
வேகமா நடந்துகிட்டு போக, எனக்கு தான் சில சமயம் மனசு ரொம்ப
வேதனைப்படும்...ஆனா அதை எல்லாம் சகிச்சு கிட்டு தான் ஆகணும்னு
என்னையே நானே சமாதானபடுத்திக்குவேன்....
இத்தன நாளா குமுதா எங்க வீட்டுக்கு சகஜமா வந்து போயிட்டிருந்தாலும்
இனிமே கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் அடிக்கடி வர்றது நல்லா இருக்காது,
ஊர்லே ஒரு மாதிரி பேசுவாங்க னு சொல்லவும், எங்களுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா
போயிடுச்சு.....ஆனா நானும் என் அக்காவும் வெளியே பாத்து பேசிக்கலாம் னு
எங்களுக்குள்ளே பேசி முடிவு பண்ணிகிட்டோம்.....ஒரு நாள் சாயந்திரம்
அவங்களோட ஆபீசுக்கு போய் நின்னேன்..... எனக்கு ரொம்ப நாளைக்கப்புறம்
குமுதாவ பாக்கபோற சந்தோஷம்......முன்ன விட குமுதா எங்களோட சகஜமா
பேச ஆரம்பிச்சா...பேச்சு வாக்குலே நான் அவள “குமுதா அண்ணி” னு
கூப்பிடவும் அவளுக்கு வெக்கம் வந்துடுச்சு........ “அய்யோ.....என்னை அண்ணி
னு லாம் கூப்பிடாதீங்க...எனக்கு வெக்கமா இருக்கு” னு கெஞ்சவும், ன் அக்கா
உடனே “அண்ணி...... நீங்க இன்னும் கொஞ்ச நாள்லே எப்படியும் எங்க வீட்டுக்கு
வர போறீங்க அண்ணி...அப்பா எப்படியும் உங்கள அண்ணி னு தானே
கூப்பிடனும்.........அண்ணி” னு வம்புக்கு இழுக்க....நான் உடனே “என்னை விட
நீங்க ஒரு வருஷம் 3 மாசம் பெரியவங்க...அதாவது 455 நாள் , இன்னும் சரியா
சொல்லனும்னா 655200 நிமிஷம்....அப்போ நான் உங்கள அண்ணி னு தானே
கூப்பிடனும்...... அங்ங்ங்“ னு “கேப்டன்” குரல் லே மிமிக்ரி பண்ணவும், என்
அக்கா விழுந்து விழுந்து சிரிச்சா, குமுதா “ச்சீ...போங்க பா” னு
சிணுங்கினா.....
மனசுலே ஒரு பக்கம் வேதனை இருந்தாலும் ஆறுதலா குமுதாவோட வருகை
இருக்கும் னு நம்பிக்கை வந்துச்சு....... ஆனா அக்காவோட நடவடிக்கையிலே
எந்த மாறுதலும் இல்லே....அவளோட கல்யாணத்துக்கு துணிமணி, நகைகள்
வாங்குற வேலைகளையெல்லாம் எங்களையே பாத்துக்க சொல்லி, அப்பா காசு
மட்டும் குடுத்துட்டார்...ரெண்டு பேரோட கல்யாணத்துக்கும் சேர்த்து ஒரே
நேரத்துலே துணிமணியும், நகைகளும் எடுத்துட்டா நேரம் மிச்சமாகும்ன்றதாலே
குமுதாவும் எங்க கூடவே எல்லா கடைகளுக்கும் வந்தா.....அக்காவோட
கல்யாண பத்திரிகை தயாரானவுடனே குமுதாவோட அப்பாவுக்கும் குடுத்துட்டு
அப்படியே அவங்களோட கல்யாண தேதியையும் பேசி முடிவு பண்ணிடலாம்னு
அக்கா, அண்ணன் தவிர நாங்க எல்லாரும் குமுதா வீட்டுக்கு
போனோம்......அவளோட அப்பா ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டார்.....எங்க
அம்மாகிட்டே “சம்மந்தியம்மா...என் பொண்ணு ரொம்ப நல்லவ......தன்னையும்
என்னையும் கவனிச்சுகிட்டு ரொம்ப சிரமப்பட்டுட்டா...இனிமே அவளுக்கு
எல்லாமே நீங்க தான்....அவ எதாச்சும் சின்ன சின்ன தப்பு பண்ணுனா அவ மேல
கோபப்படாதீங்க...புரியுற மாதிரி சொன்னா கேட்டுக்குவா” னு கண்கலங்கவும்,
எங்க அம்மா சிரிச்சுகிட்டே “சம்மந்தி, உங்க பொண்ணு என்னிக்கு எங்க வீட்டுக்கு
முதல் முதலா வந்தாளோ அன்னிலேர்ந்தே நான் என்னோட பொண்ணா தான்
பாக்கறேன்....நீங்க கவலைய விடுங்க” னு உறுதியா சொல்லவும், அவர்
கையெடுத்து கும்பிட்டார்...
எங்க அப்பா “அட சம்மந்தி, நாங்க இன்னொரு விஷயத்த பத்தி பேச தான்
வந்தோம்......நீங்க தப்பா நினைக்க கூடாது.....கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்
நீங்களும் எங்களோட வந்து தங்கிடுங்க....ஏன்னா உங்கள பிரிஞ்சு குமுதா மனசு
கஷ்டப்படுறத நாங்க பாக்க விரும்பலே......உங்கள கவனிச்சுக்கறதுலே எந்த
சிரமமும் இருக்காது...இதுக்கு நீங்க கண்டிப்பா ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்” னு
உரிமையோட கேக்கவும், குமுதாவோட அப்பா “சம்மந்தி....என் ஒரே ஆசை என்
பொண்ணுக்கு நல்ல இடத்துலே வரன் அமையணும்னு தான்....அது
நடந்துடுச்சு.....நான் எந்த விதத்துலேயும் அவளுக்கு பாரமா இருக்க மாட்டேன்”
னு ஒரேயடியா மறுத்துட்டார்....நாங்க ரொம்ப வற்புறுத்தியும் அவர் தன்னோட
முடிவ மாத்திக்கற மாதிரி இல்லே.... இனிமே அடிக்கடி நாங்களே வந்து அவர
பாத்துட்டு போறோம்னு முடிவு பண்ணுனதும் அதுக்கு மட்டும்
ஒத்துகிட்டார்......
அக்காவோட வருங்கால மாமனார் எங்க வீட்டுக்கு
வந்திருந்தார்.....கல்யாணத்துக்கு பிறகு அவங்கள தனிகுடித்தனம் வெக்கறதா
சொல்லவும், எங்க வீட்டுலே வருத்தபட்டாங்க.......ஆனா விலகி இருக்கும்போது
தான் உறவுகள் பலப்படும் னு சொன்னார்...அவரோட வித்தியாசமான
அணுகுமுறையும் பிடிச்சிருந்துது.......கடைசியா அக்காவோட கல்யாண நாளும்
வந்துச்சு.....எல்லா சொந்தக்காரங்களும் வந்தாங்க.....தன்னோட நெருங்கின
தோழியும், வருங்கால நாத்தனாருமான என் அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு
குமுதா ஓடி ஓடி வேலை செஞ்சா.........ஒரு வீட்டுலே கல்யாணங்கறது
எல்லாருக்கும் சந்தோஷம் கொடுக்க வேண்டிய தருணம்.....ஆனா நான் மட்டும்
இங்கே குழப்பத்துக்கும், வேதனைக்கும் நடுவிலே இருதலைக்கொள்ளி எறும்பு
மாதிரி மாட்டிகிட்டு தவிக்கிறேன்.....ஒரு வேலை அவ என்கிட்டே கெஞ்சுன
மாதிரி இந்த கல்யாணத்த நிறுத்த எதாச்சும் முயற்சி
செஞ்சிருக்கனுமோ???...ச்சே...ச்சே...இந்த நேரத்துலே இத பத்தி யோசிக்கிறதே
வேஸ்ட்.....யோசிக்க வேண்டிய நேரத்துலே எல்லாம் தத்துவம் பேசிட்டு இப்போ
என்ன ஞானம் வேண்டி கிடக்கு??.......முகூர்த்த நேரம் நெருங்க நெருங்க
என்னாலே என்னை கட்டுப்படுத்த முடியலே......என் முகம் போன போக்கே நான்
ஏதோ மனக்குறையோட இருக்கேன்றத காட்டி குடுத்துடும் போல
இருந்துது....மணமேடையிலே என்னாலே நிக்க முடியலே......கண்கலங்க
ஆரம்பிக்கவும், குமுதா தான் என்னையே பாத்துட்டு இருந்தா....”என்ன
மோகன்.....என்ன ஆச்சு?” னு பதறவும், “ஒன்னும் இல்லே....இந்த
ஹோமகுண்டத்துலே இருந்து வர்ற புகை ஒத்துக்கலே” னு காரணம் சொல்லிட்டு
தனியே மணமகளுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட அறைக்குள்ளே போய்
உக்காந்துகிட்டேன்.....கெட்டி மேளமும், நாதஸ்வரமும் அரங்கத்தையே அதிர
வைக்க, கல்யாணமும் முடிஞ்சுது......
அந்த நேரத்துலேயும் என்னை காணாததாலே, எங்க வீட்டுக்காரங்க அப்போ தான்
என்னை தேட ஆரம்பிச்சாங்க......குமுதா மூலமா நான் எங்கே இருக்கேன்றத
தெரிஞ்சுகிட்டு எங்க அம்மா உள்ளே வந்து என்னை பாத்து நான் கண் கலங்கறத
பாத்து, “ஹாஹஹா......டேய்....என்ன டா இது தனியா உக்காந்து
அழுதுகிட்டிருக்கே?...பொண்ணு கூட கெட்டா போ.....பாத்து டா...எங்களுக்கும்
சேர்த்து நீயே அழுதுடுவே போலருக்கே....இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே அவள
மாப்பிள்ளை வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போய்டுவாங்க....முகத்த கழுவிட்டு வந்து
சேரு” னு சிரிக்கவும், என் அக்கா உள்ளே நுழையவும் சரியா இருந்துது..அவள
பாத்ததும் “இந்தா...நீயாச்சு...அவனாச்சு..ரெண்டு பேரும் வந்து சேருங்க”னு
சொல்லிட்டு எங்க அம்மா வெளியே போக, இவ உள்ளேர்ந்து கதவ சாத்தி
தாழ்ப்பாள் போட்டா.... நான் கண்ண துடைச்சுகிட்டு குழப்பமா அவளையே
பாக்க, அவ கொஞ்சம் கூட பதட்டமே இல்லாம ஒரு புன்சிரிப்போட என்கிட்டே
வந்தா.....அவளோட ஜொலிக்கிற அழகை பாத்து பிரமிச்சு தான் போனேன்.....
“அய்யா ஏன் தனியா உக்காந்திருக்கீங்க?” னு கிண்டலா கேக்க, நான் “அப்படி லாம்
ஒன்னும் இல்லே...தலைவலி...கண்ணெரிச்சல்....அதான்” னு அதுக்கு மேல பேச
முடியாம தடுமாறி திரும்பி நின்னுகிட்டேன்......”ரொம்ப புத்திசாலி னு
நினைப்பா?” னு அவ என்னை கேக்கவும், நான் அதிர்ச்சியா திரும்பி அவளை
பாத்தேன்...... “எ...என்ன....சொல்றே நீ?” னு ஒன்னும் புரியாத மாதிரி
கேட்டாலும், அவ அந்த கேள்விய காரணத்தோட தான் கேட்டுருக்கா னு எனக்கு
புரிஞ்சுடுச்சு.....”ஒன்னும் புரியாத மாதிரி நடிக்காதே.....நான் உன்னை எவ்வளோ
கெஞ்சுனேன் இந்த கல்யாணத்த நிறுத்து னு?...அப்போ லாம் எனக்கு பெரிய
இவனாட்டம் விளக்கம் குடுத்துட்டு நீ உள்ளுக்குள்ளேயே
புழுங்குறியே.....இதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது னு நினைக்கிறியா??....” னு
என்னை மடக்கவும், நான் “அ...அது...அது வந்து...அதெல்லாம் ஒன்னும்
இல்லேயே......நீ...நீ....உனக்காக எல்லாரும் காத்திட்டு இருப்பாங்க...நீ வெளியே
போ” னு அவ முகத்த பாக்க முடியாம எங்கேயோ பாத்துகிட்டு பேச, அவ என்
சட்டைய பிடிக்க, நான் அதிர்ச்சியா அவளையே பாக்க, அவ என் கண்ணையே
பாத்து பேச ஆரம்பிச்சா...”இதோ பார்......நான் சொல்றத கவனமா
கேட்டுக்க.....எனக்கு இதெல்லாம் சரியா தப்பா னு தெரியாது...ஊர் உலகத்துலே
இதுக்கெல்லாம் என்ன பேர் னு தெரியாது...ஆனா என்னோட வாழ்க்கையிலே
நான் முதல் முதலா ஆசைப்பட்ட ஆம்பள நீதான்......என் உடம்ப தொட
அனுமதிச்சதும் உன்னை தான்.....நாம உடலாலே ஒன்னு சேர பலமுறை
ஆசைப்பட்டும் சரியான சந்தர்ப்பம் அமையல..... வாழ்க்கையை புரிஞ்சுக்கோ னு
நீ சொன்னே ல??....நானும் யோசிச்சு பாத்தேன்....என்னோட வாழ்க்கைக்காக நீ
எவ்வளோ தூரம் யோசிக்கிறேங்கறத புரிஞ்சுக்கிட்டேன்.......அதனாலே தான்
இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கிட்டேன்.....ஆனா இப்போ என் மனசுலே
இருக்கறத நீயும் புரிஞ்சுக்கோ..நான் இன்னொருத்தருக்கு
மனைவியாகிட்டேன்...ஆனா...” னு என்னையே விஷமமா பாக்க நான் இத்தன
நாளா இவ ஒண்ணுமே பேசாம இருந்தாலும் இவ்வளோ விஷயங்கள யோசிச்சு
வெச்சிருக்காளே னு ஆச்சர்யத்தோடும், அடுத்து என்ன சொல்ல போறாளோ னு
குழப்பத்தோடும் அவளையே பாக்க அவ சொன்ன அந்த விஷயம் எனக்கு தூக்கி
வாரி போட்டுச்சு..........
உங்களோட திரும்ப பேசறேன்...இனிமே தான் அடிக்கடி சந்திக்கபோறோமே” னு
சொல்லிட்டு எழுந்திருக்கவும், நாங்களும் எழுந்திருச்சோம்.....
வீட்டுக்கு வந்தவுடனே அம்மா கல்யாணத்துக்கு என்ன மாதிரி புடவை
எடுக்கணும், என்ன டிசைன்லே நகை வாங்கணும், பத்திரிகை எப்படி
இருக்கணும், யார் யாருக்கு அனுப்பனும் அப்படி இப்படி னு பெரிய லிஸ்ட் போட
ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.....எங்க வீட்டுலே கல்யாணக்களை வந்துடுச்சு......அப்பா
ஜோசியர பாத்து பேசி, முதல்லே அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிச்சு
மாப்பிள்ளை வீட்டுலேயும் கலந்து பேசிட்டாங்க.....கல்யாண வேலையெல்லாம்
வேகமா நடந்துகிட்டு போக, எனக்கு தான் சில சமயம் மனசு ரொம்ப
வேதனைப்படும்...ஆனா அதை எல்லாம் சகிச்சு கிட்டு தான் ஆகணும்னு
என்னையே நானே சமாதானபடுத்திக்குவேன்....
இத்தன நாளா குமுதா எங்க வீட்டுக்கு சகஜமா வந்து போயிட்டிருந்தாலும்
இனிமே கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் அடிக்கடி வர்றது நல்லா இருக்காது,
ஊர்லே ஒரு மாதிரி பேசுவாங்க னு சொல்லவும், எங்களுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா
போயிடுச்சு.....ஆனா நானும் என் அக்காவும் வெளியே பாத்து பேசிக்கலாம் னு
எங்களுக்குள்ளே பேசி முடிவு பண்ணிகிட்டோம்.....ஒரு நாள் சாயந்திரம்
அவங்களோட ஆபீசுக்கு போய் நின்னேன்..... எனக்கு ரொம்ப நாளைக்கப்புறம்
குமுதாவ பாக்கபோற சந்தோஷம்......முன்ன விட குமுதா எங்களோட சகஜமா
பேச ஆரம்பிச்சா...பேச்சு வாக்குலே நான் அவள “குமுதா அண்ணி” னு
கூப்பிடவும் அவளுக்கு வெக்கம் வந்துடுச்சு........ “அய்யோ.....என்னை அண்ணி
னு லாம் கூப்பிடாதீங்க...எனக்கு வெக்கமா இருக்கு” னு கெஞ்சவும், ன் அக்கா
உடனே “அண்ணி...... நீங்க இன்னும் கொஞ்ச நாள்லே எப்படியும் எங்க வீட்டுக்கு
வர போறீங்க அண்ணி...அப்பா எப்படியும் உங்கள அண்ணி னு தானே
கூப்பிடனும்.........அண்ணி” னு வம்புக்கு இழுக்க....நான் உடனே “என்னை விட
நீங்க ஒரு வருஷம் 3 மாசம் பெரியவங்க...அதாவது 455 நாள் , இன்னும் சரியா
சொல்லனும்னா 655200 நிமிஷம்....அப்போ நான் உங்கள அண்ணி னு தானே
கூப்பிடனும்...... அங்ங்ங்“ னு “கேப்டன்” குரல் லே மிமிக்ரி பண்ணவும், என்
அக்கா விழுந்து விழுந்து சிரிச்சா, குமுதா “ச்சீ...போங்க பா” னு
சிணுங்கினா.....
மனசுலே ஒரு பக்கம் வேதனை இருந்தாலும் ஆறுதலா குமுதாவோட வருகை
இருக்கும் னு நம்பிக்கை வந்துச்சு....... ஆனா அக்காவோட நடவடிக்கையிலே
எந்த மாறுதலும் இல்லே....அவளோட கல்யாணத்துக்கு துணிமணி, நகைகள்
வாங்குற வேலைகளையெல்லாம் எங்களையே பாத்துக்க சொல்லி, அப்பா காசு
மட்டும் குடுத்துட்டார்...ரெண்டு பேரோட கல்யாணத்துக்கும் சேர்த்து ஒரே
நேரத்துலே துணிமணியும், நகைகளும் எடுத்துட்டா நேரம் மிச்சமாகும்ன்றதாலே
குமுதாவும் எங்க கூடவே எல்லா கடைகளுக்கும் வந்தா.....அக்காவோட
கல்யாண பத்திரிகை தயாரானவுடனே குமுதாவோட அப்பாவுக்கும் குடுத்துட்டு
அப்படியே அவங்களோட கல்யாண தேதியையும் பேசி முடிவு பண்ணிடலாம்னு
அக்கா, அண்ணன் தவிர நாங்க எல்லாரும் குமுதா வீட்டுக்கு
போனோம்......அவளோட அப்பா ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டார்.....எங்க
அம்மாகிட்டே “சம்மந்தியம்மா...என் பொண்ணு ரொம்ப நல்லவ......தன்னையும்
என்னையும் கவனிச்சுகிட்டு ரொம்ப சிரமப்பட்டுட்டா...இனிமே அவளுக்கு
எல்லாமே நீங்க தான்....அவ எதாச்சும் சின்ன சின்ன தப்பு பண்ணுனா அவ மேல
கோபப்படாதீங்க...புரியுற மாதிரி சொன்னா கேட்டுக்குவா” னு கண்கலங்கவும்,
எங்க அம்மா சிரிச்சுகிட்டே “சம்மந்தி, உங்க பொண்ணு என்னிக்கு எங்க வீட்டுக்கு
முதல் முதலா வந்தாளோ அன்னிலேர்ந்தே நான் என்னோட பொண்ணா தான்
பாக்கறேன்....நீங்க கவலைய விடுங்க” னு உறுதியா சொல்லவும், அவர்
கையெடுத்து கும்பிட்டார்...
எங்க அப்பா “அட சம்மந்தி, நாங்க இன்னொரு விஷயத்த பத்தி பேச தான்
வந்தோம்......நீங்க தப்பா நினைக்க கூடாது.....கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்
நீங்களும் எங்களோட வந்து தங்கிடுங்க....ஏன்னா உங்கள பிரிஞ்சு குமுதா மனசு
கஷ்டப்படுறத நாங்க பாக்க விரும்பலே......உங்கள கவனிச்சுக்கறதுலே எந்த
சிரமமும் இருக்காது...இதுக்கு நீங்க கண்டிப்பா ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்” னு
உரிமையோட கேக்கவும், குமுதாவோட அப்பா “சம்மந்தி....என் ஒரே ஆசை என்
பொண்ணுக்கு நல்ல இடத்துலே வரன் அமையணும்னு தான்....அது
நடந்துடுச்சு.....நான் எந்த விதத்துலேயும் அவளுக்கு பாரமா இருக்க மாட்டேன்”
னு ஒரேயடியா மறுத்துட்டார்....நாங்க ரொம்ப வற்புறுத்தியும் அவர் தன்னோட
முடிவ மாத்திக்கற மாதிரி இல்லே.... இனிமே அடிக்கடி நாங்களே வந்து அவர
பாத்துட்டு போறோம்னு முடிவு பண்ணுனதும் அதுக்கு மட்டும்
ஒத்துகிட்டார்......
அக்காவோட வருங்கால மாமனார் எங்க வீட்டுக்கு
வந்திருந்தார்.....கல்யாணத்துக்கு பிறகு அவங்கள தனிகுடித்தனம் வெக்கறதா
சொல்லவும், எங்க வீட்டுலே வருத்தபட்டாங்க.......ஆனா விலகி இருக்கும்போது
தான் உறவுகள் பலப்படும் னு சொன்னார்...அவரோட வித்தியாசமான
அணுகுமுறையும் பிடிச்சிருந்துது.......கடைசியா அக்காவோட கல்யாண நாளும்
வந்துச்சு.....எல்லா சொந்தக்காரங்களும் வந்தாங்க.....தன்னோட நெருங்கின
தோழியும், வருங்கால நாத்தனாருமான என் அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு
குமுதா ஓடி ஓடி வேலை செஞ்சா.........ஒரு வீட்டுலே கல்யாணங்கறது
எல்லாருக்கும் சந்தோஷம் கொடுக்க வேண்டிய தருணம்.....ஆனா நான் மட்டும்
இங்கே குழப்பத்துக்கும், வேதனைக்கும் நடுவிலே இருதலைக்கொள்ளி எறும்பு
மாதிரி மாட்டிகிட்டு தவிக்கிறேன்.....ஒரு வேலை அவ என்கிட்டே கெஞ்சுன
மாதிரி இந்த கல்யாணத்த நிறுத்த எதாச்சும் முயற்சி
செஞ்சிருக்கனுமோ???...ச்சே...ச்சே...இந்த நேரத்துலே இத பத்தி யோசிக்கிறதே
வேஸ்ட்.....யோசிக்க வேண்டிய நேரத்துலே எல்லாம் தத்துவம் பேசிட்டு இப்போ
என்ன ஞானம் வேண்டி கிடக்கு??.......முகூர்த்த நேரம் நெருங்க நெருங்க
என்னாலே என்னை கட்டுப்படுத்த முடியலே......என் முகம் போன போக்கே நான்
ஏதோ மனக்குறையோட இருக்கேன்றத காட்டி குடுத்துடும் போல
இருந்துது....மணமேடையிலே என்னாலே நிக்க முடியலே......கண்கலங்க
ஆரம்பிக்கவும், குமுதா தான் என்னையே பாத்துட்டு இருந்தா....”என்ன
மோகன்.....என்ன ஆச்சு?” னு பதறவும், “ஒன்னும் இல்லே....இந்த
ஹோமகுண்டத்துலே இருந்து வர்ற புகை ஒத்துக்கலே” னு காரணம் சொல்லிட்டு
தனியே மணமகளுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட அறைக்குள்ளே போய்
உக்காந்துகிட்டேன்.....கெட்டி மேளமும், நாதஸ்வரமும் அரங்கத்தையே அதிர
வைக்க, கல்யாணமும் முடிஞ்சுது......
அந்த நேரத்துலேயும் என்னை காணாததாலே, எங்க வீட்டுக்காரங்க அப்போ தான்
என்னை தேட ஆரம்பிச்சாங்க......குமுதா மூலமா நான் எங்கே இருக்கேன்றத
தெரிஞ்சுகிட்டு எங்க அம்மா உள்ளே வந்து என்னை பாத்து நான் கண் கலங்கறத
பாத்து, “ஹாஹஹா......டேய்....என்ன டா இது தனியா உக்காந்து
அழுதுகிட்டிருக்கே?...பொண்ணு கூட கெட்டா போ.....பாத்து டா...எங்களுக்கும்
சேர்த்து நீயே அழுதுடுவே போலருக்கே....இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே அவள
மாப்பிள்ளை வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போய்டுவாங்க....முகத்த கழுவிட்டு வந்து
சேரு” னு சிரிக்கவும், என் அக்கா உள்ளே நுழையவும் சரியா இருந்துது..அவள
பாத்ததும் “இந்தா...நீயாச்சு...அவனாச்சு..ரெண்டு பேரும் வந்து சேருங்க”னு
சொல்லிட்டு எங்க அம்மா வெளியே போக, இவ உள்ளேர்ந்து கதவ சாத்தி
தாழ்ப்பாள் போட்டா.... நான் கண்ண துடைச்சுகிட்டு குழப்பமா அவளையே
பாக்க, அவ கொஞ்சம் கூட பதட்டமே இல்லாம ஒரு புன்சிரிப்போட என்கிட்டே
வந்தா.....அவளோட ஜொலிக்கிற அழகை பாத்து பிரமிச்சு தான் போனேன்.....
“அய்யா ஏன் தனியா உக்காந்திருக்கீங்க?” னு கிண்டலா கேக்க, நான் “அப்படி லாம்
ஒன்னும் இல்லே...தலைவலி...கண்ணெரிச்சல்....அதான்” னு அதுக்கு மேல பேச
முடியாம தடுமாறி திரும்பி நின்னுகிட்டேன்......”ரொம்ப புத்திசாலி னு
நினைப்பா?” னு அவ என்னை கேக்கவும், நான் அதிர்ச்சியா திரும்பி அவளை
பாத்தேன்...... “எ...என்ன....சொல்றே நீ?” னு ஒன்னும் புரியாத மாதிரி
கேட்டாலும், அவ அந்த கேள்விய காரணத்தோட தான் கேட்டுருக்கா னு எனக்கு
புரிஞ்சுடுச்சு.....”ஒன்னும் புரியாத மாதிரி நடிக்காதே.....நான் உன்னை எவ்வளோ
கெஞ்சுனேன் இந்த கல்யாணத்த நிறுத்து னு?...அப்போ லாம் எனக்கு பெரிய
இவனாட்டம் விளக்கம் குடுத்துட்டு நீ உள்ளுக்குள்ளேயே
புழுங்குறியே.....இதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது னு நினைக்கிறியா??....” னு
என்னை மடக்கவும், நான் “அ...அது...அது வந்து...அதெல்லாம் ஒன்னும்
இல்லேயே......நீ...நீ....உனக்காக எல்லாரும் காத்திட்டு இருப்பாங்க...நீ வெளியே
போ” னு அவ முகத்த பாக்க முடியாம எங்கேயோ பாத்துகிட்டு பேச, அவ என்
சட்டைய பிடிக்க, நான் அதிர்ச்சியா அவளையே பாக்க, அவ என் கண்ணையே
பாத்து பேச ஆரம்பிச்சா...”இதோ பார்......நான் சொல்றத கவனமா
கேட்டுக்க.....எனக்கு இதெல்லாம் சரியா தப்பா னு தெரியாது...ஊர் உலகத்துலே
இதுக்கெல்லாம் என்ன பேர் னு தெரியாது...ஆனா என்னோட வாழ்க்கையிலே
நான் முதல் முதலா ஆசைப்பட்ட ஆம்பள நீதான்......என் உடம்ப தொட
அனுமதிச்சதும் உன்னை தான்.....நாம உடலாலே ஒன்னு சேர பலமுறை
ஆசைப்பட்டும் சரியான சந்தர்ப்பம் அமையல..... வாழ்க்கையை புரிஞ்சுக்கோ னு
நீ சொன்னே ல??....நானும் யோசிச்சு பாத்தேன்....என்னோட வாழ்க்கைக்காக நீ
எவ்வளோ தூரம் யோசிக்கிறேங்கறத புரிஞ்சுக்கிட்டேன்.......அதனாலே தான்
இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கிட்டேன்.....ஆனா இப்போ என் மனசுலே
இருக்கறத நீயும் புரிஞ்சுக்கோ..நான் இன்னொருத்தருக்கு
மனைவியாகிட்டேன்...ஆனா...” னு என்னையே விஷமமா பாக்க நான் இத்தன
நாளா இவ ஒண்ணுமே பேசாம இருந்தாலும் இவ்வளோ விஷயங்கள யோசிச்சு
வெச்சிருக்காளே னு ஆச்சர்யத்தோடும், அடுத்து என்ன சொல்ல போறாளோ னு
குழப்பத்தோடும் அவளையே பாக்க அவ சொன்ன அந்த விஷயம் எனக்கு தூக்கி
வாரி போட்டுச்சு..........
Convert from Tanglish to Tamil @ shorturl.at/ahsW1/
" I'm Not Story Writer, Just Posted my Backups. "
My Inbox is Full so Contact at
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com