அண்ணி அமைவதெல்லாம்........ [waiting for update]

[manigopal]

“ஆமா நம்ம கூட ஒரு ஜீவன் வந்துச்சே...எங்கே போச்சு?...இவளோ நேரமா நாம

கண்டுக்காம விட்டுட்டோமே” னு சுத்தி முத்தி பாத்தா.... எனக்கு கொஞ்ச

குழப்பமா இருந்துச்சு...ஒரு வேளை நான் கேட்டது அவ காதுலே விழலையோ

னு அவளையே பாக்க, அவ என் கண்பார்வைய சந்திக்க பயப்படுற மாதிரி

தெரிஞ்சுது....அந்த சமயம் என் அக்கா மும்முரமா யார் கூடவோ கைப்பேசியிலே

பேசி முடிச்சுட்டு வந்து உக்காந்தா...குமுதா என்னோட பார்வையிலிருந்து

தப்பிக்க இதுதான் சாக்கு ன்ற மாதிரி “ஹேய்...எங்கே பா போனே??...ஆர்டர்

பண்ணினியா இல்லியா?....” னு கேக்கவும், அக்கா “ஹி ஹி” னு இளிச்சுக்கிட்டு

“அய்யய்யோ....சாரி பா....மறந்தே போயிட்டேன்...ஆர்டர் பண்ணலாம்னு

போனப்போ நடுலே மேகலா கிட்டேர்ந்து போன் வந்துச்சு....நம்ம ஹெட்

ஆபீஸ்லேர்ந்து வராங்களாம் பா...நாளைக்கு சீக்கிரம் வரணுமாம்...அத பத்தி

பேசுனதுலே நேரம் போனதே தெரியலே....” னு முடிக்க, “சரி பரவால்லே, நான்

போறேன்” னு குமுதா எழ போகவும், நல்ல வேளை வெயிட்டர் எங்ககிட்டே

வந்து “your order please?” கேக்கவும் சரியா இருந்துச்சு....





ஆர்டர் பண்ணி முடிச்சதும் நான் தலைய குனிஞ்சபடியே இருக்க, என் அக்கா

இவ்வளோ நேரம் நாங்க பேசினது தெரியாம”ஏய்....என்னடா ஆச்சு? ஏன் தலைய

குனிஞ்சுகிட்டு இருக்கே?” னு கேக்கவும், குமுதா “சாரிங்க.....நான் வேணும்னு

அப்படி பண்ணலே” னு கண் கலங்கவும், என் அக்கா உடனே “ஹேய்...என்ன பா

ஆச்சு?....என்ன வேணும்னு பண்ணலே? என்ன பேசினீங்க ரெண்டு பெரும்?” னு

குழப்பமா அவளையே பாக்க, குமுதா சட்டு னு “மோகன்...என்னை பாருங்க” னு

கூப்பிட, நான் தலைய தூக்கி அவளை பாத்தேன்....”உங்க கேள்விக்கு பதில்

தானே வேணும்??..நான் சொல்றேன்” னு ஆரம்பிச்சா.....”எங்க குடும்பம் என்ன

நிலைமையிலிருந்து இப்போ என்ன நிலைமையிலே இருக்கு னு இவ ஏற்கனவே

சொல்லி இருப்பா...ஆனா நடுவுலே கொஞ்ச காலம் சில மறக்க முடியாத

சம்பவங்கள் நடந்து போச்சு....நீங்க தனிமை சில நேரத்துல சுகமானது னு

சொன்னீங்களே, அது போல பல சமயங்கள்லே தனிமை மட்டுமே எனக்கு

துணையா இருந்துது ஆனா என் வாழ்க்கையிலே எனக்கு தனிமை குடுத்தது சுகம்

இல்லீங்க துயரங்கள் தான் நினைவிலே மிஞ்சியிருக்கு.........


எங்க மேல இரக்கப்பட்ட பாதிரியார் ஒருத்தர் எங்களுக்கு

கொஞ்ச காலம் அடைக்கலம் கொடுத்தார்...என்னோட படிப்புக்கும் உதவி செஞ்சு

என் மனசுலே தன்னம்பிக்கையையும் ஊட்டினார்....ஒவ்வொரு மனிதனும்

தன்னோட உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த ஒரு வழி தேடிக்கணும்னு

சொன்னார்....நான் ஓவியத்த தேர்ந்தெடுத்தேன்.....என்னை ஒரு

ஓவியப்பள்ளியில் சேர்த்து சில வருஷம் கத்துக்க வெச்சார்........என்னோட

படிப்பும் முடிஞ்சுது....எங்களுக்கு ஆதரவு கொடுத்த அந்த நல்ல உள்ளத்துக்கு

மேற்கொண்டு பாரமா இருக்க வேணாம்னு முடிவு பண்ணி என் அப்பாவை

கூட்டிகிட்டு இங்கே வந்துட்டேன்.” னு கண்ண தொடச்சுக்க, பக்கத்துலே

உக்காந்திருந்த என் அக்கா அவ தோளை பிடிச்சு “ஹேய்.....என்னாச்சு?.....

விடுப்பா ”னு ஆறுதல் சொல்ல, “அய்யோ சாரி...உங்கள சங்கடப்படுத்திட்டேன்

ல? னு குமுதா மன்னிப்பு கேக்க, நான் “ச்சே ச்சே.....அதெல்லாம் ஒன்னும்

இல்லீங்க.....” னு சமாளிச்சுட்டு அவள சிரிக்க வெக்கறதுக்காக நானும் அக்காவும்

அடிக்கடி போடற பொய்யான சண்டைகளை பத்தி பேச ஆரம்பிக்க, குமுதாவும்

தன் சோகத்த மறந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமா சிரிக்க ஆரம்பிச்சா....நல்லா

பொழுது போச்சு....





அப்புறம் எல்லாரும் கெளம்பி குமுதாவோட வீட்டுக்கு போனோம்....எனக்கு

அவளோட அப்பாவை பாக்கனும்னு ஆசை...கண்ணாலேயே

தேடுனேன்...அவளும் புரிஞ்சுகிட்டு “ஒரு சின்ன பையன் அப்பாவுக்கு துணையா

வீட்டுலே எப்பவும் இருப்பான்...அப்பாவை அவன் தான் டாக்டர்கிட்டே செக் அப்

க்காக கூட்டிட்டு போயிருக்கான்” னு சொல்ல, “அப்பாவுக்கு என்ன உடம்புக்கு?”

ன்னு கேக்க தோனுச்சு...ஆனா மறுபடி சோகத்துலே மூழ்கி போயிட்டா னா என்ன

செய்றது னு நெனைச்சுகிட்டே அந்த கேள்விய அப்படியே அடக்கிகிட்டேன்....





வீடு ரொம்ப சாதாரணமா தான் இருந்துச்சு....ரெண்டு பேர் மட்டுமே

வசிக்கிறதாலே அதிகமா சாமான்கள் இல்லே....அத்தியாவசிய பொருட்கள் னு

பாத்தா ரெண்டு கட்டில், ஒரு இரும்பு பீரோ, ரெண்டு சேர் மட்டுமே

சொல்லலாம்....ஆனா இத்தனை சோகத்துக்கிடையிலேயும் தன்மானத்த விட்டு

குடுக்காம வாழ நெனைக்கிற குமுதா மேல ஒரு அன்பு வந்துச்சு....அவ கூட பழக

வாய்ப்பு கெடைச்சது ரொம்ப பெருமையா இருந்துது.....எங்க ரெண்டு பேரையும்

உள்ளே ஒரு அறைக்கு கூட்டிட்டு போனா.... அங்கே சுத்தியும் சுவற்றுலே வித

விதமான ஓவியங்கள், பிரமிக்க வெக்கிற தத்ரூபத்தோட இருந்துது....நான்

ஒவ்வொன்னா பாத்துகிட்டே வரும்போது ஒரு ஓவியத்த பாத்து அசையாம

நின்னுட்டேன்......ஒரு நதிக்கரையிலே, புல்வெளி மேல, பூத்து குலுங்கற ஒரு

மரத்தடியிலே, நளினமான, அம்சமான அங்க வளைவுகளோட ஒரு இளம்பெண்

முகத்துலே ஒரு சின்ன புன்சிரிப்போட தலை குனிஞ்சிருக்கற மாதிரி....அந்த

முகத்த உத்து பாத்தா அந்த புன்சிரிப்ப தாண்டி ஒரு மெல்லிய சோகம்

தெரிஞ்சுது....எனக்கென்னமோ குமுதா தன்னை மனசுலே உருவகப்படுத்தி தான்

இந்த ஓவியத்த வரைஞ்சு இருப்பாளோ னு தோணுச்சு....ஆனா கேக்க தயக்கமா

இருந்துச்சு.....





அந்த ஓவியப்பெண்ணை உன்னிப்பா பாத்தேன்....என் மனசுக்கென்னமோ

குமுதா தன்னோட நிலைய, ஒரு இளம்பெண்ணுக்கு இருக்கற எதிர்பார்ப்பை,

ஏக்கத்தை அந்த ஓவியத்தின் மூலமா சொல்றாளோ னு தோனுச்சு....நான்

கண்ண அகட்டாம அந்த ஓவியத்த பாத்துட்டு இருந்தத அவளும் கவனிச்சுகிட்டே


இருந்தா...நான் எதேச்சையா தலைய திருப்பினா என் பார்வையும் அவ

பார்வையும் ஒன்றை ஒன்று சந்திச்சுது.....நான் என் கைய அந்த ஓவியத்தை

நோக்கி நீட்டியபடி “இது...” னு இழுத்தேன்...நான் என் கேள்விய முடிக்காம

விட்டாலும் “இது நீங்கதானே?” னு நான் கேக்க நினைக்கிறது அவளுக்கு

புரிஞ்சிருக்கும் போல....ஒரு கணம் பிரமிப்பும், ஆச்சரியமும் கலந்து என்னையே

பாத்தவ “அது...வந்து” னு விளக்கம் குடுக்க முயற்சிக்க, அந்த நேரம் என் அக்கா

“கெளம்பலாமா டா?“ னு குரல் குடுத்தா....குமுதாவும் சுதாரிச்சுகிட்டு

“சரிங்க....நீங்க கெளம்புங்க....”னு புன்னகைத்தாள்......என்னாலே தான் அந்த

ஓவியத்த விட்டு இன்னும் அகல முடியலே....அவளுக்கு ஓவியம் வரைய

தெரியும் னு சொன்னத வெச்சு நான் ஏதோ சுமாரா வரைவா போல னு

நெனைச்சா இப்படி பிரமிக்கிற அளவுக்கு திறமைசாலியா இருக்காளே.அதுவும்

ஒரு ஓவியத்துலே தன்னோட உணர்ச்சிகள கொண்டு வர்றது எவ்வளோ

கஷ்டம்?....இல்லே அவளோட பேச்ச கேட்டதுக்கப்புறம் ஒரு வேளை நான் தான்

ரொம்ப யோசிகிறேனோ?..... வீட்டுக்கு வர்றப்போ கூட யோசிச்சுகிட்டே வண்டிய

ஓட்டினேன்....





என் அக்காவை வீட்டுக்கு போக சொல்லிட்டு பாதி வழியிலேயே வண்டிய திருப்பி

என் நண்பர்களோட ஸ்பாட்டுக்கு விட்டேன்...அங்கே எல்லாரும் வழக்கமா

அரட்டையிலே இருந்தாங்க.....ஒரு தம்ம பத்த வெச்சுட்டு அவங்களோட பேச

முயற்சி பண்ணுனேன்......ஆனா மனசு முழுக்க அந்த ஓவியப்பெண்ணோட முகம்

தான் நின்னுச்சு.....நான் இத்தனா நாளா உணர்ச்சிகள வார்த்தைகள் மூலமா தான்

வெளிப்படுத்த முடியும் னு நெனைச்சிட்டு இருந்தேன்....ஆனா வண்ணங்களாலே

கூட முடியும் னு நிரூபிச்சிட்டாங்க.....இவ்வளோ திறமைசாலியா இருந்தும்

அவ்வளோ எளிமையான பேச்சு.....”வாவ்” னு என்னை அறியாம சொல்லவும்,

என் நண்பர்கள் என்னையே பாத்தாங்க....”டேய்...என்னடா யோசிச்சிட்டிருக்கே?”

னு ஒருத்தன் கேக்கவும், “நான் கெளம்பறேன் மச்சி” னு சொல்லிட்டு வண்டிய

எடுத்தேன்.....கொஞ்சம் யோசிச்சு பாத்தேன்......இவ்வளோ திறமைசாலிய

பாராட்டாம நான் ஏன் ஏதேதோ நெனைச்சிட்டு இருக்கேன் னு என்னையே

திட்டிகிட்டேன்....வீட்டுக்கு வந்ததும் உடைய மாத்திகிட்டு வந்து சோபாலே

உக்காந்தேன்.....





என் அக்கா தன்னோட அறைக்குள்ளே நுழையறத பாத்தேன்.......துணி மாத்திக்க

தான் போறா னு தெரிஞ்சது.....உடனே போனா வெளியே துரத்திடுவா னு ரெண்டு

மூணு நிமிஷம் கழிச்சு அவ எதிர்பாக்காத நேரத்துலே உள்ளே

நுழைஞ்சேன்...நான் உள்ளே நுழையறதுக்கும் அவ தன்னோட உடம்ப தலை

வழியா நைட்டிக்குள்ளே நுழைக்கறதுக்கும் சரியா இருந்துச்சு....”அட

ச்சே...”மிஸ்” பண்ணிட்டேன் போலருக்கே” னு கண்ணடிக்க, “நான் இன்னும்

“மிஸ்” தான் டா னு” அவளும் கண்ணடிக்க, ஆஹா இவளும் ஜாலியான மூடுலே

தான் இருக்கா போல னு அப்படியே போய் அவ இடுப்ப பிடிச்சு என்னோட

உடம்போட இறுக்கி என் உதடுகள ஈரப்படுத்திகிட்டே அவ முகத்த நெருங்க, ஒரு

நொடி என் முகத்த முகர்ந்து பாத்துட்டு “தம்மடிச்சியா?” னு முறைக்க, நான்

இளிச்சுகிட்டே இன்னும் கிட்டே போக, என்னை தள்ளி விட, நான் அவளோட

இடுப்பை என்னோட இடுப்போட சேர்த்து இறுக்கமா பிடிச்சதாலே அவளாலே விலக

முடியாம போகவும், தன்னோட மேலுடம்ப பின்னாலே வளைச்சு, என்னோட

நெஞ்சுலே மாறி மாறி அடிக்கவும், நான் சட்டு னு ஒரு கைய முதுகுக்கு குடுத்து

என் பக்கம் இழுக்க, அவளோட நெஞ்சுக்கனிகள் ரெண்டும் என் மார்பிலே பட்டு

நசுங்க, நான் அவ கழுத்த மோப்பம் பிடிக்கவும், அவளுக்கு கூசியிருக்கும்

போல...”ஆவ்....கூசுது டா எரும” னு சினுங்குனா....ஆனா அதோட அவளோட எதிர்ப்பும்

குறைஞ்சு போச்சு....சும்மா பேருக்கு என் நெஞ்சு மேல கைய வெச்சு தள்ளி விட

முயற்சி பண்ண, நான் அவளோட பளிங்கு வண்ண கழுத்துலே ஒரு பச்ச நரம்ப

பாத்தேன்...அவளோட தோள்பட்டையிலே ஆரம்பிச்சு அந்த பச்சை நரம்பு போற

பாதைய என் நுனிநாக்காலேயே தடவிகிட்டே போகவும், அவ “ம்ம்ம்ம்....” னு

முனகிகிட்டே கண்ண மூடிகிட்டா....அவளோட காது மடல உதட்டாலே கவ்வி

என் நாக்காலே அவ காதுக்குள்ளே நுழைச்சு நக்கவும், சில்லுனு என் எச்சில்

பட்டதும், கூச்சத்துலே அவ ரோமமெல்லாம் சிலிர்த்து போய்

“ஸ்ஸ்ஸ்.....ஆஆஆ...ஏண்டா இப்படி பண்றே?....டேய் சொன்னா புரிஞ்சுக்க

டா.....” னு கெஞ்ச, நான் உடனே”அம்முகுட்டி நீ என்னை புரிஞ்சுக்க டி.......நீ

வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுலே இருந்து நாம தனியா இருக்கவே

முடியறதில்லே....நான் உன்ன நெனைச்சு ரொம்ப ஏங்கி போயிருக்கேன்....”னு

அவளுக்கு மேல கெஞ்ச, அவ என் கண்ணை நேருக்கு நேரா பாத்து “ நானும்

உன்ன மாதிரி தான் ஏங்கி போயிருக்கேன்....ஆனா புரிஞ்சுக்க டா. என் செல்லம்

ல?....நாம இப்போ வீட்லே தனியா இல்லே....கதவு தாழ்ப்பாள் போடவும்

இல்லே.....போட்டாலும் சந்தேகம் வரும்.....உம்மா....விடுடா

என்னை...உம்மா...புரிஞ்சுக்க டா.....உம்மா...போதும் டா” னு வார்த்தைக்கு

வார்த்தைக்கு என் உதட்டுலே முத்தம் குடுத்து என்னை சமாதானம் பண்ண

முயற்சி பண்ண, நான் எதையும் கேக்கற நிலையிலேயே இல்லே....





ஒரு பக்கமா திருப்பி வெச்சிருந்த அவ முகத்து மேல அனலா மூச்சுவிட்டுகிட்டே

அவ கன்னத்த நக்குனேன், உதட்டாலே கவ்வி இழுத்தேன், கொஞ்சம் உணர்ச்சி

அதிகமாகி பல்லு படற மாதிரி அவ கன்னத்த கடிச்சுட்டேன்......வலியிலே

“ஸ்ஸ்ஸ்....ஆஆஆ” னு என் முகத்த நேரா பாக்க, அதுக்கு மேல அவள பேச

விடாம அவளோட பிஞ்சு இதழ்கள கவ்விகிட்டேன்....அந்த நொடியிலே


அவளோட கொஞ்ச நஞ்ச எதிர்ப்பும் இல்லாம போச்சு...”ஆவ்ம்மம்ம்.....ம்ம்ம்ம்”

னு என் வாய்க்குள்ளே முனகிகிட்டிருந்தா....அவளோட உடம்பு கிறக்கத்துலே

கால்கள் தள்ளாடி அப்படியே சரிய போக, நல்ல வேளை அவளோட முதுக

பிடிச்சிருந்த கைய கீழே இறக்கி அவளோட பின்மேடுகள பிடிச்சு அப்படியே

பக்கத்துலே இருந்த பீரோ மேல அவள சாய்ச்சுட்டேன்...இப்போ இன்னொரு

கையாலே அவளோட இடைய தடவிகிட்டே அப்படியே மேல கொஞ்சம்

கொஞ்சமா கொண்டு வந்து அவளோட நெஞ்சுக்கனிய பதமா பிடிச்சு பிசையவும்

மிரட்சியா என்னையே முழிச்சு முழிச்சு பாத்து தலைய வேணாம் வேணாம் ங்கற

மாதிரி ஆட்ட தான் முடிஞ்சுது....அவள பேச விட்டா தானே?.....நான் தான்

அவளோட செவ்விதழ்கள சுவைச்சுகிட்டு அவளோட மாங்கனியையும்,

அவளோட பின்மேடுகளையும் அள்ளி அள்ளி பெசஞ்சுகிட்டிருக்கேனே....கொஞ்ச

கொஞ்சமா அவ விருப்பம் இல்லாமலேயே அவ உடம்பும் வளைஞ்சு குடுக்க

ஆரம்பிச்சுது....தன்னோட தொடைகள நெருக்கமா தேய்ச்சுகிட்டே நெளிய

ஆரம்பிச்சா....அவளோட வாய்க்குள்ளே என் நாக்க நுழைச்சு துழாவிகிட்டே அவ

நாக்க உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவளோட எச்சில் தேனை உறிஞ்சி உறிஞ்சி குடிக்க, என்

தம்பியும் தலை தூக்க ஆரம்பிச்சான்.....எனக்கு உடம்பு சூடாகி என் இடுப்ப அவ

இடுப்போட சேர்த்து மெதுவா மேலேயும் கீழேயும் தேய்க்க அவளுக்கு

நெஜமாவே பயம் வந்துடுச்சு.....பயத்துலே அவ உடம்பே வேர்த்து அவ

முகத்துலே முத்து முத்தா வேர்வைத்துளிகள்.....கஷ்டப்பட்டு தன்னோட

உதடுகள என் உதடுகளின் பிடியிலிருந்து விலக்கி கதவையே பாத்துகிட்டு,

“டேய்....சொன்னா.....கேளுடா.....அய்யோ.....உனக்கு பயமாவே இல்லியா?”னு

கெஞ்ச, நான் அவளையே பாத்து, “கொஞ்சம் பயமா தான் இருக்கு.....ஆனா நான்

ரூமுக்குள்ளே வந்ததும் அதை பாத்துட்டேன்....பாத்ததும் தாங்க

முடியலே....எனக்கு அது வேணும் டி.....”னு பினாத்த, “எதை டா பாத்தே?” னு

அவ கேக்க,”இதைத்தாண்டி” னு ஒரு உணர்ச்சி வேகத்துலே என் இடது கையாலே

பெசஞ்சுகிட்டிருந்த அவ பின்மேட அழுத்தி பிடிச்சிட்டேன்....வலி தாங்க

முடியாம ஆனா கத்துனா மாட்டுவோமே ன்ற பயத்துலே கீழுதட்ட கடிச்சுகிட்டு

”ஹம்” னு வேதனையிலே முனகிட்டு, என்னை பலம் கொண்ட வரைக்கும்

தள்ளி விட்டுட்டு விடு விடு னு பாத்ரூமுக்குள்ளே போய் கதவ

சாத்திகிட்டா....எனக்கே வெக்கமா போச்சு...ச்சே...அவளுக்கு வலிக்கிற

அளவுக்கு அழுத்திட்டோமே னு....கொஞ்ச நேரம் அவ கட்டிலிலேயே

உக்காந்திருந்தேன்....




கொஞ்ச நேரத்துலே அவளே வெளியே வந்தா....பாவம் அந்த பஞ்சு சதைக்கு

எப்படி வலிச்சிருக்கும்?......அவளோட சோர்ந்து போன முகமே காட்டி

குடுத்துச்சு....என்னோட முரட்டுத்தனத்தாலே அவ உடம்பே துவண்டு

போச்சு.....நான் தலைய குனிஞ்சுகிட்டேன்....என்கிட்டே வந்து நின்னு

“எரும...எரும.....இப்படியா டா கசக்குவ?....எப்படி வலிக்குது தெரியுமா?” னு

என்னை பட்டு பட்டு னு முதுகிலேயே அடிச்சா.... “சாரி டி அம்முகுட்டி”னு

பாவமா அவளையே பாக்க, கோவம் குறைஞ்சு “ஆமா பண்றதையும் பண்ணிட்டு

இது ஒன்னு சொல்லிட வேண்டியது” னு சிரிக்க, நான் உக்காந்தபடியே அவ

இடுப்ப பிடிச்சு என்கிட்டே இழுத்து அப்படியே கட்டிக்கிட்டு, அவ தொப்புளுக்கு

முத்தம் குடுக்க போக, அவ பதறி போய் “நீ அடங்கவே மாட்டியா???....கொஞ்சம்

கூட பயமே இல்லேடா உனக்கு.......என்னிக்கு நல்லா மாட்ட போறோம் னு

தெரிலே” னு சொல்லிட்டு கதவ திறந்து வெளியே போயிட்டா....