அம்மாவுக்கு ஆறுதல் [discontinued or may continue]

[manigopal]

"மார்பெல்லாம் ஒரே வலி. பெங்களூரு வந்ததில இருந்து செம்ம வேல.... பஸ்ஸுலயாவது கொஞ்சம் தூங்கலாம்னு பாத்தா..... இந்தப் பாட்டி, கையில இவ்வளவு பெரிய மூட்டையை கொடுத்திருச்சே!.

மூட்ட, என்னமோ... பஞ்சு மூட்டை தான். ஆனா..... அதையும் எவ்வளவு நேரம் தான் சுமக்கறது. நேரம் ஆக, ஆக பஞ்சு மூட்டையும் இரும்பா கனக்குதே. நெஞ்செல்லாம் வேற செவந்து போச்சு.

வேற வழியில்லாம, அந்தப் பாட்டியிடம்....

"பாட்டி.... நீங்க எங்க இறங்கணும்...." என்று கேட்டே விட்டேன்.

"இங்க தாம்பா.... போற வழியில லண்டன்ல இறக்கி விட்டிரு" என்று அந்தப் பாட்டி சொல்லவும், எனக்கு உண்மையிலேயே கோபம் தலைக்கு ஏறியது. 'ஏன் சொல்ல மாட்டே....' பாட்டி, கஷ்டப் படுதேன்னு மூட்டையை வாங்கி மடியில வச்சா.... அதுக்கு ரொம்ப நக்கலாயில்ல போச்சி.

"என்னப்பா அப்படிப் பாக்குறே?!. பஞ்சு மூட்டையக் குடு.... லண்டன் வந்திருச்சு நான் இறங்கணும்"

"ஆமா... ஆமா. லண்டனே தான் வந்திருச்சு. பாத்து பாட்டி..... பாஷ தெரியாத ஊரு.... எங்கயும் தொலஞ்சிடாம, பத்திரமா வீடு போய்ச் சேரு. மூட்டையை தூக்க முடியலேன்னா.... லண்டன் பஸ் ஸ்டாண்ட்-ல ரிக்க்ஷா! எதாவது சொல்லிக்கோ பாட்டி" நானும் என் பங்குக்கு அந்தப் பாட்டியை கலாய்த்துவிட்டு.... அந்த மூட்டையை கையில் எடுக்க,

என் கை விரல்கள், அழகிய கூந்தலில் சிக்கிக் கொண்டது.....

என்னது.... மூட்டையில் கூந்தலா.... அதுவும் வாசனையாக வேறு இருக்கிறதே.

"என்னப்பா பாட்டிகிட்ட நல்லா பல்பு வாங்கினியா" - ஆச்சரியமாக அங்கே!!.... அம்மாவின் குரல் கேட்டது

எங்கூட பெங்களூருக்கு அம்மா வரவே இல்லையே... அப்புறம் எப்படி அம்மாவின் குரல்!!

குழப்பதிலில்... கண்களைத் திறக்க.....

அக்கா, என் மீது பஞ்சு மூட்டையாய்ப் படுத்திருந்தாள். அதே பஞ்சு மூட்டை!!! ஆஹா.... அத்தனையும் கனவா!!!

....................

அக்கா என் மார்பின் மீது நிர்வாணமாய்ப் படுத்திருக்க.... அக்காவின் தொடை என் தொடைகளோடு படர்ந்திருந்தது. என் ஆணுறுப்பு, எங்களின் நடுவே சிக்கி, வெப்பமாகி, விறைத்து..... எனக்கு லேசாக வலித்துக் கொண்டிருந்தது. எங்கள் இருவரின் நிர்வாணத்தை போர்வை மறைத்திருந்தது. இரவு முழுவதும் என் மார்பின் மீது படுத்திருந்தாளோ?!. என்ன அழகாய், சுகமாய், சிலையாய் தூங்குகிறாள்.... என் உடன் பிறந்தவள்.

என் மார்பு, பயங்கரமாக வலித்த போதும்.... அவளை எழுப்ப மனமில்லாமல் அக்காவின் தலை முடியைக் கோதியபடி, அப்படியே கண்களை மூடி படுத்திருந்தேன்.

"ம்ம்ம்.... ம்ம்க்க்ம்ம்" என்ற சிறுமும் சத்தம் கேட்க, கண்களைத் திறந்தேன்.... அறைக்குள் வாணி அத்தை வந்து கொண்டிருந்தாள்.

"என்னப்பா நவீ.... அக்காவுக்கும், தம்பிக்கும் இன்னும் விடியலையா. மணி 10 ஆயிருச்சி" அத்தை சொல்லவும். எனக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது . முகத்தைத் திருப்பி மீண்டும் கண்களை மூடிக் கொண்டேன்.

"இப்ப யாரு.... உங்க கிட்ட மணியக் கேட்டது....." அக்கா, அரைத் தூக்கத்தில் எதோ உளறிவிட்டு மீண்டும் என்னை இறுக்கமாக அணைத்துப் படுத்துக் கொண்டாள்.

"கேட்டியா மாலதி....!!! விட்டா, இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு ரூமை விட்டு வெளியே வர மாட்டாங்கன்னு நினைக்கிறேன்" அத்தை வாசலைப் பார்த்துச் சொல்ல

"ஏய்.... விளையாடாம அவங்களை எழுப்புடி.... சித்ரா வேற, குட்டி போட்ட பூனையாட்டமா அவனை தேடிட்டே இருந்தா. இங்க வந்து பாத்தா..... வேற வெனையே வேண்டாம்" - என்ற, அம்மாவின் குரல் கதவுக்கு அந்தப் பக்கம் இருந்து கேட்டது.


(தொடரும்)


காலைல 10 மணிக்கு எழுந்து குளிச்சிட்டு, அக்காவும், நானும் சாப்பிட்டோம். சாப்பிட்டுவிட்டு, நான் மீண்டும் ஒரு குட்டித்த தூக்கம் போட்டேன்.

மணி 1.30

எழுந்து சமயல் அறைக்குச் செல்ல, அங்கே அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். சிறிது நேரம் அங்கேயே நின்று அம்மாவின் பின்னழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

பின்பு மெதுவாக அம்மாவை நெருங்கி,

"அம்மா.... சமையல் பண்றியா"

"ஆமாம்பா கண்ணா.... அதுக்குள்ள எழுந்துட்டியா. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்க வேண்டியது தானப்பா"

"இல்லம்மா.... இப்பத் தூங்கினா அப்புறம் நைட் தூக்கம் வராது" நான் சொல்லவும்...

"வரலேன்னா பரவாயில்லை... அதான் நைட்டுக்கு நெறைய வேலை இருக்குமே. அப்புறம் நாங்க வெண்ணைக்கு எங்க போறது" என்று வாணி அத்தையின் குரல் பின்னால் இருந்து கேட்டது. அப்போது தான் திரும்பிப் பார்க்கிறேன்... அத்தை அங்கிருந்த டைனிங் டேபிள்-ல் அமர்ந்து காய் நறுக்கிக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவளைப் பார்ப்பதைக் கண்டதும்...

"கவலப் படாத நவி, நீ உங்க அம்மாவோட பின்னாடி பாத்ததை, நான் யார் கிட்டயும் சொல்ல மாட்டேன்" என்று விஷமமாக என்னைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். 'அதான் சொல்லிட்டீங்களே, இனி என்ன' என்று மனதிற்குள் நினைக்க, அம்மா என்னைத் திரும்பிப் பார்த்துப் புன்னகைத்தாள்.

நான் அம்மாவின் அருகில் சென்று,

"அம்மா, உனக்கு எதாவது ஹெல்ப் பண்ணவாம்மா"

"அதெல்லாம் வேண்டாம் கண்ணு. அம்மாவே பாத்துக்குறேன்" அம்மா சொல்லி முடிக்கவும்

"அடியே, வெவரம் கெட்டவளே.... சமையலை நீ பத்துக்குவே, அனா நவிக்கு உன்ன கொஞ்ச நேரம் பாக்கணுமாம். அதுக்குத்தான் அய்யா தயங்கித் தயங்கி நிக்கிறாரு.... புரியுதா"

"அத்த...!!! ஏன் அத்த, இப்படி கால வாருறீங்க. நான் உண்மையிலேயே அம்மாவுக்கு ஹெல்ப் பண்ணலாம்னு தான் வந்தேன், அம்மா தனியா கஷ்டப் படறாங்களேன்னு!."

"இப்ப நாங்க என்ன பண்ணிட்டு இருக்கோம்!!! ஹெல்ப்பு தானே. உங்கம்மா காய் வெட்ட சொன்னா, அதான் வெட்டிட்டு இருக்கேன். உனக்கு ஹெல்ப்பே தான் பண்ணனும்னா... உங்கம்மா பக்கத்தில ஒட்டி நின்னுக்கோ....நல்லா பண்ணு!!..... ஹெல்ப்பு!!!. யார் வேண்டான்னு சொன்னா. நான் கொஞ்ச நேரம் வெளிய போறேன்"

"ஏண்டி வாணி...... அந்த சிக்கனை கழுவச் சொன்னேனே. நீ... வெளிய போறேன்னு சொல்றே" -அம்மா

"அம்மாவும், மகனும் எதாவது ரொமான்ஸ் பண்ணுவீங்க. நான் எதுக்கு நடுவில. நான் வெளிய வச்சி கழுவிக்கிறேன். அப்புறம்... கதவு இருக்கட்டுமா, இல்ல... மூடிடவா" - அத்தை

"போடீ இவளே.... உனக்கு எப்பவும் விளையாட்டுதான்"- அம்மா

"ஆமா, ஆமா. நான் போகத்தான் போறேன். போயி அம்மாவுக்கும் புள்ளைக்கும் வெளியில நின்னு வெளக்கு புடிக்கிறேன். நீங்க உங்க ரொமான்ஸ கண்டினு பண்ணுங்க"

"பாரேன்.... நீ எங்கிட்ட ஓத தான் வாங்கப் போறே" அம்மா சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே அத்தை வெளியேறிவிட்டாள். அம்மா என்னிடம் திரும்பி,

"கண்ணு, அக்கா எங்கப்பா"

"அவ, தூங்குறாம்மா"

"தூங்கட்டும் தூங்கட்டும். நைட்டு ரொம்ப நேரம் கண்ணு முழிச்சிருப்பா" என் கண்களை பார்த்துக்கொண்டே சொல்ல... அம்மாவின் கண்களிலில் குறும்பும், வெட்கமும் நிறைந்திருந்தது.

"நான் எதாவது ஹெல்ப் பன்னட்டுமாம்மா"

"ஒன்னும் வேண்டாம் தங்கம்... நீ அப்படியே நின்னு வேடிக்கை பாத்திட்டு இரு. அம்மா சமையலை முடிச்சிருவேன்". அம்மா சொல்லிவிட்டு என்னைப் பார்க்க.... 'நீ சொல்லவே வேண்டாம்மா. நானே, உன்னை வேடிக்கை பாக்கத்தான் வந்தேன்' என்று மனதிற்குள்ளேயே நினைத்துக் கொண்டேன். நான் பார்த்துக் கொண்டே இருப்பதைக் கண்டதும் அம்மா,

"என்னடா, தங்கம். அம்மாவை அப்படிப் பாக்குறே"

" நீ ரொம்ப அழகா இருக்கேம்மா. எனக்கு மட்டும் இப்படி ஒரு பொண்டாட்டி கிடைச்சா கையில வச்சி தங்குவேன்-ம்மா"

"நீ பொய் தான சொல்றே...." வெட்கப் பட்டுக் கொண்டே தலையை குனிந்து கொண்டாள்

"உண்ம்மையாத்தான் சொல்றேம்மா"

"நான் எப்படி நம்புறது" சொல்லிவிட்டு, அம்மா என் கண்களையே உற்றுப் பார்த்தாள். அம்மாவின் கண்களில் ஏக்கம் தெரிந்தது.

நானும் அம்மாவை நெருங்கி.... அம்மா எதிர்பார்க்காத நேரத்தில், அவள் கன்னத்தில்.... 'இச்' என்ற பெரும் சத்தத்தோடு முத்தமிட்டு விலக... ஒரு நொடி... என்னைப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் குனிந்து கொண்டாள்.

"ம்ம்ம்.... இப்ப அம்மா நம்பறேன்" தலையை குனிந்தபடி சொன்னாள். நான் அவளது இடதுபுறம் நகர்ந்து, மெதுவாக அம்மாவின் தாடையைத் தொட்டு, முகத்தை உயர்த்தி, கண்களை பார்த்துக் கொண்டே....

"உன்னை எனக்குப் பிடிச்சிருக்கும்மா...." என்று சொல்லி விட்டு அம்மாவின் உதட்டுக்கு அருகில், கன்னத்தில் மீண்டும் முத்தமிட்டேன். சிறிது நேரம் எதுவும் பேசாமல் அப்படியே பார்த்துக் கொண்டே நின்றோம். அம்மா என்னை மீண்டும் நினைவுக்கு கொண்டு வந்தாள்.

"தம்பி.... இந்த, முருங்கக் கீரை பொரியல் நல்லா வந்திருக்கா பாரு" அம்மா சொல்ல, கீரையின் வாசனையை பிடிக்கும் சாக்கில் குனிந்து அவளின் வாசனையை நுகர்ந்தேன். அம்மாவின் சேலை லேசாக விலகி இருக்க, அந்த, அழகிய முலைகளின் இடைவெளியைப் பார்த்ததும்... ஒரு நொடி ரசித்தேன். அம்மாவின் வியர்வை வாசனையோடு சேர்ந்து, அவள் வைத்த பொறியலின் வாசனையும் தூக்கியது.... என்னையும், என்னவனையும்.

"ம்ம்ம்.... ரொம்ப நல்லா.... வாசனையா இருக்குதும்மா"

"அப்படியா.... கொஞ்சம் இரு" என்று சொல்லிவிட்டு, இரண்டு கை விரல்களை சேர்த்து கொஞ்சம் கீரையை அள்ளி, என் வாயின் அருகே கொண்டு வர..... நானும், அந்த விரல்களை ஆசையாக வாயில் நுழைத்துக் கொண்டு, சுவைத்தேன். விரல்களில் இருந்த கீரை தீர்ந்துபோக. அம்மா, விரல்களை உருவினாள். என் உதடுக்களால், இருக்கமாகப் பற்றியிருக்க 'ப்ப்பக்' என்ற சத்தததோடு வெளியேறிய அம்மாவின் விரல் முழுவதும்... என் எச்சில் படர்ந்திருந்தது.

நான் ஏக்கமாக அம்மாவின் விரல்களையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க.... அம்மா என் கண்களையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என் ஏக்கத்தை புரிந்துகொண்டாளோ?!?

இப்போது, மீண்டும் தன் ஆள்கட்டி விரல் முழுவதையும் நுழைத்து, கீரையை அள்ளியவள்...சிந்தாமல் நிதானமாக, என் வாய்க்கு அருகில் கொண்டுவர மீண்டும் அம்மாவின் விரலைக் கவ்விக் கொண்டேன். விரல் முழுவதையும் வாயில் நுழைத்துக் கொண்டு....கீரை தீர்ந்து போன பின்பும் அம்மாவின் அழகான விரலை, கண்களை மூடி சப்பிக் கொண்டே இருந்தேன்.

கண்களை மெதுவாகத் திறக்க அம்மா என் முகத்தையே ஆசையாகப் பார்த்துக் கொண்டு.... அவளின் விரலை எனக்கு ஊட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

எனோ தெரியவில்லை, என் கண்கள் அனிச்சையாக நகர்ந்து அம்மாவின் முலைகளுக்குச் சென்றது. புடவை, ஜாக்கெட்டில் முட்டிக் கொண்டிருந்த மாம்பழ முலைகளைப் பார்த்துக் கொண்டே.... அம்மாவின் முலைகளில் பால் குடிப்பதாக நினைத்துக் கொண்டு அம்மாவின் ஆள்காட்டி விரலை சப்பிச் சப்பி உறிஞ்சினேன். உலகம் மறந்து அம்மாவின் விரல்களில் பால் குடித்துக் கொண்டிருக்க,

"உண்மையிலேயே நல்லா இறுக்குத்தப்பா.... கீரை!!" அம்மாவின் அழகிய குரல் என்னை மீண்டும் இந்த உலகிற்கு கொண்டு வர

"ம்ம்ம்.... என்னம்மா"

"கீரை!!... நல்லா இருக்குதான்னு கேட்டேன்"

"ம்ம்ம்.... நீயே சாப்பிட்டுப் பாரேன்" என்று சொல்லிவிட்டு நானும் என் விரலில் கீரையை அள்ளி, அம்மாவின் வாய்க்கு அருகில் கொண்டு செல்ல.... ஒரு நொடி என்னைப் பார்த்துவிட்டு..... மெதுவாக அம்மாவின் ஆரஞ்சு நிற உதடுகளைப் பிரித்து... என் விரலை வாயில் நுழைத்து சப்பினாள். சில நொடிகளில் அம்மா "ம்ம்ம்" என்று சொல்லிவிட்டு வாயைத் திறக்க, நான் அம்மாவின் சூடான வாயில் இருந்து விரலை எடுக்க மனம் இல்லாமல் அப்படியே, நாக்கின் மீதே வைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அம்மாவும் புரிந்து கொண்டு... மீண்டும் மென்மையாக என் விரலைச் சப்பினாள். அம்மாவின், எச்சிலின் வளவளப்பிலும், மென்மையான உதடுகள், மற்றும், ஈரப்பதமான தேனூறும் நாக்கிலும், என்னை மறந்து விரலை சப்பக் கொடுத்து விட்டு ... அப்படியே நின்றிருந்தேன்.

இந்தக் காதல் லீலைகளில்.... என்னை மறந்த நிலையில், அம்மாவின் கைகளைப் பற்றி, அருகில் இருந்த பாத்திரத்தில் அமிழ்த்த,
அம்மாவின் விரலில் மீண்டும் கீரை அப்பிக் கொண்டது.... அம்மா என் விரலைச் சப்பிக் கொண்டிருக்க, நான் மீண்டும் அம்மாவின் விரலை வாயில் நுழைத்து சூப்பத் தொடங்கினேன். இருவரும் உலகை மறந்து மற்றவரது விரலை வாய் முழுக்க விட்டு சப்பியும், நக்கியும் விட்டுக் கொண்டிருந்தோம். என்ன செய்கிறோம் என்ற நினைவே இல்லாமல்...

நான்... அம்மாவின் விரலில் பால் வருவதாக கற்பனை பண்ணிக் கொண்டு உரிய.... அம்மாவும் என்ன நினைத்தாளோ, என் ஆள்காட்டி விரலை ஆசையாக வாயில் நுழைத்து உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள். என் விரல் முழுவதும் அம்மாவின் எச்சிலால் நிறைந்திருந்தது..... இருவரும் நேரம் காலம் தெரியாமல் சப்பிக் கொண்டிருந்தோம்.

பின்பு, நான் அம்மாவின் வாயில் இருந்து என் விரலை உருவி.... அவள் எச்சிலால் நிறைந்திருந்த விரலை, மீண்டும் என் வாய்க்குள் நுழைத்து அம்மாவின் எச்சிலை நாக்கிச் சுவைத்தேன்.... அப்படி ஒரு சுவை. அவள் எச்சில் முழுவதையும் நாக்கிச் சுவைக்க.... அதை பார்த்துக் கொண்டே இருந்த அம்மா,

என் கைகளை, விரலோடு சேர்த்து வாயில் இருந்து பிடுங்கி மீண்டும் அவளது வாயில் விட்டுக் கொண்டாள். அம்மா என் எச்சிலை சுவைக்க ..... நான் அவளை ஆசையோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

சற்றுநேரத்தில், தீடீரென்று அம்மா என் விரலைக் கடித்தாள். "ம்ம்க்கும்....ம்ம்ம்ஹ்ம்ம் ம்ஸ்ஸ்ஸ்" முனகும் சத்தம் அம்மாவிடம் இருந்து வந்தது. சற்று நேரத்தில், அம்மாவின் உடல் விறைத்து... சிலிர்த்து... அடங்கியது. என் கால்களில் ஏதோ ஈரமாக, குனிந்து பார்த்தேன். அம்மா ஒண்ணுக்கு போய் விட்டாளா? அந்த அளவுக்கு தரையில் ஈரமாக இருந்தது. அப்புறம் தான் எனக்கு உறைத்தது, அது! என்னவென்று. அம்மா உச்சம் அடைந்து விட்டிருக்கிறாள்.

அம்மாவை நினைத்தால், எனக்கு பாவமாக இருந்தது.... எவ்வளவு ஆசையையும், உணர்ச்சியையும் அடைத்து வைத்திருக்கிறாள். விரல் சப்பியதையே தாங்காமல்.... இப்படிக் காம நீரை சுரந்து துடித்துக் கொண்டிருக்கிறாளே. என் கண்கள் கலங்க அம்மாவைப் பார்க்க, அந்த ஆர்கஸத்தை அம்மா கண்கள் மூடி சுகித்துக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது திடீரென்று

"என்னப்பா நவீ.... கீரை நல்ல இருந்ததா. மாலதி, கீரை தீந்து போருக்கும்னு நினைக்கிறேன். வேணும்னா இன்னொரு வாட்டி விரல்ல முக்கிக்கோ" - அத்தையின் குரல் கேட்டது

"அத்தை!!??!!..... நீங்க...நீங்க எப்போ வந்தீங்க"

"நான் வந்து பத்து நிமிஷம் ஆகுது.... நீங்க கீரை சாப்பிடும் போதே வந்துட்டேன்" என்று சொல்லிவிட்டு எங்களை நெருங்கி வர.... அத்தையும் அம்மாவின் புடவையிலும், தரையிலும் இருந்த ஈரத்தை கவனித்து விட்டாள். ஒரு நொடி விக்கித்துப் போனாள் அத்தை.

இதனைக் கண்ட அம்மாவுக்கோ.... இருதலைக் கொல்லி எறும்பான நிலை. தயங்கியபடி நின்றவள், சூழ்நிலையின் வெப்பம் தாங்க முடியாமல் அழுதே விட்டாள்.

"ஏய்.... மாலதி, எதுக்கு இப்ப அழறே. இப்ப என்ன ஆச்சி... ஒன்னும் இல்லை.... என்னை வேற ஆளா நினைக்கிறேன்னா.... அழு. நீயே சொல்லிட்டே நானும் நவீக்கு அம்மா மாதிரின்னு. அப்புறம் என்ன மாலதி. நான் எதுவும் தப்பா நினைக்கல. முதல்ல யாராவது வர்ரதுக்குள்ள கண்ணைத் தொட" -என்று சொல்லிவிட்டு... அம்மாவை, வாணி அத்தை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்டாள்.

பின்பு, வாணி அத்தை அங்கிருந்த துணியால் தரையில் அமர்ந்து, அந்த! இடைத்தை துடைக்க... மேலும் அங்கிருந்து அம்மாவை கூனிக், குறுகச் செய்ய மனமில்லாமல்.... அவர்கள் இருவரையும் அங்கே தனியாக விட்டு விட்டு கிச்சனை விட்டு வெளியேறினேன்.