அண்ணி அமைவதெல்லாம்........ [waiting for update]

[manigopal]

அவனை பொறுமையா பாத்த அப்பா “சரிப்பா....நீ இந்த அளவுக்கு உறுதியா

இருக்கறதாலே நாங்க உனக்காக இறங்கி வர்றோம்.உனக்கும் வயசாகுது,

பாப்பாவுக்கும் வயசாகுது...ரெண்டு பேருக்கும் முதல்லே கல்யாணம் பண்ணி

வெக்கலாம் னு இருக்கோம்.....அது வரைக்குமாவது இங்கேயே இருப்பா” னு

சொல்லவும் அதிர்ந்து போனான்.....



“என்னது....என்னது....கல்யாணமா?.....இப்போ எதுக்கு பா

கல்யாணம்?....என்னப்பா பேசுறீங்க?......”னு பதறி போக, அப்பா “என்னப்பா

நீ...இதுக்கும் ஒத்துக்க மாட்டேன்றே....அதுக்கும் ஒத்துக்க மாட்டேன்றே” னு

அவனை மடக்கவும், அவன் முகமே வெளிறிப்போய் பேச வார்த்தை வராம

அப்பாவையே பாத்தான்....”அவன்கிட்டேயிருந்து எந்த எதிர்ப்பும் வராததே ஒரு

முன்னேற்றம் தான் னு அப்பா புரிஞ்சுகிட்டு ஒரு புன்னகையோட எழுந்து

போனார்...




ராத்திரி எல்லாரும் சாப்பிட்டுட்டு உக்காந்திருந்தப்போ அண்ணனே

பேச்ச ஆரம்பிச்சான்.....”அப்பா, நீங்க சொன்னதெல்லாம் யோசிச்சு

பாத்தேன்...நானும் என்னோட பார்ட்னர்ஸ் கூட பேசிட்டேன்...அவங்க

இப்போதைக்கு எதையும் விக்க வேணாம்....வங்கிக்கடன் மூலமா

சமாளிச்சுக்கலாம் னு சொல்லிருக்காங்க...ஆனா நான் இப்போ அவங்க கூட

சேர்ந்து செய்யலேன்னா என் மேல இருக்கிற நம்பிக்கை போயிடும் பா...அதை

திரும்ப கொண்டு வர்றது ரொம்ப கஷ்டம் பா....அப்புறம்.....அப்புறம்....உங்க

இஷ்டப்படி பொண்ணு பாருங்க பா...இனிமே நீங்க தான் முடிவு பண்ணனும்” னு

சொல்லி அமைதியா எழுந்து போயிட்டான்....




அவன் போனப்புறம் “என்னங்க இது....கல்யாணத்துக்கு ஒத்துகிட்டான் ஆனா

வெளியூருக்கு போய்தான் ஆவேன்கறான்....என்னங்க இது?” னு நொந்து போய்

பேச, “அட விடு மா.....கொஞ்சம் விட்டுதான் பிடிப்போமே....ஒரு நல்ல

பொண்ணா பாத்து கட்டி வெச்சுட்டா இவன அடக்கி இங்கேயே உக்கார வெச்சுட

போறா” னு சொல்லவும், எங்களுக்கு அதுவும் சரி தான் தோனுச்சு...அடுத்த நாள்

காலையிலே நான் நல்ல வேளை சீக்கிரமே எழுந்து ரெடியானதாலே

அவகிட்டயிருந்து தப்பிச்சேன்...இல்லேன்னா பார்வையிலேயே

பஸ்பமாக்கியிருப்பா......



நான் அவள இறக்கி விட்டதும் தன் கைக்கடிகாரத்த பாத்தவ “ஏய்...ரொம்ப

சீக்கிரம் வந்துட்டோம்....வா உன்னே என்னோட ஆபீஸ்லே அறிமுகப்படுத்தி

வெக்கிறேன்” னு கைய பிடிச்சு இழுத்துகிட்டு போனா....அவளோட மேஜைக்கு

போனதும், அவளோட தோழிகள் அவள சூழ்ந்துக்கிட்டு

“ஹேய்...என்னய்யா....சீக்கிரம் வந்துட்டே? னு விசாரிக்கவும், இவ உடனே

“சும்மாதான் பா....இன்னிக்கு வர்ற வழியிலே எங்கேயும் நெரிசல் இல்லே

அதான்...ஹேய்....இது தான் மோகன்” னு என்னை கை காட்டிட்டு “மோகன்...இது

நான்சி..இது மேகலா.....இது மெஹருன்னிசா....” னு ஒவ்வொருத்திய கைகாட்டி

அறிமுகப்படுத்தவும், அவ சொல்ல சொல்ல எல்லாருக்கும் ஒரு “ஹாய்”

போட்டு வெச்சேன்.....”ம்ம்ம்...ஹேய்...அவள எங்கே பா காணோம்?” யாரையோ

ஒருத்திய பத்தி கேக்க...அவங்களும் புரிஞ்சுகிட்டு பேரை குறிப்பிடாமலேயே

சுத்தி முத்தி பாத்துட்டு இன்னும் வரலே போலருக்கு பா....மோகன்...வாங்களேன்

எங்களோட ஒரு காபி சாபிட்டுட்டு போங்க” னு சாதாரணமா கூப்பிடவும்,

நானும் போகலாமே....சாப்பிடலாமே..” னு சொல்லிட்டிருக்கும்போதே என்னை

முறைச்ச என் அக்கா “ அவங்கள பாத்து “இல்லே இல்லே...காபி சாப்பிட போனா

லேட்டாகும்....பரவால்லே...நீ கெளம்பு” னு என்னை தள்ளாத குறையா

வாசலுக்கு கூட்டிட்டு வந்தா....




நாங்க நகர ஆரம்பிச்சதும் பின்னாடி அவளோட தோழிங்க குசுகுசு னு பேசி

சிரிச்சது நல்லாவே கேட்டுச்சு.....வாசலுக்கு வந்து நான் பைக்கிலே உக்காந்ததும்

வேற ஒண்ணுமே சொல்லாம ”ஒழுங்கா கெளம்பு” னு அதட்டவும்,

“ஹேய்...என்ன டி ஆச்சு?ஏன் டென்ஷன் ? அவங்க காபி தானே சாப்பிட

கூப்பிட்டாங்க? னு கேள்வி கேக்க, அவ “அவளுங்க கூப்பிட்டா நீயும்

போயிடுவியா?.....பிச்சுபுடுவேன் பிச்சு” னு மிரட்டவும், என்னாலே அதுக்கு மேல

தாங்க முடியலே....சிரிக்கிற சிரிப்பிலே பைக்கிலே இருந்தே தடுமாறி

விழுந்திருப்பேன்...நான் சிரிக்கிறதையே எரிச்சலா பாத்தா...நான் கஷ்டப்பட்டு

சிரிப்ப அடக்கிகிட்டு “ஹேய் அம்முகுட்டி என் லூசுகுட்டி.....உன்ன தவிர வேற

யாரையாச்சும் பாப்பேனா சொல்லு?” னு கண்ணடிக்கவும், அவளுக்கு அப்போ

தான் சிரிப்பே வந்துச்சு...”அது...அது இருக்கட்டும்” னு என்னமோ வில்லி

ரேஞ்சுக்கு பேசவும் “சரி அது இருக்கட்டும்....இன்னும் யாரோ ஒருத்திய

தேடுனியே...யாரு டா அது?” னு கேக்கவும், “அவளா...முக்கியமா அவள காட்ட

தான் உன்ன உள்ளே கூட்டிட்டு போனேன்...இன்னும் வரலே போல....ரொம்ப

நல்ல பொண்ணு டா....நான் இங்கே சேர்ந்த முதல் நாள்லே இருந்து

எங்களுக்குள்ளே ஒரு இனம்புரியாத நெருக்கம்.....எங்களுக்கும் ஒருத்தர

ஒருத்தர் பிடிச்சு போச்சு.....ம்ம்ம்.....நான் அவள முடிஞ்சா ஒரு வாரக்கடைசி

நாள்லே நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வர்றேன்.....நம்ம வீட்டுலே எல்லாருக்கும்

அவள பிடிக்கும்” னு பில்டப் குடுத்துகிட்டே போக, எனக்கும் இவ இந்த அளவுக்கு

பேசறா னா அவள பாக்கணுமே னு தோனுச்சு....




ஆனா அவள பாத்துட்டு போறேன் னு நின்னா இவ இன்னும் முறைப்பாளே னு

பயந்துகிட்டு “சரி நான் கெளம்பறேன்” னு சொல்லிட்டு வண்டிய

நகர்த்திட்டேன்.....அவ வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுலே இருந்து முன்னே

இருந்த மாதிரி அந்த தனிமையும், வாய்ப்பும் எங்களுக்கு ரொம்பவே குறைஞ்சு

போச்சு....இருந்தாலும் ஒவ்வொரு நாளும் வீட்டுக்கு வந்ததும் ஒருத்தர விட்டு

ஒருத்தர் பிரியவே மாட்டோம்.....டிவி பாக்கறதுன்னாலும் ஒன்னா தான்

பாப்போம்.....நான் சகஜமா அவ கையோட கை கோர்த்துகிட்டு

உக்காந்துருப்பேன்...பக்கத்துலே யாரும் இல்லேனா நான் எதிர்பாக்காத

நேரத்துலே கன்னத்துலே “இச்சு” னு ஒன்னு குடுத்துட்டு ஒண்ணுமே தெரியாத

மாதிரி திரும்பிக்குவா....நான் தான் இன்ப அதிர்ச்சியிலே என்ன பண்றது னு

தெரியாம முழிப்பேன்....வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுக்கப்புறம் அக்கா

ரொம்பவே சந்தோஷமா இருந்தா...ஆனா அதுக்காக நாங்க ஒருத்தர ஒருத்தர்

விட்டு குடுக்கலே.. ....சொல்ல போனா சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பெரிய

சந்தோஷத்த குடுக்கும்.....காலையிலே சீக்கிரம் அலாரம் வெச்சு எழுந்து

அவளோட ஸ்கூட்டிய சுத்தமா துடைச்சு வெப்பேன்....”நீ ஏண்டா இதெல்லாம்

பண்றே?” னு திட்டினாலும் “என் செல்லம்டா நீ: னு கொஞ்சிட்டு போவா.....ஒரு

தடவ என் நண்பன் ஒருத்தன் அவனோட மாமா வெளிநாட்டுலேர்ந்து வாங்கிட்டு

வந்தார்னு ஒரு சிகரெட் பாக்கெட் குடுத்தான்...நானும் வாங்கி எதேச்சையா

வாங்கி பேண்ட் பாக்கெட்லே வெச்சுட்டு வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்...ரூமுக்குள்ளே

வந்தததும் எடுத்து எங்கேயாவது மறைவா வெக்கணும்னு நினைச்சேன் ஆனா

மறந்துட்டேன்...அடுத்த நாள் எழுந்து குளிச்சுட்டு வெறும் துண்டோட வந்து

பாத்தா பேண்ட காணோம்...அம்மா தான் எடுத்து துவைக்க

போட்டிருப்பாங்க.....அய்யோ அந்த சிகரெட் பாக்கெட்ட

பாத்திருந்தா?.....இன்னிக்கு காலைலேயே நமக்கு டண்டணக்கா தான் னு

நினைச்சுகிட்டு நின்னப்போ இவ ரூமுக்குள்ளே வந்து கதவ சும்மா சாத்திட்டு

என்முன்னே வந்து நின்னு கைக்குள்ளே மறைச்சு வெச்சிருந்த அந்த பாக்கெட்ட

எடுத்து என் கண் முன்னாடி ஆட்டிகிட்டே “அய்யா..... இதைத்தானே தேடுறீங்க?”

னு ரொம்ப பணிவா கேக்கவும். நான் நிம்மதியா ஒரு பெருமூச்சு விட்டு “ஒ.....நீ

தான் எடுத்து வெச்சிருக்கியா??...எனக்கு ஒன்னாச்சும் மிச்சம் வெச்சியா இல்லே

எல்லாத்தையும் நீயே அடிச்சிட்டியா?” னு .சாதாரணமா கேக்கவும், என்னை

எரிக்கிற மாதிரி முறைச்சுட்டு “கொழுப்புடா உனக்கு....நீ மாட்ட கூடாது னு

மறைச்சு வெச்சேன் பாரு.....இப்போ இதை கசக்கி போடறேனா இல்லியா னு

பாரு” னு அதை அப்படியே கசக்க முயற்சிக்கவும் நான் பதறி போய்

“அய்யோ...அம்முகுட்டி....என் செல்லம் ல?...என புஜ்ஜி ல?....கசக்காதே

டி...ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்” னு கெஞ்சவும், “சரி சரி ரொம்ப கெஞ்சாதே...இந்தா

நீயே வெச்சுக்கோ” னு என் கையிலே குடுத்துட்டு திரும்பவும், நான்

“அம்முக்குட்டி” னு தேனிலே குழைச்ச மாதிரி குரல்லே கூப்பிட்டதும் நான்

சிலுமிஷமா ஏதோ பண்ணபோறேன் இல்லே சொல்ல போறேன் னு அவளுக்கு

புரிஞ்சாலும் அதை வெளிக்காட்டாம என் பக்கம் திரும்பி ”என்னடா வேணும்

உனக்கு?...சீக்கிரம் சொல்லு...எனக்கு நெறைய வேலை இருக்கு”னு சலிச்சுக்கற

மாதிரி பேசினாலும் அவளோட முகத்துலே அந்த எதிர்பார்ப்பு தெரிஞ்சுது.....




நான் அவளோட இடுப்ப மென்மையா பிடிச்சு மெதுவா “வர வர என்னை நீ

கண்டுக்கறதே இல்லே” னு சினுங்கிகிட்டே என்கிட்டே இழுக்கவும், காந்தத்துலே

இரும்புத்துண்டு ஒட்டுற மாதிரி என் உடம்போட ஒட்டி நின்னா...நான்

அப்போதான் வெந்நீர்லே குளிச்சுட்டு வந்ததாலே என் உடம்போட கதகதப்பு அவ

உடம்புக்கு பாய்ஞ்சதும் அப்படியே கிறங்கிபோய் கண்ண மூடிகிட்டா....நான்

அவளோட முகபாவத்த ரசிச்சுகிட்டே அவளோட உதட்ட கவ்வ போனதும், என்

பிடியிலிருந்தும் விலக மனசில்லாம ஆனா அதுக்கு மேல ஏதாவது நடந்தா

ரெண்டு பெரும் மாட்டுவோம் னு நல்லா புரிஞ்சதாலே, முகத்த பின்னாடி நகர்த்தி

குசுகுசு னு “டேய்.... சொன்னா கேளுடா....வேணாண்டா....என் தங்கம் ல?....என்

செல்லம் ல?” னு கெஞ்சிகிட்டே கொஞ்ச, நான் பிடிவாதமா “அதெல்லாம் எனக்கு

தெரியாது....எனக்கு ஒரே ஒரு முத்தமாச்சும் குடு” னு அடம் பிடிக்க

“ஆஹாஹா...ஒரே ஒரு முத்தமா?.....நீ வேற காய்ஞ்சு

போயிருக்கே......உன்கிட்டே ஒரு நிமிஷம் உதட்ட குடுத்தா கடிச்சு வெச்சாலும்

வெச்சுடுவே....” னு கிண்டலடிக்கவும், நான் விட்டு குடுக்காம “என்னது நான்

கடிச்சு வெப்பேனா??நல்லா யோசிச்சு பாரு....கடிச்சு வெச்சது நீயா நானா?” னு

நானே என் கீழுதட்ட கடிச்சு எதையோ நினைவுபடுத்த, அவள ஒரு நொடி

யோசிச்சு பாத்துட்டு முன்னே நடந்தது ஞாபகத்துக்கு வந்ததும்

“ச்சீ...போடா...பொறுக்கி” னு சினுங்கிகிட்டே என் நெஞ்சுலே அவ பஞ்சு

கையாலே குத்த குத்த, எனக்கென்னமோ மெத்து மெத்து னு பிடிச்சு விடற

மாதிரியே இருந்துது....என் தம்பி கொஞ்சம் கூட முன்னறிவிப்பே இல்லாம

“என்னையும் உங்க விளையாட்டுலே சேர்த்துக்கோங்க” னு எழுந்திருக்க

ஆரம்பிச்சுட்டான்....நான் சிரிச்சுகிட்டே என் அடிவயித்த எக்கி எக்கி அவ

உடம்போட உரச உரச, அவ ஒரு நொடி கீழே பாத்தவ என்னை பின்னாடி தள்ளி

விட்டுட்டு ஒரு விஷம சிரிப்போட நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்பாக்காத நேரத்துலே

நான் இடுப்புலே கட்டியிருந்த துண்ட டக்கு னு உருவிட்டா....நான் பதறி போய்

“ஏய்...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்...துண்ட குடு டி” னு கெஞ்ச, அப்படியே கொஞ்சம்

பின்னாடியே நகர்ந்து போய் “குடுக்க மாட்டேன்....என்னடா பண்ணுவே?” னு

திமிரா கேள்வி கேக்க, நான் அவள தாவி பிடிக்க போக, அவ சட்டு னு கதவ

திறந்து சிட்டு மாதிரி வெளியே பறந்துட்டா...நான் வேற யாரும் பாத்துட

போறாங்கன்னு ஓடிப்போய் கதவ சாத்துனதும் தான் உசுரே வந்துச்சு....நெஞ்சு

படக் படக் னு அடிச்சுகிச்சு....




கொஞ்ச நேரம் உக்காந்துட்டு பொறுமையா கெளம்பி வெளியே போய் சாப்பிட

உக்காந்ததும் என் பக்கத்துலே வந்து உக்காந்து என்கிட்டே மெதுவா

“காலங்காத்தாலேயே செம மூடா இருந்தே போல” னு உதட்ட நாக்காலே

தடவிகிட்டே உசுப்பேத்த “மூடு ஏத்துனதே நீ தானே டி....இரு இரு உன்னை ஒரு

நாள் கவனிச்சுக்கறேன்” னு நான் சொல்ல, “ நான் ஏற்கனவே பாத்தது தானே

டா...ஆனா சும்மா சொல்லக்கூடாது.......சூப்பரா போஸ் குடுக்கறாண்டா அவன்”

னு கண்ணடிக்க, “ஆனா நீதான் ஒண்ணுமே பண்ணாம போயிட்டியே” னு நான்

அவ காதுலே சொல்லவும், “ச்சீ....போடா.....எப்போ பாரு ஒரே நெனைப்பு தானா

உனக்கு?” னு சிணுங்கினாலும் அவளோட வெக்கமே காட்டி குடுத்துச்சு

அவளுக்கு நான் பேசுனது பிடிச்சிருந்துச்சு னு....நான் அவ வெக்கத்த

ரசிச்சுகிட்டே சாப்பிட்டு முடிச்சேன்......அவளும் வேலைக்கு

கெளம்பிட்டா.....




ஒரு சனிக்கிழமை மத்தியானம் அவகிட்டேயிருந்து போன்

வந்துது “ஏய்...நான் என் ப்ரெண்ட கூட்டிட்டு வர போறேன்...அம்மாகிட்டே

சொல்லிடு...அவங்க எங்கேயாச்சும் போயிட போறாங்க.....”னு...நானும்

அம்மாகிட்டே சொல்லி வெச்சுட்டேன்....ஒரு நான்கு மணி வாக்கிலே வாசல்லே

ரெண்டு வண்டி வந்து நிக்கற சத்தம் கேட்டுச்சு....முதல்லே என் அக்கா உள்ளே

நுழைஞ்சு திரும்பி பாத்து “ஹேய்.....உள்ளே வா......ஏன் அங்கேயே

நின்னுட்டே?.....னு கூப்பிடவும் நானும் அம்மாவும் ஆவலா வாசலையே பாக்க

“அடடடா உன் கூச்சத்துக்கு அளவே இல்லியா?” னு திரும்ப வெளிலே போய் தன்

தோழியோட கைய பிடிச்சு சிரிச்சுகிட்டே உள்ளே கூட்டிட்டு வந்தா....அப்போதான்

இத்தன நாளா என் அக்கா பெருமையா சொன்ன அந்த பொண்ண

பாத்தேன்....பூவேலைப்பாடு செஞ்ச ஒரு பச்சை கலர் சுடிதார்.......அவ

போட்டிருந்த உடை எளிமையா இருந்தாலும் அதுலே ஒரு நேர்த்தி இருந்துது.....

....என் அக்காவை விட கொஞ்சம் எடை கூடுதலா தெரிஞ்சாலும் கொஞ்சம் கூட

குறை சொல்ல முடியாத அளவுக்கு இருந்தது அவளோட தோற்றம்......முகத்த

பாத்து ஒரு நிமிஷம் மலைச்சு தான் போனேன்....பிறை மாதிரி நெத்தி......

வில்லு மாதிரி ரெண்டு புருவங்களுக்கு மத்தியிலே சின்னதா ஒரு சந்தனக்கீற்று,

அதுக்கு மேல அம்சமா, அளவா ஒரு குங்குமப்பொட்டு.....பால்குடத்துலே

திராட்சைகள் மாதிரி இரு கருவிழிகள்.....அந்த பார்வையிலேயே ஒரு சிநேகம்

தெரிஞ்சுது....ஏழாம் நம்பர தலைகீழா போட்ட மாதிரி கூர்மையா

நாசி.....ரோஜாப்பூ நிறத்துலே குவிந்த இதழ்கள்....மொத்தத்துலே ஒரே ஒரு

தடவ பாத்தாலும் கண்டிப்பா மனசுலே நிக்கற மாதிரி ஒரு களை...புது இடத்துக்கு

வந்திருக்கோமே ன்ற கூச்சத்துலே தயங்கி தயங்கி உள்ளே வந்தவள எங்க

அம்மா தான் கைய பிடிச்சு “உள்ளே வாம்மா” னு பாசமா கூட்டிட்டு வந்து ஒரு

நிமிஷம் புன்சிரிப்போட அவளோட முகத்த பாத்து “தங்க சிலையாட்டம்

இருக்கே.....” னு புகழவும் முகம் செவந்து போய் நின்னா....அம்மா மறுபடியும்

அவளோட தாடைய பிடிச்சு மெல்ல தூக்கி “உன் பேரு என்னம்மா?” னு கேக்க,

அவளும் தனக்கு கிடைச்ச பாராட்டுலே வெக்கப்பட்டு பதில் சொன்னா “ என் பேரு

குமுதா...ஆண்டி....”