அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue]

[manigopal]

(வாணி அத்தை சொல்றத கேளுங்க....)

நேத்து நவியோட போட்ட ஆட்டத்துல, 12 மணிக்குத்தான் எழுத்தேன். கீதா இன்னமும் தூங்கிட்டுதான் இருந்தா. அவளையும் எழுப்பி, மாடியை விட்டு கீழ இறங்கி வந்து.... குளிச்சிட்டு சாப்பிட்டோம்.

நவீ எங்கன்னு மாலதி கிட்ட கேட்டேன்... அவன் பெரியப்பா வீடு வரைக்கும் போயிருக்கான்னு மாலதி சொன்னா.

சரின்னு, கொஞ்ச நேரம் டிவி பாத்துட்டு இருக்க, அப்ப.... மாலினியும், கவிதாவும் வந்து.... என்னை அங்க இருந்த பெட்ரூமுக்கு கூப்பிட்டாங்க.

உள்ள போனதும்,

"என்னடி, எதுக்கு என்னை தனியாக் கூப்பிட்டீங்க"

"அக்கா உங்களை எழுப்பச் சொன்னான்னு, காலைல மாடிக்கு வந்து பாத்தோம்...." - மாலினி

"எப்படிண்ணீ.... மூணு பேரும்... ஒரே நேரத்திலயா!!. கீதாவையும் ஆட்டத்துல சேத்துட்டீங்க போல இருக்கு" -கவிதா

"அமாடி.... நாங்க நேத்து மாடியில பண்ணிட்டு இருக்கும் போது, கீதா வந்துட்டா.... அப்புறம் என்ன போடீன்னா சொல்ல முடியும். அவளும் ஆசப் பட....!" நான் சொல்லி முடிக்கும் முன்பே,

"அதுக்காக இப்படியா?!... அம்மணமாவா தூங்குவீங்க....?! மூணு பெரும் ட்ரெஸ்ஸு கூட போடாம. நல்ல வேளை நாங்க வந்து பாத்தோம்.... சித்ரா வந்து பாத்தித்திருந்தா என்ன ஆவுறது" - மாலினி

"அடிப்பாவிங்களா....சீ.....!!! அம்மணமாவா பாத்தீங்க?"

"ஆமா.... அப்படி ஒரு தூக்கம் உங்களுக்கு... எழுப்பி எழுப்பி பாத்தோம்... முடியல. 'டேய் நவீ..... நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்.... உடம்பே அடிச்சுப் போட்ட மாதிரி இருக்கு...இப்போதைக்கு எங்களை எழுப்பதடா!'..... அப்படின்னு சொல்லிட்டு, திரும்பவும் தூங்கிட்டீங்க... உங்களுக்கு என்ன சொன்னீங்கன்னு கூட ஞாபகத்தில இல்லையா?"

"சுத்தமா ஞாபகம் இல்லடீ.... செம்ம! தூக்கம்!"

"நைட்டு முழுசும், ஒரே என்ஜாய்மெண்டோ?!" - கவிதா

"சீ.... போங்கடீ. இதையெல்லாம் கேட்டுக்கிட்டு"

"சும்மா சொல்லுங்கண்ணீ!. நமக்குள்ள என்ன!!" - மாலினி

"ம்ம்ம்..... சும்மா...!! அப்படியே!! வனத்திலே மெதக்கற மாதிரி பண்ணிட்டான்....இப்ப நெனச்சாலும் ஒருமாதிரியா இருக்குடீ"

"எப்படி இருக்குது" - கவிதா

"அப்படியே ஈரமாகுது....! அங்க!! திரும்பவும் எப்ப, எப்பாடான்னு இருக்குது"

"அதான் காலைல பாத்தோமே..... படுக்கையெல்லாம் திட்டுத் திட்டா. ஒண்ணுக்கு எதுவும் போயிட்டிங்களா அண்ணீ" குரும்புச் சிரிப்புடன் கவிதா கேட்க.

"சீ போடீ..... அது ஒண்ணுக்கு இல்லடி, வெவரம் கெட்டவளே"

"தெரியும்.... தெரியும்.... இது கூட தெரியாமலா புள்ள பெத்துக்கிட்டோம். எத்தன வாட்டி அண்ணீ?" - மாலினி கேட்க, கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சிட்டு,

"எனக்கு மட்டும் ஏழு வாட்டி ஆகி இருக்கும்னு நெனைக்கிறேன்.... அய்யோ, கீதாவுக்கு கணக்கே இல்ல.... கொடம், கொடமா, ஊத்திக்கிட்டே இருக்கா... அப்பா.....! சொர்க்கமா! இருந்ததுடீ நேத்து. அதான் அசந்து தூங்கிட்டோம்"

"ஆஆஆவ்வ்வ்வ்...... ஏழு வாட்டியா.... பொய் சொல்லாதீங்கண்ணீ" -மாலினி

"உண்மையைத்தாண்டி சொல்றேன்"

"எனக்கெல்லாம் என் புருஷன் பண்ணா ஒரு வாட்டி கூட வராது. அப்புறமா கைய வச்சி, மாங்கு மாங்குன்னு பண்ணும் பொது தான் வரும். அப்படியே...! எனக்கு, கையே வலிச்சிப் போகும்... நீங்க என்னண்ணீ சாதாரணமா! ஏழு வாட்டின்னு சொல்றீங்க " மாலினி

"நானும் அப்படித்தாண்டீ நெனச்சேன்.... அனா நவீ.... யப்பா...!!! சும்மா ஒரு மணி நேரம் வச்சி! செய்யிறான். வராம என்ன பண்ணும்!"

"நீங்க சொல்லச் சொல்ல.... எங்களுக்கும் ஆசையா இருக்கு அண்ணீ. நீங்க தான் ஏமாத்திட்டே இருக்கீங்க" - கவிதா

"நான் ஏமாத்துறேனா... என்னடி சொல்றீங்க"

"நவியோட.... நாங்க....!!! முந்தாநாளே கேட்டோம்-ல்ல அண்ணீ" - மாலினி

"சாரிடி குட்டிங்களா!.... என் வீட்டுக்காரர் ரொம்ப பிஸி"

"ஓஹோ.... அந்த அளவுக்கு போயிடிச்சா" - மாலினி

"ஆமா... அவனோடது ரொம்பப் பெரிசா !! அதான் அந்த அளவுக்கு ஆழமா போயிருச்சு...!!" சிரித்துக் கொண்டே சொன்னேன்.

"காமெடி பண்ணாதீங்க அண்ணி!!. வீட்டுக்காரர்னு, சொன்னீங்களே அதைச் சொன்னோம்" - கவிதா

"நான் தான, அவனுக்கு மொத, மொதல்ல முந்தானை விரிச்சேன் அப்ப, எனக்கு அவன் வீட்டுக்காரன் தானே"

"அப்படியா...! அப்போ சென்னைல வேலை பாக்குற இடத்தில வேற யாரையாவது பண்ணி இருந்தான்னா.... அப்ப, அவ தான, அவனோட வீட்டுக்காரி?!" - சொல்லி விட்டுச் சிரித்தாள் கவிதா.

"செருப்பால அடிப்பேன்"

"யாரை அடிப்பீங்க"

"யாரு அவங்கூட படுத்தாளோ... அவளையும், உங்களையும். வாயக் கழுவுங்கடி"

"சரி சரி, கோவப் படாதீங்க... நீங்களே, நல்லா! வச்சிக்கோங்க... உங்க வீட்டுக்காரனை. நாங்க கேட்டது என்னாச்சி?" - மாலினி.

“என்ன கேட்டீங்க?!”

"அண்ணீணீணீ.....!?!" என்று இருவரும் கோரசாகக் கத்த

"சரி....சரி..... இன்னைக்கு அவன் கிட்ட இதை பத்தி பேசுறேன்"

"என்னது பேசுறீங்களா.....?!? என்னண்ணீ இப்படிச் சொல்றீங்க" மாலினி

"என்ன... என்னண்ணீ!! அவன் ஒத்துக்கணும் இல்ல. அவன் ஓகேன்னு சொன்னாத்தான் மத்ததெல்லாம்"

"ப்ளீஸ் அண்ணி... நீங்க கொஞ்சம், எங்களுக்காக சிபாரிசு பண்ணக் கூடாதா? அவனுக்காக, வீட்ல பசங்கள வேற விட்டுட்டு இங்கயே காத்துக் கெடக்கோம்."

"சரி.... போனாப் போகுது, ஏற்பாடு பண்றேன். ரொம்பப் பறக்காதீங்க!"

"ரொம்பத் தான் பிகு பண்றீங்க அண்ணீ நீங்க....!! ஆணியே புடுங்க வேணாம்..... நாங்க எங்க அக்கா கிட்டயே கேட்டுக்கறோம்" -கவிதா

"ஆமா ஆமா.... போய், உங்க அக்கா, மாலதி கிட்டயே கேட்டுக்கோங்க. நானாவது பரவா இல்லை. உங்க அக்கா அவனை விட்டுக் கொடுத்திட்டுத் தான் வேற வேலையே பாப்பா!. நான்தான் அவன்கிட்ட நாசூக்கா பேசி, சரி பண்றேன்னு சொல்லிட்டேன்-ல்ல. அப்புறம் ஏண்டி, இப்படி அக்காவும் தங்கச்சியும் கெடந்து அலையறீங்க" குரும்புச் சிரிப்புடன் அவர்களை பார்த்துச் சொல்ல,

"ஏண்டி கவிதா.... நீ வாய வச்சிட்டு சும்மாவே இருக்க மாட்டியா? 'வெண்ண திரண்டு வர்ற நேரத்தில தாழிய உடைச்ச கதையா!'.... ஏண்டி?!?" மாலினி, கவிதாவிடம் அங்கலாய்த்தாள்.

"சாரிடி மாலனி" -கவிதா

"ஓகே.... நான் அவன்கிட்ட பேசிட்டு இன்னைக்கு நைட்டு சொல்றேன். எதுக்கும் நல்லா குளிச்சிட்டு...பூவெல்லாம் வச்சி ரெடியா இருங்க. சரியா...?"

"ஓகே அண்ணீ" இருவரும் வேகமாகத் தலை ஆட்டினார்.

——————
----------------

இவை அனைத்தையும், வாணி சித்தி என்னிடம் சொல்ல.... என் பாக்கத்தில் இருந்து கேட்டுக் கொண்டிருந்த அக்கா,

"ம்ம்ம்ம்..... ஐயா, இன்னைக்கு பயங்கர பிஸி தான் போலிருக்கு.... எங்களை எல்லாம் கண்டுக்கவே மட்டேல்ல" அக்கா சொல்ல,

"ஏய்... கீதா... விடுடீ. இன்னும் ரெண்டு நாள்ல உங்க சித்திங்க ஊருக்கு போய்டுவாங்க. அப்பரும் உன் தம்பி எங்க போய்டப் போறான். நமக்கு தான எல்லாம். பாவம் உங்க சித்திங்க ரெண்டு பேரும். அவங்க இதை, எங்கிட்ட கேட்டப்போ... நான் வேற ரொம்பக் காலாய்ச்சிட்டேன்."

"சரி சரி.... என்ஜாய் பண்ணு... நாங்களும் இன்னைக்கு கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்கிறோம். நேத்து நீ போட்ட ஆட்டமே....அப்பா!!! இன்னும் ரெண்டு நாளைக்கு தங்கும்ன்னு நெனைக்கிறேன்" என்று அக்கா சொல்ல, இருவரும் சிரித்தனர்.